Κύκλος Διαλέξεων της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικού Πολιτισμού
Παράδοση και εκσυγχρονισμός – Δίλημμα ή σύνθεση;
Στην Ελλάδα είναι πολύ μακρά η συζήτηση και το ιστορικό της συζήτησης γύρω από το θέμα εκσυγχρονισμός και παράδοση, καθώς και οι συναφείς αντιθέσεις που διαρκούν κυριολεκτικώς εδώ και αιώνες. Στην σχετική συζήτηση μπορούμε να διακρίνουμε τρεις διαφορετικές κατευθύνσεις:
α) η πρώτη υποστηρίζει πως το βάρος της παράδοσης είναι τόσο μεγάλο και «απεχθές», δεδομένης και της μακράς ιστορικής διαδρομής του ελληνικού έθνους, ώστε αποτελεί ένα βαρίδι για το σύγχρονο ελληνισμό το οποίο και θα πρέπει να αποσείσουμε. Θα πρέπει –υποστηρίζει– να προκρίνουμε έναν εισαγόμενο εκσυγχρονισμό που θα επιτρέψει την υπέρβαση μιας παραδοσιοκεντρικής λογικής, μέσα από την πλήρη και ολοκληρωτική προσχώρησή τους σε μια εκσυγχρονιστική νεωτερικότητα. Αυτή η άποψη η οποία είναι κυρίαρχη στις πολιτικές, οικονομικές και πνευματικές ελίτ της χώρας, έχει αποδοθεί με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο από την φράση του Στέλιου Ράμφου «να κόψουμε δρόμο προς την Δύση».
β) η δεύτερη αντιμετώπιση, η παραδοσιοκεντρική, υποστηρίζει πως η παράδοση είναι αφ’ εαυτής ικανή να προσφέρει λύση στα σημερινά προβλήματα και κάθε έννοια εκσυγχρονισμού στην ουσία δεν μπορεί παρά να την καταστρέψει. Σε αυτή τη λογική, στο παρελθόν δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στην επιστροφή στην αττική διάλεκτο ή στην εμμονή αποκλειστικά στην ορθόδοξη πατερική παράδοση. Αυτή η αντιληψη, αρνούμενη συχνά να παρέμβει στον σύγχρονο κόσμο και να προτείνει λύσεις που να στηρίζονται στην παράδοση, κινδυνεύει να αφήσει το μεγαλύτερο μέρος της σύγχρονης ζωής, βορρά στον παρασιτικό εκσυγχρονισμό.
γ) μία τρίτη στάση η οποία εκ των πραγμάτων εξέφρασε την κατ’ εξοχήν δημιουργική παράδοση του σύγχρονου ελληνισμού ήταν εκείνη που προσπάθησε να δει τον εκσυγχρονισμό στηριγμένο πάνω στην παράδοση μας και όχι απλώς ως εισαγόμενο. Ο Διονύσιος Σολωμός θα χρησιμοποιήσει το δημοτικό τραγούδι για να οικοδομήσει μια σύγχρονη ποιητική πρόταση. Ο Δομίνικος Θεοτοκόπουλος θα μετουσιώσει τη βυζαντινή παράδοση σε μια σύγχρονη για την εποχή του ευαισθησία και μορφή, όπως θα κάνει ο Σεφέρης με τον Μακρυγιάννη και τον Θεόφιλο. Τέλος, η σύγχρονη μας μουσική παράδοση θα αντλεί από τη βυζαντινή παράδοση –ο Καλομοίρης, ο Θεοδωράκης, ο Χατζιδάκις– και θα την συνδέει με σύγχρονες φόρμες και ευαισθησίες. Ακόμα και στον τομέα των κοινωνικών επιστημών, του κράτους και της διοίκησης είναι δυνατή μια τέτοια συνθετική επιλογή, που αντλώντας από τους
Η επιλογή της πρώτης ή της δεύτερης άποψης οδηγεί σε μια αέναη και αδιέξοδη διαμάχη μεταξύ εκσυγχρονισμού και παράδοσης χωρίς καμιά δυνατότητα σύνθεσης.
Σήμερα ο ελληνισμός έχοντας φτάσει στα όρια της επιβίωσής του, είτε θα επιτύχει να αναδείξει αυτή την τρίτη πρόταση – και όχι μόνον στον τομέα της τέχνης, αλλά και της ίδιας της οικονομική παραγωγής και των κοινωνικών σχέσεων, σε μια πρόταση για το σήμερα, είτε θα χαθεί στους μαιάνδρους της ιστορίας.
Με αυτή τον αφετηριακό προβληματισμό αφετηρία εγκαινιάζουμε έναν κύκλο διαλέξεων-συζητήσεων για τη σχέση παράδοσης – εκσυγχρονισμού σήμερα, σε πολλά πεδία του επιστητού – στη φιλοσοφία, την κοινωνιολογία, την λογοτεχνία, την υλική παραγωγή, την πολιτική επιστήμη και τη διακυβέρνηση.
Είναι δυνατή η διατύπωση μας συνθετικής πρότασης στο μεγαλύτερο μέρος της ίδιας της οικονομικής κοινωνικής και πολιτισμικής μας ζωής; Αυτή και θα κρίνει τις τύχες του τόπου μας.
