Αρχική » Η υπόθεση “Καρυπίδη”: ένα επεισόδιο ελέγχου των αντανακλαστικών της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ

Η υπόθεση “Καρυπίδη”: ένα επεισόδιο ελέγχου των αντανακλαστικών της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ

από admin

Του Δημήτρη Μάρτου                                                                                         

Η περίπτωση «Καρυπίδη» ανέδειξε μάλλον τα επαρχιώτικα αντανακλαστικά της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με την Δυτική-αμερικανοεβραϊκή εποπτεία και λογοκρισία. Πόσο σοβαρό ήταν το «παράπτωμα» του Θ. Καρυπίδη ώστε να δεχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ την καρατόμησή του ως υποψήφιου περιφερειάρχη Δυτικής Μακεδονίας; Είναι ποτέ δυνατόν η υποψία του κοζανίτη δημοσιογράφου ότι το σήμα ΝΕΡΙΤ, της νέας ραδιο-ιντερνετ-τηλεόρασης, συνδυάζει και εβραϊκή σημειολογία(λόγω της λέξης “νέριτ”, που σχετίζεται με γιορτή της νίκης του εβραϊσμού επί του Μ. Αλεξάνδρου), που σε συνδυασμό με μια συνέντευξη σ’ έναν προβεβλημένο, από τα αθηναϊκά μ.μ.ε., νεοναζιστή, να θεωρηθεί ότι ενθαρρύνει αντισημιτικά ένστικτα και ότι είναι επαρκής λόγος για την καρατόμησή του;

Φαίνεται ότι μερικά κεντρικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν να εξαργυρώσουν τον πρώτο λαχνό, που τους κάθισε στις προηγούμενες εκλογές, με θέσεις κυβερνητικής εξουσίας, προσαρμοζόμενοι στα στερεότυπα που υπαγορεύει η διαδικασία κυβερνητοποίησης: καιροσκοπισμός, στρογγυλέματα και συμβιβασμοί. Έτσι, αποδέχτηκαν την ταπεινωτική απαίτηση των ξένων επιτηρητών, να ακυρώσουν τον Καρυπίδη, επειδή αναπαρήγαγε αντιεβραϊκό λόγο. Δηλαδή κάθε φορά που ένας Έλληνας θα λέει κάτι επικριτικό για τους Εβραίους θα αποκλείεται από την «Ελληνική Δημοκρατία»; Τέτοια πρεμούρα ούτε στην υπόθεση Πατσίφικο (1847) δεν έδειξαν οι εποπτευόμενες, από τους τότε Εβραιο-ευρωπαίους δανειστές (Ρότσιλντ), ελληνικές αρχές. Φαίνεται ότι ο καθένας θα κρίνεται με βάση τις σχέσεις του με τα στερεότυπα και τους κώδικες που κατασκευάζει η ολιγοεθνική κουλτούρα.

Ο ολιγοεθνισμός είναι η σύγχρονη ιμπεριαλιστική κουλτούρα που κατασκευάζεται από υλικά που προσδιορίζουν-επιλέγουν ομάδες ανθρώπων της παγκόσμιας άρχουσας τάξης, των γκόλντεν μπόυς, των τραπεζιτών και των πολυεθνικών εταιρειών. Αυτές οι παγκοσμιοποιημένες ελίτ ενώ για τον εαυτό τους αναγνωρίζουν το δικαίωμα στον εθνισμό και τον πατριωτισμό για τους άλλους απαιτούν κοσμοπολιτισμό και εθνομηδενισμό. Στοχοποιούν τους τοπικούς εθνισμούς για να θέσουν εκτός νόμου λαούς, οι οποίοι επιμένουν να σκέπτονται έξω από τα στερεότυπα της ολιγοεθνικής κουλτούρας. Και τα στερεότυπα μέσω των οποίων οι λαοί ταξινομούνται στην κλίμακα πολιτισμένοι/ βάρβαροι είναι η συμπεριφορά τους με βάση κώδικες όπως: μετανάστες, ομοφυλόφιλοι, Εβραίοι κλπ. Η σχέση με αυτές τις ταυτότητες, δεν πρέπει πλέον να ορίζονται μέσω αυτόχθονων ιστορικών/πολιτιστικών εμπειριών αλλά σύμφωνα με κριτήρια που υποδεικνύει η ολιγοεθνική κουλτούρα.

