Αρχική » Διάλογος για τη συγκρότηση του δημοκρατικού πατριωτικού χώρου – Ευρωεκλογές 2014

Διάλογος για τη συγκρότηση του δημοκρατικού πατριωτικού χώρου – Ευρωεκλογές 2014

από admin

Ξεκινούμε από αυτήν την σελίδα έναν ανοιχτό διάλογο πάνω στις θέσεις -για τη διαμόρφωση μιας δημοκρατικής πατριωτικής κίνησης. Ο διάλογος είναι ανοιχτός, και καλούμε όλους τους φίλους και αναγνώστες της ιστοσελίδας να συμμετάσχουν. Τα σχόλιο είναι υπό έγκριση, στο πλαίσιο της μέριμνας ώστε να διασφαλίσουμε την δημοκρατικότητα και την ποιότητα του διαλόγου. Δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση στον διαδικτυακό διάλογο, καθώς θεωρούμε -όπως έχει καταδείξει σαφώς το τελευταίο κύμα των μεγάλων λαϊκών κινημάτων σε ολόκληρο τον πλανήτηπως το ίντερνετ αποτελεί (με την αρμόζουσα χρήση, βεβαίως) ένα νέο πολιτικό εργαλείο που διευρύνει τις δυνατότητες της ελεύθερης ζύμωσης, της σύνθεσης και της ανταλλαγής των απόψεων.

***

Ι. ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ

1. Εδώ και δυόμισι χιλιάδες χρόνια ο ελληνισμός ζει και αναπνέει κοιτάζοντας διαρκώς προς τα «έξω», έφτασε στα πέρατα της Δύσης, –τις στήλες του Ηρακλέους– και της Ανατολής, μέχρι τις Ινδίες. Περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο λαό διαμόρφωσε τον κόσμο και τον πολιτισμό που ξέρουμε, τον χριστιανισμό, τη φιλοσοφία, τον ορθό λόγο, την τέχνη. Και πάντα φεύγοντας την στενοχωρία ενός τόπου μικρού, τραβώντας για τους ανοικτούς ορίζοντες. Ακόμα και μέχρι τον 19ο αιώνα σκλαβωμένοι, συνεχίζαμε να αρδεύουμε την Ανατολική Ευρώπη, τα Βαλκάνια, την Εγγύς Ανατολή.

Τόσο πολύ που κάποτε εξαντλήσαμε αυτή την αστείρευτη πηγή που έδωσε τον «θαυμαστό ελληνικό κόσμο».

Και πια μείναμε ξέπνοοι εξαντλημένοι κουβαλώντας σαν βάρος 3 ή 6 χιλιάδες χρόνια ιστορία. Πλέον δεν μπορούμε να στραφούμε ενεργητικά προς τα έξω, και στρεφόμαστε μόνον παθητικά, ως αποδέκτες… Η δημογραφική κατάρρευση, η οικονομική κρίση, ο νέο-οθωμανισμός, ο κατακλυσμός από ξένους λαούς και κουλτούρες, η πολιτισμική παρακμή, απειλούν πια με αφανισμό, με τελεσίδικο στέρεμα την ίδια αυτή πηγή που την πιστεύαμε ανεξάντλητη και γι’ αυτό τόσο γενναιόδωρα την ξοδεύαμε.

Τώρα πια το μόνο που μπορεί να μας σώσει είναι μια επιστροφή, μια μεγάλη επιστροφή στον γενέθλιο τόπο, μετά από τόσους και τόσους αιώνες. Αν το μπορέσουμε. Δεν χρειαζόμαστε απλώς έναν «δικό μας» ελληνικό διαφωτισμό, χρειαζόμαστε έναν ελλαδικό διαφωτισμό, μια ελληνική πολιτιστική και πολιτική επανάσταση.

Μετά από δυόμισι χιλιάδες χρόνια πρέπει να επιστρέψουμε «οίκαδε». Εδώ, μέσα στον στενό ετούτο τόπο, που αρχίζει από την Αμμόχωστο και τελειώνει στην Ήπειρο θα παίξουμε την τελευταία πράξη ενός μοναδικού ταξιδιού. Και σ’ αυτή τη μάχη θα ποντάρουμε στη ζωή, στρεφόμενο μέσα μας, για μια φορά ελλαδικοί, για να μπορέσει ο ελληνισμός να συνεχίσει να υπάρχει σε ένα σώμα ζωντανό και όχι μόνο μέσα σε βιβλία και αναμνήσεις.

2. Η βαθιά και πολύπλευρη κρίση που διέρχεται σήμερα η χώρα μας αποδεικνύει περίτρανα ότι ο ελληνικός λαός δεν μπορεί πλέον να επιβιώσει στα πλαίσια της παρακμάζουσας δυτικής ηγεμονίας και του γερασμένου καπιταλισμού. Επιπλέον, η επέλαση του τουρκικού νεο-οθωμανισμού και η αδυναμία του διεφθαρμένου και αποικιοποιημένου ελληνικού κρατιδίου –των εξωνημένων ελίτ, αλλά και μιας καταναλωτικά κορεσμένης κοινωνίας– να υπερασπιστεί τον εαυτό του, θέτουν το βασικό δίλημμα που πρέπει να αντιμετωπίσει ο ελληνικός λαός αυτή την περίοδο: ή θα επιτύχουμε τη ρήξη με το παρελθόν ή θα βυθιστούμε στο σκότος της υποταγής, ως ένα αποσαθρωμένο προτεκτοράτο, που θα βουλιάζει μέσα στις ανισότητες.

Η κρίση αυτή αποτελεί ταυτόχρονα και μια ευκαιρία για μια νέα αυτόνομη στρατηγική πορεία του ελληνισμού, στον νέο κόσμο που αναδύεται από τα συντρίμμια της παλιάς τάξης πραγμάτων· της οριστικής εξάντλησης της δυτικής ηγεμονίας· της ανάδυσης της Ανατολικής Ασίας με επίκεντρο την Κίνα, καθώς και των χωρών του Τρίτου Κόσμου γενικότερα, σε έναν νέο οικονομικό και πολιτικό πόλο.

Το δίλημμα έχει τεθεί: είτε θα βουλιάξουμε τελεσίδικα ή θα ανακτήσουμε την ελευθερία μας. Δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια χρονοτριβής.

3. Φορέας αυτής της ανατροπής μπορεί να είναι μόνο ένα αυτόνομο, εναλλακτικό κίνημα εθνικής χειραφέτησης, το οποίο θα υπερβεί τις παραπλανητικές διαιρέσεις και τις ιδεολογίες-ερείπια του μεταπολιτευτικού παρελθόντος, που κατακερματίζουν το σώμα του λαού και τον ωθούν στην παραίτηση και την απόγνωση. Ο ελληνικός λαός, στη συντριπτική του πλειοψηφία, μπορεί και πρέπει να στρατευτεί σε αυτό τον αγώνα εθνικής αναγέννησης, κοινωνικής δικαιοσύνης, οικολογικής ισορροπίας και δημοκρατίας.

4. Εξάλλου, ένα ελληνικό αντιστασιακό κίνημα αποτελεί μέρος του παγκόσμιου μωσαϊκού των αντιστεκόμενων λαών. Πλανητικά, από κάθε άποψη – κοινωνική, πολιτική, οικονομική, οικολογική και ανθρωπολογική, το δυτικό μοντέλο καταρρέει, απειλώντας τις μεγάλες πλειοψηφίες του πλανήτη με το φάσμα της εξαθλίωσης, της πείνας, του χάους, της αστάθειας και των πολέμων. Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, και ιδιαίτερα έξω από τη μητροπολιτική Δύση, έχουν ξεπηδήσει νέα κινήματα, λαϊκά, ανατρεπτικά, τα οποία αξιώνουν έναν δημοκρατικά οργανωμένο πολυπολικό κόσμο, όπου κάθε λαός θα έχει το δικαίωμα να οικοδομήσει το δικό του κοινωνικό μοντέλο, που θα παίρνει υπ’ όψη του την παγκόσμια οικονομική, οικολογική και κοινωνική πραγματικότητα και ταυτόχρονα βασισμένος στην ιδιαίτερη ταυτότητά του. Το ελληνικό κίνημα θα πρέπει να συντονιστεί με αυτή τη μεγάλη κίνηση των λαών στη Λατινική Αμερική, κατ’ εξοχήν, τη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Ασία, μέχρι τα αυτόνομα κινήματα και ρεύματα αμφισβήτησης στην ίδια τη Δύση, που γεννούν νέες ελπίδες για τον 21ο αιώνα και ξεπερνούν οριστικά τη ματαίωση και την παραίτηση που προκάλεσαν η διάψευση και ο εκφυλισμός των μεγάλων οραμάτων απελευθέρωσης του 20ού αιώνα.

ΙΙ. ΤΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΘΕΛΟΥΜΕ

5. Η συλλογικότητά μας αποτελεί την απόληξη μιας μακράς θεωρητικής και πρακτικής διαδικασίας στη διάρκεια της οποίας συναγάγαμε τα απαραίτητα συμπεράσματα από την εξέλιξη των σύγχρονων κοινωνιών, καθώς και από τη δεμένη μαζί της εξέλιξη των απελευθερωτικών κινημάτων των τελευταίων διακοσίων χρόνων.

Καταλήξαμε στην ανάγκη μιας ριζικής αμφισβήτησης της λογικής της αέναης ανάπτυξης και της υποταγής της φύσης στην τεχνολογία πάνω στην οποία στηρίχθηκε μέχρι σήμερα ο καπιταλισμός αλλά σε μεγάλο βαθμό και υπαρκτές απόπειρες για μια δικαιότερη κοινωνία. Και οι δύο ξεκινούσαν από την αντίληψη ότι η φύση –ακόμα και η ανθρώπινη φύση– μπορούν να υποταχθούν στις ανάγκες της ανάπτυξης και της τεχνολογίας και ότι είναι δυνατόν ο άνθρωπος να γίνει «κάτοχος και κύριος της φύσης», σύμφωνα με τη ρήση του Καρτέσιου.

Η οικολογική κρίση των τελευταίων δεκαετιών οδηγεί σε αδιέξοδο το βιομηχανικό πολιτισμό και τη λογική της ανθρώπινης «παντοδυναμίας». Και το οικολογικό αδιέξοδο δεν αφορά μόνο στην «εξέγερση» της φύσης και του πλανήτη ενάντια στο βιασμό τους, αλλά και στην ίδια την «εξέγερση» της ανθρώπινης φύσης που δεν μπορεί να δεχθεί την μεταβολή της σε μηχανή με αποτέλεσμα την ανάπτυξη των ψυχικών ασθενειών των κάθε είδους «παρεκκλίσεων», της προσφυγής στις εξαρτήσεις. Γι’  αυτό, η οικολογία δεν αφορά μόνο στην απόρριψη της καταστροφής της φύσης, αλλά και στην απόρριψη της ίδιας της καταστροφής του ανθρώπου.

Δεν μπορεί να υπάρχει σήμερα οποιαδήποτε αξιόπιστη κοινωνική και οικονομική πρόταση η οποία δεν θα σκοπεύει στη μείωση των καταστροφικών συνεπειών της τεχνολογίας και τη μετάβαση σε μια κοινωνία που θα έχει απορρίψει τη λογική της αέναης ανάπτυξης επιλέγοντας εκείνη της ισορροπίας με τη φύση. Γι’ αυτό, η οικολογική ισορροπία αποτελεί μία από τις βασικότερες μέριμνες ης κίνησής μας.

6. Παράλληλα, μέσα από την εμπειρία κοινωνικών επαναστάσεων και ανατροπών που αρχίζουν από τη γαλλική επανάσταση και συνεχίζονται, διαπιστώσαμε πως η κίνηση της ανθρωπότητας προς κοινωνικές μορφές περισσότερο εξισωτικές, όπου θα έχουν ριζικά περιοριστεί οι διαφορές φύλου, φυλής γνώσεων και περιφερειών, είναι μία κίνηση χωρίς διακοπή και χωρίς τέλος. Δεν υπάρχει τέλος στην ιστορία στο βαθμό που οι άνθρωποι αποτελούν ταυτόχρονα ατομικά υποκείμενα και δημιουργήματα της κοινωνίας. Ατομικότητα και συλλογικότητα σφραγίζουν εξίσου τη φύση μας.

Ο φιλελευθερισμός υποσχόταν πως θα μας προσφέρει την ελευθερία μέσα από την ανισότητα! Και ο σοσιαλισμός την ισότητα μέσα από την καταστολή της ατομικότητας. Το ζητούμενο των νέων κοινωνικών κινημάτων είναι μια κοινωνία όπου η επιδίωξη της ισότητας θα συνδυάζεται με την ελεύθερη ανάπτυξη των δημιουργικών δυνατοτήτων των ατόμων. Δηλαδή μια κοινωνία προσώπων δεδομένου ότι η έννοια του προσώπου αναφέρεται στο συλλογικό άτομο. Έτσι, απορρίπτουμε την ατομικιστική λογική του κέρδους και του ανθρώπου «λύκου» για τους άλλους, καθώς και τη κολλεκτιβιστική λογική που αντικαθιστά την ισότητα με την ισοπέδωση.

Διαρκής και μόνιμη μέριμνα της κοινωνίας πρέπει να είναι όχι μόνο η μείωση των οικονομικών και κοινωνικών διαφοροποιήσεων, αλλά πριν απ’ όλα η μείωση των ανισοτήτων στην εκπαίδευση και στη γνώση που αναπαράγουν διαρκώς τις κοινωνικές και ταξικές αντιθέσεις.

Οι εμπειρίες των εθνικοαπελευθερωτικών επαναστάσεων, του εργατικού κινήματος, του κινήματος της γυναικείας χειραφέτησης, των νεολαιίστικων κινημάτων, της οικολογίας, θα πρέπει έτσι να ενσωματωθούν σε ένα νέο κίνημα του 21ου αιώνα.

7. Θέλουμε να συγκροτήσουμε μια αγωνιστική συλλογικότητα πανελλήνιας εμβέλειας, που να δραστηριοποιείται στην Ελλάδα, την Κύπρο και τον απόδημο ελληνισμό. Ένα πολιτικό δίκτυο οργανώσεων και συλλογικοτήτων, που αγωνίζεται για την αποτίναξη του καθεστώτος αποικίας χρέους, που έχει επιβληθεί  πάνω στη χώρα μας, στην αποικιοποίησή της από τις δυνάμεις της γερμανικής Ευρώπης και της νέο-οθωμανικής Τουρκίας.

Ο αγώνας μας, είναι αγώνας για την υπέρβαση της εσωτερικής ελληνικής παρακμής, και την διαμόρφωση μιας νέας πολιτείας ισότητας, ελευθερίας και δικαιοσύνης για τον ελληνισμό του 21ου αιώνα –γι’ αυτό και στηρίζεται στο τετράπτυχο: Εθνική ανεξαρτησία, κοινωνική δικαιοσύνη, οικολογική ισορροπία, άμεση δημοκρατία – κοινοτισμός. Αυτό το τετράπτυχο δεν ιεραρχείται, ούτε το ένα στοιχείο ανάγεται στα άλλα, αλλά αποτελούν από μόνα τους αυθύπαρκτες και ισότιμες αξίες και αντιθέσεις. Μόνον η συγκυρία αναδεικνύει κάποιο από αυτά ως προτεραιότητα και όχι, όπως συνέβαινε στο παρελθόν, όταν κάποια αντίθεση προβαλλόταν ως το αποκλειστικό «κλειδί»  για όλες τις άλλες, με τις εκτρωματικές συνέπειες που όλοι γνωρίζουμε.

Στο παρελθόν, και ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, η ανάδειξη της εθνικής ή της κοινωνικής διάστασης σε αποκλειστική και μονοδιάστατη αντίθεση οδήγησε σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, που είτε έφτασαν στον ναζιστικό και φασιστικό εθνικισμό, είτε στη σταλινική και σοβιετική παραμόρφωση. Στη δική μας περίπτωση, η άρρηκτη συνάφεια των τεσσάρων αυτών παραμέτρων καταδεικνύεται και από το γεγονός ότι καμία δεν μπορεί να ολοκληρωθεί χωρίς τη συμβολή των υπολοίπων. Η εθνική ανεξαρτησία, δεδομένων των μεγεθών και της γεωπολιτικής θέσης της χώρας, προϋποθέτει ένα νέο μοντέλο οικονομικής και οικολογικής ισορροπίας, στηριγμένο στην παράδοση της μικρής επιχείρησης, της αποκεντρωμένης παραγωγής, της δικτυακής οργάνωσης της ελληνικής κοινωνίας και του κοινοτισμού.

Επίσης απαιτεί μια πνευματική-πολιτιστική επανάσταση που θα απαντήσει στο τέλμα του πνευματικού μνημονίου που επιβλήθηκε στην ελληνική κοινωνία κατά την ύστερη μεταπολίτευση και την καταβαράθρωσε στα τάρταρα της αμάθειας –με τις συνέπειες που όλοι βλέπουμε να εξελίσσονται μπροστά στα μάτια μας. Εξ άλλου, εμείς, έχουμε πάρει καλά το μάθημά μας από την μεταπολίτευση, όταν η αποκατάσταση των μη-προνομιούχων δεν συνοδεύτηκε μ’ ένα αίτημα πολιτιστικής αναγέννησης, κι έτσι βρεθήκαμε μπροστά στον νεοέλληνα Φρανκεστάιν που κατέστρεψε την ίδια του τη χώρα.

Όσο κυριαρχεί το μοντέλο της παγκοσμιοποίησης και των κοινωνικών ανισοτήτων, η εθνική ανεξαρτησία θα παραμένει μία φενάκη. Διότι η Ελλάδα δεν διαθέτει τα μεγέθη και το καπιταλιστικό ήθος  που θα της επιτρέψει να κινηθεί μέσα στη ζούγκλα των πολυεθνικών. Η αρχαία Αθήνα μπόρεσε να αντιμετωπίσει τους Πέρσες γιατί στηριζόταν στον ένοπλο ελεύθερο αγρότη-πολίτη· την Επανάσταση του ’21 την πραγματοποίησε ο «απείθαρχος» κλέφτης των ελληνικών βουνών, στην Αντίσταση στους Γερμανούς και στον αγώνα της ΕΟΚΑ πρωτοστάτησαν η αγροτιά και η νεολαία.

Σε ό,τι αφορά στις γενικές ιδεολογικές και φιλοσοφικές μας κατευθύνσεις, αποτελούν μια απόπειρα δημιουργικής σύνθεσης ανάμεσα στις παραδόσεις μας –την αρχαία, τη βυζαντινή και τη νεώτερη– με τα σύγχρονα ρεύματα και τις κατακτήσεις άλλων λαών· μιας σύνθεσης ανάμεσα στην αρχαιοελληνική αμεσοδημοκρατική παράδοση της ελευθερίας, στην ορθόδοξη παράδοση, που επί δεκαεφτά αιώνες ταυτίστηκε με τον ελληνισμό, στο αντιστασιακό ήθος του νεώτερου ελληνισμού και τις απελευθερωτικές παραδόσεις και κινήματα των υπόλοιπων λαών και παραδόσεων. Το ημιτελές αίτημα της σύνθεσης αποτελεί βασική ανάγκη για την επιβίωση και, επιτέλους, την ολοκλήρωση του νεώτερου ελληνισμού. Γι’ αυτό και η κίνησή μας, αποτελώντας ζωντανή υλοποίηση αυτής της συνθετικής αντίληψης, περιλαμβάνει και απευθύνεται σε ανθρώπους από ποικίλες ιδεολογικές καταβολές και αντιλήψεις, προερχόμενους από την Αριστερά το Κέντρο και τη Δεξιά, θρησκευόμενους και αγνωστικιστές, που όμως συμφωνούν στις βασικές μας κατευθύνσεις, είναι πολυσυλλεκτική και ταυτόχρονα συνθετική. Απορρίπτουμε το ψευδές δίλημμα «εκσυγχρονισμός ή παράδοση», επιζητώντας τον εκσυγχρονισμό της παράδοσής μας.

8. Υπερασπίζουμε λοιπόν την ανάγκη μιας οργάνωσης της κοινωνίας που θα περιορίζει αποφασιστικά την κυριαρχία του εμπορεύματος, θα αναπτύσσει ορισμένους τομείς παραγωγής και θα αποαναπτύσσει άλλους, θα περιλαμβάνει έναν μεγάλο κοινωνικοποιημένο τομέα, θα μεταφέρει πόρους και δραστηριότητες στην περιφέρεια, θα προωθεί την πολυκαλλιέργεια και τις βιολογικές καλλιέργειες, θα απορρίπτει τη μονοκαλλιέργεια του τουρισμού και θα προωθεί την ενεργειακή αυτονομία σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, στηριγμένη κατ’ εξοχήν στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Μόνο υπό αυτή την σκοπιά μπορεί να καταστεί δυνατή η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας μέσα σ’ ένα παγκόσμιο σκηνικό όπου συγκρούονται παραγωγικοί γίγαντες, οι οποίοι διαθέτουν κάποιες δεκάδες ή ακόμα και εκατοντάδες εκατομμυρίων εργατικής δύναμης. Η δική μας οικονομική ανασυγκρότηση, θα πρέπει να στηριχτεί στην αυτάρκεια, τη μικρή επιχείρηση, στην παραγωγή ποιοτικών προϊόντων, και στην αξιοποίηση των ελληνικών συγκριτικών πλεονεκτημάτων (κλίμα, διατροφή και Παιδεία) τα οποία θάφτηκαν κάτω από την ψεύτικη ευημερία του νεοελληνικού παρασιτισμού.

Η λογική που αναδεικνύει την οικονομία ως το κέντρο της κοινωνίας αποτελεί αφ’ εαυτής μια παγίδα που οδηγεί αναπόφευκτα στην κυριαρχία του εμπορεύματος και της αγοράς πάνω στους ανθρώπους. Αντίθετα, επί χιλιάδες χρόνια, οι ανθρώπινοι πολιτισμοί έθεταν διαφορετικές προτεραιότητες στη συγκρότησή τους, και μόνο τα τελευταία διακόσια χρόνια, στη Δύση, και στην Ελλάδα πολύ πιο πρόσφατα, κυριάρχησε η λογική της οικονομικής προτεραιότητας έναντι των λοιπών ανθρώπινων αξιών. Η σημερινή κρίση αναδεικνύει και πάλι την ανάγκη της αλλαγής προτεραιοτήτων και την οριστική υπέρβαση της καπιταλιστικής «ανωμαλίας», που δηλητηρίασε τις ανθρώπινες κοινωνίες και αξίες: Το μέτρο της προόδου της κοινωνίας είναι ο διαρκής περιορισμός του εμπορεύματος και της εμπορευματοποίησης των ανθρώπινων αναγκών και των κοινωνικών λειτουργιών. Η οικονομία πρέπει να μεταβληθεί και πάλι σε έναν τομέα της ανθρώπινης ζωής και το μέτρο της ανάπτυξης των ανθρώπινων κοινωνιών πρέπει να είναι η απομάκρυνση από το βασίλειο της ανάγκης, δηλαδή από την οικονομία, και όχι αντίστροφα η υπαγωγή των πάντων σε αυτή.

9. Έτσι, προσβλέπουμε σε μια κοινωνία όπου στο επίπεδο της οικονομικής οργάνωσης θα συνυπάρχουν οι δημόσιες και οι κρατικές επιχειρήσεις σε μεγάλους τομείς που αφορούν τη συλλογική διαβίωση, ιδιωτικές επιχειρήσεις κυρίως μικρού και μεσαίου μεγέθους, καθώς και ένας αυξανόμενος τομέας συνεταιριστικών και κοινοτικών επιχειρήσεων.

Επιθυμούμε να παράγεται εγχώρια το μεγαλύτερο μέρος των προϊόντων που χρειαζόμαστε, χωρίς βέβαια να οδηγούμαστε στη φενάκη της κλειστής οικονομίας. Η οικολογική διάσταση της παγκόσμιας κρίσης υποχρεώνει σε ένα μοντέλο αποκεντρωμένης και μικρής κλίμακας παραγωγής, που, όπως τονίσαμε, αποτελεί προϋπόθεση τόσο για την κοινοτική και συνεταιριστική παραγωγή, όσο και για την εθνική ανεξαρτησία. Προφανώς, αυτό δεν σημαίνει την ανυπαρξία και μεγάλων επιχειρήσεων, όπου αυτό κρίνεται αναγκαίο και επιθυμητό, αλλά θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι, ένα μοντέλο οικονομίας αυθεντικά εξισωτικό και οικολογικά βιώσιμο, πρέπει να έχει ως βάση του τη μικρή κλίμακα παραγωγής και χωροταξικής οργάνωσης. Δεν μπορεί μια κοινωνία ανεξάρτητη και δίκαιη να αναπαράγει το υδροκεφαλικό μοντέλο του αθηνοκεντρικού κράτους.

Δεν μπορεί να υπάρχει εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη με παρασιτική οικονομία, εξαρτημένη από την παγκόσμια αγορά. Οι κατευθύνσεις που επιβάλει στη χώρα το καθεστώς της αποικίας χρέους, είναι θανάσιμες για την εθνική υπόσταση και την κοινωνικό ιστό της χώρας: Υπό αυτές, η Ελλάδα θα καταντήσει μια χώρα-τουριστικό θέρετρο, με εκποιημένο τον εθνικό της πλούτο, μεγάλες μάζες εξαθλιωμένων πολιτών, ανύπαρκτο και πολλαπλώς ελεγχόμενο κράτος. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της «ανάπτυξης» που οραματίζονται οι δοτές ελληνικές κυβερνήσεις.

10. Βασικό στοιχείο της εθνικής αξιοπρέπειας είναι η αξιοπρέπεια των ανθρώπων. Η νέα παραγωγική ανασυγκρότηση, που είναι απαραίτητη για την έξοδο από την κρίση και τον παρασιτισμό, θέτει το αίτημα της κοινωνικής δικαιοσύνης και της κοινωνικής αλληλεγγύης. Η αξιοπρεπής εργασία, η εργασία για όλους, είναι ένα αίτημα αποφασιστικής σημασίας. Επιπλέον, η διασφάλιση ενός βασικού, αξιοπρεπούς, εγγυημένου εισοδήματος για όλους, είναι ένας ουσιαστικός πυλώνας στον αγώνα για κοινωνική αλληλεγγύη. Η κοινωνική οικονομία αποτελεί απαραίτητο εργαλείο τόσο για την επίτευξη των παραπάνω στόχων, όσο και για την υλοποίηση ενός εναλλακτικού οικονομικού μοντέλου.

11. Χρειαζόμαστε ένα πραγματικά δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, που να προάγει την ολόπλευρη μόρφωση των πολιτών και να υποστηρίζει, με τη λειτουργία του, τον αγώνα του ελληνικού λαού για ελευθερία, ισότητα, αδελφοσύνη. Η εκπαίδευση που επιθυμούμε πρέπει να στηρίζεται στις αξίες της επιστημονικής αλήθειας και της χρήσης της γλώσσας και των παραδόσεών μας, για τη διαμόρφωση της συνείδησης των νέων γενεών, παράλληλα, με την επικοινωνία με τους άλλους λαούς και τα επιτεύγματά τους. Το εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να αρνείται τον χυδαίο ανταγωνισμό και την «εκπαίδευση της αμάθειας», να προάγει μια παιδεία εθνική, οικουμενική, αληθινή. «Στο νου μου δεν έχω άλλο πάρεξ ελευθερία και γλώσσα».

12. Η ταυτότητα των ανθρώπων δεν αποτελεί ένα κλειστό και μονοδιάστατο σύστημα, γιατί οι άνθρωποι αποτελούν υποκείμενα με πολλαπλές ταυτότητες, φύλο, ηλικία, έθνος, γλώσσα, κοινωνική τάξη, θρησκεία και παραδόσεις, πολιτισμό, επάγγελμα, τοπικότητα κ.λπ. και αυτές οι ταυτότητες, όπως ήδη προαναφέραμε, δεν ανάγονται η μία στην άλλη. Γι’ αυτό είναι προφανές πως υπερασπίζουμε την ύπαρξη κινημάτων -οικολογικού, εργατικού, αγροτικού, εθνικού, νεολαιίστικου, γυναικείου, ομοιοεπαγγελματικών κατηγοριών κ.λπ., καθώς επίσης και θρησκευτικών και εκκλησιαστικών αναφορών, μόνο που δεν πιστεύουμε ούτε στην αναγωγή όλων σε ένα, ούτε, από την αντίθετη πλευρά, σε έναν κατακερματισμό ταυτοτήτων και κινημάτων, που έχει εντέλει ως όριο και κατάληξη την απόλυτη ατομικοποίηση και διάλυση της κοινωνικής συνοχής.

ΙΙΙ. ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ

13. Η κοινωνία μας πρέπει να είναι ανοικτή στους ξένους λαούς και τα διεθνή ρεύματα, δεν πρέπει να χαρακτηρίζεται από ξενοφοβία και ρατσισμό. Ταυτόχρονα, όμως, πρέπει να απορρίπτει τόσο τη γενικευμένη οικονομική εκμετάλλευση ξένων εργαζομένων όσο και την εξαφάνιση της εθνικής μας ταυτότητας μέσα σε μια δήθεν πολυπολιτισμική χοάνη, που αποτελεί το όπλο του παγκόσμιου κεφαλαίου για τη διαμόρφωση ενός μονοδιάστατου και, εντέλει, ανυπεράσπιστου εργαζόμενου.

Υποστηρίζουμε πως ένα μεγάλο μέρος των μεταναστών πρέπει να επιστρέψει άμεσα στον τόπο του, και σε αυτό θα πρέπει να συμβάλουν οικονομικά και οι αποικιακές χώρες που τους οδήγησαν στον ξεριζωμό, ενώ όσοι παραμείνουν στην Ελλάδα θα πρέπει να ενσωματωθούν σταδιακώς στην ελληνική κοινωνία.

Για την Ελλάδα, το πρόβλημα είναι ακόμα πιο σύνθετο και περίπλοκο, εξαιτίας της ύπαρξης μεγάλων εθνικών ζητημάτων.

Το μεταναστευτικό στην Ελλάδα έχει διττή υπόσταση -και θα πρέπει κανείς να λαμβάνει υπόψη του και τις δύο πραγματικότητες όταν κουβεντιάζει περί αυτού. Το ένα είναι πως οι άρχουσες τάξεις χρησιμοποίησαν τα μεταναστευτικά ρεύματα στην Ελλάδα για να προωθήσουν τη στρατηγική του εκσυγχρονισμού. Αυτό το έπραξαν με τίμημα την κοινωνική και την εθνική συνοχή της κοινωνίας μας, μετέβαλαν την Ελλάδα σε ζώνη-ταμπόν μεταξύ Δύσης και Ανατολής, ενώ εξελίσσεται μια γιγάντια μετακίνηση πληθυσμών. Γι’ αυτό πρέπει να γυρέψουμε τις ευθύνες από τις ελλαδικές άρχουσες τάξεις, και όχι από τους μετανάστες.

Δεύτερον, είναι και μια άλλη διάσταση. Η ελληνική κοινωνία μέσα από την διαδικασία την οποία επέβαλαν οι άρχουσες τάξεις, είχε μεταβληθεί σε οιονεί δουλοκτητική κοινωνία. Η ελληνική εργατική τάξη υποκαταστάθηκε από τους ξένους – κι έτσι χτίστηκε μια ολόκληρη κουλτούρα ακόμα και στα κατώτερα στρώματα. Σε μεγάλο βαθμό, νομίζαμε ότι ζούσαμε στις Βρυξέλλες επειδή είχαμε άλλους να δουλεύουν για εμάς. Επιθανάτιος σπασμός αυτής της κοινωνικής συνθήκης, είναι μεταξύ άλλων, η Χρυσή Αυγή.

Για να αντιμετωπίσει κανείς το μεταναστευτικό, θα πρέπει να απαντήσει στην υπονόμευση που επιχειρεί η Τουρκία απέναντί μας, χρησιμοποιώντας το (παρά τις συμφωνίες που έχει υπογράψει για την επαναπροώθηση των μεταναστών). Επίσης, θα πρέπει να καταγγείλει το Δουβλίνο ΙΙ, διότι αυτό είναι το κύριο εργαλείο μέσα από το οποίο η ΕΕ δοκιμάζει να μεταβάλει την Ελλάδα στο Έλις Άϊλαντ της Δύσης.

Οι μετανάστες θα πρέπει να επιδοτούνται για να επιστρέφουν στις εστίες τους, ενώ η Ελλάδα από κοινού με άλλες χώρες θα πρέπει να αναλάβει αναπτυξιακή βοήθεια προς τις χώρες, και ιδιαίτερα τις περιοχές από τις οποίες εντοπίζονται τα πολυπληθέστερα ρεύματα, ώστε να αντιμετωπίσουν επί της ουσίας τα αίτια που γεννούν το φαινόμενα. Κι όλα αυτά παράλληλα με διαδικασίες ουσιαστικής ενσωμάτωσης όσων μεταναστών επιθυμούν να ζήσουν εδώ, και να ταυτίσουν τη μοίρα τους με τη μοίρα αυτού του τόπου: Δηλαδή, μέριμνα για να μάθουν ελληνικά, να έρθουν σε επαφή με τον ελληνικό πολιτισμό, να εργάζονται με όρους εργατικού δικαίου ώστε να μην λειτουργούν ως δούρειος ίππος για την γενική υποβάθμιση των εργασιακών σχέσεων, να υπάρξει η σωστή κατανομή τους ανά την ελληνική επικράτεια, ώστε να μην δημιουργούνται γκέτο, διαχωρισμοί, υποβάθμιση και εξαθλίωση.

Τέλος, να δίνεται προτεραιότητα σε μετανάστες με συμβατό πολιτιστικό υπόβαθρο, ώστε να είναι εύκολη η ενσωμάτωσή τους. Εξ άλλου, κάτι τέτοιο είναι προτεραιότητα και από ανθρωπιστικής σκοπιάς, καθώς πτέρυγες του ισλαμοφασισμού έχουν εξαπολύσει ιερό πόλεμο στην Μέση Ανατολή και το Λεβάντε, με σκοπό να εξαλείψουν τους αλλόθρησκους πληθυσμούς (Δρούζους, Σιίτες, Αλαουΐτες) και κυρίως τους εναπομείναντες Χριστιανικούς πληθυσμούς εναντίον των οποίων έχουν εξαπολύσει απηνείς διώξεις (κυρίως στη Συρία).

ΙV. TI ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΥΜΕ – ΤΙ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ

14. Η Κίνηση υπερασπίζεται την εθνική ανεξαρτησία και τη ριζική αναδιάταξη των εξωτερικών σχέσεων της χώρας. Υποστηρίζουμε την ανάγκη μιας Ευρώπης από τον Ατλαντικό ως τα Ουράλια, με ισόρροπη συμμετοχή της Ανατολικής Ευρώπης και της Ρωσίας, παράλληλα με τη Δυτική, και ισότιμη συμμετοχή όλων των κρατών. Μόνο έτσι είναι δυνατόν να αποφευχθούν ηγεμονισμοί που, σε όλο τον 20ό αιώνα, οδήγησαν την Ευρώπη σε πολέμους, με πρωταρχική ευθύνη της Γερμανίας, και απειλούν και πάλι, σήμερα, με πρωτοβουλία των ίδιων, να φέρουν νέες διαιρέσεις και συγκρούσεις. Τα Βαλκάνια πρέπει, και μπορούν, να αποτελέσουν έναν διακριτό πόλο στην Ευρώπη.

Απέναντι στην ευρωπαϊκή διάσταση της κρίσης και την απειλή μιας νέας πανευρωπαϊκής γερμανικής ηγεμονίας η Ελλάδα θα πρέπει να αναπτύξει μια ιδιότυπη στρατηγική που στηρίζεται στην επίγνωση των μεγεθών της χώρας, της ιδιότυπης γεωπολιτικής της θέσης καθώς και της ιδιαιτερότητας των απειλών που αντιμετωπίζει. Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα που κείται μεταξύ Δύσης και Ανατολής, και που αντιμετωπίζει τις αποικιακές αξιώσεις και των δύο πλευρών, τόσο από τον δυτικό πόλο όσο και από την νεο-οθωμανική Τουρκία. Γι’ αυτόν τον λόγο, κύρια, η κρίση στην Ελλάδα δεν αποτελεί απλώς μια εγχώρια εκδοχή της πανευρωπαϊκής κρίσης όπως είθισται να υποστηρίζει η πλειοψηφία του ελληνικού πολιτικού κόσμου: Σε μας, στην Ελλάδα και την Κύπρο, η Ευρώπη δείχνει σκληρότερο πρόσωπο απ’ ό,τι σε όλες τις χώρες, ακόμα και σε αυτές του ευρωπαϊκού Νότου, μεταβάλλοντας ανοιχτά τη χώρα σε αποικία χρέους και αξιώνοντας απροκάλυπτα την λεηλασία του εθνικού, φυσικού και κοινωνικού μας πλούτου. Ταυτόχρονα, η ευρωπαϊκή αποικιοκρατία αναπτύσσεται ιστορικά σε περιοχή μας, τα Βαλκάνια, σε συνέργεια με τον τουρκικό περιφερειακό ηγεμονισμό. Όπως αποδείχτηκε περίτρανα στην τραγική εμπειρία της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας, κατά την δεκαετία του 1990, τα Βαλκάνια έχουν μεταβληθεί σε πολιτικό εργαστήριο όπου διαμορφώνονται μοντέλα συγκυριαρχίας μεταξύ των αποικιακών δυνάμεων της Δύσης, και της νέο-Οθωμανικής Τουρκίας (βλέπε Κόσοβο-Βοσνία).

