Από την Ρήξη που κυκλοφορεί στα περίπτερα
Πολλοί στην Ελλάδα «κλαίνε» για τον Ντόναλντ Τραμπ και καταγγέλλουν (!) «νοθεία» σε εκλογές, όπου υπολείπεται ήδη κατά 4,5 εκατομμύρια ψήφους. Και αυτό παρά τις στενές του σχέσεις με τον Ερντογάν, σε αντίθεση με τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα.
Μάλιστα, για να στηρίξουν αυτή τη θέση εμφανίζουν τον Τραμπ ως «εκφραστή των φτωχών», την ώρα που πλειοψηφεί στα ανώτερα εισοδήματα (όσους έχουν πάνω από 100.000 δολάρια εισόδημα τον χρόνο) ενώ χάνει κατά πολύ σε όσους έχουν κάτω από 50.000. Και είναι φυσικό, μια και ενίσχυσε τους πλούσιους μέσα από τη μείωση της φορολογίας – εξάλλου και ο ίδιος είναι ένας δισεκατομμυριούχος που φοροδιαφεύγει ασύστολα.
Αυτό το κάνουν διότι θεωρούν τον Τραμπ αντίπαλο της παγκοσμιοποίησης, παραβλέποντας τα «παραστρατήματά» του για τον Ερντογάν. Εκεί κατάντησε το αντιπαγκοσμιοποιητικό πατριωτικό κίνημα, να υποστηρίζει τον «φίλο» του Ερντογάν, αρκεί που αυτός τάσσεται εναντίον της Χίλαρυ και του «κατεστημένου» της Νέας Υόρκης. Αγνοούν πως είναι ένα δημιούργημα των ριάλιτι, του παρασιτικού κατασκευαστικού κεφαλαίου και των πετρελαιάδων.
Σε όλες τις δυτικές χώρες, απέναντι στην κυρίαρχη συμμαχία της νεοφιλελεύθερης δεξιάς και της πολυπολιτισμικής και εθνομηδενιστικής αριστεράς, είναι πολύ ισχυρός ο πειρασμός για το αντιπαγκοσμιοποιητικό πατριωτικό κίνημα να ενστερνιστεί ακροδεξιές ή ακόμα και φασίζουσες απόψεις. Εξ ου και η στήριξη στον Τραμπ και το Μπρέξιτ, αποκρύπτοντας ότι είναι η ίδια η βασίλισσα Ελισάβετ που το ενίσχυσε, ότι ο Μπόρις Τζόνσον είναι φιλότουρκος, ενώ ο Τραμπ χαϊδεύει την ισλαμοφασιστική Τουρκία και αδιαφορεί για τους Έλληνες και τους Αρμενίους.
Ο Τραμπ, την «επιστροφή στο έθνος κράτος» τη βλέπει μόνο ως όπλο της Αμερικής που χάνει την πρωτοκαθεδρία από την Κίνα. Εξάλλου, ακόμα και εάν οι λευκοί προτεστάντες χάσουν την πλειοψηφία από τους Λατίνους καθολικούς, αυτή δεν απειλεί πολιτισμικά την ταυτότητά τους.
Αντίθετα, οι ευρωπαϊκές χώρες αντιμετωπίζουν απειλές για την πολιτισμική τους ταυτότητα, η δε Ελλάδα για την ίδια την εθνική της ακεραιότητα.
Ποια συνάφεια λοιπόν μπορεί να υπάρξει ανάμεσα σε έναν Έλληνα πατριώτη, με τον Τραμπ και τους οπαδούς του; Στην πραγματικότητα καμία, εκτός από την «προτίμηση» σε ένα αυταρχικό αντιδημοκρατικό μοντέλο διακυβέρνησης ή την κοινή προσχώρηση σε θεωρίες συνωμοσίας για τον κορωνοϊό!
