Αλητείες Πάσχου Μανδραβέλη

803

Μανδραβέλειοι καιροί – Μανδραβέλεια ήθη

του Γιώργου Ρακκά

«Επανάσταση στη Ξενοφώντος» τιτλοφορείται το τελευταίο πόνημα του Πάσχου Μανδραβέλη (παρατίθεται ολόκληρο παρακάτω), που δημοσιοποιήθηκε σήμερα στην Καθημερινή, και αφορά, σε τι άλλο, στην περίπτωση έξωσης του «Άρδην» από τα γραφεία και την αίθουσα που νοίκιαζε.

Σε μια κλασική, αν και κάπως άνευρη, εκδοχή της γνωστής μανδραβελικής φιξιόν, ο συγγραφέας της μικρής αυτής αναφοράς, φροντίζει να μας υπενθυμίσει την πολύ «σχετική» με το εν λόγω ζήτημα θέση του Καραμπελιά (και της τότε ομάδας του) ως προς την… εκτέλεση του Μάλλιου από τη «17 Νοέμβρη». Θυμίζουμε, για όσους το 1977 ήταν αγέννητοι, ότι η προκήρυξη της ΟΠΑ, με αφορμή την εκτέλεση του αρχιβασανιστή της Χούντας από την 17Ν, ασκούσε κριτική στην ελλιπέστατη αποχουντοποίηση της Μεταπολίτευσης. Για τον Π. Μανδραβέλη, όμως, και την περίεργη «λογική» του, καλά τα παθαίνει σήμερα το «Άρδην» αφού, πριν 41 χρόνια, ασκούσε κριτική στα κακώς κείμενα της Μεταπολίτευσης. Στη συνέχεια, αναλίσκεται σε ειρωνικές αοριστίες περί «αριστερής-παράδοσης-που-πολιτικοποιεί-μια-ιδιωτική διαμάχη» στηλιτεύοντας ως «αντιδημοκρατική» την απολύτως δικαιολογημένη κινητοποίηση ενάντια στις μεθοδεύσεις για την έξωση του Άρδην.

Γιατί είναι «απολύτως δικαιολογημένη»; Μα για όλους τους λόγους τους οποίους ο Πάσχος Μανδραβέλης αποσιωπά επίτηδες, επιλέγοντας να αναφερθεί αντί αυτών στην εντελώς μπαγιάτικη προπαγανδιστική καραμέλα περί «17 Νοέμβρη»· δηλαδή, στις καραμπινάτες πολεοδομικές παραβάσεις του ιδιοκτήτη, στην κατάφορη παραβίαση των συμφωνιών στις οποίες ο ίδιος προέβη με τους ενοικιαστές του, στην πάγια άρνησή του να προβεί στις συμβατικές υποχρεώσεις που προκύπτουν από αυτές και, τελευταίο αλλά όχι ελάχιστο, στην ασύδοτη κερδοσκοπία που έχει μπει μπροστά με τη βιομηχανία των Airbnb και την επιδημία των εξώσεων. Μάλιστα, με έναν ασύλληπτο κυνισμό, ο λιβελλογράφος της Καθημερινής, παραδέχεται ότι μάλλον έχουμε δίκιο ως προς τις κερδοσκοπικές επιδιώξεις του ιδιοκτήτη. Αλλά δεν βαριέσαι, αφού ο Καραμπελιάς έχει «βαρύ» πολιτικό μητρώο, καλά να πάθει!

Αποδεικνύεται, λοιπόν, ότι η προσήλωση του Πάσχου Μανδραβέλη στον δημοκρατικό τύπο και τη νομιμότητα είναι μόνο για τους τύπους και το θεαθήναι, την χρησιμοποιεί δε ως προκάλυμμα για να διαστρεβλώνει την πραγματικότητα: Έτσι, ασύδοτος δεν είναι αυτός που παραβιάζει τη νομιμότητα, και τις συμφωνίες που συνάφθηκαν καλόπιστα, αλλά εκείνος που διαμαρτύρεται ενάντια σε αυτές τις πράξεις. Και «επικίνδυνος» δεν είναι εκείνος που θυσιάζει στον βωμό της κερδοσκοπίας κάθε έννοια κοινά συμφωνημένων κανόνων, που πρέπει να διέπει τον κοινωνικό μας βίο, αλλά εκείνος ο οποίος διεκδικεί το δίκιο που αυτή η κερδοσκοπία του στέρησε. Μανδραβέλιοι καιροί – Μανδραβέλεια ήθη…

Υ.Γ. Πριν από 2 μήνες, ως γνωστόν, το Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο δέχτηκε επίθεση από κουκουλοφόρους, οι οποίοι χρησιμοποίησαν στο κείμενο ανάληψης ευθύνης την ίδια ρητορική περί υπερπατριωτισμού την οποία επιστρατεύει και ο Πάσχος Μανδραβέλης για να ολοκληρώσει την συκοφαντική επίθεσή του εναντίον του Γιώργου Καραμπελιά και του Άρδην (και «τρομοκράτες», και με την «ασυδοσία της αριστεράς», αλλά και «εθνικιστές», «ακροδεξιοί» κ.ο.κ.). Δεν είναι μόνο σε αυτό που μοιράζεται μια ταύτιση μαζί τους: αν εξαιρέσουμε μια διαφωνία ως προς τα μέσα (κουκούλες ή… κοστούμια του Σκάι και της Καθημερινής), η επιθυμία ώστε να σαρώσει η παγκοσμιοποίηση την εθνική δημοκρατική πολιτεία είναι κοινή, και άρα η απέχθεια προς όποιον την υπερασπίζεται είναι κοινή. Αυτή ακριβώς η απέχθεια είναι που έστρεψε τότε τους κουκουλοφόρους εναντίον ενός βιβλιοπωλείου, και που τώρα παρακίνησε τον Μανδραβέλη να ασχοληθεί με την Ξενοφώντος και τις περιπέτειές της.