Έτσι, οτιδήποτε σχετίζεται με “αντιεβραϊσμό” θα πρέπει να καταστραφεί όπως η Ορθόδοξη παράδοση, ακόμη και η κοζανίτικη παράδοση, γιατί κατατάσσονται στα ιστορικά λάθη. Η Αντιγνώση της Λιλή Ζωγράφου θα πρέπει να καεί κλπ. Και όλα αυτά γιατί η κριτική στον εβραϊσμό απεφάνθησαν ότι υποθάλπει τον αντισημιτισμό. Κατά βάθος θεωρούν ότι οι Έλληνες πρέπει να αλλάξουν το ψυχογράφημά τους και να προσαρμοστούν στους κώδικες συμπεριφοράς των κυρίαρχων διεθνών ελίτ. Αναθέτουν τη θεραπεία/επιδιόρθωση του χαρακτήρα και του εθνισμού των Ελλήνων σε αριστεροδεξιές κομματικές, τηλεοπτικές και πανεπιστημιακές νομενκλατούρες των Αθηνών, με το αζημίωτο.

H απάντηση του γραφείου τύπου του ΣΥΡΙΖΑ στην καταγγελία του Αμερικανοεβραϊκού Κομιτάτου (AGC) στην Αθήνα, για την επιλογή Καρυπίδη, μάλλον απολογητική μπορεί να θεωρηθεί παρά σθεναρή. Γιατί από τη δεύτερη παράγραφο και μετά συμπαρίσταται στη στόχευση της AGC να πλήξει την κουλτούρα του ελληνικού λαού, ότι δηλαδή αυτή χρήζει επιδιόρθωσης γιατί κυοφορεί αντισημιτικές απόψεις. Η αφελής δήλωση «…δεν θα διστάσουμε να συμφωνήσουμε μαζί του (εν. διευθυντή της Οργάνωσης) ως προς την έξαρση του αντισημιτισμού στην Ελλάδα», δεν εξισορροπείται με την καταγγελία της “Δεξιά μονταζιέρας”, δηλαδή με την ανταπόδοση της «έξαρσης του αντισημιτισμού» σε στελέχη της ΝΔ κλπ, γιατί απλά έτσι δημιουργεί τη δική του μονταζιέρα. Έτσι αντάμα “Δεξιές” και “Αριστερές” μονταζιέρες στρώνουν το έδαφος για να τεθεί η ΑGC σε ρόλο αξιολογητή των φρονημάτων των Ελλήνων.

Αυτή η μεγέθυνση δευτερευόντων στοιχείων του αντισημιτισμού και πάντως μη επιβεβαιωμένων, θέλει να δικαιολογήσει την πρωτοκαθεδρία για τον ΣΥΡΙΖΑ του “αντιφασιστικού μετώπου”, μιας παραλληλίας του “συνταγματικού τόξου” της ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και των “αντιρατσιστικών” μαξιμαλισμών τους, μέσω του οποίου μεταφέρει το κοινωνικό μας ζήτημα στις δευτερεύουσες εκφάνσεις της λειτουργίας των ιμπεριαλιστικών σχέσεων. Δηλαδή, η ανάγκη για αντιιμπεριαλιστικό-εθνικό μέτωπο εκφυλίζεται σε αντιχρυσαυγήτικο. Γίνεται κυρίαρχο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας-έθνους η «αναβίωση» του αντισημιτισμού/φασισμού και όχι η μεγάλη προδοσία.

