Αρχική » Ο αποκλεισμός από τα ΜΜΕ και το «επικοινωνιακό αντάρτικο»

Ο αποκλεισμός από τα ΜΜΕ και το «επικοινωνιακό αντάρτικο»

από Άρδην - Ρήξη

1-mme

Του Γιώργου Καραμπελιά 

Επειδή κάποιος φίλος έκανε δύο μάλλον σχετλιαστικά σχόλια για την εμφάνισή μου σε εκπομπή του Γ. Τράγκα, την Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2016, θέλησα με ένα εκτενές σχόλιο να πραγματευτώ το ζήτημα της εμφάνισης στα ΜΜΕ, το οποίο συνδέεται με τη γενικότερη πολιτική και ιδεολογική πρακτική του Άρδην. Η ανάγκη μιας τέτοιας διευκρίνισης  καθίσταται επιτακτικότερη επειδή αυτή τη στιγμή προσεγγίζουν το κίνημα Άρδην πολλοί νέοι φίλοι, ή νεαρότεροι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τα καθέκαστα μιας διαδρομής και μιας συμπεριφοράς.

Όπως, λοιπόν, γνωρίζουν πολλοί, οι απόψεις μου, οι απόψεις του Άρδην –και γενικότερα οι απόψεις του δημοκρατικού πατριωτισμού, τις οποίες εκφράζει– αποκλείονται συστηματικά και διά ροπάλου από τη δημόσια σφαίρα, επί δεκαετίες. Ο εθνομηδενισμός έχει κυριαρχήσει απόλυτα στην Αριστερά και την «κεντροαριστερά», που ελέγχουν προνομιακά τον χώρο των ΜΜΕ και αποκλείουν, με τις πλέον σταλινικές και φασιστικές μεθόδους, κάθε αντίθετη άποψη, κατ’ εξοχήν τις δικές μας.

Επί πλέον, ακόμα χειρότερα, η εθνομηδενιστική Αριστερά εξαφάνισε ή περιθωριοποίησε σταδιακώς, και από τα ίδια τα νεολαιίστικα και τα κοινωνικά κινήματα, τις πατριωτικές απόψεις, με κατάληξη οι νέοι «αγωνιστές του Πολυτεχνείου» να καίνε την ελληνική σημαία αντί την τουρκική ή την αμερικάνικη… Έτσι κατέστη δυσκολότερη και η άμεση επικοινωνία, προπαντός με τις νεώτερες γενιές  – για παράδειγμα, τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια, ελάχιστες φορές οργανώθηκαν εκδηλώσεις του Άρδην σε πανεπιστημιακά ιδρύματα και μόνο σε επαρχιακές πόλεις.

Ο αποκλεισμός και η συκοφαντία που αντιμετωπίζουμε, από τις αρχές της δεκαετίας του 90, ως «εθνικιστές» ξεπερνάει κατά πολύ την προηγούμενη περίοδο, όταν χαρακτηριζόμασταν αναρχικοί, τρομοκράτες ή «πράκτορες των Αμερικανών»  –  το τελευταίο από τους σταλινικούς του ΚΚΕ που, ως δούλοι και υποτακτικοί μιας υπερδύναμης, δεν μπορούσαν να φανταστούν τους αντιπάλους τους παρά μόνο ως ενεργούμενα της αντίπαλης υπερδύναμης.

Και όμως, το «εθνικιστής» σήμανε ακόμα μεγαλύτερο αποκλεισμό και απομόνωση, διότι το σύστημα ανέχεται την ύπαρξη ενός ακίνδυνου περιθωρίου, με παγκοσμιοποιητικές απόψεις, όπως οι Έλληνες αναρχικοί, αλλά βδελύσσεται και απεχθάνεται πριν από όλα τον πατριωτισμό και τις εθνικές ταυτότητες, που συνιστούν το μεγαλύτερο εμπόδιο στην παγκοσμιοποίηση.

Απέναντι σε αυτή την απομόνωση, μία χούφτα άνθρωποι αντισταθήκαμε και αντέξαμε χρησιμοποιώντας μία τακτική που στηριζόταν σε τρεις πυλώνες.