Οι Έλληνες σήμερα είναι υποχρεωμένοι να συμμαχούν ακόμα και με τον διάβολο ενάντια στην υπαρξιακή απειλή του νεοθωμανισμού. Ο Σίσσι και ο Νετανιάχου δεν αποτελούν υπόδειγμα δημοκρατίας, ενώ και ο Μακρόν ήταν στέλεχος της Ρότσιλντ. Και τον Τραμπ με αυτό το κριτήριο τον αντιμετωπίζουμε. Τις συμμαχίες τις κρίνουμε με βάση τα εθνικά συμφέροντα της χώρας και όχι με το πόσο αγαπάμε τη μία ή την άλλη ηγεσία. Αξίζει να θυμηθούμε πως ο Μεταξάς και οι οπαδοί του συμπαθούσαν ιδεολογικά τον Μουσολίνι και τον Χίτλερ, όμως το εθνικό συμφέρον τούς οδήγησε σε συμμαχία με την Αγγλία.
Γιατί λοιπόν να κλαίνε οι Έλληνες πατριώτες για την ήττα του Τραμπ και δεν αφήνουν μόνο του τον Ερντογάν να κλαίει γι’ αυτή;
Γραφτείτε συνδρομητές στην Ρήξη
► Με συνδρομή υποστήριξης 15 €/χρόνο (1,25€ ανά φύλλο) οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αποκτήσουν πρόσβαση στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας, που θα τους αποστέλλεται στο ηλεκτρονικό τους ταχυδρομείο πριν αυτή πάει στο τυπογραφείο.
► Με το να γίνετε συνδρομητές στην Ρήξη, συμβάλετε ουσιαστικά στην οικονομική της βιωσιμότητα, ενώ ταυτόχρονα βοηθάτε, ώστε να διαχυθεί ευρύτερα o λόγος της, υποστηρίζοντας όχι μόνο ένα εγχείρημα για την γνωσιακή και πνευματική αναβάθμιση του δημοκρατικού πατριωτικού χώρου, αλλά και ένα βήμα υπεύθυνης ενημέρωσης.
► Μπορείτε να δηλώσετε το ενδιαφέρον σας είτε αποστέλλοντας ηλεκτρονικό μήνυμα με τα στοιχεία σας στην διεύθυνση perardin@gmail.com, είτε αφήνοντας προσωπικό μήνυμα στην σελίδα του Άρδην στο Facebook (https://www.facebook.com/ardin.gr).
Το τίμημα της συνδρομής μπορεί να καταβληθεί σε έναν από τους παρακάτω λογαριασμούς:
– ΕΘνική Τράπεζα 116/768054-65 (IBAN: 12 0110 1160 0000 1167 6805 465)
– Γιούρομπανκ 0026 – 0205 – 73 – 0102015908 (IBAN: GR 300 260 20 50000 730 1020 15908)
– Τράπεζα Πειραιώς 5010 – 025102 – 791 (IBAN: GR17 0172 0100 0050 1002 5102 791)
– Άλφα Μπανκ 844 – 002101 – 018823 (IBAN GR89 0140 8440 8440 0210 1018 823)
Ρήξη, η εφημερίδα του δημοκρατικού πατριωτικού χώρου
διαβάστε την, διαδώστε την, ενισχύστε την
9 ΣΧΟΛΙΑ
Θα συνιστουσα να ενημερωθειτε για τις δηλωσεις στρατηγικού συμβουλου του Μπαιντεν για τον East Med…
Υποθετω οτι δεν πρεπει επισης και να χαιρομαστε για την επιβληθεισα νικη του Μπαιντεν.
Πολυ φοβαμαι οτι η πολιτικη των ΗΠΑ σε οτι μας αφορα δεν προκειται να αλλαξει.
