Αρχική » Διακήρυξη για μια Ανεξάρτητη Δημοκρατική Πατριωτική Κίνηση Εκπαιδευτικών

Διακήρυξη για μια Ανεξάρτητη Δημοκρατική Πατριωτική Κίνηση Εκπαιδευτικών

από Άρδην - Ρήξη

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

ekpaideush

Εμείς που υπογράφουμε αυτή τη διακήρυξη δηλώνουμε την υποστήριξή μας σε μία νέα κίνηση στον χώρο των εκπαιδευτικών που θα παρεμβαίνει συνδικαλιστικά και όχι μόνο. Θεωρούμε ότι η πρωτοβουλία αυτή είναι επιβεβλημένη και αποτελεί επιτακτική ανάγκη να γίνει σήμερα για τους εξής λόγους:

1) διότι υπάρχει τεράστιο κενό εκπροσώπησης (και όχι μόνο στους εκπαιδευτικούς) των συναδέλφων που θέτουν την πατρίδα και τον λαό πάνω από τα κλαδικά και συντεχνιακά συμφέροντα. Κι αυτό παρόλο που είναι πια φανερή σε όλους η μετατροπή της Ελλάδας σε αποικία της Δύσης και των πολυεθνικών και σε χώρα περιορισμένης κυριαρχίας έναντι των νεοθωμανών της Άγκυρας. Το κενό πατριωτικής εκπροσώπησης όμως θα καλυφθεί υποχρεωτικά κι αλίμονο αν αφεθεί σε δυνάμεις εθνικιστικές και μισαλλόδοξες, φανερά ή συγκαλυμμένα φασιστικές, που εκμεταλλεύονται την δίκαιη αγανάκτηση των λαϊκών στρωμάτων.

2) διότι η ελληνική εκπαίδευση δεν μπορεί να βελτιωθεί χωρίς την συμβολή των ίδιων των εκπαιδευτικών που γνωρίζουν τις παθολογίες της από πρώτο χέρι: την απαξίωση της γνώσης, την σταδιακή καταστροφή του εκπαιδευτικού κλίματος, την απουσία συλλογικού οράματος, την υποκρισία της όποιας αξιολόγησης, την βαθμιαία πτώση του μορφωτικού επιπέδου, την ολοένα και καθολικότερη υπαγωγή της σχολικής ζωής στις προτεραιότητες του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου (μέσα από σεμινάρια, «επιμορφώσεις», βιβλία, εκδηλώσεις κτλ), που συστηματικά προωθούν το φτηνό και υποβαθμισμένο «σχολείο της αμάθειας».

3) διότι οι κομματικές παρατάξεις στηρίζουν ή ανέχονται την εγκατάλειψη του θεμελιώδους σκοπού του δημόσιου σχολείου που είναι η μετάδοση γνώσεων και η διαπαιδαγώγηση των νέων με βάση αξίες και πρότυπα, όπως αυτών της ελληνικής παράδοσης: του σοφού, του αγίου και του ήρωα, της καλαισθησίας, της υπευθυνότητας, του σεβασμού απέναντι στους μεγαλύτερους, απέναντι στη φύση, την γλώσσα και τον πολιτισμό. Πρότυπα και αξίες που εμπεριέχουν και τον σεβασμό της «διαφορετικότητας», της ετερότητας, με τον οποίο μας έχουν βομβαρδίσει για να αποκρύψουν υποκριτικά την περιφρόνηση και απαξίωση του σεβασμού της ταυτότητας (εθνικής, θρησκευτικής, γλωσσικής, πολιτισμικής) του ελληνικού λαού. Η συνενοχή των κομματικών παρατάξεων στην απαξίωση και υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου, όταν στηρίζουν όλες τις δήθεν «εκσυγχρονιστικές επιλογές», οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερη απαξίωση και υποβάθμιση τον ίδιο τον εκπαιδευτικό. Αν αντίθετα η γνώση και η καλλιέργεια ήθους ανακτήσουν τη θέση που τους αρμόζει στην κλίμακα αξιών μας, τότε θα υπάρξει και πραγματική αναβάθμιση του Δασκάλου.

Η κίνησή μας είναι ανεξάρτητη επειδή δεν δέχεται «γραμμή» από κανέναν κομματικό φορέα, είναι όμως ανοιχτή σε κάθε συνάδελφο που αποδέχεται τις αρχές της, ανεξάρτητα από το τι ψηφίζει στις εθνικές εκλογές ή πού ανήκε έως τώρα. Ούτε απευθύνεται «προνομιακά» στους «απογοητευμένους» συγκεκριμένου κόμματος ή ιδεολογίας. Είμαστε όλοι εργαζόμενοι και δεν πιστεύουμε στους παλιούς μεταξύ μας διαχωρισμούς, «αριστεράς», «δεξιάς», «συντήρησης» και «προόδου», που είναι προ πολλού ξεπερασμένοι. Αν για δεκαετίες η χώρα υπέφερε από την ξενόδουλη μετεμφυλιακή «εθνικοφροσύνη», σήμερα μία αριστερή κυβέρνηση εφαρμόζει το σκληρότερο μνημόνιο και λαμβάνει αντιλαϊκά μέτρα ενώ τον έλεγχο των κέντρων παιδείας κατέχει σχεδόν αποκλειστικά η πάλαι ποτέ «προοδευτική» διανόηση. ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνησαν με τη σειρά και οδήγησαν σε ακόμη μεγαλύτερη εξάρτηση και κοινωνική ανισότητα, περιβαλλοντική και πολιτισμική υποβάθμιση ενώ με την πολιτική τους επώασαν και ανέχτηκαν το (χρυσό!) αυγό του φιδιού.

Η δημοκρατικότητα του σχήματος αφορά καταρχάς τη λειτουργία του με διαδικασίες βάσης χωρίς να λειτουργεί ως απλός ιμάντας μεταβίβασης της «γραμμής» κάποιας κεντρικής καθοδήγησης. Οφείλουμε επομένως να δηλώσουμε εξαρχής την αταλάντευτη προσήλωσή μας στην δημοκρατία στην πιο ανόθευτη μορφή της, την άμεση δημοκρατία, και πως όχι μόνον δεν αναγνωρίζουμε κανέναν «σωτήρα», κανέναν «ηγέτη», κανέναν «φίρερ», καθώς επίσης και καμία κομματική «αυθεντία», αλλά και πως τους θεωρούμε μέρος του προβλήματος και αντιπάλους μας.