Ο πρώτος ήταν μια ασίγαστη θεωρητική και ιδεολογική δουλειά που εκφράζεται με τα δεκάδες βιβλία που έχουμε γράψει και τα εκατοντάδες που έχουμε εκδώσει, με τα τρία έντυπα που εκδίδουμε (Άρδην, Ρήξη, Λόγιος Ερμής), με τις εκατοντάδες διαλέξεις και ομιλίες σε όλη την Ελλάδα.

Ο δεύτερος πυλώνας ήταν η διαρκής μας προσπάθεια να μένουμε συνδεδεμένοι με τα κοινωνικά και πολιτικά κινήματα της χώρας, από τα εργοστάσια, στη δεκαετία του 1970, στο οικολογικό και το νεολαιίστικο κίνημα, στη δεκαετία του 1980· με τις κινητοποιήσεις ενάντια στον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας και την παράδοση του Οτσαλάν, στη δεκαετία του 1990· με τους νικηφόρους αγώνες ενάντια στο σχέδιο Ανάν και το ανοσιούργημα της Ρεπούση, στα 2000· τέλος, με το αντιμνημονιακό κίνημα, τους αγανακτισμένους και την καταγγελία της απάτης ΣΥΡΙΖΑ στην τρέχουσα δεκαετία.

Τέλος, ο τρίτος πυλώνας αφορούσε την αδιάκοπη προσπάθειά μας να επικοινωνήσουμε αυτές τις απόψεις μας στο ευρύτερο λαϊκό σώμα και, επομένως, να σπάσουμε με όλα τα μέσα τον κύκλο της απομόνωσης που προσπαθούσαν να επιβάλουν οι αντίπαλοί μας από όλες τις πλευρές του πολιτικού φάσματος (τρομοκράτες για τη Δεξιά και το ΠΑΣΟΚ, εθνικιστές για την Αριστερά). Γι’ αυτό προσπαθούσαμε πάντοτε να εκμεταλλευτούμε όλες τις δυνατότητες που είχαμε για πρόσβαση στον Τύπο, και ιδιαίτερα στα ηλεκτρονικά μέσα, μετά το 1990. Και αυτή η προσπάθεια καθίστατο πολύ πιο αναγκαία όσο τα κοινωνικά και πολιτικά κινήματα βυθίζονταν στην παρακμή, οι άνθρωποι καθηλώνονταν στις πολυθρόνες τους και η έμμεση επαφή γινόταν σχεδόν μονόδρομος.

Προφανώς δε, αυτές οι προσπάθειές μας αντιμετωπίστηκαν με δρακόντεια μέσα αποκλεισμού της άποψής μας. Όποτε μάλιστα, κατά καιρούς, ανάλογα με τη συγκυρία, κατόρθωνε να ακούγεται δυνατότερα η φωνή μας, η ανταπάντηση του συστήματος ήταν ένας ακόμα εντονότερος αποκλεισμός! Έτσι, για πάνω από δέκα χρόνια, δεν είχα εμφανιστεί σε κανένα από τα πανελλαδικής εμβέλειας ιδιωτικά κανάλια διότι, όπως μου είχε εξομολογηθεί, ίσως την τελευταία φορά που με είχε καλέσει σε εκπομπή του, πριν δεκατρία χρόνια, ο Νίκος Χατζηνικολάου, ήμουν «πρώτος στη λίστα των κομμένων» που κυκλοφορούσε σε όλα τα ΜΜΕ – εντολή κάποιων κυρίων, την οποία, προφανώς, φρόντισε και αυτός να ακολουθήσει, στη συνέχεια, κατά γράμμα!

Απέναντι σε αυτό τον συστηματικό πνιγμό μιας άποψης που ακουμπάει –είμαστε πεισμένοι γι’ αυτό– την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, είχαμε τρεις δυνατότητες. Είτε να εγκαταλείψουμε κάθε προσπάθεια δημοσιοποίησης των απόψεών μας στον ευρύτερο κόσμο, είτε, το ευκολότερο, να μεταβάλουμε απόψεις ή έστω να τις στρογγυλέψουμε ώστε να γίνουμε αποδεκτοί, είτε να προσπαθήσουμε παρ’ όλα ταύτα να σπάσουμε το φράγμα της σιωπής.

Στην πρώτη περίπτωση, θα είμαστε καταδικασμένοι να περιοριστούμε σε μια δραστηριότητα «εσωτερικού χώρου» ή στη δραστηριότητα διανοουμένων χωρίς πολιτική παρέμβαση και πρακτική.

