Μιλάμε για τους Αγίους του ’21. Τους θεόπνευστους που ύψωσαν ανάστημα στη θηριώδη Οθωμανική Αυτοκρατορία και τη δεσποτική Ιερά Συμμαχία των Δυτικών.
Του Διονύση Χαριτόπουλου από την lifo.gr
ΟI AΠΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ορκίζονται στ’ όνομά τους.
Αλλά κάποιοι ιστορικοί και άλλοι ένρινοι, εξακολουθούν να κουτσομπολεύουν ντροπιαστικά τη ζωή τους.
Μιλάμε για τους Αγίους του ’21.
Τους θεόπνευστους που ύψωσαν ανάστημα στη θηριώδη Οθωμανική Αυτοκρατορία και τη δεσποτική Ιερά Συμμαχία των Δυτικών.
Με το σπαθί τους ελευθέρωσαν το υπόδουλο Έθνος. Πολλοί έδωσαν τη ζωή τους. Κι απ’ το νεοσυσταθέν κράτος, οι περισσότεροι ανταμείφθηκαν με όξος και χολή.
Και τώρα, ακόμα περισσότερο, αφού οι ψαλιδόκωλοι προσπαθούν να τους μειώσουν. Τους είναι μάλλον δύσκολο να εννοήσουν τη μεγαλειώδη αψηφισιά τους.
Μια πολύ διαδεδομένη θεωρία είναι ότι η Ελληνική Επανάσταση υποχωρούσε ηττημένη και ευτυχώς την έσωσαν οι ξένοι.
Όμως, ο θαυμασμός των ξένων προς τους επαναστατημένους προκάλεσε τη Ναυμαχία του Ναβαρίνου. Αν δεν είχε υπάρξει η δική τους εξέγερση τίποτα δεν θα είχε συμβεί. Ουδείς θα ασχολείτο μαζί μας.
Και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι χωρίς την ξένη επέμβαση η Εθνεγερσία θα είχε καταπνιγεί. Η Ιστορία είναι πάντα γεμάτη εκπλήξεις και ουδείς μπορεί να προδικάσει το τέλος ενός αγώνα προτού αυτό συμβεί.
Μα κι αν όντως η Επανάσταση έσβηνε, τίποτα δεν είχε τελειώσει. Το σίγουρο είναι πως θα επαναστατούσαμε ξανά. Θα επαναλαμβάναμε αυτό που είχαμε κάνει δεκάδες φορές ώσπου να πετύχει ’21.
Το τζίνι είχε βγει πλέον απ’ το μπουκάλι. Οι Έλληνες δεν ήταν πια ελέγξιμοι. Δεν επρόκειτο να ησυχάσουν. Οι Άγιοι του Έθνους, Κολοκοτρώνης, Καραϊσκάκης Μπότσαρης, κλπ. θα ενέπνεαν το νέο πάνθεο Αγίων που θα εμφανιζόταν.
Όπως κι αυτοί εμπνεύστηκαν απ’ τους προγόνους τους:
Ο Αθανάσιος Διάκος, στην διασωθείσα στην Βιέννη προκήρυξη, δήλωνε ότι συνεχίζει τον αγώνα του Λεωνίδα.
Ο Νικηταράς, σαν αρχαίος στρατηλάτης, φώναζε στους Τούρκους που έντρομοι το έβαζαν στα πόδια: «Σταθείτε, ωρέ Πέρσες, να πολεμήσουμε». Και παρότρυνε τους συναγωνιστές του: «Βαράτε τους Πέρσες».
Ο εκ των πατέρων του Γαλλικού έθνους, Βίκτωρ Ουγκό, θεωρούσε νέο Λεωνίδα, τον Μάρκο Μπότσαρη, και τον κατέτασσε στους τρεις μεγάλους του κόσμου, μαζί με Ουάσιγκτον και Μπολιβάρ.
Γι’ αυτό όταν αναφερόμαστε στο εικονοστάσι των Αγίων μας, δεν λέμε πολλά. Απλώς κάνουμε τον σταυρό μας, κι ας μην πιστεύουμε.
Χωρίς αυτούς, μπορεί σήμερα να μιλάγαμε τούρκικα.
4 ΣΧΟΛΙΑ
ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΩΣ! Συγχαρητήρια κ. Χαριτόπουλε.
Αν ηγέτες της χώρας μας έχουν το ήθος και την αγάπη για την Πατρίδα όπως οι “ΑΓΙΟΙ του ’21, η Ελλάδα θα έχει πάντοτε νίκες και θα μεγαλουργεί!
Σ, Σκιάς, π. πανεπιστημιακός καθηγητής στο ΔΠΘ.
Στην αμερικανική επανάσταση οι Αμερικάνοι επαναστάτες καλά – καλά δεν κέρδισαν ούτε μια μάχη. Το ίδιο και στο ιταλικό Risorgimento. Εδώ με ποταμούς αίματος ταπεινώθηκε μια αυτοκρατορία και η Ιερά Συμμαχία που την προστάτευε και οι αλήτες που μας κυβερνάνε λένε ότι απελευθερωθήκαμε από το Ναβαρίνο.
Εξαιρετικο αρθρο!
Και θα προσθεσω και κατι. Το μεγαλυτερο ψεμα ειναι οτι “ο Ναβαρινος μας εσωσε”. Κατι το οποιο δε επισημαινουν οι ιστορικοι ειναι οτι ολες τις μαχες που εδωσε στην Πελοποννησο ο Ιμπραημ εναντια στους Ελληνες μετα την Πτωση του Μεσολογγιου, δηλαδη μεταξυ 1826-1828, τις εχασε (ξεκινωντας απο τις τρεις μαχες στην Μανη, δηλαδη Βεργας, Διρου, Πολυαραβου, μετα ολες τις μαχες στην Αχαια, δηλαδη του Μεγαλου Σπηλαιου, και της Καυκαριας, και τις 4 μαχες στα Σουλιμοχωρια της Αρκαδιας, δηλαδη στο Ψαρι, στα Γουβαλαρια κλπ). Σε συνδυασμο με τον Κλεφτοπολεμο και την συνεχη φθορα που του εκαναν οι Κολοκοτρωνης και Νικηταρας, ο Ιμπραημ ειχε περιελθει σε τελμα. Για αυτο και το προασκυνημα και η καταστροφη των δεντρων της Μεσσηνιας. Καταλαβαινε οτι βαδιζε πια προς την ηττα, και κατεφευγε σε ακροτητες για να την αποφυγει. Στην δε Στερεα, εαν δεν ειχαν βαλει το χερι τους οι Αγγλοι, ο Καραισκακης θα ειχε συντριψει τον Κιουταχη, και θα βαδιζε εναντιον του Ιμπραημ μαζι με τις δυναμεις του Κολοκοτρωνη, οπως φαινεται απο την αλληλογραφια τους. Αλλα οι Αγγλοι εβγαλαν απο την μεση τον Καραισκακη, και δεν ειναι τυχαιο, οτι μετα απο λιγους μηνες απο τον θανατο του, εγινε ο Ναυαρινος.
Άξιος !