Έτσι, η Ελλάδα θα πρέπει στον αγώνα για την ανεξαρτησία της να αναπτύξει στην πραγματικότητα έναν διμέτωπο αγώνα και μάλιστα μέσα σε αρνητικές γεωπολιτικές, οικονομικές και πολιτικές συνθήκες.

Για να περάσουμε μέσα από τις  συμπληγάδες πρέπει να υιοθετήσουμε την στρατηγική ενός παρατεταμένου αντάρτικου που σκοπό θα έχει να προκαλέσει ρήγματα στην γεωπολιτική μας περικύκλωση. Σε ό,τι αφορά στην Ευρώπη, θα πρέπει να αναπτύξουμε τις αντιστάσεις μας σε όλα τα πεδία ώστε να μπλοκάρουμε την επέλαση των μνημονίων, και ταυτόχρονα να υιοθετήσουμε μια πολιτική άρνησης των «μεταρρυθμίσεων» που απαιτεί η ευρωπαϊκή ένωση, με την παράλληλη διαμόρφωση συμμαχιών με τις χώρες του ‘ευρωπαϊκού νότου’ ώστε να χτίσουμε ευρύτερα μέτωπα για την αντιμετώπιση της ‘γερμανικής Ευρώπης’. Και βέβαια, θα πρέπει να αξιοποιήσουμε κάθε αντισυσπείρωση που γεννάει η βουλιμία και ο σωβινισμός της νέας γερμανικής ηγεμονίας.

Ταυτόχρονα, απέναντι στον νέο-οθωμανισμό πρέπει να διαμορφώσουμε στρατηγικές συμμαχίες με τις υπόλοιπες χώρες των Βαλκανίων που απειλούνται και αυτές να υπαχθούν στην Τουρκική σφαίρα επιρροής (Σερβία, Βουλγαρία) αλλά και με τις δυνάμεις που τόσο στο εσωτερικό της Τουρκίας όσο και στη Μέση Ανατολή αντιμάχονται τα τουρκικά αυτοκρατορικά σχέδια (τους Κούρδους, τους αλεβήτες, τους σιίτες του Λιβάνου, το Ιράν, τους Ορθόδοξους Άραβες κ.ο.κ.). Για την απόκρουση της νέο-οθωμανικής απειλής, αποφασιστική σημασία έχει η διαμόρφωση μιας ελληνικής βαλκανικής στρατηγικής. Όπως και κατά τον 14ο-15ο αιώνα, η Τουρκία δοκιμάζει την περικύκλωση του ελληνικού χώρου μέσα από την εγκαθίδρυση ενός δικού της τόξου επιρροής που ξεκινάει από τη Μαύρη Θάλασσα και καταλήγει στην Αδριατική –αυτή τη φορά χρησιμοποιώντας μάλιστα αποφασιστικά τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς που ζουν στη Βαλκανική. Οι λαοί των Βαλκανίων, θα πρέπει να συμμαχήσουν σ’ έναν αγώνα για την αυτοδιάθεσή τους, καθώς τα μεγέθη και η κατάστασή τους έχει αποφασίσει: Ο δρόμος των αλληλοσπαραγμών και της διχόνοιας, είναι ο δρόμος της εκ νέου πολιτικο-οικονομικής υποδούλωσης στη ‘νέα Υψηλή Πύλη’.

V. ΘΡΑΚΗ – ΑΙΓΑΙΟ – ΚΥΠΡΟΣ

15. Η Θράκη, το Αιγαίο, η Κύπρος, και τα δικαιώματα του ελληνισμού εκεί, είναι αδιαπραγμάτευτα. Φιλικές σχέσεις με την Τουρκία μπορούν να αποκατασταθούν μόνο εάν αυτή πάψει να κατέχει την Κύπρο, να απειλεί τη Θράκη, να επιβουλεύεται το Αιγαίο. Ο νεο-οθωμανισμός κάποιων δικών μας ελίτ, που υποστηρίζει την υπαγωγή μας στην τουρκική σφαίρα κυριαρχίας, είναι ανιστόρητος και παραγνωρίζει τον επιθετικό χαρακτήρα των τουρκικών αρχουσών τάξεων. Προϋπόθεση για αυθεντικά φιλικές σχέσεις αποτελεί η διαμόρφωση ενός βαλκανικού πόλου, χωρίς βέβαια τη μη-βαλκανική Τουρκία, και ο εκδημοκρατισμός της Μικράς Ασίας, που θα επιτρέψει στον κουρδικό λαό  να αποκτήσει την αυτοδιάθεσή του, καθώς και σε όλες τις άλλες εθνότητες και λαούς τα δικαιώματά τους.

 

ΚΥΠΡΟΣ

16. Η Κύπρος αποτελεί σήμερα εν τοις πράγμασι κατεχόμενο ελληνικό έδαφος. Οι αγώνες αιώνων του κυπριακού ελληνισμού για ελευθερία και ένωση με τον κορμό της Ελλάδας, από τότε που δημιουργήθηκε το ελληνικό κράτος, με αποκορύφωμα τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ, το 1955-59, έχουν απαντήσει κατηγορηματικά ως προς την υφή του κυπριακού: Η Κύπρος αποτελεί αναπόσπαστο και κομβικής σημασίας κομμάτι του ελληνισμού και ο βαθύτερος πόθος Ελλαδιτών και Κυπρίων παραμένει η Ενωση.

Και όμως, οι αλλεπάλληλες υποχωρήσεις, από την ελλαδική και ελληνοκυπριακή ηγεσία, εδώ και εξήντα χρόνια  – οι  οποίες συνιστούν πλέον ανοιχτή και ποινικά κολάσιμη μειοδοσία–, έχουν οδηγήσει σε μια αμοιβαία αποξένωση Ελλαδίτες και Κύπριους, ενώ το νησί βρίσκεται στα πρόθυρα της οριστικής τουρκοποίησης.

Παρόλα ταύτα ακόμα και σήμερα το βασικό αίτημα παραμένει η Αυτοδιάθεση, που διασφαλίζεται μόνο με κοινό αγώνα Ελλάδας και Κύπρου, έστω και εάν σήμερα έχουν διαφορετικά κράτη. Εξάλλου, είναι δυνατή η άμεση ενίσχυση των σχέσεων –ακόμα και θεσμικά– μεταξύ των δύο ελληνικών κρατών, με μέτρα όπως η αποκατάσταση του ενιαίου αμυντικού δόγματος, η εκ νέου ενοποίηση του εκπαιδευτικού συστήματος κ.λπ. Αποφασιστικής σημασίας είναι η ουσιαστική επανασύνδεση των πολιτικών και των κοινωνικών δυνάμεων Ελλάδας και Κύπρου, με κοινά έντυπα, κοινές πολιτιστικές, κοινωνικές και πολιτικές οργανώσεις και εκδηλώσεις. Η θέση του κοινού αγώνα πρέπει να αναδεικνύεται κατ’ εξοχήν στο επίπεδο της κοινωνίας των πολιτών, παράλληλα με εκείνο των πολιτικών και πολιτειακών θεσμών. Και η ενεργός παρουσία Ελλαδιτών και Κυπρίων στα κινήματα της Ελλάδας και της Κύπρου αποτελεί αποφασιστική παράμετρο για την ανακατάκτηση της απαραίτητης ψυχικής ενότητας.

Τα τελευταία γεγονότα, με την υπαγωγή της Κύπρου σε καθεστώς μνημονίου, και την άμεση εφαρμογή μιας σκληρότατης θεραπείας-σοκ στην οικονομία που μέσα σε ένα μήνα σάρωσε το λεγόμενο ‘κυπριακό θαύμα’ των παρασιτικών αρχουσών τάξεων της Μεγαλονήσου, επιβεβαίωσε με τραγικό τρόπο την κοινή μοίρα Κύπρου και Ελλαδικού χώρου. Η επικείμενη φτωχοποίηση της Νήσου, φέρνει ξανά πιο κοντά, έστω και μ’ αρνητικό τρόπο, τις δύο συνιστώσες του ελληνισμού.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, ο κοινός αγώνας καθίσταται μονόδρομος τόσο για την αποτίναξη της ‘αποικίας χρέους’ όσο και για την αντιμετώπιση του νεο-οθωμανισμού. Εξ άλλου, οι διπλωματικοί κύκλοι των μεγάλων δυτικών δυνάμεων ομολογούν ανοιχτά ότι θα χρησιμοποιήσουν τον εκβιασμό των μνημονίων για να περάσουν ένα νέο σχέδιο Ανάν, και το γεγονός αυτό αποτελεί «πιλότο» για την επίλυση των υπόλοιπων εθνικών θεμάτων της Ελλάδας.

Η άμεση διακοπή των λεγόμενων διακοινοτικών συνομιλιών, που στην ουσία διεξάγονται με τον Τούρκο κατακτητή, ενώ παραμένουν τα τούρκικα στρατεύματα και οι έποικοι στο νησί, και η επαναφορά του Κυπριακού στη βάση του, ως ζητήματος κατοχής, εθνοκάθαρσης και απελευθέρωσης, αποτελούν προϋπόθεση για οποιαδήποτε ρεαλιστική πολιτική επιβίωσης του κυπριακού ελληνισμού. Προφανώς δε, εκτός από τα τουρκικά στρατεύματα, θα πρέπει να εκδιωχθούν και οι αγγλικές βάσεις, ενώ το ζήτημα των Τουρκοκυπρίων, μετά την αποχώρηση των εποίκων, θα πρέπει να λυθεί με την  εγγύηση των μειονοτικών δικαιωμάτων τους, και όχι βέβαια με την ύπαρξη κάποιας δήθεν «ισότιμης κοινότητας».

[Η τραγική ιστορία του Κυπριακού, μια ιστορία απίστευτης μειοδοσίας και απελπιστικά κοντόφθαλμων αντιδράσεων, αποτελεί βαριά παρακαταθήκη για την παρούσα κατάσταση, όπου πλέον απειλείται η ιδία η επιβίωση του ελληνισμού στην Κύπρο. Η αδυναμία ολοκλήρωσης του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα έχει ως αφετηρία την εγκατάλειψή του από την Αριστερά και το ΑΚΕΛ, επικουρείται από την αδυναμία της ηγεσίας της ΕΟΚΑ –κατ’ εξοχήν της πολιτικής– να ολοκληρώσει τον στόχο της Αυτοδιάθεσης-Ένωσης και σφραγίζεται από τη μειοδοτική πολιτική της Ζυρίχης, την οποία επέβαλε η ελληνική πολιτική ηγεσία. Έκτοτε, η Κύπρος ταλανίζεται, από τη μια πλευρά, από τη μειοδοτική στρατηγική, που κατέστη κυρίαρχη, και από την άλλη πλευρά, από έναν κοντόφθαλμο και χειραγωγήσιμο μικροεθνικισμό, που οδήγησε στον εγκλωβισμό πατριωτικών δυνάμεων σε αλλότριες στρατηγικές, στο εγκληματικό πραξικόπημα, και αποτέλεσε την αφορμή για την τουρκική εισβολή. Σήμερα, που ο αγώνας διεξάγεται από πολύ χειρότερες θέσεις, με τον τουρκικό στρατό παρόντα, την Κύπρο διχοτομημένη, την Ελλάδα απομακρυσμένη, την Τουρκία ενισχυμένη, την κυπριακή και ελλαδική κοινωνία διαβρωμένες από τον εθνομηδενισμό και τη διάλυση, δεν υπάρχει περιθώριο για λάθη. Γιατί θα είναι τα τελευταία! Πρέπει συστηματικά να αποδομήσουμε τον εθνομηδενισμό και τον νεο-κυπριωτισμό και να προωθήσουμε την ενότητα του κυπριακού ελληνισμού, γύρω από το αίτημα της Αυτοδιάθεσης, ξεπερνώντας εκείνες τις διαιρέσεις που συνέβαλαν στην καταστροφή. Δεν υπάρχει άλλη πολιτική, ικανή να διασφαλίσει την επιβίωση του κυπριακού ελληνισμού.]

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ

17. Θεωρούμε αποφασιστικής σημασίας τη διαμόρφωση ενός βαλκανικού πόλου, στα πλαίσια της Ευρώπης, ως προϋπόθεση για την ανεξαρτησία μας. Σε αυτά τα πλαίσια και επειδή δεν θεωρούμε ότι μπορούμε να έχουμε την πολυτέλεια πολλαπλών μετώπων, είμαστε διατεθειμένοι να δεχθούμε αυστηρά γεωγραφικό προσδιορισμό για την ονομασία των Σκοπίων, με την προϋπόθεση ότι θα είναι μια ονομασία για όλες τις χρήσεις, πως θα αλλάξει το Σύνταγμα της ΠΓΔΜ, και πως δεν τίθεται ζήτημα «μακεδονικής γλώσσας» ή «μακεδονικής» εθνότητας. Μπορούμε να δεχθούμε μόνον σλαβομακεδονική γλώσσα και σλαβομακεδονική εθνότητα.

[Έχουμε τονίσει πολλές φορές πως η Ελλάδα αντιμετωπίζει μια βασική απειλή κατά της ανεξαρτησίας και της ακεραιότητάς της, τη νεο-οθωμανική Τουρκία. Γι’ αυτό θα πρέπει να κλείσει, κατά το δυνατόν και στα πλαίσια ενός συμβιβασμού χωρίς θεμελιακές υποχωρήσεις, όλα τα δευτερεύοντα μέτωπα αντιπαράθεσης, τα οποία εκμεταλλεύεται και υποδαυλίζει στο έπακρο η τουρκική πολιτική, τα τελευταία 20 χρόνια – από τη στιγμή της διάλυσης της ενιαίας  Γιουγκοσλαβίας και μετά. Η διαιώνιση της αντιπαράθεσης με την ΠΓΔΜ, με ευθύνη μιας ανιστόρητης στρατηγικής της ηγεσίας των Σκοπίων (καθώς) και των ελληνικών λαθών, κάνει ζημιά και στα Σκόπια και την Ελλάδα. Τα Σκόπια, αν έπαυαν τους γελοίους «μακεδονισμούς», θα μπορούσαν να στηριχτούν αποφασιστικά στην Ελλάδα για την επιβίωσή τους, μια και τόσο η Αλβανία όσο και η Βουλγαρία καραδοκούν για μια πιθανή διάλυσή της και ενσωμάτωση των Αλβανών και των Σλαβομακεδόνων αντίστοιχα σε Αλβανία και Βουλγαρία. Μια τέτοια εξέλιξη –πιθανότατη σε μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο επίπεδο– θα πυροδοτήσει έναν νέο κύκλο αντιπαραθέσεων στην περιοχή, θα μας φέρει σε αντιπαράθεση με μια φιλοτουρκική «μεγάλη Αλβανία» και μια Βουλγαρία που θα εμφανιστεί, με την υποδαύλιση της Τουρκίας, ως ο νέος φορέας του μακεδονισμού, κλείνοντας και κάθε πιθανότητα επικοινωνίας με τη Σερβία. Έτσι, η Ελλάδα θα αποστερηθεί, σε βάθος χρόνου –για δεκαετίες τουλάχιστον–, τον βαλκανικό πνεύμονα που χρειάζεται, και θα βρεθεί, κυριολεκτικά, περικυκλωμένη από εχθρικές δυνάμεις. Καταφέραμε, με μια ανούσια διελκυστίνδα μεταξύ ψευδοδιεθνιστών, που ήταν έτοιμοι να υποχωρήσουν στα πάντα, και ενός μικροελλαδικού εθνικισμού, να επιτρέψουμε τη διαιώνιση του μακεδονικού, ως ένα κυριολεκτικό στιλέτο στα νώτα της χώρας, που ακυρώνει κάθε απόπειρα βιώσιμης και βαλκανικής διεξόδου της πολιτικής μας.]

ΘΡΑΚΗ-ΑΙΓΑΙΟ

18. Αποφασιστικής σημασίας για την ανεξαρτησία και επιβίωση του ελληνισμού αποτελούν οι περιοχές της Θράκης και του Αιγαίου, ιδιαίτερα του ανατολικού. Η Θράκη πρέπει να επανενταχθεί πλήρως στον εθνικό κορμό, γεγονός που απειλεί και υπονομεύει η παρουσία και η δραστηριότητα του τουρκικού Προξενείου, που θα πρέπει να καταργηθεί πάραυτα. Οι μουσουλμάνοι της Θράκης είναι Έλληνες πολίτες και οι Πομάκοι και οι Ρομά πρέπει να έχουν εκπαίδευση στη γλώσσα τους και να πάψουν να είναι υποχείρια της Τουρκίας. Επιπλέον πρέπει να αντιμετωπιστεί η τουρκική οικονομική και πολιτιστική διείσδυση που διευκολύνεται από την ενδοτική πολιτική των νέο-οθωμανικών κύκλων στο εσωτερικό της χώρας, σε επιχειρηματικούς κύκλους και πολιτικές δυνάμεις.

Στο Ανατολικό Αιγαίο, θα πρέπει να αποφύγουμε τη σταδιακή τουρκοποίηση της οικονομίας των νησιών, μέσα από την ενίσχυση της τοπικής οικονομίας και τη διασύνδεσή της με την οικονομία της υπόλοιπης χώρας. Εξ άλλου, το τέλος της υδροκέφαλης αθηνοκεντρικής Ελλάδας αποτελεί αναγκαίο παράγοντα εθνικής ολοκλήρωσης και άμυνας. Και, προφανώς, η Ελλάδα πρέπει να ανακηρύξει την ελληνική ΑΟΖ.

 

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

19. Οι αξίες της εθνικής ταυτότητας και αλληλεγγύης είναι προϋπόθεση όχι μόνο για την επιβίωση των χωρών, και κατ’ εξοχήν της δικής μας, που βρίσκεται στα σύνορα των κόσμων, αλλά  αποτελούν και προϋπόθεση για τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής και της οικονομικής επιβίωσης.

Οι κοινωνίες χωρίς αίσθηση εθνικής κοινότητας γίνονται ζούγκλες. Και ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα του εθνομηδενισμού είναι πως, προσπαθώντας  να αμβλύνει την εθνική συνείδηση των Ελλήνων, αποδυνάμωσε την κοινωνική τους συνοχή, αποσυνέθεσε συνδικάτα, συνεταιρισμούς, κοινότητες, δήμους, ακόμα και τους ευρύτερους οικογενειακούς δεσμούς. Κατά συνέπεια, η ανασυγκρότηση των κοινωνιών μας περνάει τόσο μέσα από την αλλαγή των κοινωνικών δομών και του οικολογικού προτύπου, όσο και μέσα από την ανασύνθεση του εθνικού και κοινωνικού ιστού.

 

20. Αποφασιστικής σημασίας για ένα αυθεντικά διαφορετικό μοντέλο κοινωνίας είναι το ζήτημα της ανάπτυξης των θεσμών της άμεσης δημοκρατίας. Και όχι μόνο των τυπικών τέτοιων, όπως η θεσμοθέτηση των δημοψηφισμάτων, αλλά προπαντός η σταδιακή ενίσχυση αμεσοδημοκρατικών θεσμών, τους οποίους κάνει εφικτούς και η μεταφορά των αποφάσεων σε τοπικό επίπεδο και σε επιχειρήσεις και θεσμούς μικρότερου μεγέθους. Η κοινοτική παράδοση του λαού μας, από την αρχαιότητα έως σήμερα, πρέπει να αποτελεί βασική παράμετρο για τη θεσμική ανασυγκρότηση της χώρας.

Και αυτό, όταν η πορεία που ακολουθούν τόσο οι παγκόσμιοι όσο και οι ευρωπαϊκοί και ελληνικοί θεσμοί –τελευταίο έκτρωμα, ο Καλλικράτης– κινούνται προς την αντίθετη κατεύθυνση, της αποδυνάμωσης της δημοκρατίας και του γενικευμένου εκφασισμού. Σε μια ανάλογη κατεύθυνση πρέπει να κινηθεί και η συνταγματική αναθεώρηση, που καθίσταται επιτακτική αναγκαιότητα. Πρέπει να αντικατασταθεί το παρόν ξεπερασμένο και αναχρονιστικό Σύνταγμα, που είναι κομματοκεντρικό και πρωθυπουργοκεντρικό, από ένα Σύνταγμα που ενισχύει τον ρόλο του λαϊκού παράγοντα στη λήψη των αποφάσεων – θέσπιση δημοψηφισμάτων, άμεση εκλογή του προέδρου από τον λαό, θέσπιση δεύτερου νομοθετικού σώματος, ενίσχυση της τοπικής αυτοδιοίκησης και του κοινοτισμού. κ.λπ.

Τέλος, ο ελληνικός λαός θα πρέπει επιτέλους να εγκαταλείψει τα υπολείμματα των ραγιάδικων και αποικιοκρατικών αντιλήψεων που άφησαν τέσσερις και πλέον αιώνες τουρκοκρατίας στον ελληνικό χώρο. Δηλαδή, τόσο τις πελατειακές σχέσεις, τα λογιών-λογιών ‘μπαχτσίσια’, και την άλωση των θεσμών από ομάδες συμφερόντων. Ομοίως θα πρέπει να θέσει τέλος στην κληρονομιά της Βαυαροκρατίας, που βαρύνει ακόμα την αντίληψη και τις πρακτικές του ελληνικού κράτους, και που το θέλει να οργανώνεται και να δρα παρά και συχνά ενάντια στις ίδιες της παραδόσεις πολιτικής οργάνωσης που πηγάζουν από την ιστορική πορεία του λαού μας. Ο αγώνας για την χειραφέτηση του ελληνισμού, είναι αγώνας για την οικοδόμηση μιας νέας ελληνικής πολιτείας, δημοκρατικής και αποκεντρωμένης, η οποία θα αποτελεί πραγματικό κτήμα του λαού και όχι ένας αλλότριος οργανισμός που επιβάλλεται από τα έξω και τα πάνω –προκαλώντας την αποξένωση της κοινωνίας από το κράτος.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Εμείς δεν πιστεύουμε πως οι λύσεις και τα πρότυπα που προωθούμε αποτελούν μια πανάκεια, ούτε ότι  θα φέρουν τον Παράδεισο επί γης, όπως έκαμαν προηγούμενες απόπειρες, οι οποίες αντί Παραδείσου έφεραν την Κόλαση. Ούτε πιστεύουμε πως είναι δυνατόν οποιαδήποτε ανθρώπινη απόπειρα ή θεωρία να κλείσει μέσα της την πολλαπλότητα του κόσμου και των ανθρώπων.
Παλεύουμε για τη ριζική αλλαγή της κοινωνίας, πιστεύοντας όμως πάντα πως η ανθρώπινη περιπέτεια δεν έχει τέλος και πως ατομικισμός και αλληλεγγύη θα αντιμάχονται εσαεί.

Αγώνας για:
Εθνική απελευθέρωση.
Πολιτιστική και πνευματική αναγέννηση.
Ελληνική, δημόσια παιδεία ανοιχτή στους ορίζοντες της οικουμένης.
Παραγωγική ανασυγκρότηση – ενεργειακή αυτάρκεια – άρση του παρασιτισμού.
Εγγυημένο εισόδημα και υγειονομική περίθαλψη.
Λιγότερη, αξιοπρεπής δουλειά για όλους.
Πραγματική δημοκρατία θεμελιωμένη πάνω στην άμεση δημοκρατία-κοινοτισμό.
Ριζική θεσμική μεταρρύθμιση – αποκέντρωση.
Αποκατάσταση της οικολογικής ισορροπίας.
Βαλκανική συνεργασία για την χειραφέτηση των λαών.
Ευρώπη των λαών, πέρα από την ύβρι της αποικιοκρατίας, από τον Ατλαντικό μέχρι τα Ουράλια.
Έναν πολυπολικό κόσμο, δημοκρατικά οργανωμένο –μια παγκοσμιότητα μωσαϊκό των διαφορετικών εθνοτήτων και των πολιτισμών, πέρα από την παγκοσμιοποίηση και την παγκόσμια κυριαρχία του δυτικού καταναλωτικού πολιτισμού.

ΣΧΕΤΙΚΑ

132 ΣΧΟΛΙΑ

Παναγιώτης Χατζηπέρος 6 Ιουλίου 2013 - 00:30

Είμαστε η “πολυδιασπασμένη πλειοψηφία” και ΠΡΕΠΕΙ επειγόντως να βρούμε την “συγκολλητική ουσία” για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε σαν λαός και σαν έθνος.
Απεδείχθει πλέον οτι, υπο τις παρούσες συνθήκες, οι ιδεολογίες είναι μόνον για δικαιολογίες.
Δεν υπάρχουν αριστεροί και δεξιοί. Υπάρχουν πατριώτες και προδότες.
Είμαστε χώρα υπό ιδιότυπη κατοχή και πρέπει να δράσουμε γρήγορα κι αποτελεσματικά για να βγούμε απ’ αυτό το “σπιράλ του θανάτου” που μας έχουν βάλει.
Η πιο πάνω πλατφόρμα μπορεί κάλλιστα ν’ αποτελέση την βάση συνεργασίας και συντονισμού των απαιτουμένων δράσεων για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ του σάπιου πολιτικού συστήματος και προσωπικού.
Είναι αυτό που εναγωνίως περιμένει η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΜΔ 14 Ιουλίου 2013 - 20:43

Νομίζω ότι στο Νο. 5 χρειάζεται μια προσθήκη για την Ελληνική παράδοση της ανάπτυξης της οικονομικής δραστηριότητας μέσα από κοινότητες (βλ. Αμπελάκια, κλπ). Φυσικά, όχι στο μοτίβο που επικράτησε στην Ελλάδα (βλ. Γαλακ/νία Δωδώνη ή άπειροι αγροτικοί συνεταιρισμοί που καταχρεώθηκαν και καταστράφηκαν) αλλά στο μοντέλο που άρχισε να αναπτύσσεται πρόσφατα στο Πήλιο, στην Έδεσσα, στην Ανάβρα Μαγνησίας και αλλού.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
anastasios lastiotis 6 Ιουλίου 2013 - 08:59

Απολυτα ορθες θεσεις που χρειαζονται εμπρακτη υποστηριξη απο ολους μας.
Α.Ζ. Λαστιωτης

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος Μαργαρίτης 6 Ιουλίου 2013 - 18:44

Πολύ σωστές θέσεις.Αξίζουν στήριξη απ όλους όσους αγαπάμε πραγματικά αυτήτην πατρίδα.Επίσης,πρέπει να φροντίσουμε,να τις κάνουμε γνωστές και σε άλλους ανθρώπους που δεν γνώριζουν την κίνηση πολιτών
Αρδην.Στον χέρι μας είναι να σώσουμε την πατρίδα

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Βασίλης Μπαρτάς 6 Ιουλίου 2013 - 21:19

Πρώτη φορά που διαβάζω τόσο καλά τεκμηριωμένες θέσεις για όλα τα Εθνικά, Οικονομικά και Κοινωνικά θέματα που απασχολούν ολόκληρο τον Ελληνισμό, σε Ελλάδα και Κύπρο. Συγχαρητήρια!
Θα συνεχίσω με αμείωτο ενδιαφέρον να παρακολουθώ τις εκδηλώσεις και τα άρθρα σας.
Εύχομαι να έρθει επιτέλους κάτι καλύτερο, για όλους τους Έλληνες.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
George 7 Ιουλίου 2013 - 21:12

Συμφωνώ με τις γενικες γραμμες του αρθρου, αν και τα περισσοτερα χρηζουν περαιτερω αναλυσης και συγκεκριμενοποίησης ωστε να μην καταστουν καλοπροαιρετες γενικολογιες. Ωστοσο ειναι ενα καλο προπλασμα για περαιτερω εργασια.

Ιδιαιτερα μου αρεσε το : ” εναλλακτικό κίνημα εθνικής χειραφέτησης, το οποίο θα υπερβεί τις παραπλανητικές διαιρέσεις και τις ιδεολογίες-ερείπια του μεταπολιτευτικού παρελθόντος, που κατακερματίζουν το σώμα του λαού και τον ωθούν στην παραίτηση και την απόγνωση”
Αποψη μου ειναι οτι οι οροι αριστερα και δεξια στην Ελλαδα λειτουργησαν για να καλυψουν την απατη ,την αποπλανηση, την κορο’ι’δια και κυριως την ουσια!

Διαφωνω με δυο φρασεις του επιλογου : α) Λιγοτερη δουλεια για ολους. και β) εγγυημενο εισοδημα (ετσι αοριστα..)
Η γνωμη μου ειναι οτι ειμαστε ενα πολυ μικρο κρατος (ο Θεος να το κανει κρατος αλλα λεμε τωρα) με τεραστιους εχθρους (η Τουρκια οπως παει συντομα θα φθασει σε δυναμικοτητα τη Γερμανια) πολλους ενδυναμει αλλα και υποχθονιους εχθρους (βλεπε ΗΠΑ, ΕΕ) και λιγους ενδυναμει φιλους οι οποιοι αδιαφορουν (βλεπε κυριως Ρωσια) . Ακομα και αν δεν ειχαμε μια κατεστραμμένη οικονομια (που εχουμε) αλλα ειχαμε μια απο τις πιο δυναμικες οικονομιες στο πλανητη (που θα θελαμε να εχουμε αλλα δεν εχουμε) θεωρω οτι ειναι εντελως ξεκαρφωτο το σκεπτικο της επιδιωξης της λιγοτερης εργασιας. Απεναντιας θα πρεπει να υπαρχει παροτρυνση για περισσοτερη εργασια ωστε η χωρα να δυναμωνει οικονομικα. Βεβαια στο πλαισιο της σωστα αμοιβομενης εγασιας ( το τελευταιο ιδιαιτερα στο δημοσιο τομεα ειναι ενα μεγαλο θεμα που ισως συζητησουμε καποια αλλη φορα. Προκαταβολικα σας λεω παντως οτι η γνωμη μου κυριως για το δημοσιο ειναι οτι καλύτερα θα ηταν η αμοιβη με βαση ποσοστα, αποτελεσματικοτητας και κερδων)
Και ερχομαι τωρα στη δευτερη φραση: ελαχιστο εγγυημενο εισοδημα. Για ποιον; Για αυτον που δε δουλευει δεν νομιζω οτι θα επρεπε να του εγγυηθει κανεις ελαχιστο εισοδημα…Θα επρεπε ομως να του εγγυηθει εργασια με ελαχιστο εισοδημα. Γιατι μια τοσο μικρη χωρα οπως η δικη μας δεν εχει την πολυτελεια να εχει ουτε εναν ανεργο! Η Ελλαδα τωρα εχοντας τοσους ανεργους λειτουργει με το 1/2 η’ 1/3 της πραγματικης δυναμικοτητας της. Αυτη εναι μια μεγαλη απωλεια που δεν μας παιρνει να την εχουμε. Και εδω ειναι μια ακομα μεγαλη συζητηση για το που θα βρουν δουλεια ολοι αυτοι. Ισως αν ανοιγαν δημοσιες επιχειρησεις . Αλλα ποιος εγγυαται οτι θα ηταν αποδοτικοι εκεi; Ισως με ποσοστα επι των κερδων να ειναι ο μονος τροπος.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος Μαργαρίτης 8 Ιουλίου 2013 - 00:11

Γιώργο,η πρώτη φράση που λές(λιγότερη δουλειά),όντως χρήζει ανάλυσης.Σκοπός είναι να γίνει αυτο,κατα τη διαρκεια της ενδυναμωσης της χωρας η αργοτερα;Γιατι,ναι, στην αρχη εχεις δικιο,πρεπει ολοι να δουλεψουμε με εναν σκοπο.Μετά όμως,καλό θα ήταν,να δούμε πως η παραγωγική εργασία θα έχει καλύτερα αποτελέσματα και για τον εργαζόμενο.Ας πούμε η επαναφορά του 8ωρου θα ήταν μια καλή ιδέα.Αλλα αυτό, είναι κάτι, που μπορούμε να το δούμε, αφού η χώρα έχει ανακάμψει

Οσο για το ελάχιστο εισόδημα,εγώ το εξέλαβα γι αυτόν που δουλεύει.Εχεις δίκιο όμως,καλό είναι ν αναλυθεί.

Και τέλος για το δημόσιο,καλό θα ήταν κατά την γνώμη μου,η αμοιβή να είναι πιο χαμηλή,απ ότι στον ιδιωτικό τόμεα,λόγω μειωμένου ρίσκου.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Μπάμπης 8 Ιουλίου 2013 - 16:31

Εγώ νομίζω ότι πρέπει να γίνει διευκρίνηση ότι η “λιγότερη δουλειά” αναφέρεται σε μεγάλο μέρος των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα και όχι στους δημοσίους υπαλλήλους.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος Μαργαρίτης 8 Ιουλίου 2013 - 20:37

Καλό θα ήταν να μην γίνεται διαχωρισμός σε δημόσιο και ιδωτικό υπάλληλο.Σκοπός είναι να βγαίνει αποτέλεσμα και όχι να στοχοποιήσουμε.Και όχι δεν είμαι δημόσιος υπάλληλος

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Δημήτρης Π. 8 Ιουλίου 2013 - 13:26

Πειράζει που δεν καταλαβαίνω επάνω σε τι θα γίνει ο διάλογος;

Από τα ήδη αναγραφόμενα σχόλια διαπιστώνω σύγχυση.

Αναγράφεται στον τιτλο ότι θα συζητήσουμε με στόχο την συγκρότηση χώρου (;)
Από κάτω, ότι θα συζητήσουμε με στόχο την διαμόρφωση κίνησης.
Και καταλήγουμε να συζητάμε θεωρητικώς για κάποια σημεία από τις θέσεις της Κίνησης Πολιτών Άρδην…

Στο πρώτο σχόλιο ο Παναγιώτης Χατζηπέρος μιλάει για συγκόλληση των πολυδιασπασμένων δυνάμεων…

Κάθε ημέρα γεννιέται και ένα Πατριωτικό Μέτωπο.

Μήπως θέλουμε να συζητήσουμε για ένα νέο Πατριωτικό Μέτωπο (ή Κίνηση τέλος πάντων) που θα βασίζεται στις θέσεις της Κίνησης Πολιτών Άρδην; Για μια πολιτική κίνηση που θα διεκδικήσει την ψήφον του Ελληνικού λαού στις Ευρωεκλογές;

Και όστις βούλεται πίσω μας ελθείν;

Είναι δυνατόν να το ξεκαθαρίσουμε αυτό για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε σε διάλογο;
Να ξεκαθαρίσουμε τα χώρος κίνηση μέτωπο

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος Μαργαρίτης 8 Ιουλίου 2013 - 14:21

Για αρχή,ποια είνα η γνώμη σου για τις θέσεις;Τι θα είχες να προτείνεις εσύ;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Δημήτρης Π. 8 Ιουλίου 2013 - 17:53

Για τις θέσεις δεν έχω να προτείνω τίποτα.
Μου κάνουν και έτσι όπως είναι και μάλιστα μου φαίνονται επαρκείς για να αποτελέσουν βάση επάνω στην οποία μπορεί να χτιστεί η συνεργασία των Πατριωτικών Δυνάμεων. Δηλαδή λίγο πολύ, όσοι ενδιαφέρονται για την Πατρίδα, πάνω κάτω αυτές τις θέσεις έχουμε.
Επομένως, θεωρώ ότι πρέπει να προσπεράσουμε τις θέσεις και να προχωρήσουμε στην μεθόδευση της συνεργασίας των Πατριωτικών Δυνάμεων.
Εκεί είναι τα “κάρβουνα”…

Όσοι θέλουν να ασχοληθούν με την βελτίωση των θέσεων ας το κάνουν παράλληλα.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος Μαργαρίτης 8 Ιουλίου 2013 - 20:34

Καλυτερα να σου απανταγε ο admin(η καποιος αλλο μελος της κινησης Αρδην),αλλα στην ρηξη εχω διαβασει οτι θα γινει κινηση συνεργασιας με αλλες Πατριωτικες δυναμεις που βρισκονται κοντα ιδεολογικα.Απλα εδω γινεται συζητηση για τις θεσεις.Ξαναλεω ομως,καλυτερα να σου δοθει μια πιο επισημη απαντηση.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Δημήτρης Π. 8 Ιουλίου 2013 - 20:42

Ευχαριστώ Χρίστο

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Δημήτρης Π. 8 Ιουλίου 2013 - 21:40

Συγγνώμη που επανέρχομαι για διαδικαστικά που λένε αλλά πάλι δεν μπορώ να καταλάβω…

Καλούμαστε σε διάλογο για να συζητήσουμε για τις θέσεις πάνω στις οποίες θα στηριχτούμε για να διαμορφώσουμε μια δημοκρατική πατριωτική κίνηση.
Βάση και ξεκίνημα αυτού του διαλόγου είναι οι θέσεις της κίνησης πολιτών Άρδην.
Όμως η Κίνηση Πολιτών Άρδην αν δεν απατώμαι είναι μια δημοκρατική πατριωτική κίνηση.