Γιατί όμως αυτή η εμμονή στον πατριωτισμό; Γιατί ο αγώνας για εθνική ανεξαρτησία αποτελεί σήμερα την προϋπόθεση για οποιαδήποτε απελευθερωτική προσπάθεια στην χώρα σε κάθε επίπεδο. Γιατί χωρίς αγάπη, έγνοια, αγωνία και αγώνα για αυτόν τον τόπο και αυτόν τον λαό, χωρίς εθνική συνείδηση δηλαδή, δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε κανένα ζήτημα: πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό, περιβαλλοντικό, πολιτισμικό, εκπαιδευτικό. Όλα αυτά εξαρτώνται, ιδίως στην παρούσα φάση, από την δυνατότητα του ελληνικού λαού να διαχειριστεί τις τύχες του. Και επομένως, χωρίς την καλλιέργεια και ανάδειξη των στοιχείων ταυτότητας του ελληνικού λαού, των στοιχείων που συγκροτούν τα επιμέρους άτομα σε εθνικό συλλογικό υποκείμενο, δεν μπορεί να έχουμε την παραμικρή επιτυχία σε κανένα επιμέρους ζήτημα. Ή για να το πούμε αντίστροφα, οποιαδήποτε επιτυχία θα έχει υποχρεωτικά ως υπόβαθρο την αγάπη για τη χώρα, τον λαό και τον πολιτισμό της. Κάθε άλλη πολιτική καταλήγει στην ακόμη μεγαλύτερη υποταγή μας στους δανειστές και την μετατροπή της χώρας σε τουρκικό προτεκτοράτο.

Η κυβέρνηση μπορεί να επιθυμεί να δώσει αυξήσεις στους περισσότερους Δημοσίους Υπαλλήλους, ωστόσο, με την παρέμβαση των δανειστών θα έχουμε μειώσεις τελικά εξαιτίας της αύξησης της φορολογίας και των εισφορών γενικά. Το ίδιο ισχύει και για τις συντάξεις και για μία σειρά άλλα ζητήματα, όπως οι διορισμοί, η Ειδική Αγωγή, το ολοήμερο σχολείο, η επαγγελματική εκπαίδευση με τη διαφορά ότι σε ορισμένα από αυτά συμφωνεί και η ίδια ότι θα πρέπει να συρρικνωθούν ή και να εκλείψουν.

Η κυβέρνηση μπορεί να επιθυμεί να προστατέψει το περιβάλλον. Κι αυτό όμως εξαρτάται από την ικανότητά της να επιβάλει την εθνική περιβαλλοντική νομοθεσία έναντι της απληστίας των ξένων πολυεθνικών που διαφεντεύουν ήδη ή ετοιμάζονται να εξαγοράσουν περιοχές της πατρίδας μας.

Η κυβέρνηση διατείνεται πως στοχεύει στην παραγωγική ανασυγκρότηση και την ίδια στιγμή εξοντώνει κάθε παραγωγική ομάδα και δραστηριότητα. Χωρίς ένα εθνικό σχέδιο στήριξης της πρωτογενούς παραγωγής, χωρίς πατριωτική καταναλωτική συνείδηση («στηρίζω τα ελληνικά προϊόντα»), χωρίς ενίσχυση των νέων επιστημόνων με συγκεκριμένα κίνητρα ώστε να παραμείνουν και να προσφέρουν στη χώρα, η περιβόητη παραγωγική ανασυγκρότηση θα μείνει μόνο μία πινακίδα σε Υπουργείο.

Η κυβέρνηση, τέλος, δηλώνει πως δεν επιθυμούσε τη μετατροπή της χώρας σε κέντρο κράτησης προσφύγων και μεταναστών. Κι όμως υποχρεώνεται εκούσα άκουσα να υποκύψει στους εκβιασμούς, όχι μόνον της ισχυρής Τουρκίας αλλά και θεωρητικά πιο αδύναμων κρατών, όπως η Αλβανία και τα Σκόπια. Και ο κατάλογος των παραδειγμάτων δεν έχει τέλος.

Η συγκεκριμένη κυβέρνηση, όμως, σε μεγάλο βαθμό υπηρετεί ΕΚΟΥΣΙΑ τους δανειστές, τη γερμανική στρατηγική για την Ευρώπη και τις νεοοθωμανικές επιδιώξεις στα ζητήματα εθνικής ταυτότητας και μνήμης. Υπονομεύοντας και αποδομώντας τα στοιχεία της εθνικής ταυτότητας, υπονομεύεται ταυτόχρονα κάθε αντιστασιακή δυνατότητα, κάθε δυνατότητα ανατροπής της παρούσας κατάστασης. Με αποικιοποιημένη σκέψη και αλλοτριωμένη συνείδηση, δεν υπάρχει καμία απελευθερωτική προοπτική. Στην Ιστορία τα καταπιεσμένα έθνη ενέτασσαν πάντοτε τα κοινωνικά αιτήματα στον αγώνα για εθνική ανεξαρτησία. Γι’ αυτό και η πραγματικά επαναστατική αριστερά πάντοτε ενέπνεε και στήριζε τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα σε όλες τις αποικιοκρατούμενες χώρες στον κόσμο με εμβληματική μορφή τον Τσε Γκεβάρα που διατύπωσε συνθηματικά αυτή τη θέση με το αδιανόητο για την σημερινή αριστερά της ήττας: «Πατρίδα ή θάνατος!». Την κυβέρνηση ωστόσο στηρίζουν σε αυτά τα θέματα και όλα τα κόμματα της υποταγής: ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, Ένωση Κεντρώων, αλλά και ορισμένοι «επαναστάτες» που βαυκαλίζονται πως είναι δυνατόν να υπάρξει… αντιπατριωτική επανάσταση στην Ελλάδα βαφτίζοντάς την σε… ιμπεριαλιστική χώρα για να λύσουν την αντίφαση στη θεωρία τους. Και μόνο η σύνθεση της Επιτροπής «εθνικού διαλόγου» για την Παιδεία με πρόεδρο τον εγνωσμένων εθνομηδενιστικών απόψεων, Λιάκο – αλλά και οι απόψεις Μπαλτά και Φίλη για την 25η Μαρτίου, του Φίλη για την ποντιακή γενοκτονία, της Σίας Αναγνωστοπούλου για το Σχέδιο Ανάν για την Κύπρο, ο κατάλογος είναι μακρύς, – αποδεικνύουν ότι ανομολόγητος στόχος τους είναι η εθνική μας συλλογική συνείδηση, η μόνη δυνατή σήμερα να εμπνεύσει έναν μακροχρόνιο και αποτελεσματικό απελευθερωτικό αγώνα. Γι’ αυτό η αντίστασή μας σε αυτό το πεδίο είναι κομβικής σημασίας και όμως αυτό δεν αναδεικνύεται από ΚΑΜΙΑ παράταξη στον χώρο των εκπαιδευτικών! Η αντίστασή μας ή θα είναι εθνική ή δεν θα υπάρξει καθόλου!

Το συνδικαλιστικό κίνημα ενώ απαξιοί να ασχοληθεί με όλα αυτά τα ζητήματα, από τη άλλη αναρωτιέται γιατί υπάρχει τέτοια απαξίωση του συνδικαλισμού. Γιατί δεν γίνονται συνελεύσεις και ο αριθμός των εγγεγραμμένων στα σωματεία μειώνεται διαρκώς. Αρνούνται οι παρατάξεις να παραδεχτούν ότι τα προβλήματα είναι βαθύτερα και σοβαρό μερίδιο ευθύνης έχει και ο συνδικαλισμός που στήριξε όλα τα χρόνια τις κυρίαρχες επιλογές στα ουσιαστικά ζητήματα: την απαξίωση της γνώσης, την περιφρόνηση των θετικών προτύπων και αξιών που συνιστούν το κεντρικό περιεχόμενο μιας Παιδείας άξιας του ονόματός της.

Δεν αρκεί να λέμε ότι θα μας κόψουν τους μισθούς και τις συντάξεις για να σηκωθούν οι εκπαιδευτικοί από τον καναπέ. Χρειάζεται κάτι περισσότερο: πίστη σ’ έναν σκοπό, ένα ιδανικό, που να συνεγείρει, να ενώνει, να συγκινεί. Κι αυτός ο σκοπός σήμερα είναι η υπεράσπιση της χώρας, του λαού, της οικονομίας, του φυσικού περιβάλλοντος, των μνημείων και της Ιστορίας του, του πολιτισμού του. Ο αγώνας σήμερα δεν μπορεί να είναι ούτε «κλαδικός», ούτε βέβαια «συντεχνιακός». Είναι στην κυριολεξία: υπέρ πάντων!

Οι εκπαιδευτικοί έχουμε μία μεγάλη ευθύνη έναντι της χώρας και του ελληνικού λαού γιατί έχουμε αναλάβει να μορφώσουμε και να διαπαιδαγωγήσουμε τη νέα γενιά. Στο χέρι μας είναι να συμβάλουμε στη διαμόρφωση πολιτών με δημοκρατική πατριωτική αγωνιστική συνείδηση, ανθρώπων υπεύθυνων και περήφανων για την καταγωγή και τον πολιτισμό τους, που θα αγωνιστούν για ελευθερία και δικαιοσύνη αναδεικνύοντας ως πρότυπο την αντιστασιακή παράδοση σ’ αυτόν τον τόπο και γι’ αυτόν τον λαό, που θα αγαπούν, θα αναδεικνύουν και θα προστατεύουν το περιβάλλον, τα μνημεία και τον πολιτισμό μας. Διαφορετικά, μπορούμε να υπακούσουμε στα κελεύσματα της εξουσίας, του Φίλη, του Λιάκου, της Αναγνωστοπούλου, της Ρεπούση και όλης της εθνομηδενιστικής μας διανόησης συμμαχώντας μαζί τους στην αποδόμηση των στοιχείων της εθνικής μας ταυτότητας, στην απαξίωση της εθνικής μνήμης, στον ευτελισμό της ελληνικής γλώσσας, στον εξοβελισμό από την Εκπαίδευση της λαϊκής θρησκευτικότητας, της ορθόδοξης παράδοσης. Καλούμαστε σήμερα, τώρα, να αποφασίσουμε εάν θα είμαστε το πρόβλημα ή εάν θα αποτελέσουμε τη λύση του. Έτσι θα απαντήσουμε πειστικά και σε όσους σήμερα (κυρίως από τα ΜΜΕ) συκοφαντούν συστηματικά και στοχοποιούν τους Δημοσίους Υπαλλήλους και ειδικά τους εκπαιδευτικούς: ως υπαίτιους όλων των δεινών και «χαϊδεμένα παιδιά» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Οι καιροί ου μενετοί.

Μάης 2016

Ακολουθούν οι πρώτες υπογραφές (με τη χρονική σειρά που υπέγραψαν)

    1. Τάσος Χατζηαναστασίου, Δρ Ιστορίας, φιλόλογος, 1ο ΕΠΑΛ Ναυπλίου, αντιπρόεδρος ΕΛΜΕ Αργολίδας
    2. Κώστας Καραΐσκος, μαθηματικός, 1ο ΓΕΛ Κομοτηνής
    3. Γιάννης Δαράκης, Εσπερινό ΕΠΑΛ Πλατανιά Χανίων
    4. Παναγιώτης Καρακολίδης φιλόλογος, 2ο ΓΕΛ Κομοτηνής
    5. Μαίρη Κοκκίνου, Νηπιαγωγείο Νέας Κίου
    6. Παναγιώτης Κόρπας Οικονομολόγος, ΓΕΛ Μαγούλας Αττικής
    7. Γιώργος Τασιόπουλος, αιρετός ΠΥΣΠΕ Δυτ. Αττικής, 1ο Δημ. Άνω Λιοσίων
    8. Δημήτρης Μπαλτάς, φιλόλογος, Α΄Αρσάκειο ΓΕΛ Ψυχικού
    9. Δημήτριος Ντούβαλης, 1ο Δημ. Σχολείο Οβρυάς Πάτρας
    10. Δημήτρης Αλέστας, καθηγητής Πληροφορικής, 3ο ΓΕΛ Νεάπολης Θεσσαλονίκης
    11. Αλέξανδρος Κόεβ, Βιολόγος, ΓΕΛ Σουφλίου
    12. Σπύρος Βαζούρας, μέλος ΔΣ Σύλλογου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Λιβαδειάς – Βοιωτίας
    13. Χρήστος Δάτσικας, εκπαιδευτικός Μέσης Εκπαίδευσης
    14. Περαχωρίτη Μαρία, δασκάλα, 7ο Δημ. Σχολείο Δάφνης
    15. Κλειώ Καραγιαννοπούλου, Μ.Α., φιλόλογος, 4ο ΓΕΛ Αγίας Παρασκευής
    16. Πέτρος Κεχαγιόγλου Γυμνάσιο Γουμένισσας Κιλκίς
    17. Μαριάννα Δεσύπρη, Αγγλικής Φιλολογίας, ΓΕΛ Λεοντείου Πατησίων
    18. Παρασκευή Καλαϊτζίδου, φιλόλογος, ΓΕΛ Αστακού Αιτωλοακαρνανίας
    19. Χρήστος Δαμιανίδης, Γυμναστής, πρόεδρος ΔΣ ΕΛΜΕ Βοιωτίας
    20. Μανώλης Μυσιρλάκης, ΤΕ1, Ηλεκτρονικός, Εσπερινό ΕΠΑΛ Χανίων
    21. Κατερίνα Κυριάκη, φιλόλογος, Γυμνάσιο Ασκληπιείου Αργολίδας
    22. Χρήστος Νικολόπουλος, αναπληρωτής δάσκαλος στο Δημ. Σχολείο Κουβαρά Αττικής
    23. Κώστας Μαυρίδης, καθηγητής ξένων γλωσσών, Θεσσαλονίκη
    24. Έφη Καραπούλη, 2ο Γυμνάσιο Κομοτηνής
    25. Αλέξανδρος Νικολαΐδης, ΠΕ12, Θεσσαλονίκη
    26. Κυριάκος Γεωργιάδης, φιλόλογος,Σέρρες
    27. Ευγενία Γραικού, εκπαιδευτικός, Θεσσαλονίκη
    28. Καπαγερίδης Χρήστος, δάσκαλος, Msc Λαογραφίας, 11ο Δ.Σ. Πειραιά
    29. Φρουζάκης Δαυΐδ , Μαθηματικός – 2ο Γενικό Λύκειο Νεάπολης Θεσσαλονίκης
    30. Μουστάκας Πέτρος εκπαιδευτικός ΠΕ01 26ο Γενικό Λύκειο Αθηνών (Μαράσλειο)
    31. Λία Μήλιου, φιλόλογος
    32. Κουγιουμτζόγλου Δημήτριος, M.A. Αρχαιολογίας, φιλόλογος, 5ο ΓΕΛ Καβάλας
    33. Μοράτος Ανδρέας, φιλόλογος Γυμνασίου Ξηροκαμπίου Λακωνίας
    34. Νεκτάριος Δαπέργολας, Δρ Ιστορίας, 2ο ΕΠΑΛ Κομοτηνής, Πρ. Πρόεδρος ΕΛΜΕ Ροδόπης, Αιρετός στο ΠΥΣΔΕ Ροδόπης
    35. Καϊμασίδης Χαράλαμπος Φιλόλογος 2ο ΓΕΛ Νεάπολης Θεσσαλονίκης
    36. Νικόλ Δαπόλλα φιλόλογος( Ελληνικής και Ρωσικής)
    37. Ξένης Απόστολος Φυσικής Αγωγής 5o ΓΕΛ Καβάλας
    38. Φώτης Ε. Αλεξάκος – ΚΕΠΛΗΝΕΤ Καρδίτσας
    39. Παναγιώτης Λαφαζάνης Γεωλόγος 6ο Γυμνάσιο Καρδίτσας
    40. Γιώργος Τσιτσιμπής μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Π.Ε. Καρδίτσας, 10ο Δημοτικό
    41. Μπινιάρης Ευάγγελος, Δάσκαλος, 1ο Δημοτικό Σχολείο Κηφισιάς
    42. Μαρία Τζίμου, καθηγήτρια Γερμανικής Φιλολογίας, Δημ. Σχολείο Νεοχωρίου Σερρών
    43. Θειακούλης Παναγιώτης, πληροφορικής, 2ο Γυμνάσιο Ορχομενού Βοιωτίας, Οργανωτικός Γραμματέας ΕΛΜΕ Βοιωτίας
    44. Σίντος Γιώργος, φιλόλογος, ΓΕΛ Ορχομενού Βοιωτίας
    45. Αγγελέτος Παναγιώτης, φυσικής αγωγής, ΓΕΛ Άσπρων Σπιτιών Βοιωτίας
    46. Σταυρόπουλος Βασίλης, θεολόγος, Γυμνάσιο Διστόμου Βοιωτία
    47. Νικολέττα Ρουσσιά, μαθηματικός ειδικής αγωγής, αναπληρώτρια, Γυμνάσιο Γαράζου Ρεθύμνου
    48. Νίκη Σεϊρλή, ΠΕ19 Λάρισα.
    49. Λαμπίδη Έφη, μηχανολόγος, 1ο ΕΠΑΛ Λιβαδειάς, Βοιωτία
    50. Κιάφας Γιώργος, τεχνολόγος γεωπόνος, 1ο ΕΠΑΛ Λιβαδειάς, Βοιωτία

