Του Βασίλη Στοϊλόπουλου
Ας μη μιλήσουμε για το περίφημο «Contra errores GRAECORUM» («κατά των σφαλμάτων των Γραικών»), της πραγματείας του Θωμά Ακινάτη (κατά παραγγελία του Πάπα Ουρβανού Δ΄) από το 1263. Ας ξεχάσουμε τον σημαντικότερο χρονογράφο των Φράγκων της περιόδου τέλη του 12ου αιώνα, Ομπρί ντε Τρουα Φοντέν, που κάνει λόγο για εκείνον τον «πανίσχυρο ΓΡΑΙΚΟ», τον «δυνατό» άρχοντα Θεόδωρο Βρανά λίγο πριν την «πρώτη Άλωση» της Κωνσταντινούπολης το 1204. Να μην αναφερθούμε ούτε στον «Πορθητή» Μωάμεθ Β΄ που ήθελε, όπως ομολογούσε ο ίδιος, «να εκδικηθεί τους ΕΛΛΗΝΕΣ» ούτε στους Γερμανούς αυτοκράτορες και ιεράρχες εκείνης της μακρινής εποχής που δεν μιλούσαν παρά μόνο για «ΕΛΛΗΝΕΣ» και για «ΓΡΑΙΚΟΥΣ».
Και αυτό, για να μη ισχυριστεί κανείς ότι όλοι οι προαναφερθέντες (και πολλοί άλλοι) χρησιμοποιούσαν τη λέξη «Έλληνες / Γραικοί» και «Ελλάδα» μόνο δήθεν για πολιτικούς ή θρησκευτικούς λόγους. Ας επικεντρωθούμε σε έναν μεγάλο διανοητή των αρχών του 16ου αιώνα και πανθομολογουμένως «γνήσιο καταγραφέα της πραγματικότητας», τον Νικολό Μακιαβέλλι – και μόνο σε δύο παραδείγματα. Κατ΄ αρχάς για τον Ιταλό πατριώτη Μακιαβέλι «όποιος γεννιέται στην Ιταλία και στην ΕΛΛΑΔΑ … έχει λόγο να κατηγορεί την εποχή του και να παινεύει τα περασμένα γιατί σ΄ αυτά βλέπει πολλά που του φαίνονται θαυμαστά ˙ μα στα τωρινά … την άκρα αθλιότητα, το αίσχος και την ντροπή. ….» («Διατριβές», 2, προοίμιο). Όποιος ξέρει λίγη ιστορία, χωρίς ιδεοληπτικούς αυτοπεριορισμούς, καταλαβαίνει αμέσως περί τίνος πρόκειται. Προσπαθώντας μάλιστα να αποδείξει ότι το λάθος που έκαναν στην αρχαιότητα οι Αιτωλοί καλώντας στην Ελλάδα τους Ρωμαίους επαναλήφθηκε και στον ύστερο Μεσαίωνα, γράφει: «Ο Αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης για να αντισταθεί στους γείτονές του κάλεσε στην ΕΛΛΑΔΑ δέκα χιλιάδες Τούρκους. Αυτοί όταν τέλειωσε ο πόλεμος δεν ήθελαν να φύγουν, γεγονός που στάθηκε η αρχή της υποδούλωσης της ΕΛΛΑΔΑΣ στους άπιστους» («Ο ΗΓΕΜΟΝΑΣ», κεφ. ΙΓ΄).
Όπως και να έχει πάντως, το να ισχυρίζονται κάποιοι από την επιτροπή «Ελλάδα 2021» των Μητσοτάκη-Αγγελοπούλου, αλλά και πολλοί από εκείνους που συνωστίζονται στις κυριακάτικες επιφυλλίδες των «ποιοτικών» ΜΜΕ (των Αλαφούζου-Μαρινάκη), ότι το ελληνικό έθνος είναι δημιούργημα του Διαφωτισμού και της Γαλλικής Επανάστασης και ότι πρόκειται για μετεπαναστατικό «νεαρό έθνος» (Κυριάκος Μητσοτάκης) μόνο ελαφρύ μειδίαμα περιφρόνησης προκαλεί. Αυτό που εξοργίζει όμως είναι η προφανής ιδεοληπτική τους θεώρηση της ιστορίας, αλλά και σε ορισμένους από αυτούς ο ευδιάκριτος ανθελληνισμός τους.
3 ΣΧΟΛΙΑ
Υπάρχουν και άλλοι που αρνούνται τη συνέχεια του ελληνισμού. Είναι οι “ρωμαιο-ορθόδοξοι”. Αυτοί όπως και οι δυτικοί ζητούν να αποκόψουν το Βυζάντιο από την αρχαία Ελλάδα. Οι “Έλληνες” ήταν παγανιστές, εμείς είμαστε ορθόδοξοι και ως ορθόδοξοι είμαστε “Ρωμαίοι”, συνεχιστές της ανατολικής “ρωμαϊκής” “αυτοκρατορίας”. Πλάθουν με το μυαλό τους φαντασιώσεις “ρωμαϊκού” ή “ρωμέϊκου” αυτοκρατορικού μεγαλείου παγκοσμίων διαστάσεων, λες και το καταπίστευμα του Κωνσταντίνου μπορεί να ισχύει και για σήμερα. Ο χρόνος άλλωστε είναι στατικός για αυτούς. Υπάρχουν αναλλοίωτες έννοιες και όχι ιστορική εξέλιξη. Ως φονταμενταλιστές τους αρέσει να ανακατεύουν (θεοστυγώς) το κοσμικό με το θρησκευτικό, εγκόσμια μεγαλεία με τη σωτηρία της ψυχής.
Κατά φαντασίαν συνεχιστές των ανθενωτικών και των κολλυβάδων συμπαθούν τους Τούρκους και τον Ερντογάν. Πριν δύο χρόνια τον αποκαλούσαν κρυπτοχριστιανό που διαλύει την Τουρκία για να αναστηθεί η “ρωμιοσύνη”.
Η κρατούσα εσφαλμένη άποψη για το Βυζάντιο τους βολεύει, επειδή αποκόπτει το Βυζάντιο από τον ελληνισμό και το συνδέει με αυταρχικές πολιτικές τοποθετήσεις. Το Βυζάντιο δεν ήταν Βυζάντιο, αλλά ανατολική ρωμαϊκή αυτοκρατορία, δηλαδή ήταν “ρωμαϊκό” και όχι ελληνικό, όπου η λέξη ρωμαϊκός χρησιμοποιείται για να διαχωριστεί από τον αρχαίο ελληνισμό. Επίσης ήταν “αυτοκρατορία”, δηλαδή αυταρχικό κράτος. Τυχαίνει μάλιστα πολλοί από αυτούς να είναι βασιλόφρονες και οπαδοί ακόμα του κατεξοχήν μοιραίου ανθρώπου του ελληνισμού του Κωνσταντίνου του Α’ (ή ΙΒ’).
Στην πραγματικότητα το Βυζάντιο, όπως έχει δείξει ο Κοντογιώργης μέσα από τις πηγές ήταν μια αριστοτελική μετριοπαθής δημοκρατία (αντίστοιχη της αθηναϊκής μετά από τον Κλεισθένη και πριν από τον Περικλή), αλλά με δημοκρατικό και το οικονομικό σύστημα (σε αντίθεση με την αρχαία Αθήνα). Αποκαλούνταν Βυζάντιο από το όνομα της πρωτεύουσας του και οι κάτοικοί του ήταν το γένος Γραικοί, όπως πολύ σωστά αναδεικνύει το παραπάνω άρθρο. Η λέξη “Έλληνας” ταυτίστηκε για 7 αιώνες με τους οπαδούς της ολύμπιας θρησκείας, αλλά από τους Κομνηνούς και μέχρι το τέλος του Βυζαντίου επανέρχεται σε χρήση. Φυσικά η λέξη Γραικός (που είναι και αρχαιότερη) είναι απολύτως συνώνυμη του Έλληνα.
Πολυ καλο αρθρο απο τον κ. Στοιλοπουλο
Εγω απλα ηθελα να προσθεσω οτι μεχρι και φανατικοι μισελληνες, γνωριζουν την αληθεια, και αθελα τους την παραδεχονται. Θα αναφερθω σε προσφατες δηλωσεις του Μπαχτσελι των Γκριζων Λυκων, ο οποιος αναμεσα στις απειλες που εξαπολυει κατα του Ελληνισμου, παραδεχθηκε ουσιαστικα οτι το Ελληνικο Κρατος ειναι η συνεχεια του Βυζαντινου Κρατους. Ενω και ο προεδρος των Βουλγαρικης ενωσης καλλιτεχνων Μουταφτσιεφ επικρινοντας τους συμπατριωτες του, που προτιμουν την Ελλαδα για τις διακοπες τους, δηλωσε προσφατα στον βουλγαρικο τηλ. σταθμο Sega, “θα υποστηριξω τον εγχωριο τουρισμο, εις βαρος των Βυζαντινων”. Ετσι ακομη και οι πιο ανθελληνες μεταξυ των γειτονων μας, παραδεχονται αυτο το οποιο, οι εγχωριες ελληνοφωνες εθνομηδενιστικες πολιτικες, οικονομικες και ακαδημαικες ελιτ, αρνουνται μετα μανιας.
αχαχα ετσι ξεβρακωνονται…