Συγγραφέας: Λ. Παπαδημητράκης
Το ΑΡΜΕΝΙΚΟ ζήτημα, η Αυτοδιάθεση των
Εθνών και ο Αγώνας για Δημοκρατία στην Τουρκία.
Ένα Διήμερο Μνήμης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, 25 και 26 Απριλίου 1996.
Μία Καταγραφή του Λάμπρου Παπαδημητράκη.
Στο Διήμερο που έγινε στο Πάντειο Παν/μιο με την συμμετοχή Αρμενίων, αγωνιστών από την Τουρκία, ειδικών Ελλήνων επιστημόνων και δημοσιογράφων, παρέστησαν βουλευτές, εκπρόσωποι ελληνικών κομμάτων, εκπρόσωποι πρεσβειών (Κυπριακή, Αρμενική, Συριακή) αλλά και εκπρόσωποι των εθνοτήτων της Μ. Ασίας.
Την ευθύνη του Διημέρου και την οργάνωσή του είχαν από κοινού το Παγκόσμιο Δίκτυο Ελληνισμού “ΚΟΙΝΟΝ ΕΛΛΗΝΩΝ” και η “Επιτροπή Μικρασιατικών Λαών”.
Η πρώτη μέρα ξεκίνησε λίγο μετά τις 5.30μ.μ με την προεδρεύουσα γνωστή δημοσιογράφο κα Λιάνα Κανέλλη, η οποία ευστόχως υπογράμμισε την ιστορική σημασία αυτής της συναντήσεως, στη διάρκεια της οποίας για πρώτη φορά Αρμένιοι από όλα τα ιδεολογικά ρεύματα κάθονται στο ίδιο τραπέζι με αγωνιστές από τις αντιστασιακές οργανώσεις της Τουρκίας, που παλεύουν για δημοκρατία και ελευθερία. Αλλά και από πλευράς Ελλήνων ομιλητών και παρισταμένων υπήρξε παρουσία προσώπων από όλο το πολιτικό φάσμα.
Οι τρεις Αρμένιοι μελετητές και ιστορικοί έδωσαν ανάγλυφη την εικόνα ενός ιστορικού γεγονότος παγκόσμιας σημασίας και κατέληξαν σε συγκλονιστικά συμπεράσματα και διαπιστώσεις.
Ο κ. Σήφης Κασεσιάν περιέγραψε με αδρά και μελανά χρώματα μέσα από δυτικά κείμενα και επίσημα δυτικά ντοκουμέντα, την γενοκτονία πριν την γενοκτονία του 1915, που απετέλεσε και την γενική δοκιμή της εξόντωσης του 1,5 και πλέον εκατομμυρίου Αρμενίων.
Πρόκειται για τη γενοκτονία του 1896, η οποία εγένετο επί σουλτάνου Αμντούλ Χαμίτ του πλέον δυτικίζοντος και με την ένοχη σιωπή και ατιμωρησία από τις Δυνάμεις της Εποχής.
Ο κ. Σέρκο Αγαμπατιάν στόχευσε με την επίσης τεκμηριωμένη ανάλυσή του να δείξει ότι επί τόσες δεκαετίες η ατιμωρησία του Τουρκικού Κράτους δεν οφείλεται στο ίδιο ή στην αδράνεια των Αρμενίων, αλλά στις τότε και τώρα μεγάλες Δυνάμεις. Στα χρόνια μάλιστα της Γενοκτονίας (1915) και μετά, όλες ανεξαιρέτως, ακόμη και η Σοβιετική Ένωση, συνήργησαν ώστε “η ήττα του Οθωμανισμού να εξελιχθεί σε θρίαμβο του Κεμαλισμού και του Τουρκικού σωβινισμού“.
Ο Τρίτος Αρμένιος ομιλητής κ. Χακόπ Τζελαλιάν αναφέρθηκε στην πολιτισμική γενοκτονία. Με συγκλονιστικά στοιχεία περιέγραψε καταστροφές πολιτισμικών θησαυρών του Αρμενικού Έθνους, καθώς και Εκκλησίες, Μοναστήρια, Σχολεία και διάφορα πνευματικά ιδρύματα.
Οι Τούρκοι αγωνιστές στο σύνολό τους ανεγνώρισαν την ύπαρξη της Αρμενικής Γενοκτονίας διαγράφοντάς την μάλιστα με ζοφερά χρώματα. Καταδίκασαν επίσης το τουρκικό γενοκτόνο κράτος. Όλοι τόνισαν με ιδιαίτερη έμφαση την ευθύνη του ιμπεριαλισμού και της ληστρικής τουρκικής αστικής τάξης αλλά και το χαμηλό επίπεδο του λαού. Παράλληλα διετύπωσαν την άποψη ότι μόνο ένα δημοκρατικό Τουρκικό κράτος θα μπορέσει να αναγνωρίσει την γενοκτονία. Όλοι δέχθηκαν την εφαρμογή του δικαιώματος της Αυτοδιάθεσης των εθνών στην Μ. Ασία υποστήριξαν τον δίκαιο εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του Κουρδικού λαού, παρέπεμψαν όμως την επίλυσή της στο σοσιαλισμό και προέταξαν τον ταξικό αγώνα έναντι του εθνικού. Οι απόψεις αυτές προκάλεσαν την έντονη αντίδραση των Αρμενίων αλλά και εκπροσώπων άλλων εθνών. Τα ονόματα των υπολοίπων ομιλητών είναι: Γιλμάζ Καγιά(TKP-ML), Εμρε Μορδαγλί (Barikat), Ναζίμ Ναζλί (ML KP) και Γιλμάζ Τσετίν (DHK-C).