Όσοι-ες εκπαιδευτικοί θέλουν να υπογράψουν το κείμενο να προσθέσουν όνομα και ιδιότητα στα σχόλια. 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ

37 ΣΧΟΛΙΑ

Stdominic 11 Μαΐου 2016 - 15:46

Καλή επιτυχία και εύχομαι επιμονή και υπομονή.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Καπαγερίδης Χρήστος 11 Μαΐου 2016 - 20:11

Καπαγερίδης Χρήστος, δάσκαλος, Msc Λαογραφίας, 11ο Δ.Σ. Πειραιά

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος 11 Μαΐου 2016 - 21:28

Καλή επιτυχία και καλή δύναμη !

Όπου μπορούμε να βοηθήσουμε, μη διστάσετε. Ελπίζω σύντομα να μπορέσετε να παρουσιάσετε και ένα διαδικτυακό τόπο για να μαθαίνουμε ειδήσεις και να έχουμε ενημέρωση για τις δράσεις σας.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Φρουζάκης Δαυΐδ 11 Μαΐου 2016 - 23:34

Φρουζάκης Δαυΐδ , Μαθηματικός – 2ο Γενικό Λύκειο Νεάπολης Θεσσαλονίκης .

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Μουστάκας Πέτρος 11 Μαΐου 2016 - 23:49

Μουστάκας Πέτρος εκπαιδευτικός ΠΕ01 26ο Γενικό Λύκειο Αθηνών (Μαράσλειο)

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Λία Μήλιου 12 Μαΐου 2016 - 00:14

Λία Μήλιου, φιλόλογος

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Κουγιουμτζόγλου Δημήτριος 12 Μαΐου 2016 - 01:14

Κουγιουμτζόγλου Δημήτριος, M.A. Αρχαιολογίας, φιλόλογος, 5ο ΓΕΛ Καβάλας

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Μοράτος Ανδρέας 12 Μαΐου 2016 - 06:39

Μοράτος Ανδρέας, φιλόλογος Γυμνασίου Ξηροκαμπίου Λακωνίας

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Νεκτάριος Δαπέργολας 12 Μαΐου 2016 - 15:30

Νεκτάριος Δαπέργολας, Δρ Ιστορίας, 2ο ΕΠΑΛ Κομοτηνής, Πρ. Πρόεδρος ΕΛΜΕ Ροδόπης, Αιρετός στο ΠΥΣΔΕ Ροδόπης

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΓΚυρ 12 Μαΐου 2016 - 20:12

Τομή είναι αυτή προσπάθεια και εξαιρετικά σημαντική εκδήλωση ενός ρεύματος απαραίτητων συνθέσεων και προσανατολισμών, στο χώρο της εκπαίδευσης. Επισημαίνω μόνο δυο σοβαρά ζητήματα: α)του αδιεξόδου της “αλλαγής των συσχετισμών” στο δευτεροβάθμιο και τριτοβάθμιο επίπεδο β)του αδιεξόδου του κλαδικού μονόδρομου. Το συνδικάτο της ζωής ας είναι μπροστά μας ως κοινωνικός διάδρομος (http://ardin-rixi.gr/archives/18200).
Είμαι φίλος της Κίνησης.
Κυριακού Γιώργος, δάσκαλος, Αίγινα

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Καϊμασίδης Χ. 13 Μαΐου 2016 - 10:25

Καϊμασίδης Χαράλαμπος Φιλόλογος 2ο ΓΕΛ Νεάπολης Θεσσαλονίκης

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Νικολέτα Δαπόλλα 13 Μαΐου 2016 - 19:22

Νικόλ Δαπόλλα φιλόλογος( Ελληνικής και Ρωσικής).

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Νικολέτα Δαπόλλα 13 Μαΐου 2016 - 19:25

Νικόλ Δαπόλλα φιλόλογος( Ελληνικής και Ρωσικής).

