Αρχική » Ο Σύριζα ήρθε να υπογράψει την τελευταία πράξη

Ο Σύριζα ήρθε να υπογράψει την τελευταία πράξη

από Άρδην - Ρήξη

apergia3232

Κάλεσμα του Άρδην για συμμετοχή στη γενική απεργία της Πέμπτης 12 Νοεμβρίου 2015.

Η εποχή των «μνημονίων» συνιστά τον θάνατο ενός ολόκληρου οικονομικού συστήματος, πάνω στο οποίο στηρίχθηκε η πορεία της χώρας μας τα τελευταία 35 χρόνια. Και αφήνει πίσω του ερείπια, στρατιές ανέργων και υπο-απασχολούμενων, περαιτέρω υποτίμηση της εργασίας –ενώ κράτος και αγορά φυτοζωούν με τεχνητή υποστήριξη από την «γενναιοδωρία» των ξένων δανειστών, που επιθυμούν να εγκαθιδρύσουν συνθήκες ενός άγριου, ληστρικού οικονομικού μοντέλου στην χώρα μας.

Ταυτόχρονα ποτέ άλλοτε οι εργαζόμενοι και ο λαός δεν ένιωθαν παγιδευμένοι σε ανάλογο αδιέξοδο, όπως το σημερινό, μια και δοκίμασαν τα τελευταία χρόνια όλες τις εκδοχές που προσέφερε το πολιτικό σύστημα και κάθε φορά έπεφταν από το κακό στο χειρότερο, με αποκορύφωμα την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αυτή, όχι απλώς συνέχισε στον ίδιο δρόμο με τους προηγούμενους, αλλά κατέστρεψε και την ίδια την αντιμνημονιακή ρητορεία που ανέξοδα προωθούσε εξαπατώντας τον κόσμο. Και έτσι αντί για έξοδο από τα μνημόνια εισπράξαμε τη χειρότερη και βαθύτερη μνημονιακή καταβύθιση.

Έτσι, όσο και αν πάλεψαν ορισμένες δυνάμεις, μειοψηφικές και αποκλεισμένες από το κεντρικό πολιτικό σύστημα, και τις παραφυάδες του (συνδικάτα, φορείς, κ.ο.κ.) να βρεθεί έγκαιρα μια θετική υπέρβαση της μεταπολίτευσης και του οικονομικού της παρασιτισμού, ώστε να διασωθούν οι θετικές κατακτήσεις της, δεν τα κατάφεραν, τουλάχιστον μέχρι τώρα.

Στη χώρα μας, πλέον, ο μη-ενεργός πληθυσμός ξεπερνάει τον οικονομικά ενεργό, την ίδια στιγμή που η πλειοψηφία ζει κάτω από συνθήκες μηδαμινής προστασίας: Ποιο συνδικάτο μίλησε για τους «αόρατους» της ελληνικής αγοράς εργασίας, τους εργαζόμενους που απασχολούνται στη μαύρη, τους «ελαστικούς» και τους «μπλοκάκηδες»; Ποιο Εργατικό Κέντρο πήρε μια ουσιαστική πρωτοβουλία για τους ανέργους, που εγκαταλείπουν την χώρα κατά δεκάδες χιλιάδες; Ποιος εμπορικός σύλλογος ή επιμελητήριο μίλησε ουσιαστικά για τους χρεοκοπημένους μικρομεσαίους; Απολύτως κανείς.

Όλοι αυτοί, όμως, και όχι η εξασφαλισμένη εργασία είναι πλέον η ραχοκοκκαλιά της ελληνικής οικονομίας. Αντίθετα, η τελευταία, είναι πλέον εξαιρετικά μειοψηφική, αναιμική, και βαλλόμενη δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό της.

Πόσο μάλλον όταν πλέον περιορίζεται στο δημόσιο ή εξαρτάται άμεσα από αυτό, και το ελληνικό κράτος πορεύεται πλέον στα τελευταία στάδια μιας ακραίας αποικιοποίησης, λέγοντας ναι σε όλα, με τον πρωθυπουργό του να περιφέρεται από συνδιάσκεψη σε συνδιάσκεψη μυξοκλαίγοντας και παρακαλώντας για ορισμένα ψίχουλα, δίνοντας απίστευτα ανταλλάγματα.

Θα πρέπει να το καταλάβουμε. Δυστυχώς, η μεταπολίτευση τελειώνει με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Και μαζί της παίρνει και τις θετικές της κατακτήσεις.