Στη δεύτερη εκδοχή, την οποία τόσοι και τόσοι ακολούθησαν προκειμένου να γίνουν αποδεκτοί και να προβάλλονται από το σύστημα –χαρακτηριστικές περιπτώσεις ο Ζουράρις ή ο Ράμφος–, προφανώς θα εγκαταλείπαμε σταδιακώς ή αιφνιδίως τις ίδιες τις ιδεολογικές και πολιτικές μας προτεραιότητες.

Μας έμενε λοιπόν μόνον ο τρίτος δρόμος. Να προσπαθούμε με κάθε μέσο να παρακάμψουμε τους φραγμούς στην επαφή μας με τον πλατύ κόσμο. Έτσι, εμφανιζόμαστε κατ’ εξοχήν σε επαρχιακά ή αθηναϊκά, μικρής εμβέλειας, ραδιόφωνα ή κανάλια (για ένα διάστημα εγώ διατηρούσα εκπομπή στο Seven ή στο «περιθωριακό» High tv), επιμέναμε ιδιαίτερα στην επικοινωνία μέσω διαδικτύου, ενώ εμφανιζόμουν, αραιά και που σε πολιτικές εκπομπές στο Alter, το Κontra, το Blue Sky και αλλού.

Την τελευταία περίοδο, ιδιαίτερα μετά τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τις τραγικές της συνέπειες, όταν αρχίζουμε να μπαίνουμε σε έναν νέο ιστορικό κύκλο και να αναπτύσσεται το Άρδην και η πολιτική του επιρροή, πληθαίνουν και οι τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές μου εμφανίσεις, που αγγίζουν έστω και λίγο τα ΜΜΕ πανελλαδικής εμβέλειας.

Και αίφνης εμφανίζονται και πάλι επικρίσεις, όπως το συγκεκριμένο σχόλιο, «ε όχι και στον Τράγκα». Σε κάθε περίοδο πύκνωσης των τηλεοπτικών μου εμφανίσεων αντιμετώπιζα το ίδιο πρόβλημα. «Έ όχι και στον Τριανταφυλλόπουλο», στα μέσα της δεκαετίας του 1990, «Έ όχι και στον Ει(Ευ)σαγγελάτο», όταν εμφανιζόμουν σχεδόν καθημερινά στα μεγάλα κανάλια την εποχή της σύλληψης της 17ης Νοέμβρη.

Όλοι αυτοί οι φίλοι, με θέλουν «αμόλυντο», ειδικά εμένα! Από μία πλευρά το κατανοώ και το εκτιμώ. Από την άλλη αναρωτιέμαι. Άραγε, είναι καλύτερα να μην ακούγονται καθόλου οι σχετικές απόψεις και να ακούγεται μόνο ο Αλέξης Τσίπρας, που είχε δώσει αποκλειστική συνέντευξη στην εκπομπή του Γιώργου Τράγκα ( 4-10-11); Σταχυολογώντας τυχαία από το διαδίκτυο, είδα πως στην εκπομπή του έχουν εμφανιστεί ο Μανόλης Γλέζος και ο Αλέκος Αλαβάνος (π.χ. 24-3-2013), η Ζωή Κωνσταντοπούλου (21-3-2014), ο Παναγιώτης Λαφαζάνης (σε αναρίθμητες εκπομπές) ή ο Γιώργος Κοντογιώργης (30/1/2014, 20/12/2015, κ.ά).

Καθόλου «περιθωριακός» λοιπόν ο Γιώργος Τράγκας! Main stream! Εξάλλου, κάθε πρωί, επί πολλά χρόνια, διατηρεί ραδιοφωνική εκπομπή με την πρώτη ακροαματικότητα, στο πρώτο ραδιόφωνο της χώρας (Real fm) και έβαλε και αυτός το λιθαράκι του, μαζί με τον εργοδότη του, Χατζηνικολάου, για να εκλεγεί ο Αλέξης Τσίπρας!