Η υπόθεση “Καρυπίδη” κατέδειξε ότι κεντρικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν υπερβεί τις μεταπολιτευτικές αθηνοκεντρικές τους αγκυλώσεις, αφού απαξίωσαν, με τη στάση και τις δηλώσεις τους, το αίτημα και το δικαίωμα των τοπικών κοινωνιών να αυτοπροσδιορίζονται. Την μεγάλη ευκαιρία να θέσουν το ζήτημα της εδαφικής συνοχής και της περιφερειακής σύγκλισης ως βασικό πεδίο ανασυγκρότησης της χώρας, εξόδου από την κρίση και αντιπαράθεσης με το φθαρμένο κεντρικό πολιτικό κατεστημένο, την απώλεσαν, υπό την πίεση της δομής εξουσίας στην χώρα μας, που επιτηρείται από ξένα κέντρα και διεκπεραιώνεται από αργυρώνητες κομματικές και τηλεοπτικές νομενκλατούρες. 

Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές πρέπει να γίνουν ένα πεδίο ανάδειξης του θεμελιακού προβλήματος της χώρας: της χωροταξικής της ανωμαλίας. Γιατί, στην σχέση Αθήνας-περιφέρειας συναρθρώνονται όλα τα άλλα μεγάλα ζητήματα όπως: εθνικά, πολιτικής δημοκρατίας, δημόσιου χρέους, παρασιτισμού, ξένης εξάρτησης κλπ. Η Ελλάδα είναι ο πλέον υπαρκτός συγκεντρωτισμός στον κόσμο. Πόσο δημοκρατία, ανάπτυξη και μέλλον μπορεί να έχει μια χώρα που το μισό του πληθυσμού της βρίσκεται στο 3% της έκτασής της; Και μάλιστα όταν αυτό συμβαίνει σε μία χώρα όπου η φύση και η ιστορία την προίκισαν με το πλεονέκτημα της ισότιμης κατανομής των ανθρώπινων, φυσικών και ιστορικών πόρων; Και μάλιστα όταν το κεφάλαιο, η εξουσία και ο κόσμος δεν συγκεντρώθηκαν στην Αττική εξαιτίας κάποιων φυσικών ή γεωγραφικών πλεονεκτημάτων της, αλλά λόγω απαγόρευσής τους να πάνε αλλού, λόγω μιας ανορθολογικής οργάνωσης των οικονομικών σχέσεων και λόγω των πολιτικών πιέσεων που μεταφράζονταν σε διαχειριστικές μεροληψίες;

Ότι η “κρίση χρέους” στην Ελλάδα συμπυκνώνεται στις ιστορικές διαδικασίες του γιγαντισμού της Αθήνας. Ότι το δημόσιο χρέος και ο παρασιτισμός έχουν την δική τους γεωγραφία σ’ αυτήν τη χώρα. Ότι η Αθήνα γιγαντώθηκε εις βάρος του εθνικού χώρου ως ιδεολογικό κέντρο της αποικιοκρατίας και των αναγκών της και όχι των αναγκών του ελληνικού λαού.Θα ήταν μια ιστορική ευκαιρία για την Ελληνική Αριστερά, ιδιαίτερα για τον ΣΥΡΙΖΑ, να καλύψει το μεγάλο του έλλειμμα, αυτό δηλαδή μιας κοινωνικής καινοτομίας, μιας μεγάλης κεντρικής πρότασης, ενός κοινωνικού και εδαφικού οράματος. Έπρεπε να αναδείξει τα τοπικά/περιφερειακά δικαιώματα και όχι να τα υποβαθμίσει επικαλούμενος την προτεραιότητα του γενικού στόχου της κατάληψης του κρατικής εξουσίας.

Νομίζω ότι η υπόθεση “Καρυπίδη” εκθέτει όλη την αυτοδιοικητική παράδοση της Αριστεράς που συμπυκνώνεται εν μέρει στη στάση και δράση του Μανώλη Γλέζου, ενός από τους λίγους Έλληνες διανοητές που υπέδειξαν το μοντέλο της τοπικής αναδίπλωσης σαν σωτηρία της χώρας. Εκεί έπρεπε να είναι το ηγετικό κονκλάβιο του ΣΥΡΙΖΑ και όχι να απολογείται στους Αμερικανοεβραίους για τη “χαλάρωση” του στο αντισημιτικό μέτωπο. Η καρατόμηση του Καρυπίδη έδειξε ότι δεν έχει εμπιστοσύνη στις τοπικές κοινωνίες γιατί, τάχα, σύμφωνα και με τους υποβολείς της, δεν έχουν ωριμότητα για αυτοπροσδιορισμό. (Το άκουσα και από κάποιον δημοσιογράφο αθηναϊκού καναλιού, που αισθανόταν απέχθεια για το «θράσος» του κοζανίτη υποψήφιου να εκφράζεται έξω από την νομιμοποιητική φρασεολογία της τηλεοπτικής καμαρίλας των Αθηνών). 

