Αρχική » Οι “λούγκρες” του Σταμάτη Κραουνάκη

Οι “λούγκρες” του Σταμάτη Κραουνάκη

από Άρδην - Ρήξη

 

Ο Κραουνάκης έχει χιούμορ Σεφερλή. Δεν έχω καμμιά αμφιβολία ως προς αυτό. Το να ονομάζει τους ομοφυλόφιλους “λούγκρες” δείχνει πόσο δρόμο έχει να κάνει αυτό το κίνημα των ΛΟΑΤΚΙ μέχρι να κατορθώσει κάτι. Είναι καιρός να καταλάβουμε ότι τα δικαιώματα μας δεν μπορούν να επικεντρώνονται στον αποστιγματισμό της διαχείρισης του πρωκτού και του πέους μας. Αν δεν δείξουμε αγώνες και έργα διάφορα απ’ την κουλτούρα του έμφυλου, κάνεις δεν θα μας αποδεχτεί ως έλλογα όντα. Η βροχή αγκαλιών, σεξουαλικών προτάσεων, κιτς εμφανίσεων, γυμνασμένων σωμάτων, η δημιουργία αγοράς για καυτά εσώρουχα, για προφυλακτικά με τέλεια γεύση, για κομμώσεις, αποτριχώσεις, ενδυματολογικά στυλ κ.τ.λ. δεν κάνουν τίποτα άλλο απ’ το να δημιουργούν το πρότυπο ενός ανθρώπου ανίκανου να σκεφτεί κάτι άλλο πέρα απ’ την ανατομία του απ’ τη μέση του και κάτω. Και το “λούγκρες” του Κραουνάκη είναι κατάπτυστο γιατί περιορίζει το διαφορετικό μόνο στις σωματικές του εκδηλώσεις. Και ένα σώμα που πάλλεται μόνο στις ηδονικές διεγέρσεις του, είναι το σώμα ενός χαμένου προσώπου. Έχουμε ανάγκη από πρόσωπα και όχι κυρίως από σώματα.

Κι αντί τέλος πάντων της διεκδίκησης των γνωστών δικαιωμάτων από τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, μπορούμε να διευρύνουμε την ατζέντα αυτών ζητώντας και άλλα. Πολλοί ομοφυλόφιλοι είμαστε Χριστιανοί και αυτή μας η θρησκευτική ταυτότητα συγκρούεται με τα κηρύγματα μίσους εναντίον μας από πολλούς αφώτιστους πατέρες. Η εκκλησία λέει ότι αυτά τα κείμενα είναι θεόπνευστα. Κείμενα μίσους είναι θεόπνευστα. Εδώ συναντάμε την επιτομή του παραλογισμού και της απόλυτης διαστρέβλωσης των πνευματικών παρακαταθηκών του Χριστού. Ζητάω να γίνει ενδελεχής έλεγχος και να αποσκορακιστούν από τα πατερικά γραπτά όλα τα εδάφια στα οποία καθυβρίζεται οτιδήποτε παρεκκλίνει της ετεροκανονικής δεσποτείας. Όπως και να το δεις, δεν χρειάζεται και πολλή σοφία για να καταλάβεις ότι αυτό που διώκεται είναι στο τέλος πάντα ο άνθρωπος.