Έτσι λοιπόν ή επιλέγουμε να μην εμφανιζόμαστε ποτέ στην εκπομπή του Τράγκα και άλλες τηλεοπτικές εκπομπές, ή επιλέγουμε να πηγαίνουμε όταν και όποτε το επιθυμούμε, όσες φορές αυτός το επιθυμεί. Και αυτό ακριβώς κάνει και ο «Καραμπελιάς». Επειδή δεν θέλει να μένει αποκλεισμένος μονοδιάστατα στον κόσμο των ιδεών και επιθυμεί να συνδυάσει τη θεωρία με την πολιτική πρακτική, είναι υποχρεωμένος να εμφανίζεται και στα ΜΜΕ, εκών ή άκων – αποκλείοντας βέβαια εκείνες τις εκπομπές που έχουν ανοικτά φασιστικό, σεξιστικό ή κουτσομπολίστικο χαρακτήρα και το έχει κάνει αναρίθμητες φορές, και ίσως κάποτε καθ’ υπερβολήν και με ακριβό επικοινωνιακό τίμημα. Και επειδή  ερωτήθηκα «τι σχέση έχει ο Τράγκας με την ελληνικότητα;», θα ήθελα να απευθύνω ένα ερώτημα, με τη σειρά μου, “Τι σχέση έχει ο… Παύλος Τσίμας με την ελληνικότητα;”  Ή να μη βγαίνουμε και σε αυτόν;

Έχω παρατηρήσει μάλιστα, με μεγάλη μου λύπη, πολλούς φίλους που έχουν και υψηλό επίπεδο και σοβαρή πνευματική παραγωγή, αλλά θεωρούν μάταιη κάθε πολιτική προσπάθεια που γίνεται από τον χώρο μας, να συντάσσονται πολιτικά, όταν φθάνει η ώρα των επιλογών, με τον Σημίτη, τον ΓΑΠ, τον Τσίπρα και tuttti quanti. Ενοχλεί ο Καραμπελιάς στον Τράγκα, αλλά ανεχόμαστε τον Βαρουφάκη  και τον Τσίπρα και τους στηρίζουμε.

Εάν μάλιστα όλοι οι φίλοι, οι οποίοι κατά καιρούς διαφωνούν με τις τηλεοπτικές επιλογές μου, αποφάσιζαν να συμπαραταχθούμε σε ένα κίνημα ανατροπής της υπάρχουσας εθνομηδενιστικής τάξης πραγμάτων, ίσως και να μη χρειαζόταν να εμφανιζόμαστε σε τηλεοπτικές εκπομπές! Το έκανε ο Μπέπε Γκρίλο στην Ιταλία, όταν είχε ήδη μαζί του εκατομμύρια συνοδοιπόρους. Στην Ελλάδα, όμως, το μόνο «αντισυστημικό κίνημα» που έχει εμφανιστεί τον τελευταίο χρόνο, είναι ο … Αρτέμης Σώρρας. Εάν, αγαπητοί φίλοι, είχαμε και εμείς του Άρδην 180 γραφεία σε όλη την Ελλάδα, όπως ο Σώρρας, άλλη γλώσσα θα μιλάγαμε. Αλλά επειδή τα 180 γραφεία τα έχει ο Σώρρας και εμείς έχουμε μόλις… τρία, πράγμα που καταδεικνύει το επίπεδο της χώρας, είμαστε υποχρεωμένοι να χρησιμοποιούμε κάθε τρόπο για να έλθουμε σε επαφή με τους… υπνώττοντες φίλους μας. Είμαστε υποχρεωμένοι σε ένα διαρκές και μακρόχρονο επικοινωνιακό αντάρτικο.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ

21 ΣΧΟΛΙΑ

Θανάσης 18 Νοεμβρίου 2016 - 19:21

Γιώργο μη δικαιολογείσαι που πράττεις το αυτονόητο. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος 19 Νοεμβρίου 2016 - 14:43

Βεβαίως! Καμία απολογία δεν χρειάζεται.

Αλλά το κείμενο αποτελεί σημαντικό πολιτικό μήνυμα ότι το κίνημα Άρδην χρειάζεται να δώσει – και πιστεύω ότι θα το κάνει – τον αγώνα του ΠΑΝΤΟΥ και υπό πάσα “ηθικοπολιτική” συνθήκη. Το μήνυμα και οι αρχές του Άρδην πρέπει να ακουστούν παντού και σε όλους.