Είναι σαφές πια ότι νέες δυνάμεις πρέπει να βγουν στο προσκήνιο. Δυνάμεις νέες ηλικιακά αλλά και άφθαρτες από το μεταπολιτευτικό συνδικαλιστικό σύμπαν που έχει ενσωματωθεί στην κομματοκρατία, και το σύστημα εξουσίας, αλλά και ιδεολογικά νέες. Και αν θέλουμε να μιλήσουμε μια ουσιαστική γλώσσα κοινωνικής δικαιοσύνης, πρέπει να μιλήσουμε για την ανασυγκρότηση της εργασίας. Γιατί αυτή πεθαίνει πλέον, μαζί με τον παραγωγικό ιστό της χώρας, μαζί με όλους τους σάπιους κλάδους που στηρίζονταν στη ρεμούλα ή στον μαζικό δανεισμό, και στη μακροβιότητα ενός μοντέλου που ήθελε να καταναλώνει τα πάντα δίχως να παράγει τίποτα.

  • Θα πρέπει, λοιπόν, να μιλήσουμε με τους όρους των εργατικών, παραγωγικών συνεταιρισμών, καθώς και των επιχειρήσεων που σέβονται τα εργατικά δικαιώματα και θα αναλάβουν να απορροφήσουν τα αδρανή εργατικά χέρια.
  • Θα πρέπει να μιλήσουμε με τους όρους του συντονισμού των κοινωνικών φορέων και των πολιτικών θεσμών (δήμοι, εργατικά κέντρα, επιμελητήρια, κράτος) για να υπάρξει ένας εκτεταμένος ανασχεδιασμός της οικονομικής δραστηριότητας σε υγιή, παραγωγική βάση.
  • Θα πρέπει να μιλήσουμε για τους όρους οργάνωσης των ανέργων, αλλά και των άτυπα απασχολούμενων.

 Και για να μην ξεχνάμε, θα πρέπει επί τέλους να μιλήσουμε την γλώσσα της αλήθειας και της κοινωνικής υπευθυνότητας: Οι απεργίες δεν είναι για να αγωνίζονται «ο φονιάς με τον θύτη αγκαλιά». Ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να διεκδικεί ακόμα ρόλο εργατοπατέρα, την ίδια στιγμή που υπονομεύει ως κυβέρνηση κάθε εργασιακό κεκτημένο (πριν λίγες μέρες ο Αλεξιάδης, επανέφερε την πρόταση για Ειδικές Οικονομικές Ζώνες), καθώς και όλοι οι βολεμένοι του κατεστημένου συνδικαλισμού. Αλλά και όλοι οι δήθεν «ταξικιστές», επιμένουν εδώ και δεκαετίες στα ίδια και τα ίδια αδιέξοδα και λειτουργούν ανασταλτικά απέναντι σε οποιαδήποτε προοπτική μιας αυθεντικής κοινωνικής παρέμβασης στα πεδία της οικονομίας και της εργασίας, στο πλευρό της ανυπεράσπιστης πλέον πλειοψηφίας.

Μας γύρισαν στο… 1910, με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ένα καθεστώς απατεώνων, «κωλοτούμπας», και ψεκασμένων που δίνει το τελικό χτύπημα στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης. Πρέπει να κόψουμε δρόμο για το… 2015, αν θέλουμε οι δρόμοι και οι πλατείες να ξαναγεμίσουν, αυτήν την φορά με νόημα, όραμα και σκοπό.

ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΚΑΤΩ ΤΟ ΧΡΕΟΚΟΠΗΜΕΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΤΩΡΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΕΞΑΠΑΤΗΣΕ ΤΟΝ ΛΑΟ

Άρδην – Ρήξη

ΣΧΕΤΙΚΑ

5 ΣΧΟΛΙΑ

Giorgos 12 Νοεμβρίου 2015 - 13:26

ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ——> ΝΑΙ !

ΚΑΤΩ ΤΟ ΧΡΕΟΚΟΠΗΜΕΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ Εδώ υπάρχει κάποιο μικρό πρόβλημα. Το ΧΡΕΟΚΟΠΗΜΕΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ λέγεται Ελληνική κοινοβουλευτική δημοκρατία. Με ποιό τρόπο θα τη κατεβάσουμε και με ποιό πολιτικό σύστημα θα την αντικαταστήσουμε;

ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΤΩΡΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΕΞΑΠΑΤΗΣΕ ΤΟΝ ΛΑΟ. Κι εδώ υπάρχει ενα μικρό πρόβλημα. Για να φύγει η κυβέρνηση προυποτίθενται εκλογές, τις οποίες θα οργανώσει το παραπάνω χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα.