Να διεκδικήσουμε το δικαίωμα στην συμπερίληψη μας στο μεγάλο τερέν της κοινωνίας. Να μην κοπτόμαστε μόνο για τη διεύρυνση του γκέτο και για τη δημιουργία ζώνης καλοπέρασης για εμάς και αποκλεισμού για τους άλλους. Είναι πέρα για πέρα αντιφατικό να ζητάς αποδοχή απ’ αυτόν που κι εσύ απορρίπτεις. Μέχρι τώρα και οι δικές μας διεκδικήσεις είναι οργισμένες αντιμαχίες με το σύμπαν των ετεροφυλόφιλων. Με μίσος δεν κατακτάς κάτι, κηρύσσεις πόλεμο. Και απ’ την άλλη , το γκέτο, συμφέρει. Όμοιος ομοίω αεί πελάζει. Κατανοητό αλλά και παθογόνο. Αν σας αρέσει να αυγατίζετε τις κτήσεις μέσα απ’ τα συγκοινωνούντα δοχεία των συμφερόντων, δεν θα με βρείτε στο πλευρό σας. Ο δικός μου αγώνας έχει άλλες ποιότητες. Δεν θέλω να γίνω σαν τους άλλους. Σαν αυτούς που χτίζουν σινάφια με κλεισμένους απέξω. Ας γίνουμε εμείς η αλλαγή που θέλουμε να δούμε στον κόσμο να συμβαίνει (Μαχάτμα Γκάντι). Προσωπικά έχω βιώσει ρατσισμό μέσα σε θύλακες της ομοφυλοφιλίας επειδή παρέμενα πεισματικά ανέντακτος σ’ αυτές τις πολυμέτωπες κλίκες. Θέλω να ζήσω τη ζωή μου σαν άνθρωπος. Και ο αγώνας μου γι’ αυτό θα είναι ανένδοτος. Δεν θέλω να γίνω πιο σαφής. Αν γίνω, η εμφάνεια της κατρακύλας του κινήματος των ΛΟΑΤΚΙ, θα γίνει ενοχλητική και δεν θέλω. Δείξε έγνοια για τον κόσμο συνολικά, δείξε έργο, δημιούργησε μέσα σ’ αυτή την κοινωνία και οι άνθρωποι όλων των συνομοταξιών θα σε δεχτούν σαν ισότιμο τους.

Και κάτι άλλο για να κλείσω αυτό το κείμενο μου. Προσωπικά δεν πείθομαι και πολύ ότι οι θεσμοί νοιάζονται αληθινά για εμάς. Κατάλαβαν ότι είμαστε πάρα πολλοί και αποφάσισαν να ασχοληθούν μαζί μας. Αλλά για άλλους λόγους. Καταρχήν για να καμφθεί το επαναστατικό μας πνεύμα. Δευτερευόντως για να μας κάνουν καταναλωτές. Με ειδικές κατηγορίες σε όλα τα προϊόντα και ξεχωριστές θεματικές στις καλλιτεχνικές δημιουργίες. Υπάρχουν μουσική, ταινίες, βιβλία που απευθύνονται σ’ εμάς. Δεν υπάρχει πια αυτή η ελπιδοφόρα ώσμωση μεταξύ των αλλότριων και των δικών μας. Δεν υπάρχει αυτό που θα έκανε το μακρινό όνειρο της συμπερίληψης πραγματικότητα. Υπάρχουμε όμως εμείς. Και στα βήματα του Γιώργου Ιωάννου, του Γιάννη Τσαρούχη, της Σωτηρίας Μπέλλου, του Γιώργου Χρονά κ.α. συνεχίζουμε.

Κείμενο: Φώτης Θαλασσινός.

ΣΧΕΤΙΚΑ

10 ΣΧΟΛΙΑ

Δημήτριος Πριβαδος 8 Φεβρουαρίου 2019 - 20:59

Συγχαρητήρια για το κείμενο σας από έναν αλλοτριο.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Μπάμπης 8 Φεβρουαρίου 2019 - 22:22

Καλά τα υπόλοιπα που γράφεις Φώτη, αλλά όσοι είμαστε Χριστιανοί, από τη διδασκαλία του Χριστού δεν μπορούμε να αφαιρούμε ό,τι δεν μας αρέσει. Ούτε το ποια είναι η διδασκαλία αυτή εναπόκειται να διερευνηθεί με ιστορική έρευνα. Είναι ομόφωνο ζωντανό βίωμα, που μεταδίδεται συνεχώς από την ίδια διαρκώς ζωντανή πηγή, που άφησε πίσω του ο Χριστός αφού αναλήφθηκε. Αυτή είναι το Άγιο Πνεύμα, το οποίο φωτίζει τους αγίους της Εκκλησίας, αλλά και όλους τους πραγματικά αγωνιζόμενους Χριστιανούς (όχι τους φαρισαίους κήρυκες του μίσους που αναφέρεις). Σε όλους τους αγίους της Εκκλησίας θα βρείς εδώ και 2 χιλιάδες χρόνια, ομόφωνα, μίσος για την ομοφυλοφιλία, αλλά επίσης ομόφωνα, αγάπη για τον ομοφυλόφιλο. Ένας από αυτούς ήταν ο Απόστολος Παύλος, από τον οποίο σου παραθέτω παρακάτω ένα απόσπασμα:

Μην πλανάσθε! Ούτε οι πόρνοι, [ ] ούτε οι μοιχοί, ούτε οι εκθηλυμένοι, ούτε οι αρσενοκοίτες [ ] δεν πρόκειται να κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού. Και τέτοιοι ήσασταν κάποιοι από σας. Αλλά πλυθήκατε, αλλά αγιασθήκατε, αλλά δικαιωθήκατε με την επίκληση του ονόματος του Κυρίου Ιησού Χριστού και με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος (Α΄ Κορ. στ΄ 9-11).

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σωτήρης Ανέστης 9 Φεβρουαρίου 2019 - 05:08

Η ομοφυλοφιλία,σύμφωνα με την Ιερή Γραφή, είναι απαγορευμένη(με τον χαρακτηρισμό της μυσαρής πράξεως) στους πιστούς του Χριστού και είναι αναγκαίο να είναι γνωστό αυτό για να μην αιωρούνται παρεξηγήσεις.Το λέω έτσι,χωρίς πρόλογο πολιτικής ορθότητας ή χασίματος πολύτιμου χρόνου, γιατί για έναν αριθμό ανθρώπων αποτελεί σημαντικό προσωπικό ζήτημα και ίσως να είναι και αρκετοί εκείνοι που παλεύουν,ή πάλεψαν,να κατανικήσουν ομοφυλοφιλικές τάσεις.Η Ιερή Γραφή δεν έχει πουθενά “παραθυράκι”για το ζήτημα και δυστυχώς,ή εν πάση περιπτώσει και ευτυχώς,πρόκειται για την Ιερή Γραφή,την γραφή του θεού-είτε πιστεύει κάποιος είτε δεν πιστεύει.Και εννοώ ανεξάρτητα από το αν κάποιος πιστεύει ή όχι,ο θεός ΕΙΝΑΙ.
Είναι εις γνώσιν μου ότι έχουν εμφανιστεί κάποιες μελέτες επιστημονικές που προσπαθούν να τεκμηριώσουν γενετική προδιάθεση στις ομοφυλοφιλικές τάσεις.Εγώ λέω πως είναι ζήτημα σκέψης και παρεξήγησης και όχι DNA.Και ομοφυλοφιλικές τάσεις δεν καταγράφηκαν μονάχα στην αρχαία Ελλάδα για να αρχίσουμε να κουβεντιάζουμε γύρω από το Συμπόσιον του Πλάτωνος και με ποιόν ακριβώς τρόπο το κολομπάριζαν οι αρχαίοι και το αν υπήρχε σωστός τρόπος,ερωτικός,να εκμεταλλευτείς τον ναρκισσισμό του νέου και το κολομπαρίσεις το ζήτημα.Το φαινόμενο είναι παγκόσμιο. Να συμπληρώσω μάλιστα-επειδή πολλοί μπορεί να μην το έχουν καταλάβει ή να μην το έχουν πληροφορηθεί και ίσως έχουν λάθος ιδέα για τον Χριστό-ότι τα Σόδομα και τα Γόμορρα(στα οποία βέβαια βιάζαν και παιδιά και μάλιστα θέλανε να βιάσουν και τους απεσταλμένους του θεού),τα ισοπέδωσε ο ίδιος θεός που έδρασε και κατά την Καινή Διαθήκη.Και όταν λέμε τα ισοπέδωσε εννοούμε πως έμεινε μονάχα ο καπνός των ερειπίων τους…
Απαγορεύονται λοιπόν-συνεκδοχικά- και οι γάμοι μεταξύ ομοφυλόφιλων,άπειρες φορές απαγορεύεται να παριστάνουν τις κανονικές οικογένειες διαστρεβλώνοντας το πρότυπο της φύσης και να θέλουν να έχουν με κάποιον τρόπο παιδί και να το μεγαλώνουν και εννοώ απαγορεύεται για όσους θέλουν να γλιτώσουν από τις συνέπειες για τις οποίες προ-ειδοποιεί ο Χριστός.