Υπάρχει και μια αναφορά στον τίτλο για συγκρότηση πατριωτικού χώρου. Μα πάλι η Κίνηση Πολιτών Άρδην αντιστοιχεί σε πατριωτικό χώρο. Και άλλο χώρο θα συγκροτήσουμε;

Καθώς και ένα ξεκρέμαστο: Ευροεκλογές 2014

Ε τώρα τα έχασα τελείως…

Μήπως θα έπρεπε να διευκρινιστεί τι ακριβώς επιδιώκουμε να συγκροτήσουμε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ξεν. Ι 8 Ιουλίου 2013 - 22:55

O χώρος του Άρδην τα τελευταία 3-4 χρόνια, τουλάχιστόν, κάνει προσπάθεια πέρα από χώρο ιδεολογικής συγκρότησης να προχωρήσει και στην πολιτική του συγκρότηση. Γι’ αυτό και προχωρήσαμε στην έκδοση εφημερίδας, γι’ αυτό δημιουργήσαμε στέκι στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα και προσφάτως και στην Αθήνα. Γι’ αυτό και πριν 3 χρόνια πήραμε πρωτοβουλία να πραγματοποιήσουμε διαδήλωση όταν επισκέφτηκε ο Ερντογάν την Αθηνα και συμφωνούσε με τον ΓΑΠ τα κοινά υπουργικά συμβούλια κ.ά. Γι’ αυτό και συμμετείχαμε στην Σπίθα, στους Αγανακτισμένους, γι’ αυτό και όλο το περασμένο διάστημα πληθύναμε τις πολιτικές εκδηλώσεις. Τέλος, πάνω σε αυτή τη λογική πριν δύο χρόνια συγκροτήσαμε την Κίνηση Πολιτών Άρδην και αρχίσαμε να επεξεργαζόμαστε από τότε τις θέσεις της Κίνησής μας.
Είμαστε, επομένως σε μια φάση συγκρότησης και πιστεύουμε ότι οι Ευρωεκλογές του 2014 είναι μια καλή ευκαιρία να κάνουμε ένα βήμα παραπέρα. Το γεγονός ότι στις ευρωεκλογές, συνήθως, ο κόσμος ψηφίζει πιο ελεύθερα και περισσότερο με ιδεολογικά κριτήρια, πιστεύουμε ότι είναι ευνοική συνθήκη για να κατεβεί ένα ψηφοδέλτιο με ξεκάθαρο ιδεολογικό στίγμα και του οποίου η διαφορά από άλλα ψηφοδέλτια να είναι αυτή. Οι Ευρωεκλογές για εμας δεν είναι αυτοσκοπός, τις βλέπουμε σαν ευκαιρία να εμβαθύνουμε τις θέσεις και κυρίως να βρούμε νέο κόσμο για κοινωνήσουμε αυτές. Σαν μια πρώτη κίνηση λοιπόν, αφού συζητήσαμε την σκέψη περί Ευρωεκλογών με συντρόφους, φίλους και ομάδες κοντά στο Άρδην σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Αλεξανδρούπολη και Πάτρα, αποφασίσαμε να θέσουμε αυτό το κείμενο προς συζήτηση και ανοιχτά στο διαδίκτυο.
Η Κίνηση Πολιτών Άρδην θέλει να βοηθήσει να συγκροτηθεί κάποια στιγμή και σε πολιτικό επίπεδο ο δημοκρατικός πατριωτικός χώρος, ένας χώρος που έχει συγκεκριμένο ιδεολογικό στίγμα, αλλά σε πολιτικό επίπεδο βρίσκεται σε εμβρυακό στάδιο και φυσικά δεν ταυτίζουμε όλο αυτόν τον χώρο με την ΚΠΑ, η ΚΠΑ είναι ένα κομμάτι του.
Ελπίζω να βοήθησα.
Γιάννης Ξένος

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Δημήτρης Π. 9 Ιουλίου 2013 - 10:35

Ευχαριστώ Γιάννη

Φυσικά και βοήθησες

Κατάλαβα λοιπόν ότι ο παρών διάλογος θα είναι επί του κειμένου των θέσεων που παρατίθεται και σκοπό έχει να το βελτιώσει αν και όπου χρειάζεται ώστε να χρησιμοποιηθεί ως βάση επί της οποίας θα στηριχθεί κάποια στιγμή ο δημοκρατικός πατριωτικός χώρος, για να εκφραστεί και σε πολιτικό επίπεδο μια και κάτι τέτοιο βρίσκεται ακόμη σε εμβρυακό στάδιο….

Πολύ ωραία… Και η κίνηση με βρίσκει απολύτως σύμφωνο…

Προσωπικά, επειδή τις αρχές της ΚΠΑ που παρατίθενται όχι μόνο τις υιοθετώ αλλά και τις θεωρώ και ικανές ώστε ήδη να χρησιμοποιηθούν ως βάση για την συγκρότηση του ΔΠΧ που λες, θα περιμένω να τελειώσουν όσοι θέλουν να τις βελτιώσουν για να προχωρήσουμε μετά στην συγκρότηση του χώρου.
Εκεί λοιπόν εστιάζεται και το δικό μου ενδιαφέρον, για να δω πώς σκέφτεστε αυτή την συγκρότηση, ποια θα είναι η σχέση σας με τις άλλες ΔΠΚινήσεις και τελικά με ποιο τρόπο σκέφτεσθε ότι θα πρέπει πραγματοποιηθεί η συνένωση των Πατριωτικών Δυνάμεων.
Αυτό το λέω γιατί θεωρώ ως δεδομένο ότι, φυσικά, αποτελεί κοινή αντίληψη ότι αλλαγή σε αυτή την χώρα δεν πρόκειται να προκύψει, αν ο καθένας μας σηκώνει την σημαία του και λέει ακολουθήστε με ή λέει απλώς, εγώ κάνω αυτό που θεωρώ σωστό, κάντε και εσείς αυτό που θεωρείτε σωστό…
Σωστά όλα, αλλά ας συνεννοηθούμε μια και ο σκοπός είναι κοινός…

Πέραν των ανωτέρω, δεν ξέρω αν συμφωνείς/είτε με την ιδέα ότι ίσως θα μπορούσε να προχωρήσει, παράλληλα με τον διάλογο για τις θέσεις, και διάλογος σχετικά με την συγκρότηση του χώρου που κατά την γνώμη μου μπορεί να γίνει χωρίς να χρειάζεται απαραιτήτως να τελειώσει ο πρώτος μια και είναι φανερό, ότι παρόμοιες θέσεις έχουν σχεδόν όλες οι ΔΠΚινήσεις….

Να είστε καλά

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χριστίνα 9 Ιουλίου 2013 - 16:39

Όπως θα έχεις διαπιστώσει, εδώ και καιρό, το να δηλώνει κανείς ότι ανήκει στον ΔΠΧ δεν είναι αρκετό. Γι’ αυτό και η ΚΠΑ ξεκινάει αυτή τη διαδικασία, ώστε να διευκρινιστεί με σαφήνεια το τι εννοεί κανείς με δημοκρατικό πατριωτικό χώρο. Άρα, η συζήτηση πάνω στις θέσεις δεν είναι δευτερεύουσα δουλειά αλλά μάλλον η κύρια για τη συγκρότηση του ΔΠΧ. Και εξηγούμαι: δημοκρατικές πατριωτικές δυνάμεις υπάρχουν από πολλά χρόνια (από την εποχή που το ΠΑΣΟΚ ήταν στις δόξες του), και σίγουρα δεν είναι μονοπώλιο του Άρδην. Η διαφορά μας όμως με τις περισσότερες είναι ότι όσοι έδιναν προτεραιότητα στο εθνικό και, γενικότερα, γεωπολιτικό πρόβλημα της Ελλάδας συνήθως αδιαφορούσαν για την κοινωνική πραγματικότητα της χώρας (εκτός ίσως από κάποιες αόριστες γενικολογίες), θεωρώντας ότι εάν λυθεί το εθνικό πρόβλημα τα υπόλοιπα θα ακολουθήσουν αυτομάτως, κατά κάποιον μαγικό τρόπο. Την ίδια μέθοδο ακολουθούν (αλλά ακριβώς στον αντίποδα) πολλές δυνάμεις της Αριστεράς, οι οποίες αγνοούν την γεωπολιτική πραγματικότητα και θεωρούν ότι, αν λυθεί το κοινωνικό-οικονομικό ζήτημα, τα υπόλοιπα θα γίνουν από μόνα τους.
Η άποψη του “Α” ήταν, αντίθετα, ότι η κοινωνική-οικονομική πραγματικότητα της χώρας (δηλαδή η παρασιτική της φύση) καθορίζει και τη μειονεξία της στο πεδίο της γεωπολιτικής. Πράγμα που συνεπάγεται αναπόφευκτα ότι πρέπει κανείς να έχει συγκεκριμένη πρόταση ΚΑΙ στο κοινωνικό-οικονομικό πεδίο, πρόταση που να λαμβάνει υπόψη τις συγκεκριμένες δυνατότητες της χώρας (και όχι να πετάει κουβέντες στον αέρα), και η οποία να απαντάει και στα εθνικά γεωπολιτικά ζητήματα. Πρόκειται, δηλαδή, για μια προσπάθεια σύνθεσης των πολλαπλών και διαφορετικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα η οποία είναι πολύ δύσκολη και απαιτεί πολλή δουλειά, τόσο ιδεολογική όσο και πρακτική. Γι΄αυτό και το Άρδην ξεκινάει τον διάλογο ώστε ο καθένας να συμβάλει από τη δική του σκοπιά στην πολυπόθητη σύνθεση. Αυτή η διαδικασία μπορεί να φέρει και τη συγκρότηση του ΔΠΧ και όχι μια οποιαδήποτε συνένωση διάφορων (ενδεχομένως και ετερόκλητων) ΔΠΚ.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Δημήτρης Π. 9 Ιουλίου 2013 - 23:58

Χριστίνα
Τώρα εσύ χρειάζεσαι πολύ συζήτηση αλλά σίγουρα δεν μπορεί να γίνει διαδικτυακά….
Ίσως κάποια στιγμή την κάνουμε ζωντανά…
Επίσης, επειδή συζήτηση επί των θεμάτων που θίγω είναι εκτός θέματος, προσωπικά, την σταματάω για να μην εμποδίζω την κανονική συζήτηση επί των θέσεων.
Υπάρχει πιθανότητα να συνεχίσω τον προβληματισμό μου στο θέμα: “Αφετηρία για ένα πατριωτικό εναλλακτικό κίνημα…”

Γιατί αυτό που με προβληματίζει είναι ότι προφανώς βρίσκομαι ενώπιον μια αορίστου χρόνου διαδικασίας, την στιγμή που εκ μέρους των δυνάμεων κατοχής, παράγεται καθημερινά σοβαρό καταστροφικό έργο…
Αυτό το γεγονός, δείχνει να θεωρείται δευτερεύον ζήτημα μια και διαφαίνεται ως πιθανή αντίδραση κάποια συμμετοχή, κάποιου χώρου αν συγκροτηθεί σε επαρκές μέγεθος (;), σε δευτερεύουσες εκλογές.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΦΟΙΒΟΣ ΜΠΙΛΛΙΝΗΣ 10 Ιουλίου 2013 - 08:21

Oι ανωτέρω θέσεις με βρίσκουν σε γενικές γραμμές σύμφωνο, όπως πιστεύω ότι θα έβρισκαν οποιονδήποτε χρησιμοποιεί ανεξάρτητη απο τυφλές ιδεολογικές και λοιπές ταυτίσεις κριτική σκέψη. Μου αρέσει επίσης, που η όλη πρωτοβουλία δε στηρίζεται στην “καπήλευση” κάποιων συγκεκριμένων ιδεών άλλα θεωρεί αναγκαία τη σύμπλευση όσο το δυνατόν περισσότερο και μεγαλύτερων μερών της κοινωνίας μας, σε πείσμα της μέχρι τώρα εξελισσόμενης διάσπασης του κοινωνικού ιστού.

Για να μη μακρυγορώ, νομίζω ότι θα έπρεπε να καταστεί περισσότερο σαφής η θέση της κίνησης σχετικά με το τραπεζικό σύστημα, όπως επίσης και με τη ενδεχόμενη χρησιμότητα ενός εθνικού νομίσματος…

Ακόμη, εξ όσων γνωρίζω υπάρχει μια ενδιαφέρουσα δημοκρατική κίνηση, το “Πατριωτικό Μέτωπο”, το οποίο έχει προχωρήσει σε σύνταξη νέου συντάγματος με κατεύθυνση σε πιο ουσιαστικούς δημοκρατικούς θεσμούς. Μήπως θα έπρεπε να αναζητηθεί συνεργασία και με αυτό το κίνημα; το ίδιο αφορά και άλλες δημοκρατικές κινήσεις όπως το δημοβούλιο πολιτών…

Τέλος όσον αφορά την εθνική ενέργεια, υπάρχει και η περίπτωση της εταιρίας δευκαλίων που έχει προχωρήσει σε ψυχρή σύντηξη υδρογόνου και νικέλιου. Το λέω γιατί σε μεγάλο βαθμό οι βιομηχανικές ΑΠΕ, ειδικά οι ανεμογεννήτριες αποδείχθηκαν μια απάτη εις βάρος της Ελλάδας και πολλές τοπικές κοινωνίες ξεσηκώθηκαν εναντίον τους.

Εύχομαι να προχωρήσει προς το καλύτερο η πρωτοβουλία του Αρδην για πολιτική συσπείρωση,

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
γιωργος 10 Ιουλίου 2013 - 18:04

Αυτο που θα ηθελα να ρωτησω ειναι ποιες ειναι οι θεσεις/αποψεις της ΚΠΑ για την εθνικη αμυνα και την υποχρεωτικη στρατιωτικη θητεια

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
George 10 Ιουλίου 2013 - 23:32

Όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν τους τελευταίους αιώνες την Ελλάδα ήταν κόμματα συγκροτημένα και υποστηριζόμενα από ξένες δυνάμεις. Τα όποια ως πρωταρχικό τους σκοπό δεν είχαν την εξυπηρέτηση του έθνους αλλά τα συμφέροντα αυτών των ξένων δυνάμεων που τα δημιούργησαν . Αυτά τα κόμματα ήταν και είναι φθηνές απομιμήσεις ξένων , με σκάρτα υλικά , λάθος μηχανισμούς που δεν μπορούν λειτουργήσουν σωστά. Αν ψάξει κάποιος να βρει κάποιο Ελληνικό κόμμα που είναι να αυθεντικά Ελληνικό, να έχει συγκεκριμένες και λειτουργικές προτάσεις καθώς και υγειη μηχανισμό…Δεν θα βρει τίποτα! Οι Έλληνες οι οποιοι δημιούργησαν τις επιστήμες και την πολιτική…τους τελευταίους αιώνες δεν έχουν ούτε ένα άξιο κόμμα να τους εκπροσωπήσει !…Μια απέραντη πολιτική νιρβάνα απλώνεται τους τελευταίους αιώνες στον Ελλαδικό χώρο. Τα σχέδια των ‘’φίλων’’ και ‘’συμμάχων’’ μας έχουν γίνει πλέον σαφή : Μέσα στη επερχόμενη καταστροφή η κυβέρνηση θα καταρρεύσει αφήνοντας στη θέση της τον Σύριζα ο όποιος απροετοίμαστος και πάντα ανοργάνωτος θα πέσει κι αυτός κάτω από τις πιέσεις ξένων και ντόπιων συμφερόντων αφήνοντας το δρόμο ελεύθερο (ελλειψει άξιου αντίπαλου) σε μια δικτατορία. Δένοντας πλέον χειροπόδαρα την Ελλάδα οριστικά και αμετάκλητα στα ξένα συμφέροντα.
Είναι χρέος των Ελλήνων να δημιουργήσουν αυθεντικά πολιτικά κόμματα που να είναι παντός καιρού και να λειτουργούν μόνο για το συμφέρον της Ελλάδας.
Συνεχίζω με καποιες πρoτασεις
– Ο Έλληνας θα πρέπει να καταλάβει ότι θα είναι πάντα στα δύσκολα! Η γεωστρατηγικη θέση της Ελλάδας ανέκαθεν ν ήταν, είναι και θα είναι δύσκολη. Πολύ δύσκολη! Το κράτος μας για να επιβιώσει ανεξάρτητο και αυθεντικό θα πρέπει να είναι πολύ πιο δυνατό (οικονομικα,στρατιωτικα, διπλωματικά κλπ…)από όλα τα γύρω κράτοι . Και επιπλέον θα πρέπει να καταστεί και πολύ σκληρό καρύδι για να σπάσει ακόμα και από υπερδυνάμεις. ( Γιατί υπερδυνάμεις ήταν αυτοί που οργάνωσαν και συντέλεσαν στους μεγάλους εθνικούς ακρωτηριασμούς της Ελλάδας). Αυτό για να γίνει δεν είναι εύκολο. Θέλει δουλειά! Πολύ δουλειά! Από όλους! Ο μύθος του Ηρακλή όταν συνάντησε την Αρετή και την Κακία δείχνει τις μόνες επιλογές που δίνει σ αυτό το λαό η μοίρα. Όπως αυτός έτσι και εμείς δεν έχουμε παρά να διαλέξουμε και να πάρουμε το δρόμο μας…
Αυτό σχετικά με τις υποσχέσεις… Μια ακέραιη Ελληνική πολιτική δύναμη δεν μπορεί να υποσχεθεί στο λαό εύκολη ζωή και μεγάλους μισθούς. Μπορεί όμως να φροντίσει να υπάρχει δουλειά για όλους όσους θέλουν να εργαστούν, δ ικαιοσύνη στην αμοιβή της εργασίας , μεγαλύτερη ανταμοιβή για όποιον θέλει να δουλέψει περισσότερο και ο κόπος των εργαζομένων να πιάνει τόπο και να έχει αποτέλεσμα για το κοινό συμφέρον.

– Θα πρέπει να δημιουργηθούν διαδικασίες ούτως ώστε όλοι να επιδιώκουν να δουλεύουν περισσότερο και να είναι πιο αποδοτικοί. Ιδιαίτερα για το δημόσιο η πρόταση μου όπως είπα είναι η αμοιβή των εργαζομένων να γίνεται με βάση ποσοστά από τα κέρδη της επιχείρησης. Αν η επιχείρηση πάει καλά και βγάζει περισσότερο κέρδος να πληρώνονται περισσότερο. Αν η επιχείρηση βγάζει λιγότερα τότε να πληρώνονται λιγότερα και αν είναι ζημιογόνα να απολύονται όλοι και να προσλαμβάνονται άλλοι . Αλλά μέχρι τότε να έχουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι την διαχείριση της επιχείρησης και να είναι αυτοί που θα αποφασίζουν τις κινήσεις και πως θα λειτούργεί η επιχείρηση , αν θα προσλάβουν και ποιους και αν θα απολύσουν και ποιους. Ποιον μάνατζερ θα βάλουν και αν δεν τους αρέσει να τον απολύουν η’ να τον στέλνουν και κατηγορούμενο στο δικαστήριο. Αν τώρα αυτοί καταφέρουν και τριπλασιάσουν για παράδειγμα τα κέρδη , ας παίρνουν και τριπλάσιο μισθό. Δε μας πειράζει κέρδος θα έχουμε. Βέβαια υπάρχουν και δουλειές στο δημόσιο που δεν επιφέρουν άμεσο χρηματικό κέρδος πχ δάσκαλοι , αστυνομικοί κλπ. Η απάντηση είναι ότι όλα μπορούν να μετρηθούν και ανάλογα να ανταμειφτούν. Δεν μπορεί για παράδειγμα ένας αστυνομικός που έχει διαλευκάνει εκατοντάδες εγκλήματα να έχει τον ίδιο μισθό με κάποιον που δεν έχει διαλευκάνει κανένα. Ο δάσκαλος… ανάλογα με το τι παιδεία θέλουμε και αν έχουν φθάσει τα παιδιά σε αυτό το επίπεδο. κλπ
– Θα πρέπει να ελεγχονται οι ιδιωτικές επιχειρήσεις ( πολυεθνικές κλπ) αν ωφελούν η’ ζημιώνουν τη χώρα. Για παράδειγμα μια πολυεθνική αλυσίδα σουπερ μάρκετ , θα πρέπει να ελέγχεται τι χρήμα βάζει στη χώρα και ποσό χρήμα τραβαει από τη χώρα και το στέλνει έξω. Επίσης πόσους εργαζόμενους και με τι μισθούς απασχολεί και ποσά Ελληνικά μπακάλικα έχει κλείσει. Αν το αποτέλεσμα είναι αρνητικό για το Ελληνικό κράτος τότε τετοιες επιχειρήσεις δεν νομίζω ότι θα πρέπει να έχουν λόγο ύπαρξης στην Ελλάδα.
– Μεταναστευτικό. Παράνομοι μετανάστες . Να στέλνονται πίσω στις πατρίδες τους. Όποιος δίνει στέγη η’ δουλειά σε παράνομο μετανάστη να τιμωρείται με 7 χρόνια φυλάκιση χωρίς αναστολή.
– Στρατός . Στο Ισραήλ και πρόσφατα στη Νορβηγία η στρατιωτική θητεία είναι υποχρεωτική και για τις γυναίκες. Γιατί να μην το κάνουμε και εμείς αυτό; Έχουμε λιγότερους κίνδυνους; Έτσι θα διπλασιάζαμε και το στρατό. Εξάλλου πάντα τα θηλυκά είναι και πιο επιθετικά…
Επιπλέον παρακολουθούσα κάτι βίντεο σχετικά με το στρατό της Ελβετίας. Εκεί μετά την ολοκλήρωση της στρατιωτικής τους θητείας παίρνουν και το όπλο μαζί τους στο σπίτι και συνεχίζουν να εξασκούνται και ως πολίτες στα πλαίσια της προετοιμασίας τους για παλαιική άμυνα. Επιπλέον κατά τη διάρκεια του ΒΠΠ οι αξιωματικοί τους είχαν λάβει εντολή πως ακόμα και σε περίπτωση επίθεσης και νίκης των Γερμανών , να μην παραδώσουν τα όπλα (ακόμα και αν λάβουν τέτοια εντολή από ανώτερο τους) αλλά να συνεχίσουν ανταρτικό πόλεμο. Είμαι της γνώμης ότι θα έπρεπε να ακολουθήσουμε και εμείς αυτή τη τακτική. Επίσης και ο τρόπος των δημοψηφισμάτων τους αποτελεί μια καλή δικλείδα ασφάλειας.
– Επισης αυτό το κακο με τα ΜΜΕ δεν μπορει να συνεχιστει . Θα πρεπει να υπαρχει καποιος ελεγχος ώστε να μην μπορει ο κάθε μεγαλοεπιχειρηματιας να διαμορφωνει αναλογα με τα συμφεροντα του τη κοινη γνωμη.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Βασίλης Μπαρτάς 13 Ιουλίου 2013 - 15:20

Συμφωνώ σε όλα με τα γραφόμενα σου. Απλά για το θέμα των παράνομων μεταναστών θέλω να επισημάνω πως μαζί μ’ αυτό που προτείνεις πρέπει να γίνει και επίσημη καταγγελία της Συνθήκης του Δουβλίνου 2 για να μπορούν να φεύγουν μετά από άδεια πολιτικού ασύλου σε χώρες που επιθυμούν χωρίς τον άμεσο κίνδυνο να μας τους επιστρέψουν πίσω.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Θ. Κλάρας 17 Ιουλίου 2013 - 03:29

Φίλε George, σε τι θα ωφελήσει η αύξηση της στρατιωτικής δύναμης όταν τους επικεφαλείς του στρατού τους “διορίζει” η κάθε προδοτική κυβέρνηση η οποία συνάμα αδιαφορεί αν το στράτευμα “αυτοκτονεί”, θαλασσοπνίγεται ή φουντάρει με τα προπολεμικά ελικόπτερα και αεροπλάνα που διαθέτουμε. Το μόνο αποτέλεσμα μιας τέτοιας κίνησης θα ήταν αύξηση των θυμάτων σε καιρό ειρήνης με τη σφραγίδα των κυβερνώντων, φερ’ειπείν του εκάστοτε Υπουργού Άμυνας, φερ’ειπείν του Τζιμάκου που έχουμε τώρα, του οποίου η μόνη έννοια είναι αν θα μπορέσει να διαφύγει με το πρωθυπουργικό αεροπλάνο όταν θα χρειαστεί. Γιατί όπως λέγαν κι οι γραφές, ήγγικεν η ώρα…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
George 26 Ιουλίου 2013 - 00:19

Φιλε Κλαρα, κανεις καλη κριτικη αλλα δεν ειδα την προταση σου. Και αυτό είναι το βασικοτερο προβλημα, πώς να βρουμε ένα συστημα που ακομα και αν o ανθρωπινος παραγοντας είναι αρνητικος (διεφθαρμενη η κυβερνηση) να μη μπορει να καταστρεψει τη χωρα όπως τωρα. Αλλα απεναντιας να αναγκαζει τον κάθε διεφθαρμενο πολιτικο να παλευει για το συμφερον της πατριδας . Τωρα σχετικα με τα αεροπλανα και τα ελικοπτερα: πισω εχει η αχλαδα την ουρα…οπου και να πανε παλι πανω σε Ελληνες θα πεσουν… ισως να είναι και χειροτερα εξω…μαλλον για διαστημοπλοιο θα επρεπε να ψαχνουν

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Πάνος 8 Οκτωβρίου 2013 - 19:47

7ετής φυλάκιση με αναστολή σε όποιον δίνει στέγη ή δουλειά σε παράνομο μετανάστη; Πού ζούμε; Στην ΕΣΣΔ του Στάλιν ή στις ΗΠΑ; Στη ναζιστική Γερμανία ή στη Βόρεια Κορέα;
Και καλά για τη δουλειά, να πω ότι “καταλαβαίνω” το σκεπτικό. Αλλά η στέγη, γιατί; Μη μου πεις! Άσε ξέρω! Δεν έχουν οι Έλληνες σπίτια να μείνουν. Βρε, δεν τα παίρνει ο Σαμαράς κι οι τράπεζες… Οι Πακιστανοί κι οι Αφγανοί τα παίρνουν…
Απόπειρα λογικής απάντησης: το φαινόμενο της μετανάστευσης για πολλούς λόγους, που δεν έχουν να κάνουν μόνο με οικονομικές και πολιτικές αιτίες αλλά και με πολιτισμικές και κλιματολογικές ακόμα, δε μπορεί ν’ αναχαιτιστεί με αστυνομικό κράτος. Γενικά, η αντιμετώπισή του δε θα είναι το Police State του Μουσολίνι, του Χίτλερ, του Στάλιν, των Αμερικανών, αυτό που προτείνεις εσύ. Για όνομα του Θεού.
Την ειρωνεία πάντως, δε τη γλίτωσες, διότι όπου ακούτε πατριωτισμό, χώνεστε τα πιο αντιδραστικά κι υπεύθυνα τμήματα για την λεηλασία του τόπου ετούτου.
Όσο για το δημόσιο και τα όσα λες, μιας και φαίνεται ότι η συζήτηση γίνεται ως επί το πλείστον επ’ αυτού του θέματος στη σελίδα ετούτη (στα σχόλια, εννοώ), πρέπει να καταλάβεις ότι δημόσια επιχείρηση είναι μια επιχείρηση η οποία βρίσκεται υπό αυτό το status διότι πρέπει να κοιτά την κοινωνική προσφορά, το κοινωνικό έργο, τις παροχές κι όχι τους σαχλούς κι εμετικούς νεο-οικονομίστικους όρους της “αποδοτικότητας” που εφηύραν οι τρομοκράτες εργοδότες για να μεγιστοποιούν τα κέρδη τους.
Στο επεξηγώ: εάν η ανώτατη εκπαίδευση είναι δημόσια π.χ., έχει τεράστια έξοδα τα οποία είναι για χίλιους δυο σκοπούς. Το μεγάλο της κέρδος είναι η παραγωγή καταρτισμένων και μορφωμένων πολιτών κι όχι τα έσοδα που (μπορεί να) έχει. Αν αρχίσουμε να βλέπουμε τα πάντα με έξοδα-έσοδα οδηγούμαστε στον παραλογισμό του νεοφιλελευθερισμού, της ιδιωτικοποίησης των πάντων, δεν θα έχουμε κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα (καθώς ο ευκολότερος τρόπος για ν’ αυξήσεις το κέρδος σου είναι η μείωση των δαπανών) και δε διαφέρουμε σε τίποτα απ’ τον Σαμαρά, τη Μέρκελ, τον Ομπάμα και τον κάθε ληστή των ζωών μας.
Είναι μια λογική την οποία σας την πέρασε καλά καλά ο Σημίτης τόσα χρόνια και τώρα θέλετε να μονιμοποιηθεί αλλά τη χάρη δε θα σας την κάνει ο κόσμος.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
George 26 Οκτωβρίου 2013 - 14:17

Την ειρωνια δεν την γλιτωσες εσυ Πανο… Και προσεξε με τους χαρακτηρισμους γιατι φασιστας είναι πρωτα απ’όλα αυτος που αντι να κανει διαλογο με επιχειρηματα επιτιθεται μιλοντας χυδαια και ασυναρτητα. Θα προσπαθησω να αποφυγω λοιπον τον πειρασμο να απαντησω σε βλακωδεις χαρακτηρισμους και θα επιμεινω στην ουσια.
Το κάθε κρατος πρεπει να ξερει τι του γινεται! Και αυτό θα πει ότι ολοι οι ξενοι που βρισκονται μεσα σ’αυτό πρεπει να εχουν χαρτια’ όπως την αδεια παραμονης και να δηλωνουν την διευθυνση κατοικιας τους. Οσοι δεν τα εχουν αυτά θα πρεπει να απευθυνονται στο κρατος για να τους ενταξει σε καποια διαδικασια ειτε παραμονης ειτε επαναπροωθησης στις πατριδες τους. Αυτό λεει η λογικη! Εσυ απ’ότι φαινεται όμως θεωρεις λογικο το να εχεις το δικοιωμα να νοικιαζεις διαμερισματα η’ να ‘’φιλοξενεις’’ ανθρωπους που βρισκονται παρανομα στη χωρα και κρυβονται από την αστυνομια… Αν ζουσαμε σε ένα φασιστικο κρατος τοτε ισως να ειχε καποιο ηθικο στηριγμα η αποψη σου. Ομως δεν εχει σχεση με το κρατος και την κοινωνια που συζηταμε εδώ για να φτιαξουμε. Τα εχεις καπως μπερδεμενα στο μυαλο σου…
Οσο για το δημοσιο… Δεν λεω ότι πρεπει να μετραμε οπωσδηποτε το εργο που παραγουν σε χρημα. Αυτό που λεω είναι ότι καπως πρεπει να μετραμε αυτό το εργο! Γιατι διαφορετικα δεν θα μπορουμε να ξεχωρισουμε αυτόν που δουλευει από αυτόν που δεν δουλευει και παρασιτει . Οσο για το μετρημα εσοδων – εξοδων αν νομιζεις ότι το εκανε το πασοκ…τοτε σου προτινω να πας για ψυχαλυση… Αλλα μαλλον εσυ πιστευεις ότι τα μετρουσε καλα το πασοκ τοσα χρονια….η’ ότι τα μετραει σωστα η τροικα τωρα…

Χρίστος Μαργαρίτης 11 Ιουλίου 2013 - 10:46

Γιωργο,αρχιζω απ το τελευταιο,τα ΜΜΕ.Πως μπορει σε μια ελευθερη κοινωνια να γινεται τετοιος ελεγχος;Αυτο μονο η κοινωνια με καταλληλη παιδεια,μπορει να το κανει,δηλ να τ απορροψει.

Για τον στρατο,ενδιαφερουσες οι ιδεες σου.Αλλο ομως οι Ελβετοι,αλλο οι Ελληνες.Εννοω στην νοοτροπια.

Συμφωνω για λαθρομεταναστες.

Για τις πολυεθνικες που λες,δεν το βλεπω λογικο να την κλεισεις,επειδη με την λειτουργια της,εκλεισαν Ελληνικα μαγαζια.Ο λαος πρεπει να μην πηγαινει σε πολυεθνικες.Ο ελεγχος ομως πρεπει να υπαρχει.

