Αρχική » Η επίθεση του Αζερμπαϊτζάν στην Αρμενία, ο τουρκικός παράγοντας και η απούσα Ρωσσία

Η επίθεση του Αζερμπαϊτζάν στην Αρμενία, ο τουρκικός παράγοντας και η απούσα Ρωσσία

από Κώστας Γεώρμας
Από σήμερα το απόγευμα η συμμαχία Αζέρων-Τούρκων βομβαρδίζει και κατοικημένες περιοχές του Αρτσάχ (πόλη Σούσι)

του Δρ. Κωνσταντίνου Δ. Γεώρμα

Η σύγκρουση για το Ναγκόρνο-Καραμπάχ

Οι συγκρούσεις μεταξύ Αρμενίων και Αζέρων ξεκίνησαν πριν από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1988. Τότε, οι Αρμένιοι, που συνιστούν την συντριπτική πλειοψηφία αυτού του θύλακα, ζήτησαν την ένωσή τους με την Αρμενία και κήρυξαν την ανεξαρτησία τους από το Αζερμπαϊτζάν. Το 1992, ξέσπασε πόλεμος μεταξύ των δύο μερών. Υπολογίζεται ότι οι απώλειες άγγιξαν τους 30.000 ανθρώπους[1].

Το 1994, έπειτα από παρέμβαση των Ρώσσων, κηρύχτηκε ανακωχή, αλλά κατά διαστήματα οι συγκρούσεις αναζωπυρώνονταν. Όπως για παράδειγμα το 2016, όπου έως την νέα μεσολάβηση των Ρώσσων, 200 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Όλη αυτή την περίοδο και τα δύο επένδυσαν ιδιαίτερα στις στρατιωτικές υποδομές τους. Το Αζερμπαϊτζάν, ωστόσο, λόγω του γεγονότος ότι διαθέτει αρκετά έσοδα από το πετρέλαιοn έχει κατορθώσει να αναβαθμίσει το οπλοστάσιό του. Όμως, σύμφωνα με τους ειδικούς, ακόμα δεν έχει την στρατιωτική ισχύ για να καταβάλλει πλήρως την Αρμενία.

Η αναζωπύρωση των μαχών, ο ρόλος της Τουρκίας και η απούσα Ρωσσία

Όλα άρχισαν τον προηγούμενο Ιούλιο, όταν έλαβαν επεισόδια στα σύνορα μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν. Είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς ότι οι συγκρούσεις έγιναν σε αρκετά σημεία των συνόρων, αλλά δεν είχαν κανένα όφελος από την πλευρά του Αζερμπαϊτζάν. Έτσι τουλάχιστον φάνηκε στην αρχή και γι’ αυτό οι Ρώσσοι δεν έδωσαν κάποια ιδιαίτερη σημασία στο γεγονός και …κοιμήθηκαν ήσυχοι.

Ωστόσο, το Αζερμπαϊτζάν, σε μια μέθοδο που έχει ανατριχιαστικές ομοιότητες με τα τεκταινόμενα στο Αιγαίο, βασικά αυτό που έκαναν είναι να δοκιμάζουν την ετοιμότητα των στρατιωτικών δυνάμεων της Αρμενίας. Η τελευταία, ωστόσο, αποδείχτηκε ότι έχει μεγαλύτερη εμπειρία από τον πάνσοφο Πούτιν και, προετοιμαζόταν, με τα όσα μέσα έχει στη διάθεσή της, για παν ενδεχόμενο.