Αφαίρεσε το δικαίωμα στα τοπικά μέλη και στελέχη να επιλέξουν με βάσει τις τοπικές ανάγκες και όχι τις ανάγκες του κέντρου, που, προφανώς, αγωνιά αν η «αποθήκη καυσίμων» (προσδιορισμός της Ανατολικής Μακεδονίας από το Σχέδιο Μάρσαλ), είναι σε σίγουρα χέρια. Προτίμησε να είναι κόμμα συμμόρφωσης-διόρθωσης του χαρακτήρα του ελληνικού λαού και όχι υπεράσπισης του ρόλου του ως ιστορικού υποκειμένου. Οι “Αμερικανοεβραίοι” ήθελαν να δοκιμάσουν τα αντανακλαστικά του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμματος εξουσίας, δηλαδή, ως αθηνοκεντρικού κόμματος υποταγμένου σε παγιωμένες σχέσεις ιμπεριαλιστικής επιτήρησης· και το πέτυχαν.

 

                                                                  Δημήτρης Μάρτος

ΣΧΕΤΙΚΑ

13 ΣΧΟΛΙΑ

Χρίστος Μαργαρίτης 12 Φεβρουαρίου 2014 - 15:06

Δεν θα διαφωνησω με το κειμενο,παρα μονο σ ενα σημειο,η γιορτη των Εβραιων η Χανουκα,δεν εχει να κανει με τον Μεγα Αλεξανδρο αλλα τους απογονους του.Ο Αντιοχος προσπαθησε να επιβαλλει στον(Εβραικο
λαο),την Ελληνικη θρησκεια.Σε αντιθεση με τις πιο ανωτερες ταξεις,που το ειχαν αποδεχτει.Τοτε αντεδρασαν οι πιο φτωχοι Εβραιοι και εκαναν οτι εκαναν.Καμια σχεση λοιπον,αμεση τουλαχιστον,με τον Μεγα Αλεξανδρο.Τωρα αν ειχε δικιο ο Αντιοχος(κατα τον Ιωσιπο ειχε),ειναι αλλο θεμα.Επισης και η Ορθοδοξη Εκκλησια γιορταζει για τους Μακαββαιους,1 Αυγουστου.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος Μαργαρίτης 12 Φεβρουαρίου 2014 - 15:29

Διορθωση: δικιο ειχε συμφωνα με τον Απιων και οχι κατα τον Εβραιο Ιωσηπο,ο οποιος εγραψε ενα βιβλιο για να απαντησει στον Απιων και να υπερασπιστει τους Εβραιους(γι αυτο θεωρειται και απολογητης της φυλης του).

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
George 12 Φεβρουαρίου 2014 - 16:43