Τελος,το δημοσιο.Με φοβιζει η ιδεα,να ελεγχουν οι εργαζομενοι και να παιρνουν αποφασεις.Πιστευεις οτι ειναι ευκολο;σωστος ο τροπος πήρωμης που λες.Για τον ελεγχο ομως πχ στους δασκαλους,πως θα φανει αν εχουν κανει καλη δουλεια;Για την ΕΥΔΑΠ,τι θα κανουμε;αν πεσουν εξω,με τον τροπο που λες και απολυθουν,θα υπαρξει προβλημα με την παροχη νερου;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
George 11 Ιουλίου 2013 - 18:01

Ευχαριστω Χριστο, Για τα ΜΜΕ θα σου απαντησω ότι δυστυχως δεν εχει ολος ο κοσμος την καταλληλη παιδεια , τις γνωσεις αλλα και το χρονο ώστε να διασταυρωνει και να μην καταπινει αμασητα αυτα που του πλασαρουν από τη τηλεοραση.Επιπλεον εχουν εξελιχθει σε πρωτη εξουσια. Θα μπορουσε μια πατριωτικη κυβερνηση μεσα στις δυσκολιες που θα εχει να αντεπεξελθετε και στον πολεμο από τα ΜΜΕ ; Η επισημανση μου είναι κυριως στο τομεα των πολιτικων αναλυσεων και εκπομπων. Μηπως να περιοριζοτανε αυτος ο χρονος; H μηπως να ειχανε ολες οι πολιτικες δυναμεις τον ιδιο χρονο ? Το ποσοστο του 10% που δινεται για παραδειγμα στο Συριζα (βασικο κομμα της αντιπολτευσης) από τα ιδιωτικα καναλια είναι πολύ λιγο δεν νομιζεις? Το μεγκα σε καποια περιοδο δεν τους εiχε καλεσει και καθολου. Επισης και για τις Τουρκικες σειρες , δε θα πρεπει κατι να γινει;
Σχετικα με τις αυτά που προτεινα για το στρατο η νοοτροπια των Ελληνων δεν νομιζω ότι αποτελει προβλημα. Απεναντιας αν το εξηγησεις σωστα και κανεις ένα γκαλοπ θα δεις ότι θα συμφωνουσε η συντριπτικη πλειοψηφια. Επιπλεον εγω μεχρι τωρα δεν εχω συναντησει Ελληνιδα που να μην συμφωνει με την υποχρεοτικη στρατευση και στις γυναικες… Αυτά ειναι ενας ευκολος τροπος πολλαπλασιασμου της ισχυος της χωρας (και ας μην ξεχναμε ότι η Τουρκια εχει ξεφυγει κατά πολύ μπροστα και στο στρατιωτικο τομεα, σε 10-20 χρονια θα εχουμε να κανουμε με υπερδυναμη!) . Επιπλεον σε περιπτωση στρατιωτικης ηττας δινεται η δυνατοτητα στον πληθυσμο να προστατευσει ο ιδιος τον εαυτο του. Τι θα ειχε συμβει στη Σμυρνη αν ολος ο Ελληνικος πληθυσμος εκει (αντρες και γυναικες) ηταν οπλισμενος ; Θα ειχε συμβει αυτή η καταστροφη; … Τι θα ειχε συμβει στη Κρητη αν ολος ο πληθυσμος εκει ηταν οπλισμενος; …θα ειχαν καταφερει να πατησουν ποδι οι Γερμανοι; Τι θα ειχε συμβει στην Ελλαδα στο ΒΠΠ αν ολος ο Ελληνικος πληθυσμος ηταν οπλισμενος αλλα και ο στρατος αντι να παραδωσει τα οπλα συνεχιζε κατευθειαν ανταρτικο; Γιατι να αφαιρεις το δικαιωμα της αμυνας από το πληθυσμο και να τους αφηνεις ερμαια να σφαγουν σαν προβατα;
Σχετικα με τις πολυεθνικες, η’ και ορισμενες τραπεζικες διαδικασιες (αυτές που κανουν ζημια στη χωρα) ισως θα επρεπε να τους ανεβει πολύ η εφορια. Ισως κατι άλλο δεν ξερω…ας πουν κι αλλοι αποψεις. Παντος αυτό θα πρεπει να το εχουμε στο πισω μερος του μυαλου μας.
Τωρα σχετικα με το δημοσιο. Εχει να κανει με αυτό που ελεγες στην αρχη, ότι το δημοσιο εχει μειωμενο ρισκο. Όπως βλεπεις (από τις απολυσεις) η ζωη δειχνει ότι και το δημοσιο εχει ρισκο! Απλα μεχρι τωρα αυτό το ρισκο το επαιρνε το κρατος (δηλαδη ο λαος) . Αυτό που λεω είναι ότι το ρισκο θα πρεπει να ξαναγυρισει εκει που είναι η θεση του. Δηλαδη σ αυτους που εργαζονται στη συγκεκριμενη επιχειρηση. Δεν γινετε ,ας πουμε, αυτοι να μην πατανε στη δουλεια (λεμε τωρα) και οι υπολοιποι να παιρνουμε το ρισκο. Η γνωμη μου όμως είναι ότι αν τους δωσεις και την διαχειρηση (αλλα και την δυνατοτητα να βγαζουν περισσοτερα αναλογα με τα κερδη) δεν θα πεσουν εξω. Γιατι είναι αυτοι που ξερουν καλυτερα από κάθε αλλον τι πρεπει να κανουν για αυξησουν τη δυναμικοτητα της επιχειρησης και να ανταπεξελθουν. Το να πεσουν εξω το θεωρω ακραια και απιθανη περιπτωση. Αν συμβει όμως θα πρεπει να απολυθουνε ολοι. Και μη φοβασαι δε θα υπαρξει προβλημα με τη παροχη νερου η’ με οτιδηποτε άλλο. Ουδεις αναντικαταστατος! Με το που θα βγαινουν αυτοι από τη πορτα θα μπορουν να εχουν ηδη προσληφθει και να μπαινουν αλλοι.
Και τους δασκαλους μπορουν να τους ελεγχουν επιτροπες πολιτων. Αναλογα με το τι θελουμε να ξερουν τα παιδια και αν εχουν φθασει στο συγκεκριμενο επιπεδο. Επισης σχετικα με τις αποδοσεις που πιανουν σε σχεση με αλλους συναδελφους τους σε χωρες που σεβονται τον εαυτο τους. Ισως καποιος δασκαλος να εκανε καλυτερες προτασεις σε αυτό θεμα…
Σχετικα με ότι γραφει ο Φοιβος. Κοιταξα λιγο στο ιντερνετ για το πατριωτικο μετωπο , εχουν καποιες ενδιαφερουσες αποψεις. Ισως καλα θα είναι να εξετασθουν και καποιες από αυτές να υιοθετηθουν. Σχετικα με το ενδεχομενο συνεργασιας μαζι τους δε ν μπορω να εκφερω γνωμη καθως δεν γνωριζω την ιστορια τους. Στην Ελλαδα εχουμε ακουσει πολλα ωραια αλλα τελικα εγιναν αλλα (οποιος εχει καει από ΓΑΠ ξερει…) . Ισως όμως να είναι και αξιολογοι. Σιγουρα θα υπαρχουν μελη του Αρδην που θα ξερουν περι τινος προκειται.
Εγραψα πολλα. Ξεκινησα βασικα να γραφω για να πυροδοτησω το διαλογο και να εκθεσω και καποιες ιδεες . Δεν ειμαι ουτε καν μελος των Αρδην αλλα μου αρεσει η ιστοσελιδα. Θα αφησω αλλους να συνεχισουν.
Καλη επιτυχια!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος Μαργαρίτης 11 Ιουλίου 2013 - 20:47

H αναφορα μου στην Ελβετια,ειχε να κανει με τα οπλα.Στην στρατευση γυναικων συμφωνω.Ομως, το να δωσουμε οπλα στον καθενα,ενω η χωρα δεν βρισκεται σε καλη κατασταση,ειναι κατι που με φοβιζει.Πως θα χρησιμοποιηθουν δηλαδη, απο καποιους.Εχεις δικιο ομως,αν ορθοποδησει η χωρα,θα ειναι μια καλη λυση.

Οσο για τα ΜΜΕ,ουτε εμενα μου αρεσουν τα Τουρκικα.Αλλα τι να κανουμε;μπορουμε να τ απαγορευσουμε;Το ιδιο θεωρω και για τις πολιτικες εκπομπες.Ναι,ειναι τουλαχιστον αστειες,αλλα τι μπορει να γινει;απαγορευση;εχουμε Δημοκρατια.Μπορει να επιβληθουν κανονες σε ιδιωτικα καναλια;Αυτα που λες,με τα οποια συμφωνω,θα μπορουσαν να γινουν,στην δημοσια(και οχι κρατικη) τηλεοραση.Ο αλλος βαζει λεφτα(ιδιωτικος καναλαρχης),οποτε κανει οτι θελει.

Για τις πολυεθνικες(κλπ) που λες,ναι, κατι πρεπει να γινει.Αλλα ζουμε σε καπιταλιστικο συστημα,οποτε υπαρχουν(παγκοσμιοι) κανονες.Αν μπορει να γινει κατι,για ολες αυτες τις εταιρειες που λες,ναι, να γινει.Απλα, δεν ξερω πως.

Νομιζω το Συνταγμα,αναφερει, οτι δεν υπαρχει απολυση στον Δημοσιο τομεα.Για να γινει αυτο που λες,πρεπει να σταματησει η μονιμοτητα.ΚΑι τοτε,θα ηταν σωστα αυτα που λες(πχ ποσοστα επι των κερδων).Αλλα η διοικηση, μονο σε υπαλληλους;Εγω ας πουμε,δεν εχω τετοιες ικανοτητες,πως μπορω ν αναλαβω τετοιες αρμοδιοτητες;Ισως,θα μπορουσαν να δινουν ιδεες στην διοικηση.Αλλα επειδη δεν ειμαι Αριστερος,δεν ειμαι της αποψης οτι πρεπει να διοικει ο εργαζομενος.Γι αυτο υπαρχουν οι διευθυντες,οι μανατζερ κλπ.Αμα μπορουσαν να διοικησουν,θα ειχαν αλλη ειδικοτητα.Ομως,μου φαινεται σωστο,να μπορουν να δωσουν ιδεες για την καλύτερη λειτουργια.Παντως,αν οχι παντου,σε μεγαλο βαθμο,πρεπει να βγει η μονιμοτητα.Αλλα πρεπει και ο εργαζομενος εκει,να καταλαβει,οτι οταν γινονται συνεχεια προσληψεις,η εταιρεια θα κινδυνεψει και μπορει να χασει και ο ιδιος την δουλεια του.Τοσα χρονια ομως,δεν ειδα καποιον κλαδο να διαμαρτυρεται για προσληψεις.Οποτε πρεπει και ο λαος,να καταλαβει τι γινεται και να μην εχει απαιτησεις απ το κρατος(αλλωστε οπως λες λαος=κρατος),λες και ειναι κατι διαφορετικο απο μας.

Πολλα ειπα.Ειναι ομως ενδιαφερουσα η συζητηση

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
George 11 Ιουλίου 2013 - 21:38

Χριστο δεν μπορω να καταλαβω τι φοβασαι στο να εχουν ολοι οπλα. Οι ”κακοι” αμα θελουν μπορουν και τωρα να βρουν ανετα οπλα. Αν γινει το συστημα που λεω θα εχουν ολοι οπλο. Αυτο θα πει οτι θα εχεις και εσυ και η μανα σου και ο πατερας σου και τα παιδια σου και τα ξαδερφια σου αλλα και ολο το χωριο η’ η πολη oπου μενεις. Ποιος νομιζεις οτι θα τολμησει να σε πειραξει;;;… Ποιος νομιζεις οτι θα τολμησει να κλεψει σε χωριο η’ πολη οπου ξερει οτι εχουν ολοι οπλα στα σπιτια;
Το να εχουν ολοι οπλο στο σπιτι το φοβουνται μονο οι δικτακτορες. Γιατι δεν μπορεις να επιβαλεις δικτακτορια σε ενα λαο οπου ολοι ειναι οπλισμενοι.
Oσο για το δημοσιο που λες…απο τον Στουρναρα και τον Βενιζελο θα εισαι σιγουρα καλυτερος!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Πάνος 8 Οκτωβρίου 2013 - 19:51

God bless America και ξερό ψωμί, δηλαδή. Από ένα όπλο ο καθένας κι όποιος μας πλησιάσει, του τη μπουμπουνάμε κι είμαστε σε αυτοάμυνα…
Καμία ελπίδα για τούτη τη χώρα…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΦΟΙΒΟΣ ΜΠΙΛΛΙΝΗΣ 12 Ιουλίου 2013 - 09:21

Μου φαίνεται υπερβολική και ενάντια στη γυναικεία φύση η υποχρεωτική θητεία για τις γυναίκες. Ίσως να αρκούσε μια σύντομη εκπαίδευση στα όπλα και τίποτα παραπάνω. Σε κάθε περίπτωση, δεν το βρίσκω αρμόζον για την ψυχοσύνθεσή μας να υιοθετήσουμε και μείς την ακραία μιλιταριστική πολιτική του Ισραήλ. Με αρκετά στελέχη και αξιωματικούς όταν τελούσα τη στρατιωτική μου θητεία συμφωνούσαμε ότι η στρατιωτική θητεία πρέπει να γίνει πιο ουσιαστική και ολιγόμηνη. Για παράδειγμα, τρεις μήνες με έντονη σωματική άσκηση και στρατιωτική εκπαίδευση… Όσο για τις υπηρεσίες, πολλές από αυτές είναι ανούσιες και μπορούν να τις κάνουν οι επαγγελματίες οπλίτες…
Όσον αφορά την κατοχή όπλων από τους πολίτες, συμφωνώ διοτί συμβαδίζει άρρηκτα με την ιδέα της δημοκρατίας – έλεγε κάποιος διανοούμενος πως η αθηναϊκή δημοκρατία λειτουργούσε σωστά σε περιόδους πολέμου, όταν οι πολίτες είχαν όπλα στην κατοχή τους και άρα τους φοβόταν η εκάστοτε επίδοξη εξουσία… Εννοείται πως η κατοχή όπλων πρέπει να γίνεται με ορισμένες προϋποθέσεις – όπως αυτές που υφίστανται στους σκοπευτικούς συλλόγους -, δηλαδή ψυχολογικές, να μην ανήκουν σε ακραίες οργανώσεις κ.α.

Φαίνεται κατά τη διάρκεια της συζήτησης πως είναι αρκετά τα θέματα και το καθένα από αυτά έχει τεράστια περιθώρια ανάλυσης. Εγώ θα ήθελα μεταξύ άλλων να επικεντρωθούμε και στα εξής:

α) πως θα αποκτήσουν οι Έλληνες μια στοιχειώδη ενεργειακή αυτάρκεια ή έστω θα συνάψουν τις πιο επωφελείς διεθνείς συμμαχίες σχετικά με τον τομέα της ενέργειας. Υπ’ όψιν, πρώτον ότι τα φωτοβολταϊκά και ειδικά οι ανεμογεννήτριες αδυνατούν να υποκαταστήσουν τους συμβατικούς σταθμούς παραγωγής ενέργειας. Δεύτερον, ότι τα παγκόσμια γεωπολιτικά “παιχνίδια” ειδικά στη μεσόγειο, έχουν ως κύριο στόχο την αποκλειστικότητα της ενέργειας…

β) πως θα αλλαχθεί ριζικά το τραπεζικό σύστημα, ούτως ώστε να υπηρετεί το λαό και όχι τους λίγους και πώς θα περιοριστεί η κερδοσκοπία εις βάρος ανθρώπινων ζωών του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Γνωρίζουμε, ότι όλα τα κράτη παγκοσμίως είναι υπερχρεωμένα και πως το χρέος είναι ο σύγχρονος θεσμός δουλείας και σε επίπεδο χώρας αποικιοκρατίας…

Τελειώνοντας, δεν πιστεύω ότι πρέπει να περιμένουμε την κατάρρευση των πάντων για να γίνει μια αλλαγή προς όφελος των πολιτών σε αυτά θέματα. Ή τουλάχιστον, αυτή την κατάρρευση να την προκαλέσουμε εμείς και όχι οι λίγοι, που όπως πάντα φέρουν το αποκλειστικό όφελος…

Υ.Γ. Αξίζει βεβαίως, κατά τη διάρκεια της συζήτησης να αναφερθούν και άλλα θέματα που άπτονται του επιδιωκόμενου από όλους μας “ευ ζην”. Για παράδειγμα, πως θα προστατευθεί αποτελεσματικά το φυσικό περιβάλλον ή για το πώς θα αποκτήσει η Ελλάδα ένα χωροταξικό σχέδιο. Υπ’ όψιν, πως λόγω της άναρχης δόμησης, η Αθήνα, άλλα και πολλές επαρχιακές πόλεις – ακόμη και κωμόπολεις – έχουν γίνει “πόλεις αβίωτες” και δε συνάδουν με τα πρότυπα του μέτρου και του κάλλους που μάς κληροδότησε ο αρχαίος μας πολιτισμός…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Πετρίδης Θανάσης 19 Ιουλίου 2013 - 23:53

“Όσον αφορά την κατοχή όπλων …….. να μην ανήκουν σε ακραίες οργανώσεις κ.α.”
Η ιδέα να κατέχουν σύγχρονα (και όχι τόξα και σπαθιά) όπλα οι πολίτες προϋποθέτει ψυχική και πνευματική ισορροπία, η οποία δύσκολα διαπιστώνεται και δύσκολα συναντιέται στον σύγχρονο δυτικό ανταγωνιστικό τρόπο ζωής. Κρίνω ότι μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε να λάβει χώρα αφού είχε προηγηθεί η εγκαθίδρυση ενός υγιούς μοντέλου κοινωνικής και οικονομικής οργάνωσης, αν και δεν τη θεωρώ αναγκαία για τη λειτουργία μιας δημοκρατίας. Όπως δε θεωρώ αναγκαίο να επικεντρωθούμε σε μια μιλιταριστική εκπαίδευση των πολιτών. Την εθνική μας αυτάρκεια και ανεξαρτησία θα την κερδίσουμε επενδύοντας στην Παιδεία και με τη διαμόρφωση μιας δυναμικής εξωτερικής πολιτικής που θα βασίζεται στις ιδέες του ανθρωπισμού και στο Διεθνές Δίκαιο.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
George 26 Ιουλίου 2013 - 00:27

Αγαπητε Θαναση, η οπλοκατοχη είναι σαν τα πυρηνικα…φερνει ισορροπια! Οσο για τις αμυντικες ικανοτητες των πολιτων ( τις οποιες εσυ πολύ κακως αποκαλεις μιλιταρισμο) δεν αποκλειουν, αλλα απεναντιας εξασφαλιζουν την παιδεια και την ανεξαρτησια.
Για λογους που μας διαφευγουν η εξελιξη του ανθρωπινου ειδους σχετιζεται με τον πολεμο. Αν κοιταξεις την ιστορια (και τα παθηματα μας) αλλα και τον συγχρονο κοσμο γυρω μας, ισως παρατηρησεις ότι δεν εφαρμοζονται πουθενα στις διεθνεις σχεσεις ο ανθρωπισμος και το δικαιο…Αυτά είναι παραμυθια για χαζα παιδια…Μονο τα δυνατα κρατη εχουν τη δυνατοτητα να εφαρμοσουν τον ανθρωπισμο και το δικαιο αλλα και αυτά μονο στο εσωτερικο τους. Επιπλεον οποιος δεν μπορει να υπερασπιστει την ελευθερια του, συντομα δεχεται επιθεση και τοτε χανει και την παιδεια και τον ανθρωπισμο…όπως θα γινει και με εμας οι οποιοι δεν προετοιμαζομαστε για πολεμο και γι’ αυτό συντομα θα τον εχουμε! (από το αν θες ειρηνη προετοιμασου για πολεμο) .
Δεν θεωρω ότι πρεπει να επικεντρωθουμε μονο στην αμυνα, την θεωρω όμως μια από τις απαραιτητες προυποθεσεις. Κοιταξε παλι λιγο στην ιστορια…Οι μεγαλυτερες καταστροφες στην Ελλαδα επηλθαν από πολεμους που επρεπε να κερδισουμε αλλα χασαμε! Δεν μας ανελυσες όμως την προταση σου. Πως πιστευεις δηλαδη ότι θα μπορεσουμε αυριο να αθετησουμε δανειακες υποχρεωσεις η’ εστω να χαραξουμε ανεξαρτητη εθνικη πολιτικη όταν θα εχουμε τον Γερμανο και τον Αμερικανο να μας εκβιαζουν ότι θα υποστηριξουν παλι έναν πολεμο της Τουρκιας η’ ακομα και της Αλβανιας εναντιον μας; Θα μας σωσει παλι το ξανθο γενος μηπως;;… Η’ θα απαγγειλουμε Ομηρο;… Αυτά είναι σοβαρα προβληματα που θελουν προσοχη και σκεψη.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος Μαργαρίτης 12 Ιουλίου 2013 - 10:29

Ναι απ τον Βενιζελο και τον Στουρναρα ισως ειμαι καλυτερος,αλλα τωρα οι αποφσεις παιρνονται απο τροικα.Η αποψη μου παντως ειναι,οτι γι αυτη την ας.Γι υτη την δουλεια,υπαρχουν οι μανατζερ,που γνωριζουν καλυτερα.

Οσο για τα οπλα,ειμαι υπερ της οπλοκατοχης,λογω εγκληματικοτητας.Αλλα αν ολοι εχουμε οπλα,τ αποτελεσμα θα ειναι οι εγκληματιες.να ειναι πιο αδιαστακτοι.Στην κατασταση που ειναι η χωρα,ισως τα οπλα χρησιμοποιηθουν για λαθος σκοπο απο καποιους,που ισως θεωρησουν,οτι μπορει να κανουν ανταρτικο πολεως πχ.Ειναι ενα σοβαρο ζητημα,που πρεπει ν ανοξει,αλλα θεωρω οτι χρειαζεται συζητηση

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
George 12 Ιουλίου 2013 - 16:25

Χριστο, σχετικα με το δημοσιο δεν εννοω να αφησουμε τους εργαζομενους κάθε δημοσιας επιχειρησης τελειως μονους τους να κανουν ότι θελουν. Εννοειται οτι το κρατος θα τους διαθετει καποιο γραφειο με εξειδικευμενο και εμπειρο προσωπικο που θα ελεγχει αλλα και θα τους συμβουλευει. Και θα μπορει να τους δινει η΄ να τους υποδεικνυει μανατζερς, κατευθυνσεις, διοικητικη υποστηριξη η’ ότι άλλο χρειαζονται. Αυτό που θελω να πω όμως είναι τις βασικες κατευθυνσεις και αποφασεις ( κατοπιν εξηγησεως και αποσαφηνισεως από το γραφειο) θα πρεπει να τις λαμβανουν οι ιδιοι οι εργαζομενοι. Γιατι διαφορετικα δεν μπορεις να τους απολυσεις γιατι θα σου πουνε ΄ εμεις δουλευαμε σκληρα αλλα εσεις (το κρατος) πηρατε λαθος αποφασεις ,τα κανατε μανταρα και μπηκε μεσα η επιχειρηση. Εμεις δε φταιμε! Και θα χουν δικαιο. Και μιας και το ανεφερες τις υπερβολικες προσληψεις εως τωρα δεν τις εκαναν οι εργαζομενοι αλλα οι βουλευτες για ψηφοθηρικους λογους.
Σχετικα με τη στρατευση στις γυναικες το αν είναι στη φυση τους η’ όχι είναι κατι πολύ σχετικο και υποκειμενικο. Καλο θα ηταν να δουμε τι γνωμη εχουν και οι ιδιες οι Ελληνιδες σ’αυτό το θεμα. Συμφωνω ότι χρειαζεται πιο σωστη και ουσιαστικη εκπαιδευση κατά τη διαρκεια της θητειας (τωρα είναι επιεικως απαραδεκτη…) αλλα λιγοτερο από ένα χρονο ειναι πολύ λιγο. Οσο για το μιλιταριστικο κρατος αυτος είναι ενας ορος που δεν κολλαει πουθενα στη συζητηση που κανουμε εδώ. Συμφωνω με τα υπολοιπα που γραφει ο Φοιβος. Ιδιαιτερα η αντιθεση της καλαισθησιας των σπιτιων στα νησια του Αιγαιου με τα ακαλαισθητα κτηρια και την αναρχη δομηση της Αθηνας και των αλλων πολεων είναι κατι που χτυπαει πολύ ασχημα στο ματι και ερχεται σε αντιθεση με το πολιτισμο μας.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Kanaris 12 Ιουλίου 2013 - 16:34

Το προς συζήτηση κείμενο θίγει επαρκώς όλα τα μεγάλα θέματα που ταλανίζουν το Ελληνικό Κράτος από την ανασύστασή του μέχρι σήμερα. Προσωπικά θα επιθυμούσα να υπάρξει και ένα ειδικό εδάφιο που να αναφέρεται στις Εργασιακές Σχέσεις, και τα οράματα των Πολιτών του Άρδην για την Κοινωνική Ανασυγκρότηση. Οι “δεξιοί λαϊκοί” θεωρούν τον τομέα αυτό σαν ταμπού, και κάθε φορά που κάποιος προσπαθεί να αρθρώσει μια πρόταση για κοινωνική δικαιοσύνη, επαναφέρουν τον μπαμπούλα της σοβιετοποίησης ή του πελατειακού δημοσίου του ΠΑΣΟΚ, αποκρύπτοντας συνειδητά το γεγονός ότι και τα δύο πάλε ποτέ μεγάλα κόμματα έκτισαν και συνεχίζουν να συντηρούν αυτό το κομματικοποιημένο και αντιπαραγωγικό έκτρωμα. Από την άλλη πλευρά η επίσημη “αριστερά” είτε περιορίζεται σε μεσσιανικούς αφορισμούς του τύπου “είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε” κλπ, είτε ψαρεύει στα θολά νερά υποσχόμενη νεκρανάσταση του “παραδείσου’ της εποχής του σημίτη.
Η κατάσταση όμως ανεξάρτητα από φτιασιδώματα ή ονειροφαντασίες είναι άθλια, και στο εγγύς μέλλον προβλέπεται ακόμα χειρότερη. Κοινωνικά έχουμε γυρίσει στην εποχή των εργασιακών σχέσεων που επικρατούσαν στα τέλη του 19ού αιώνα, με τους καπιταλιστές να είναι αποφασισμένοι να πάρουν πίσω όλα όσα αναγκάστηκαν να παραχωρήσουν στο 20 αιώνα, είτε κάτω από την πίεση του εργατικού κινήματος (1910-1940), είτε στα πλαίσια της σοσιαλδημοκρατίας (1950-1980). Οι εργαζόμενοι σήμερα στον ιδιωτικό τομέα (όσοι έχουν ακόμα δουλειά) συμπεριφέρονται απόλυτα ατομικά, γεμάτοι φόβους και ανασφάλειες για το αύριο, έτοιμοι να προβούν σε κάθε είδους παραχωρήσεις ή ακόμα και σε επονείδιστες πράξεις (χαφιεδισμοί, δολοπλοκίες, κλπ) αρκεί να διατηρήσουν την εύνοια των αφεντικών τους. Φυσικά ούτε λόγος για συμμετοχή σε μαζικές διαδικασίες και διεκδικητικά κινήματα. Το ποιο τραγικό είναι ότι κάθε φορά που συναντιούνται, αλληλοεύχονται να συνεχίσουν έτσι και την επαύριο.
Από τους δημόσιους οι πληβείοι έχουν λουφάξει στο καβούκι τους και μαραζώνουν κάθε ημέρα και περισσότερο, βλέποντας το παλαιό τους όνειρο για την πολυπόθητη “εξασφάλιση στο Δημόσιο” να μετατρέπεται σε εφιάλτη ενώ εκείνοι στέκονται ανήμποροι να αντιδράσουν, και παράλληλα για πρώτη φορά συνειδητοποιούν ότι μπορεί ακόμα και να απολυθούν. Και φυσικά πάντα υπάρχουν και οι λίγοι δημόσιοι πατρίκιοι, που παραμένουν γαντζωμένοι στα ειδικά προνόμια τους και είναι έτοιμοι να συνεργαστούν με τον οποιοδήποτε για την ολοκλήρωση της καταστροφής, αρκεί να μην θιχτούν τα δικά τους οφίτσια. Και δεν θυμούνται οι δόλιοι ότι οι καταχτητές και την προηγούμενη φορά φεύγοντας εκτέλεσαν αρκετούς από τους συνεργάτες τους.
Τέλος, η τεράστια στρατιά των ανέργων που ολοένα και μεγαλώνει, παρακολουθεί βουβή και παγωμένη τον χαλασμό που η καθημερινά ίδια βιώνει προσωπικά, ενώ σαν υπνωτισμένη αδυνατεί να προβάλλει οποιαδήποτε αντίσταση. Ακόμα και οι τραγικοί αυτόχειρες που πληθαίνουν σαν την χιονοστιβάδα, αντί να λάμπουν σαν νέοι Σαμουήλ ή Αυξεντίου, πιο πολύ φαντάζουν σαν άβουλα πρόβατα που αποδέχτηκαν ότι η μοίρα τους νομοτελειακά τελειώνει πάνω στο τσιγκέλι του χασάπη, και θέλησαν να τελειώνουν μια ώρα αρχύτερα.
Δυστυχώς όπως κάθε οικονομική εξαθλίωση που συμβαδίζει με την παρακμή θεσμών και αξιών έτσι και η σημερινή ρίχνει όλο και περισσότερους απελπισμένους στα δίχτυα των υπανθρώπων του ναζισμού. Η επίκληση στα ταπεινά ένστικτα (φόβος, θυμός, βία, εκδίκηση) είναι πάντα ευκολότερη, και έχει μεγαλύτερη απήχηση στους κατατρεγμένους, οδηγώντας τους σε πράξεις μαζικής βίας προς εκτόνωση πάνω σε φαντασιακούς ή πραγματικούς εχθρούς. Είναι υπέρτατο καθήκον μας να απεγκλωβίσουμε τα λαϊκά στρώματα που αυτή την περίοδο νομίζουν ότι θα εκδικηθούν το Σύστημα στηρίζοντας τους φορείς της ανωμαλίας. Πρέπει να τους δώσουμε να καταλάβουν ότι αυτοί οι τραμπούκοι ανέκαθεν αποτελούν τους πλέον αδίστακτους πραιτωριανούς του Συστήματος και οι συμπεριφορές τους είναι πάντα αδιέξοδες γιατί νομοτελειακά το τέλος του ναζισμού παραμένει η αυτοκαταστροφή.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Γιώργος Ρακκάς 12 Ιουλίου 2013 - 17:14

Είναι λίγο παράδοξο να συζητούμε σε μια διαλυμένη χώρα περί δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, ενώ το κράτος έχει βαρέσει διάλυση, ενώ η μεγαλύτερη τάξη της χώρας είναι αυτή των ανέργων, και ενώ ο ιδιωτικός τομέας έχει βαρέσει κανόνι.

Όλα αυτά διαμορφώνουν μια ιδιαίτερη κατάσταση.

Πρώτον. Πιστεύω ότι κεντρικό ζήτημα μιας οικονομικής πολιτικής, είναι η παραγωγή του πλούτου, και όχι αποκλειστικά η αναδιανομή του. Υπ’ αυτή την έννοια, συζητούμε με όρους παραγωγικής ανασυγκρότησης, και ταυτόχρονης ριζικής αναμόρφωσης του κράτους.

Αυτό θα επηρεάσει αποφασιστικά τη λειτουργία τόσο του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού τομέα. Βρισκόμαστε στη φάση της κατάρρευσης. Τα γεγονότα έχουν μια αλληλουχία μεταξύ τους. Αυτό που χρεοκόπησε ήταν το κράτος των κομμάτων, έτσι όπως το γνωρίσαμε και γιγαντώθηκε την τελευταία 30ετία. Αυτό με τη σειρά του είχε διαδεχθεί το μετεμφυλιακό κράτος της δεξιάς, στο οποίο εξίσου ήταν κυρίαρχα το πελατειακό στοιχείο, η ιδιοποίηση του εθνικού πλούτου από της ελίτ, η χρησιμοποίησή του για να συντηρεί τα κοινωνικά στρώματα που το στήριζαν. Η μεταπολίτευση, αντί να θέσει τέλος σε αυτήν την πρακτική, απλώς κοινωνικοποίησε τη διαφθορά. Ήρε, δηλαδή, τους πολιτικούς αποκλεισμούς που είχε επιβάλει το προηγούμενο καθεστώς. Ας μην την πάμε πιο μακριά την συζήτηση, γι’ αυτές τις χρόνιες παθογένειες του νεοελληνικού κράτους, το πώς σχετίζονται με την εξάρτηση και με την κληρονομιά της Οθωμανοκρατίας.

Αυτά γράφονται για να ξεκαθαριστεί ότι όταν μιλάμε για δημόσιο, μιλάμε για μια ριζικά διαφορετική ελληνική πολιτεία, την οποία οι Έλληνες πολίτες δεν θα αντιμετωπίζουν ως εχθρική δύναμη, όπως συνέβαινε μέχρι τώρα, αλλά ως εγγυητή ενός πλαισίου συνύπαρξης που θα εξασφαλίζει τις προϋποθέσεις για μια καλύτερη ζωή.

Μέσα από τις σελίδες του Άρδην και της Ρήξης, έχουμε αναφερθεί επανειλημμένα στη σύγχρονη συζήτηση που διεξάγεται για τον μετασχηματισμό του δημόσιου τομέα, όχι την εξάλειψή του, προς μια κατεύθυνση αποκεντρωμένη, με στοιχεία διαφάνειας, συμμετοχικής δημοκρατίας κ.ο.κ.

Τώρα για τον ιδιωτικό τομέα, θα πρέπει να υπερβούμε τους ορίζοντες του παρασιτισμού. Γι’ αυτό οι προβληματισμοί στρέφονται προς την κατεύθυνση της παραγωγικής ανασυγκρότησης –όχι γενικά και αφηρημένα, αλλά μέσω ενός μοντέλου που ενθαρρύνει τη μικρή και μεσαία παραγωγή, μεριμνά για την υψηλή τεχνολογική σύνθεση της παραγωγής (γεγονός που σήμερα καθιστά βιώσιμη και αποδοτική την μικρή, και μεσαία παραγωγή), προστατεύει τις περιβαλλοντικές ισορροπίες και έχει έντονα εξισωτικά στοιχεία (μέσα από τη σύμπηξη συνεταιρισμών, την διαπραγμάτευση συλλογικών συμβάσεων κ.ο.κ.). Κι εδώ έχει γίνει τα τελευταία χρόνια μια προσπάθεια να αναδειχθούν παραδείγματα από την δικιά μας την ιστορία, αλλά και σύγχρονα, που λειτουργούν σε πολλές γωνιές του πλανήτη και κινούνται σε αυτήν την κατεύθυνση.

Τώρα, για το στρατό. Νομίζω ότι πρέπει να είμαστε ενάντιοι στην επαγγελματοποίηση του στρατού. Δεν θέλουμε μισθοφόρους. Η δική μας παράδοση είναι η παράδοση του πολίτη-οπλίτη, και του ακρίτα. Η αποδυνάμωση αυτής της παράδοσης, ήταν πάντοτε δείκτης παρακμής του ελληνισμού. Πέρα από αυτό, θέλουμε τον στρατό υπό τον έλεγχο του ελληνικού λαού, για προφανείς λόγους. Κι ύστερα πιστεύουμε ότι η εθνική ασφάλεια και ακεραιότητα αποτελεί δημόσιο αγαθό που επαφίεται στον πατριωτισμό του ελληνικού λαού. Κατά συνέπεια, θεωρούμε πως το μεγαλύτερο μέρος του στρατού πρέπει να αποτελείται από κληρωτούς. Και βέβαια με στοιχεία ισότητας των φύλων, θα πρέπει δηλαδή να στρατεύονται και οι άνδρες και οι γυναίκες. Το παράδειγμα του Ισραήλ, είναι λίγο άκαιρο, καθώς εκεί έχουμε να κάνουμε μ’ ένα επιθετικό, σωβινιστικό κράτος-αστακό, που ασκεί κατοχή σε ξένα εδάφη. Εμείς μιλάμε για έναν αμυντικό στρατό, που θα έχει λογική αποτροπής των επεκτατισμών που εκδηλώνονται (κύρια από την επιθετική Τουρκία) –και βέβαια δεν θα αποτελεί μαριονέττα της Δύσης και των υπερεθνικών στρατιωτικών οργανισμών της.

Από εκεί και πέρα, βέβαια, ανοίγει μια τεράστια συζήτηση για τις μορφές οργάνωσης του στρατεύματος, τα χαρακτηριστικά του κ.ο.κ. Κι εδώ πάει μακριά η βαλίτσα, εξ άλλου τα προγράμματα και οι θέσεις διαμορφώνονται βήμα-βήμα και αποσαφηνίζονται όσο τα κινήματα διευρύνονται, και τείνουν να εκφράσουν πραγματικές κοινωνικές δυναμικές, συγκεκριμένα στρώματα της κοινωνίας, γίνονται δηλαδή μαζικότερα. Δεν ξεπηδάνε από τα γραφεία, αλλά είναι προϊόν ευρύτερης ζύμωσης.

Αξίζει όμως να σημειώσουμε, ότι η ελληνική αντιστασιακή παράδοση έχει αναδείξει πτυχές τις οποίες μπορούμε να αξιοποιήσουμε στα πλαίσια μιας συζήτησης για την οργάνωση του στρατού (από το ύστερο βυζάντιο μέχρι την κλεφτουριά, και τα πιο κοντινά παραδείγματα της εθνικής αντίστασης). Και βέβαια, υπάρχει η μεγάλη δεξαμενή των παραδόσεων των λαϊκών απελευθερωτικών στρατών. Αυτά τίθενται ως γενικές κατευθύνσεις.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος Μαργαρίτης 12 Ιουλίου 2013 - 17:39

Εχεις δικιο,το θεμα δημοσιου ειναι θεμα που πρεπει να το κοιταξουμε αφου η χωρα ανακαμψει.Και γενικα πιστευω οτι αλλιως πρεπει να ενεργησουμε τωρα και αλλιως αφου ερθει η αλλαγη.Αυτα που λεμε με το Γιωργο,σιγουρα δεν γινονται τωρα.Οσο για το τωρα,ναι πρεπει να αλλαξει το μοντελο.Ιδεες σιγουρα υπαρχουν και οι δικες σου εινα πολυ καλες,απλα πρεπει να πειστουν οι πολιτες.Μια απλοικη ιδεα,θα ηταν φυσικα η γεωργια.Να γυρισουμε ξανα στα χωρια και να κοιταξουμε να παραγουμε προιοντα.Επισης,καλο θα ηταν να υπαρχουν και εργοστασια για να συσκευαζουν τα προιοντα ωστε να πηγαινουν και στο εξωτερικο.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
George 12 Ιουλίου 2013 - 17:18

Ενα τελευταιο σχολιο σχετικα με την οπλοκατοχη και κλεινω. Τα συγκεκριμενα οπλα θα ειναι δηλωμενα. Δεν θα μπορει ο κατοχος τους να τα χρησιμοποιησει ουτε για ανταρτικο πολεως ,ουτε για παρανομες πραξεις καθως θα ειναι σαν να δινει ταυτοχρονα και τη ταυτοτητα του στην αστυνομια. Με βαλιστικες ερευνες μπορει να εξακριβωθει το οπλο και αρα ο κατοχος. Οσο για το αν θα ειναι πιο αδιστακτοι οι εγκληματιες ‘ η λογικη λεει οτι θα ειναι πιο διστακτκοι…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος Μαργαρίτης 12 Ιουλίου 2013 - 17:42

Το θεμα οπλοκατοχης,εχει να κανει με αυτο που ειπε και ο Γιωργος Ρακκας.Δεν ειναι θεμα για τωρα.Και ετσι οπως το λες,καποιοι θα την δουν επαναστατες και θα εχουμε αλλα.Ολα αυτα χρειαζονται οργανωμενο κρατος και τον λαο να το αγαπαει και οχι να το θεωρει εχθρο.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος Μαργαρίτης 12 Ιουλίου 2013 - 17:26

Με τις προσληψεις εννουσα,οτι οι εργαζομενοι,ενω εβλεπαν προσληψεις,για ψηφοθηρικους λογους,δεν αντιδρουσαν.Αντιθετως εχω δεν πανο να ενε,περισσοτερες προσληψεις.αφου δεν μπορουν αν καταλαβουν το απλο,οτι ετσι θα χασουν και αυτοι την δουλεια τους,τοτε πως θα διοικησουν.Ετσι οπως το θετεις και αν καταργηθει η μονιμοτητα,ειναι μια καλη λυση.

