Αρχική » Ευρωεκλογές 2014: Να φέρουμε τα… κάτω-πάνω!

Ευρωεκλογές 2014: Να φέρουμε τα… κάτω-πάνω!

από Άρδην - Ρήξη

Εκλογές αδιεξόδου και παρακμής – υποσχέσεις μιας μελλοντικής ανάτασης

του Γιώργου Καραμπελιά, από την Ρήξη που κυκλοφορεί

Τέσσερα χρόνια μετά το… Καστελόριζο, τα βάσανα και οι απογοητεύσεις του ελληνικού λαού δεν φαίνεται να έχουν πάρει τέλος. Τα μνημόνια έχουν λίγο πολύ ολοκληρώσει το στόχο τους, η ελληνική κοινωνία έχει μεταβληθεί σε κοινωνία ανισότητας, το κοινωνικό κράτος έχει αποδιαρθρωθεί ο παραγωγικός ιστός έχει διαλυθεί. Βαδίζουμε όντως σε μια μεταμνημονιακή εποχή, ακριβώς γιατί οι στόχοι των μνημονίων έχουν εν πολλοίς επιτευχθεί: Ανεργία, εξαθλίωση, χτύπημα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, διαμόρφωση ενός οικονομικού μοντέλου στηριγμένου στον τουρισμό και στο βάθεμα της εξάρτησης –ξεπούλημα των τραπεζών, των ακτών, των λιμανιών, των δημόσιων επιχειρήσεων.

Και δυστυχώς, απέναντι σ’ αυτά δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια συγκροτημένη εναλλακτική διέξοδος. Διότι και ισχυρό λαϊκό κίνημα δεν υπάρχει –όπως καταδεικνύει η αναιμική παρουσία των αντιμνημονιακών δυνάμεων στο τοπικό επίπεδο– και τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν προσφέρουν τα εχέγγυα για μια αυθεντική και αξιόπιστη διέξοδο. Η ελληνική κοινωνία μοιάζει να βρίσκεται σε καταπληξία και σε σχεδόν απόλυτη ισοδυναμία των αντίρροπων πολιτικών δυνάμεων. Οι Έλληνες δεν θέλουν τα μνημονιακά κόμματα, και έχουν γκρεμίσει τον παλιό δικομμματισμό, αλλά δεν δείχνουν και ιδιαίτερη εμπιστοσύνη στα αντιμνημονιακά. Μέσα σε τέτοιες συνθήκες, μπορούν να θάλλουν φαινόμενα όπως εκείνα της Χρυσής Αυγής, μιας συμμορίας που έγινε κόμμα, ή του Ποταμιού, ενός λάιφ στάιλ σακιδίου, που έφτανε να καλύψει το κενό προτάσεων και προπαντός λαϊκής εγρήγορσης και συμμετοχής.
Ένας αντιμνημονιακός Έλληνας βρίσκεται μάλλον σε αδιέξοδο. Σκέφτεται να ψηφίσει τον ΣΥΡΙΖΑ, για να φύγει το δίδυμο της συμφοράς, και ταυτόχρονα τρέμει ότι η έλευση του ΣΥΡΙΖΑ θα σημάνει περιπέτειες στα εθνικά θέματα, στα Σκόπια, στη Θράκη και την Κύπρο, ή τα μεταναστευτικά; Να ψηφίσει ΚΚΕ, που υπόσχεται τον σοσιαλιστικό παράδεισο που δοκίμασε η ανθρωπότητα στον 20ό αιώνα; Ή μήπως μπορεί να στραφεί σε κόμματα όπως οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, που ορθά υποστηρίζουν την ανάγκη υπέρβασης των παλιών διαχωρισμών, χωρίς όμως να μπορούν οι ίδιοι αξιόπιστα να υλοποιήσουν ένα τέτοιο πρόταγμα; Και, παράλληλα, το εκλογικό τοπίο διανθίζεται με πλήθος άσεμνους εναγκαλισμούς, όπως εκείνον του απατεώνα Παπανδρέου με τον Κουβέλη. Μέσα σ’ αυτό το σκηνικό, προετοιμάζονται και τα νέα τέρατα που εγκυμονεί η ελληνική λούμπεν μεγαλοαστική τάξη, με τον Μαρινάκη και τον Κόκκαλη στον Πειραιά, οι οποίοι πραγματοποιούν την πρόβα τζενεράλε για έναν επερχόμενο μπερλουσκονισμό.