Οι μόνοι “πατριώτες” που βλέπω να οδύρονται, από τις περιθωριακές φυλλάδες τους, για την ήττα του Trump είναι οι καραμανλικοί ακόλουθοι και υποστηρικτές της προγραμματικά εθνομηδενιστικής ελληνόφωνης ακροαριστεράς. Αυτής που ηττήθηκε, από την αντικαραμανλική Δεξιά, τον Ιούλιο του 2019. Αυτής που οδηγήθηκε στο πολιτικό και κοινωνικό περιθώριο από τον ιδεολόγους Δεξιούς σαν τον Υπουργό σας, της Ανάπτυξης. Με ευχαρίστηση θυμάμαι ακόμα, λίγες μέρες πριν τις ευρωεκλογές του 2019, όταν ο συγκεκριμένος ιδεολόγος αντικομμουνιστής βρέθηκε μαζί με τον Γιώργο Καραμπελιά στο πάνελ ενός καραμανλικού “πατριώτη” ο οποίος σήμερα όντως ολοφύρεται με την ήττα του Trump, ακριβώς όπως έκανε και μετά τις ευρωεκλογές του 2019 με την συντριπτική ήττα της ακροαριστεράς. Ναι, τον Τράγκα, αυτόν τον… εξαιρετικά σοβαρό και διόλου γραφικό αναλυτή, που έλεγε πριν μερικές μέρες πως “όσο πλησιάζουν οι αμερικανικές εκλογές τα κρούσματα του COVID θα… πολλαπλασιάζονται στις χώρες που ελέγχει η κ.Μέρκελ”. Εκείνη την μέρα είχε ψελλίσει λοιπόν πως, αν ο Μητσοτάκης δεν καταφέρει να κερδίσει με μεγάλη διαφορά, τότε οι καραμανλικοί (ακόλουθοι της Αριστεράς) θα στραφούν εναντίον του. Και τότε ο ιδεολόγος αντικομμουνιστής, μπροστά στον Καραμπελιά και τον Τράγκα, είπε τα πράγματα όπως ακριβώς είχαν. Πως η ακροαριστερά έχει τελειώσει πολιτικά. Έχει τελειώσει, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την Ευρώπη. Και φυσικά κανείς δεν έβγαλε τσιμουδιά. Τι θα μπορούσε να απαντήσει κανείς άλλωστε μπροστά σε ιδεολόγους που μπήκαν στην πολιτική ακριβώς για να ξεριζώσουν τις παρακμιακές ιδέες της ακροαριστεράς; Τι να απαντήσει κανείς όταν βλέπει πως, π.χ. στην Γαλλία, oι μόνοι που ψηφίζουν την ακροαριστερά είναι οι νομιμοποιημένοι πρώην λαθρομετανάστες των αστικών κέντρων μαζί με έναν εσμό περιθωριακών ακροαριστερών; Τι να απαντήσει κανείς όταν ακούει υπουργό του Macron να μιλά για ισλαμοαριστερά; Τι να απαντήσει κανείς όταν βλέπει τον Macron να υιοθετεί την ρητορική της Marine Le Pen γιατί δεν μπορεί να κάνει αλλιώς; Γιατί αν τολμήσει να κάνει αλλιώς η αντικομμουνιστική Δεξιά θα βρεθεί στην εξουσία.
Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, είμαι σίγουρος πως όλοι οι Αριστεροί, ακόμα και αυτοί που ασκούν κριτική στην κυρίαρχη, στον περιθωριακό τους χώρο, πολυπολιτισμική Αριστερά, στην πραγματικότητα πονούν βαθιά όταν ακούν από τα υπουργικά έδρανα έναν υπουργό να αποκαλεί τον διεθνισμό προδοσία. Πονούν όταν βλέπουν μέλη της κυβέρνησης να συμμετέχουν στην εορτή της νίκης του Ελληνικού Στρατού το 1949, επί της κομμουνιστικής ανταρσίας. Πονούν, κυρίως, που μια τέτοια κυβέρνηση, με αυτούς τους υπουργούς, απέκτησε αυτοδυναμία ενώ η Αριστερά δεν απέκτησε ποτέ αυτοδυναμία. Απολαμβάνουμε αυτόν τον πόνο τους. Απολαμβάνουμε την αδυναμία τους να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν αυτήν την Δεξιά. Απολαμβάνουμε να ακούμε ιδεολόγους Δεξιούς υπουργούς να αποκαλούν τους τρομοκράτες της ακροαριστεράς “κόκκινη Χρυσή Αυγή”, αυτό που όντως είναι δηλαδή όλα αυτά τα μιάσματα, και να μην τολμά κανείς να τους απαντήσει. Πρωτίστως απολαμβάνουμε να βλέπουμε, κάθε μέρα και περισσότερο, πως όλοι οι αγώνες της ακροαριστεράς για έναν πολυπολιτισμικό κόσμο δίχως ταυτότητα, για ένα τύπο ανθρώπου δίχως πατρίδα, δίχως οικογένεια, αποτελούμενο αποκλειστικά από άτομα που κατασκευάζουν την ταυτότητα τους, το φύλο τους, την ιστορία τους εξουσιαζόμενα από τα ορμέμφυτά τους, έχουν σήμερα ποδοπατηθεί από τα μεγάλα ευρωπαϊκά και αμερικανικά Συντηρητικά κινήματα. Γιατί είναι ακριβώς αυτός, ο παρακμιακός ερεβώδης κόσμος του Μάη του ’68, που σήμερα εκφράζεται με τον πιο αυθεντικό τρόπο από τα μεγαλοαστικά στρώματα που διαβάζουν Liberation, Le Monde και New York Times, καταναλώνουν την ναρκισσιστική τους εγωπάθεια στο… Netflix και φυσικά ψηφίζουν την προοδευτική Αριστερά, μαζί με το χαμηλόμισθο υπηρετικό προσωπικό τους, που από κάθε μερία της Γης έχει μεταναστεύσει στα προάστια των μεγαλουπόλεών τους. Έτσι η κάθε ακροαριστερή Ilhan Omar, όταν καταψηφίζει την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων και την επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία θα γνωρίζει πως ακόμα και όταν η παράταξη της αποκτά οριακά την εκτελεστική εξουσία είναι αδύνατον να εφαρμόσει τις πολιτικές της αποτελεσματικά, όπως θα επιθυμούσε, γιατί θα βρίσκει το τείχος της μισής Δεξιάς Συντηρητικής Αμερικής. Και αποτελεί όντως απόλαυση να ακούς τον θρήνο που προκαλείται από την διαπίστωση αυτής της πραγματικότητας να αγκαλιάζει και την Ευρώπη, από τους περιθωριακούς Μélenchon και Corbyn μέχρι την ηττημένη ελληνόφωνη ακροαριστερά.
Αυτό που κατηγορεις την άκρα αριστερά για προβλήματα που δημιούργησε η δεξιά να το κοιτάξεις
Έχεις πάρει ενοιες και λέξεις τiς έχεις βάλει σε ένα μπλέντερ και έχεις βγάλει ένα πολτό . Τράβα άνοιξε ένα λεξικό να μάθεις βασικές έννοιες και μετά ξαναδιάβασε αυτό που έγραψες
Agapitá Ardin / Rixi (syngnómi giá tá greeklish, texniki anángi, óxi epilogi)
Apó Ameriki (Atlanta, GA): Poly syntoma:
1. Edó éxoume “ekselixthei” apó Republic sé Banana republic. 🙁
2. Mé Biden próedro thá’xoume ki’állous polémous (SYPIA, OUKRANIA, LIBYA, ARMENIA klp). Diladi, ki’álloi nekroi / skotoménoi, ki’álloi prósfyges & metanástes, ki’álloi tromokrátes, KAI pió aneksélenkti tourkia… [Ki’emeis oi káfroi xtizoume tzami stoús islamo-fascistes toú erdogán — skéti katáthlipsi … “perifanoi” giá tó misó ekatommyrio mousoulmánous mas stin Athina! Ti kseftila einai auti ;;;]
3. Fovámai oi Ellines (& oi Europaioi) dén tó katalavainoun autó, i.e. énas Biden thá einai poly xeiróteros KAI giá Elláda & giá Európi! (Eyxomai ná káno láthos!) Tó 2021 fainetai óti thá’nai xeirótero ap’tó 2020 …
[As poúme óti ó Trumpo einai … syphilis, kai ó Biden einai karkinos / AIDS — ó T. thá itan xeiróteros giá toús méssa stin Ameriki kai ligótero kakós giá tón ypóloipo planiti (toús ékso)˙ ó Biden thá einai tó anápodo, i.e. ligótero kakós giá toú méssa stin Ameriki kai xeiróteros giá toús ékso (!)