Κυρίες και κύριοι, απο το 1974 και μετά έχουμε ακούσει τα παραπάνω συνθήματα απο πολλά στόματα κάθε πολιτικού χώρου, χωρίς να αλλάξει κάτι επι το καλύτερον. Τί νόημα έχει να τα επαναλαμβάνουμε; Μήπως θα ήταν καλύτερο να αλλάξουμε το χρεοκοπημένο παλιό κακό μας εαυτό και να προσέχουμε ποιούς εκλέγουμε ώστε να μή μας εξαπατά κανείς;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΝΑΙΑΣ 12 Δεκεμβρίου 2015 - 21:14

Τα ειπες όλα.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Giorgos 12 Νοεμβρίου 2015 - 13:55

Στο παραπάνω άρθρο γίνεται λόγος για νέες δυνάμεις και για ανασυγκρότηση της εργασίας. Διαβάζω ευχάριστα τις απόψεις του συγγραφέα, αλλά θα επιθυμούσα πολύ να είναι λίγο πιο συγκεκριμένες και όχι τόσο θεωρητικές. Πχ, ποιές είναι αυτές οι νέες δυνάμεις; Υπάρχουν νέες δυνάμεις; και πώς οι νέες δυνάμεις, αναλαμβάνοντας την εξουσία δε θα καταντήσουν παλιές δυνάμεις, ορα ΠΑΣΟΚ 1981; Μήπως θέλει το Σύνταγμα της χώρας μια γερή αναθεώρηση;

Παρακάτω διαβάζω για ανασυγκρότηση της εργασίας, για εργατικούς, παραγωγικούς συνεταιρισμούς, για συντονισμούς των κοινωνικών φορέων και των πολιτικών θεσμών (δήμοι, εργατικά κέντρα, επιμελητήρια, κράτος) για να υπάρξει ένας εκτεταμένος ανασχεδιασμός της οικονομικής δραστηριότητας σε υγιή, παραγωγική βάση κλπ κλπ, ακριβώς τα ίδια με αυτά που έλεγε το ΠΑΣΟΚ το 1975 στα αμφιθέατρα που τότε σύχναζα.

Κύριοι, κυρίες ΤΙΠΟΤΑ δεν πρόκειται να αλλάξει στη χώρα αν δεν επιβληθεί με το Σύνταγμα και τη Νομοθεσία η αξιοκρατία, αν δεν παταχθεί με ιδιαίτερα σκληρό τρόπο η σπατάλη, υπεξαίρεση και κλοπή του δημοσίου χρήματος, αν δεν διωχθούν σα παράσιτα οι αργόμισθοι και αν δεν πληρώσουν το φόρο που τους αναλογεί ΟΛΟΙ. ΤΙΠΟΤΑ δεν πρόκειται να αλλάξει στη χώρα αν δεν αναλάβουνε ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΕΣ ολους τους τεχνοκρατικούς τομείς της δημοσίας διοικήσεως. ΤΙΠΟΤΑ δεν πρόκειται τέλος να αλλάξει αμα δεν ληφθεί υπ οψιν οτι η χώρα κινείται σε ενα διεθνές πριβάλλον που χαρακτηρίζεται απο επιταχυνόμενη αστάθεια.

Με ευχολόγια δε μπορούμε να τσουγκρίσουμε Χριστός Ανέστη.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
giwrgos 13 Νοεμβρίου 2015 - 02:31

στον χωρο του Αρδην υπαρχει η αντιληψη οτι η σημερινη κυβερνηση ειναι η τελευταια αποπειρα του ελληνικου λαου για να υπερβει το τελος της μεταπολιτευσης……αγνοουν για λογους ιδεολογικους οτι υπαρχει και μια τελευταια που δεν εχει δοκιμσθει και ειναι στην δεξια μερια …η χρυση αυγη…..οχι οτι θα αποτελεσει λυση τουναντιων ποιο μπαχαλο θα φερει…..εκτιμω οτι αυτη θαναι η τελευταια κινηση του ελληνικου λαου….νομιζω οτι ουτε το ΚΚΕ θα δοκιμαστει και θα προτιμησει την ακροδεξια….εως τοτε χειροτερα θα πηγαινουμε αν επικρατουν κομματα τυπου ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ…εκτιμω ομως οτι αυτη η στιγμη θαργησει πολυ ….2 η και 3 δεκαετιες.Ομως δυστυχως θα εχει συνδυαστει και με μια εθνικη καταστροφη….οπως το 1974….