Το «πάνω» και το «κάτω»
Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες, εκφράζεται καθημερινά η αγωνία πολλών ανθρώπων για το πώς και γιατί δεν έγινε δυνατή η διαμόρφωση ενός άλλου πολιτικού πόλου, που θα μπορούσε να δώσει ένα μήνυμα ελπίδας και ανάτασης. Πολλοί φίλοι αγωνιούν και αναζητούν τους «επωνύμους» πατριώτες και δημοκράτες οι οποίοι θα μπορούσαν να εκφράσουν αυτό το όντως πλειοψηφικό αίτημα. Ναι, μόνο που άλλοι απ’ αυτούς προσκολλήθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ, προσδοκώντας μια χιμαιρική αλλαγή από τα «μέσα», μεταβαλλόμενοι έτσι στο πατριωτικό άλλοθι μιας εθνομηδενιστικής κυρίαρχης αντίληψης. άλλοι, φροντίζουν να μένουν στον γυάλινο πύργο τους «μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες». άλλοι, τέλος, είναι βαθύτατα συνδεδεμένοι με εξαρτήσεις χρήματος, εξουσίας και κοινωνικού ρόλου.
Και ίσως θα ήταν αδύνατο κάτι τέτοιο. Μια κοινωνία που είχε ως κοινωνικό της μοντέλο τον παρασιτισμό και ως κυρίαρχη ιδεολογία τον εκσυγχρονιστικό αρπακολισμό, δεν ήταν εύκολο να δώσει άμεσα πολιτικές λύσεις – εκτός ίσως αν υπήρχε μια ανάλογη πολιτική και πνευματική ηγεσία. Αλλά δυστυχώς, η μεταπολίτευση κράτησε υπερβολικά πολύ. Σαράντα ολόκληρα χρόνια έφθειραν και διέφθειραν τη συντριπτική πλειοψηφία των επώνυμων πολιτικών και πνευματικών ελίτ.
Η πολιτική επιτάχυνση στην οποία οδήγησε η αιφνίδια οικονομική και κοινωνική καταστροφή, δεν πρόλαβε να συνοδευτεί από τους αντίστοιχους ιδεολογικούς και κοινωνικούς μετασχηματισμούς. Και αυτό φαίνεται καθαρά και από την μεγάλη διαφοροποίηση ανάμεσα στις αυτοδιοικητικές και τις γενικές εκλογές. Στο τοπικό επίπεδο οι αλλαγές είναι σχετικά αργές, γιατί δεν έχουν πραγματικά αναδυθεί νέες κοινωνικοπολιτικές δυνάμεις ριζωμένες στην ελληνική κοινωνία, ενώ στο γενικό πολιτικό πεδίο κυριαρχεί ήδη η απόρριψη των μνημονιακών δυνάμεων. Γι’ αυτό και ένα κόμμα-«νάνος», σε επίπεδο γενικής αποδοχής, όπως το σημερινό ΠΑΣΟΚ, παραμένει ισχυρό σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, ενώ το ακριβώς αντίστροφο συμβαίνει με τον Σύριζα, και ακόμα περισσότερο με κόμματα όπως η Χρυσή Αυγή και το Ποτάμι.
Δεν υπάρχουν λοιπόν λύσεις που θα έρθουν «από τα πάνω», είτε από κόμματα είτε από «επωνύμους», ακόμα και όταν έχουν τις καλύτερες των προθέσεων, ενώ η κίνηση που έρχεται «από τα κάτω» δεν είναι ακόμα ικανή να προσφέρει κάποια ολοκληρωμένη εναλλακτική πρόταση.
Δυστυχώς δεν έχουμε ακόμα ξεφύγει από την εποχή της παρακμής – αρκεί να δούμε και τις κεντρικές επιλογές που εμφανίζονται στους μεγάλους δήμους της χώρας: Καμίνης και Σπηλιωτόπουλος, Μπουτάρης και Καλαφάτης! Παράλληλα ως αποκλειστικό πρότυπο οικονομικής διεξόδου εμφανίζεται η τουριστική ανάπτυξη, δηλαδή η μεταβολή της Ελλάδας σε μια απέραντη αίθουσα τελετών για να παντρεύονται οι Κινέζοι τουρίστες.