Σε μια έτερη ανατριχιαστική ομοιότητα με την Ελληνική περίπτωση, τόσο ο Αλίεφ όσο και ο Ερντογάν, που είναι σίγουρα πίσω από αυτή την ενέργεια θεώρησαν ότι ο νέος πρωθυπουργός της Αρμενίας, που αναδείχτηκε μετά μάλιστα και από μια «Βελούδινη επανάσταση», θα είναι πολύ πιο «ρεαλιστής» και «ευέλικτος» για να αποδεχθεί μια λύση αναφορικά με το Ναγκόρνο Κάραμπαχ. Μάλιστα, ποντάρισαν και στο γεγονός ότι ο κορωνοϊός θα υπονομεύσει το κύρος της κυβέρνησης, αφού η Αρμενία δοκιμάστηκε σκληρά από την πανδημία. Ωστόσο, ο πρόεδρος της Αρμενίας Νικόλ Πασινιάν με τη δήλωσή του ότι «Το Καραμπάχ είναι Αρμενία, τελεία και παύλα», έδωσε τέλος σε τέτοιες ψευδαισθήσεις.

ΟΙ μετέπειτα κινήσεις από την πλευρά του Αζεροτουρκικού μετώπου είναι γνωστές. Τον Αύγουστο, Τουρκία και Αζερμπαϊτζάν προχώρησαν σε «στρατιωτικά γυμνάσια», βασικά προετοιμασίες για την επερχόμενη επίθεση. Από την πλευρά του ο Αλίεφ καθαίρεσε τον υπουργό Εξωτερικών, γιατί τον θεώρησε πολύ υπέρ των ειρηνευτικών συνομιλιών.

Έτσι, με τους Ρώσους απασχολημένους στα μέτωπα της Συρίας, της Λιβύης, της Λευκορωσίας και του Ναβάτνι, ο Αλίεφ θεώρησε ότι τώρα ήρθε η ώρα για την μεγάλη επίθεση.

Πράγματι, η Ρωσσία έμεινε έκπληκτη από την νέα κατάσταση και ανήμπορη να δράσει. Συνηθισμένη να παίζει το ρόλο του διαμεσολαβητή, βρέθηκε ξαφνικά σε μια κατάσταση όπου έπρεπε να πάρει τη θέση κάποιου και, τελικά, παρέμεινε σε παραινέσεις του τύπου να μην κλιμακωθεί η σύγκρουση! Μάλιστα λέγεται ότι ο Πούτιν δεν έχει καν τολμήσει να μιλήσει στον Ερντογάν –γιατί οι συζητήσεις που είχε μαζί του τον Ιούλιο φαίνεται να ήταν πολύ δύσκολες[2].

Το σίγουρο είναι ότι ένας από τους λόγους που οδήγησαν στις πρόσφατες μάχες είναι η δραστική κλιμάκωση της εμπλοκής του τουρκικού παράγοντα[3]. Αμέσως μετά τις στρατιωτικές αντιπαραθέσεις στα σύνορα, τον Ιούλιο, τουρκικές και αζερμπαϊτζανές στρατιωτικές δυνάμεις προχώρησαν σε κοινά στρατιωτικά γυμνάσια. Επιπλέον, όταν ο Ερντογάν μίλησε στα Ηνωμένα Έθνη τον προηγούμενο μήνα κατακεραύνωσε την αναποτελεσματικότητα των ειρηνευτικών συνομιλιών. Επιπλέον, περιέγραψε την Αρμενία ως το μεγαλύτερο εμπόδιο για την ειρήνη στον Νότιο Καύκασο. Είναι γνωστό ότι τουρκικά αεροπλάνα κατέρριψαν ένα αρμενικό, ενώ η Τουρκία μεταφέρει πυρετωδώς Σύριους μισθοφόρους της στις εμπόλεμες ζώνες.

Ναγκόρνο Καραμπάχ: Σφοδρές μάχες-Μεγάλης κλίμακας επίθεση των Αζέρων | Sofokleousin

Η ανάγκη κλιμάκωσης από την πλευρά του Αζερμπαϊτζάν

Έχοντας προετοιμάσει την κοινή γνώμη, έχοντας σε συνεργασία με τους «αδελφούς Τούρκους» επεξεργαστεί την συγκεκριμένη επίθεση, ο Αλίεφ είναι αναγκασμένος να παρουσιάσει μια «τεράστια νίκη», για να υπάρξει η δυνατότητα αποκλιμάκωσης της σύγκρουσης. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και η κατάκτηση ενός μικρού χωριού εορτάζεται ως τεράστια νίκη του στρατού του Αζερμπαϊτζάν. Ωστόσο, από το πεδίο της μάχης διακρίνεται ότι η γενναιότητα των Αρμενίων, έχει καταστήσει δύσκολη έως αδύνατη την προέλαση των Αζέρων. Συνέπεια αυτού είναι ο Αλίεφ να ξεκινήσει τον βομβαρδισμό κατοικημένων περιοχών, κλιμακώνοντας έτσι επικίνδυνα τη σύρραξη.