Συγχαρητήρια για αυτή τη πρωτοβουλία!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ξένης Απόστολος Φυσικής Αγωγής 5o ΓΕΛ Καβάλας 13 Μαΐου 2016 - 20:45

Καιρός ήταν, καλή επιτυχία.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χαρά Νικοπούλου 14 Μαΐου 2016 - 10:31

Χαρά Νικοπούλου
Δασκάλα στο Δημοτικό σχολείο Αράτου Νομού Ροδόπης

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Γιώργος Τσιτσιμπής 14 Μαΐου 2016 - 23:29

Φώτης Ε. Αλεξάκος – ΚΕΠΛΗΝΕΤ Καρδίτσας
Παναγιώτης Λαφαζάνης Γεωλόγος 6ο Γυμνάσιο Καρδίτσας
Γιώργος Τσιτσιμπής μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Π.Ε. Καρδίτσας, 10ο Δημοτικό

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Μπινιάρης Ευάγγελος 15 Μαΐου 2016 - 13:29

Η γνώμη μου είναι ότι η διακήρυξη θα μπορούσε να ήταν πιο σύντομη και περιεκτική.
Συμφωνώ πάντως με την ουσία της και την συνυπογράφω.
Μπινιάρης Ευάγγελος ,Δάσκαλος, 1ο Δημοτικό Σχολείο Κηφισιάς

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σπύρος Καναβός 16 Μαΐου 2016 - 13:58

Μπορεί οι συντάκτες και οι υπογράφοντες να έχουν καλές προθέσεις, αλλά εγώ δεν εμπιστεύομαι ούτε τις προθέσεις ούτε τα λόγια: Εξηγούμαι: Υπηρέτησα μερικά χρόνια στην Β’ Βάθμια και κάμποσα στην Γ’ Βάθμια. Καλή η πατριωτική αντίληψις, ποιός λέει όχι;;; Αλλά ο κ. Thomsen είπε (σωστά): „Στην Ελλάδα η παραοικονομία είναι 40%, αν πέσει στο 30% δεν θα χρειάζονται μνημόνια“. Τι πατριωτική αντίληψις π.χ. στην Β’ Βάθμια κυριαρχούν οι ιδιαιτεράδες και οι συνδικαλιστές. Ερωτώ: Είσαστε υπέρ της εφαρμογής του νόμου του 1985, έτσι όπως έχει εμπλουστεί με νέες διατάξεις. Είστε υπέρ της απόλυσης των ιδιαιτεράδων, που είναι διορισμένοι σε δημόσια σχολεία;;; Είσθε υπέρ της εκδίωξης των αιρετών εκπροσώπων των κομμάτων (τάχα και συνδικαλιστών) από τα πειθαρχικά συμβούλια και από τα ΚΥΣΔΕ. Σε ποιά πολιτισμένη χώρα του κόσμου, οι συνδικαλιστές κάνουν διοίηση. Υποδείξτε μου μία, όχι δύο, μία!!! Επομένως πως να σας έχω εμπιστοσύνη;;;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Τάσος Χατζηαναστασίου 17 Μαΐου 2016 - 20:09

Κύριε Καναβέ, σεβαστή η άποψή σας, δεχτές οι επιφυλάξεις σας, αλλά εμείς προχωράμε σε ό,τι πιστεύουμε σωστό. Το αν μένουμε στα λόγια θα το δείξει η πράξη. Για τα ιδιαίτερα δεν έχουμε συζητήσει ειδικά. Ισχύει ο νόμος που υπάρχει και εμείς τον τηρούμε. Αν βρείτε ιδιαιτεράδες ανάμεσά μας, κάντε μας καταγγελία! Αν και πιο σωστό θα ήταν να νομιμοποιηθούν τα ιδιαίτερα και να φορολογούνται και οι γονείς να έχουν φοροαπαλλαγές. Τα ιδιαίτερα υπάρχουν γιατί τα ζητούν οι γονείς όχι επειδή εκβιάζουν οι εκπαιδευτικοί (όπως π.χ. οι χειρουργοί ή οι αναισθησιολόγοι). Γι’ αυτό και όσες καταγγελίες έχουν γίνει ως τώρα, έχουν πέσει στο κενό: επειδή δεν βρέθηκαν γονείς να υποστηρίξουν τα καταγγελλόμενα. Όσο για τους συνδικαλιστές, έχετε μείνει σε μια παλιότερη εποχή μάλλον, που οι συνδικαλιστές ήταν όλοι κομματικά ενταγμένοι. Σήμερα, αυτό αποτελεί μάλλον εξαίρεση. Όσο για τη συμμετοχή στα συμβούλια, η ύπαρξη των αιρετών αντιπροσώπων υπαγορεύεται από την πολύπλοκη νομοθεσία όπου υπάρχει άφθονος χώρος για κάθε λογής αυθαιρεσίες. Μακάρι κάποια στιγμή η νομοθεσία να καταστεί τόσο ξεκάθαρη και διαυγής που να μην χρειάζεται να ασχολούμαστε εμείς με όλη αυτή την ιστορία κι όλα να γίνονται αυτόματα με τεχνοκράτες διοικητικούς και εμείς να απαλλασσόμασταν! Ειδικά δε για τα πειθαρχικά συμβούλια, το σωστό θα ήταν να μην συμμετέχουν αιρετοί και σας πληροφορώ ότι δεν το κάνουν με ευχαρίστηση.
Να προστεθεί στη λίστα η Μαρία Τζίμου, καθηγήτρια Γερμανικής Φιλολογίας, Δημ. Σχολείο Νεοχωρίου Σερρών

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σπύρος Καναβός 17 Μαΐου 2016 - 20:48

Κύριε Χατζηναστασίου η απάντησή σας δείχνει καλοπροαίρετο άνθρωπο. Όμως απέχουν οι απόψεις μας πάρα πολύ. Καταρχήν έχω προ των οφθαλμών μου ένα κράτος δικαίου σύγχρονο και αποτελεσματικό, όπου η υποκρισία -ασθένεια της ελληνικής κοινωνίας θα υποχωρεί. Και δεν το λέω για σας. Τι πάει να πει ιδιαίτερα γίνονται επειδή το θέλουν οι γονείς. Και τι είναι οι γονείς;; Κάνετε το λάθος να θεωρείτε, ότι κάθε οργανισμός ιδιωτικός ή δημόσιος εν προκειμένω η κρατική εκπαίδευση υπάρχει με τα λεφτά του φορολογούμενου για να ικανοποιεί ανάγκες των παραγόντων της εκπαιδευτικής διαδικασίας: γονιών, καθηγητών συνδικαλιστών και όχι για την προσφορά έργου. Οι γονείς θα υποχωρούσαν αν από τους συνδικαλιστές εκπαιδευτικούς, και διευθυνσεις υπήρχε σταθερή γραμμή καταδίκης των ιδιατέρων μαθημάτων (που συνιστά παραβίαση 2 – 3 νόμων του ελληνκού κράτους – χώρια την ηθική πλευρά). Έπειτα οι γονείς μαθημένοι είναι „υπάκουοι“: καπελωμένοι από τα κόμματα επί 35 έτη, που γνωρίζω δεν διαμαρτυρήθηκαν ποτέ για την μή ύπαρξη επιθεωρητή ναι επιθεωρητή, εσείς πείτε όπως θέλετε τον σύμβουλο με το δικαίωμα κρίσης και ελέγχου. Όσο για τα πειθαρχικά η τρόϊκα του πέταξε έξω και τους επανέφερε ο σύριζα. Δεν είδα να διαμαρτυρηθείτε. Στα ΚΥΣΔΕ, θα μπορούσαν να συμμετέχουν ως παρατηρητές ,χωρίς δικαίωμα ψήφου. Για μένα καθόλου, γιατί εν τη ουσία αυτοί καθορίζουν τις επιλογές και τις αποφάσεις των συμβουλίων ως κομματικοί εκπρόσωποι. Κάνουν διοίκηση. Δεν σας είδα να εναντιωθείτε σφοδρά και δημοσία.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρήστος Δαμιανίδης 17 Μαΐου 2016 - 21:22