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σκ. 13 Νοεμβρίου 2015 - 10:52

Για τα ζητήματα που θέσατε.

α) Άλλο πολιτικό σύστημα, άλλο πολίτευμα. Το πολίτευμά μας είναι η δημοκρατία, το πολιτικό σύστημα (η κομματοκρατία, ο διπολισμός βάσει του οποίου οργανώνεται, οι παραφυάδες του στα συνδικάτα, την τοπική αυτοδιοίκηση, τους εξωκοινοβουλευτικούς χώρους) πραγματώνει το πολίτευμά μας με εντελώς στρεβλό τρόπο –σε βαθμό σήμερα να το αναιρεί. Όταν λες «κάτω το πολιτικό σύστημα», εννοείς κάτω η συγκεκριμένη μορφή της κομματοκρατίας, οι ισορροπίες της, ο τρόπος που λειτουργεί. Λες να φύγει το υπάρχουν πολιτικό προσωπικό, και να υπερβούμε την ιδεολογία του, και τις εμμονές του. Δεν λες «κάτω η δημοκρατία». Η δημοκρατία θέλει επαναθέσμιση στον τόπο μας, μια ριζική αλλαγή όλου του πολιτικού τοπίου. Πρέπει να περάσουμε από την 3η Ελληνική Δημοκρατία, σε μια 4η πιο βιώσιμη Ελληνική Δημοκρατία. Αυτό ακριβώς απαντάει στο τελευταίο σκέλος του σχολίου σας –επί της ουσίας λέμε το ίδιο πράγμα.

β) Περί συνεταιρισμών και ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ κρατικοποίησε τους συνεταιρισμούς. Δηλαδή τους ενσωμάτωσε στον πολιτικό παρασιτισμό της κομματοκρατίας, γι’ αυτό και τους διέλυσε. Όταν μιλάμε σήμερα για συνεταιρισμούς, λέμε ακριβώς το αντίθετο –να οργανωθούν οι δυνάμεις της αδρανούς εργασίας, ιδιαίτερα οι νέοι πτυχιούχοι που εγκαταλείπουν κατά δεκάδες χιλιάδες την χώρα, ανεξάρτητα από την πολιτική πατρωνία.

γ) Για να μειωθούν κατά το δυνατό οι σπατάλες, η διαφθορά, και η υπεξαίρεση του δημόσιου πλούτου, θα πρέπει αυτός ο τόπος να αποκτήσει επιτέλους οικονομική στρατηγική. Τι αναπτύσσουμε, πως, και γιατί. Σήμερα, σε αυτές τις τόσο εύκολες ερωτήσεις, δυστυχώς, δεν μπορεί να απαντήσει κανένας υπουργός, δήμαρχος κ.ο.κ. Πολύ καλό παράδειγμα ως προς αυτό είναι τα ευρωπαϊκά προγράμματα. Οι διοικήσεις, κεντρική και τοπικές, πρώτα παίρνουν τα προγράμματα και μετά κοιτούν πως θα τα απορροφήσουν –και γι’ αυτό ένα 50% πετιέται σε άχρηστες πρωτοβουλίες. Κανονικά θα έπρεπε να γίνεται το αντίθετο: Τι θέλουμε να κάνουμε, πως, και ποιοί θα μπορούσαν να είναι οι διαθέσιμοι πόροι. Αυτό το πράγμα, που το καταλαβαίνει και ένα παιδί που βρίσκεται στις τελευταίες τάξεις του δημοτικού –και που διδάσκεται στην 1η Γυμνασίου στο μάθημα της οικιακής οικονομίας– δεν το έχουν κατακτήσει ακόμα οι πολιτικοί θεσμοί στην Ελλάδα. Ακούγεται σκανδαλώδες, κι όμως έτσι είναι. Στο κενό που δημιουργεί αυτό το ‘οργανωμένο χάος’ αναπτύσσεται κάθε λογής διαφθορά –εκεί είμαστε ιδιαιτέρως παραγωγικοί και καινοτόμοι…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΑΦΗΣΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