του Σ. Στενού, από το Άρδην τ. 32, Νοέμβριος 2001
Στο τέλος της περασμένης Άνοιξης όλα έδειχναν ότι πλησίαζε το τέλος της κυβέρνησης του κ. Σημίτη. Είχε φανεί πως είχε εξαντλήσει τις δυνατότητες της να περνάει τη νεοφιλελεύθερη πολιτική με το κάλυμμα του …σοσιαλιστικού εκσυγχρονισμού, κάτι που θα ήταν αδύνατο να επιτύχει η ΝΔ με το, απελευθερωμένο από τα θέλγητρα της εξουσίας, δυναμικό του ΠΑ-
ΣΟΚ στο χώρο της αντιπολίτευσης.
Γιατί προκρίθηκε παράταση;
Το κλίμα, όμως, σταδιακά μεταβλήθηκε. Ο κ. Σημίτης και ο ευρύτερος κύκλος των “εκσυγχρονιστών” αρνήθηκαν να θυσιαστούν σε διάδοχες καταστάσεις μέσα από το ΠΑΣΟΚ. Ή εμείς, λοιπόν, ή η ΝΔ.! Το δίλημμα .ήταν αφοπλιστικό, δεν αρκούσε όμως. Υποσχέθηκαν, ως αντάλλαγμα για την καθυστέρηση στο ασφαλιστικό, να ικανοποιήσουν κάθε απαίτηση των εσωτερικών πυλώνων στήριξης, όπως τώρα πλέον άρχισε να γίνεται σχεδόν πρόδηλο. Πιο σοβαρές ακόμη οι παραχωρήσεις στα μεγάλα αφεντικά του εξωτερικού. Πλήρης συμμόρφωση, και ταχεία, στις επιταγές της “παγκοσμιοποίησης”. Όλα να ιδιωτικοποιηθούν. Όλα να αποεθνικοποιηθούν, ακόμη και η …εθνική ασφάλεια και τα εθνικά θέματα! Τα μόνα που θα κρατικοποιούνται θα είναι τα ατομικά δικαιώματα και οι ιδιωτικές ελευθερίες. Στο τελικό στάδιο εμφανίστηκε και μια απροσδόκητη βοήθεια. Τα γεγονότα της 11 ^ Σεπτεμβρίου περιόρισαν τις ενδεχόμενες εσωτερικές και εξωτερικές αντιδράσεις. Η επιθυμία για αποφυγή τοπικών αναταραχών εν όψει της μεγάλης “εκστρατείας” (όπως αντικαταστάθηκε η επικίνδυνη λόγω συνειρμών “σταυροφορία”) κατά της “τρομοκρατίας” επικύρωσε την παράταση ζωής στην κυβέρνηση των εκσυγχρονιστών.
Τι θα επιχειρήσει η κυβέρνηση;
Επέτυχε, λοιπόν, ο κ. Σημίτης να παραμείνει. Όμως τα γραμμάτια και βραχυπρόθεσμα είναι και δυσεξόφλητα. 0α συνεχίσει την προσπάθεια για επισημοποίηση της ιδιωτικοποίησης της Υγείας, όπου ήδη επικρατεί χάος. 0α συνεχίσει, όχι όμως με τον ίδιο ενθουσιασμό, την ιδιωτικοποίηση της Παιδείας, με την Παιδεία πολλών ταχυτήτων. 0α επιχειρήσει να “λύσει” όσο πιο γρήγορα τα εθνικά θέματα “πάντα υπό το φως των διεθνών και περιφερειακών εξελίξεων” (!), όπως δηλώνει ο επί των εξωτερικών υπουργός “μας”. Εκεί όμως που καλείται να δώσει τις πραγματικές εξετάσεις η νέα κυβέρνηση είναι οι ιδιωτικοποιήσεις. Ο προηγούμενος υπουργός Εθν. Οικονομίας, λένε τώρα, έχει σημειώσει βραδυπορία. Ο νέος δηλώνει ότι θα επιχειρεί διαρκώς και ατέρμονα να απαλλάξει το κράτος, την κοινωνία από κάθε δικαίωμα τους σε οποιαδήποτε οργανισμό, σε οποιοδήποτε τράπεζα, επιχείρηση, δρόμο ή λιμάνι(‘). “Οι ιδιωτικοποιήσεις φέρνουν ανάπτυξη και δίνουν ώθηση στην απασχόλη-ση”(!), μας διαβεβαιώσει. Πώς, όμως, γίνονται αυτά, δεν κάνει τον κόπο να μας εξηγήσει. Μπορεί να στοχεύσει στην κάλυψη των κενών του προϋπολογισμού, που δημιούργησαν οι ασύλληπτες σπατάλες και η διασπάθιση των δημοσίων οικονομιών. Μα έστω και γι’ αυτό, όταν “πουληθούν” όλα, που θα βρίσκονται μετά τέτοια έσοδα; 0α μπορούσε να πει ότι είναι υπερχρεωμένα, ζημιογόνα και αναποτελεσματικά λόγω κακοδιαχείρισης. Πρώτον, όμως, τα περισσότερα είναι κερδοφόρα και, δεύτερον, για την όποια κακοδιαχείριση ποιος ευθύνεται; Οι υπεράριθμοι, αργόσχολοι, οι “μελέτες σε ιδιώτες”, οι χορηγίες κ.λπ. δε διορθώνονται; Φυσικό, οι οποίες εξηγήσεις δεν είναι παρά προσχήματα. Στόχος, η σταδιακή αποδυνάμωση του κράτους και της κοινωνίας μπροστά στην επιχειρούμενη λαίλαπα της αμερικανικής και (Εοκικής) παγκοσμιοποίησης, της οποίας πιστοί θεράποντες είναι οι εδώ κρατούντες.
Πώς θα αντιδράσουν οι πολίτες;
Πολλοί, απογοητευμένοι από τις γενικότερες εξελίξεις, φοβούνται ότι αρκετοί από τους στόχους αυτούς της νέας κυβέρνησης (της μόνης στη νεοελληνική ιστορία που δεν τολμά να προβάλει ένα έστω προσχηματικό όραμα, μετά το τραύλισμα για το φιάσκο, ήδη, της Ολυμπιάδας 2004!) μπορεί και να πραγματοποιηθούν. Έχουν λάθος. Η ηρεμία που επικρατεί είναι φαινομενική. Κανείς, ουσιαστικά, δεν τους στηρίζει, ούτε καν μεσοπρόθεσμα. Η περιφρόνηση που τους επιδεικνύει το επίσημο πλέον διευθυντήριο της EE και οι προκλήσεις των Νάιλς και Μίλερ δείχνουν τι πρόκειται να επακολουθήσει. Η αντίδραση στο Ασφαλιστικό δεν ήταν συγκυριακή. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το σύνθημα ακόμα και της κρατικοδίαιτης εν πολλοίς νεολαίας του ΠΑΣΟΚ, “Το ΠΑΣΟΚ ιδρύθηκε για να υπηρετεί το λαό και την πατρίδα”, που υποδηλοί ότι πολλοί ψυχανεμίζονται τι πρόκειται να επακολουθήσει…