Την πρώτη ημέρα έκλεισε ο νομικός κ. Θεόδωρος Σταυρόπουλος ο οποίος και έδωσε ανάγλυφη την εικόνα της ευθύνης της Τουρκίας και των μεγάλων Δυνάμεων έναντι των θεμελιωδών κανόνων του Διεθνούς Δικαίου. Αναπτύσσοντας τα βασικά νομικά κείμενα, υπογράμμισε το απαράγραπτον του εγκλήματος της Γενοκτονίας των Αρμενίων και κάθε γενοκτονίας.
Τη δεύτερη ημέρα, προεδρεύοντος του καθηγητού κ. Πέτρου Γεωργαντζή από την Θράκη, ο Λ. Γ. Παπαδημητράκης από το “Κοινόν Ελλήνων” ανακεφαλαίωσε συνοπτικά τα όσα ελέχθησαν την Πέμπτη. Στην συνέχεια παριστάμενοι χαιρέτησαν το Διήμερο και μεταξύ αυτών ο βουλευτής Ανδρέας Λεντάκης, ο οποίος κατέθεσε στο προεδρείο και στο “Κοινόν Ελλήνων” τα Πρακτικά της Βουλής, δια των οποίων οι Έλληνες βουλευτές ανεγνώρισαν την Αρμενική Γενοκτονία και όρισαν την 24η Απριλίου ημέρα Μνήμης της Αρμενικής Γενοκτονίας. Ο κ. Α. Καρράς επίσης, από το Εκτελεστικό του ΠΑΣΟΚ, χαιρέτισε και ζήτησε συγνώμη εκ μέρους του πολιτικού κόσμου για τη μέχρι τώρα αδράνειά του. Εκ μέρους του Δικτύου “Κοινόν Ελλήνων”, τοποθετήθηκε η κ. Θέκλα Κίττου, σκηνοθέτις, η οποία έκανε εκτενή ανάλυση της κατάστασης των Λαών της Μ. Ασίας και απευθυνόμενη μεταξύ άλλων στους εκπροσώπους των οργανώσεων της Τουρκίας στο διήμερο είπε:
“…σείς οι επαναστάτες της Τουρκίας, δεν μπορείτε να σφυρίζετε αδιάφορα μπροστά στις σφαγές των Κούρδων παραπέμποντας στις καλένδες του σοσιαλισμού την δικαίωση των Εθνών. Σε σας ανήκει το πρώτο βήμα για την φιλία με τα έθνη που η δική σας πατρίδα υποδουλώνει και η οποία φιλία θα είναι απλόχερη, αν εσείς αναγνωρίσετε τα εγκλήματα του έθνους στο οποίο ανήκετε“. Η κ. Κίττου συνεκίνησε ιδιαίτερα τους Τούρκους εκπροσώπους με τα αποσπάσματα από τη Ρόζα Λούξεμπουργκ τα οποία έγιναν και αφορμή να ξεκινήσει μία συνεργασία των Τούρκων αγωνιστών με εκπροσώπους άλλων Εθνοτήτων.
Στη συνέχεια ο Αχμέτ Ασκάρ (Αλεξανδρέττα) είπε πως δεν υπάρχει συνταγή που να λύνει το Μικρασιατικό πρόβλημα αν δεν αντλεί δύναμη από αυτούς τους λαούς της Μ. Ασίας. Ούτε η λύση είναι μία Σοβιετική Τουρκική εξουσία. Ούτε πλέον και οι Αρμένιοι προσήλθαν με την θέλησή τους στην Σοβιετική Ένωση, η οποία κάθε άλλο παρά θετικό ρόλο έπαιξε στο Μικρασιατικό πρόβλημα. Η αφύπνιση και η συντονισμένη δράση των εθνοτήτων είναι το πρώτο βήμα.
Ο Νίκος Ατζέμογλου (Κωνσταντινούπολη) υπογράμμισε με έμφαση την ανάγκη συντονισμού των Λαών σήμερα και την ευθύνη του ίδιου του Τουρκικού λαού για τις γενοκτονίες και τις σφαγές Αρμενίων, Ποντίων, Ελλήνων της Πόλης, της Σμύρνης κ.λπ.