Σε αυτό τον βοηθά η απουσία του διεθνούς παράγοντα. Οι ΗΠΑ έχουν εδώ και δεκαετίες να ασχοληθούν ουσιαστικά με την συγκεκριμένη περιοχή. Από την Ευρωπαϊκή Ένωση μόνον ο Μακρόν κινείται προς υπεράσπιση της Αρμενίας, αλλά η προεδρία της Γερμανίας, που τόση ευαισθησία έχει δείξει για την δηλητηρίαση ενός Ρώσσου αντιφρονούντα, προφανώς δεν ενδιαφέρεται όταν ένας λαός σφαγιάζεται με τη βοήθεια και της συμμάχου της Τουρκίας. Το Ιράν που προσπάθησε στην αρχή να δράσει πυροσβεστικά, πολύ γρήγορα και πιθανά έπειτα από πιέσεις του τουρκικού παράγοντα, άλλαξε στάση[4].

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και η στάση του Ισραήλ. Είναι βέβαια αποδεκτό μία χώρα να επιθυμεί να πουλήσει πολεμικό της υλικό. Όπως αναφέρει το Ερευνητικό Ινστιτούτο της Στοκχόλμης για την Ειρήνη, πράγματι το Ισραήλ, μεταξύ 2006 και 2019, έχει προμηθεύσει το Αζερμπαϊτζάν με πολεμικό υλικό αξίας 825 εκατομμυρίων δολαρίων[5].Πρόσφατα, όπως είναι γνωστό, η Αρμενία προχώρησε σε ανάκληση του πρέσβη της στο Ισραήλ, όχι για τις πωλήσεις, αλλά για το γεγονός ότι εν μέσω πολεμικών συρράξεων, δύο πολεμικά μεταγωγικά αεροπλάνα του Αζερμπαϊτζάν προσγειώθηκαν στο Ισραήλ και, προφανώς, φορτώθηκαν με πολεμικό υλικό για την τρέχουσα σύρραξη.

Η όλη κατάσταση μοιάζει να βρίσκεται σε ένα αδιέξοδο. Η Ρωσσία, που είναι μια δύναμη που θα μπορούσε να θέσει τέλος στη σύρραξη, έρχεται αντιμέτωπη με την πολιτική της, που δεν είναι τίποτε άλλο από το γεγονός ότι έχει συνεισφέρει στην άνοδο της Τουρκίας ως περιφερειακής δύναμης. Η Γαλλία είναι πολύ μακριά για να μπορέσει να παρέμβει άμεσα και οι ΗΠΑ, με τον Πρόεδρο να είναι στο νοσοκομείο δεν φαίνεται να έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα τεκταινόμενα. Ιδιαίτερη ανησυχία προξενεί επίσης και η πολιτική ίσων αποστάσεων που διακρίνεται μέσα από την ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείο Εξωτερικών για τον πολεμική εμπλοκή στην περιοχή. Μία ανακοίνωση, που παραγνωρίζει σημαντικά στοιχεία της σύρραξης, όπως την εμπλοκή ξένων αεροπορικών δυνάμεων και την χρήση μισθοφόρων, για να μην πούμε ότι παραγνωρίζει ότι οι δύο λαοί, Αρμένιοι και Έλληνες, είναι θύματα της στρατηγικής των γενοκτονιών που καλλιεργεί η Τουρκία, ενώ παραβλέπει και το γεγονός ότι ήταν το Αζερμπαϊτζάν που ξεκίνησε την επίθεση, όσο και τις επιθέσεις εναντίον αμάχων. Ίσως θα πρέπει να μελετηθούν καλύτερα οι δηλώσεις του σύμμαχού μας Μακρόν για «ασύμμετρες επιθέσεις» και άμεση κατάπαυση του πυρός, για άμεση καταδίκη της αποστολής τζιχαντιστών από μέρους τη Τουρκίας και την κατηγορία εναντίον της για «εμπρηστική φρασεολογία και δηλώσεις». Μήπως πρέπει να εκδοθεί μια παρόμοια ανακοίνωση και από την Ελλάδα; Μήπως ήρθε η ώρα να στείλουμε ανθρωπιστική βοήθεια στην Αρμενία; Γιατί όσο και να μας χαϊδεύουν τα αυτιά οι Γερμανοί, εμείς είμαστε ο επόμενος στόχος.