Είναι όπως με τις εκτρώσεις.Παντού αντί-Χριστες νοοτροπίες και συμπεριφορές καλυμμένες πίσω από ιδεολογισμούς-με χειρότερους όλων των ιδεολογισμών τους πάσης φύσεως “φιλελευθερισμούς”,νέους και παλιούς.Ενώ ο Λόγος του θεού είναι ενάντιος στις σεξουαλικές ύπερβολές και στην ανευθυνότητα,κάποιοι,τυχαία μάλλον,όλως τυχαία τυχαιότατα,λέγανε επί πολλά χρόνια στους ανθρώπους πως είναι οκ να κάνουν σεξ από δώ και από κεί και άμα προκύψει και κάποιο παιδί το σκοτώνετε δεν τρέχει και τίποτα!Αυτοί όμως που κάνουν την έκτρωση,γεννήθηκαν έζησαν και έφτασαν στην έσχατη έκπτωση να την διαπράξουν την έκτρωση χωρίς κάποιος να τους εκτρώσει προτού γεννηθούν.Σωστάααααααααα;Έχουν άραγε πληροφορηθεί αυτοί ότι ο Χριστός λέει πως τα δύο χειρότερα(ανάλογη και η τιμωρία) εγκλήματα που μπορεί κάποιος να κάνει είναι…τα εγκλήματα εναντίον παιδιών και το να αποδίδει κάποιος στον Χριστό τα λόγια και τα έργα του αντιπάλου Του και τούμπαλιν;Ο Χριστός τα βάζει μαζί αυτά τα δύο.Τόση σπουδαιότητα τους αποδίδει.Και για να μην παγιδεύονται στον Άδη οι άνθρωποι(τον οποίο Άδη τον γνώριζαν και οι αρχαίοι έλληνες)και για να υποψιαστούν τα σχετικά με τον θεό.
Να συμπληρώσω επίσης κάτι σχετικά με το μήνυμα της Αγάπης.Πρώτα πρώτα ο Χριστός όταν μιλάει για ειρήνη και αγάπη λέει και εννοεί αγάπη και ειρήνη μεταξύ των καλών ανθρώπων και των πιστών.Πουθενά δεν λέει ο παντοκράτορας Χριστός με ύφος και διάθεση αγαθιάρη μώρου,αγάπη και ειρήνη μεταξύ των οπαδών του διαβόλου και εσάς.Ο Χριστός είναι Αγάπη σχεδόν απίστευτη για τους καλούς και τους μετανοούντες και Θεός Τρομερής Οργής και Δίκης για τα καθάρματα,τους άδικους,τους αμετανόητους.Αυτά,σύμφωνα με τον Λογο Του και το Έργο Του.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Αθανάσιος - Πάτρα 10 Φεβρουαρίου 2019 - 22:08

Καλησπέρα Άρδην.
Θεωρείται σωστό να αναρτήσετε ένα κείμενο που κατηγορεί πατέρες της Εκκλησίας ότι κάνουν κηρύγματα μίσους; Ένα άρθρο που κατηγορεί πατέρες της Εκκλησίας ότι διαστρεβλώνουν την παρακαταθήκη του Χριστού; Πατέρες της Εκκλησίας, όπως και Απόστολοι, όπως και Άγιοι κατακρίνουν την ομοφυλοφιλία ως αμαρτία και αυτό δεν είναι κήρυγμα μίσους. Η Εκκλησία δεν απορρίπτει τους ανθρώπους επειδή είναι ομοφυλόφιλοι,
απορρίπτει την ομοφυλοφιλία διότι είναι αμαρτία. Οπότε εσείς, γιατί αναρτάται ένα άρθρο που κατηγορεί για κηρύγματα μίσους, Αποστόλους, Πατέρες και Αγίους;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Δημήτρης Παπαμιχαήλ 11 Φεβρουαρίου 2019 - 13:53