Οι διαλέξεις θα πραγματοποιούνται κάθε τρεις εβδομάδες εκτός από τις περιόδους των εορτών, αρχίζοντας από τις 9 Νοεμβρίου και τελειώνοντας τον Ιούνιο του 2018. Θα έχουν διάρκεια δύο ωρών: μια αρχική διάλεξη 45 λεπτών ενώ ο υπόλοιπος χρόνος θα αφιερώνεται στη συζήτηση. Οι διαλέξεις θα μεταδίδονται ζωντανά μέσω διαδικτύου και όταν ολοκληρωθούν θα συμπεριληφθούν σε μια ενιαία έκδοση.
Πρόγραμμα διαλέξεων
Πέμπτη 9 Νοεμβρίου
Γιώργος Κοντογιώργης, ομ. καθ. πανεπιστημίου, συγγραφέας
«Η Παράδοση και η Πρόοδος»
Τρίτη 28 Νοεμβρίου
Βασίλης Καραποστόλης, καθ. Πανεπιστημίου, συγγραφέας
«Η Ελλάδα και ο νέος της μόχθος»
Τρίτη 19 Δεκεμβρίου
Λαοκράτης Βάσσης, εκπαιδευτικός, συγγραφέας
«Η αξιακή ιδιαιτερότητα της ελληνικής πνευματικής παράδοσης»
Τρίτη 9 Ιανουαρίου 2018
Ι. Τσέγκος, Θ. Παπαδάκης, Δ. Βεκιάρη
«Η εκδίκηση των τόνων: Η έρευνα για την επιβολή του μονοτονικού »
Τρίτη 23 Ιανουαρίου 2018
π. Γεώργιος Μεταλληνός
«Eκσυγχρονισμός και Ανακαίνιση: Η Ορθοδοξοπατερική εκδοχή»
Τρίτη 13 Φεβρουαρίου 2018
Δημήτρης Κοσμόπουλος, ποιητής – δοκιμιογράφος
«Η αναγκαιότητα επιστροφής στην ποίηση»
Τρίτη 6 Μαρτίου 2018
Ιωάννα Τσιβάκου, ομότιμη καθηγήτρια
«Νέες μορφές επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα της κρίσης»
Τρίτη 27 Μαρτίου 2018
Παν. Καρκατσούλης, καθ. Εθν. Σχολής Δημ. Διοίκησης
«Δημόσια διοίκηση στηριγμένη στην ελληνική παράδοση»
Τρίτη 24 Απριλίου 2018
Χαρίκλεια Τσοκανή, μουσικολόγος
«Το παλιό και το νέο στη μυθική παράδοση»
Τρίτη 15 Μαΐου 2018
Δημήτρης Μαντζούρης, υπεύθυνος αρχείου ΚΕΠΕΜ
«Το Δημοτικό Τραγούδι»
Είσοδος ελεύθερη
Οι διαλέξεις θα ξεκινούν στις 19.00 και θα πραγματοποιηθούν στον χώρο πολιτικής και πολιτισμού «Ρήγας Βελεστινλής», Ξενοφώντος 4, 6ος όρ., Σύνταγμα. Τηλ. επικοινωνίας: 210 3826319 και διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου: perardin@gmail.com
*Πίνακας του Μποστ, «Ο Μεγαλέξανδρος με την αδελφή του τη Γοργόνα».
1 ΣΧΟΛΙΟ
Ειναι πραγματικα πολυ ωραια και χρησιμα τα θεματα αυτων των διαλλεξεων.
Ενας βασικος στοχος της παιδειας κατα τη γνωμη μου θα επρεπε να ειναι το να εκπαιδευεται κανεις στο να εντοπιζει, να τοποθετειται και να λειτουργει μεσα στη χρυση τομη και σε αυτο που λεμε ”παν μετριον αριστον”.
Και πραγματικα’ οσο πιο απαιδευτος ειναι καποιος τοσο μεγαλυτερη ταση εχει στο να ενστερνιζεται τα ακρα. Νομιζοντας οτι τα ακρα παρεχουν οχι μονο πιο γρηγορες αλλα και πιο σιγουρες και αποτελεσματικες λυσεις. Ενω στην πραγματικοτητα συμβαινει το αντιθετο! Και παραιτειται απο τα ακρα μονο αφου εχει φαει τα μουτρα του, ακριβως οπως καποιος που πεφτει αφου εχει γυρει παρα πολυ (μπρος η πισω η αριστερα η δεξα ) χανοντας το κεντρο βαρους του.
Το οτι δεν εχουν τετοια εκπαιδευση κανει πολλους ελληνες στο να οδηγουνται στα ακρα (αριστερα-δεξια, υπερεθνικισμος-εθνομηδενισμος, προοδευτικος – παραδοσιακος, εθνικη περιχαρακωση-παγκοσμιοποιηση, κλπ). Το αξιοπεριεργο στην ελλαδα ειναι το οτι αυτες οι ”ακροτητες” * συνεβησαν και συμβαινουν καθ’ υποδηξη, προτροπη και εμπλοκη της λεγομενης ελληνικης διαννοησης!
ΥΓ1) Το ‘χα απορια γιατι μεχρι τωρα δεν εχετε καλλεσει και τον Κοντογιωργη. Επιτελους τον φερατε.
ΥΓ2) Ευχαριστουμε.
* Προσεξτε το ποσο ασχημο τονο δινει η σοφη ελληνικη γλωσσα στη λεξη ”ακροτητες”.