Να φέρουμε τα… κάτω πάνω
Τα χρόνια που πέρασαν, σε όλους εκείνους που διαρκώς «βιαζόντουσαν» θυμίζαμε την τόσο εύστοχη σ’ αυτή την περίπτωση λαϊκή παροιμία, πως «όποιος βιάζεται, σκοντάφτει». Και με τη βιασύνη, πότε με τον Μίκη, πότε με τους τηλε-ευαγγελιστές της… δεκάρας, το μόνο που καταφέραμε ήταν ακριβώς… να καθυστερήσουμε. Και να περάσουν τέσσερα ολόκληρα χρόνια χωρίς να επιτευχθεί η ανάδειξη ενός πατριωτικού δημοκρατικού και κοινωνικού πολιτικού πόλου.
Τα προηγούμενα χρόνια πετύχαμε αρκετά πράγματα, φέραμε τα πάνω κάτω, γκρεμίζοντας κόμματα και ηγεσίες, αλλά δυστυχώς και αυτές οι εκλογές δεν θα απαντήσουν στα μεγάλα διακυβεύματα του τόπου. Γι’ αυτό τα επόμενα χρόνια πρέπει να κάνουμε ότι μπορούμε για να ολοκληρώσουμε το εγχείρημά μας και να φέρουμε τα… κάτω πάνω! Δουλεύοντας σε δύο αποφασιστικές κατευθύνσεις. Στο ιδεολογικό, για να μετατρέψουμε την πλειοψηφική πατριωτική και δημοκρατική ιδεολογία του λαού και σε πολιτικά ηγεμονική, σαρώνοντας τις μειοψηφικές ιδεολογίες των νεοφιλελευθέρων και των εθνομηδενιστών που παραμένουν ακόμα κυρίαρχες στα κέντρα αποφάσεων. Στο επίπεδο της κοινωνίας, των κινημάτων, της αυτοδιοίκησης, του παραγωγικού προτύπου, να διαμορφώσουμε μια κοινωνία ισχυρή και όχι αναιμική, του καναπέ, παραδομένη.
Με την ψήφο μας λοιπόν σήμερα ας φροντίσουμε τουλάχιστον, να βοηθήσουμε σε μια μελλοντική ανά(σ)ταση.
Στις ευρωεκλογές, ανάλογα με την πολιτική μας κατεύθυνση ας στηρίξουμε υποψηφίους και σχήματα που, παρά τις αδυναμίες τους, μπορούν να συμβάλουν θετικά. Μπορούμε να ψηφίσουμε τον Ζουράρι στους Ανεξάρτητους Έλληνες, μήπως και φέρει κάποιον ελληνικό αέρα στην αραχνιασμένη Ευρωβουλή, τον Πισσία στους Οικολόγους Πράσινους – και όσοι ελπίζουν στην σωτηρία από την εγκατάλειψη του ευρώ μπορούν να ψηφίσουν φίλους μας, όπως η Βίκυ Φερτάκη στο κόμμα της Δραχμής ή στο ΑΣΚΕ και αλλού. Και επειδή, παρά τα όσα προαναφέραμε υπάρχουν και όσοι επιμένουν να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ, ας επιλέξουν στο ψηφοδέλτιό του κάποιες επιλογές που τουλάχιστον δεν είναι εθνομηδενιστικές – και όλοι τις γνωρίζουμε.
Εμείς σε αυτές τις εκλογές, επιμείναμε περισσότερο στην ενίσχυση τοπικών πρωτοβουλιών και δημοτικών κινήσεων, έστω και μικρών, μέσα από τις οποίες θα επιταχυνθεί η ανάδειξη νέων πολιτικών δυνάμεων. Και ευτυχώς υπάρχουν επιλογές που αποτελούν μια υπόσχεση για το μέλλον. Μια υπόσχεση για μια νέα πολιτική και κοινωνική ηγεσία, ικανή να εκφράσει και να μορφοποιήσει σε θετική κατεύθυνση την απελπισία και το αδιέξοδο. Για να έλθει πράγματι το κάτω… πάνω.