Δεν το γνωριζω καλα το θεμα Καρυπιδη. Παντως το θεμα με τους Εβραιους ειναι ευαισθητο. Ειναι ενα κοντινο μας κρατος, ισχυρο και το οποιο ειναι το μονο που σε αυτες τις δυσκολες ωρες μας εχει απλωσει το χερι για συνεργασια και εχουν πει ηδη και στον Αναστασιαδη να μην δεχθει το σχεδιο των αμερικανων. Οι εβραιοι εχουν και παραεχουν δικαιο να αντιδρουν σε οσα λεγονται εναντιον τους. Ας μην ξεχναμε οτι ο αντισημητισμος παγκοσμια υπηρξε, υπαρχει και θα υπαρχει και πραγματικα ειναι για αυτους ενας μονιμος και υπαρκτος κινδυνος. Δεν ειναι το ιδιο να μιλας εναντιων γερμανων η΄αγγλων και το ιδιο να μιλας για εβραιους…που εχουν υποστει τοσα και τοσα… Βεβαια για να μπορεις να πλασαρεσαι σαν αριστερος στο συγχονο ελλαδισταν και να εισαι ”in” πρεπει να εισαι εναντιον του ισραηλ και υπερ των αραβων . Αυτο ισχυει βεβαια και για τους ακροδεξιους. Φιλοεβραιος και ακροδεξιος δεν γινεται! Αρα φθανουμαι σ’αυτο που λενε οτι τα ακρα συγκλινουν…Και εχουν δικαιο. Γιατι ο ενας ειναι σκληρος φασισμος ενω ο αλλος μαλακος (soft) φασισμος. Απο αυτους που σε σφαζουνε με το βαμβακι. Εμενα που ειμουνα παλια συριζα αλλα τωρα βεβαια δεν ειμαι, με εχουν κουρασει βασικα οι σαχλες…και σιγουρα θα επρεπε να ειχε διωξει πολλους τετοιους απο καιρο.
Εγω προσωπικα απογοητευθηκα περισσοτερο με την δηλωση του υποψηφιου του συριζα για την Αθηνα οτι ”παραειναι υπερβολικη η αστυνομευση στην Αθηνα..και οτι στο κεντρο τωρα ειναι καλα!”…
Τωρα εδω γελαμε??…κλαιμε.??…Δεν ξερω!!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος Μαργαρίτης 12 Φεβρουαρίου 2014 - 17:30

Τωρα γελαμε,αμα βγει κλαιμε…….

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σταμάτης Κυριακάκης 13 Φεβρουαρίου 2014 - 00:58

Δεν ξέρω από πού ορμώμενος κάνετε μια ολόκληρη διαπλοκή ανόμοιων πραγμάτων προκειμένου να αποδείξετε τα αναπόδεικτα. Τι σχέση μπορεί να έχει ο Καρυπίδης με το σιωνισμό, τους εβραίους, και τα άλλα διάφορα συνωμοτικά που αναφέρετε. Μου κάνει δε φοβερή εντύπωση, ότι παραγνωρίζετε σκόπιμα και σίγουρα επί τούτου τον ξεσηκωμό ολόκληρης της βάσης του ΣΥΡΙΖΑ κατά της υποψηφιότητας του Καρυπίδη. Η εν λόγω υποψηφιότητα δεν προήλθε από συζητήσεις και ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΓΕΓΟΝΌΤΩΝ. Δυστυχώς υπάρχουν και διαδικασίες που δεν είναι ελέγξιμες και ως εκ τούτου μπορεί και να βγάζουν σε λάθος συμπεράσματα. Αυτό δεν αναιρεί το δικαίωμα της βάσης να επαναπροσδιορίσει την άποψη της. Πόσο μάλλον δεν δίνει το δικαίωμα σε κάθε απόφαση να βγαίνει ο καθένας και να φτιάχνει στόρι για φαντασιώσεις James Bond. Όλη αυτή η τοποθέτηση δεν κάνει άλλο από το να ρίχνει νερό στο αυλάκι της αντίδρασης και του ξεπουλήματος της χώρας, πράγμα για το οποίο δήθεν δεν θέλετε. Αναλώνεται χιλιάδες λέξεις που πραγματικά δεν κατάλαβα ούτε και μπόρεσα να σχετίσω γεγονότα. Ο κ. Καρυπίδης είχε μια συμπεριφορά και μία διαδρομή, που δεν έχει τίποτα το κοινό με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά εσείς προσπαθείτε να πείσετε τον κόσμο, ότι για αυτό …. φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ. Πόσα θέλετε για να μας τρελάνετε; Τέλος κρεμάσατε την κ. Σπινέλλι (εμμέσως, χωρίς να την αναφέρετε) στα μανταλάκια μόνο και μόνο επειδή η μητέρα της ήτανε Εβραία!!! Ή επειδή ο σύντροφος της ήτανε ο «περίφημος» Σιώπα!!! Τι άλλο θα μας πείτε ακόμα για να «συνδέσετε» τις ασυναρτησίες σας; Να μας δώσετε πως θέλετε τον εκλεκτό σας. Κάπως σαν τον Χίτλερ… να είναι της Αρίας φυλής ίσως, με ένα γαλανό και ένα καφέ μάτι και με γυναίκα που θα έχει πάρει με παπά και κουμπάρο αλλά δεν θα έχει άποψη και θα είναι απλά μια «καλή νοικοκυρά» ίσως