Ο Φάνης Μαλκίδης (Θράκη) εντόπισε την ανεπάρκεια του ελληνικού Αθηναϊκού κράτους τόσο για όσα συμβαίνουν στην Θράκη όσο και για τα φαιδρά της όλης εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας τονίζοντας ότι πρέπει να πάρουμε πρωτοβουλίες και να συντονιστούμε μεταξύ μας όλοι οι όπου γης Έλληνες.
Η Χαζάλ Μπουλούτ (κόμμα Ριζγκαρί – Κουρδιστάν) κάλεσε τους Αρμενίους σε συμμαχία με τον Κουρδικό αγωνιζόμενο λαό, ο οποίος επίσης, αντιμετωπίζει την γενοκτόνα πολιτική των Τούρκων. «Πρέπει από κοινού να επέμβουμε για την αλλαγή της πολιτικής των μεγάλων, για τη μεταστροφή της κοινής γνώμης, για τον Συντονισμό των Λαών και Εθνών της Μ. Ασίας”, είπε.
Ο Τουράν Αλτάι από την Ανατολία είπε, καταλήγοντας, ότι ο ίδιος αποτελεί προσωποποίηση μιας ταυτότητας που είναι αποτέλεσμα των δεδομένων της Μ. Ασίας. “Είμαι μουσουλμάνος στα χαρτιά, δεν πιστεύω στο Θεό, έχω Τούρκικη υπηκοότητα και νοιώθω 100% Έλληνας, έχω ελληνική συνείδηση”. Γι’ αυτό που είμαι, για το τί συμβαίνει στην Μ. Ασία έχουν ευθύνη και οι Αρμένιοι, Έλληνες, Άραβες κ.λπ. που ζουν εκτός Μ. Ασίας και αδιαφορούν για μας εκεί.
Ο Σωτήρης Πασάς (Αντιόχεια) μετέφερε το βάναυσο κλίμα που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες στην Αντιόχεια χωρίς σχολεία, χωρίς δυνατότητα εργασίας υπόχρεοι να φέρουν τουρκικά ονόματα, ενώ είναι Χριστιανοί κ.λπ.
Ο καθηγητής Νεοκλής Σαρρής που έκλεισε την πρώτη συνεδρία ανέπτυξε το Οσμανικό σύστημα διακυβέρνησης ως το αγριότερο και φασιστικότερο, το οποίο επιμένει και σήμερα να εφαρμόζει η στρατοδεσποτική γραφειοκρατία της Άγκυρας, θέλοντας παράλληλα να λέγεται ή να λειτουργεί ως δημοκρατία. Τέλος ο καθηγητής έδωσε μια εξήγηση των γενοκτονιών, ως μία μορφή αναχρηματοδότησης (μέσω λεηλασίας) των πολεμικών επιχειρήσεων του Οσμανικού καθεστώτος.
Η τελευταία συνεδρία αφιερώθηκε σε συζήτηση ενώ παράλληλα ενεκρίθη ομόφωνα (Αρμένιοι, Τούρκοι, Έλληνες, εθνότητες της Μ. Ασίας, και παριστάμενοι σύνεδροι) το παρακάτω ψήφισμα.
ΚΟΙΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ και
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΩΝ ΛΑΩΝ
ΔΙΗΜΕΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΑΡΜΕΝΙΚΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ
ΨΗΦΙΣΜΑ
Στην μνήμη των θυμάτων της Αρμενικής Γενοκτονίας συναντηθήκαμε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στις 25-26 Απριλίου 1996, οι εκπρόσωποι των Αρμενίων: Κέρκο Αγαμπατιάν, Σήφης Κασεσιάν, Αγκόπ Τζελαλιάν, οι εκπρόσωποι των αντιστασιακών οργανώσεων της Τουρκίας: Γιλμάζ Καγιά (TKP-ML), Εμρέ Μορδαγλί (Barikat), Ναζίμ Ναζλί (ML KP), Ομέρ Σερέν (TKP-K), Γιλμάζ Τσετίν (DHK-C), εκπρόσωποι των Κούρδων, Αράβων, Ποντίων, Κωνσταντινουπολιτών, Θρακών και Κυπρίων καθώς και οι μετέχοντες σύνεδροι και αποφασίσαμε:
- Αναγνωρίζουμε την γενοκτονία σε βάρος του Αρμενικού λαού του 1915 από το φασιστικό Τουρκικό Κράτος.
- Εκφράζουμε την απέχθειά μας για τα γεγονότα που οδήγησαν στην παραπάνω γενοκτονία.
- Εκφράζουμε την βούλησή μας να αγωνιστούμε ο καθένας στο δικό του χώρο για την επανόρθωση των συνεπειών της γενοκτονίας με σκοπό την συναδέλφωση των δύο λαών του αρμενικού και του τουρκικού.
- Δηλώνουμε τα παραπάνω με σκοπό να αποτρέψουμε άλλες γενοκτονίες που συντελούνται σήμερα κατά του Παλαιστινιακού λαού, του Κουρδικού λαού και άλλων λαών.
