ΓΙΑ ΜΙΑΝ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ
Η πατρίδα μας βρίσκεται σε βαθιά κρίση, κρίση αξιών που τελικά οδήγησε και σε κρίση οικονομική, την οποία βιώνουν όλοι οι Έλληνες με δραματικό τρόπο. Η κρίση αυτή δεν έχει αποτιμηθεί από την κοινωνία σε όλες της τις διαστάσεις, καθώς περιοριζόμαστε συνήθως μόνο στο οικονομικό της σκέλος, υποτιμώντας ή και αγνοώντας σημαντικές παραμέτρους, όπως το ότι πρόκειται για την κρίση του παρασιτικού μοντέλου της χώρας, όπως αυτό γιγαντώθηκε στη μεταπολίτευση. Έτσι, ο λαός μας περιορίζεται σε μιαν αντιπαράθεση «μνημόνιο-αντιμνημόνιο», η οποία, μετά τη μνημονιακή στροφή της «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνησης έχει χάσει οποιαδήποτε έννοια μπορούσε να έχει. Η μετάπτωση όμως της κυβέρνησης σε μνημονιακή δύναμη, όπως πριν από αυτήν και της κυβέρνησης Σαμαρά, επέτρεψε να φανεί το πραγματικό πρόβλημα: Η έλλειψη παραγωγικής βάσης της χώρας, που σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα προβλήματα δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα που οδηγεί σε διακύβευση την ίδια την υπόστασή μας σαν λαού.
Γιατί η πατρίδα μας καλείται να αντιμετωπίσει συγχρόνως πολλά ζητήματα, όπως την κρίση αξιών, την ανύπαρκτη παραγωγικότητα, τη δημογραφική κατάρρευση, την κοινωνική διάλυση και απαξίωση των λαϊκών στρωμάτων, τα Ελληνοτουρκικά, το μεταναστευτικό κλπ. Όλα αυτά συνθέτουν ένα εκρηκτικό μείγμα που μόνο κακά προοιωνίζεται, ενώ η αντίσταση στους μνημονιακούς χειρισμούς των κυβερνήσεων από το 2010 και μετά απλά δεν υπάρχει, καθώς ο λαός μας βρίσκεται σε θέση άμυνας, σύγχυσης και διαρκούς υποχώρησης. Σ’ αυτά τα πλαίσια είχε, με εξαίρεση την αναλαμπή των πλατειών, παρακολουθήσει τα τεκταινόμενα από τον καναπέ, ενώ και το Σύριζα τον έφερε στην εξουσία όχι ένα λαϊκό κίνημα που θα συνέτριβε τα μνημόνια, αλλά η διαδικαστική συγκυρία της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας και η χρησιμοποίησή της από την νυν κυβέρνηση ώστε να αναρριχηθεί στην εξουσία. Ο λαός περιορίστηκε σε ρόλο θεατή που απλά ανέθεσε στο Σύριζα να κυβερνήσει, έχοντας ξεμάθει για πολλά χρόνια να αγωνίζεται για τα δίκαιά του. Τα αποτελέσματα είναι πια φανερά ακόμα και στον καθένα που νόμιζε ότι τα χειρότερα τα είχαμε ήδη δει.
Απέναντι στη επέλαση του τρίτου μνημονίου, στην αναβάθμιση της Τουρκίας και την κλιμάκωση των προκλήσεών της, τη χρήση των προσφύγων και των μεταναστών από τις αποικιοκρατικές δυνάμεις ως γεωπολιτικό εργαλείο άσκησης πίεσης στην πατρίδα μας και τη μετατροπή της σε φυλακή ψυχών, τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, του κοινωνικού ιστού, την καταστροφή της παραγωγής, εμείς πρέπει να αντιδράσουμε. Κι αυτό θα το κάνουμε ευρισκόμενοι μεν σε θέση άμυνας, αλλά ξεκολλώντας από τον καναπέ κι αντιστεκόμενοι. Αυτά που πρέπει να κάνουμε είναι πολλά, τόσα που μπορεί να φαντάζουν αδύνατα, όμως δεν έχουμε άλλη διέξοδο. Πρέπει λοιπόν να οικοδομήσουμε ένα κίνημα με στέρεα αντιστασιακά χαρακτηριστικά, ανταποκρινόμενοι σε μια παράδοση αιώνων και στηριζόμενοι στις αξίες που σφυρηλατήσαμε αγωνιζόμενοι τόσο απέναντι στους Τούρκους, όσο και τους Δυτικούς, δηλαδή αυτούς που και σήμερα μας απειλούν με εδαφικές διεκδικήσεις και αποικιακού χαρακτήρα μνημόνια.