[1]Isabelle Khurshudyan, Why Nagorno-Karabakh has pitted Armenia and Azerbaijan for decades, The Washington Post, 2.10.2020.

[2] Pavel K. Baev, No peacemakers for the new/old Caucasian war, Brookings, 30.9.2020.

[3] Henry Foe & Laura Pitel, Turkey’s support role complicates latest Nagorno-Karabakh flare-up, Financial Times, 29.09.2020.

[4]Η επίθεση ενάντια στην αρχική θέση του Ιράν ήταν συντονισμένη. ΒλέπεAbdolsalam Salimipoor   ANALYSIS – Iranian media fails in Azerbaijan-Armenia tension. Some Iranian media outlets, journalists prefer to stand by Yerevan gov’t, despite UN resolutions call Armenia occupier, Anadolu Agency, 3.10.2020

[5]Noa Landau and Reuters, Armenia Recalls Israel Ambassador Over Arms Sales to Azerbaijan, Haaretz, 2.10.2020.

ΣΧΕΤΙΚΑ

1 ΣΧΟΛΙΟ

ΑΚΡΙΤΑΣ 4 Οκτωβρίου 2020 - 23:47

Καλησπέρα .
Άκρως ενδιαφέρον για να κατανοήσουμε τα αίτια της διαχρονικής παρακμής μας τουλάχιστον από την επανάσταση και εδώθε είναι το εξαιρετικό απόσπασμα από το ιστορικό βιβλίο ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ ΡΩΜΑΝΙΑ ΡΟΥΜΕΛΗ του μεγαλύτερου Ορθόδοξου Θεολόγου και πνευματικού ηγέτη της Ρωμιοσύνης Ιωάννη Ρωμανίδη :