1) Θειακούλης Παναγιώτης, πληροφορικής, 2ο Γυμνάσιο Ορχομενού Βοιωτίας, Οργανωτικός Γραμματέας ΕΛΜΕ Βοιωτίας
2) Σίντος Γιώργος, φιλόλογος, ΓΕΛ Ορχομενού Βοιωτίας
3) Αγγελέτος Παναγιώτης, φυσικής αγωγής, ΓΕΛ Άσπρων Σπιτιών Βοιωτίας
4) Σταυρόπουλος Βασίλης, θεολόγος, Γυμνάσιο Διστόμου Βοιωτία
….και έπεται συνέχεια από ν. Βοιωτίας

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Τάσος Χατζηαναστασίου 18 Μαΐου 2016 - 13:41

Νικολέττα Ρουσσιά, μαθηματικός ειδικής αγωγής, αναπληρώτρια, Γυμνάσιο Γαράζου Ρεθύμνου

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σπύρος Καναβός 19 Μαΐου 2016 - 09:44

Μπροστά στην αδυναμία ολοκληρωμένης και τεκμηριωμένης απάντησης στα δύο σχόλια μου και για να κλείσω οριστικά το θέμα προσθέτω και τα εξής: Είναι αδύνατον να υπάρξει πατριωτική νοοτροπία -εννοείται στα πλαίσια του δυτικού μας προσανατολισμού και της ΕΕ, η οποία και έδωσε 1 τρις στο διάστημα 1980 – 2009, για την δημιουργία υποδομών, ενώ σπαταλήθηκαν ως γνωστό σχεδόν αποκλειστικά για προσωπικό πλουτισμό των Ελλήνων και με ψευδείς δηλώσεις. Είναι αδύνατον να υπάρξει ισχυρή Ελλάδα σε ένα ανταγωνιστικό κόσμο, χωρίς πάταξη της διαφθοράς και δημιουργία ενός κράτους ανταγωνιστικού και ακμαίου. Βέβαια η διαφθορά και η αντιμετώπιση του κράτους ως λάφυρο, από Έλληνες εκπροσώπους μικρών ή μεγάλων συμφερόντων υπάρχει στα 188 ύπαρξης του νέου ελληνικού κράτους. Κατά την γνώμη μου επιβιώσαμε χάρις στην δια γεωπολιτικούς λόγους υποστήριξη των Συμμάχων. Και δεν νομίζω, ότι θα είναι πολλοί εκείνοι, που „θα βάλουν πλάτη“ σε παρόμοιες με την δική σας προσπάθεια, ενώ θα αφήνετα αλώβητη η διαφθορά και η μέσω του προσωπικού συμφέροντος υπονόμευση δημιουργίας κράτους δικαίου. Τέλος επειδή μάλλον ασχολείσθε και με την Ιστορία, δύο ονόματα δεν πρέπει να σας διαφεύγουν. Πρόκειται για δύο Βρετανούς, που αξίζουν την αιώνια ευγνωμοσύνη των Ελλήνων: Τους Sir Edward Codrington και Sir Winston Churchill.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Τάσος Χατζηαναστασίου 19 Μαΐου 2016 - 14:15

Νίκη Σεϊρλή ΠΕ19 Λάρισα.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Παναγιώτης Καρακολίδης 19 Μαΐου 2016 - 20:42

Ως υπογράφων τη διακήρυξη θέλω να εξηγήσω γιατί πρέπει να προταχθεί ο πατριωτισμός και διά αυτής της εξήγησης να απαντήσω στις επιφυλάξεις του κ. Καναβού, τις οποίες θεωρώ εύλογες και τον ευχαριστώ που μας βοηθά να εμβαθύνουμε στις θέσεις μας. Κατ’ αρχάς, πατριωτισμός δεν είναι μια μακρινή έννοια του ρομαντισμού, είναι το συλλογικό βίωμα, το “εμείς” του Μακρυγιάννη, ο τρόπος να προσπαθούμε να βρούμε λύσεις προς το συμφέρον της κοινωνίας. Έτσι ζητάμε ένα περιεχόμενο μόρφωσης διαφορετικό, το οποίο θα παραγάγει πολίτες με αξίες της παράδοσής μας προσαρμοσμένης στο σήμερα (και με οικουμενικές αξίες βέβαια) σε ένα σύστημα εκπαιδευτικό που δεν θα έχει ανάγκη τα ιδιαίτερα. Ο αγώνας μας ζητά να διάγει ο εκπαιδευτικός αξιοπρεπή πενία, όχι όπως τώρα μόνο πενία, ακριβώς για να μην πιέζεται από πιεστικά βιοτικά προβλήματα και να προσφέρει στην παιδεία της χώρας. Άρα, φυσικά δεν θέλουμε τον δημόσιο λειτουργό να κάνει ιδιαίτερα, αλλά πρέπει να δούμε και την οικονομική θέση του εκπαιδευτικού σε σχέση πάντα με το συνολικό πρόβλημα της χώρας. Παρόλο πάντως που τα ιδιαίτερα είναι “μαύρο χρήμα”, είναι η παρωνυχίδα της διαφθοράς στη χώρα μας. Η καρδιά πρέπει να παραδεχτείτε είναι στις διάφορες λίστες και αν αυτοί που τις διαχειρίζονταν, είχαν τον στοιχειώδη πατριωτισμό, δηλαδή ένα στοιχειώδες αίσθημα εθνικής και κοινωνικής αυτοσυντήρησης, θα έβαζαν βαθιά το μαχαίρι ανεξαρτήτως ονομάτων, κοινωνικών θέσεων κτλ. Με αυτή την έννοια προτάσσουμε τον πατριωτισμό. Για τον Κόδριγκτων συμφωνώ, ο άλλος ο κύριος με το πούρο ήταν για τους Άγγλους καλός πατριώτης, αλλά εμάς με την εμπλοκή του στον Εμφύλιο μάς ρήμαξε, λέω για τα γεγονότα του 44 με Σκόμπυ, Παπανδρέου… Όχι ότι κι εμείς δεν ήμασταν έτοιμοι να αλληλοφαγωθούμε.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σπύρος Καναβός 20 Μαΐου 2016 - 19:22