Πρέπει να αντισταθούμε στη βάση αρχών, που περιλαμβάνουν την κοινωνική δικαιοσύνη, την εθνική ανεξαρτησία, την άμεση δημοκρατία και την οικολογία, επεξεργαζόμενοι ένα νέο όραμα, πατώντας πάνω στην πνευματική και πρακτική μας παράδοση, όχι για να γυρίσουμε στο παρελθόν, αλλά για να τις εφαρμόσουμε και προσαρμόσουμε σε μια νέα πραγματικότητα, να εκσυγχρονίσουμε δηλαδή την παράδοσή μας ώστε να απαντήσουμε στις προκλήσεις του σήμερα. Αξίες όπως η αντίσταση, η αγάπη στην ελευθερία και την πατρίδα, η εργατικότητα, η εντιμότητα, η ανθρωπιά, η αλληλεγγύη, η συλλογικότητα κι ο κοινοτισμός, αποτελούν οδηγούς που μπορούν να μας βοηθήσουν στον αγώνα μας, εφόσον αποφασίσουμε να δράσουμε.
Η πνευματική μας ανάταση είναι το σημείο απ’ όπου πρέπει να αρχίσουμε, καθώς από την ηθική μας εξαχρείωση και τη μετατροπή μας σε άτομα-καταναλωτές αρχίζει ο δρόμος που μας έχει φέρει στα πρόθυρα της συνολικής (κι όχι μόνο οικονομικής) καταστροφής. Αλλά συγχρόνως πρέπει να μη μείνουμε εκεί, καθώς ο χρόνος δεν περισσεύει. Πρέπει να αναλάβουμε άμεσα δράση αμφισβήτησης στην πράξη της αποικιοποίησης της πατρίδας μας και της μετατροπής του λαού μας σε κατακτημένο πληθυσμό. Βασικός μοχλός της εθνικής πνευματικής ανάταξης θα πρέπει να είναι η παιδεία. Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα διαλύεται έχοντας υποστεί, στα μεταπολιτευτικά χρόνια, το σταδιακό αφελληνισμό από τις αλλεπάλληλες εκσυγχρονιστικές μεταρρυθμίσεις (π.χ. υποβάθμιση του γλωσσικού μαθήματος, περιθωριοποίηση της λαϊκής παράδοσης, μονομερής παιδοκεντρικός και γνωσιοκεντρικός προσανατολισμός των αναλυτικών προγραμμάτων σπουδών κλπ). Επιστέγασμα των διαλυτικών εξελίξεων στο χώρο της παιδείας είναι η επιχειρούμενη επιβολή ενός “πνευματικού μνημονίου” που στηρίζεται κατεξοχήν στην εθνομηδενιστική αναθεώρηση του μαθήματος της Ιστορίας με σκοπό την μετάλλαξη της εθνικής αυτοσυνειδησίας και της διαμορφωμένης επί αιώνες αντίστασης πολιτισμικής ταυτότητας στις νέες γενιές.
Είναι επιτακτικό επομένως όσο ποτέ άλλοτε ένα δυναμικό δημοκρατικό και πατριωτικό εκπαιδευτικό κίνημα που να διεκδικήσει την εκ νέου ιεράρχηση των προτεραιοτήτων και αναγκών στο χώρο της παιδείας καθώς και το σχεδιασμό της εθνικής εκπαιδευτικής πολιτικής με σκοπό την συλλογική αφύπνιση και την αναστροφή της παρακμής.
Γιαυτό και εμείς, πολίτες από τους δήμους του Πειραιά, προχωρήσαμε στη συγκρότηση της Εναλλακτικής Κοινοτικής Πρωτοβουλίας Πειραιά. Εναλλακτικής, γιατί φιλοδοξούμε να προσφέρουμε μια νέα θεώρηση των πραγμάτων σε μια συγκυρία όπου η αντίθεση Δεξιάς-Αριστεράς δεν υπάρχει ουσιαστικά πια και όπου η Αριστερά χρησιμοποιείται ως μοχλός εμπέδωσης της αποικιοκρατίας και της παγκοσμιοποίησης, όπως είδαμε να συμβαίνει σε πολλές χώρες και πλέον και στην πατρίδα μας. Κοινοτικής, γιατί η κοινοτική μας παράδοση έχει διαχρονικά προσφέρει απαντήσεις στην κοινωνική μας οργάνωση και την αμεσοδημοκρατική λειτουργία της κοινωνίας μας.
Στόχος μας είναι η παρέμβαση σε όλους τους τομείς της κοινωνίας και η ανατροπή των μνημονιακών σχεδιασμών της κυβέρνησης, σε ρήξη με τις κατεστημένες πολιτικές δυνάμεις και το φασιστικό φαινόμενο που αυτές επέτρεψαν να γιγαντωθεί, τόσο μέσα από την επίθεση στο εισόδημα και την εργασία των λαϊκών στρωμάτων, όσο και μέσα από την απαξίωση της έννοιας της πατρίδας και της επιβολής μιας εθνομηδενιστικής πολιτικής.
Καλούμε το λαό, τώρα που οι ψευδαισθήσεις διαλύθηκαν, να στρατευτεί μαζί μας στον αγώνα για να σταματήσει η αποικιοκρατία και να ξαναβρούμε την αξιοπρέπειά μας. Μας περιμένουν αίμα και δάκρυα, αλλά οι μόνοι χαμένοι αγώνες είναι αυτοί που δε δίνονται.
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ
Facebook: ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ
