Παραθέτουμε μία σειρά αναρτήσεων του Ρώσου δημοσιογράφου και αναλυτή Kamil Galeev, που προσπαθεί να ρίξει λίγο φως στις αιτίες που έχουν οδηγήσει ως τώρα σε αποτυχία τον «κεραυνοβόλο πόλεμο» του Πούτιν στην Ουκρανία. Στο επίκεντρο της παρουσίασής του τίθεται το Σώμα Αλεξιπτωτιστών, που αποτέλεσε την αιχμή του δόρατος της ρωσικής επίθεσης.
Άρδην
Σήμερα (3 Μαρτίου) ανακοινώθηκε ο θάνατος του Ρώσου Στρατηγού Σουχοβέτσκυ, αξιωματικού των Αλεξιπτωτιστών. Αν δούμε τον ρόλο των Αλεξιπτωτιστών στο ρωσικό στρατιωτικό δόγμα, θα μπορέσουμε να ρίξουμε λίγο φως στην πορεία του πολέμου αυτού και θα κατανοήσουμε το γιατί η Ρωσία τον χάνει.
Οι Αλεξιπτωτιστές είναι το πλέον θρυλικό στρατιωτικό σώμα της Ρωσίας. Είναι ένα επίλεκτο σώμα, που αποτελεί την εφεδρεία της Ανώτατης Διοίκησης. Ο στόχος τους είναι να αποτελούν την εμπροσθοφυλακή μιας επίθεσης: πέφτουν με το αλεξίπτωτο πίσω από τις εχθρικές γραμμές και κρατάνε τις θέσεις τους μέχρι να φτάσει το υπόλοιπο στράτευμα.
Μόνο που, στην πραγματικότητα, δεν χρησιμοποιούνται κατ’ αυτόν τον τρόπο. Ο λόγος είναι εμφανής στην παρακάτω φωτογραφία: είναι πολύ εύκολο να τους πλήξει ο εχθρός όσο είναι στον αέρα, πριν καν φτάσουν στο έδαφος. Γι’ αυτό και σε όλες τις συγκρούσεις –Αφγανιστάν, Καραμπάχ, Γεωργία, Τσετσενία– έχουν χρησιμοποιηθεί με συμβατικό τρόπο, όπως το πεζικό. Στην πραγματικότητα, από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, υπήρξαν μόνο τρεις περιπτώσεις που οι Αλεξιπτωτιστές έπεσαν πίσω από τις εχθρικές γραμμές: Στην Ουγγαρία το 1956, στην Τσεχοσλοβακία το 1968 και τώρα στην Ουκρανία. Συνεπώς, οι Αλεξιπτωτιστές χρησιμοποιούνται ως Αλεξιπτωτιστές μόνον όταν δεν αναμένουν αντίσταση από τακτικό στρατό.
Οι Αλεξιπτωτιστές δεν έχουν μεγάλη ισχύ πυρός – μία μονάδα απλού πεζικού έχει σαφώς μεγαλύτερη. Δεν μπορούν μόνοι τους να νικήσουν έναν στρατό. Άλλωστε, δεν είναι αυτός ο σκοπός τους. Σκοπός τους είναι να καταστέλλουν εξεγέρσεις και ανταρσίες. Το όλο σκεπτικό του Σώματος Αλεξιπτωτιστών γίνεται περισσότερο κατανοητό αν τους δούμε όχι τόσο σαν στρατιωτική μονάδα αλλά σαν μονάδα καταστολής πλήθους, σαν τα ΜΑΤ.
Καθώς οι Αλεξιπτωτιστές είναι οι δυνάμεις εφόδου του καθεστώτος, θα πρέπει να δείχνουν ατρόμητοι και να προκαλούν τον φόβο. Όλος ο θρύλος που τους περιβάλλει δεν είναι παρά μία μεγάλη ψυχολογική επιχείρηση. Δεν είναι μυστικό: οι πραγματικά επίλεκτες δυνάμεις του ρωσικού στρατού τους αντιμετωπίζουν με περιφρόνηση. Έτσι, λοιπόν, οι Αλεξιπτωτιστές θα πρέπει ανυπερθέτως να είναι πολύ ψηλοί. Δεν αρκεί η φυσική κατάσταση, χρειάζεται και το ύψος. Γιατί; Για λόγους ψυχολογικούς. Θα πρέπει, όποιος τους αντιμετωπίζει, να πτοείται. Έτσι, λοιπόν, φτάνουμε και στον θρύλο που τους περιβάλλει. Καμία άλλη στρατιωτική μονάδα δεν έχει τόσο μεγάλη μυθολογία και εικονογραφία. Εδώ βλέπουμε τον Προφήτη Ηλία με τον χαρακτηριστικό μπλε μπερέ των Αλεξιπτωτιστών.
Αναρίθμητα τραγούδια, εικόνες κ.ά. έχουν αφιερωθεί στους Αλεξιπτωτιστές. Είναι απαραίτητα για τη διατήρηση της μυθολογίας τους. Και η ρωσική κυβέρνηση επενδύει στη μυθολογία αυτή.
Γι’ αυτό, λοιπόν, οι Αλεξιπτωτιστές αποτελούν την εφεδρεία της Ανώτατης Διοίκησης. Δεν αποτελούν την εφεδρεία που θα νικήσει έναν πόλεμο, αλλά την εφεδρεία που θα κληθεί να καταστείλει κάποια ανταρσία μέσα στη Ρωσία ή σε κάποια γειτονική χώρα. Και αυτό επιτυγχάνεται σε μεγάλο βαθμό μέσω ψυχολογικών επιχειρήσεων. Όταν η Ρωσία αποφάσισε να καταστείλει πέρυσι τις ταραχές στο Καζακστάν έστειλε εκεί τα θρυλικά της «ΜΑΤ»: τους Αλεξιπτωτιστές.