Προς κ. Καρακολίδη: Ο Ουίνστον Τσιώρτσιλ δεν είναι αυτός, που μειωτικά περιγράφετε. Είναι η ψυχή της νίκης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Κατά Γερμανούς ιστορικούς των νέων Γερμανικών γενεών στις οποίες απολαμβάνει πρωτοφανή δημοφιλία. Σαν παράδειγμα αναφέρω και πρόσφατο μυθιστόρημα, που έγινε best seller 2015: Michael Köhlmeier: Zwei Herren am Strand, όπου περιγράφεται „συνάντηση“ του μεγάλου πολιτικού με τον μέγιστο κωμικό Τσάρλυ Τσάπλιν. Είναι ο άνθρωπος, που απέτρεψε την υπαγωγή μας στο ανατολικό μπλόγκ. Κάτι τέτοιο δεν θα το πετύχαινε ο αστικός κόσμος της Ελλάδος με το τμήμα του λαού.
Για τα ιδιαίτερα σας θυμίζω, ότι δεν ενοχλούν τα μεγάλα αλλά και τα μικρά συμφέροντα. Υπάρχει άλλωστε και το άτυπο δόγμα μερίδος πολιτικών: „Σεν αφήνω ατιμώρητο να τρώς τα λίγα, άν με αφήσεις να τρώω τα πολλά“. Για την αμοιβή των Ελλήνων εκπαιδευτικών σας πληροφορώ, ότι τηρουμένων των αναλογιών μέχρι το 2010, που ξεκίνησε η κρίση, ήταν μεγαλυτέρα της μαοιβής των Γερμανών συναδέλφων τους. Εν συντομία: εκπαιδευτικός ΔΕ, με 32 χρόνια και 16 διδακτικές και ασήμαντη εξωδιδακτική παραμονή στο σχολείο έπαιρνε 1600 ευρώ σύν 13ο μισθό. Ο Γερμανός συνάδελφός του έπαιρνε λίγο παραπάνω με 28 διδακτικές εβδομαδιαίως -δια βίου, παραμονή στο σχολείο από 9.00 – 17.00, καθεστώς ιδιωτικού υπαλλήλου αορίστου χρόνου, σύνταξη στα 67, διαρκή και συχνή αξιολόγιση κ.λ.π. κ.λ.π. Με την κρίση οι διαφοροποιήσεις δεν είναι σημαντικές μέχρι τώρα. Όταν ακούω για το επίπεδο ζωής του Έλληνα εκπαιδευτικού γελάω, γιατί κανονικά πρέπει να εκνευρισθώ. Και στο τέλος – τέλος, δεν είναι ανταγνωνιστική η οικονομία να δώσει περισσότερα. Και δεν μπορεί να είναι ανταγνωνιστική, όταν ο Έλληνας εκπαιδευτικός κάνει το 3ωρό ή το 4ωρό του, και μετά στο καφενείο ή στα κτήματα με ελιές ή κηπευτικά, που υπάρχουν ελέω κοινοτικών επιδοτήσεων και όχι γιατί κατέκλυσαν τις αγορές.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Παναγιώτης Καρακολίδης 20 Μαΐου 2016 - 22:40

Νομίζω ότι βάλαμε στις σωστές βάσεις το θέμα του πατριωτισμού. Πάμε στο ωράριο των εκπαιδευτικών και στις αμοιβές τους. Στοιχεία της Eurostat που επικαλείται η ΟΛΜΕ άλλα λένε: http://olme-attik.att.sch.gr/new/wp-content/uploads/2012/01/meleti-kemete-olme40112.pdf . Και πρέπει να συμπεριλάβουμε κι άλλες συνθήκες: 27-30 μαθητές ανά τάξη, μεγάλη γραφειοκρατία του ελληνικού σχολείου που ακόμα έχει καρτέλλες, έλλειψη επιμορφωτικής στήριξης κ.τ.λ. Άρα, νομίζω ότι παλινδρομείτε μεταξύ μιας μερικής άποψης (αυτό που έχετε εσείς υπόψη σας για το γερμανικό εκπαιδευτικό σύστημα) και μιας γενίκευσης που αδικεί πάρα πολλούς εκπαιδευτικούς. Φυσικά υπάρχουν και οι ράθυμοι συνάδελφοι, αλλά μέσα σε 140.000 εκπαιδευτικούς δεν υπάρχουν μόνο αυτοί. Λύκειο της πόλης μου σήμερα είναι στο Αρκάνσας των Η.Π.Α σε παγκόσμιο διαγωνισμό ρομποτικής, αφού διακρίθηκε πρώτα πανελληνίως και Λύκειο γειτονικής πόλης χτες βγήκε πρώτο σε πανελλήνιο διαγωνισμό ιστορικού ντοκιμαντέρ (αμφότερα δημόσια), για να αναφέρω μόνο δύο πρόσφατα παραδείγματα που έχω πρόχειρα. Θέλω να πω πως τα σχολεία μας θα είχαν καταρρεύσει, όπως όλα τα άλλα στη χώρα, αν δεν υπήρχε ο σημαντικός αριθμός εκπαιδευτικών που στηρίζουν τέτοιες προσπάθειες. Επίσης, ότι η παρακμή του λαϊκού σώματος είναι συνολική και όχι μόνο ενός κλάδου (δεν έχει και σημασία ποιος περισσότερο και ποιος λιγότερο) και η απουσία θεσμών παντελής(επιμόρφωση, αξιολόγηση, περιεχόμενο σπουδών, σύστημα προαγωγής). Άρα, η διαφθορά είναι συνολικό φαινόμενο και φυσικά ισχύει το “μαζί τα φάγαμε” που λέτε, αλλά σήμερα που κόβουν και το ΕΚΑΣ και οι μισθοί μπαίνουν στον κόφτη και που τα ιδιαίτερα (για να γυρίσουμε στο θέμα μας) έχουν μειωθεί στο ελάχιστο λόγω της χαμηλής αγοραστικής δύναμης, θα αποφεύγουμε ακόμα να αναφερθούμε στην υψηλής κλίμακας διαφθορά; Αν ήταν το πρόβλημα της χώρας οι εκπαιδευτικοί (τόσο απλό δηλαδή), θα το είχαμε λύσει ήδη. Πάντως, δεν είναι κακό να καλλιεργούμε και καμιά ντοματούλα στο σπίτι μας, μικρή συμβολή στην αυτάρκεια είναι… 🙂

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σπύρος Καναβός 21 Μαΐου 2016 - 00:55

Κατ’ ουσίαν δεν απαντάτε σε σπουδαία ζητήματα που θίγω. Γενικόλογες απόψεις και κάποια ιστοσελίδα… Είπαμε οι Έλληνες εκπαιδευτικοί αμοίβονται καλύτερα από Γερμανούς συναδέλφους τους με βάση το χρόνο εργασίας, το προσφερόμενο έργο, την σχέση εργασίας και άλλα πολλά. Εγώ μιλώ θεμελειωμένα και εσείς με κάποιο παράδειγμα διάκρισης σε διαγωνισμό…Εγώ μιλάω για “ελιές ή κηπευτικά, που υπάρχουν ελέω κοινοτικών επιδοτήσεων και όχι γιατί κατέκλυσαν τις αγορές με ανταγωνιστικά προϊόντα” και εσείς το γυρίζετε στο φαιδρό…Να με συμπαθάτε αλλά έχετε στενούς ορίζοντες. Και πως είναι διεφθαρμένο μεγάλο τμήμα της κοινωνίας, αθωώνονται οι εκπαιδευτικοί;; Σαν να λέει ο κατηγορούμενος: ” κ. πρόεδρε εμένα βρήκες να δικάσεις, δεν βλέπεις γύρω σου την κοινωνία”. Η κίνησή σας θα είναι μία συνήθης συνδικαλιστική παράταξη…Το θέμα κλείνει για μένα.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Κουγιουμτζόγλου Δημήτριος 22 Μαΐου 2016 - 22:10