4.Deite kai tó parakáto kai sxólia anagnostón (apó gnostó anti-polemikó, anti-imperialistikó site, ypárxoun pollá parómoia árthra):
https://www.moonofalabama.org/2020/11/regime-change-in-washington-paves-way-for-more-nefarious-polcies/comments/page/1/#comments
Dystyxós … min periménete pollá oúte apó Biden oúte apó Xárris
{Kai oi dyo eivai opportounistés ($$$), socio-paths, kai globalists. O biden einai teleios dieftharménos & polemokápilos, kai i Harris teleios opportuna kai “filaráki” toú Sóros …kai missei toús leykoús (!)
George EPIKYREIOS …
Η παγκοσμιοποίηση δεν ειναι απλα μια συμμαχία της νεοφιλελεύθερης δεξιάς και της πολυπολιτισμικής και εθνομηδενιστικής αριστεράς.
Η παγκοσμιοποίηση είναι δίκτυο. Το μεγαλο της όπλο ειναι τα ΜΜΕ. Και εχει τους ανθρώπους της παντου. Πολιτικους, δημοσιογραφους (κυρίως αυτούς) πανεπιστημιακούς και οτι αλλο μπορει να φανταστει κανεις. Το παρακλάδι της που ασχολειται με την Ελλαδα ειναι το υπο-δικτυο Σόρος. Συνεργάζονται όμως και με χώρες (ΕΕ βλ.Γερμανία) υποστηρίζουν άμεσα ή έμμεσα την Τουρκία και εχουν καταλυτική επίδραση στα πολιτικά και οικονομικά πράγματα της χώρας μας. Αγαπημενη τους χώρα ειναι η Κίνα γιατι έχει ολοκληρωτισμό και καπιταλισμό μαζί.Για την παρακμή της Δύσεως – δε μιλάμε για τα κοινωνικα αίτια – υπευθυνο είναι το δίκτυο της παγκοσμιοποιήσης. Αλλιώς δεν θα “αυτοκτονούσε” η Δύση θεσμοθετώντας την ελεύθερη διακίνηση κεφαλαιων, προιοντων και ανθρώπων και μεταφέροντας την παραγωγή της σε τρίτες χώρες. Ούτε θα έβαζε ισλαμικούς πλυθησμούς στα εδάφη της. Η παρακμή είναι τοσο μεγάλη που εχουμε
σοβαρές αμφιβολίες για το αν υπάρχει καν Δύση σαν γεωπολιτική οντότητα.
Οι Ελληνες του αντιπαγκοσμιοποιητικού πατριωτικού χώρου ξερουν πολυ καλα ποιος ειναι ο Τραμπ και ποιος ειναι ο Τζονσον. Ξερουν οτι ειναι εναντια στα ελληνικα εθνικα συμφέροντα. Ουτε περιμεναν ποτε απο τον Τραμπ και τον Τζονσον να καταργήσουν την παγκοσμιοποιηση με ενα διάταγμα. Απλα η παγκοσμιοποίηση ειναι εναντια στα ελληνικα εθνικα συμφέροντα στο πολλαπλάσιο, συστηματικα και εξ ορισμού.