ΣΧΕΤΙΚΑ

8 ΣΧΟΛΙΑ

Rigakis 5 Μαΐου 2014 - 18:10 ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Nikos Lazarou 7 Μαΐου 2014 - 21:05

Αγαπητέ κε Καραμπελιά,
Τα κόμματα καθορίζονται από τους εκάστοτε υποστηρικτές τους, χωρίς τους οποίους παύουν να υπάρχουν. Οι ηγεσίες τους και τα ονόματα τους μπορεί να αλλάζουν αλλά αυτά μένουν ουσιαστικά τα ίδια. Το σημερινό ΠΑΣΟΚ δεν έχει καμιά σχέση με το ΠΑΣΟΚ του Α. Παπανδρέου και του Κ. Σημίτη που ευθύνονται στο μεγαλύτερο βαθμό για τη σημερινή κατάσταση. Αυτό το τελευταίο άλλαξε όνομα και αρχηγό. Λέγεται ΣΥΡΙΖΑ και Α. Τσίπρας. Αυτό το κατανοεί και ο τελευταίος πολίτης. Γιατί εθελοτυφλείτε λοιπόν? Οι ανάγκες που πρέπει να ικανοποιήσει αυτό το κόμμα για να συνεχίσει να υπάρχει και να διεκδικεί, είναι οι ίδιες που έφεραν την καταστροφή. Μην εκπλήσσεστε λοιπόν με την (μη) εξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ και μην περιμένετε από αυτό το σχήμα να φέρει το διαφορετικό και την πρόοδο. Κάθε άλλο…….

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
horis na anoixei myti 7 Μαΐου 2014 - 23:43

Το Επαμ δεν αναφέρατε όμως… κινήματα βάσης δεν είπαμε;;;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
George 10 Μαΐου 2014 - 14:54

Δεν νομιζω οτι ζητησε κανενας η δημιουργια του νεου πατριωτικου-δημοκρατικου πολου να βασιζεται σε ”επωνυμους”… Μακρια αυτοι απο εμας!!! Θα μας ηταν αρκετα καποια ατομα σαν τον κο Ρακα για παραδηγμα που αν και αγνωστοι θα συνδιαζαν τα χαρακτηριστικα της αγνοτητας, της ποιοτητας και του ζηλου και θα μας αρεσε αυτη η προσπαθεια να βοηθιεται και να στηριζεται και απο εναν πολιτικο ολκης σαν τον κο Καραμπελια.( Ειναι μετρημενοι στα δακτηλα του ενος χεριου οι ικανοι πολιτικοι στην Ελλαδα που θα μπορουσαν να οργανωσουν κατι τετοιο. Ο κος Καραμπελιας ειναι ενας απο αυτους, τους υπολοιπους εγω προσωπικα δεν τους ξερω…)
Αν ειχατε εδω και 10 χρονια εκπαιδευσει και οργανωσει ενα πολιτικο κομμα στην Ελλαδα κε Καραμπελια , ας το πουμε ΑΡΔΗΝ, τωρα θα ηταν το ΑΡΔΗΝ πρωτο κομμα στις δημοσκοπησεις και οχι ο ΣΥΡΙΖΑ. Στις επομενες εκλογες θα επαιρνε και την διακυβερνηση της χωρας! Και αυτο πολυ απλα γιατι δεν υπαρχει ουσιαστικος αντιπαλος! Εκτος αν θεωρειται σοβαρους αντιπαλους το ΠΑΣΟΚ η’ το ΝΔ η’ το ΣΥΡΙΖΑ…
Θα αρχισετε τωρα παλι απο τα κατω παλευοντας να ανατρεψετε τους νομους της φυσικης…αφου το κατω θα ειναι παντα κατω και το πανω: πανω και θα υποτασει το κατω. Σχετικα με τον καινουργιο πολιτικο πολο ειναι καλες οι προετοιμασιες και οι ζυμωσεις…αλλα αυτα θα πρεπει η΄ να ειναι ετοιμα απο πριν η’ να γινονται ακαριαια, γιατι στη βραση κολλαει το σιδερο! Μετα θα ειναι αργα! ..Εκτος και αν ερθουν κι αλλες καταστροφες οποτε παλι θα κολλαει το σιδερο, αν δεν θα εχει καταστραφει τελειως μεχρι τοτε…
Ειχα ρωτησει καποτε εναν επισκευαστη μηχανικο για το ποιος ειναι ο λογος που κανει τα γιαπονεζικα μηχανηματα τοσο καλα και ανθεκτικα . Η απαντηση ηταν οτι υπερτερουν οχι στο σχεδιο αλλα στα υλικα…βαζουν πολυ καλα υλικα! Η Ελλαδα εχει ολα τα (ανθρωπινα) υλικα για να φτιαξεις οτι θελεις… απο ρολογια μεχρι εργοστασια μεχρι πολιτικα κομματα. Το μονο που χρειαζεται ειναι καποιος να τα μαζεψει και να τα οργανωσει.. Και αυτο δεν θελει χρονο. Οργανωση θελει!
Ειχα δει ενα βιντεο με μια συνεντευξη σας οπου λεγατε οτι υπαρχει μια λιστα δοσμενη απο τους αμερικανους στους δημοσιογραφους με Ελληνες τους οποιους θα πρεπει να αποφευγουν να εμφανιζουν στην τηλεοραση. Αυτο με εκανε να ψαξω να σας βρω στο internet και να ανακαλυψω εδω σ’αυτην την ιστοσελιδα ολο αυτον τον κρυμενο θησαυρο… Φοβαμαι ομως οτι εθελοντικα αποφασιζετε να κατσετε στη γωνια…Αφου ενω οπως φαινεται εδω οι πολιτικες αποψεις σας ειναι σεβαστες και αρεστες απο τη συντριπτικη πλειοψηφια αριστερων και δεξιων, εσεις αποφασιζετε απο μονος σας να κανετε στην παντα!
Σχετικα με το οποιος βιαζεται σκονταφθει… ( 193 χρονια απο το 1821 και ακομα βιαζομαστε..). Θα αναφερω παλι τους Ιαπωνες οι οποιοι λενε: Δεν τρεχω εγω πισω απο το χρονο. Ο χρονος τρεχει πισω απο εμενα!
Και οπως λενε και καποιοι φιλοι μας στα Βαλκανια… το παν στη ζωη ειναι να εισαι πεντε λεπτα πιο εξυπνος.