Ας είμαστε ειλικρινείς: το Κρεμλίνο αντιμετωπίζει την Ουκρανία σαν μία εξεγερμένη επαρχία. Βλέπει την ίδια την ύπαρξη της χώρας αυτής ως μια ανταρσία. Και όταν θες να καταστείλεις μια ανταρσία, στέλνει την ανάλογη δύναμη. Έτσι, ο Πούτιν έστειλε τους Αλεξιπτωτιστές του. Όμως αυτοί καθηλώθηκαν: δεν περίμεναν οργανωμένη αντίσταση.
Όπως είπαμε, οι Αλεξιπτωτιστές είχαν χρησιμοποιηθεί ως Αλεξιπτωτιστές μόνο κατά την καταστολή των «φασιστικών εξεγέρσεων» στην Ουγγαρία το 1956 και την Τσεχοσλοβακία το 1968. Ήξεραν ότι δεν θα έρθουν αντιμέτωποι με τακτικό στρατό και θα μπορούσαν να διεξαγάγουν ανενόχλητοι τις ψυχολογικές επιχειρήσεις τους. Όταν εισέβαλε ο Πούτιν στην Ουκρανία, σκέφτηκε ότι θα κατέστελλε άλλη μία ανατολικοευρωπαϊκή ανταρσία. Και έστειλε τα «ΜΑΤ», περιμένοντας ότι ο ουκρανικός στρατός θα παραδοθεί. Αυτό, όμως, δεν συνέβη και ολόκληρη η επιχείρηση, σχεδιασμένη σαν τις αντίστοιχες του 1956 ή του 1968, απέτυχε. Υποτίθεται ότι οι Αλεξιπτωτιστές θα καταλάμβαναν τις κύριες πόλεις και τα στρατηγικά σημεία, ώστε να ακολουθήσει ομαλά η κατοχή της χώρας. Ο ουκρανικός στρατός, όμως, αντιστάθηκε και έτσι απέτυχαν. Μετά την αρχική αυτή αποτυχία, όλο το σχέδιο κατέρρευσε.
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της αποτυχίας είναι οι εικόνες των ρωσικών οχημάτων, κολλημένων στη λάσπη που κατακλύζει κάθε Άνοιξη την Ουκρανία. Από τη στιγμή που οι Ουκρανοί δεν παραδόθηκαν, άρχισαν να χτυπούν τις ρωσικές γραμμές ανεφοδιασμού. Η Ρωσία δεν ήταν προετοιμασμένη για γενικευμένο πόλεμο, έτσι είχε προωθηθεί σε ένα κύμα, αφήνοντας πίσω τις γραμμές ανεφοδιασμού αφύλακτες. Γι’ αυτό οι προωθημένες δυνάμεις έμειναν κάποια στιγμή από καύσιμα και κόλλησαν στους δρόμους και στην ύπαιθρο. Αυτή είναι η πιο λογική εξήγηση για την εικόνα των ακίνητων ρωσικών φαλάγγων.
Το Μπλίτσκρηγκ (κεραυνοβόλος πόλεμος) του Πούτιν απέτυχε, γιατί δεν ήταν Μπλίτσκρηγκ. Το Μπλίτσκρηγκ είναι μια στρατιωτική επιχείρηση εναντίον ενός εχθρού που αμύνεται. Οι Ρώσοι, όμως, εξαπέλυσαν μία ειδική επιχείρηση που προϋπέθετε ότι οι Ουκρανοί θα παραδοθούν. Γι’ αυτό έστειλαν πρώτα τα θρυλικά τους «ΜΑΤ». Τα οποία, φυσικά, ηττήθηκαν. Περίμεναν να καταλάβουν μία ανυπεράσπιστη χώρα και έστειλαν ένα κύμα δυνάμεων, αφήνοντας εκτεθειμένες τις γραμμές ανεφοδιασμού τους. Οι δυνάμεις τους αποκόπηκαν και τώρα χιλιάδες ρωσικά οχήματα βρίσκονται στην Ουκρανία παρατημένα, χωρίς καύσιμα. Το σχέδιο του Πούτιν απέτυχε και γι’ αυτό κατέφυγε στην κλιμάκωση της βίας, βομβαρδίζοντας από συγκροτήματα κατοικιών μέχρι φοιτητικές εστίες. Το σχέδιό του απέτυχε για δύο λόγους: Πρώτον, γιατί, μετά το 2014, οι Ουκρανοί προετοίμασαν τον στρατό και τον κρατικό οργανισμό τους για πόλεμο με τη Ρωσία. Και δεύτερον, γιατί δεν πτοήθηκαν και δεν τρομοκρατήθηκαν μπροστά σε μία κενή ψυχολογική επιχείρηση. Και όταν κάποιος δεν φοβάται, οι ψυχολογικές επιχειρήσεις αποτυγχάνουν.
Μετάφραση: Νικόλας Δημητριάδης
1 ΣΧΟΛΙΟ
Ακριβώς! Έστειλε τα “ΜΑΤ” σε πόλεμο… λες και επρόκειτο να αντιμετωπίσουν κάποια διαδήλωση…