Με όλο τον σεβασμό αδερφέ, το Άρδην δεν επιχείρησε ποτέ να επιβάλλει με ολοκληρωτικό τρόπο μία μοναδική άποψη, ειδικά μάλιστα για ένα τόσο ευαίσθητο ζήτημα. Το παραπάνω κείμενο είναι από τα ελάχιστα που θα βρει κανείς στο διαδίκτυο, διατυπωμένο από ομοφυλόφιλο, που να αποκλίνει από τη πεπατημένη πολιτική ορθότητα και τον δικαιωματισμό και να διακατέχεται από “χριστιανικό πνεύμα”.
Ανεξάρτητα από τη θέση μου στο συγκεκριμένο ζήτημα και ανεξάρτητα αν συμφωνώ ή όχι με το κείμενο, δεν διέκρινα καμία ύβρη προς Πατέρες, πόσο μάλλον προς Αποστόλους και Αγίους. Από εκεί και πέρα, και απ’ όσο γνωρίζω, τουλάχιστον στα καθ’ ημάς, δεν νοείται αλάθητο, ούτε στους επικεφαλής της Εκκλησίας. Αν δεν έχουμε δικαίωμα να εκφράσουμε ένα κατηγορώ σε μία άποψη που εκφράζει εν θερμώ κάποιος Μητροπολίτης, ή ακόμα έναν σχολιασμό πάνω σε κάποιο πατερικό κείμενο, πραγματικά, πως θα πιστεύουμε ότι θα παραμείνει ζωντανή η Εκκλησία;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Αθανάσιος - Πάτρα 11 Φεβρουαρίου 2019 - 18:47

Με όλο τον σεβασμό αδελφέ δεν κατηγόρησα το Άρδην για ολοκληρωτισμό. Αν φερόταν έτσι δεν θα το στήριζα ούτε θα συμμετείχα σε αυτό τόσα χρόνια. Φιλόλογος δεν είμαι, όμως Ελληνικά ξέρω να διαβάζω. Εσύ μπορεί να μην διέκρινες ύβρης προς πατέρες, Αποστόλους και Αγίους, όμως ο Φώτης Θαλασσινός γράφει και κατηγορεί για κηρύγματα μίσους πατέρες, αφώτιστους όπως τους χαρακτηρίζει και κατακρίνει την Εκκλησία ότι δέχεται ως θεόπνευστα κείμενα τα οποία ο Θαλασσινός θεωρεί κείμενα μίσους. Τα κείμενα που στηρίζεται η διδασκαλία της Εκκλησίας είναι τα κείμενα των Αποστόλων, Πατέρων και Αγίων της Εκκλησίας. Άρα όταν ο Θαλασσινός κατηγορεί για κηρύγματα και κείμενα μίσους, τότε κατηγορεί τους Αποστόλους, Πατέρες και Αγίους της Εκκλησίας για μίσος εναντίον των ομοφυλόφιλων. Όμως οι θεόπνευστοι αυτοί άνθρωποι δεν μισούν τους ομοφυλόφιλους αλλά κατηγορούν την ομοφυλοφιλία ως αμαρτία. Οπότε ο Θαλασσινός κατηγορεί αδίκως. Και μπορεί να μην υπάρχει το αλάθητο στην Ορθόδοξη Εκκλησία όμως οι Απόστολοι, πατέρες και Άγιοι ξέρουν καλύτερα από μένα και από σένα, όταν λένε ότι η ομοφυλοφιλία είναι αμαρτία. Επίσης, εσύ θεωρήσε ικανός και άξιος να σχολιάσεις Πατερικά κείμενα; Εσύ, θα σχολιάσεις τα κείμενα της Εκκλησίας; Ως τι; Έχεις την θεία χάρη για να κρίνεις, να σχολιάσεις Ιερά κείμενα;
Ο χριστιανισμός λέει συγκεκριμένα πράγματα. Αν δεν τα δέχεται κάποιος δικαίωμά του, όμως ο Χριστιανός δεν θα σχολιάσει και θα κρίνει τα Ιερά κείμενα και. Ή θα τα δεχτεί είτε όχι.