ΥΓ. Παρακαλω μη νομιζετε οτι θελω να σας επικρινω. Αλλωστε η συμβολη σας, και οχι μονο, μεσα απο τα βιβλια σας ειναι τεραστια.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Αυτεξούσιος 14 Μαΐου 2014 - 13:09

Κύριε Καραμπελιά, ο Ελληνικός λαός πέρα από στείρο καταγγελτικό λόγο και αόριστα καλέσματα σε γενικό ξεσηκωμό οφείλει επιτέλους να γίνει ενεργός πολίτης. Ας ενταχθεί ή αν έχει τη δυνατότητα ας ιδρύσει συλλογικότητες για να διεκδικήσει την επίσημη μετοχή στη διαχείριση των κοινών υποθέσεων. Όσο ακατόρθωτο κι φαίνεται άλλο τόσο είναι αναγκαίο. Για όσους ακολουθούν την παράδοση αντίστασης της Ρωμιοσύνης θα πρέπει να ξέρουν ιδρύθηκε η παράταξη ΚΟΙΝΩΝΙΑ -Συνεχιστές του Καποδίστρια. Η Ορθοδοξία βάλλεται βάναυσα και αντιστέκεται σθεναρά σε όλο τον πλανήτη (Σερβία, Κύπρο, Ελλάδα, Συρία) αποτελώντας το μόνο πόλο αντίπραξης στην επιχειρούμενη παγκοσμιοποίηση με αιχμή του δόρατος την ομόδοξη Ρωσία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μέσα από τη δήθεν διαδικασία ενοποίησης εξαναγκάζει τους Ευρωπαϊκούς λαούς σε μια βίαιη ομογενοποίηση προωθώντας μεγάλο μέρος του παγκοσμίου σχεδίου. Η Ελλάδα χτυπιέται πολιτικά και οικονομικά. Τα κόμματα που προβάλλονται στη δημοσιότητα είναι οι φορείς του προβλήματος και η πολιτική αδιαφορία η ταφόπλακα του λαού. Αυτού του είδους τα κόμματα εκτός από ξενόδουλα, ως πολιτικοί μηχανισμοί ανήκουν σε αλλότριες προτεσταντικού τύπου ομολογίες. Εδώ είναι Ρωμαίικο. Είναι αλλιώς τα πράγματα.Η παράταξη ΚΟΙΝΩΝΙΑ-Συνεχιστές του Καποδίστρια θ’ αγνωιστεί έως εσχάτων για πάρουμε την πατρίδα μας πίσω.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Μπάμπης 19 Μαΐου 2014 - 18:48