Έλληνες κατακτηταί ή Ρωμαίοι απελευθερωταί ;
Δια να προστατεύσουν όμως τα συμφέροντά των οι Τούρκοι εδέχθησαν την διάκρισιν αυτήν μεταξύ Ελλήνων της Ελλάδος και των
Ρωμαίων εκτός της Ελλάδος. Οι δε Ευρωπαίοι και οι Ρώσοι δέχονται την παρομοίαν δια την ιστορικήν παρουσίασιν των
πραγμάτων διάκρισιν μεταξύ Ελλήνων και Βυζαντινών. Αι διακρίσεις αύται βοηθούν τα μέγιστα εις την άμβλυνσιν της ικανότητος
των Ελλαδικών να διεκδικήσουν τα ιστορικά των δίκαια, όπως είδομεν ανωτέρω (κεφ. Ε’, 8) εις τα περί Κύπρου και βορείου
Ηπείρου και, ως τώρα εμφανίζεται, εις το θέμα του Αιγαίου.
Όπως ισχυρίζονται οι Τούρκοι και οι Ευρωπαίοι ότι η βόρειος Ήπειρος και η Κύπρος ουδέποτε απετέλουν μέρος της Ελλάδος,
ούτω τώρα και δια τας νήσους του Αιγαίου ισχυρίζονται οι Τούρκοι ότι ουδέποτε ήσαν μέρος της Ελλάδος. Εις πρόσφατον άρθρον
δημοσιευθέν εις την αμερικανικήν εφημερίδα «International Herald Tribune», 8 Ιουλίου 1975, σελ. 5 εδιαβάσαμεν τα εξής περί
Τουρκίας·
«Όταν ο πρωθυπουργός Σουλείμάν Δεμιρέλ ηρωτήθη προσφάτως περί της θέσεως έναντι των ελληνικών νήσων του Αιγαίου
επήδησε από την καρέκλαν του, έδειξε με το δάκτυλόν του μεγάλον χάρτην εις τον τοίχον και ανεφώνησεν. «Εκείνα τα νησιά
ουδέποτε εις την ιστορίαν ανήκον εις την Ελλάδα! Ουδέποτε είχον (οι Έλληνες) εκείνα τα νησιά. Εκείνα τα νησιά, όλα, ανήκον εις
την οθωμανικήν αυτοκρατορίαν μέχρι το 1911. Ήλθον αυτοί και επήραν εκείνα τα νησιά».
Ο Δεμιρέλ γνωρίζει το παιγνίδι του, Οι Νέογραικοί όμως, όπως δεν εκατάλαβαν τας παρόμοιας θέσεις όσον άφορα εις το
Κυπριακόν και το Βορειοηπειρωτικόν, πολύ πιθανόν να μη καταλάβουν πάλιν την δύναμιν των τοιούτων επιχειρημάτων δια το
Αιγαίον.
Ως Ρωμαίοι απελευθερώσαμεν το Αιγαίον.
Ως Έλληνες (δηλαδή της παλαιάς Ελλάδος) κατεκτήσαμεν το Αιγαίον.
Έναντι των Ρωμαίων οι Τούρκοι δεν έχουν δικαιώματα επί του Αιγαίου.
Έναντι των Ελλήνων, της παλαιάς Ελλάδος, οι Τούρκοι, ως φαίνεται, ετοιμάζονται δια την απελεύθερωσιν του Αιγαίου.
Εξ επόψεως τυπικής τουλάχιστον οι Ελλαδιτσίται του 1821 – 1844, ως είδομεν, εδέχοντο συνταγματικώς και νομικώς μέσω της
αποδοχής των εν λόγω πρωτοκόλλων των Μεγάλων Δυνάμεων τον περιορισμόν των Ελλήνων και της Ελλάδος εντός των συνόρων
της παλαιάς Ελλάδος. Ακριβώς, αυτό το γεγονός εκμεταλλεύονται σήμερον οι Τούρκοι.
Βεβαίως το Αίγαίον ουδέποτε ήτο ιστορικώς μέρος της Ελλάδος, αλλά ήτο μέρος της Ρωμανίας.
Βάσει των τοιούτων αρχών οι Τούρκοι εν καιρώ θα εμφανιστούν ως απελευθερωταί της Θράκης, της Μακεδονίας, της Ηπείρου,
δηλαδή όλων των εδαφών τα οποία δήθεν κατέκτησαν οι Έλληνες από τους Τούρκους, αφού εις τους Έλληνας ανήκει δήθεν μόνον
η παλαιά Ελλάς.
Πάντως άπαξ και εδέχθησαν οι οπλαρχηγοί του 1821 – 1827 την ανάγκην να ονομαστούν επισήμως μόνον Έλληνες δια να
εξασφαλίσουν την συμπαράστασιν της Ευρώπης και της Ρωσίας, άφησαν εκτεθειμένα τα συμφέροντα του έθνους. Οι δε
Νεογραικοί εκήρυξαν τον πόλεμον κατά της Ρωμαιοσύνης και κατώρθωσαν να την αφανίσουν από την επίσημον εμφάνισιν του
έθνους εις τοιούτον βαθμόν μάλιστα πού εμφανίζονται εις τα σχολικά μας βιβλία οι Ρωμαίοι ως εχθροί μας. Δηλαδή εγίναμεν
εχθροί του εαυτού μας.
Πάντως το 1901 ο λαός δεν είχεν ακόμη συνηθίσει το όνομα Έλλην το οποίον ο Κωστής Παλαμάς ονομάζει τότε «δυσκίνητον»255.
Τώρα το εσυνηθίσαμεν, αλλά διότι το εταυτίσαμεν με το Ρωμηός.
Δια να μη γίνουν εις το Αιγαίον τα ίδια λάθη πού έγιναν εις το Βορειοηπειρωτικόν και εις το Κυπριακόν, καθότι εξ επόψεως
τυπικής (νομικής και ιστορικής) εμφανιζόμεθα υπό των Τούρκων και Άγγλων ως ορεγόμενοι να κατακτήσωμεν εδάφη, τα οποία
ουδέποτε ιστορικώς ήσαν μέρος της Ελλάδος, οφείλομεν το ταχύτερον να επαναφέρωμεν εις επίσημον χρήσιν τα ρωμαίικα
ονόματα της Ρωμηοσύνης, δια να μη υπάρχει καμμία αμφιβολία περί της ιστορικής και νομικής πραγματικότητος.