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
gianxen 13 Φεβρουαρίου 2014 - 09:53

Να τα πάρουμε ένα ένα γιατί τα έχετε μπερδέψει, αυτά περί Καρυπίδη και αντισημιτισμού (άλλο πράγμα ο αντισιωνισμός) τα αναπαρήγαγαν όλα τα μεγάλα ΜΜΕ και οι Αμερικανοεβραίοι έβγαλαν ολόκληρη ανακοίνωση. Στην οποία ο ΣΥΡΙΖΑ απάντησε με το περήφανο δεν είμαστε εμείς αντισημίτες οι ΝΔημοκράτες είναι. Τελοσπάντων, το βασικό είναι γιατί επέλεξε αρχικά ο ΣΥΡΙΖΑ τον Καρυπίδη έναν άνθρωπο που το 2007 ήταν ΝΔ, το 2009 ΠΑΣΟΚ και το 2014 ΣΥΡΙΖΑ! Αυτά δεν ήθελε να τα δει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά του αρκούσε ότι ο Καρυπίδης ήταν αντιμνημονιακός καναλάρχης και θα την έπαιρνε περίπατο την περιφέρεια που είναι και πολύ σημαντική (ενεργειακό). Αν κινείσαι έτσι τυχοδιωκτικά είναι εύκολο να την πατήσεις, βρήκαν τα ποστ του Καρυπίδη στο fb, και ο Ψυχάρης και τα παιδιά του, ξεσάλωσαν και τον κατακρεούργησαν τον Καρυπίδη. Και ο ΣΥΡΙΖΑ τον άφησε τον άνθρωπο σύξυλο αφού πρώτα τον εξέθεσε. Και επειδή λέτε για βάση, η τοπική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ τον στήριξε τον Καρυπίδη και ήθελε να παραμείνει ως επικεφαλής. Αλλά τα κεντρικά είχαν πάρει άλλη απόφαση.
Το δίδαγμα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πήγε να κάνει ένα άνοιγμα σε έναν ευρύτερο κόσμο, πέρα από αυτόν του 4%, αλλά βρήκε μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, ενώ υπήρχαν πολύ πιο σοβαρές περιπτώσεις, και στις προβοκάτσιες των αθηναϊκών ΜΜΕ έκανε πίσω.
Γι’ αυτά που γράφετε στο τέλος δεν σας απαντώ τίποτα γιατί είναι εμφανές ότι τρολάρετε, εδώ βγήκε ο δήμαρχος του Λονδίνου και αποκάλεσε τον Κλούνει οπαδό του … Χίτλερ, επειδή είπε ο άνθρωπος ότι θα ήταν καλό να γυρίσουν τα μαρμαρα του Παρθενώνα, ζούμε σε έναν παράλογο κόσμο!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος Μαργαρίτης 13 Φεβρουαρίου 2014 - 13:41

Δεν ξερω αν τρολαρει το Αρδην,αλλα εσυ σιγουρα το κανεις.Αφου συγκρινεις,τον πιο γραφικο απ τα Ζαγοροχωρια, δημαρχο του Λονδινου με το ΣΥΡΙΖΑ………Δεν υποστηριζω την αξιωματικη αντιπολιτευση,καθε αλλο,αλλα οτι θα γινοταν συγκριση με τον αστειο Αγγλο,δεν θα το εκανα ουτε εγω.Οσο για τον Καρυπιδη,δεν ειδα κατι αρνητικο στις δηλωσεις του.Ανιστορητο ναι. Οι Εβραιοι,εστω και ενα αρνητικο να πεις για αυτους,σε κατατασουν σε εχθρο τους.Ειμαι σιγουρος,οτι αν βγεις καποιος και πει οτι Εβραιοι δεν πετανε,γιατι ειναι ανθρωποι,θα υπαρχουν κραυγες.Ναι,ο ΣΥΡΙΖΑ,λειτουργησε τυχοδιωκτικα,αλλα ο λογος που τον καρατομησε ειναι αστειος.Αλλα ειπαμε,ο ΣΥΡΙΖΑ επρεπε να δειξει οτι ειναι ετοιμος να κυβερνησει.ΚΑι το μηνυμα αυτοι που επρεπε, το πηραν.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Corto Maltese 13 Φεβρουαρίου 2014 - 17:22