Αθανάσιος Αθανασόπουλος.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Δημήτρης Παπαμιχαήλ 12 Φεβρουαρίου 2019 - 12:34

Προφανώς δεν θα σχολιάσω, με τις ελλιπείς μου γνώσεις, τα πατερικά κείμενα. Αλλά πραγματικά, δεν υφίσταται ζωντανή Εκκλησία χωρίς δυνατότητα «εξέλιξης», για να το πούμε με σύγχρονους όρους. Ο σχολιασμός είναι ένα μέσο εξέλιξης – το οποίο, συμφωνώ ότι δεν μπορεί να χειρίζεται ο πρώτος τυχόντας, έστω και Χριστιανός.
Από εκεί και πέρα, δεν γίνεται να είναι το ποίμνιο δέσμιο του λόγου ενός ιερέα, όσο ψηλά και αν βρίσκεται αυτός στην ιεραρχία (ειδικά μάλιστα, όταν οι απόψεις αυτού είναι περιθωριοποιημένες από τους ίδιους τους ιερείς). Αυτό είναι καθεστώς ανελευθερίας, τελείως ξένο στο πνεύμα της Ορθοδοξίας, το οποίο όμως, φοβούμαι, είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο στη σύγχρονη Εκκλησία, και στην Ελλάδα (αλλού, ίσως ακόμη περισσότερο). Δηλαδή, για να επιστρέψω στην πρώτη παρατήρηση, με τον ίδιο τρόπο που δεν γίνεται ο κάθε πιστός ή άπιστος να σχολιάζει ένα ιερό κείμενο, ομοίως, δεν γίνεται, κάθε λόγος, κάθε ιερέα, να μετατρέπεται αυτομάτως σε «Ευαγγέλιο».
Αλίμονο αν η επιστροφή στη χριστιανική πνευματικότητα γίνει πρόφαση για να επιβληθεί, σε μία κοινωνία, ο φόβος, η ενοχή, η λογοκρισία και τελικά, καθετί αντίθετο στην προσωπική ελευθερία. Δεν υπονοώ ότι το σχόλιό σου, Αθανάσιε, μηνύει κάτι τέτοιο. Απλά διευκρινίζω κάτι που δυστυχώς, δεν είναι αυτονόητο σε πολλούς, Χριστιανούς και μη.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Αθανάσιος - Πάτρα 12 Φεβρουαρίου 2019 - 17:50

Δημήτριε, η Εκκλησία δεν “εξελίσεται”,
το Δόγμα της έχει παγιωθεί από τους Πατέρες της Εκκλησίας και δεν αλλάζει.
Τυχόν σχολιασμοί οδηγούν σε αιρέσεις.
Δεν αλλάζει ο Χριστιανισμός επειδή αλλάζουν οι εποχές. Η Ορθοδοξία είναι μια, ενιαία και αδιαίρετη και δεν μεταβάλλεται, ειδικά αν κάποιοι θέλουν να δικαιολογήσουν τις αμαρτίες τους.
Δεν αντιδρώ στην ανάρτηση του άρθρου στην ιστοσελίδα του Άρδην, από προσωπικό εγωισμό ή εμπάθεια. Το πρόβλημα είναι ότι ο Θαλασσινός δεν κατηγορεί λίγους παπάδες οι οποίοι δεν ακολουθούν τον λόγο του Χριστού. Σε αυτο θα είχε δίκιο και θα συμφωνούσα. Κατηγορεί τα θεολογικά κείμενα, τα οποία, αν είναι δυνατόν, ζητά να ” αποσκορακιστούν”! Δηλαδή ο Θαλασσινός για να νιώθει καλά με τις γενετήσιες επιλογές του φτάνει στο σημείο να ζητά αποσκορακισμό θεολογικών κειμένων! Ήμαρτον! Και επειδή ξέρω πως ο Γεώργιος Καραμπελιάς καταδεικνύει την θετική προσφορά της Εκκλησίας και του Χριστιανισμού στο Ελληνικό γένος, γράφω ότι δεν είναι δυνατόν να αναρτάται τέτοιο άρθρο στην ιστοσελίδα του Άρδην.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Φώτης Θαλασσινός 13 Φεβρουαρίου 2019 - 21:05