Ο Τραμπ τα εβαλε με τη Κινα και ο Τζονσον πραγματοποίησε το brexit. Ασχετα με το τι συμφεροντα εξυπηρετουν προκειται για κινησεις καθαρα εναντια στο παγκοσμιοποιητικο δίκτυο. Δεν μπορουμε να λεμε οτι κοιτανε το συμφερον τους γιατι απλουστατα δεν υπάρχει “αντιπαγκοσμιοποιητική διεθνής” ετσι ωστε να λέμε οτι δεν μας υποστηρίζουν και οτι ειναι εναντια στα δικά μας συμφέροντα.Οι πολιτες τους καθε εθνους – κρατους ειναι αυτοι που θα ειναι
κατα της παγκοσμιοποιησης για τα συμφέροντα του δικού τους εθνους – κράτους.
Δεν “κλαίμε” λοπόν για την ήττα του Τραμπ. “Κλαίμε” για το γεγονός της ήττας του Τραμπ. Αυτή είναι η λεπτή διαφορά που χρειάζεται προσοχή. Γιατι τώρα η επίθεση της “πολιτικής ορθότητας” θα ειναι σφοδρή και αμείλικτη. Ακόμα και στην καθημερινοτητά μας. Μαλιστα το επόμενο χρονικό διάστημα η “πολιτική ορθότητα” θα θεωρήσει οτι τοσο η νεο-οθωμανικη απειλή όσο και η παραβίαση κυριαρχικών μας δικαιωματων ειναι και αυτά fake news.
Ερχονται πολύ δύσκολες μέρες.
Η διαφορά του “δικού τους” έθνους-κράτους με το δικό μας είναι πως το δικό τους είναι ιμπεριαλιστικό έθνος-κράτος και κατά συνέπεια την “αντιπαγκοσμιοποίηση” τη βλέπουν είτε ως απάντηση σε απειλές ανερχόμενων νέων δυνάμεων είτε ως ρεβάνς για την απώλεια της παλιάς αυτοκρατορίας όπως η Τουρκία . Αντίθετα το δικό μας “‘έθνος-κράτος” απειλείται με ιστορική εξαφάνιση από την επίθεση άλλων “εθνών -κρατών'” όπως η Τουρκία…
Και προφανώς υπάρχει μια θεμελιώδης αντίφαση ανάμεσα στο γεγονός ότι ο Τραμπ ήταν φίλος του Ερντογάν και τον ισχυρισμό ότι η “πολιτική ορθότητα” θα συνταχθεί με τον ισλαμιστικό Ερντογάν! Αντίθετα είναι βέβαιο πως θα συγκρουστεί μαζί του, διότι ο Ερντογάν είναι πλέον ταυτισμένος με δυνάμεις ανταγωνιστικές προς τη Δύση και στο εσωτερικό της Τουρκίας.