Με δυο λόγια όχι μόνο το Ελλαδικό και Κυπριακό κράτος και οι πολιτικοί , πνευματικοί ταγοί του αλλά και οι Μικρασιάτες ,Κων/τες,Πόντιοι κλπ έχουν διαγράψει από την ιστορική συλλογική μας μνήμη την Ρωμανία , το Ρωμαϊκό κράτος του Ελληνικού έθνους που ενοποίησε τον Ελληνισμό και είναι υπαρκτό από τον 3ο αιώνα π.χ. που ολοκληρώνει την ενσωμάτωση της Νοτίου Ιταλίας Μας και όχι από το 146 π.χ. όπως θέλει η φράγκικη ιστοριογραφία . Βάσει αυτής της ιστορικής διαστρέβλωσης το Ελλαδικό κράτος έχει ως σημείο αναφοράς τον 5ο αιώνα π.χ. επομένως δεν διεκδικούμε Κων/πολη ,Μικρά Ασία , Αντιόχεια , Ρώμη , Ιταλία κ.ο.κ.
Επί του προκειμένου για την Αρμενία και το Ναγκόρνο Καραμπάχ :
Η Αρμενία ήταν για μεγάλα διαστήματα απόλυτα ενσωματωμένη στην Ρωμανία μας και πολλοί αυτοκράτορες διάβαζε Ιωάνννης Τσιμισκής ,Βασίλειος Α και άλλοι ήταν αρμενικής καταγωγής .
Η εισβολή των Τούρκων Σελτζούκων τον 11ο αιώνα στη Μικρά Ασία Μας δεν σηματοδοτεί μόνο την αρχή της χιλιόχρονης Γενοκτονίας του Ελληνισμού από τους Τούρκους δολοφόνους κατακτητές αλλά και των Αρμενίων αδελφών Μας .
Για την οποία Γενοκτονία Ελλήνων και Αρμενίων ήμαστε απόλυτα υπεύθυνοι εμείς οι Έλληνες – Γραικοί – Ρωμιοί Ρωμαίοι γιατί εμείς αφήσαμε τα τέρατα τους
Τούρκους να καταλάβουν την Μικρά Ασία και να προβούν στα μύρια εγκλήματά τους .
Το να τα διαγράφουμε όλα αυτά από την ιστορική μας συνείδηση σημαίνει ανωριμότητα , άγνοια , αδιαφορία , έλλειψη αλληλεγγύης για τους ίδιους τους εαυτούς μας και τους Αδελφούς Αρμένιους .
Απαιτείται Άμεσα να καταγγείλουμε και να τσακίσουμε τον Τουρκικό Ιμπεριαλισμό στο Ναγκόρνο Καραμπάχ και παντού !
Και ο καλύτερος τρόπος είναι ανασταίνοντας την Ρωμανία και την Ρωμιοσύνη !

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΑΦΗΣΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