Το κείμενο που δημοσίευσε σήμερα (10/7/18) στην Καθημερινή ο Πάσχος Μανδραβέλης:

Επανάσταση στην οδό Ξενοφώντος

Δεν υπάρχει ενοικιαστής που να μην έχει πρόβλημα με τον ιδιο­κτήτη του ακινήτου στο οποίο στεγάζεται. Μόνο αν ο ενοικιαστής είναι Αριστερός, ή έστω έχει περάσει από την Αριστερά. Τότε δεν έχει πρόβλημα μόνο ο ίδιος, κινδυνεύει και η δημοκρατία. Αυτό προκύπτει από ένα κείμενο 2.500 λέξεων που έγραψε ο γνωστός ακτιβιστής, εκδότης, συγγραφέας κ. Γιώργος Καραμπελιάς με τίτλο «Η απόπειρα φίμωσης του Άρδην: Μια ιστορία πολιτικό-δικαστικής τρέλας» (Άρδην 9.7.2018). Στο κείμενο περιγράφεται η δικαστική διαμάχη του παλιού χειροκροτητή της «17 Νοέμβρη» («Γεια στα χέρια τους», έχει γράψει για τη δολοφονία του Ευάγγελου Μάλλιου, στίς 17.12.1976) και νυν υπερπατριώτη κ. Καραμπελιά με τον ιδιο­κτήτη του ακινήτου στο οποίο στε­γάζονται οι δραστηριότητές του, διαμάχη την οποία χαρακτηρίζει «προσπάθεια βίαιης έξωσης και κα­ταστροφής του μοναδικού ίσως ανε­ξάρτητου και αυτόνομου χώρου πο­λιτιστικού και πολιτικού προβλημα­τισμού, του Κέντρου Πολιτικής και Πολιτισμού “Ρήγας Βελεστινλής”, στο Σύνταγμα, Ξενοφώντος 4». Η ενοικίαση του συγκεκριμένου χώρου δεν ήταν για τον κ. Καραμπελιά μια καλή επιχειρηματική επιλογή. Ήταν κατά βάθος μια επαναστατική πράξη. «Ο χώρος βρίσκεται στην πλατεία Συντάγματος», γράφει ο κ. Καραμπελιάς, «εκεί που άλλοτε στεγαζόταν το ΕΛΙΑΜΕΠ, δίπλα στην κυπριακή Πρεσβεία, απέναντι από τα γραφεία του ΣΕΒ και στον ίδιο δρόμο με τα γραφεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποτελούσε κάρφο στα μάτια της κυβέρνησης, της πολιτικής εξουσίας και μέρους της επιχειρηματικής ελίτ, δεδομένου ότι ο χώρος αυτός εμ­πνέεται πάντα από τις αξίες του δη­μοκρατικού πατριωτισμού, της αξιοπρέπειας και της προσήλωσης στις αρχές της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης».

Δεν ξέρουμε ποιος έχει δίκιο σε αυτή την οικονομική διαφορά. Μάλ­λον λέει την αλήθεια ο εκδότης του Άρδην, ότι ο ιδιοκτήτης των γρα­φείων έκανε την έξωση διότι θέλει να μετατρέψει τον χώρο των 350 τ.μ. σε διαμερίσματα που θα νοι­κιάσει μέσω Airbnb. Όμως, όποιος έχει περάσει από την Αριστερά, ακό­μη κι αν πάει απέναντι, λειτουργεί με το ίδιο σκεπτικό και τις παλιές «μέθοδες πάλης». Παρουσιάζει κάθε προσωπικό του πρόβλημα σε κοι­νωνικό και πολιτικό, ακόμη κι αν αυτό αφορά την ενοικίαση κάποιων γραφείων ή την έξωσή του από αυτά. Το γράφει ο κ. Καραμπελιάς: «δεν πρόκειται να αφήσουμε τα πράγματα να εξελιχθούν όπως νομίζουν. Και θα επιδιώξουμε το μάξιμουμ της δη­μοσιοποίησης και θα καταγγείλουμε όλες τις πολεοδομικές απάτες και παραβάσεις που έχουν γίνει σε αυτό τον χώρο, και θα μεταβάλουμε το ζήτημα του χώρου “Ρήγας Βελεστιν­λής” σε πολιτικό ζήτημα, σε ζήτημα αλληλεγγύης και αντίστασης σε ένα άθλιο σύστημα. Αν νομίζουν ότι τόσο εύκολα θα ακυρώσουν προσπάθειες και αγώνες δεκαετιών, είναι γελασμένοι». Venceremos