Και ο κίνδυνος για μας να συνταχθεί και πάλι η Δύση με την Τουρκία μπορεί να ανακύψει όταν και εάν οι φιλοδυτικές δυνάμεις της Τουρκίας επικρατήσουν επί του Ερντογάν. Στο μεταξύ όμως ο άμεσος κίνδυνος για μας είναι ο ισλαμοφασίστας Ερντογάν για τον οποίο η πτώση του Τραμπ αποτελεί κόλαφο. Μην ξεχνάμε πως ο Μπάϊντεν τον Ιανουάριο του 2020 μίλησε ανοικτά για ανατροπή του Ερντογάν. Εάν και όταν ανατραπεί ο Ρντογάν από φιλοδυτικές δυνάμεις της Τουρκίας ή από κάποιο επιτυχημένο αυτή τη φορά πραξικόπημα -μάλλον απίθανο- τα ξαναλέμε
Νομίζω ότι η σύγχυση βρ’ισκεται στην έννοια του “αντιπαγκοσμιοποιητικού πατριωτικού χώρου” που χρησιμοποιείς. Διότι εξαιτίας της αντιπαράθεσης της Ελλάδας με μια ισλαμοφασιστική χώρα αυταρχικού-επεκτατικού χαρακτήρα, ο ελληνικός πατριωτισμός και η αντπαγκοσμιοποίηση δεν μπορεί παρά να είναι ταυτόχρονα και δημοκρατικός πατριωτισμός. Διότι εάν πάψει να είναι δημοκρατικός – και αυτό σημαίνει π.χ. η συμμαχία με τη Γαλλία- δεν μπορεί να είναι πατριωτικός σε τελευταία ανάλυση. Διότι τότε θα προτάσσει τη συμμαχία και το «κλάμα» για τον Τραμπ απέναντι στα ελληνικά εθνικά συμφέροντα που επιτάσσουν αντίθετα την αντιπαράθεση μαζί του. Κατά συνέπεια υποστήριξη του Τραμπ ως φίλου της Τουρκίας–καθόλου τυχαία ο Ερντογάν δεν έχει ακόμα συγχαρεί τον Μπάϊντεν– δεν μπορεί να συνδυάζεται με αυθεντική πατριωτική θέση. Θα είσαι είτε με τον Τραμπ είτε με την Ελλάδα. Γι’ αυτό εξάλλου οι Έλληνες οπαδοί του πιο πολύ ασχολούνται με τον κορωνοϊό συμμεριζόμενοι την άθλια στάση του –που έχει συμβάλλει στους 250.000 νεκρούς των ΗΠΑ–, παρά με την τουρκική επιθετικότητα. Γνωρίζω πολύ καλά πως η πολιτική ορθότητα και το «σύστημα» στηρίζουν τον Μπάϊντεν στην πλειοψηφία τους. Ωστόσο αυτό δεν αποτελεί λόγο για να συνταχθούμε με τον Τραμπ.
Το μεγάλο πρόβλημα και στην ελληνική κοινωνία και σε ολόκληρη τη Δύση συνολικά είναι ότι αντιπαρατίθενται δύο στρατόπεδα όπου το ένα έχει ταυτίσει την «πολιτική ορθότητα» με την δημοκρατία, έστω και τυπική και το άλλο συνδυάζει την άρνηση της παγκοσμιοποίησης με αυταρχικές αντιδημοκρατικές και κάποτε φασιστικές τάσεις. Το μεγάλο στοίχημα του Άρδην ήταν πάντοτε το πως θα αποσπάσουμε την αντιπαγκοσμιαποίηση που η χαβιαροαριστερά εγκατέλειψε, από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 με τα αιτήματα της ισότητας και της δημοκρατίας, που εμφανίζονται να τα καρπώνονται οι οπαδοί του Σόρος. Γι’ αυτό και αποτελούμε ένα διακριτό ρεύμα που ορίζουμε ως εκείνο του δημοκρατικού πατριωτισμού. Και πιστεύουμε πως αυτό το ρεύμα ενδυναμώνεται. Το γεγονός επί παραδείγματι ότι στη Γαλλία ο πρόεδρος Μακρόν εγκαταλείπει τα πολυπολιτισμικά του φληναφήματα ή ότι στο Εργατικό Κόμμα της Αγγλίας ενισχύεται το Blue Labor δηλαδή το τμήμα εκείνο του εργατικού κόμματος που θέλει να συνδυάσει την κοινωνική και την πατριωτική διάσταση, καταδεικνύει πως το ρεύμα του δημοκρατικού πατριωτισμού ενισχύεται.
Τον όρο “αντιπαγκοσμιοποιητικος πατριωτικός χώρος” τον χρησιμοποιεί το άρθρο της ρήξης στην τετάρτη παραγραφο. Γι αυτό δεν το πολυσκεφτηκα όταν το χρησιμοποίησα για να πω την αλήθεια.
Ευχαριστώ τη σύνταξη για την απάντηση.