Δυστυχώς δεν πείθετε, επειδή όταν ανέκυψε το θέμα της κάρτας του πολίτη το κόμμα ΚΟΙΝΩΝΙΑ την υποστήριξε…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Νικήτας Αποστόλου 15 Μαΐου 2014 - 10:27

κ. Καραμπελιά ως απλός πολίτης θα σας πω την γνώμη μου απερίφραστα.
Έχετε μεγάλη ευθύνη όλοι όσοι θα μπορούσατε να συγκροτήσετε έναν πατριωτικό δημοκρατικό πολιτικό σχηματισμό όταν δημιουργήθηκε η “Σπίθα” με τον Μίκη και δεν το κάνατε. Και η γνώμη μου είναι ότι υπερίσχυσε ο εγωϊσμός του καθενός σας.
Για μένα εσείς του “Αρδην”, οι της “Χριστιανικής Δημοκρατίας” οι του “ΕΠΑΜ” οι περί το “Μανιφέστο”, οι περί το “Ρεσάλτο” και άλλοι μοναχικοί καβαλάριδες που είστε σήμερα “φωνές βοώντες εν τη ερήμω” θα έπρεπε να συγκροτήσετε ένα πολιτικό υποκείμενο με την μορφή έστω συνασπισμού με ελάχιστο στόχο την αποτίναξη του καθεστώτος “αποικίας χρέους” που μας έχει επιβληθεί με τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
George 16 Μαΐου 2014 - 21:41

Στην Ελλαδα το κυριαρχο κομμα ειναι αυτο των ”παρτακιδων” και των ”ο σωζων εαυτων σωθητω”. Οσοι εχουν καποιες ικανοτητες τις χρησιμοποιουν για την παρτη τους, ειτε μενοντας ελλαδα ειτε φευγοντας στο εξωτερικο. Οι εξαιρεσεις επιβεβαιωνουν τον κανονα.
Ειμαστε απολιτιστοι με την εννοια οτι δε μπορουμε να οργανωθουμε-ενωθουμε, ωστε να προστατευσουμε και να βαλουμε σε σωστη λειτουργια την ”πολη” μας.
Αυτη την περιοδο στον πλανητη οι γεωστρατηγικες θερμοκρασιες ανεβαινουν επικινδυνα (η νοτιοανατολικη μεσογειος ειναι μια απο τις περιοχες που εχει ηδη αρχισει να βραζει)…
Τα περισσοτερα κρατοι το εχουν αντιληφθει αυτο και εχουν μπει ηδη σε εναν αγωνα δρομου ανασυγκροτησης και ισχυροποιησης.
Εμεις οχι μονο δεν εχουμε μπει στην κουρσα αναπτυξης. Οχι μονο δεν εχουμε καν ξεκινησει την αναπτυξη. Οχι μονο δεν εχουμε φτιαξει σχεδιο για την ανασυγκροτηση της χωρας. Οχι μονο δεν εχουμε κυβερνηση που να κοιταει τα εθνικα συμφεροντα της χωρας…Εμεις ακομα δεν εχουμε φτιαξει ουτε ενα αξιοπιστο πολιτικο κομμα-δειγμα ωστε να εχουν οι πολιτες τι να ψηφισουν! Δηλαδη μιλαμε για κατασταση και πολιτικο πολιτισμο επιπεδου Μαο-Μαο…
Ενω το κρατος γκρεμιζεται πανω στα κεφαλια μας, ασχολουμαστε με αμπελοφιλοσοφιες και ενεργουμε λες και ο μηνας εχει εννια…
Δεν θελει και πολυ μυαλο για να καταλαβει κανεις οτι η μοιρα θα μας απαντησει και παλι ειρωνικα : δηλαδη αν και δεν μπορουμε να ενωθουμε η καταληξη θα ειναι κοινο μερος για τους περισσοτερους απο εμας… Και αυτο το μερος δεν θα ειναι αλλο απο αυτο οπου εκει θα ειναι ”ο κλαυθμος και ο οδυρμος και το γαυγισμα των σκυλων και το τριξιμο των οδοντων”…

ΥΓ. Ειμαι περιεργος να δω κε Καραμπελια τι ειδους τοπικη αυτοδιοικηση θα κανετε υπο Γερμανικη και Οθωμανικη κατοχη…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΑΦΗΣΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