Όποιος θέλει να σταθεί στο μέσο και όχι στο περιεχόμενο προφανώς αντιλαμβάνεται την πολιτική με όρους “επικοινωνιακούς”, δηλαδή ρηχούς και επιφανειακούς, οπότε ούτως ή άλλως δεν μπορεί να περάσει στην ουσία του. Αυτές τις λίγες “Αντουανέτες” της πολιτικής δεν τους αφορά το Άρδην. Το κάλεσμα αφορά όσους αναγνωρίζουν ότι η Κρίση είναι αντανάκλαση μιας παρακμάζουσας κοινωνίας και χρειάζεται να υπερβούμε τα ψευτοϊδεολογικά σύνορα που μας χωρίζουν για να προχωρήσουμε – όσοι θέλουν και αντέχουν – μπροστά.

Το Άρδην θα κριθεί σκληρά από εμάς τους πολίτες εάν προδώσει τις αρχές και τις θέσεις του. Όχι εάν χρησιμοποιήσει τον Τράγκα ή τον Αυτιά ως μέσο για να περάσει το μήνυμα του.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρόνης Βάρσος 18 Νοεμβρίου 2016 - 19:43

Γιώργο δικαιολογείσαι για τα αυτονόητα! Προφανώς και θα πρεπει να βγαινεις σε μέσα που έχουν ακροαματικότητα (θεωρώ παραλογισμό να αποτελεί κριτήριο η ταύτιση με τον παρουσιαστή). Πολύς κόσμος έχει ανάγκη να ακούσει αυτά ακριβώς που πρεσβεύεις και υπερασπίζεσαι με την ποιότητα του λόγου και της σκέψης σου. Χτές βγήκα σε εκπομπή του Star KΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ στη Λαμία στη διάρκεια δελτίου που λιβάνιζε τον Ομπάμα και τον “φιλελληνισμό” του. Προφανώς διαφωνούσα και στα 18′ που μου έδωσαν ανέπτυξα όσο ήταν εφικτό τις απόψεις μου που είναι σε μεγάλο βαθμό απόψεις και του ΑΡΔΗΝ. Δηλαδή θα έπρεπε να σιγήσω μονάζοντας κατ’ οίκον ή να διατυπώσω δημόσια μια άλλη άποψη για τα εθνικά θέματα που έθιξε ο πλανητάρχης από μια άλλη συλλογιστική και αφετηρία σκέψης; Και σε πληροφορώ ότι το είδε κόσμος που ανακουφίστηκε ακούγοντας κάτι που τον άγγιζε από την πλευρά ενός πατριωτικού δημοκρατικού αριστερού λόγου και όχι από τις αναρθρες κραυγες των ακροδεξιων και τις συστημικές θέσεις των εθνομηδενιστών. Συνέχισε, τα πας μια χαρά!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Αριστείδης Δίκαιος 18 Νοεμβρίου 2016 - 20:19

Είναι μάλλον δύο οι κατηγορίες αυτών που έχουν ενστάσεις για την εμφάνιση του Γιώργου Καραμπελιά σε συστημικά μέσα και δημοσιογράφους: οι καλοπροαίρετοι που φρονούν ότι δεν πρέπει να μαγαρίσουμε το κίνημα με οποιαδήποτε επαφή με τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ και οι κακοήθεις που τα θεωρούν τσιφλίκια των πατέρων τους.
Οι πρώτοι πρέπει να το υπομείνουν: πρέπει να ακουστούμε και θα ακουστούμε. Για οποιονδήποτε λόγο κι αν μας δίνουν βήμα οι καθεστωτικοί, θα το δεχθούμε. Ο σκοπός είναι ιερός.
Οι δεύτεροι θα πρέπει να προμηθευτούν ξύδι. Μεγάλες ποσότητες. Θα τους χρειαστεί…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
γιαννης 18 Νοεμβρίου 2016 - 20:43

το θέμα είναι γιατι σε καλέσανε;
η απάντηση είναι αρκετά εύκολη.
καλό είναι να μαθαινουμαι απο τα λάθη των άλλων και να μη βιαζόμαστε.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος 19 Νοεμβρίου 2016 - 14:44

Δηλαδή; Θες να αναλύσεις κάπως διεξοδικότερα το γιατί τον καλέσανε, εάν πετύχαν τον σκοπό τους και εάν αυτό έβλαψε το Άρδην;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
kiniti skopiA 18 Νοεμβρίου 2016 - 22:47

ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΤΟΣΕΣ “ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ”, ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΑΠΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΚΑΙ ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σ.Β. 19 Νοεμβρίου 2016 - 00:38

Τα όποια σχόλια για την παρουσία του Γιώργου Καραμπελιά σε εκπομπή του Γ. Τράγκα ή σε άλλα “συστημικά” ή “μη ποιοτικά” ΜΜΕ αποτελούν μόνο μια ανόητη γκρίνια. Αυτά τα ΜΜΕ υπάρχουν – με αυτά θα δώσουμε τη μάχη.
Η τοποθέτηση του Γ. Καραμπελιά απολύτως σαφής, καθαρή, αυτονόητα σωστή: επικοινωνιακό αντάρτικο!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΑΠ 19 Νοεμβρίου 2016 - 00:42

το αυτονόητο πρέπει να πράτεται και σωστα, χωρίς να διαφωνώ με την εμφάνιση στον τράγκα και στον κάθε τράγκαουνάκη. Αφήστε 100 λουλούδια ν’ ανθήσουν είπε ο πρόεδρος Μάο…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Dionisios 19 Νοεμβρίου 2016 - 00:46

Ο Εθνομηδενισμος είναι το αποτέλεσμα Χούντας και εθνικισμού κ. Καραμπελια.
Δυστυχώς ο Πατριωτικός χώρος εχει γίνει το καταφύγιο ανθρώπων (μισαλλόδοξοι, αλαζόνες, εθνικόφρονες ) με ανάλογες ιδέες.
Θα πρέπει να καταλάβετε ότι κάνεις σήμερα δεν εμπνέεται με υλικά του παρελθόντος…..

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Μπάμπης 19 Νοεμβρίου 2016 - 20:38

Το μέλλον που μας φέρνετε είναι ο Ερντογάν. Πιο αριστερά από την αριστερά είναι ο Ερντογάν. Εμείς φίλε θα ζήσουμε και θα πεθάνουμε Έλληνες. Αλλά θα φροντίσουμε να πεθάνει πριν από εμάς ο εθνομηδενισμός και η τουρκοαριστερά.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Α.Τ 20 Νοεμβρίου 2016 - 16:13

Εσείς μάλλον ανήκετε στην (προτεστάντικης φύσης) αίρεση των “καθαρών” και αγνών Αριστερών που για να υφίσταται έχει υπαρξιακή ανάγκη τον “κακό”, εθνικόφρονα δεξιό…
Αυτό και αν είναι έμπνευση απ΄το αναχρονιστικό παρελθόν.
Αφήνω δε ασχολίαστο το συμπέρασμά σας για τον εθνομηδενισμό.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Dionisios 21 Νοεμβρίου 2016 - 14:08

Μάλλον δεν έχετε αντιληφθεί την γραφικότητα που έχει καταπέσει ο συγκεκριμένος χώρος, για να μην αναφερω παραδείγματα….
Σε μια πολύπαθη περιοχή όπως είναι τα Βαλκάνια ο Εθνικισμός και ο Υπερπατριωτισμος ποτέ δεν εδωσαν λύσεις αλλά επέφεραν ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Eλένη Πουρνάρα Φιλόλογος 19 Νοεμβρίου 2016 - 01:24

Στην Ελλάδα, εκτός από το φθόνο υπάρχει και το πνεύμα αντιλογίας, το οποίο παριστάνει ότι διυλίζει τον κώνωπα, αλλά συνήθως καταπίνει την κάμηλο.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Γιάνννης 19 Νοεμβρίου 2016 - 01:27

Πολύ καλά κάνεις και να βγαίνεις παντού. Ο λαός μας πρέπει να βρει τη φωνή του ξανά.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΑΠΛΗ ΛΟΓΙΚΗ 19 Νοεμβρίου 2016 - 01:58

Συμφωνώ απόλυτα με τον Θανάση. Αυτοί που μπορούν και θέλουν να καταλάβουν ξέρουν κι έχουν καταλάβει ήδη. Οι άλλοι δεν πρόκειται να καταλάβουν και δεν αποκλείεται να εκλάβουν την ειλικρίνεια κι ως αδυναμία….

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
«Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει δέκα μέρες κοσκινίζει» 19 Νοεμβρίου 2016 - 13:07

Η κριτική που ασκείται είναι επί της ουσίας άνευ αντικειμένου.

