Αρχική » Μια ‘αθώα’ αναπαράσταση, στη Ξάνθη. 

Μια ‘αθώα’ αναπαράσταση, στη Ξάνθη. 

από Άρδην - Ρήξη

Βούιξε το διαδίκτυο από την αποκάλυψη της ιστοσελίδας Τουρκικά Νέα (tourkikanea.gr), για το περιεχόμενο μιας θεατρικής αναπαράστασης, στην οποία έπαιξαν μικρά παιδιά της μειονότητας, στο χωριό Γλαύκη της Ξάνθης, παρουσία του υποπροξένου της Κομοτηνής, Ιμπραήμ Σακλί, και του μουφτή που έχρισαν παρανόμως οι μηχανισμοί του προξενείου, Αχμέτ Μετέ. Οι φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν, έδειχναν μικρά παιδιά με σπαθιά στα χέρια, και το ψεύτικο χαρακτηριστικό μούσι των φονταμενταλιστών ισλαμιστών, να αποκεφαλίζουν κάποια είδωλα φτιαγμένα από χαρτόνι.

Προφανώς, οι συνειρμοί με ό,τι έκανε από τις αρχές του 2010 στη Συρία το Ισλαμικό Κράτος εναντίον των ‘απίστων’ αιχμαλώτων του είναι κάτι παραπάνω από προφανείς. Η δε παρουσία στην εν λόγω γιορτή του… υποπρόξενου, και του ψευδομουφτή απέδιδε και μια αύρα ‘επισημότητας’. Η γιορτή δεν τελέστηκε από κάποιους ‘ακραίους κύκλους’ αλλά από τους κύκλους του προξενείου, πράγμα που σημαίνει στην περίπτωσή μας ότι οι δύο αυτοί κύκλοι ταυτίζονται.

Η δημοσιοποίηση του ζητήματος, ενόχλησε ιδιαίτερα αυτούς τους κύκλους, και η αντίδρασή τους υπήρξε άμεση. Καταγγέλοντας διασπορά ψευδών ειδήσεων, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Χουσεΐν Ζεϊμπέκ, που σύμφωνα με την ιστοσελίδα Xanthi2 παραβρέθηκε σ’ αυτή τη γιορτή, έγραψε ότι «απλώς» επρόκειτο για μια θεατρική παράσταση που συμβολίζει το τέλος της ειδωλολατρείας και την αρχή του Ισλάμ στη Μέκκα. Πιο οξύς, ήταν ο υποψήφιος ευρωβουλευτής Μεστάν Ουμίτ, ο οποίος εν μέσω ύβρεων ανακάλυπτε μίσος και ρατσισμό.

Οι ισχυρισμός τους όμως περισσότερο επιβεβαιώνει, παρά διαψεύδει το αρχικό δημοσίευμα, κι αυτό, γιατί κανείς δεν ισχυρίστηκε ότι επρόκειτο για κάτι περισσότερο από μια θεατρική παράσταση με ιστορικό συμβολισμό. Το ζήτημα, βέβαια, είναι σε τι νοοτροπίες και πρακτικές εκπαιδεύονται τα νέα παιδιά που υποβάλλονται σε αναπαραστάσεις με τέτοιο περιεχόμενο, δοθέντος του γεγονότος ότι στην συγκεκριμένη συγκυρία οι συνειρμοί με τους (μη θεατρικούς) αποκεφαλισμούς, είναι κάτι παραπάνω από προφανείς. Και στη ναζιστική Γερμανία, εξάλλου, τον ‘αθώο’ Λόεγκριν αναπαριστούσαν στα σχολεία, με το καθεστώς, όμως, να του αποδίδει έναν όχι και τόσο ευγενικό συμβολισμό. Εξάλλου, όπως γράφει και η ιστοσελίδα των «Τουρκικών Νέων», δεν έχει υπάρξει προηγούμενο αντίστοιχης θεατρικής αναπαράστασης, που να συμμετέχουν παιδιά από το εσωτερικό της Τουρκίας.