η δομηση της Αθηνας,ειναι μεγαλο θεμα.ισως η αποκεντρωση θα ηταν μια λυση.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΦΟΙΒΟΣ ΜΠΙΛΛΙΝΗΣ 12 Ιουλίου 2013 - 19:40

Πολύ σωστά επισημαίνει ο Γιώργος Ρακκάς πως το πρόβλημα του πελατειακού κράτους μπορεί να λυθεί μόνο στα πλαίσια μιας ριζικά διαφορετικής ελληνικής πολιτείας. Μέχρι και σήμερα, όλοι ξέρουμε καλά πως αποτελεί τροχοπέδη σε μια ανάταξη της δημόσιας διοίκησης η εξάρτηση μεγάλων κομματιών της ελληνικής κοινωνίας σε βουλευτές και κομματάνθρωπους… Σωστή επίσης και η επισήμανση του George πως τα κυρίαρχα κόμματα ήταν επίσης εξαρτημένα από ξένες και εγχώριες και μη οικονομικές δυνάμεις.
Προκύπτει λοιπόν το ζήτημα με ποιον τρόπο θα “καθαριστεί” το πολιτικό πεδίο αφ’ ενός από το πελατεικό κράτος αφ’ ετέρου από τις αφανείς επιρροές… Νομίζω, μάλιστα, πως το ζήτημα αυτό δεν πρέπει να το προσεγγίσουμε μόνο θεωρητικά (τί θα έπρεπε να γίνει) άλλα, λόγω της κρισιμότητας των περιστάσεων, κυρίως πρακτικά (τι πρέπει να κάνουμε τώρα). Δεν είμαι ειδικός άλλα νομίζω πως κάποια στιγμή το ρουσφέτι πρέπει να αντιμετωπισθεί νομικώς.

Η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και η αντιμετώπιση, άλλο ένα μεγάλο ζήτημα που δεν μπορεί να προσεγγισθεί με τους υπάρχοντες πολιτικούς όρους. Σε θεωρητικό επίπεδο, ένα κράτος που έχει τη δυνατότητα έκδοσης νομίσματος, θα μπορούσε να χρηματοδοτεί δημόσια έργα (όπως δενδροφυτεύσεις σε όλη την Ελλάδα) και οπωσδήποτε να παρέχει χρηματοδότηση σε ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ νέο θέλει να ασχοληθεί με τον παραγωγικό τομέα και δεν έχει την δυνατότητα να το κάνει. ίσως θα έπρεπε να δημιουργηθεί μια πραγματική λαϊκή και εθνική τράπεζα που να έχει κύριο στόχο τη χρηματοδότηση των μικρομεσαίων παραγωγών και επιχειρήσεων…

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο πρέπει να ασκηθούν πιέσεις σε συνεργασία με άλλες ευρωπαϊκές χώρες ούτως ώστε να συνταχθεί μια ευρωπαϊκή νομοθεσία που να εμποδίζει την κερδοσκοπία χρηματιστικών οίκων εις βάρος των ευρωπαϊκών λαών (όπως τα cds). Ακόμη να μπορούν όλα τα κράτη να δανείζονται από την ΕΚΤ με ένα 1%. Τέλος, να υπάρξει πλήρης διαφάνεια όσον αφορά τη λειτουργία της ΕΚΤ, που καθώς φαίνεται δεν την ελέγχει κανείς…

Τέλος, όσον αφορά το στρατό, πρέπει όντως να αλλάξουν πολλά, γιατί έτσι όπως είναι τα πράγματα λίγοι στρατευόμενοι θεωρούν πως πραγματικά υπηρετούν την πατρίδα τους κατά τη διάρκεια της θητείας τους. Νομίζω πάντως πως όλες οι ένοπλες δυνάμεις θα έπρεπε να εκπαιδεύονται σε επίπεδο ειδικών δυνάμεων… Προσωπικά, αυτό που δε μου αρέσει στο στρατό όπως είναι η αίσθηση του παράλογου που κυριαρχεί όπως επίσης και η έννοια της τυφλής πειθαρχίας. Οι ακρίτες ας μην ξεχνάμε είχαν τα κτήματα και τις οικογένειές τους στα σύνορα. Από την άλλη οι κλέφτες δημιούργησαν την τακτική τους βασιζόμενη στην ανεξέλεγκτη δράση τους…

Όσον αφορά τη θητεία για τις γυναίκες, αντικειμενικά ΙΣΩΣ να μπορούσε να λειτουργήσει. Κατά τη δική μου οπτική μου, όμως, ως ιδέα μου φαίνεται αισχρή… Νομίζω πως η ιδέα της ισότητας των φύλων είναι ξεπερασμένη. Τα δύο φύλα έχουν τις διαφορές τους και πρέπει να τις σεβαστούμε…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος Μαργαρίτης 13 Ιουλίου 2013 - 12:36

Αισχρη γιατι;και γω δεν πιστευω στην ισοτητα των φυλων,αλλα αφου δεν εχουμε τον πληθυσμο πχ των Τουρκων,ισως θα ηταν καλο σε καποιες θεσεις να υπαρχουν και γυναικες.Για την αναδιαρθρωση της θητειας που λες,συμφωνω.

Τωρα για τον ελεγχο που λες στην κερδοσκοπια,καθως και για τα δανεια,ειναι κατι που για το δευτερο πρεπει να συμφωνησουν οι Γερμανοι και για το πρωτο,αυτο που βλεπουμε μεχρι στιγμης,ειναι οτι οι πολιτικοι δεν παρεμβαινουν στους κερδοσκοπους.Αν υπηρχε κρατικος παρεμβατισμος,εσως να μην ειχαμε και κριση.Καλη ιδεα,αλλα δεν ξερω πως μπορει να γινει

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΜΕΛΑΝΟΣ 14 Ιουλίου 2013 - 22:21

George Συμφωνώ στα περισσότερα , κ κυρίως (για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλεία πολλή ) και μεθοδική . Παρακάτω όμως τους παρέσυρες όλους στο πλάτιασμα και στη βυζαντινή σχολαστικούρα σχετικά με την αυτοδιαχείρηση , τη στράτευση των γυναικών και τον εξοπλισμό του λαού (ο Κλαουζεβιτς αφηερώνει ολόκληρο κεφάλαιο στο έργο του η φιλοσοφία του πολέμου ) Αλλά ας μη μπλέξουμε εδώ με πολεμικές θεωρίες ας μείνουμε στις πολιτικές. Ναι είμαστε μία Πόλη απο ανατολή και δύση πολιορκιμένοι και για να μη γίνουμε και Πόλη κουρσεμένη χρειάζεται και η αρματοσία του λαού και η στράτευση όλων. Κυρίως όμως χρειάζεται η γυατριά του άρρωστου και πληγωμένου εθνικού κορμού. Για να εισέλθει στον 21ο αιώνα υγιής. Γιατί απο τον 20ο κουβαλά μόνο πληγές και αρρώστιες. Πληγές που πολλές τις άνοιξε μόνος του και τις ξανά ξύνει μονος του. Κυριολεκτικά ολες ειναι ανοιχτές ( και οι παραστιτικές ελιτ θρέφονται απο αυτές τις πληγές και τις δουλειές μας τις μισές ) ΕΝΑΝ ΑΙΩΝΑ δεν κλείσαμε καμία εκρεμότητα. Μετά τον ( συνοστισμό του 1922 ) το Αιγαίο αμφισβητήται. Παρά τον επικο αγώνα του 40 οι Γερμανοί δεν έφυγαν ποτέ. Παρα τον σπαραγμό του εμφυλίου κάποιοι ειναι έτοιμοι να ξεθάψουν τα τσεκούρια. Παρά τον Κυπριακό αγώνα το νησί παραμένει μισό και χρεωμένο. Ενας αιώνας δουλεία θυσίες και αγώνες όλα μισά. Ολα χαμένα η χώρα παραμένει χρεωμένη και πληγωμένη. Οχι άλλα μισόλογα καθαρά λόγια και έργα ΤΩΡΑ ΜΕ ΩΜΟΝΙΑ. 14/07/2013 224 χρόνια απο την πτώση της Βαστήλης ο αγώνας συνεχίζεται !!!!!!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
admin 15 Ιουλίου 2013 - 13:28

Συμμετοχή-υποστήριξη της καμπάνιας της κ.π. Άρδην, στον σύνδεσμο: εδώ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
George 16 Ιουλίου 2013 - 09:02

Σε αυτό που ειπες ότι εμειναν όλα μισα’ Ποιος παραγοντας φταιει; Ο λαος; Οι ξενες δυναμεις ; Η’ το πολιτικο μας συστημα; Η γνωμη μου είναι ότι φταινε και οι τρεις. Ποιους παραγοντες μπορουμε να αλλαξουμε εμεις; Εγω λεω ότι μπορουμε να αλλαξουμε μονο το πολιτικο συστημα. Αλλα αν εφαρστει ένα σωστο πολιτικο συστημα τοτε μπορει και ο Ραγιας να γινει Ελληνας και η Ελλαδα να μετατραπει σε δυναμικο διεθνη παικτη που θα τον σεβονται οι ξενες δυναμεις.
Για να εφαρμοσουμε ένα σωστο πολιτικο συστημα θα πρεπει καποιος η’ καποιοι να το επεξεργαστουν και να το προτεινουν και μετα ο λαος αμα του αρεσει να το διαλεξει. Το τρομερο και φοβερο στην Ελλαδα είναι ότι κανενας πολιτικος δεν εχει να προτεινει κατι ουσιαστικο πανω σ’αυτό το θεμα που είναι ο σκληρος πυρηνας της καταντιας μας. Ακομα και οι αριστεροι δεν εχουν μια σαφη εικονα στο κεφαλι τους. Εχουν στοχο. Αλλα δεν ενδιαφερονται να βρουν το μεσο που θα τους παει στο στοχο.
Αλλα θα μου πεις’ Βυζαντινολογω και παλι… Αλλα το να θελεις ριξεις μια κυβερνηση (που πραγματικα είναι αισχρη) και να μη ξερεις τι θελεις να βαλεις στη θεση της…αυτό πως λεγετε στα Νέο Ελληνικα;…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΦΟΙΒΟΣ ΜΠΙΛΛΙΝΗΣ 15 Ιουλίου 2013 - 15:38

Με αφορμή την πρόταση για την καμπάνια του ΑΡΔΗΝ:
Θεωρώ πως η Κ.Π.Α. έχει αγνά και ανιδιοτελή κίνητρα. Ακόμη, όπως προέγραψα, συμφωνώ με τις γενικές αρχές, ειδικά όσες δεν έχουν να κάνουν με την εξωτερική πολιτική, για την οποία δεν είμαι επαρκώς ενημερωμένος. Όμως, για να επιτευχθούν οι βασικοί στόχοι χρειάζονται ενδιαμέσως κάποια βήματα. Θα ήθελα να γνωρίζω ποια θα μπορούσαν να είναι αυτά. Για παράδειγμα, τι στάση πρέπει να τηρήσουμε απέναντι στην Ευρώπη, δηλαδή στη Γερμανία, και με ποιο τρόπο θα λύσουμε το πρόβλημα της τωρινής (πλασματικής ίσως) εξάρτησής μας από τους δανειστές και τα μνημόνια. Όσον αφορά το πολίτευμα με ποιον τρόπο θα γίνει η μετάβασή του σε μια ουσιαστική δημοκρατία, στη λεγόμενη δημοκρατία.

Ο τομέας της θεωρίας, χωρίς τον οποίον δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί τίποτα αξιόλογο, ανήκει στη σφαίρα της Φιλοσοφίας και των Ιδεών. Αντίστοιχα, ο τομέας της πράξης, με τον οποίο επιτελείται η πραγματοποίηση των ιδεών ανήκει στη σφαίρα της Πολιτικής. Η κίνηση Άρδην, εξ όσων γνωρίζω είναι μια κυρίως φιλοσοφική και Ιδεολογική κίνηση (με την ουσιαστική έννοια της λέξης). Θα ήθελα λοιπόν να γνωρίζω περισσότερα όσον αφορά τις εκτιμώμενες διαδικασίες με τις οποίες θα υλοποιηθούν οι γενικές αρχές…

Χρίστο, η αίσθηση της αισχρότητας πηγάζει από τον τρόπο με τον οποίο έχω μάθει να αντιμετωπίζω το γυναικείο φύλο και ασφαλώς είναι προσωπική. Για να βρεθεί μια μέση οδός στο εν λόγω ζήτημα, ίσως θα έπρεπε να ρωτηθούν (με ένα δημοψήφισμα) οι ίδιες οι γυναίκες…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
George 15 Ιουλίου 2013 - 17:03

Άρθρο 120…
4. “H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.”

Εδώ θα ηθελα να πω ότι ισως θα επρεπε να σκεφτουμε λιγο πιο Διαβολικα…
Δηλαδη… εχουμε ένα συνταγμα και ένα νομικο πλαισιο του οποιου η τηρηση επαφιεται στον πατριωτισμο των πολιτων…Τι γινετε όμως όταν η κοινωνια είναι διαβρωμενη και η διαφθορα εχει κυριαρχησει από από πανω εως κατω;… Τοτε το νομικο μας συστημα δεν λειτουργει σωστα! Χρειαζομασταν εμεις ένα νομικο συστημα το οποιο να είναι φτιαγμενο για αγγελους η’ για αδιαφθορους πατριωτες;… Όχι βεβαια! Γιατι η ιστορια και η πραξη το εχουν δειξει ότι δεν ειμαστε στην πλειοψηφια μας ουτε αδιαφθοροι ουτε ειμαστε ολοι πατριωτες. Αν ειμασταν αγγελοι δεν θα χρειαζομασταν καν νομους και συνταγμα…θα εφταναν μονο καποιες κατευθυνσεις-υποδειξεις. Επιπλεον σ’αυτό το συστημα μπαινεις ακεραιος και ηθικος και βγαινεις διεφθαρμενος. Επιπλεον μας διαιρει βαθια (αριστεροι- δεξιοι).
Μηπως εμεις χρειαζομαστε ένα συνταγμα και ένα νομοθετικο πλαισιο που να είναι φτιαγμενο για διαβολους; … που να τους μετατρεπει όμως ολους σε πολιτισμενους πολιτες και αδιαφθορους πατριωτες ; Ναι! Εμεις χρειαζομαστε ένα τετοιο συστημα. Εμεις χρειαζομαστε ένα συστημα που να τροφοδοτεται από τη κακια και όχι να σβηνει , να εκμεταλευεται τις διχονοιες και τα ιδιοτελη συμφεροντα των πολιτων για να διαλυει τη διαφθορα να λειτουργει σωστα και να πιανει μεγαλες αποδοσεις. Να βαζεις διχονοια φθονο, ατομικη ιδιοτελεια και να βγαζεις αξιοκρατεια, πρωτοπορα κρατικη διαχειρηση, κοινωνικη και πολιτικη συμπνοια και προκοπη. Να βαζεις αδιαφορους και να τους μετατρεπει σε αλληλεγγυους και ενεργους πολιτες. Να βαζεις προδοτες και να τους μετατρεπει σε πατριωτες. Να βαζεις βαζεις κακια και να βγαζει υψηλου επιπεδου δημοσια και δωρεαν υγεια, πραγματικη Ελληνικη παιδεια, να μηδενιζει την ανεργια και τη φτωχεια και ολοι οι πολιτες να είναι και ευχαριστημενοι από αυτό το συστημα και να το στηριζουν!
Φαινεται δυσκολο; Ναι είναι. Όλα τα ωραια είναι δυσκολα… Καποιοι νομισαν ότι θα μπορουσαν να λυσουν ετσι ευκολα το προβλημα με μια δικτακτορια όμως μη ξερωντας οι αδαεις ότι το προβλημα δεν είναι τοσο απλο αφησαν εξω από τα γραναζια του ελεγχου το δικτακτορα, τα ηγετικα στελεχη και τα κομματοσκυλα που παντα είναι επηρεπη στη κακια και τη διαφθορα και τα καθεστωτα κατερευσαν.
Δεν είναι όμως ακατορθωτο! Ο Λυκουργος ειχε βρει μια λυση και εφτιαξε κατι τετοιο στην αρχαια Σπαρτη (που αντεξε παρα πολλους αιωνες). Και ο Καποδιστριας κατι αναλογο στην Ελβετια οπου ενωσε τα Ελβετικα καντονια τα οποια τρωγονταν συνεχεια μεταξυ τους…
Δεν είναι το προβλημα μονο να αλλαξουμε τη κυβερνηση και να βαλουμε επανω ‘’πατριωτες’’. Δεν είναι σοβαρη προταση το θα ερθουμε εμεις οι καλοι και θα διωξουμε τους κακους. Και στην αριστερα και τη δεξια υπαρχουν καλοι και κακοι, και μεσα σε κάθε κομμα (ακομα και στο Αρδην) υπαρχουν καλοι και κακοι, ακομα και μεσα στο κάθε ανθρωπο συνυπαρχει το καλο με το κακο. Το προβλημα είναι πως πρεπει να εχουμε συγκεκριμενες προτασεις για το πoια ακριβως γραναζια της κρατικης μηχανης πρεπει αλλαξουμε (η να τροποποιησουμε) και πως . Oχι μονο για να παρει μπροστα αλλα και για να βελτιωνεται συνεχως αυτή η ρημαδα η κρατικη μηχανη. Και λεγοντας κρατικη μηχανη εννοω τα παντα μεσα στο Ελληνικο κρατος , από τη κυβερνηση μεχρι τον τελευταιο οδοκαθαριστη, δημοσιο και ιδιωτικο τομεα.
Για παραδειγμα ΟΕΔΒ (οργανισμος εκδοσεων διδακτικων βιβλιων. Είναι γνωστο το χαλι. Ποιο συστημα πρεπει να βαλουμε για να μη ξανασυμβει κατι τετοιο; Το να βγαλουμε αυτους και να βαλουμε αλλους δεν είναι λυση. Γιατι μπορει να κανουν και οι επομενοι και οι μεθεπομενοι τα ιδια. Με ποια κριτηρια θα επιλεγονται , ποιοι θα αποφασιζουν για την επιλογη; Μηπως πρεπει να βαλουμε και αλλους παικτες που να αποφασιζουν και να αποκλειουν τους Ρεπουσιδες; Ποιους;
Για τους καθηγητες τον πανεπιστημιων. Πως θα παιρνει καποιος το δικαιωμα να διδασκει στο πανεπιστημιο; Κληρονομικα όπως τωρα; Nα βαζαμε και τους φοιτητες στη διαδικασια επιλογης ; Ναι αλλα οι φοιτητες μπορει να ψηφιζουν οποιον τους βαζει ευκολα μεγαλους βαθμους. Θα πρεπει να βαλουμε και καποιους αλλους. Ποιους; Μηπως επιστημονες από δημοσιες επιχειρησεις οπου θα μπορουσαν να καταληξουν οι φοιτητες;
Για το στρατο ποιοι θα αποφασιζουν για τα εξoπληστικα και για το σχημα του ; Θα μηνει το συστημα όπως είναι τωρα; (ζητω που καηκαμε!) . Θα πρεπει και εδώ να δουμε ποιους αλλους παικτες πρεπει να βαλουμε στη ληψη αυτων των αποφασεων. Μηπως να βαζαμε και το συλλογο αποστρατων αξιωματικων; Μηπως οχι; Μηπως και αλλους ; Μηπως να βαζαμε και κατοικους ακριτικων περιοχων; Ποιους; Πως;
Υπουργειο οικονομικων. Ο υπουργος μονος του εκει μπορει να τα βγαζει περα μονος του; Μηπως θα επρεπε να υπαρχει καποιο μονιμμο επιτελειο εκει ; Που να συμετεχουν με ψηφο ; O υπουργος ,ο εκπροσωπος των βιομηχανων, εκπροσωπος των μικροεπιχειρηματιων και ο εκπροσωπων των συνδικατων; Ναι αλλα μπορει να μπλοκαρει. Πως να το φτιαξουμε ώστε να μη μπλοκαρει ; Μηπως να βαλουμε και καποιους αλλους; Ποιους;
Συνδικατα. Μηπως θα επρεπε να τα καταργηθουν τα κομματα εκει; Και να ψηφιζουν μονο προσωπα;
Αν ο λαος δεν συμφωνει με καποιο νομο . Θα μπορει να τον καταργει; Πως ; Mε διαδηλωσεις και οδομαχιες η’ εχοντας τη δυνατοτητα να προκαλεσει δημοψηφισμα;
Στο θεμα της επιλογης της διοικησης των δημοσιων επιχειρησεων που συζητουσα με το Χριστο . Να γινει το μοντελο που προτεινα; Να μεινει όπως ηταν; Όμως ο υπουργος συνηθως βαζει καποιο λαμογιο φιλο του η’ τη γκομενα που είναι και ασχετη (η ασχετος) με διοικηση επιχειρησεων. Να αλλαξουμε τον υπουργο; Εχουμε αλλαξει ηδη πανω από 100. Θα είναι του Αρδην και θα είναι εντιμος … Δε με πειθεις, ασε που μπορει να εχει κι αυτος γκομενα… Να βαλουμε και τους εργαζομενους να συμετεχουν στη διαδικασια της επιλογης; Ναι , αλλα οι εργαζομενοι μπορει να προτιμουν καποιον που να τους αφηνει να λουφαρουν, από την άλλη βεβαια δεν θελουν να πεσει και τελειως εξω η επιχειρηση. Εμεις όμως θελουμε να δουλευει στο φουλ. Αρα θα πρεπει να βαλουμε και καποιον άλλο ακομα στη διαδικασια της αποφασης. Ποιον; Στη περιπτωση της ΕΥΔΑΠ να βαζαμε και το συλλογο καταναλωτων νερου;…
Αυτά και αλλα πολλα είναι γραναζια του κρατους που κολλανε μονιμα στη διαφθορα και πρεπει να αλλαξουν. Αλλα πρεπει να ξερεις τι και πως θα το αλλαξεις. Και να εχεις ετοιμο το σχεδιο που να είναι και απλο για είναι λειτουργικο και να το καταλαβαινουν ολοι και να το παρουσιασεις πριν γινεις κυβερνηση. Αυτό θα βοηθησει και αλλους να ερθουν μαζι σου αλλα και το λαο να σε στηριξει στα δυσκολα όταν βλεπει ότι τηρεις το πραγραμμα σου. Επιπλεον το σχεδιο πρεπει να είναι ετοιμο γιατι θα πρεπει να το εφαρμοσεις αμεσα όταν γινεις κυβερνηση. Η κρατικη μηχανη θα πρεπει να παρει μπρος και να δουλεψει από την πρωτη μερα! Αλλιως αμα περιμενεις πρωτα να γινεις κυβερνηση και μετα να σκεφθεις , να συμφωνησεις …και να κανεις ζυμωσεις…φεξε μου και καηκα! Ζυμωσεις θα γινουν αλλα πρεπει εσυ από πριν να βαλεις τα υλικα και τις σωστες συνθηκες . Διαφορετικα αυτό που θα βγει να εισαι σιγουρος ότι δεν θα σου αρεσει…

Σημερα η κάθε πατριωτικη πολιτικη κινηση καλειται να επεξεργαστει και να καταθεσει τη προταση της . Ολες τις προηγουμενες δεκαετιες οι πολιτες στη πλειοψηφια τους δεν ενδιαφερονταν για το κρατος αλλα ψηφιζαν σε ποσοστα της ταξης του 70-80% με αποκλειστικα ιδιοτελη κριτηρια. Τα εκλογικα ποσοστα που επαιρναν τοτε τα κομματα εκπροσωπουσαν την βουληση του Ελληνικου λαου απολυτα! Τωρα όμως τα ποσοστα που πιανουν τα κομματα δεν εκπροσωπουν την βουληση του. Aυτά τα ποσοστα αντικατοπτριζουν την εικονα του λαου που πνιγεται και από τα μαλια του πιανεται. Τωρα που καταρρεει το κρατος πανω στα κεφαλια τους εχουν καταλαβει ότι η ατομικη ιδιοτελεια και ο ατομικισμος συνδεονται με την κοινη προκοπη και ψαχνουν να βρουν μια σωστη πολιτικη προταση που θα σωσει το κρατος και αυτους μαζι! Τωρα εχουν αυτια να ακουσουν. Τωρα είναι η μοναδικη ευκαιρια μετα από πολλες δεκαετιες για τους αξιους πολιτικους που εχουν προταση. Η’ επομενη ευκαιρια θα ερθει μετα από τουλαχιστον 70 χρονια παλι. Αν υπαρχει Ελλαδα μεχρι τοτε.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ange-Ta 16 Ιουλίου 2013 - 11:46

σας παρακαλώ αλάξτε αυτήν την λέξη “κρατίδιο” καθόσον μου θυμίζει Γιαναρά.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
n 16 Ιουλίου 2013 - 19:48

tous ektos sunorwn ellhnes mas arnountai to dikaiwma mas stis ekloges ston topo diamonhs mas se antithesh me tous allous polites twn perissoterwn kratwn.eimaste sarka ap th sarka tou ellhnismou kai isws h monh efedreia pou tou menei ,dwste mas thn efkairia na vohthsoume,nomizw oti aksizame mia thesh.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Θ. Κλάρας 17 Ιουλίου 2013 - 03:03

Τι θράσος είναι αυτό να διεκδικείτε δικαίωμα ψήφου εσείς οι εκτός συνόρων! Τόσο μακριά που βρίσκεστε πως θέλετε να εκτελεστεί η συναλλαγή ψήφος-ρουσφέτι;
Ενώ οι Ρομά και οι Αλβανοί είναι και πιο χρήσιμοι και πιο διαθέσιμοι. Και τι εκφράσεις είναι αυτές που χρησιμοποιείτε; Σάρκα του ελληνισμού!!!! Μήπως είστε φασίστας και ρατσιστής και δεν το ξέρετε;;;;;

Υ.Γ. Αγαπητέ μου φίλε/φίλη πιστεύω να μη παρεξήγησες το ύφος της απάντησής μου αλλά δυστυχώς αυτές νομίζω πως θα ήταν οι σκέψεις που θα έκανε ένας από τους πολιτικούς μας διαβάζοντας το αίτημά σου. Εκτός αυτού θα έβγαζε σπυράκια και φλύκταινες από το πατριωτικό περιεχόμενο του μηνύματός σου.
Είμαστε υπό κατοχή και διωγμό. Εύχομαι στη χώρα που βρίσκεστε να μη βιώνετε το ρατσισμό που νιώθουμε εμείς από τους πολιτικούς μας στην ίδια μας την πατρίδα.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Γιώργος 17 Οκτωβρίου 2013 - 11:15

Κύριε Κλάρα διαφωνώ καθέτως μαζί σας. Ψήφο στον ξενητεμένο Ελληνα (όπως εγώ) σημαίνει μεταλαμπάδευση του πολιτικαντισμού, της διαφθοράς και της ιδιοτέλειας του ελληνικού πολιτικού βίου στις χώρες που διαμένουμε. Σημαίνει ενεργοποίηση κομματόσκυλων, δημιουργία ομάδων ιδιοτελών και συμφεροντολογικών, εξαγωγή της σαπίλας και μισαλλοδοξίας, της γκρίνιας και του παραλογισμού, που ναι μεν λεκτικώς όλοι στιγματίζετε αλλά στην ουσία δεχόσαστε έναντι “αμοιβής” και ανακυκλώνετε. Ευχαριστούμε, αλλά δεν θα πάρουμε. Αφήστε μας να ονειρευόμαστε την Ιθάκη μας, δεν σας κάναμε κάποιο κακό………

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Πάνος 8 Οκτωβρίου 2013 - 20:14

Πράγματι εγείρεται ένα ζήτημα για το κατά πόσον είναι εφικτή ή/και επιθυμητή η ενασχόληση των Ελλήνων της Διασποράς με τα κοινά.
Δυστυχώς, οι Έλληνες του εξωτερικού δε διαφέρουν αρκετά σε σχέση με τους Έλληνες της Ελλάδας. Τα ίδια συμπλέγματα τα οποία υπήρχαν και υπάρχουν στην Ελλάδα ακόμα και σήμερα, τα έχουν κι οι συμπατριώτες μας εκτός Ελλάδας.
Πιστεύω πως η συμμετοχή των Ελλήνων στο εξωτερικό θα πρέπει να έχει να κάνει με το κατά πόσο οι ίδιοι είναι πρόθυμοι να ενταχθούν ξανά στον κορμό του λαού εδώ κι όχι στον κορμό που βρίσκονται. Αν κάποιος δηλαδή μένει προσωρινά ή έχει σκοπό (αποδεδειγμένα) να γυρίσει στην Ελλάδα, τότε θα πρέπει να του παρέχονται τα δικαιώματα αυτά.
Για όσους, όμως, έχουν αφομοιωθεί από τις χώρες που διαμένουν, δεν οφείλω εγώ να έχω τα ίδια δικαιώματα. Ακούγεται βαρύ αλλά σκέψου το εξής: είμαι λ.χ. δημότης σε κάποια περιοχή κι αποφασίζεται ένα έργο. Παρουσιάζονται τα θετικά και τα αρνητικά του. Ένας Έλληνας του εξωτερικού, που δεν έχει σκοπό να επιστρέψει στην Ελλάδα και δεν δίνει ούτε ένα cent για το έργο αυτό, για ποιο λόγο θα πρέπει να συμμετάσχει στο δημοψήφισμα, π.χ.; Ανεξαρτήτως του ποια είναι η άποψή μου ή η δική του.
Ας μην ξεχνάμε ότι οι πολιτικοί πρόσφυγες που έφυγαν από την Ελλάδα μετά τον Εμφύλιο κι αναγνωρίστηκαν από το ΠΑΣΟΚ, άσχετα αν σήμερα ζουν τα εγγόνια τους και δεν έχουν γυρίσει, συνεχίζουν π.χ. να το στηρίζουν ή ακόμα και πολλοί Έλληνες της Αμερικής και της Γερμανίας τη ΝΔ κλπ..
Μη στεκόμαστε στις λέξεις. Ανάλογα με τη συνεισφορά του καθενός στη χώρα και με τα αντίστοιχα γεγονότα που θα λαμβάνουν χώρα και θ’ απαιτούν αποφάσεις, τότε θα ζητείται η συμβολή τους.
Κι αυτό έχει να κάνει και σ’ ό,τι λέει ο Θ. Κλάρας που (κακώς κατ’ εμέ έχει αυτό το όνομα γιατί μόνο μ’ αυτόν δε συγκρίνεται) λέει ότι έχουν δικαίωμα στις ψηφοφορίες οι Αλβανοί κι οι Ρομά. Το παιδί Αλβανών, Σομαλών, Νιγηριανών μεταναστών που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελλάδα, μιλά ελληνικά κι έχει τη χώρα σαν πατρίδα του, δε μπορώ να καταλάβω γιατί να μη συμμετέχει στα κοινά; Φυλετικούς νόμους θα περάσουμε; Τι να τους κάνω τους Έλληνες της Αμερικής άμα δε μιλάνε γρι ελληνικά κι είναι μισή υφήλιο απόσταση μακριά; Για ποιο λόγο το μεγαλωμένο παιδί εδώ που αγαπά τον τόπο να μην έχει δικαιώματα. Μην αρχίζουμε το εθνικιστικό παραλήρημα που γίνεται και για τη σημαία κάθε χρόνο…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Θ. Κλάρας 17 Ιουλίου 2013 - 02:48

Προτείνω να δημιουργηθεί ένα forum με ξεχωριστές ενότητες για κάθε θέμα (π.χ παιδεία, υγεία, εθνικά θέματα, μεταναστευτικό κλπ) ώστε να κατηγοριοποιούνται οι θέσεις και προτάσεις των αναγνωστών ανά πεδίο, να αποφευχθούν οι επαναλήψεις αλλά και να ξεκινήσει ένας πιο γόνιμος διάλογος ανά ενότητα.
Νομίζω επίσης πως θα ήταν χρήσιμο να δημιουργηθεί και μία ενότητα με προτεινόμενους τίτλους βιβλίων ή άλλο υλικό που κάποιος θεωρεί ότι θα αποτελέσει αφορμή για σκέψη ή ακόμη και για συντονισμένη δράση.
Με αυτό το σκεπτικό προτρέχω και προτείνω τα εξής:
– Η άνοδος της ασημαντότητας του Κορνήλιου Καστοριάδη
– Το σχολείο είναι γυρισμένο ανάποδα του Τάσου Χατζηαναστασίου
– Τα μικρά ψάρια είναι ευέλικτα, των Gunter Faltin και Jurgen Zimmer
Τα δύο πρώτα εξετάζουν το που βρισκόμαστε και γιατί, ενώ το τρίτο προτείνει μία διέξοδο για το που μπορούμε να φτάσουμε και πώς.
Εύχομαι τέλος, μετά από σαράντα χρόνια “δημοκρατικής” διακυβέρνησης της χώρας από την ολιγαρχία και την οικογενειοκρατία (http://taxalia.blogspot.com/2013/02/blog-post_5509.html) να βγούμε από την αφασία μας ως λαός και να φτιάξουμε το μέλλον που αξίζει στα παιδιά μας (αν γλιτώσουν απ’τη γενοκτονία που υφιστάμεθα φυσικά….)
Καλή δύναμη και καλή πατρίδα σε όλους.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χριστίνα 17 Ιουλίου 2013 - 14:36

Συμφωνώ με τον προλαλήσαντα. Νομίζω τόσα σχόλια κάτω από ένα και μοναδικό κείμενο δημιουργούν χαοτική εικόνα και δεν επιτρέπουν τη σωστή διεξαγωγή του διαλόγου. Με βρίσκει επίσης σύμφωνη η πρόταση τίτλων βιβλίων σχετικών με τους προβληματισμούς της σελίδας. Μια πρώτη πρόχειρη πρόταση: “Οι δρόμοι του παραδείσου” του Αντρέ Γκορζ, που δυστυχώς είναι εξαντλημένο αλλά μπορεί να βρεθεί σε φωτοτυπίες.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος Μαργαρίτης 29 Ιουλίου 2013 - 13:25

Aν δεν κανω λαθος,το βιβλιο αυτο,υπαρχει,δεν εχει εξαντληθει
http://enalekdoseis.net/archives/814

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Νίκος Καταπότης 17 Ιουλίου 2013 - 17:55

Το κείμενο μου το έστειλε ένας Φίλος με την σημείωση ότι είναι ενδιαφέρον.
Ξεκίνησα να το διαβάζω και διαπίστωσα ότι κάποια σημεία του δεν μου άρεσαν και ξαναγύρισα στην αρχή και άρχισα να γράφω με κόκκινα γράμματα τις παρατηρήσεις μου.
Πολύ γρήγορα διαπίστωσα ότι δεν είχε νόημα να συνεχίσω.
Τις παρατηρήσεις που σημείωσα τις παραθέτω μόνο ως παράδειγμα του άλλου τρόπου αντιμετώπισης μιας κατάστασης.
Ξέρω πως είμαι κακός χειριστής του λόγου. Μπορεί να μην κατάφερα να μάθω, παρά την ηλικία μου, να χειρίζομαι αποτελεσματικά το Εργαλείο. Δεν θα σταματήσω όμως ποτέ την προσπάθεια να το μάθω και δεν θα πάψω ποτέ να το χρησιμοποιώ.

by admin
Ξεκινούμε από αυτήν την σελίδα έναν ανοιχτό διάλογο πάνω στις θέσεις -για τη διαμόρφωση μιας δημοκρατικής πατριωτικής κίνησης(Δηλαδή?? Δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος να πάμε παρακάτω, εάν όσοι αποφασίσουν να συμμετάσχουν σε αυτή την κίνηση ή έστω στο διάλογο, δεν μπορούν να περιγράψουν το πολύ σε δέκα αράδες τι σημαίνει αυτός ο τίτλος.) . Ο διάλογος είναι ανοιχτός, και καλούμε όλους τους φίλους και αναγνώστες της ιστοσελίδας να συμμετάσχουν. Τα σχόλιο είναι υπό έγκριση, στο πλαίσιο της μέριμνας ώστε να διασφαλίσουμε την δημοκρατικότητα και την ποιότητα του διαλόγου.(Απολύτως ασαφή, με βάση τη δοκιμασμένη συνταγή της λογοκρισίας, τα κριτήρια αποδοχής ή αποκλεισμού μιας άποψης. Τώρα, για την ποιότητα του διαλόγου μπορούμε πιθανόν να φτάσουμε να συμφωνήσουμε πως θα την ορίσουμε , αλλά με την δημοκρατικότητα του διαλόγου τι στο διάβολο θα δεχτούμε?? Ότι ο διάλογος είναι δημοκρατικός αν επιτρέψουμε να ακουστεί η άποψη του 50%+1 των συμμετεχόντων??) Δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση στον διαδικτυακό διάλογο, καθώς θεωρούμε -όπως έχει καταδείξει σαφώς το τελευταίο κύμα των μεγάλων λαϊκών κινημάτων σε ολόκληρο τον πλανήτη- πως το ίντερνετ αποτελεί (με την αρμόζουσα (Ποια είναι η αρμόζουσα και ποια η ανάρμοστη χρήση. Κάτι δεν μου αρέσει…) χρήση, βεβαίως) ένα νέο πολιτικό εργαλείο που διευρύνει τις δυνατότητες της ελεύθερης ζύμωσης, της σύνθεσης και της ανταλλαγής των απόψεων.
***
Ι. ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ
Εδώ και δυόμισι χιλιάδες χρόνια ο ελληνισμός (Μπορούμε να συμφωνήσουμε τι εννοούμε με τον όρο Ελληνισμός, ποιοι ήταν αυτοί που τον δημιούργησαν, σε ποια περιοχή και πότε δημιουργήθηκε, για να ξέρουμε τελικά γιατί μιλάμε?? Και μη μου πείτε ότι είναι αυτονόητο, γιατί δεν είναι) ζει και αναπνέει κοιτάζοντας διαρκώς προς τα «έξω», έφτασε στα πέρατα της Δύσης, –τις στήλες του Ηρακλέους– και της Ανατολής, μέχρι τις Ινδίες. Περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο λαό (Δεν είμαι σίγουρος αν όταν λέτε Ελληνισμός εννοείτε τους Έλληνες ή τον πολιτισμό που δημιούργησαν ή Έλληνες. Άλλο βέβαια το ένα και άλλο το άλλο. Και ακόμα μια απορία ποιους θεωρείτε Έλληνες?? Άλλη μια δύσκολη και για πολλούς απαγορευμένη ερώτηση. Θεωρούν αυτονόητη την απάντηση. Ποια απάντηση??) διαμόρφωσε τον κόσμο και τον πολιτισμό που ξέρουμε, τον χριστιανισμό, τη φιλοσοφία, τον ορθό λόγο, την τέχνη. Και πάντα φεύγοντας την στενοχωρία ενός τόπου μικρού, τραβώντας για τους ανοικτούς ορίζοντες. Ακόμα και μέχρι τον 19ο αιώνα σκλαβωμένοι, συνεχίζαμε να αρδεύουμε την Ανατολική Ευρώπη, τα Βαλκάνια, την Εγγύς Ανατολή.
Τόσο πολύ που κάποτε εξαντλήσαμε αυτή την αστείρευτη πηγή (Σημείωση: Οι αστείρευτες πηγές δεν στερεύουν) που έδωσε τον «θαυμαστό ελληνικό κόσμο».
Και πια μείναμε ξέπνοοι εξαντλημένοι κουβαλώντας σαν βάρος 3 ή 6 χιλιάδες χρόνια ιστορία.
Μέχρι εδώ, αρκετά!
Ο πραγματικά «Θαυμάσιος Ελληνικός Κόσμος-Πολιτισμός» ούτε εξαντλήθηκε ούτε θα πεθάνει. Αυτοί που εξαντληθήκανε είναι οι Νεοέλληνες και μάλιστα όχι από το κουβάλημα του φορτίου του Ελληνικού Πολιτισμού. Αυτό το Φορτίο από ότι φαίνεται δεν έτυχε ποτέ να το συναντήσουν.
Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν πριν απ’ όλα ότι δεν πάει άλλο αν δεν συμφωνήσουμε: οι λέξεις που χρησιμοποιούμε να σημαίνουν για όλους το ίδιο πράγμα. Δεν λέω τίποτε καινούργιο. Παλιό το πρόβλημα. Από όσα ξέρω, από τον καιρό του Πρόδικου και του Αντιφώντα που λίγοι τους ξέρουν, αλλά πολλοί είναι αυτοί που καμαρώνουν που έχουν ακουστά τον Βιτγκενστάιν
Και είναι ίσως το σημαντικότερο για την εποχή μας να ξεκαθαρίσουμε τι σημαίνει για μας ελληνισμός.
Αν δεχτούμε ότι ελληνισμός είναι οι Νεοέλληνες κάτοικοι του γεωγραφικού χώρου που σήμερα λέγεται Ελλάδα, τότε να σταματήσουμε εδώ την κουβέντα, οι πεθαμένοι δεν διαλογίζονται. Ας μη το δεχτούμε, αδικούμε τον Ελληνισμό.
Ελληνισμός είναι η συναγωγή συμπερασμάτων με βάση τη λογική, με βάση τους κανόνες του ορθού λόγου και όχι την πίστη.
Ο Ελληνισμός είναι εργαλείο και όποιος χρησιμοποιεί αυτό το εργαλείο είναι Έλληνας

Ας έρθουμε λοιπόν, όσοι πιστεύουμε ότι αντέχουμε, να πάρουμε στα χέρια μας τον Ελληνισμό, όχι για να τον δείξουμε αλλά για να τον χρησιμοποιήσουμε,…. να γίνουμε Έλληνες.
Μόνο τότε μπορούμε να ελπίζουμε!