Ως συνέχεια του προβληματισμού που περνάει το άρθρο (“ολιγοεθνισμός” και έξωθεν παρεμβάσεις σε εγχώριες πολιτικές εκφράσεις, ενίσχυση του υπερσυγκεντρωτισμού μέσω απαξίωσης της περιφέρειας κλπ) υπενθυμίζω τα εξής:
α) Ο εθνισμός είναι περιφρονητέος από την εβραϊκή κοσμοαντίληψη ούτως ή άλλως (ασχέτως αντισημιτικών τάσεων). Οι ίδιοι είναι ο ΛΑΟΣ και οι υπόλοιποι τα ΕΘΝΗ (οι εθνικοί). Στην μαρξίζουσα/διεθνιστική εκδοχή του εβραϊσμού ο λαός είναι το προοδευτικό υποκείμενο, τα έθνη το αντιδραστικό.
β) Αντισημιτισμός είναι έννοια αναφορική (εκφράζει αντίθεση). Οι έλληνες θα ήταν ανόητοι εάν αυτόπροσδιορίζονταν ως ιστορική οντότητα σε αναφορά με έναν λαό εντελώς άγνωστο και ασήμαντο σε όλην την αρχαία (κλασσική και ελληνιστική) ιστορία. Οι πέρσες και οι αιγύπτιοι συνυπήρξαν στην ιστορία με τους έλληνες, οι ιουδαίοι όχι.
γ) Οι Έλληνες επιδείκνυουν εξίσου επαρχιωτισμό και πιθηκισμό, είτε το “παίξουν” αντισημίτες είτε αντιρατσιστές. Αυτά είναι σχήματα φράγκικα, όχι ρωμαίικα/ ελληνικά. Ουδεμία θέση δεν πρέπει να έχουν στην ελληνική αριστερά και την ελληνική πολιτική σκέψη.
δ) Οι σεφαρδείμ ιουδαίοι συνυπήρξαν από κάποια εποχή και μετά με το ρωμαίικο γένος, αλλά μετά από πολλές συγκρούσεις και αντιθέσεις, κάποιοι από αυτούς “έδεσαν” με εμάς. Γιαυτό “δικοί μας” είναι ο Μίνως Μάτσας, η Ρόζα Εσκενάζυ, ο Φριζής κλπ.
ε) Ο σιωνισμός πρέπει να καταδικάζεται όχι μόνον ως εγκληματική πολιτική του Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων, αλλά και ως πολιτικός/οικονομικός/πολιτιστικός ιμπεριαλισμός με αφετηρία την Αμερική. Από εκεί πηγάζει η υπέρμετρη (για τον πληθυσμό τους) παρουσία των εβραίων στο διεθνές τραπεζικό σύστημα,στους διεθνείς οργανισμούς, στα ερευνητικά κέντρα, στα Νόμπελ, στα Όσκαρ, στον Τύπο, στο διαδίκτυο (βλ. facebook), στην διανόηση και την τέχνη.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Γιώργος 15 Φεβρουαρίου 2014 - 00:59

Αρκετά σωστά τα όσα λες.

Κατά τα άλλα, τα στερεότυπα περί ‘νεοναζί’ καλά κρατούν στο Άρδην. Ανθεκτικά αριστερά τοτεμ.