Τί μανία κι αυτή , να κατέβει το άρθρο απ’ το Άρδην;
Αφήστε το να υπάρχει σαν η κατάθεση ενός αμαρτωλού.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ευρυμέδων Βαρδαλούπας 15 Φεβρουαρίου 2019 - 16:05

Έχω την εντύπωση πως γίνεται μία παρεξήγηση.
Λόγω του νεαρού της ηλικίας μου είναι λογικό να μου διαφεύγει το ακριβές νόημα ορισμένων λέξεων.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση, με προβλημάτισε η χρήση της έννοιας “Πατέρες της Εκκλησίας”. Ποιους ακριβώς χαρακτηρίζουμε έτσι;
Έτσι, εκ της πρόχειρης αναζήτησης μου σε ιστοσελίδες, έπεσα πάνω στους εξής ορισμούς:
” Πατέρες και Διδασκάλους της Εκκλησίας (ή, εν συντομία, απλώς Πατέρες της Εκκλησίας) ονομάζουμε τους χριστιανούς ιερείς όλων των βαθμίδων (αλλά και μερικούς που δεν ήταν ιερείς) που αναγνωρίστηκαν ως πνευματικοί διδάσκαλοι και αναδείχθηκαν ως συγγραφείς διατυπώνοντας, οριοθετώντας και υπερασπιζόμενοι το χριστιανικό δόγμα. ”
και
” Εκκλησιαστικοί Πατέρες ή Πατέρες της Εκκλησίας ονομάζονται οι εκκλησιαστικοί θεολόγοι και συγγραφείς κυρίως κατά τους πρώτους πέντε αιώνες του Χριστιανισμού, οι οποίοι άσκησαν μεγάλη επιρροή. Δεν ανακηρύχτηκαν όλοι οι Πατέρες άγιοι. Σε αυτούς δεν περιλαμβάνονται συνήθως οι συγγραφείς της Καινής Διαθήκης, αν και στην πρώτη Χριστιανική εκκλησία κάποια από τα έργα των Εκκλησιαστικών Πατέρων θεωρούνταν ότι αποτελούσαν μέρος του Βιβλικού κανόνα. ”

Από την στιγμή που υπήρξαν πολλοί πατέρες, εκ των οποίων δεν ήταν όλοι ούτε Άγιοι, ούτε Απόστολοι, ούτε καν ιερείς, γιατί δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε ότι ορισμένα από τα κείμενα μπορεί πραγματικά, εκ παραδρομής, τελικά, να ξεφεύγουν της Χριστιανικής διδασκαλίας;
Κάθε κείμενο γράφτηκε σε διαφορετικές εποχές, με διαφορετικά προβλήματα και είναι λογικό, να καταγράφτηκαν ορισμένα πράγματα που θεωρούνται ακραία σήμερα, όπου είναι άλλες οι συνθήκες. Δεν είναι καλή η άκριτη αποδοχή.
Αλλά δεν καταλαβαίνω την χρήση της έννοιας “Εκκλησία” στο κείμενο. Ποια είναι η Εκκλησία η οποία αποδέχεται ως “Θεόπνευστα” τα κηρύγματα του μίσους; Η Εκκλησιά ως θεσμός; Ο κλήρος; Οι λαϊκοί;
Διατυπώνω αυτήν την ερώτηση γιατί δεν καταλαβαίνω που διαπιστώνεται αυτή η αποδοχή. Πιστεύω ότι αυτό μπορεί να γίνεται μεμονωμένα, αλλά όχι από την Εκκλησία στο σύνολο. Γιατί σε όποια Εκκλησία και αναφερόμαστε πάντα θα υπάρχουν ορισμένοι οι οποίοι κάτι δεν κατάλαβαν καλά.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΑΦΗΣΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