Νίκος Καταπότης
Λοκρίδα, 17 Ιουλίου 2013

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Μπάμπης 18 Ιουλίου 2013 - 16:11

Το κείμενο που πόσταρες γράφει:

“Αν δεχτούμε ότι ελληνισμός είναι οι Νεοέλληνες κάτοικοι του γεωγραφικού χώρου που σήμερα λέγεται Ελλάδα, τότε να σταματήσουμε εδώ την κουβέντα, οι πεθαμένοι δεν διαλογίζονται. Ας μη το δεχτούμε, αδικούμε τον Ελληνισμό.
Ελληνισμός είναι η συναγωγή συμπερασμάτων με βάση τη λογική, με βάση τους κανόνες του ορθού λόγου και όχι την πίστη.
Ο Ελληνισμός είναι εργαλείο και όποιος χρησιμοποιεί αυτό το εργαλείο είναι Έλληνας.”

Διαφωνώ φίλε μου. Η σάρκα του ελληνισμού είναι τα δύο κράτη Ελλάδα και Κύπρος. Μην υποτιμάς τη σάρκα και περιορίζεις την έννοια του ελληνισμού στο πνεύμα, επειδή το πνεύμα δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς σάρκα. Αν η σάρκα του πεθάνει, τότε ο ελληνισμός θα μείνει μια ιστορική παρακαταθήκη, την οποία απλώς θα χρησιμοποιούν άλλοι λαοί και άλλοι πολιτισμοί.
Ο Πλάτωνας φίλε έκανε λάθος. Δεν υπάρχει πνεύμα χωρίς σάρκα. Άλλωστε αυτή είναι και η θέση της πατερικής φιλοσοφίας την οποία προσωπικά ενστερνίζομαι.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Μιχαλης Χατζηπετρου 18 Ιουλίου 2013 - 15:29

Προτεινω λοιπον το εκλογικο σχημα να ονομαστει

Π.Ε.Ρ.ΑΝ.

δηλαδη Πατριωτικη Εναλλακτικη Ριζοσπαστικη Ανασυνθεση

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
πετροσ 8 Οκτωβρίου 2013 - 08:00

οχι , να ονομαστη Πατριωτικη Αριστερα ….ειναι πιασαρικο¨)

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Πάνος 8 Οκτωβρίου 2013 - 20:17

“Πατριωτική Αριστερά”, πολύ καλύτερη επιλογή κατ’ αντιστοιχία με τους Βάσκους. 🙂

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ανένδοτος 20 Ιουλίου 2013 - 19:54

Στηρίζω την προσπάθεια των τελευταίων ετών της ΚΠΑ, συμφωνώ με το κείμενο κατά 97% και πιστεύω πως οι θέσεις του αντανακλούν πολύ μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού. Πρέπει να ξεφύγουμε από το διχαστικό «αριστερά – δεξιά» μιας και κατά τη γνώμη μου, ο λόγος της μη σθεναρής αντίδρασης στις σύγχρονες κατοχικές κυβερνήσεις και τις δυνάμεις κατοχής, οφείλεται σ’ αυτό.
Υπάρχουν κι άλλες μεμονομένες ομάδες στον δημοκρατικό – πατριωτικό χώρο, με κοινή συνισταμένη, με τις οποίες πρέπει να βρεθεί ο κοινός τόπος που μας ενώνει.
Ο ελληνικός λαός ήταν ανέκαθεν δημοκρατικός και πατριωτικός. Χρέος μας είναι να αφυπνήσουμε όσους μπορούμε. Συλλογικά, ή/και ατομικά.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
George 26 Ιουλίου 2013 - 00:56

Σχετικα με καλα βιβλια: Η τεχνη του πολεμου (Σουν Τσου) όλα οσα γραφει μεσα αυτό το βιβλιαρακι χρησιμοποιουνται εναντιον της Ελλαδος.
Ένα βιβλιο ,δεν το εχω διαβασει ακομα αλλα φαινεται ενδιαφερον, για τη στρατηγικη του Βυζαντιου, της πιο μακραιωνης αυτοκρατοριας που υπηρξε ποτε. The Grand Strategy of the Byzantine Empire. O συγγραφεας είναι κορυφαιος Αμερικανος στρατηγικος μελετητης και λεει ότι του πηρε ένα χρονο να τελειωσει το βιβλιο του για τους Ρωμαιους, αλλα για το Βυζαντιο, αν και νομιζε ότι θα του επαιρνε μονο μερικους μηνες , τελικα του πηρε 25 χρονια! Όπως λεει όμως, αξιζε το κοπο. Και πιστευει ότι η Αμερικη θα πρεπει να σταματησει να ακολουθει τη στρατηγικη των Ρωμαιων και να ανατρεξει στην στρατηγικη των Βυζαντινων. Οποιος ξερει καλα Αγγλικα αξιζει να παρακολουθησει αυτό το εισαγωγικο βιντεο http://www.yovisto.com/video/15639
Οι Βαρβαροι παλι κοιτανε στην ιστορια της Ελλαδος για να αντλησουν ιδεες που θα τους βοηθησουν να επιβιωσουν και να συνεχισουν να κυριαρχουν στο μελλον. Αν και φοβαμαι ότι και αυτές οι τεχνικες ηδη χρησιμοποιουνται εναντιον μας και θα συνεχισουν να χρησιμοποιουνται…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος Μαργαρίτης 5 Αυγούστου 2013 - 20:40

H τεχνη του πολεμου,ειναι καταπληκτικο βιβλιο.Μαλιστα, πολλοι εχουν μεταφερει τις ιδεες αυτες,στον κοσμο των μανατζερ και γενικα της διοικησης.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος Μαργαρίτης 28 Ιουλίου 2013 - 13:25

Θα συμφωνησω και γω,με το να προτεινονται τιτλοι βιβλιων.Θα θεωρουσα καλο,να μπει μια στηλη,οπου θα προτεινονται βιβλια,απ την ΚΠΑ και φυσικα στα σχολια θα προτεινουμε και εμεις.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ - ΠΑΤΡΑ 31 Ιουλίου 2013 - 05:13

ΠΡΟΣ ΝΙΚΟ ΚΑΤΑΠΟΤΗ

ΕΑΝ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΝ ΟΡΩΝ ΕΛΛΑΔΑ-ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ-ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΠΑΛΙ ΣΤΑ ΘΡΑΝΙΑ ΔΙΟΤΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΑΙΔΕΥΤΟΙ.

ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΕΑΝ ΑΦΗΣΕΣ ΠΑΡΑΣΥΡΘΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΙΣΧΡΑ ΚΑΙ ΕΘΝΟΔΙΑΛΥΤΙΚΑ ΨΕΥΔΗ ΤΗΣ ΑΡΣΤΕΡΑΣ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΛΕΓΧΕΣΑΙ ΔΙΟΤΙ ΠΙΣΤΕΨΕΣ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΣΟΥ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΣΩΝ ΑΙΩΝΩΝ ΣΤΑ ΕΔΑΦΗ ΤΟΥΤΑ.

ΓΙΑ ΕΜΑΣ,ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΑΥΤΩΝ.

Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΑΛΛΑ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΑΝΑ ΤΗΝ ΥΦΗΛΙΟ.

ΟΠΟΙΟΣ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟΜΑΤΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΛΛΑ ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑ.
ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΟΝΕΙΣ, ΕΧΟΥΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΙΑ-ΗΘΗ-ΕΘΙΜΑ-ΑΞΙΕΣ -ΑΡΧΕΣ,ΟΜΙΛΟΥΝ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.

ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΕΙΣ ΜΙΑ ΙΔΕΑ.ΓΙΑ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΡΙΞΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΑΜΠΕΛΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΔΙΑΦΩΤΙΣΤΕΙΣ ΕΝΔΕΛΕΧΩΣ.

ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΑ ΠΕΡΙ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΣ ΕΛΑΒΕΣ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΟΥ ΕΦΟΣΟΝ ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ Η ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ.ΕΑΝ ΔΕΙΣ ΣΧΟΛΙΑ ΣΕ ΑΛΛΑ ΑΡΘΡΑ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ΟΤΙ Ο ΧΩΡΟΣ ΤΟΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ.

ΕΦΟΣΟΝ ΟΜΩΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΣ,ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ ΟΠΩΣ ΕΓΡΑΨΕΣ,ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ ΤΙ ΤΟ ΚΟΥΡΑΖΕΙΣ ΤΟΤΕ;ΑΝ ΔΕΝ ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΝ ΤΑ ΧΝΩΤΑ ΜΑΣ ΑΦΗΣΕΤΕ ΤΟ.ΩΠΑ ΚΑΛΗ ΣΤΗΝ ΠΛΩΡΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΕΡΑ ΣΤΑ ΠΑΝΙΑ ΣΟΥ.

Ο ΧΩΡΟΣ ΤΟΥ ΑΡΔΗΝ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΣΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΕΝΩΣΗΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ-ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΜΕ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ-ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΣΕ ΣΥΝΔΙΑΣΜΟ ΜΕ ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ,ΟΠΩΣ ΑΥΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΑ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 3.000 ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΑ ΜΕΡΗ ΜΑΣ,ΣΕ ΑΓΑΣΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΚΣΥΧΡΟΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ.ΣΕ ΑΡΜΟΝΙΑ ΦΥΣΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΜΑΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ -ΠΑΤΡΑ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΠΑΤΡΙΣ 1 Αυγούστου 2013 - 14:04

ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΑΡΧΕΣ & ΙΔΕΕΣ & ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΜΕ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ & ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΑΣ

ΜΕ ΦΙΛΙΚΟΥΣ & ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος Μαργαρίτης 2 Αυγούστου 2013 - 12:22

Το θεμα (ποιος ειναι Ελληνας η οχι) με απασχολει και μενα.Πιστευω και γω αυτο που λες.Αλλα,βλεποντας τους επαγγελματιες αριστερους(το βιβλιο το αδιεξοδο του Ανταμ Σμιθ,συγγραφεα δεν θυμαμαι,που πραγματευεται την σχεση φιλελευθερισμου με καπιταλισμο,ειναι οτι πρεπει για να εξηγησει την συμπεριφορα αυτη),πως μπορω να τους χαρακτηρησω Ελληνες;Ελληνοφωνους ισως.Πιο Ελληνας δειχνει ο Νιγηριανος μπασκετμπολιστας,παρα ολοι αυτοι.Δυστυχως,εχουμε διαβρωθει σαν εθνος.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Πάνος 8 Οκτωβρίου 2013 - 20:26

Επειδή ακριβώς ο Ελληνισμός δεν είναι και δεν ήταν ποτέ μια ταυτότητα με βάση τα φυλετικά κριτήρια αλλά με κριτήρια συνείδησης. Να προσθέσω: και συνεισφοράς στον τόπο.
Έλληνας δε σημαίνει γεννημένος από έναν τουλάχιστον Έλληνα γονιό, λευκός, χριστιανός.
Έλληνας σημαίνει ότι αγαπά τη γη αυτή ακόμα και αν είναι μαύρος και μουσουλμάνος ή κόκκινος που πιστεύει στα πνεύματα των δέντρων και των ποταμών.
Για τους αριστερούς, καθότι κι εγώ έχω αριστερές καταβολές, δε θα κάτσω να σχολιάσω. Θα σου φέρω ένα αντιπαράδειγμα: Αριστερός είναι κι ο Ρούντι Ρινάλντι της ΚΟΕ. Είναι λιγότερο Έλληνας από τον Σεβαστιανό Φουλίδη;
Αν δεν ξέρεις ποιος είναι ο δεύτερος, ρίξε μια ματιά εδώ: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CE%B6%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7:%CE%A4%CE%AC%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1_%CE%91%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82
Μόνο αν επέλθει μια ριζοσπαστική αλλαγή στις πολιτικές του τόπου μαζί με μια ριζοσπαστική αλλαγή της σκέψης μας θα πάψει ο όρος “Έλληνας” να θεωρείται ντροπή και να ‘ναι αντικείμενο καπηλείας από τους χειρότερους προδότες του Ελληνισμού: την άκρα δεξιά, ναζί, φασίστες κι εθνικιστές.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Δημήτρης Π. 4 Αυγούστου 2013 - 10:18

Καταπληκτικές αναλύσεις που με συνεπαίρνουν…

Περί του πώς και από ποιον θα εφαρμοσθούν, ούτε λόγος…

Εν τω μεταξύ οι κατοχικές ορδές αλώνουν την Πατρίδα….

Περί του πώς θα τις σταματήσουμε και θα τις εκδιώξουμε, ούτε λόγος…

Ή μήπως κάπου στην ΚΠΑ γίνεται κάποια συζήτηση επ αυτών και μου διαφεύγει;

“Των οικιών ημών εμπιπραμένων ημείς άδωμεν”

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
horis na anoixei myti 7 Αυγούστου 2013 - 00:35

Τα προτάγματα και οι αναλύσεις παιδιά είναι καλές αλλά τα πατριωτικά μετωπα θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη και την ολοκληρωτική κατοχή απο συγκεντρωτικούς- άκρως φιλελεύθερους ολοκληρωτικούς μηχανισμούς όπως αυτοί της ΕΕ, της Ευρωζώνης που σημαίνει ευρώ και Μέρκελ,έτσι όπως έχει εξελιχθεί για μας τους Ελληνες σε ΝΤΑΧΑΟΥ. Υφιστάμεθα γενοκτονία και ανθρωπιστική κρίση τέτοια που είναι εντελώς φιλολογικό , εντελώς υπεκφυγή να λέμε για πίεση προς την ΕΕ, συμμαχίες χωρών του Νότου και ζήσε Μάη μου. Αν δε φύγουμε απ την νέα παρηκμασμένη Ρωμαική αυτοκρατορία, αν δε γυρίσουμε σε δικό μας νόμισμα που σημαίνει και αυτό εθνική ανεξαρτησία, αν δεν τους τρίψουμε δηλαδή όχι τα Μνημόνια ΑΛΛΑ τις ΔΑΝΕΙΑΚΕΣ στη μούρη και αν δεν διαγράψουμε μονομερώς το χρέος βάσει Διεθνούς δικαίου και στην Ευρωζώνη τέτοια δεν μπορούν να γίνουν, γιουσουφάκια θα μείνουμε αλυσοδεμένους θα μας έχουν και η αξιοπρέπεια θα αναζητάται ξανά!!!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Δημήτρης Π. 12 Αυγούστου 2013 - 17:26

@horis na anoixei myti

Αγαπητέ/ή χωρίς……

Είναι προφανές ότι η ΚΠΑ δεν αντιλαμβάνεται τα πράγματα όπως εσύ και εγώ.
Αυτό είναι και το θαυμάσιο της Δημοκρατίας…
Δεν τους απασχολεί το ποιος Κυβερνά και τι επιφέρει αυτή η διακυβέρνηση.
Δεν τους απασχολεί το αν αυτά τα ωραία που φαντάζονται και σχεδιάζουν επί χάρτου, δεν υπάρχει περίπτωση να εφαρμοσθούν με το Σύστημα στην εξουσία.
Δεν τους απασχολεί να κατεβάσουν το φλάμπουρό τους και να προσπαθήσουν συνταχθούν με τους άλλους Έλληνες Πατριώτες για να συσκεφθούν επί του πρακτέου για να αλλάξει ίσως αυτή η κατάσταση, της ανεργίας, του ξεπουλήματος της Ελλάδος, της υποθήκευσης των επερχόμενων γενεών, της φτωχοποίησης, της επιδρομής της παγκοσμιοποίησης (σπόροι, νερά, …)
Φαίνεται ότι πολλοί δεν αντιμετωπίζουν προσωπικά προβλήματα εκ της καταστάσεως που να τους ταρακουνήσουν ώστε να σκεφθούν την ταχεία ανατροπή της…
Ή όπως διαφαίνεται βλέπουν την λύση μέσω ενός κόμματος (;) που θα πάρει ένα 0, …. στα εκατό στις εκλογές και ίσως κάποτε, αφού θα πείσει το λαό για τις σωστές θέσεις του (αυτές που τόσο όμορφα επεξεργάζονται οι φίλοι του ΚΠΑ) ίσως μπει στην βουλή όπου θα αντιμετωπίσει επιτυχώς, λόγω ικανοτήτων των μελών του, τους γύπες και τα τσακάλια, θα πάρει την εξουσία και θα αλλάξει άρδην την Ελλάδα κάνοντας ρήξη με το Σύστημα…
Τώρα, τι να πω…
Αγάπα τον φίλο σου με τα ελαττώματά του.
Άλλωστε, όλοι ζούμε ο καθένας το παραμύθι του…
Για να ξυπνήσουμε θέλει δουλειά πολλή και προς την σωστή κατεύθυνση που όμως είναι κομμάτι δύσκολο να την κάνει ο άνθρωπος, εγκλωβισμένοι που είμαστε (όσοι είναι τέλος πάντων…) στην διαμόρφωση που μας έχει επιβληθεί τόσα χρόνια τώρα….

Αγαπητέ/ή @horis na anoixei myti
Αν γνωρίζεις κάποιους να κινούνται προς την κατεύθυνση που θεωρείς ότι είναι σωστή, πες μας να ξέρουμε μπας και συνεισφέρουμε κάτι….

Επίσης ο φίλος Χρίστος λέει ότι η ΚΠΑ είναι τώρα στην αρχή…
Αν όμως εγκαίρως (όταν δηλαδή είσαι στην αρχή) δεν βεβαιωθείς ότι ο δρόμος που ακολουθείς είναι ο σωστός, θα είναι δύσκολο έως αδύνατο να ξαναγυρίσεις και να αρχίσεις έναν νέο εάν κάποτε τύχει να αντιληφθείς ότι έκανες λάθος….
Ακόμη λέει, δεν είναι λογικό να θέλουμε άμεσο αποτέλεσμα….
Αν καταλαβαίνω καλά, μιλάει για άμεσο αποτέλεσμα (;) των αναλύσεων για την διαμόρφωση των αρχών του κόμματος που σκέπτεται να ιδρύσει η ΚΠΑ….

Δεν ξέρω αλλά η κατάσταση έφερε στο νου μου την ρήση : «Των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδομεν»

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος Μαργαρίτης 14 Αυγούστου 2013 - 11:07

Οταν λεω αποτελεσμα,εννοω,οχι τις αναλυσεις,αλλα ενα αποτελεσμα που θα σωσει την χωρα.Αυτο δεν ερχεται τωρα.Εσυ τι θα προτεινες οτι επρεπε να γινει.Γιατι η ΚΠΑ θετει θεματα προβληματισμου και με τις συζητησεις που διοργανωνει καθως και με τα περιοδικα και εφημεριδα που εκδιδει.Τι θα μπορουσε να κανει τωρα και δεν το κανει;.Δεν λεω οτι ολα ειναι τελεια,αλλωστε και γω την εχω γνωρισει απ τον Μαιο,αλλα ας ειμαστε και ρεαλιστες.Αντι λοιπον να κατακρινουμε,καλοπροαιρετα, μια προσπαθεια,ας δωσουμε ιδεες του τι μπορει να γινει.Και ξαναλεω,δεν θεωρω οτι ολα ειναι τελεια

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος Μαργαρίτης 14 Αυγούστου 2013 - 15:49

Προς Δημητρη:
Επισης,λες οτι στην αρχη πρεπει να βεβαιωθουμε για το αν ειναι σωστος ο δρομος.Οποτε ειναι φυσιολογικο οτι πρεπει να γινει καθορισμος των θεσεων.Πως θα υποστηριξει καποιος την ΚΠΑ,χωρις να ξερει τι πρεσβευει;Θα συμφωνησω οτι μονο ο καθορισμος των θεσεων δεν λυνει το προβλημα,αλλα χρειαζονται και αυτες,ετσι δεν ειναι;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
George 14 Αυγούστου 2013 - 16:40

Αγαπητε Δημητρη Π, εγω δεν εκφραζω τις θεσεις του Αρδην. Δεν ειμαι καν μελος του Αρδην. Απλα επειδη παρατηρω ότι η ιστοσελιδα είναι ανεξαρτητη και εχει σκεπτομενο κοσμο, πιστευω ότι αξιζει το κοπο να πω και εγω δυο κουβεντες.
Υπαρχει ένα ρητο στην Αγια Γραφη που λεει ότι ο σοφος μαθαινει από τα παθηματα των αλλων, απεναντιας οσα ραβδια και να σπασεις στην πλατη του ανοητου, μυαλο δεν βαζει…
Αν κοιταξεις στην ιστορια θα δεις ότι υπηρξε μια περιοδος στην Κινα οπου εγιναν πανω απο 500 επαναστασεις χωρις όμως να εχουν ουσιαστικη εναλλακτικη προταση. Εριχναν τον έναν βασιλια και εβαζαν τον αλλον χωρις να αλλαζουν ουσιαστικα τιποτα. Το μονο αποτελεσμα ηταν αφθονο αιμα χυμενο τσαμπα στους δρομους. Τετοιου ειδους επαναστασεις εχουν γινει παρα πολλες και στην Αφρικη…
Αλλα για να σε φερω πιο κοντα στην Ελλαδα… θα σου συστησω να διαβασεις τα απομνημονευματα του Μακρυγιαννη. Εκει ο Στρατηγος περιγραφει το χαος, τις προδοσιες και τη διαφθορα που επικρατησαν στο νέο Ελληνικο κρατος μετα την εκδιωξη των Τουρκων και το πώς καταλληξε η χωρα να γινει παλι προτεκτορατο των Δυτικων. Και εξηγει ότι αυτό συνεβει επειδη οι αγωνιστες δεν ειχαν σκεφθει τι πολιτικο μοντελο διακυβερνησης θα βαλουν στην Ελλαδα μετα την απελευθερωση της από τον Τουρκικο ζυγο. Η Φιλικη Εταιρεια δεν ειχε επεξεργαστει καποιο πολιτικο προγραμμα και δεν ηταν ετοιμη να κανει την επανασταση. Αναγκαστηκαν όμως να πυροδοτησουν την επανασταση γιατι οι Οθωμανικες μυστικες υπηρεσιες ειχαν εντοπισει πολλα μελη της και προχωρουσαν σε βασανισμους και δολοφονιες εκατονταδων αγωνιστων , ξηλωνοντας την οργανωση σαν πουλοβερ. Καταληγει ωστοσο λεγοντας : ‘’Φοβαμαι ότι βιαστηκαμε να κανουμε την επανασταση και πηραμε στο λαιμο μας ολες τις μετεπειτα γενιες των Ελληνων’’. Και εδώ θα προσθεσω και εγω ότι επειδη μετα από τοσα χρονια δεν εχουμε καταφερει ακομα να φτιαξουμε ένα πολιτικο συστημα της προκοπης , αυτός είναι ο βασικος λογος που θα μας μας οδηγησει αργα η’ γρηγορα να βρεθουμε παλι υπο τον Τουρκικο ζυγο.
Και για να ερθουμε ακομα πιο κοντα μπορουμε να δουμε την ιστορια των Ελληνων αντιστασιακων στην κατοχη . Οπου δεν υπηρχε καποιο καλα συγκροτημενο και ανεξαρτητο πολιτικο κομμα που να να τους μαζεψει γυρω του, με αποτελεσμα να στραφουν στην συντριπτικη πλειοψηφια τους στο γνωστο κομμα το οποιο ηταν μεν καλα συγκροτημενο αλλα αφ’ετερου ηταν παραρτημα της ΕΣΣΔ, με αποτελεσμα να λειτουργησει ως μπανανοφλουδα και στο τελος να τους πουλησει.
Συμφωνω στο ότι οι θεσεις θα πρεπει να ηταν ετοιμες ηδη από χθες. Γιατι τωρα πραγματικα καιγομαστε αλλα ξεχνας ότι δεν εχουμε και νερο. … Ωστοσο αν βρεις πουθενα νερο πες το και σε μας να παρουμε…
Ελπιζω να βοηθησα.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος Μαργαρίτης 10 Αυγούστου 2013 - 16:43

Πρεπει, να γινει καποια αρχη και αυτη ειναι η συζητηση περι των θεσεων.Ολα τα κομματα,εχουν θεσεις,ακομα και αν δεν προκειται να κυβερνησουν.Δεν ειναι λογικο να θελουμε αμεσο αποτελεσμα εδω και τωρα.Γινεται η αρχη με τις θεσεις και μετα παμε παρακατω.Οσοι διαφωνειτε με τις αναλυσεις,τι εχετε να προτεινετε;Ολα εχουν αρχη, μεση και τελος.Η ΚΠΑ βρισκεται τωρα, στην αρχη.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Θόδωρος Ντ. 14 Αυγούστου 2013 - 14:17

@ Δημήτρη Π.

Μετά από μια πρωτοφανή παραγωγική και πολιτισμική υποχώρηση 30 ετών, μετά από τον ηθικό, ιδεολογικό και πολιτισμικό εξανδραποδισμό ενός ολόκληρου λαού άλλων τόσων ετών, μετά την πρωτοφανή γεωπολιτική απομόνωση και υποβιβασμό των τελευταίων ετών και αντιμετωπίζοντας μια κρίση ολόπλευρη που θέτει ακόμα και ζήτημα μεσοπρόθεσμης επιβίωσης των δυο ελληνικών κρατών, εσύ και άλλοι ανυπόμονοι σχολιαστές περιμένετε από μια κίνηση λίγων εκατοντάδων ανθρώπων να σώσει τον τόπο και την εγκαλείτε κιόλας που δεν το κάνει γρήγορα!! Ευτυχώς, από βοναπαρτική λόξα οι περισσότεροι από μας δεν πάσχουμε και προσπαθούμε, εκτός από την αγωνιστικότητά μας, να διατηρούμε και τη λογική μας και να μην υποκύπτουμε στην υστερία και την παραφροσύνη, εμμένοντας σε διαδικασίες ανάλυσης της συγκεκριμένης κατάστασης και των πραγμάτων και σχεδιασμού, όσο μπορούμε, των βημάτων μας. Τις λύσεις θα τις δώσει κάποια στιγμή ο λαός όταν βγει στο δρόμο και για να βγει και να μην είναι άλλο ένα αυθόρμητο ξέσπασμα που θα ατονίσει, θα πρέπει να είναι εξοπλισμένος και πολιτικά και ιδεολογικά και οργανωτικά. Ένας λαός που ξέμαθε από το να κάνει πολιτική μόλις τώρα ψελλίζει ξανά την αλφαβήτα αυτής. Εκτός και αν προσδοκάτε φωτισμένες πρωτοπορίες που θα τον πάρουν από το χεράκι και θα τον “σώσουν” ερήμην του.
Και στο τέλος-τέλος, ας μας πείτε τι πρέπει να κάνουμε κατά τη γνώμη σας για να ανατρέψουμε την Κατοχή και με ποιούς. Προτείνετε ονόματα οργανώσεων και προσώπων του πατριωτικού χώρου με τα οποία πιστεύετε ότι μπορούμε και πρέπει να συγκροτήσουμε κάτι από κοινού, για να μιλήσουμε σοβαρά και χωρίς υπονοούμενα. Οφείλω να θυμίσω μόνο το υψηλό ποσοστό παραφροσύνης και βοναπαρτισμού που συναντάται στον συγκεκριμένο “χώρο” ή το γεγονός ότι αρειμάνιοι υποστηρικτές του “χώρου” μόλις πριν 4 χρόνια συνωστίζονταν στα εσωκομματικά δημοψηφίσματα-φιέστες για να εκλέξουν τον τρισμέγιστο “πατριώτη” ΓΑΠ…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
neomarxistis 19 Αυγούστου 2013 - 13:44

To να προσπαθεις να βαλεις εναν που ηταν 30 χρονια σε κωμα να τρεξει μαραθωνιο δεν ειναι και το πιο ευκολο.Το πιο σοφο πριν τρεξεις ειναι να εχεις χαρτη.Δηλ να ξερεις εις βαθος τι εφταιξε ως τα τωρα και τι πρεπει να γινει απο εδωκαι τωρα.Πριν μιλησεις για δραχμες Νατο ΕΕ κλπ αναρωτησου ποιος ειναι ο τροπος να φτιαξεις γεωπολιτικες συμμαχιες στην περιοχη.Ασκησες ολα σου τα δικαιωματα μεσα σε αυτην την κωλοΕΕ.Ξεχνας οτι με τα μνημονια εχουν παραβιαστει ενα καρρο ευρωπαικες συνθηκες.Στο συμβουλιο κορυφης της ΕΕ ισχυει το βετο κατα 50%.Στο Γιουρογκρουπ το βεττο ειναι απολυτο.Τα ασκησαμε ποτε?Αρα υπαρχει μαι στρατηγικη κλιμακωσης βηματων σοβαρης αντιστασης και ανατροπης της νεας κατοχης.Γι αυτο μην μας πιανει πανικος,ο αγωνας θα ειναι παρατεταμενος.Αν τον προδιαγραψουμε με λογισμο και με ονειρο που λεει κι ο ποητης θα βρεθει ακρη.Αναλυση λοιπον,καθορισμος βηματων στρατηγικης και τακτικης για την συγκροτηση του εναλακτικου δημοκρατικου πατριωτικου χωρου.γι αυτο τον χωρο η προσπαθεια της ΚΠ Αρδην εδω και χρονια ειναι πολυτιμη.Ας συνεισφερουμε λοιπον σε αυτην οπως μπορουμε αφηνοντας τα εδω και τωρα,τις δραχμαυταπατες τους λαικισμους κι ολα καλα θα πανε.Υπομονη τολμη τολμη και παντα τολμη.<>Απο τα λογια ενος ευζωνα στα συνορα της Μελουνας προς τον γαλλο γερουσιαστη και δημοσιογραφο Μπεραρ(1901 Οδοιπορικο στη Μακεδονια εκδ Τροχαλια)

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
neomarxistis 19 Αυγούστου 2013 - 13:46

Η φραση του ευζωνα ειναι ..κι αλλους εμεις εφαγαμεν..

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Δημήτρης Π. 20 Αυγούστου 2013 - 11:31

@Θόδωρε Ντ.

Συμφωνώ σε αρκετά σημεία στην θεώρησή σου.
Θα σχολιάσω όμως κάποια σημεία που εθίγησαν από κάποιους συνομιλητές και εσένα φυσικά.
1. Πώς κατάλαβες ότι περιμένω από τους ολίγους της ΚΠΑ να σώσουν τον τόπο. Τον τόπο δεν θα τον σώσει κανένας μόνος του. Για αυτό λέω ότι πρέπει όλες οι Πατριωτικές Δυνάμεις να συνεννοηθούν και να αποτελέσουν ενιαίο μέτωπο. Λέω επίσης ότι αν δεν έχουν την Πατρίδα υπεράνω όλων (περιλαμβάνεται και ο βοναπαρτισμός) δεν πρόκειται να γίνει τίποτα. Αν ο καθένας ακολουθεί το δικό του φλάμπουρο και πάει να φτιάξει κόμμα για να πάρει κάποιο ποσοστάκι, δεν γίνεται τίποτα. Κάτι δεν έχει καταλάβει. Διαπίστωση και λογική σκέψη κάνω. Το ίδιο ισχύει και για τον χρόνο. Δεν εγκαλώ κανένα γιατί δεν το κάνει γρήγορα… Απλώς λέω ότι αν δεν γίνει γρήγορα αυτοί θα βουλιάζουν όλο και περισσότερο την Ελλάδα και θα κάνουν την κατάσταση όλο και δυσκολότερα αναστρέψιμη. Εννοώ ότι δεν έχουμε την πολυτέλεια να περιμένουμε την εκπαίδευση του Ελληνικού λαού ώστε να ωριμάσει πολιτικά και να αντιμετωπίσει τα πράγματα με τον σωστό τρόπο. Αυτός ο δρόμος θέλει δεκαετίες για να περπατηθεί.
Ο Ελληνικός λαός αυτή την στιγμή είναι δεδομένος. Είναι αυτός που είναι. Με αυτόν θα δουλέψουμε…
Λες: Τις λύσεις θα τις δώσει κάποια στιγμή ο λαός όταν βγει στο δρόμο και για να βγει και να μην είναι άλλο ένα αυθόρμητο ξέσπασμα που θα ατονίσει, θα πρέπει να είναι εξοπλισμένος και πολιτικά και ιδεολογικά και οργανωτικά. Ένας λαός που ξέμαθε από το να κάνει πολιτική μόλις τώρα ψελλίζει ξανά την αλφαβήτα αυτής.