Φυσικά, η γνωστοποίηση του συμβάντος θα έπρεπε να έχει προκαλέσει αντιδράσεις και την καταδίκη τέτοιων τελετουργικών μίσους. Μάλιστα, όχι μόνον από την επίσημη πολιτεία, αλλά και από τους ίδιους τους βουλευτές της μειονότητας, πράγμα το οποίο δεν έγινε. Η κοινωνία που μαθαίνει στα παιδιά της τις αξίες της αυταπάρνησης και της αυτοθυσίας, βάζοντάς τα να αναπαριστούν θεατρικά τον χωρό του Ζαλόγγου (τον οποίο έξυπνοι έχουν αποκαλέσει ως ‘μύθο’, ενώ κατά τα άλλα εκθειάζουν στ’ όνομα της ανεκτικότητας πρακτικές όπως αυτές της Γλαύκης στην Ξάνθη), δεν μπορεί να ανέχεται θεατρικά «αποκεφαλισμού των ειδώλων» την στιγμή που στην ευρύτερη περιοχή, οι φαιοχίτωνες του ισλαμικού ολοκληρωτισμού κόβουν –διόλου θεατρικά– τα κεφάλια των «ειδωλολατρών», τελεία και παύλα.

ειδησεογραφική ομάδα ardin-rixi.gr

ΣΧΕΤΙΚΑ

2 ΣΧΟΛΙΑ

ΑΠΛΗ ΛΟΓΙΚΗ 28 Αυγούστου 2018 - 22:46

εκεί έχει οδηγήσει ο σχετικισμός και η “λογική” ότι όλοι οι πολιτισμοί κι οι κουλτούρες είναι ισάξιοι και παρόμοιοι…
Δείτε εδώ για τον αντίλογο….
https://www.youtube.com/watch?v=m9vBJCMD69w

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Γ Κυρ 29 Αυγούστου 2018 - 11:30

Μεγάλη σημασία έχει και συγκεκριμένος τόπος της “αθώας” αναπαράστασης. Το κατ’ εξοχήν πομάκικο χωρίο της Γλαύκης έχει γίνει ένα εργαστήρι παραγωγής ιδεολογίας και πρακτικής από δυο φαινομενικά αντιτιθέμενους φορείς: τη Χρυσή Αβγή (παρατρεχάμενους και λοιπούς εθνομαστούρηδες) που παρέλασε αλλά δεν έφυγε εντελώς απ’ το χωριό (επίσκεψη Παναγιώταρου) επιδιώκοντας μέσω της προβολής της ελληνικής σημαίας (ευκαιρίας και κατανάλωσης) να εξυψώσει (με το δικό της-γνωστό σε όλους εγκληματικό ήθος και τρόπο) το εθνικό αίσθημα των μουσουλμάνων πομάκων κι από την άλλη τον οθωμανοτουρκικό εσμό του προξενείου-“εκλεγμένης” από αυτό μουφτείας-DEB-ως και έμμεσα ο προοδευτικός χώρος με τη γνωστή του “αντι”φά στάση που δεν είναι καθόλου αντιφά στο φασισμό της “γείτονος” (κηδεία του μουσουλμάνου φαντάρου στην οποία τα “εκλεγμένα” κωθώνια της Άγκυρας παραμέρισαν με τραμπούκικο τρόπο σε μια θρησκευτική κηδεία τον ορισμένο μουφτή από την δαμασμένη “πολιτεία” μας). Πρέπει επίσης να θυμόμαστε όποτε μιλάμε για “πάνω” (μην το λέμε Θράκη και εξοργίζουμε τους προοδευτικούς μας) και για το “ενιαίο τούρκικο πράμα” όπως εύστοχα διατύπωσε ο “επιστήμων” Χριστόπουλος ότι υπάρχουν αντιστάσεις κι εκεί, άνθρωποι πέρα από κάποιους έλληνες αγωνιστές, τούρκοι, πομάκοι, αλεβί, και λίγοι ρομά που αγαπάνε αυτή τη χώρα, πολεμάνε το προξενείο και τις μεθοδεύσεις του, έχουν αγαθές σχέσεις με τον ελληνοχριστιανικό πληθυσμό της περιοχής. Είναι κόσμος που προσαρμόζεται και αντιστέκεται παρ’ όλες τις επιβουλές του προξενείου και των τζουτζέδων του. Όπως επίσης υπάρχουν και “πατριώτες” έλληνες που δυναμιτίζουν το κλίμα εκμεταλλευόμενοι πραγματικότητες και χρήσιμες διαδόσεις. Αρκεί να θυμηθούμε το ποσοστό της μειονότητας στο δημοψήφισμα (Απρίλιος 2017) του σουλτάνου για να γίνει σουλτάνος. Ήταν 76,5% ΟΧΙ.
Ευγνωμοσύνη χρωστούμε στα “τουρκικά Νέα” που ακούραστα και με ανιδιοτέλεια μας ενημερώνουν.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΑΦΗΣΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