ΤΟΥ ΙΜΠΡΑΗΜ ΜΟΥΣΛΙΜ* από την Καθημερινή
Το καντόνι του Κoμπάνι είναι το μικρότερο από τα τρία καντόνια της Ροτζάβα (συριακό Κουρδιστάν). Εχει 500.000 κατοίκους, με τους 200.000 να είναι πρόσφυγες του συριακού εμφυλίου. Η περιοχή έχει υποστεί συστηματική υποβάθμιση από το καθεστώς του Ασαντ, το οποίο δεν αναγνωρίζει την κουρδική ταυτότητα και δεν έχει κάνει κανένα έργο υποδομής στην περιοχή -ούτε καν σχολεία. Μετά το ξέσπασμα της συριακής επανάστασης, τον Μάρτιο του 2011, το κουρδικό κίνημα έφτασε στο αποκορύφωμά του, με τη λαϊκή απαίτηση για συνταγματική αναγνώριση του κουρδικού λαού και τη διασφάλιση των εθνικών του δικαιωμάτων, στο πλαίσιο πάντα μιας ενωμένης Συρίας.
Το Κομπάνι ήταν από τις πρώτες πόλεις που απελευθερώθηκαν από το καθεστώς, στις 19/7/2012. Ο λαός αυτοοργανώθηκε σε διάφορα επίπεδα, πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό. Ιδρύθηκε η τοπική αστυνομία και η YPG, για να προστατεύσουν τους πολίτες από διάφορες παραστρατιωτικές ομάδες ισλαμιστών αλλά και από το καθεστώς. Στις 10/5/2014, οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) κατέλαβαν τη Μοσούλη, μια πόλη δύο εκατομμυρίων.
Η ολομέτωπη επίθεση στο Κομπάνι ξεκίνησε τη νύχτα της 15ης Σεπτεμβρίου 2014, με βαρύ οπλισμό και τανκς που είχαν κατασχεθεί από τον ιρακινό στρατό. Ετσι οδηγηθήκαμε σε μία άνιση μάχη, δεδομένου ότι η YPG δεν κατείχε ανάλογα όπλα. Η κατάσταση χειροτέρευσε με το κλείσιμο των συνόρων εκ μέρους της Τουρκίας. Επί 44 ημέρες, οι μονάδες στο Κομπάνι πάλευαν μόνες τους απέναντι στους ισλαμοφασίστες. Υπήρχε, ωστόσο, τεράστια ηθική συμπαράσταση από τον κουρδικό λαό, αλλά και από φίλους του κουρδικού κινήματος σε όλον τον κόσμο. Αυτό ανάγκασε τη Δύση να αλλάξει στάση. Η ISIS, με τους αποκεφαλισμούς, με τις απαγωγές γυναικών, εκπροσωπούσε τη βαρβαρότητα και το σκοτάδι του Μεσαίωνα. Οι Κούρδοι εκπροσωπούσαν τη δημοκρατία, την ελευθερία, την ανεξιθρησκία και την ισότητα των φύλων. Από τη μια η γυναίκα ήταν σκλάβα, από την άλλη αρχηγός κόμματος. Γι’ αυτό, η νίκη στο Κομπάνι ήταν σημαντική για όλο τον ελεύθερο, δημοκρατικό κόσμο. Αυτό οδήγησε τον φυλακισμένο ηγέτη των Κούρδων, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, να δηλώσει πως η μάχη του Κομπάνι είναι μια μάχη για την τιμή όλων των δημοκρατικών πολιτών –την ώρα που ο πρόεδρος Ερντογάν «προέβλεπε» ότι η πτώση του Κομπάνι ήταν θέμα ημερών.
Επειτα από 133 ημέρες αντίστασης, οι κουρδικές δυνάμεις, μαζί με ομάδες από τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό και την αεροπορική υποστήριξη της Διεθνούς Συμμαχίας, νίκησαν! Η σημασία της νίκης έγκειται στα εξής:
Πρώτον, καταρρίφθηκε ο μύθος που ήθελε την ISIS αήττητη. Ηταν η αρχή του τέλους για τους ισλαμοφασίστες.
Δεύτερον, το Κομπάνι ένωσε όλους τους Κούρδους και απέδειξε στον κόσμο ότι είναι ένα ελεύθερο έθνος που πιστεύει στη δημοκρατία.
Τρίτον, η αλληλεγγύη μεταξύ των διαφορετικών εθνοτήτων και θρησκειών στη Συρία είναι ο μόνος τρόπος να νικηθούν οι ισλαμοφασίστες και το καθεστώς του Ασαντ.
Τέταρτον, το Κομπάνι δεν πρέπει να ξεχαστεί από τη διεθνή κοινότητα. Η πόλη, κατεστραμμένη σχεδόν ολοκληρωτικά, χρειάζεται να βοηθηθεί στην ανοικοδόμησή της.
Πέμπτον, αποδείχτηκε ότι η διεθνής αλληλεγγύη και η παγκόσμια κοινή γνώμη μπορεί να πιέζει κυβερνήσεις και να οδηγεί σε αποφάσεις προς όφελος των λαών. Το σύστημα δημοκρατικής αυτοδιοίκησης σήμερα έχει υιοθετηθεί από τις δυνάμεις της Συρίας. Η στρατιωτική νίκη έγινε και διπλωματική, με τη συνάντηση του προέδρου Ολάντ με την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία των Κούρδων της Ροτζάβα, που άνοιξε, μέσω της Γαλλίας, τις πύλες της Ευρώπης για το κουρδικό κίνημα.
*Ο κ. Ιμπραήμ Μουσλίμ είναι μέλος του διπλωματικού γραφείου του κουρδικού- συριακού Κόμματος Δημοκρατικής Ενότητας (PYD)