Πολύ ωραίο αυτό που λες σαν όραμα.
Όμως, δεν βλέπεις ότι για να πραγματοποιηθεί αυτό χρειάζονται δεκαετίες δουλειάς από σωστούς εκπαιδευτές; Και σωστό περιβάλλον;;
Τότε περιμένεις να αντιδράσεις στον χείμαρρο ;;; Όταν θα έχουν μάθει όλοι μπάνιο;;;

Δηλαδή όταν αναφέρεσαι σε λαό που θα βγει στον δρόμο και μάλιστα εξοπλισμένος με τα απαραίτητα, πότε φαντάζεσαι ότι μπορεί να συμβεί;

Μάλλον σαν μπλέξιμο του ονείρου με την πραγματικότητα μου φαίνεται το πράγμα….

2. Το θέμα της τελευταίες παραγράφου σου, το γνωρίζω καλώς και από πολύ παλιά μάλιστα. Από την εποχή της μεταπολίτευσης… Τότε όμως ο “εχθρός” ήταν ο Καραμανλής, σήμερα όμως ο εχθρός είναι οι Δυνάμεις Κατοχής….
Έτσι λοιπόν, αναδύεται και το θέμα περί Πατριωτισμού…
Όπως είπα και στην αρχή, αν η Πατρίδα είναι υπεράνω όλων, αν δεν τα ξεπεράσουν αυτά και δεν ενωθούν χάριν της Πατρίδας, οι άνθρωποι ή οι Κινήσεις απλώς αυτοαποκαλούνται Πατριώτες αλλά δεν είναι.
Όμως, όσοι είναι οφείλουν να τα βρουν.
Αν συμφωνούμε ότι οι Πατριώτες πρέπει να τα βρουν και να συνάψουν ενιαίο μέτωπο για να σώσουν την Πατρίδα, από εκεί μπορούμε να πάμε παρακάτω…

Βάζουμε λοιπόν αυτό το μήνυμα στο φλάμπουρό μας, το θεωρούμε πρωταρχικό αντικειμενικό στόχο και προσπαθούμε να τον πετύχουμε…
Όποιος προσχωρεί θα σβήνει τον τίτλο του που έχει έως τότε και θα υιοθετεί τον ενιαίο τίτλο όποιος και αν είναι αυτός.
Όσο για ονόματα οργανώσεων και προσώπων…. Όλα μέσα στο προσκλητήριο… Όσοι λένε με οποιονδήποτε τρόπο ότι είναι εναντίον των Κυβερνώντων σήμερα, είναι και εν δυνάμει συναγωνιστές και καλούνται στο γενικό προσκλητήριο…. Μην ξεχνάς όμως ότι όταν θα μπαίνουν κάτω από το ενιαίο φλάμπουρο, θα πρέπει να πετάνε το παλιό….έτσι θα αποδεικνύουν και τον Πατριωτισμό τους….

Αυτά προς το παρόν.
δ.π.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος Μαργαρίτης 20 Αυγούστου 2013 - 17:34

φιλε Δημητρη,η ΚΠΑ,εχει δηλωσει, οτι θα συνεργαστει με αλλες πατριωτικες οργανωσεις.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Δημήτρης Π. 23 Αυγούστου 2013 - 22:34

Αγαπητέ Χρίστο

Το πράγμα φαίνεται ότι έχει αρχίσει να δημιουργείται.
Μόλις το πληροφορήθηκα και σας το κοινοποιώ.
Ρίξτε μια ματιά στο Δελτίο Τύπου (22/7/2013)

http://epamhellas.gr/

Ορίστε λοιπόν. Στην βράση κολλάει το σίδερο.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σπύρος Θεοδωράτος 8 Νοεμβρίου 2013 - 19:38

Δημήτρη το ΕΠΑΜ δεν αντέχει τη δημοκρατικότητα του Άρδην. Το δοκίμασα και απογοητεύτηκα….

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Μιχαλης Χατζηπετρου 24 Αυγούστου 2013 - 22:39

Φαινεται οτι καπιοι οραματιζονται τον πατριωτικο συριζα των συνιστωσων.Τι δουλεια εχει η προσπαθεια της ΚΠ Αρδην με τον Καζακη και το κομμα των αποστρατων.Οποιος διαβασει την διακυρηξη προσεκτικα θα δει οτι ο απργκλωβισμος απ την νεα κατοχη θα ειναι μια ταυτοχρονη διαδικασια εθνικης ανεξαρτησιας κοινωνικης δικαιοσυνης και παραγωγικης ανασυγκροτησης.Αν ολα αυτα δεν πανε μαζι plus την οικολογικη αναγεννηση καθε αποπειρα ειναι αναγκασμενη να σβησει.Θα προκειται για ευκαιριακη εκλογικη συμπραξη σχηματων που εχουν βαθυτατες διαφωνιες στο τι δεον γενεσθαι.Τυχοδιωκτισμοι σαν του Καζακη με τον Παπαθεμελη η του ΔΕΝ Πληρωνω του γνωστου μεγαλογιατρου δεν οδηγουν πουθενα.Βεβαιως αλλο πραγμα οι συνεργασιες σε κινηματα κι ακτιβισμους αντιστασιακους και τετιες η ΚΠ Αρδην εχει κανει με πολλους απο αυτους.Το νεο σχημα θα βασιστει στην αρχη καθενας που συμμετεχει,συμμετεχει ατομικα ως πολιτης με ισα δικαιωματα κι υποχρεωσις με ολους.Σε μια τετια περιπτωση θεωρω οτι και η ΚΠ Αρδην θα αυτοδιαλυθει και τα μελη της θα μπουν ατομικα στο νεο σχημα.Ουτε οι δραχμαυταπατες θα μας σωσουν ουτε η εμμονη μονο στο εθνικο(πχ ΑΟΖ).Γι αυτο και βαζουμε μια ολοκληρωμενη διακυρηξη που αποτελει ενα νεο πατριωτικο κι εναλλακτικο πολιτικο μανιφεστο για την πορεια του ελληνισμου ως εθνος κρατος και κοινωνια.Επ αυτου θα γινει ο διαλογος.Αν κατα αρχην καποιον δεν τον καλυπτει σε μεγαλο βαθμο το κειμενο ,γεια χαρα.Στο κατω κατω υπαρχει και το κομμα των 5 δραχμων του Κατσανεβα.Ας τον παρουν κι αυτον ως συνιστωσα

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Δημήτρης Π. 25 Αυγούστου 2013 - 19:59

Αυτό που εγώ καταλαβαίνω ότι Κινήσεις του στιλ εγώ πρεσβεύω την μόνη αλήθεια και όποιος θέλει να την ακολουθήσει είναι καταδικασμένες ως περιορισμένης εμβέλειας και δυνατοτήτων, και δεν βοηθάνε τον μοναδικό κοινό αγώνα.
Ο αντίπαλος είναι ένας,το σύστημα που και κυβερνάει σήμερα και όλοι πρέπει να βρουν τον τρόπο να συνταχθούν εναντίον του. Όλοι να το καταλάβουν και να συμμορφωθούν….
Εγώ είμαι ο Πατριώτης και όλοι οι άλλοι δεν είναι μας τελείωσε…Οι ιδεολογίες, είναι μόνο για δικαιολογίες

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Δημήτρης Π. 25 Αυγούστου 2013 - 20:31

Και για να γίνω πιο σαφής, εξηγούμαι.
Η διακήρυξη είναι εξαιρετική, σπουδαία, αναγκαία και προσωπικά την υιοθετώ.
Αυτή λοιπόν την διακήρυξη, η ΚΠΑ θα την έχει στην τσέπη της και όταν θα βρεθεί στο τραπέζι των Πατριωτικών Δυνάμεων για την συγκρότηση του Μετώπου, θα την καταθέσει, θα την υποστηρίξει και θα προσπαθήσει να πείσει να την υιοθετήσουν όλοι μια και θα είναι και επαρκώς επεξεργασμένη.
Το να υπάρχει στο διαδίκτυο ως ανοιχτή πρόσκληση αορίστως, κατά την γνώμη μου, δεν θα συνεισφέρει σύμφωνα με τις δυνατότητές της και την αξία της…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Θόδωρος Ντ. 26 Αυγούστου 2013 - 09:58

@ Δημήτρης Π.

Ορίστε, λοιπόν, αγαπητέ, πώς εννοούν την ενότητα οι …λοιπές πατριωτικές δυνάμεις: http://dimitriskazakis.blogspot.gr/2013/08/blog-post_25.html
στις οποίες αναφέρεσαι. Αν εσύ μπορείς να συνεννοηθείς με αυτού του τύπου αήθεις βοναπαρτίσκους, που από την ανύπαρκτη προ κρίσεως πολιτική τους ιστορία έχουν κατακτήσει μόνο την ΚΝίτικη λασπολογία, τότε ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν. Εγώ κωλύομαι βαριά…
Και παρεμπιπτόντως, ιδού οι συμμαχίες του:http://www.syndesmosee.org/1/post/2013/08/45.html
(Στο Βίτσι και στο Γράμμο, κλπ, κλπ….)

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σπύρος Θεοδωράτος 8 Νοεμβρίου 2013 - 19:37

Δοκίμασα στο παρελθόν να συνεννοηθώ με διάφορα μορφώματα όπως και με το συγκεκριμένο που αναφέρεις….

Χάος αμέτρητο και άβυσσος μεταξύ αυτών και κάθε έννοιας δημοκρατικού διαλόγου.

Ευχαριστώ δεν θα πάρω….

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Θόδωρος Ντ. 26 Αυγούστου 2013 - 10:50

Και συνεχίζει ο ρέκτης “οικονομολόγος” σε σχόλια πιο κάτω από την εμετική ανάρτησή του:

[…]Συγνώμη, αλλά ο μόνος πατριωτικός χώρος που υπάρχει είναι εκείνος που παλεύει για την μονομερή διαγραφή του χρέους, για έξοδο από το ευρώ και την ευρωζώνη ώστε να κατακτηθεί η εθνική ανεξαρτησία της χώρας με εθνικό νόμισμα και για αληθινή δημοκρατία. Συντάσσεται με τίποτε απ’ όλα αυτά ο κ. Καραμπελιάς; Υποστηριζει τίποτε απ’ όλα αυτά ο κ. Καραμπελιάς; Όχι. Κάθε άλλο. Γιατί λοιπόν πρέπει να τον κατατάξουμε στον πατριωτικό χώρο; Από που κι ως που; Επειδή μιλά για “ελληνισμό” από το 1204 και μετά; Ας σοβαρευτούμε. Ο κ. Καραμπελιάς έχει κάνει από την αρχή της κρίσης τις επιλογές του και επιμένει σ’ αυτές. Κι αυτές είναι να αποδεχτεί το καθεστώς κατοχής και να συμμετέχει στην επίθεση τρομοκρατίας που γίνεται από την μαύρη προπαγάνδα λέγοντας ξανά και ξανά ότι η διαγραφή του χρέους και η έξοδοα από το ευρώ ισοδυναμεί με κατάκτηση της Ελλάδας από την Τουρκία. Είναι πατριώτης κάποιος που αναμεσά την τρομολαγνεία του καθεστώτος; Όχι βέβαια. Ο κ. Καραμπελιάς μπορεί να είκαι και είναι εθνικιστής, αλλά πατριώτης δεν είναι ότι κι αν λέμε. Τα υπόλοιπα είναι για ηλίθιους που ξέρουν μόνο να κοπαδοποιούνται. […]

Αυτά για όσους/ες, αφελώς και καλή τη πίστει, πιστεύουν ή οραματίζονται ενότητα με τέτοιους τύπους…
Είχα μιλήσει στο αρχικό μου σχόλιο για βοναπάρτες και παράφρονες αλλά ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ τόσο γρήγορη επιβεβαίωση.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος Μαργαρίτης 26 Αυγούστου 2013 - 11:06

Διαβασα τωρα το κειμενο του Καζακη.Χωρις σχολια,ο ανθρωπος ειναι απιστευτος

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
George 26 Αυγούστου 2013 - 16:57

Η Κινηση Πολιτων Αρδην είναι κατι πολύ ωραιο, εγω το βλεπω σαν ένα σπανιο και πολυτιμο κοσμημα στον Ελληνικο πολιτικο χωρο. Αν και είναι αγνωστη στον πολύ κοσμο. Φανταζομε ότι χρειαστηκε παρα πολύ δουλεια για να γινει και θα είναι τεραστια απογοητευση τουλαχιστον για μενα προσωπικα αν αποφασισει να αυτοδιαλυθει.
Δεν χρεαζεται να καταστρεψουμε ολους τους αγνους και αξιολογους πολιτικους χωρους προκειμενου να κανουμε ένα αμφιβολο πολιτικο εγχειρημα ενωσης των πατριωτικων δυναμεων. Η ενωση των αριστερων και δεξιων πατριωτικων δυναμεων σε ένα κομμα είναι μονοδρομος και θα πρεπει να προχωρησει . Όμως οι συνιστωσες (αριστερες και δεξιες) θα πρεπει να παραμεινουν. Γιατι: 1) θα ελεγχουν το κεφαλι, 2) Θα μπορουν να δρουν σα πλοκαμια και να υποστηριζουν το ‘’κεφαλι’’ (τον ενωμενο Ελληνικο πατριωτικο χωρο) .
Για να γινω ακομα πιο κατανοητος , δεν είναι ο σκοπος να καταστρεψουμε τις συνιστωσες η’ να ξυρισουμε ολον τον Ελληνικο πατριωτικο χωρο. Ο σκοπος είναι να μαθουμε να φτιαχνουμε τη συνισταμενη. Να μαθουμε να συνεργαζομαστε για το συμφερον του Ελληνισμου. Να γλιτωσουμε από τη καταρα της πολιτικης Βαβυλωνιας και να βρουμε μια κοινη γλωσσα που να συννενοουμαστε και να βρισκουμε 5-10 κοινους σκοπους. Αν εμεις οι Ελληνες δεν μαθουμε ξανα από την αρχη να συνεργαζομαστε με βασικο σκοπο το συμφερον τους εθνους , τοτε θα ειμαστε αιωνια χαμενοι και κάθε προσπαθεια θα είναι ματαιη.
Αυτό το εγχειρημα της συνενωσης των πατριωτικων δυναμεων είναι πολύ δυσκολο για δυο βασικους λογους: 1) Οι ξενες δυναμεις (οι Βαρβαροι) εχουν πλεον την δυνατοτητα, την εμπειρια και την τεχνογνωσια να δημιουργουν μονο κατ’ονομα ‘’πατριωτικα κομματα’’ και ‘’πατριωτικες δυναμεις’’ μεσα στον Ελληνικο χωρο με τον ιδια ευκολια που δημιουργουν ‘’αντιστασιακες οργανωσεις’’ μεσα στη Συρια. 2) και το πλεον σημαντικο είναι ότι ο απλος Ελληνας πολιτης δεν εχει ουτε τη σωστη ενημερωση, ουτε τη παιδεια, αλλα ουτε και το χρονο για να ψαξει μονος του και να ξεδιαλυνει ποιος είναι ο καθενας, πια είναι η ιστορια του , τι ουσιαστικα επιδιωκει και αν είναι πρακτορας η’ πατριωτης. Με αποτελεσμα να κατευθηνεται προς τους πρακτορες τους οποιους εντεχνα υποστηριζουν στη καταλληλη στιγμη τα ΜΜΕ και η διεφθαρμενη ‘’Ελληνικη ελιτ’’.
Το θεμα του Ευρω η’ δραχμη είναι μια πολύ σημαντικο. Εγω θα ηθελα την δραχμη αλλα δεν ξερω αν μπορουμε τωρα. Όπως το βλεπω (αν και ειμαι ασχετος από οικονομικα) το θεμα εχει να κανει με τον τομεα εισαγωγες-εξαγωγες. Όταν εξαγεις σε συμφερει να εχεις δραχμη , ενώ όταν εισαγεις σε συμφερει να εχεις ευρω. Θα πρεπει να δουμε αν αυτές οι εισαγωγες που κανουμε τωρα τις πληρωναμε σε δραχμες… πια θα ηταν η επιπτωση στην Ελληνικη οικονομια και αν θα αντεχε. Από την άλλη το ευρω εχει διαλυσει τις Ελληνικες εξαγωγες. Όμως υπαρχει και το άλλο προβλημα: όταν θα ακολουθησουμε εθνικη οικονομικη πολιτικη και οι Ευρωπαιοι μας εκβιασουν (όπως εκαναν στη Κυπρο) ότι δε θα μας δωσουν αλλα ευρω, τοτε τι θα κανουμε? Γιατι τα ευρω δεν τυπονονται στην Ελλαδα… Τοτε θα πρεπει να βγουμε από το ευρω ,εστω και κακην-κακος, προκειμενου να μπορεσουμε να ακολουθησουμε εθνικη οικονομικη στρατηγικη. Μηπως θα ηταν προτιμοτερο να βγουμε από τωρα? Μηπως να μεινουμε αλλα να ειμαστε ετοιμοι να φυγουμε όταν θα γινει ο εκβιασμος? Η γνωμη μου είναι ότι αν βγουμε από το ευρω θα πρεπει πρωτα να ειμαστε σιγουροι ότι μπορουμε να εξασφαλισουμε τουλαχιστον τη διατροφη ολου του πληθυσμου εστω και με δελτιο η’ κουπονια από το κρατος μεχρι να σταθεροποιηθει η κατασταση . Αυτά θελουν χαρτι και μολυβι και ολες οι αποψεις είναι σεβαστες.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ηρακλης 26 Αυγούστου 2013 - 23:15

Επειδή μιλά για “ελληνισμό” από το 1204 και μετά;
Απο το 1204 μιλα ο Καραμπελιας για τον Ελληνισμο;,..καλα ποσο χρονων ειναι;
Ποιος το γραψε αυτο;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Πάνος 9 Οκτωβρίου 2013 - 14:29

Ο Γιώργος Καραμπελιάς έχει γράψει ένα απίστευτο βιβλίο (για μένα που είμαι ιστοριολάγνος, το θεωρώ απ’ τα καλύτερά του και σου συνιστώ ανεπιφύλακτα να το διαβάσεις) για τη διαμόρφωση του σύγχρονου Ελληνισμού από την χρονολογία 1204, την Άλωση δηλαδή της Πόλης από τους Φράγκους. Έχει ως αφετηρία αυτή την ημερομηνία για την εκκίνηση των διαδικασιών δημιουργίας μιας σύγχρονης εθνικής ταυτότητας για τους Έλληνες κι όχι τον 18ο και 19ο αιώνα όπως είναι η άλλη άποψη που υποστηρίζει ότι τα έθνη είναι σύγχρονα κατασκευμάσματα πλασμένα για την εξυπηρέτηση του “αστικοδημοκρατικού” καπιταλισμού και εθνικισμού που προέκυψε από τη Γαλλική Επανάσταση το 1789.
Το βιβλίο λέγεται “1204: Η διαμόρφωση του σύγχρονου Ελληνισμού” και θα το βρεις σε διάφορα βιβλιοπωλεία εάν το ζητήσεις, είτε στις Εναλλακτικές Εκδόσεις, ίσως στα κατά τόπους Στέκια του Άρδην και της Ρήξης, δεν ξέρω, ρώτα τον admin ή κάποιο απ’ τα παιδιά που είναι εντός της ΚΠΑ, μη σε γελάσω.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ηρακλης 27 Αυγούστου 2013 - 00:01

Καμια οικονομικη αναλυση δεν κανει τον πατριωτη, αλλα ουτε και εαν ειναι εμφανως πατριωτικη και στην πραξη αποτυχη δεν μπορει ο διαχειριστης της να κατηγορηθη για ελειψη πατριωτισμου οταν η αποτυχια κριθει απο παραγοντες ανταγωνιστικους στο εσωτερικο η απο το εξωτερικο, οπως η αδυναμια κατανοησης απο την κοινωνια και η συμμετοχη στην επιτυχια της σε συνδιασμο με οικονομικες πιεσεις απο την διεδνη παραγοντα.
Ομως η διαχειρηση της οικονομιας θελει να ακολουθη και να συμβαδιζει με τον βαθμο συνειδησης των πολιτων για να μην ανατρεπεται αναιτια απο την ανασφαλεια την οποια μπορει να εχει ο απλος πολιτης εξαιτιας της ταυτισης του με το ευρωπαϊκο <> και οτι για αυτον σημαινει Ερωπη και Ευρω.
Εαν περιμενουμε ποτε η μεγαλη πλειοψηφια θα απαρνηθη το ευρω και θα πεσει με παθος στην ολοκληρωση της επιστροφης της δραχμης μαλλον θα περιμενουμε πολυ καιρο.
Οσο για το ποσον καιρο θα χρειαστουμε για την συνειδητοποιηση των Ελληνων στην Πατριωτικη προοπτικη δεν μπορω να ξερω διοτι δεν υπαρχη ασφαλη γνωση για τον βαθμο πατριωτισμου.
Μπορει ομως να ενταθη και η προσπαθεια επικοινωνιας με την πατριωτικη λαϊκη βαση και η προβολη των πατριωτικων θεσεων του ΚΠΑ, διοτι δεν ειναι απλα γνωστες στους Ελληνες δημοκρατες πατριωτες.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Πάνος 9 Οκτωβρίου 2013 - 14:33

Αγαπητέ Ηρακλή, τις αλλαγές στις κοινωνίες δεν τις έφερε ποτέ μια τεράστια, οργανωμένη, συνειδητοποιημένη πλειοψηφία. Τις περισσότερες φορές τις έφερναν τολμηρές, αποφασισμένες μειοψηφίες, διά πυρός και σιδήρου. Αργότερα, ακολουθούσαν κι οι υπόλοιποι, είτε γιατί πείθονταν, είτε λόγω συμφέροντος, είτε λόγω αυτού του πρωτόγονου αισθήματος του “ανήκειν” στους διαφαινόμενους νικητές.
Από τη Γαλλική, τη Ρωσική, την Αμερικανική και την Ελληνική Επανάσταση μέχρι το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, το Πολυτεχνείο, την ΕΟΚΑ, τα σύγχρονα εθνικά και κοινωνικά κινήματα ανά τον κόσμο (απόπειρες της Λατινικής Αμερικής, IRA και Sinn Fein, ETA και Βασκική Πατριωτική Αριστερά κλπ.), όπου κι αν κοιτάξεις, εν αρχή ήτο μια μικρά πλην αποφασισμένη μειοψηφία.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος Μαργαρίτης 27 Αυγούστου 2013 - 12:10

Το θεμα του νομισματος, δεν ειναι τοσο απλο,κατα την γνωμη μου παντα(δεν ειμαι οικονομολογος).Πιστευω οτι οι Γερμανοι,θελουν να εχουμε Δραχμη(ισως οχι ακομα),αρκει να το ελεγχουν εκεινοι.Οποτε ειναι θεμα ποιος θα κανει την αλλαγη.Επισης,θα δημιουργησουμε εν μεσω κρισης,ενα αλλο προβλημα στην Ευρωζωνη.Θα υπαρξει σιγουρα συγκρουση με αλλες ισχυροτερες χωρες(και εκτος Ευρωπης σιγουρα).Ισως εχουμε και εσωτερικα προβληματα,δεν ειμαστε μονιασμενοι,ωστε να πουμε,θα δυσκολευτουμε αλλα θ αντεξουμε.Ισως,αυτο που λες,να προετοιμαστουμε ειναι το καλυτερο.Πρεπει πανω απ ολα να γινει παραγωγικη ανασυγκροτηση για να προσωρησουμε στο επομενο βημα.Και αυτο μπορει απο <>,απ τον λαο.Και σιγουρα θα επρεπε να υπαρχουν συμμαχιες με αλλες Ευρωπαικες χωρες του νοτου,ωστε να < ολοι μαζι με την Γερμανια.Θα επρεπε, με λιγα λογια, να περιμενουμε και ταυτοχρονα να προετοιμαζομαστε.Δεν βλεπω ομως να κανουμε τιποτα,μονο λεμε ναι,στους μεγαλους.Στο Αρδην,εχω διαβασει ενα αρθρο,γιατι δεν πρεπει να κανουμε τωρα την κινηση,νομιζω οτι εχει δημοσιευθει και εδω.Και γω Δραχμη θα ηθελα,αλλα με τις προυποθεσεις που προειπα.

Οσο για τις συνιστωσες που λες.το πιο σημαντικο για μενα ειναι η παιδεια,οπως λες και συ.Αλλα αυτο εχει χαθει εδω και πολυ καιρο.Ας πουμε,σχεδον ολοι που ψηφιζουν ΧΑ(εκτος απ τον σκληρο πυρηνα,τους ναζιστες δηλαδη),θα ηθελαν ενα κομμα με τις ιδεες την ΚΠΑ.Αλλα οι ναζιστες ειναι πιο λαικιστες και εχουν παρει μεγαλα ποσοστα,γιατι ο περισσοτερος κοσμος,ειναι φοβισμενος,σοκαρισμενος και αμορφωτος-ανενημερωτος.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Παναγιώτης Κ. 27 Αυγούστου 2013 - 22:51

Καλή αρχή , θα σας παρακολουθώ γιατί με ενδιαφέρει η προσπάθεια.Δύο γνώμες εαν μου επιτρέπετε, α) δεν μπορεί καμία οργάνωση να έχει θέση για κάθε τι, είναι πολύ δύσκολο. β) για να μετριάσει το (α) πρέπει να βρει τους κατάλληλους πνευματικούς ανθρώπους (όλοι οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι).

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
George 28 Αυγούστου 2013 - 21:39

Συμφωνω με τον Παναγιωτη Κ. Το μηλο ακομα αντεχει και δεν εχει σαπισει ολο. Αντιθετα τωρα μαζι με την καταστροφη επανερχεται δυναμικα και ο πατριωτισμος των Ελληνων (ο Κυριος όλα εν σοφια εποιησε…). Σιγουρα θα υπαρχουν και καποια υγιη κομματια στην Ελληνικη διανοηση. Το θεμα είναι πως αυτά τα κομματια μπορουν να ερθουν σε επαφη και να κολλησουν με έναν καλα οργανωμενο πατριωτικο χωρο.
Η συμμαχια με το υγιες κομματι της Ελληνικης διανοησης θα πρεπει να γινει. Όμως δεν θα φτασει μονο αυτό. Θα πρεπει να γινει και μια προταση συμμαχιας των Ελληνικων οικονομικων ταξεων. Θα πρεπει και οι υγιεις δυναμεις των Ελληνων βιομηχανων και εφοπλιστων να στηριξουν την προσπαθεια μαζι με τη διανοηση , τους εργατες και τη μεσαια ταξη. Ολες οι Ελληνικες οικονομικες ταξεις πρεπει να ενωθουν κατω από την Ελληνικη σημαια. Το σκεπτικο του διαιρει και Βασιλευε και της κυριαρχιας της μιας οικονομικης ταξης πανω στην άλλη καλως η΄κακως μας τελειωσε(εμάς). Στηριζοντας μονο μια οικονομικη ταξη προκαλεις δυσαρμονια, φαγωμαρα και στο τελος διαλυση. Εμεις θελουμε ένα μοντελο που να προκαλει αρμονια, κοινη προοδο και προκοπη. Ο πολεμος των ταξεων είναι υπαρκτος . Ο σοφος νομοθετης όμως πρεπει να τους βλεπει ολους σαν παιδια του και πρεπει να ψαξει να βρει ένα μοντελο που να είναι καλο για ολους.
Τωρα θα μου πειτε : Σιγα μη στηριξουν οι Εφοπλιστες την Κ.Π.Αρδην η’ την Ελλαδα. Αυτοι οποτε θελουν παιρνουν τα καραβια τους και πανε αλλου…Κι όμως τα πραγματα δεν είναι τοσο απλα και θα εξηγησω το γιατι.
Εβλεπα το ωραιο βιντεο με την ομιλια του κου Καραμπελια για το βιβλιο του ‘ συνωστισμος στο Ζαλογγο. Θα παρατηρησατε σιγουρα το σημειο οπου λεει ότι η Αγγλια δεν ηθελε την ανεξαρτησια της Ελλαδος γιατι οι Ελληνες εφοπλιστες ανταγωνιζονταν και ειχαν εκτοπισει του Αγγλους και τους Γαλλους. Λοιπον τωρα απ’ότι φαινεται εχουν παρει τη σκυταλη οι Γερμανοι… οι οποιοι κατηγορουν τους Ελληνες εφοπλιστες ότι δεν πληρωνουν φορους κλπ,κλπ.. Πισω από αυτή την φαινομενικα καλοπροαιρετη κριτικη των Γερμανων κρυβεται όχι μονο ο φθονος αλλα κυριως το συμφερον καθως καπου συγκρουονται τα συμφεροντα των Ελληνων εφοπλιστων με τα Γερμανικα. Και καθως οι Γερμανοι εχουν σχεδιο και είναι οργανωτικοι…οι δικοι μας δεν θα εχουν καλο τελος. Η μικρη Ελλαδιτσα παντα στηριζε τον Ελληνικο εφοπλισμο και αυτό το ξερουν οι ιδιοι πολύ καλα. Αν δεν υπαρχει όμως να τους στηριζει να ξερουν ότι δεν θα βρουν πουθενα στον κοσμο στηριγμα. Ηδη οι ξενοι μιλανε για ελεγχους των πλουσιων Ελληνων του εξωτερικου…αυτοι οι ελεγχοι δεν θα είναι και τοσο αθωοι οσο ακουγονται…
Επιπλεον δεν πρεπει να ξεχναμε και την καταστροφη τοσων και τοσων Ελληνικων επιχειρησεων…και επεται συνεχεια!
Θα πρεπει καποιος να τους πλησιασει και να τους εξηγησει ότι δεν πρεπει να εχουν αυταπατες και ότι η καταστροφη που ερχεται δεν θα είναι ταξικη αλλα θα είναι εθνικη!
Για αυτό όταν λεμε να βρουμε μια προταση για ένα δικαιο και αποτελεσματικο μοντελο για ολους εννουμε για ολους. Και όταν λεμε να συνεργαστουμε ολοι εννοουμε ολοι.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Μπάμπης 14 Σεπτεμβρίου 2013 - 00:59

George, άλλοι ήταν οι Έλληνες εφοπλιστές του 1800 και άλλοι οι σημερινοί. Τότε είχαν εθνική αναφορά ενώ τώρα δεν έχουν. Είναι διαλυτικές δυνάμεις για το έθνος μας. Ελάχιστοι ίσως να έχουν αλλά αυτοί πρέπει να το αποδείξουν στην πράξη κα μέχτι τώρα δεν απέδειξαν τίποτα.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
George 15 Σεπτεμβρίου 2013 - 17:07

Μιλας σωστα Μπαμπη.
Υπαρχει ωστοσο και μια ακομα σημαντικη διαφορα του τοτε με το τωρα που αφιβαλω αν την εχουν καταλαβει. Οι καινουργιοι επικυριαχοι της Ελλαδας εχουν ενα ρατσιστικο υποβαθρο που οι προηγουμενοι δεν ειχαν….

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Πάνος 9 Οκτωβρίου 2013 - 14:52

Από πότε ο κορπορατιστικός φασισμός (συνεργασία των τάξεων) που εφαρμόστηκε επί Μουσολίνι και Χίτλερ είναι εφικτός στη σύγχρονη εποχή;
Παιδιά, δε ζούμε εποχές 1821, των εθνικών επαναστάσεων όπου οι τάξεις συνενώνονταν για την αποτίναξη ενός ζυγού, η καθεμία για το δικό της σκοπό.
Στη σημερινή εποχή είναι σαφέστατο ότι υπάρχει, όπως και σε κάθε εποχή αλλά κυρίως σήμερα, η πάλη των τάξεων.
Ποιανού εφοπλιστή τα λεφτά κόβονται σήμερα; Ποιανού μεγαλοεπιχειρηματία; Ποιανού μεγαλοτραπεζίτη; Κανενός. Ίσα-ίσα, που έχουν κέρδη και τεράστια μάλιστα, εις βάρος των Ελλήνων εργαζομένων (δε θα πω εργατών). Οι εφοπλιστές αυτοί είναι που έφεραν εδώ του παράνομους μετανάστες στα πλαίσια της σύγχρονης σκλαβιάς για ν’ αντικατασταθεί η αγωνιζόμενη εργατική τάξη με τριτοκοσμικούς, αμόρφωτους και πολιτικά απαίδευτους σκλάβους. Αυτοί ρίξανε τα μεροκάματα και σήμερα είναι σπόνσορες της Χρυσής Αυγής. Μην μπαίνουμε στην ίδια λογική.
Έθνος είναι ο Λαός. Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση πάνε μαζί.
Άλλωστε, κι ωφελιμιστικά να το δούμε, τα κέρδη για ένα ελληνικό κράτος εάν φορολογήσει άγρια το μεγάλο κεφάλαιο προς όφελος των χαμηλότερων στρωμάτων θα είναι τεράστιο κι η κοινωνική συνοχή πολύ μεγαλύτερη απ’ οποιαδήποτε απόπειρα νεκρανάστασης των εκμεταλλευτικών φασιστικών καθεστώτων του προηγούμενου αιώνα υπό το πρόσχημα ενός “αγώνα” αμφίβολης ποιότητας, επιτυχίας κι οφέλους.
Το εθνικό ζήτημα πάει χέρι-χέρι με το ταξικό. Ένα καταπιεσμένο έθνος, δε μπορεί να ‘ναι ελεύθερο. Το να διώξω την τρόικα για να γυρίσω στην προ-μνημονίου εποχή, δεν είναι πατριωτικός αγώνας. Ισοδυναμεί με το να ψηφίσω ΠΑΣΟΚ π.χ..