Ας μας πουν, όσοι την απευθύνουν τελοσπάντων, από ποιόν άλλον που έχει συμμετάσχει σε τέτοια πάνελ, έχει ακουστεί τόσο σοβαρή και συγκροτημένη ανάλυση της παγκόσμιας κατάστασης, και έπειτα, ξανασυζητάμε: https://www.youtube.com/watch?v=cff37Z7i8YM&t=4s

Πασχίζει ο άνθρωπος να εισάγει ένα στοιχείο ποιότητας, σοβαρότητας και συγκρότησης στον δημόσιο λόγο κι είναι διάφοροι που γκρινιάζουν δεξιά-αριστερά.

Τι προτιμούν δηλαδή, να πέφτει διαρκώς το επίπεδο μέχρι να φτάσουμε ο δημόσιος πολιτικός διάλογος και οι εκπομπές της Αννίτα Πάνια να είναι ένα και το αυτό;

Y.Γ. Πλάκα έχει, στο βίντεο, η συμπεριφορά κάτι τύπων σαν τον Χειμωνά, που έχουν χτίσει την αναγνωρισιμότητά τους πάνω στα καφριλίκια και επενδύοντας στην παρακμή του δημόσιου λόγου, πως το βουλώνουν όταν ανεβαίνει το επίπεδο.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΝΙΚΟΣ ΚΕΛΕΡΜΕΝΟΣ 19 Νοεμβρίου 2016 - 13:53

ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ.
Γιώργο πολύ καλά έκανες και βγήκες στην εκπομπή και είπες αυτά που ήθελες. Επίσης είναι χρήσιμο και το άρθρο που έγραψες γιατί πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν τα σχετικά με την οργανωμένη και συστηματική αποσιώπηση από τις νομενκλατούρες, και η “παραπληροφόρηση” οργιάζει. Σήμερα δύο άγνωστοι, μου σχολίασαν θετικά τις εμφανίσεις σου, της Τετάρτης και τη σημερινή.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΑΠΛΗ ΛΟΓΙΚΗ 19 Νοεμβρίου 2016 - 16:49

Συγγνώμη που επανέρχομαι αλλά απλά πρέπει να γνωρίζουμε και με τι έχουμε να κάνουμε:
http://news.in.gr/greece/article/?aid=1500115755
Ο νοών νοείτω

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
IOANNHS G. PAPPAS 21 Νοεμβρίου 2016 - 03:03

SYNGNOMH GIA TA GREEKLISH — TEXNIKH ANANGH, OXI EPILOGH
Agapité Ke Karabeliá,
Agnoeiste toús “katharoús / parthénous” … synithisméno Ellinikó fainómeno (“eksypnakismós”, katá P. Kondyli).
Sás eúxomai káthe YGEIA (siderénios!) giá ná paroussiázeste sé ósso perissótera MME ginetai,
akóma kai án oi kanalárxes poú sás proskaloún éxoun idioteleis (óxi 100% katharoús) lógous ná tó kánoun.
Epissis, steil’te kai állous toú Ardin/Riksis ná milissoun stá MME, ap´óles tis hlikies, idiaitera NEOTEROYS, p.x. G. Rakká (epissis eksairetikós), giá ná dei ó kósmos óti tó kinima ARDHN-RHKSH exei kai poiótita kai possótita (kai váthos kai plátos). Mé tis kalliteres euxés mou!
Ioánnis G. Páppas (Atlanta, Georgia, US)
YG: Enas kalós filos edó stin Ameriki, poú paliótera dé sás polyxóneue, moú eipe prósfata tá kallitera lógia giá sás.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΤΣΑΚΑΛΙΔΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ 21 Νοεμβρίου 2016 - 21:20

Ποτέ κ.Καραμπελιά μην διστάσετε να πάτε σε μία εκπομπή ακόμη και στημένη αρνητικά απέναντι σας. Οι καθαρές και αδαμάντινες απόψεις σας θα κάνουν αυτούς που έχουν την απαραίτητη νοημοσύνη να αντιληφθούν περί τίνος πρόκειται. Άλλωστε η δύναμη της γνώμης βοηθά και την πραγματική ελευθεροτυπία σε αυτόν τον τόπο.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΑΦΗΣΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