712 
Άριστος Μιχαηλίδης, Φιλελεύθερος
Να κι ο Γιούνκερ, που μας αγαπά από τα βάθη της καρδιάς του κι εμάς και την Ελλάδα και τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, στο ίδιο μοτίβο με τους υπόλοιπους, να νουθετεί κι αυτός τους Κύπριους να μη φοβούνται το συμβιβασμό. «Η λέξη συμβιβασμός δεν πρέπει να θεωρείται αρνητική και να σας φοβίζει», είπε σαν σοφός παππούς. Ποιος τον ενημερώνει κι αυτόν άραγε και νομίζει ότι έχουμε πρόβλημα με την ιδέα του συμβιβασμού; Αλλά, θα πεις, εδώ το νομίζουν αυτό και το διαδίδουν οι δικοί μας πατριώτες της όποιας λύσης (ας είναι και τουρκικών προδιαγραφών), που προσπαθούν να πείσουν τους υπόλοιπους ότι τώρα έχουν την τελευταία ευκαιρία, ότι θα γίνουν τα παλούκια τους χρυσά μόλις κάνουν το συμβιβασμό, ότι τώρα είναι η ώρα που έχουμε και τον Ακιντζί με το μεγάλο παράθυρο…
Του είπε άραγε κανένας του κ. Γιούνκερ ότι τη Δευτέρα θα έχουμε εδώ και τον Ταγίπ Ερντογάν να επιθεωρεί τα κατοχικά στρατεύματά του και να γιορτάζει μαζί τους την επέτειο της λεηλασίας; Μέσα σε ευρωπαϊκό έδαφος; Γιατί, λοιπόν, απευθύνεται σ΄ εμάς για να μας λέει ότι «το παρελθόν δεν μπορεί να εμποδίσει την πρόοδο». Θα έπρεπε να απευθύνει τις νουθεσίες του στην Άγκυρα. Διότι, εμείς, συμβιβασμένοι από το 1974 ως ηττημένοι και υποταγμένοι στη μοίρα μας, τη Δευτέρα δεν θα κάνουμε ούτε εορτασμούς, ούτε παλικαρισμούς, θα κάνουμε πάλι μνημόσυνα. Θρηνούμε και μνημονεύουμε τους νεκρούς μας, τα χαμένα μας σπίτια, τις εκκλησίες, τα σχολεία, τα κοιμητήρια με τους παππούδες μας, τη Σαλαμίνα μας, τους Σόλους μας, την Κερύνεια μας… Ας έχουμε και τους εφιάλτες μας να ειρωνεύονται τον πόνο μας και να μας συμβουλεύουν να ξεχάσουμε την Κερύνεια για να προοδεύσουμε. Λες και η πρόοδος είναι πια συνώνυμο της εξαθλίωσης. Οικονομικής και εθνικής και κοινωνικής.
Θα ξέρει κι ο Γιούνκερ προφανώς ότι γιορτάζουν και κάνουν παρελάσεις αυτοί που έχουν τη δύναμη των όπλων κι ακριβώς γι΄ αυτό αρνούνται να συμβιβαστούν αν ο συμβιβασμός δεν είναι στα μέτρα της χυδαιότητάς τους. Τι στο καλό έρχονται και μας λένε, λοιπόν, «να βλέπουμε τα ωφελήματα, οικονομικά, πολιτικά και πολιτιστικά, που θα προκύψουν από μια ενδεχόμενη λύση». Μας έχουν για χαζούς; Και οι ξένοι και οι δικοί μας; Δεν τα ξέρουμε τα οφέλη, νομίζουν, και μας τα εξηγούν ο ένας μετά τον άλλο; Ας μας πουν, επιτέλους, και τι όφελος θα έχουν η Κύπρος κι ο λαός της, αν δεχθούμε αυτό που έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους: τη νομιμοποίηση της εσαεί ομηρίας μας στην Τουρκία, την αναγνώριση συμφερόντων της στο νησί, τη λύση που θα ξεπλένει την παρανομία της τουρκικής κατοχής και των εγκλημάτων. Κι ας το λένε εκ περιτροπής προεδρία ή επανένωση ή ΔΔΟ ή ό,τι άλλο θα σκεφτούν για να τετραγωνίσουν τον κύκλο.
2 ΣΧΟΛΙΑ
ΚΥΠΡΙΑΚΟ (Ερμηνεία του κυπριακου προβλήματος)
1. Μέχρι και την δεκαετία του 1950 οι Έλληνες της Κύπρου ήθελαν και ζητουσαν ένωσι με την Ελλάδα. Λογικόν.
2. Επειδή, όμως, στην Κύπρο ζουν και Τουρκοκύπριοι [εξισλαμισμένοι και (ως εκ τούτου) εκτουρκισθέντες Έλληνες], η Κύπρος δεν ενώνεται με την Ελλάδα αλλά γίνεται ανεξάρτητο κράτος (αυτό υπαγόρευαν και τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων). Λογικόν.
3. Το 1974 οι Τουρκοι εισβάλλουν στην Κύπρο και καταλαμβάνουν περισσότερο από το 1/3 του νησιου, για να προστατέψουν τους ομοεθνεις τους (αυτό ταίριαζε και με τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων). Οι Ελλαδίτες Έλληνες δεν βοήθησαν τους ομοεθνεις τους στην Κύπρο, διότι δεν ήθελαν έναν ελληνοτουρκικό πόλεμο. «Η Κύπρος κειται μακράν», ειπαν οι αστοί και οι μικροαστοί της Ελλάδος. Άλλωστε οι μεγάλες δυνάμεις δεν ήθελαν ένα δυνατό νεοελληνικό κράτος και οι Ελλαδιτες περίμεναν και την ένταξι στην ΕΟΚ, με πολέμους θα ασχολουνταν;
4. Αφου δεν έχουμε όρεξι για πόλεμο, επικαλούμαστε το ότι η Κύπρος και η Ελλάδα είναι στην Ευρωπαϊκή Ένωσι (οπότε η ένωσι έγινε κατά κάποιον τρόπο) και οι Τουρκοι θα φύγουν από το νησί – διότι αργά ή γρήγορα θα πουν ότι δεν τους συμφέρει οικονομικά η παρουσία τους εκει, αφου ξοδεύουν πολλά χρήματα για την συντήρησι του κατοχικου στρατου – και όλοι οι κάτοικοι της Κύπρου θα ζουν αρμονικά, όσο γίνεται, στα πλαίσια της Ενωμένης Ευρώπης.
Το 1986 η Βουλή των Ελλήνων συγκρότησε επιτροπή για την διερεύνηση του πολέμου στην Κύπρο. Μετά το πέρας των εργασιών της επιτροπής ο ”φάκελος της Κύπρου” χαρακτηρίστηκε ”απόρρητος”(!!!) και ”θάφτηκε”. Είναι πλέον καιρός ο φάκελος να δοθεί στην δημοσιότητα και να αποκαλυφθεί η αλήθεια. Τι φοβούνται επιτέλους; Ούτος ή άλλως η 3η Ελληνική δημοκρατία, η θεμελιωμένη στους νεκρούς και αγνοούμενους της μάχης της Κύπρου, έχει πια καταρρεύσει και το μόνο που μένει από αυτήν είναι κάποιοι μύθοι-ταμπού που καιρός είναι να τελειώνουμε και με αυτούς.