Για τον κ. Καναβό: προφανώς εδώ γράψατε με αρχικό σκοπό το να καταλήξετε στο “Το θέμα κλείνει για μένα”. Και εξηγούμαι: είναι έωλα τα επιχειρήματα που χρησιμοποιήσατε, προκειμένου να απαντήσετε στις επισημάνσεις του κ. Καρακολίδη. Η ιστοσελίδα, στην οποία σας παραπέμπει και την οποία τόσο “ελαφρά” και απαξιωτικά προσπερνάτε, έχει συγκεκριμένα στοιχεία, που αποδείκνυαν – τότε, το 2012! – ότι για παράδειγμα, οι μισθοί των εκπαιδευτικών στη Γερμανία ήταν διπλάσιοι από αυτούς στην Ελλάδα, ότι είχαμε τις ίδιες μέρες διακοπών, τις ίδιες διδακτικές ώρες κατά μέσο όρο, ότι ΔΕΝ είχαμε καθόλου – ή είχαμε ελάχιστο – διοικητικό / βοηθητικό προσωπικό στα σχολεία, – σε αντίθεση με την αγαπημένη σας Γερμανία – και άλλα τα οποία δεν μπήκατε προφανώς καν στον κόπο να διαβάσετε. Αλήθεια, είστε σε θέση να αναλογιστείτε ΤΩΡΑ, το 2016, πού έχει πάει αυτή η διαφορά μεταξύ Ελλάδας – Γερμανίας σε μισθούς / παροχές, μετά τη λεηλασία των τελευταίων ετών; Και γιατί άραγε επικαλεστήκατε το παράδειγμα του εκπαιδευτικού των 32 χρόνων υπηρεσίας και μάλιστα ΠΡΙΝ την επιβολή των μνημονίων; Να μιλήσουμε για τον Έλληνα εκπαιδευτικό του σήμερα, των 1000 ευρώ με 16 χρόνια υπηρεσίας; Έπειτα, για εσάς οι Έλληνες εκπαιδευτικοί είναι, λίγο ως πολύ, μεγαλογαιοκτήμονες, (!) όπως αφήνετε να εννοηθεί και μάλιστα χάρη στις κοινοτικές επιδοτήσεις. Εδώ τα σχόλια περιττεύουν. Γράφετε με προκατάληψη, ισοπεδωτικά και “τσουβαλάτα”, πολύ απλά διότι σας βολεύει να δημιουργήσετε εντυπώσεις και να απαξιώσετε. Όσο για τις παρατηρήσεις σας για τον Τσώρτσιλ, ότι θα πρέπει να του χρωστάμε και αιώνια ευγνωμοσύνη, διότι ήταν η ψυχή της νίκης του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, να σας υπενθυμίσω ότι η ναζιστική γερμανική μηχανή συνετρίβη στο Στάλιγκραντ και στη μάχη του Κουρσκ, ότι ήταν ο σοβιετικός στρατός αυτός που κατέλαβε το Ράϊχσταγκ και πως ο ίδιος ο Τσώρτσιλ, ο Ζούκοβ, ο Ντε Γκωλ, ακόμα και ο – στυγνός και υπεύθυνος για το θάνατο εκατομμυρίων πολιτών του – Στάλιν κ.α. αναγνώρισαν τη σημασία της ελληνικής – πρώτης – νίκης κατά των δυνάμεων του άξονα και της αντίστασης που προβάλαμε τότε ως έθνος.Τα περί αποτροπής ένταξής μας στο ανατολικό μπλοκ από τον Τσώρτσιλ – και με τίμημα χιλιάδες νεκρούς, άφεση αμαρτιών στους Γερμανοτσολιάδες, καταστροφή της ελληνικής υπαίθρου και χωριών, τις πρώτες βόμβες ναπάλμ να πέφτουν στην Ελλάδα από την αμερικανική αεροπορία, ένα τραύμα δεκαετιών – είναι μάλλον άστοχα, καθότι ήταν η ενεργός εμπλοκή των Αμερικάνων – με το παραπάνω τίμημα – που οδήγησε στην ήττα τότε των αριστερών δυνάμεων. Το ζήτημα είναι – επιτέλους – να πάψουμε να σκεφτόμαστε με όρους υπαγωγής σε Δύση και Ανατολή και να προσανατολιστούμε στο πως θα δρομολογήσουμε την απεξάρτησή μας από υποτέλειες και συμφέροντα, που χρόνια λυμαίνονται τη χώρα μας, έτσι ώστε να εξυπηρετήσουμε το εθνικό συμφέρον, χωρίς να παραχωρούμε “γη και ύδωρ”, όπως έγινε σήμερα…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρήστος Δαμιανίδης 22 Μαΐου 2016 - 13:33

Λαμπίδη Έφη, μηχανολόγος, 1ο ΕΠΑΛ Λιβαδειάς, Βοιωτία
Κιάφας Γιώργος, τεχνολόγος γεωπόνος, 1ο ΕΠΑΛ Λιβαδειάς, Βοιωτία

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ελένη Καλιαμούτου 23 Μαΐου 2016 - 22:03

Καλή Δύναμη και Καλή Συνέχεια!!!
ΚΑΛΙΑΜΟΥΤΟΥ ΕΛΕΝΗ
2ο 2/Θ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΝΑΥΠΛΙΟΥ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΡΦΙΑΤΗ 27 Μαΐου 2016 - 16:44

ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΡΦΙΑΤΗ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Λαζαρίδου Βασιλεία 1 Ιουνίου 2016 - 16:48

Λαζαρίδου Βασιλεία Φιλόλογος 2ο ΓΕΛ.Χορτιάτη

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Γοτουχίδης Χαράλαμπος 1 Ιουνίου 2016 - 20:22

Γοτουχίδης Χαράλαμπος ΠΕ03 ΓΕΛ Συκιάς Χαλκιδικής

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Μποτζιώρη Ευθυμία 1 Ιουνίου 2016 - 20:23

Μποτζιώρη Ευθυμία ΠΕ03 ΓΕΛ Συκιάς Χαλκιδικής

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ 2 Ιουνίου 2016 - 00:09

ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ 2ο ΔΗΜ. ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΟΛΙΧΝΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΠΟΥΛΗΣ Δ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ 3 Ιουνίου 2016 - 15:04

Πουλής Δ. Αναστάσιος, Δάσκαλος, Med Εκπαιδευτικής Θεωρίας & Πρακτικής, Med Εκπαίδευσης Ενηλίκων, 2ο Δημοτικό Σχολείο Βαρθολομιού Ηλείας

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΑΦΗΣΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