Εισαγωγή: Εβραίοι εναντίον του Σιωνισμού

Ο ι­σλα­μι­κός φο­ντα­με­ντα­λι­σμός τρο­φο­δο­τεί­ται κα­τε­ξο­χήν α­πό την ισ­ρα­η­λι­νή πο­λι­τι­κή και τον ά­γνω­στο στην Ελ­λά­δα ε­βρα­ϊ­κό φο­ντα­με­ντα­λι­σμό. Η ευ­ρύ­τε­ρη  πε­ριο­χή στο σύ­νο­λό της με­τα­βάλ­λε­ται σε μια πυ­ρι­τι­δα­πο­θή­κη,  με ε­ξαι­ρε­τι­κά αρ­νη­τι­κές συ­νέ­πειες, ό­χι μό­νο για την πα­γκό­σμια ει­ρή­νη αλ­λά και για τον ελ­λη­νι­κό λα­ό. Το Κυ­πρια­κό, οι ελ­λη­νο­τουρ­κι­κές σχέ­σεις, η ει­ρή­νη στα Βαλ­κά­νια ε­πη­ρε­ά­ζο­νται ά­με­σα και δρα­μα­τι­κά α­πό την α­ρα­βο-ισ­ρα­η­λι­νή σύ­γκρου­ση. Και ό­χι μό­νο: το πε­τρε­λα­ϊ­κό ε­νερ­γεια­κό μο­ντέ­λο, οι πα­γκό­σμιοι συ­σχε­τι­σμοί δύ­να­μης, α­κό­μα και η πα­γκό­σμια οι­κο­λο­γι­κή ι­σορ­ρο­πί­α, συ­ναρ­τώ­νται, λι­γό­τε­ρο ή πε­ρισ­σό­τε­ρο ά­με­σα, με αυ­τή τη σύ­γκρου­ση. Αν το ε­πί­κε­ντρο των πα­γκο­σμί­ων α­ντι­θέ­σε­ων εί­ναι η Μέ­ση Α­να­το­λή, το Πα­λαι­στι­νια­κό εί­ναι ο πυ­ρή­νας του ε­πι­κέ­ντρου.
Στα πε­ριο­ρι­σμέ­να ό­ρια ε­νός α­φιε­ρώ­μα­τος ό­μως δεν μπο­ρού­με να ε­ξα­ντλή­σου­με –ί­σως ού­τε καν να θί­ξου­με– ό­λες τις δια­στά­σεις της ισ­ραη­λο-πα­λαι­στι­νια­κής σύ­γκρου­σης. Γι’ αυ­τό θα ε­πι­μεί­νου­με σε μια πλευ­ρά λι­γό­τε­ρο γνω­στή στη χώ­ρα μας, την (αυ­το-) πα­ρου­σί­α­ση του σιω­νι­σμού και κυ­ρί­ως την κρι­τι­κή στην ο­ποί­α υ­πο­βάλ­λει η προ­ο­δευ­τι­κή ε­βρα­ϊ­κή σκέ­ψη το σιω­νι­στι­κό εγ­χεί­ρη­μα.
Γι’ αυτο παρουσιάζουμε προ­νο­μια­κά κεί­με­να Ε­βραί­ων δια­νο­ου­μέ­νων, στην πλειο­ψη­φί­α τους ε­πι­κρι­τι­κών, αλ­λά και ο­ρι­σμέ­νων ε­παι­νε­τι­κών, για τον σιω­νι­σμό και το Ισ­ρα­ήλ.
Οι Ε­βραί­οι δια­νο­η­τές, δη­μο­σιο­γρά­φοι, ε­ρευ­νη­τές έ­χουν κά­νει έ­να ε­ξαι­ρε­τι­κό και μο­να­δι­κό έρ­γο κρι­τι­κής του σιω­νι­σμού, που α­πο­δει­κνύ­ει α­κό­μα και σή­με­ρα τις τε­ρά­στιες δυ­να­τό­τη­τες της αυ­το­κρι­τι­κής και ρι­ζο­σπα­στι­κής σκέ­ψης τους. Α­κό­μα και τα κεί­με­να που εί­ναι γραμ­μέ­να α­πό μια φι­λο­σιω­νι­στι­κή ο­πτι­κή κι­νού­νται σε έ­να σο­βα­ρό ε­πί­πε­δο προ­βλη­μα­τι­σμού. Εί­ναι ε­πο­μέ­νως οι κα­ταλ­λη­λό­τε­ροι για να μι­λή­σουν για έ­να ζή­τη­μα που ζουν α­πό τα μέ­σα.
Ι­διαί­τε­ρα α­ξί­ζει να προ­σε­χθούν δύ­ο ρεύ­μα­τα της ε­βρα­ϊ­κής σκέ­ψης:
1. Το α­με­ρι­κα­νι­κό, με ε­πί­κε­ντρο τον Νό­αμ Τσόμ­σκι και το ΖΜagazine (χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό εί­ναι και το κεί­με­νο του Νόρ­μαν Φιν­κελ­στά­ιν), που α­να­δει­κνύ­ει τη δια­σύν­δε­ση του α­με­ρι­κα­νι­κού ι­μπε­ρια­λι­σμού με τον σιω­νι­σμό.
2. Το ισ­ρα­η­λι­νό, με τον Ισ­ρα­έλ Σα­χάκ, τον Ισ­ρα­έλ Σα­μίρ και άλ­λους, ι­διαί­τε­ρα τους ι­στο­ρι­κούς της “Νέ­ας Ι­στο­ρί­ας” του Ισ­ρα­ήλ, ό­πως ο Τόμ Σέ­γκεβ, ο Μπέν­νυ Μό­ρις κ.ά., που υ­πέ­βα­λαν σε μια ρι­ζο­σπα­στι­κή κρι­τι­κή ό­λους τους σιω­νι­στι­κούς μύ­θους, α­πο­σιω­πή­σεις και δια­στρε­βλώ­σεις.
Αυ­τή η ε­πι­λο­γή –Ε­βραί­οι μι­λούν για τον σιω­νι­σμό– α­πο­τε­λεί ταυ­τό­χρο­να και έ­να ι­σχυ­ρό α­ντί­δο­το για κά­θε πι­θα­νό­τη­τα διο­λί­σθη­σης α­πό την κρι­τι­κή του σιω­νι­σμού και του ε­βρα­ϊ­κού φο­ντα­με­ντα­λι­σμού-ο­λο­κλη­ρω­τι­σμού στον α­ντι­ση­μι­τι­σμό. Το γε­γο­νός ό­τι Ε­βραί­οι δια­νο­ού­με­νοι, και πολ­λοί α­πό αυ­τούς με υ­ψη­λό τί­μη­μα, α­να­λαμ­βά­νουν την κρι­τι­κή του σιω­νι­σμού, α­πο­δει­κνύ­ει πό­σο λα­θε­μέ­νη εί­ναι η α­ντι­με­τώ­πι­ση του σιω­νι­στι­κού ρα­τσι­σμού με μια ε­ξί­σου ρα­τσι­στι­κή α­ντι­ση­μι­τι­κή ο­πτι­κή, ό­πως κά­νει μια ο­ρι­σμέ­νη φα­σί­ζου­σα α­κροδε­ξιά στη χώ­ρα μας.
Τα κεί­με­να του α­φιε­ρώ­μα­τος ε­ξε­τά­ζουν τα α­κό­λου­θα ζη­τή­μα­τα:
1. Ο σιω­νι­σμός ως κί­νη­μα και η με­τε­ξέ­λι­ξή του: α­πό την Α­ρι­στε­ρά και τα κι­μπού­τζ στον θρη­σκευ­τι­κό φο­ντα­με­ντα­λι­σμό.
2. Η δια­σύν­δε­ση με­τα­ξύ Η­ΠΑ και Ισ­ρα­ήλ και το βά­ρος του ε­βρα­ϊ­κού λό­μπι στις Η­ΠΑ.
3. Η γε­ω­πο­λι­τι­κή στρα­τη­γι­κή του σιω­νι­σμού (ε­χθρό­τη­τα έ­να­ντι των Α­ρά­βων, συμ­μα­χί­α με την Τουρ­κί­α, κλπ.).
4. Η πο­λι­τι­κή έ­να­ντι των Πα­λαι­στι­νί­ων και ο κίν­δυ­νος ε­νός νέ­ου ε­κτε­τα­μέ­νου πο­λέ­μου.