Τα οικονομικά στοιχεία επί των εξαγωγών αναδεικνύουν τη χωροταξική διάσταση του παρασιτισμού
H καλύτερη παραγωγική κατάσταση της Κεντρικής Μακεδονίας αντικατοπτρίζεται στην μελέτη του Ινστιτούτου Εξαγωγικών Ερευνών και Σπουδών του ΣΕΒΕ. Σύμφωνα με τα στοιχεία που περιλαμβάνει, οι εξαγωγές της Κεντρικής Μακεδονίας ισοδυναμούν με το 19% του ΑΕΠ της περιφέρειας, έναντι 16% της Αττικής, ποσοστό που την κατατάσσει 2η πιο παραγωγική περιφέρεια της χώρας. Το εθνικό ποσοστό των εξαγωγών αντιπροσωπεύει το 18,2% του ΑΕΠ, ενώ το ποσοστό των εξαγωγών προς εισαγωγές διαμορφώθηκε το 2019 στο 76,6%, έναντι 61,6% που είναι ο εθνικός μέσος όρος.
Κορυφαίος εξαγωγικός κλάδος της περιοχής είναι τα τρόφιμα, με μερίδιο 30,1%. Ακολουθούν τα πετρελαιοειδή (15,7%), η κλωστοϋφαντουργία και η ένδυση (14,1%), τα χημικά και πλαστικά (10,7%), και τα μέταλλα (8%).
Ανοδική τάση για τις εξαγωγές, καταγράφεται σταθερά τα τελευταία χρόνια, ήταν 4,071 δισ.€ το 2015 στα 5,25 δισ.€ το 2019, με την πιο μεγάλη δυναμική να καταγράφεται στον αγροτοδιατροφικό κλάδο.
Οι προορισμοί των εξαγωγών
Πρώτος προορισμός των εξαγωγικών προϊόντων της Κεντρικής Μακεδονίας είναι τα Σκόπια (12,7%), κάτι που οφείλεται κυρίως στην δυναμική παρουσία των Ελληνικών Πετρελαίων στο γειτονικό κρατίδιο. Ακολουθούν η Γερμανία (9,6%), η Βουλγαράι (8,5%), η Ιταλία (6,2%) η Τουρκία (5,4%), το Ηνωμένο Βασίλειο (5%), η Ρουμανία (3,4%), η Κύπρος (3,4%) η Κίνα (3,2%) και οι ΗΠΑ.
Αποκέντρωση και αναβάθμιση της παραγωγής
Τα συγκεκριμένα στοιχεία επιβεβαιώνουν την χωροταξική διάσταση του παρασιτικού μοντέλου. Μια ‘γρήγορη’ ερμηνεία υστέρησης της περιφέρειας Αττικής στην αναλογία εξαγωγών-εισαγωγών (61,6% έναντι 76,6%), έχει να κάνει με την υπερδιόγκωση των δραστηριοτήτων του κράτους στην πρωτεύουσα της χώρας, δηλαδή, τον διοικητικό της υδροκεφαλισμό. Άρα, σημαντικά βήματα για την παραγωγική αναβάθμιση της χώρας μπορούν να γίνουν με την αποσυμφόρησή του ή εναλλακτικά, με την δημογραφική αποκέντρωση προς τις παραγωγικές περιφέρειες. Αμφότερα, είναι ζήτημα κυβερνητικών πολιτικών, και εδώ καταγράφεται έλλειμμα στρατηγικής όχι μόνο για την παρούσα κυβέρνηση, αλλά για όλα τα κόμματα εξουσίας, αλλά και τις δεξαμενές σκέψης που βρίσκονται κοντά της. Δεν είναι τυχαίο, εξ άλλου, ότι η Έκθεση Πισσαρίδη παρέλειψε εντελώς να αναφερθεί στην διάσταση αυτήν και καμία της πρόταση δεν την λαμβάνει υπόψη.
Η βιωσιμότητα του ελληνικού αναπτυξιακού μοντέλου, ωστόσο, θα κριθεί ακριβώς στο αν θα καταφέρει να αναθεωρήσει επιτυχώς τον χωροταξικό του χαρακτήρα, περνώντας από τον μονοπολισμό (Ελλάδα είναι μόνο η Αθήνα), στην πολυκεντρικότητα (η Ελλάδα των περιφερειών). Τα στοιχεία από τον παραγωγικό χάρτη της χώρας δείχνουν ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό.