Ο Καρυπίδης πάντως ήταν αξιοπρεπέστατος και τα έλεγε μια χαρά με τον Κασιδιάρη. Απόδειξη του ότι αν ο άνθρωπος είναι σοβαρός, δεν καταλαβαίνει από τοτέμ και ταμπού.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Αρ. Β. 15 Φεβρουαρίου 2014 - 09:11

Εδώ ο “σοβαρός” Βαλλιανάτος συνομιλεί με τον Κασιδιάρη (σε χθεσινή εκπομπή του “μαχητικού” Τριανταφυλλόπουλου) σαν δυο καλοί φίλοι, ούτε αυτός καταλαβαίνει από τοτέμ και ταμπού.
Το Άρδην είχε κάνει πριν ένάμιση χρόνο ένα καλό αφιέρωμα για την Χρυσή Αυγή διαβασέτο να δεις ποιοι ειναι οι νεοναζί και μην ρίχνεις την μπάλα στην εξέδρα.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος Μαργαρίτης 15 Φεβρουαρίου 2014 - 13:17

Στερεοτυπα περι Ναζι;θεωρεις οτι οι Χρυσαυγιτες δεν ειναι Ναζι;Θα συμφωνησω ομως οτι αφου βρισκονται στην Βουλη,πρεπει να τους αντιμετωπιζουν,με πολιτικο τροπο.Πρεπει να τους εκθετουν στο γυαλι,αρκει να μην τους κανουν αγιογραφια.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Μιχάλης Τσολάκης 18 Φεβρουαρίου 2014 - 12:54

Θα συμφωνήσω ότι η παρέμβαση των Αμερικανοεβραίων ήταν προσβλητική και η απάντηση όχι στο ύψος των περιστάσεων. Ο Καρυπίδης όμως ήταν μία εξαρχής λάθος επιλογή. Διότι σχόλια σαν αυτό για τους Εβραίους προσιδιάζουν στον …..Πλεύρη αλλά τι σχέση έχουν με τον ΣΥΡΙΖΑ ? Πως μπορούσε να πορεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ με έναν υποψήφιο που είχε την συμπάθεια της Χ.Α. ανοικτά ? Το σχόλιο Καρυπίδη δεν ήταν κριτική στο Ισραήλ ( οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ βρίθουν από αυτήν!) αλλά απηχούν την γνωστή ακροδεξιά ανθρωποφαγική αντίληψη για Εβραίους !
Να σημειώσω επίσης ότι η ηγεσία του κόμματος ήταν πολύ πιο διαλλακτική στο θέμα αυτό, η Αριστερή Πλατφόρμα το έκανε …..σημαία της παίζοντας το παιγνίδι (άθελα θέλω να πιστεύω ) των κύκλων που περιγράφονται φέρνοντας την ηγεσία σε εξαιρετικά δυσχερή θέση ! Το θέμα του ποιος πρέπει να αποφασίζει, η τοπική κοινωνία ή το Κέντρο αποδεικνύεται στην πράξη εξαιρετικά περίπλοκο και δεν χρήζει en block απάντησης όπως αποδεικνύει η συγκεκριμένη περίπτωση! Πράγματι η τοπική κοινωνία έδειξε να προτιμά έναν υποψήφιο που όμως μόνο κακό είχε να κάνει (λόγω συμβολισμών !) στο κόμμα ! Πάντως έχω την αίσθηση πως με όλα τα αυτογκόλ ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε ειλικρινή προσπάθεια να αναδείξει στελέχη από την βάση για αυτές τις εκλογές. Σε κάθε περίπτωση θα συμφωνήσω ότι χρειαζόταν μια πιο ξεκάθαρη απάντηση στην ξένη παρέμβαση πολύ περισσότερο που τον ΣΥΡΙΖΑ για πολλά μπορείς να τον κατηγορήσεις αλλά…..έλεος! Όχι δα και για…..ρατσισμό ή αντισημιτισμό !!!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Περσεφώνη Ζιώγα 28 Μαρτίου 2014 - 15:34

σπάνια βλέπουμε τόσα σχόλια να ακολουθούν κάποιο άρθρο και προτείνω να προβληματιστούμε όλοι μας. Γιατί άραγε αντιδρούμε και μάλιστα έντονα όταν εμπλέκονται λέξεις όπως¨εβραίοι, αντισημιτισμός κλπ; Τι υπερασπιζόμαστε και γιατί; Τι πρότυπα – κώδικες μας έχουν επιβληθεί και γιατί δεν τα αμφισβητούμε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΑΦΗΣΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