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
George 20 Οκτωβρίου 2013 - 02:38

Φιλε Πανο, μακρια από μενα κάθε επιδιωξη επιστροφης σε προμνημονιου ιδεολογιες και πρακτικες. Οσο για τη ‘’συνεργασια’’ των ταξεων που εφαρμοσε ο φασισμος , εχει αναλυθει αρκετα καλα σ’αυτην την ιστοσελιδα ότι σε καμια περιπτωση δεν επροκειτο περι πραγματικης συνεργασιας…Επιπλεον αν καποιος κοπρορατσιστης λεει κατι αλλα το εφαρμοζει διαστρεβλομενα στη πραξη, δεν μας αφαιρει εμας το δικαιωμα να το εφαρμοσουμε ακριβως όπως το λεμε στην πραξη. Τι θα κανουμε δηλαδη; Θα απεχθανομαστε ας πουμε τη λεξη εκσυγχρονισμος επειδη τη βιασε το πασοκ?…

Επιλεον θελω να σε ενημερωσω ότι το 1821 εχει και παραεχει σχεση με την εποχη που ζουμε τωρα. Γιατι ότι εκαναν στραβα η’ δεν μπορεσαν να το φτιαξουνε καλα τοτε πρεπει να το διορθωσουμε και να το φτιαξουμε εμεις σημερα διαφορετικα θα συνεχισουμε να ειμαστε μπανανια για τα επομενα 1000 χρονια μεχρι να τα διορθωσουμε και να τα φτιαξουμε σωστα.
Για παραδηγμα το εφοπλιστικο κεφαλαιο που λες, συνεργαστηκε τοτε με το ξενο κεφαλαιο και καταφερε να διαλυσει τη φιλικη εταιρεια (βλεπε του εμφυλιους πολεμους που εγιναν μεσουντος του απελευθεροτικου αγωνα του 1821) και αυτη του η συνεργασια αλλα και η συνεργασια του ντοπιου κεφαλαιου με τα δυτικα συμφεροντα σε βαρος της Ελλαδας είναι που εκανε και συνεχιζει να διατηρει τη πατριδα μας προτεκτορατο.
Αυτά που λες για τους εφοπλιστες ειναι γενικος σωστα (αν και δε θεωρω ότι θα πρεπει να τους βαζουμε ολους στο ιδιο τσουβαλι) όμως ξεχνας ότι συνεβησαν επειδη το κρατος τωρα είναι υποχειριο τους. Δεν θα πει όμως ότι θα μπορουσαν να τα κανουν όλα αυτά αν το κρατος κρατουσε ισες αποστασεις από ολες τις οικονομικες ταξεις αρα και από αυτους. Και επιπλεον δεν πιστευω ότι θα πρεπει να παμε στο άλλο ακρο.
Από εκει και περα πρεπει να αποφασισουμε αν θελουμε να εχουμε μεγαλο ιδιωτικο κεφαλαιο στην Ελλαδα η’ όχι. Για παραδηγμα: Θελουμε να εχουμε εμπορικο στολο η’ όχι? Θεωρεις ότι δεν μας χρειαζεται? … πιστευεις ότι μπορει το κρατος να αντικαταστησει τους εφοπλιστες και να λειτουργησει έναν εμπορικο στολο?? … Σε πληροφορω ότι η για να λειτουργησεις έναν εμπορικο στολο χρειαζεται τεραστιες ικανοτητες τις οποιες μονο οι εφοπλιστες διαθετουν. Δεν μπορει ο καθενας να τα βγαλει περα στο διεθνες εμποριο της θαλασσας. Αρα αν θες να εχεις εμπορικο στολο χρειαζεσαι τους εφοπλιστες. Το προβλημα είναι πως μπορεις να τους βαλεις σε ένα σωστο πλαισιο ώστε και να μην είναι ασυδοτοι, να πληρωνουν φορους και να εχεις εσοδα ως κρατος αλλα από την άλλη να εχουν και αυτοι κερδοι ώστε να μεγαλωνουν τις επιχειρησεις τους και να μπορουν να δινουν ακομα περισσοτερα στο κρατος μεσω των φορων. Γιατι ας μην ξεχναμε ότι βρισκομαστε σε περιοδο ιλιγγιωδους διεθνους ανταγωνισμου. Αν δεν βρεις μια λυση που να είναι επωφελεις και για τις δυο πλευρες τοτε δυο τινα μπορουν να συμβουν: η’ να τους διωξεις η’ να τους διαλυσεις. Όμως και στις δυο αυτές τελευταιες περιπτωσεις σαν κρατος θα είσαι χαμενος. Γιατι θα εχεις χασει τη μοναδικη δυνατη ‘’βιομηχανια’’ που διαθετεις ’ την ναυτιλια. Το ιδιο ισχυει βεβαια και για τις υπολοιπες ιδιωτικες βιομηχανιες. Οσες τελος παντων υπαρχουν στην Ελλαδα. Εκτος βεβαια αν εσυ θεωρεις ότι εχουμε το χρονο να ξεκινησουμε την αναπτυξη από το μηδεν φυτευοντας ντοματες και μπατζαρια.
. Η παλη των ταξεων που λες είναι υπαρκτη αλλα δεν μας συμφερει!!! Αρκετα εχουμε τραβηξει με τους εμφυλιους και τις αδελφοφαγιες. Όταν παιρνεις το μερος μιας ταξεως είναι αυτονοητο ότι θα εχεις μονιμο πολεμο με τις υπολοιπες. Από μονη της αυτή η κατασταση εσωτερικου πολεμου σε καποια στιγμη σαν κρατος θα σε διαλυσει. Πρεπει να βρεθει ενας τροπος και ένα πλαισιο ώστε ολες οι ταξεις να αλληλοβοηθουνται και να παλευουν για στηριξουν το εθνος και το κρατος και όχι να το πολεμανε όπως τωρα. Εκτος αν νομιζεις ότι μας παιρνει σαν εθνος μεσα σε όλα τα προβλματα που εχουμε τωρα να ξεκινησουμε και έναν πολεμο της εκτασης του πολεμου των ταξεων…
Πρεπει να βρισκουμε τροπους που να ενωνουν τις δυναμεις του εθνους και όχι να τις διασπανε. Και να εισαι σιγουρος ότι αν εμφανιστει μια σοβαρη εθνικη πολιτικη δυναμη στην Ελλαδα.. ολες αυτές οι δυναμεις που τωρα τις βλεπεις να είναι διασπαστικες , θα είναι οι πρωτες που θα τρεξουν να ενωθουν κατω από τον κοινον αγωνα… Γιατι αυτό θα είναι και το δικο τους συμφερον!

George 29 Αυγούστου 2013 - 21:34

Ξιφαρας… αν και εχει αντιγραψει καποια κομματια απο τα δικα μου σχολια (!) …ειναι αρκετα ασυναρτητο το γενικο του πλαισιο…μαλον θελει να πει πως οποιες και να ειναι οι τελικες θεσεις αυτος θα ειναι εκτος…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος Μαργαρίτης 31 Αυγούστου 2013 - 20:12

Kαλο θα ηταν, να γραψει εδω τις οποιες διαφωνιες του,ωστε να παρει απαντησεις.Οπως και τ οτι δεν εχει αποψη η ΚΠΑ γαι το ευρω ειναι ψεμα.Θα επρεπε να ειχε δωσει λινκ και για το αντιστοιχο αρθρο(και οχι μονο για τις θεσεις).Μου θυμιζει Γκαιμπελς η τακτικη του.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
George 11 Σεπτεμβρίου 2013 - 00:22

Βλεπω δεν συνεχιζει κανενας άλλος οποτε θα γραψω καποιες ακομα σκεψεις…
Στον τομεα της εξωτερικης πολιτικης . Βεβαια μιλαω όχι για τωρα, αλλα για την περιπτωση στην οποια γινουμε κρατος. Πραγματικο κρατος και όχι μπαχαλο η’ προτεκτορατο που ειμαστε τωρα.
Μπορει αυτή τη στιγμη να μην εχουμε συμμαχους και να είναι ολοι εναντιον μας. Ο Θεος όμως τα ‘χει φτιαξει ετσι που ακομη και ο ποιο αδυναμος να εχει παντα τη δυνατοτητα της νικης!
Στον τομεα των πιθανων συμμαχιων υπαρχουν πολλες και σεβαστες αποψεις περι συμμαχιας με Κινεζους, Ρωσους , Βαλκανιους, Γαλλους , Ιταλους, Ισπανους κλπ. Ολοι σεβαστοι και καλοι όμως δεν πρεπει να ξεχναμε ότι ολοι αυτοι σημερα μπορει να είναι συμμαχοι αυριο μπορει να είναι εχθροι. Όπως εχει συμβει πολλες φορες στο παρελθον. Εκτος απ’τους κινεζους βεβαια αλλα και αυτό λογο αποστασης. Επιπλεον δεν εχουμε τη δυνατοτητα επιρροης σ’αυτά τα κρατη. Το μονο κρατος στο οποιο εχουμε πραγματικη δυνατοτητα επιρροης αρα και δημιουργιας μιας συμπαγους συμμαχιας είναι η Αμερικη (μεσω του Ελληνισμου) λογο του ότι δεν αποτελειται από μια μονο εθνοτητα. Είναι το μονο σταθερο σημειο στο οποιο εχουμε τη δυνατοτητα να κρατηθουμε. Όχι όμως σαν καρπαζοισπρακτορες που ειμαστε τωρα. Θα πρεπει να δωθει σκληρη μαχη καθως τα αλλα κεντρα ( Εβρα’ι’κο λομπι, Αγγλικο, πολυεθνικες κλπ, ) θα αντιδρασουν γιατι δεν θα θελουν να παρει καποιος άλλος τη θεση τους. Αυτή η ‘’επιθεση φιλιας’’ προς την Αμερικη είναι μονοδρομος. Καθως από εκει δεχομαστε τα περισσοτερα χτυπηματα. Τα χτυπηματα αυτά όμως ερχονται από συγκεκριμενα κεντρα. Ο Ελληνισμος θα πρεπει αυτά ακριβως τα κεντρα όχι μονο να τα εξουδετερωσει αλλα και να παρει τη θεση τους αντικαθιστοντας τα. Αν δεν το καταφερουμε θα συνεχισουμε να δεχομαστε και στο μελον ισχυρα και καθοριστικα πληγματα.
Η παρουσα περιπτωση μας σε σχεση με τα συγκεκριμενα κεντρα ληψης αποφασεων στην Αμερικη είναι σαν αυτό που λενε: Εχω ένα φιδι, μαζι να ζησω δεν μπορω να φυγω δε μ’ αφηνει…Κατι πρεπει να κανουμε! Πολύ φοβαμε όμως ότι μεχρι να κινητοποιηθουμε θα μας εχουν φαει τα φιδια…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Μπάμπης 14 Σεπτεμβρίου 2013 - 01:08

Καλά περίμενε εσύ οι ελληνοαμερικάνοι να εξουδετερώσουν το εβραϊκό λόμπι και τα πάγια αγγλοσαξωνικά συμφέροντα. Αυτοί ούτε να δανείσουν μερικά χρήματα στο ελληνικό κράτος άτοκα έχουν καταφέρει.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
George 14 Σεπτεμβρίου 2013 - 14:38

Φιλε Μπαμπη να σου πω την αληθεια και εγω το θεωρω απιθανο. Ομως υπαρχει σαν δυνατοτητα αν γινουμε σωστο κρατος (το τελευταιο ειναι και το πιο απιθανο δυστηχως!)
Οσο για το ατοκο δανειο…εσυ αν εισουν στη θεση τους θα το εδινες?…Θα εδινες τα λεφτα σου σε ενα κρατος που κυβερναται απο τους Γερμανους σε συνεργασια με τοπικα λαμογια?…
Ειδαμε τι εγινε και με τα λεφτα που ειχαν δωσει οι Ελληνες του εξωτερικου για τους σεισμοπληκτους…εφτασαν στον προορισμο τους?…
Θα εδινες εσυ δανειο σε ενα κρατος που πρωτα απ’ολα κουρεψε τους Ελληνες που ειχαν Ελληνικα ομολογα και τα ασφαλιστικα ταμεια?…

Αστα…η Ελλαδα τρωει τα παιδια της και οι Ελληνοαμερικανοι το ξερουν. Το χουν νιωσει στο πετσι τους!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
George 15 Σεπτεμβρίου 2013 - 16:57

Η αληθεια ειναι οτι ισως ειναι παρατραβηγμενο το να προσπαθησουν οι Ελληνοαμερικανοι να εξουδετερωσουν το εβραικο λομπι, τα αγγλοσαξονικα και αλλα πολυεθνικα συμφεροντα. Αυτο αλλωστε θα συνασπιζε ολους τους αλλους εναντιον μας και πιθανοτητα θα οδηγουσε στη συντριβη μας. Αλλα θα μπορουσαν οι δικοι μας στην Αμερικη να ειναι μια υπολογισιμη δυναμη που σε κρισιμες στιγμες για τα εθνικα μας θεματα να μπορει να επεμβαινει. Γιατι η Αμερικη να δρα εναντιον μας στο Κυπριακο και οχι με το μερος μας? Αυτο ειναι κατι που δεν μπορω να το καταλαβω.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χρίστος Μαργαρίτης 11 Σεπτεμβρίου 2013 - 16:51

Για να υπαρχει συνεργασια με Αμερικη,θα πρεπει να τους δωσουμε να καταλαβουν, οτι δεν ζηταμε μονο, απο αυτους,αλλα εχουμε και να τους δωσουμε(να ικανοποιησουμε δηλαδη καποια απ τα συμεφεροντα τους).Δεν ξερω αν μπορει να το κανει καποιος πολιτικος μας.Εχω την αισθηση,οτι απλα πηγαινουν σαν ζητιανοι.Απ την στιγμη που η Αμερικη ειναι υπερδυναμη και δεν μπορουμε να παμε με Ρωσια,καλο θα ηταν να εχουμε καλες σχεσεις μαζι τους,να δινουμε αλλα και να παιρνουμε.Οτι προσπαθησε να κανει η Τουρκια.Βεβαια,ειδαμε τι παθαινει ο Ερντογαν,που δεν καταφερε να φερει εις περας της αποστολη του στην Συρια.Θελει προσοχη παντως και σιγουρα οχι μονοπλευρες συμμαχιες,υπαρχουν και αλλες χωρες.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
eleftherios kyriakakis 16 Σεπτεμβρίου 2013 - 01:18

Παιδιά μαζί σας και ότι ήθελε προκύψει…..Δεν θα προβώ σε κανενός είδος σχόλιο ,εισήγηση ,πρόταση…Άλλοι (θυληκοί και αρσενικοί ) το κατέχουν καλύτερα …Η δική μου προσέγγιση είναι απλοϊκότατη….Με Αγώνα ,Πίστη,Προσήλωση στον Αντικειμενικό Σκοπό,Επιμονή ακόμα και στις αποτυχίες …αναλύουμε ..μαθαίνουμε ..διορθώνουμε και ξαναεπιχειρούμε.. Ελπίδα,Αλληλεγγύη ,Πρωτοτυπία,Δικαιοσύνη,Ορθολογισμό αλλά και Συναισθηματική Νοημοσύνη…ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ…. ΙΣΩΣ …ΕΑΝ….ΛΕΣ…ΜΠΟΡΕΙ ….ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΣΚΑΠΟΥΛΑΡΟΥΜΕ!!!!!!!!!!!!!!!!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
n 3 Οκτωβρίου 2013 - 05:08

Στα πλαίσια της συγκρότησης του δημοκρατικού πατριωτκου χώρου είναι απαραίτητο να εξεταστεί άμμεσα ο ρόλος που μπορεί να παίξει ο εκτός κρατικών συνόρων ελληνισμός και πλέον δεν μιλάμε για γέφυρες φιλίας με τους άλλους λαούς η για λομπινγκ αλλα για στρατηγικη επαναπατρισμου. Για να το πω απλα η Eλλαδα χρειαζεται αιμοδοσια .Ειναι ενα ζητημα που συνδεεται αμεσα με τη γηρανση του πληθυσμου, την ερημωση της υπαιθρου,το μεταναστευτικο ,τον κοινοτισμο, την επιστροφη σε παραγωγικες δραστηριοτητες…δυστηχως και σ αυτο το θεμα οι εθνοαδιαφορες αποψεις της καθεστωτικης αριστερας http://anemosantistasis.blogspot.ch/…/blog-post_4982.html κανουν κακκο κι απ την αλλη ο Σαμαρας εστελνε απλως την υπουργο τουρισμου προς αγρα πελατων… Το αμεσο ελαχιστο ειναι η διακοπη, πρακτικα ,της στερησης των πολιτικων δικαιωματων σε οσους βρισκονται εξω απο τα συνορα και η επαναποδοση στον τοπο κατοικιας, στη βαση ενας ενηλικος μια ψηφος, οπως κανουν πολλα κρατη http://vimeo.com/43964946
Αρχιζοντας απο εκει και με την επιροη που σταδιακα θα αποκτησουν οι χωρις εξαρτησεις, κατα βαση, Ελληνες ισως πλησιασουμε σε ενα αντιστοιχο με τον σιωνισμο κινημα που θα οδηγησει σ ενα νεο ,θετικο και μακροπροθεσμο οικαδε, που δεν θα επιβουλευεται εναν αλλο λαο αλλα θα παιρνει τη μοιρα του και τον τοπο στα χερια του επιτελους και απο εμφυλιοπολεμικές τασεις θα περασει σε μια αμιλλα μεταξυ των ριζοσπαστικων ομαδων με εξισωτικες η εθνικιστικες καταβολες, καθως η βιαιη πλεον διαπαλη των ιδεων θα περασει απ το εργαστηριο αθλιας νεοελληνικης πολης στο πεδιο δημιουργιας κοινοτήτων της ελληνικης υπαιθρου . Ο ελληνικος χωρος(αλλα και ο ευρυτερος βαλκανικος) εχει δει τουλαχιστον μια αναγεννηση στο παρελθον.Απ το να αλληλοεξουδετερωθουμε, να σκορπισουμε και να περασουμε στη ληθη και στη χλευη της ιστοριας ως αναξιοι επιγονοι και ιδανικοι αυτοχειρες,ας δοκιμασουμε μεσα απ τον αναθρωσκωντα καπνο του Οδυσσεα που επιστρεφει να αναψουμε μια εστια επιβιωσης για μας που να αποτελεσει αμποτε φως και για την οικουμενη.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
neomarxistis 22 Οκτωβρίου 2013 - 13:45

Σημερα που η πολιτικη των μνημονιων οδηγει σε υπο προλεταριοποιηση το 85 %του λαου το ταξικο υπαγεται στο εθνικοαπελευθερωτικο.Γι αυτο στο Αρδην επιμενουμε σε μια στρατηγικη ΕΑΜικου τυπου.Τοσο απλα…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
thanasis 2 Νοεμβρίου 2013 - 18:26

μα το εαμ δεν ηταν ταξικο αλλα εθνικοαπελευθερωτικο

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σπύρος Θεοδωράτος 1 Νοεμβρίου 2013 - 05:59

Σε γενικές γραμμές συμφωνώ όπως συμφωνώ και στην άποψη κάποιου οτι οι περισσότερες θέσεις χρειάζονται περισσότερη επεξεργασία.

Δεν θα μιλήσω για όλα αλλά θα σταθώ στο 20.

Συμφωνώ 100% και επαυξάνω. Το υπάρχον πολιτικό σύστημα θα πρέπει να αποχωρήσει άμεσα μαζί με το υπάρχον σύνταγμα.

Θα πρέπει η εξουσία να δοθεί στην κοινωνία η οποία θα αποφασίζει η ίδια γι αυτήν και όχι οι πολιτικοί ερήμην της με το πρόσχημα της δήθεν λαικής εντολής κάθε 4 χρόνια.

Φυσικά και τα πολιτικά κόμματα είναι απαραίτητα όμως και αυτά θα πρέπει να αλλάξουν προορισμό και να μετατραπούν σε φορείς πολιτικής και προτάσεων και όχι να απομυζούν το κρατικό χρήμα και να έχουν βλέψεις πολιτικής εγκληματικότητας.

Και αυτά αλλά και οι εκλεγμένοι βουλευτές θα πρέπει να ελέγχονται από κοινωνικές ομάδες που θα προκύπτουν με κλήρωση και θα αλλάζουν μέλη ανα 3 ή 6 μήνες. Έτσι ο κάθε τοπικός βουλευτής θα ελέγχεται για το έργο του, σύμφωνα και με τις προεκλογικές του εξαγγελίες. Εαν κάποια επτροπή κρίνει τον οικείο βουλευτή ως επίορκο αυτός θα αντικαθίσταται από άλλον ο οποίος θα εκλέγεται άμεσα από την περιφέρειά του.

Είναι και άλλες πολλές τε΄τοιες λεπτομέρειες που μπορούν να τεθούν υπο συζήτηση και δεν είναι του παρόντος….

Καλή επιτυχία…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Γιαννης Δημητρίου 8 Νοεμβρίου 2013 - 15:10

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.post&id=28864
Δεν έχετε δημοκρατικό συγκεντρωτισμό αλλά μάλλον πρέπει να διαγράψετε ορισμένους που είναι εκτός γραμμής…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
admin 8 Νοεμβρίου 2013 - 15:24

Ο Μάκης Διόγος δεν συμμετέχει στο Κίνημα του Άρδην. Συμμετέχει στην ΔΗΜΑΡ. Έγραφε παλαιότερα στη Ρήξη τις μικρές αθλητικές ιστορίες, και οι Εναλλακτικές Εκδόσεις έχουν εκδόσει και ένα του βιβλίο.

Αυτά τα πράγματα είναι γνωστά,δεν τίθεται κανένα ζήτημα, όπως θέλει να το βάλει το σχόλιο. Εκτός αν θέλουμε να δημιουργούμε προβλήματα εκεί όπου δεν υπάρχουν.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Δημήτρης K. 8 Νοεμβρίου 2013 - 16:55

Με μια πρώτη ανάγνωση συμφωνώ στις θέσεις που διάβασα και μάλιστα επικροτώ πολλές από αυτές. Ωσόσο οφείλω να παρατηρήσω πως στο πλαίσιο του “κλεισίματος” των βαλκανικών μετώπων -που σωστά πρ΄πει να επιδιωχθεί – δε θα πρέπει να αποδεχτούμε μια ονομασία των Σκοπίων με γεωγρφικό προσδιορισμό που να περιλαμβάνει τον όρο “Μακεδονία”. Στη θέση σας μιλάτε αόριστα για γεωγραφικό προσδιορισμό χωρίς να αναφέρετε αν θα πρέπει να δεχτούμε αυτός να συμπεριλαμβάνει τον όρο Μακεδονία, π.χ. τύπου “Βόρεια Μακεδονία”. Το τελευταίο θα ήταν μεγάλο λάθος που θα υπονόμευε σε σημαντικό βαθμό τον ένα πυλώνα της στρατηγικής που προτάσετε, αυτόν της Εθνικής Ανεξαρτησίας. Διότι αν δεχτούμε ότι εθνική ανεξαρτησία σημαίνει και διασφάλιση της εθνικής κληρονομιάς και πως το όνομα και η ιστορία της Μακεδονίας είναι αναπόσπαστο κομμάτι της εθνικής κληρονομιάς μας με πολλά διδάγματα που μπορεί να δώσει (βλέπε οικουμενικότητα ελληνισμού με τις κατακτήσεις του Αλέξανδρου και τα ελληνιστικά βασίλεια) τότε πως μπορούμε να επιτρέψουμε την εκχώρηση του ονόματος στους Σκοπιανούς, ακόμα και ως συνθετικό της ονομασίας της χώρας τους, δικαιώνοντας και νομιμοποιώντας τη μακροχρόνια προπαγάνδα τους; Διότι ακόμα και όλες οι χώρες να αναγνωρίσουν τα Σκόπια ως “Μακεδονία”, ακόμα κι αν τα αναγνωρίσουν έτσι και οι … εξωγήινοι, μία είναι η χώρα που δεν πρέπει να το κάνει ποτέ, η Ελλάδα, διότι τότε και μόνο τότε θα πάρει η φασιστικού τύπου επιθετική προπαγάνδα εις βάρος μας παγκόσμια νομιμοποίηση. Εδώ έστησαν αγάλματα του Αλέξανδρου και του Φιλίππου και τύπωσαν χάρτες της “Μεγάλης Μακεδονίας” με την αναγνώρισή τους από εμάς ως ΦΥΡΟΜ, φανταστείτε τι έχει να γίνει αν τους αναγνωρίσουμε ως “Βόρεια Μακεδονία”! Επί του πρακτέου λοιπόν, μια τέτοια αναγνώριση είναι βλαπτική καθότι
1) Το “Βόρεια” πολύ σύντομα θα φύγει και θα μείνει το “Μακεδονία” στην πράξη, νέτο- σκέτο 2) Μόλις το 30% του κράτους των Σκοπίων αποτελούσε τμήμα της ιστορικής Μακεδονίας, τα Σκόπια και η περιοχή τους ποτέ, είναι εφεύρεση του Τίτο, άρα θα ήταν σα να νομιμοποιούσαμε αυτή την εφεύρεση 3) Θα μένουν αιχμές για αλυτρωτισμό στη Νότια -πραγματική και ιστορική δική μας Μακεδονία 4) Θα δημιουργεί σύγχυση διεθνώς περί δήθεν κοινής ταυτότητας -εθνότητας, βλέπε Βόρεια και Νότια Κορέα, Βόρεια και Νότια Οσετία κ.λπ.
Θα συμφωνούσα ότι μπόρούν, εντός τους κράτους τους, να έχουν μια ονομασία για τις νότιες γεωγραφικές περιοχές τους -Αχρίδα, Μοναστήρι κ.λπ. – που να περιλαμβάνει τον όρο Μακεδονία, είναι οι μόνες περιοχές τους που τον δικαιούνται. Στο πλαίσιο αυτό θα μπορούσαμε να συζητήσουμε και για “σλαβομακεδονική” γλώσσα (η οποία δεν εξασφαλίζεται με γεωγραφική ονομασία τύπου “Βόρεια Μακεδονία). Το Σλαβομακεδόνας σαφώς και τους διαχωρίζει από τους αρχαίους Μακεδόνες καθώς και τους σύγχρονους, Έλληνες Μακεδόνες ωστόσο υπάρχει κι εδώ μια παγίδα: στην ιστορική προπαγάνδα που κάνουν εδώ και δεκαετίες έχουν συμπεριλάβει το εξής μύθευμα: ναι, οι πρόγονοί τους ήταν Σλάβοι, οι οποίοι ωστόσο ήρθαν στην περιοχή της Μακεδονίας και υπόταξαν τους Μακεδόνες κατά τον 7ο αιώνα μ.Χ. -οι οποίοι λένε δεν ήταν Έλληνες – και ΑΝΑΜΙΧΘΗΚΑΝ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ άρα δικαιωματικά σήμερα είναι και οι κληρονόμοι τους. Η πονηρή προπαγάνδα τους έχει φροντίσει για όλα τα ενδεχόμενα. Γι’ αυτό πιστεύω πως η Ελλάδα έχει κάθε συμφέρον να αρνηθεί οποιαδήποτε συζήτηση πάνω στη βάση του “μακεδονικός”, έστω κι ως συνθετικό ονομασίας – ταυτότητας και να το ξεκαθαρίσει αυτό προς κάθε κατεύθυνση. Κι ας κάνουν ό,τι θέλουν.
Καβάλα, 8.11.2013

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σπύρος Θεοδωράτος 8 Νοεμβρίου 2013 - 19:32

Μία πλήρη περιγραφή δίνει ο καθ. Πολιτειολογίας Κώστας Ζουράρις, και μάλιστα με μια πρόταση έκπληξη στο τέλος. Νομίζω τα λέει όλα…

http://youtu.be/T4R-wLbA7Ag

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Γιάννης 24 Νοεμβρίου 2013 - 19:49

Καλησπέρα σας,
Δεν είμαι μέλος σας αλλά παρακολουθώ σχετικά συχνά τις θέσεις και τα κείμενά που εκφράζονται στο περιοδικό σας και, ως προς τις ανωτέρω θέσεις σας, θα ήθελα να εκφράσω τους προβληματισμούς μου για το χαρακτηρισμό “παρασιτική οικονομία”. Η εν λόγω φράση χρησιμοποιείται ευρέως και ποικιλοτρόπως (υπάρχει ακόμα και στο Προγραμματικό πλαίσιο της κυβερνητικής συνεργασίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ)και ενίοτε αποτελεί τη δικαιολογητική βάση από τους διάφορους φορείς που εκφράζουν την κυρίαρχη προπαγάνδα (κόμματα, ΜΜΕ, “διανοούμενοι” κλπ) για τη διαμόρφωση και αναπαραγωγή στερεοτύπων που συνοδεύουν την ακολουθούμενη πολιτική. Έτσι, αφού έχουμε “παρασιτική οικονομία” σημαίνει ότι είμαστε “τεμπέληδες” και ότι πάθουμε “μας αξίζει”. Προκειμένου να την κάνουμε “παραγωγική” και “ανταγωνιστική” πρέπει να ξεπουλήσουμε τη δημόσια περιουσία, να καταργήσουμε εργασιακά δικαιώματα, να απολύσουμε κόσμο κλπ. Καλό θα ήταν να υπήρχαν κάποιες διευκρινίσεις ως προς το ακριβές περιεχόμενο του όρου.
Ευχαριστώ για το χρόνο σας

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΗΡΑΚΛΗΣ 1 Ιανουαρίου 2014 - 14:46

ειναι η δεν ειναι παρασιτικη η Ελληνικη οικονομια ;
τα εργατικα δικαιωματα χαθηκαν κατα την διαρκεια αυτης;
εαν δεν λεμε παρασιτικη την οικονομια θα επανελθουν τα δικαιωματα αυτοματως;
τα εργατικα δικαιωματα κανουν αυτοματα παρασιτικη την οικονομια;

Χρονια πολλα,καλη Χρονια και καλο Μηνα

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Γιάννης 8 Ιανουαρίου 2014 - 10:06

Καλημέρα και χρόνια πολλά.Ευχαριστώ για το σχόλιό σας. Επιτρέψτε μου δύο σύντομες διευκρινίσεις:
α. Για να απαντηθεί το ερώτημα ως προς το αν είναι ή όχι παρασιτική η ελληνική οικονομία, θα πρέπει να προσδιοριστεί με ακρίβεια η σημασία αυτού του όρου. Αυτή ακριβώς είναι και η ουσία της παρατήρησης μου: ότι το περιεχόμενο του όρου δεν είναι καθόλου σαφές και ξεκάθαρο.
β. Λόγω ακριβώς αυτής του της ασάφειας ο όρος χρησιμοποιείται ποικιλοτρόπως, ακόμη και στην προπαγάνδα για την κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι τα δικαιώματα αυτά χάνονται επειδή χρησιμοποιείται αυτή η έκφραση, ούτε ότι αν πάψουμε να τη χρησιμοποιούμε αυτά θα επανέλθουν αυτομάτως.
Ευχαριστώ και καλό μήνα

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Μπάμπης 12 Ιανουαρίου 2014 - 18:54

Παρασιτική είναι μια οικονομία που έχει δυσανάλογα μεγάλο ποσοστό υπηρεσιών. Επίσης όταν στον αγροτικό τομέα τα κέρδη δεν βγαίνουν από την παραγωγή αλλά από τις επιδοτήσεις. Επίσης, όταν έχει χαμηλή παραγωγικότητα. Επίσης όταν έχει μεγάλο ποσοστό μη ενεργού πλυθησμού που έχει βγει πολύ πρόωρα σε σύνταξη ή που σπουδάζει ή που ζει από εισοδήματα και που γενικώς δεν εργάζεται σε κάποιον παραγωγικό τομέα της οικονομίας.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Γιάννης 15 Ιανουαρίου 2014 - 10:52

Ευχαριστώ πολύ για την προσπάθεια να δώσετε περαιτέρω διευκρινίσεις στα ερωτήματά μου. Εν τούτοις, επιβεβαιώνεται η εικόνα που έχω σχηματίσει ως προς την ασάφεια του υπό συζήτηση όρου. Εσείς τον περιγράφετε αναφερόμενος σε θέματα δομής και οργάνωσης της εγχώριας παραγωγής και οικονομίας, ενώ ο χρήστης “δελφινάκι” (βλέπε παρακάτω) φαίνεται να δίνει έμφαση στην εξωτερική εξάρτηση της ελληνικής οικονομίας από τη Δύση. Φυσικά τα δύο αυτά δεν είναι άσχετα μεταξύ τους, αλλά υπάρχει μια διαφορετική προσέγγιση. Σε κάθε περίπτωση εμένα η απάντησή σας μου δημιουργεί νέα ερωτηματικά: Σε ποια αριθμητικά δεδομένα των χαρακτηριστικών που αναφέρετε στηρίζεται το συμπέρασμα περί “παρασιτικής” ελληνικής οικονομίας; Υπάρχουν κάποια “όρια” εντός των οποίων πρέπει να κινούνται αυτά τα δεδομένα προκειμένου η οικονομία να μην είναι παρασιτική (και πως προκύπτουν αυτά); Και άλλα πολλά… Η αίσθηση μου είναι ότι ο όρος είναι περισσότερο αξιολογικός / πολιτικός παρά αντικειμενικός / επιστημονικός. Εν πάση περιπτώσει, αν υπάρχουν κάποια κείμενα τα οποία απαντούν στα εν λόγω ερωτήματα θα ήθελα να τα διαβάσω.
Ευχαριστώ και πάλι…

δελφινάκι 4 Ιανουαρίου 2014 - 18:53

Ίσως μερικές απορίες για την μακραίωνη ιστορία της παρασιτικής, δηλαδή της παρασιτικά εξαρτημένης από τη Δύση, φύσης της ελληνικής οικονομίας, να δίνονται για όποιον δεν έχει ξαναδιαβάσει σχετικά, από αυτό το πρόσφατα εκδοθέν βιβλίο “Μια υπονομευμένη Άνοιξη: Στιις Ρίζες της Οικονομικής Εξάρτησης” http://enalekdoseis.net/archives/2406

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Γιάννης 8 Ιανουαρίου 2014 - 10:19

Ευχαριστώ για την απάντησή σας. Αν βρω χρόνο θα προσπαθήσω να διαβάσω το σύγγραμα στο οποίο αναφέρεστε. Θα ήθελα απλώς να διευκρινίσω ότι κατανοώ την έννοια της εξαρτημένης οικονομίας στο πλαίσιο του διεθνούς συστήματος διακρατικών σχέσεων υποτέλειας και αποικιοκρατικής συμπεριφοράς με βάση το διεθνή συσχετισμό δυνάμεων. Πλην όμως δεν είναι σαφές πως χρησιμοποιείται σ’ αυτή την περιγραφή η λέξη “παρασιτική” και “παρασιτισμός”. Εξ όσων γνωρίζω, ο όρος δεν χρησιμοποιείται στην οικονομική ή την πολιτική επιστήμη, ενώ με τη χρήση του υπονοείται μία “κακή” συμπεριφορά της αδύναμης πλευράς (του “παρασίτου” εν προκειμένω που ζει εις βάρος των άλλων) και υπό αυτή την έννοια δύναται να χρησιμοποιηθεί ο δικαιολογητικός λόγος για την προπαγάνδα εις βάρος των αδυνάτων.
Ευχαριστώ και πάλι

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
eleftherios kyriakakis 12 Ιανουαρίου 2014 - 22:58

Το βιβλίο Μία Υπονομευμενη Άνοιξη ,Στίς ρίζες της οικονομικής εξάρτησης του Γιώργου Καραμπελιά απο τις Εναλλακτικές Εκδόσεις είναι πράγματι ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΠΟΝΗΜΑ .Δεν αναφέρεται μόνο στην φύση της ελληνικής οικονομίας αλλά είναι ταυτόχρονα και ένα ΕΞΑΙΡΕΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ κυριολεκτικώς με άγνωστα γεγονότα πλήρως στοιχειοθετημένα το οποίο κάνει τον αναγνώστη να βλέπει το ποτήρι απο πολλές οπτικές γωνίες (Γιατί υπέκυψε το Βυζάντιο,Υδρα ,Σπέτσες κλπ). Ταυτόχρονα είναι και βιβλίο Πολιτικής Οικονομίας,Κοινωνιολογίας (μανιφακτούρα συνεταιρισμός των Αμπελακίων ,Ελληνο-Εμπορική Σχολή της Οδησσού ,Φαναριώτες ,Καρμανιόλοι Σαμος, κλπ).Είναι ΟΜΩΣ ΜΕ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΠΡΟΣΟΜΕΙΩΣΗ ΚΑΙ ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΟ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ που μπορεί να αναλύσει και επιλύσει ΠΟΛΛΑ από τα σημερινά προβλήματα και προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ΕΛΛΑΔΑ σήμερα……..Αυτά …κατά …την πολύ …Ταπεινή ….μου …άποψη…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Γιάννης 6 Ιουνίου 2014 - 21:22

Διάβασα το βιβλίο και το βρίσκω αρκετά ενδιαφέρον. Εντούτοις υπάρχουν αρκετά ερωτηματικά και σημεία που σηκώνουν πολύ συζήτηση, όπως, για παράδειγμα, οι αναφορές σε μη-καπιταλιστικές ή προ-καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής σε διάφορες περιοχές του ελληνικού χώρου. Επιπλέον, ο όρος “παρασιτισμός” αναφέρεται ελάχιστα και φυσικά δεν περιγράφεται αναλυτικά ούτε αποσαφηνίζεται ως προς το ακριβές περιεχόμενό του. Αλήθεια, ξέρετε αν υπάρχει κάποιο forum ή ιστοσελίδα στην οποία θα μπορούσε κάποιος να στείλει σχόλια και παρατηρήσεις για το συγκεκριμένο βιβλίο;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
γιωργος 25 Φεβρουαρίου 2014 - 22:53

Το κοινο κειμενο δηκκι επαμ αρδην για τα εθνικα θεματα θα εχει συνεχεια στις ευρωεκλογες;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Γιάννης 6 Ιουνίου 2014 - 21:10

Διάβασα το βιβλίο και το βρίσκω αρκετά ενδιαφέρον. Εντούτοις υπάρχουν αρκετά ερωτηματικά και σημεία που σηκώνουν πολύ συζήτηση, όπως, για παράδειγμα, οι αναφορές σε μη-καπιταλιστικές ή προ-καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής σε διάφορες περιοχές του ελληνικού χώρου. Επιπλέον, ο όρος “παρασιτισμός” αναφέρεται ελάχιστα και φυσικά δεν περιγράφεται αναλυτικά ούτε αποσαφηνίζεται ως προς το ακριβές περιεχόμενό του. Αλήθεια, ξέρετε αν υπάρχει κάποιο forum ή ιστοσελίδα στην οποία θα μπορούσε κάποιος να στείλει σχόλια και παρατηρήσεις για το συγκεκριμένο βιβλίο;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Cecil 12 Οκτωβρίου 2014 - 00:06

Επιτέλους βρήκα κάποιον που να γράφει σχετικά
με το αυτό το άρθρο. Το έψαχνα τόσο καιρό.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΑΦΗΣΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