Του Νίκου Μελέτη από το liberal.gr
Τη στιγμή που η παγκόσμια κοινότητα είναι στην στην Ουκρανία και στη βάρβαρη επίθεση της Ρωσίας που ανατρέπει το διεθνές σύστημα, η Τουρκία του Τ. Ερντογάν επιχειρεί να εκμεταλλευθεί τη συγκυρία και με τις πλάτες της Ρωσίας αλλά και την ανοχή των ΗΠΑ εξαπολύει επίθεση εντός του Ιρακινού εδάφους αλλά και στη Β. Συρία με στόχο την εξόντωση των Κούρδων αλλά και την επέκταση της επιρροής και στρατιωτικής παρουσίας σε ξένα εδάφη.
Η Τουρκία θέλει να εκμεταλλευθεί την ευκαιρία και να κεφαλαιοποιήσει τη «θετική» εικόνα που έχει δημιουργήσει στη διάρκεια της ουκρανικής κρίσης, αναλαμβάνοντας αμφιλεγόμενες μεσολαβήσεις και αποφεύγοντας τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας.
Στόχος της επίθεσης επισήμως είναι οι βάσεις του PKK στο ιρακινό Κουρδιστάν αλλά και οι μαχητές του YPG στη Συρία οι οποίοι μάλιστα αποτελούν τον κορμό του SDF το οποίο επισήμως αποτελεί τον βασικό σύμμαχο των ΗΠΑ στη Β. Συρία.
«Αν η φωτιά είναι γύρω μας, είναι καθήκον μας πριν από οποιονδήποτε άλλον να τη σβήσουμε. Γιατί εμείς, ως Τουρκία, δεν είμαστε πλέον περιφερειακή δύναμη. Η Τουρκία είναι πλέον παγκόσμια δύναμη» δήλωσε από τη Σινώπη ο Μ. Τσαβούσογλου δίνοντας το στίγμα της νέας αντίληψης που κυριαρχεί στην Άγκυρα και επιστρατεύεται για να «νομιμοποιήσει» την επιθετική πολιτική της.
Ο Υπουργός Άμυνας Χ. Ακαρ δίνοντας το σύνθημα για την επίθεση τόνισε ότι η Τουρκία είναι «αποφασισμένη να σώσει το Έθνος από την τρομοκρατία που μαστίζει τη χώρα μας εδώ και 40 χρόνια» και περιγράφοντας την επιχείρηση δήλωσε ότι «τα μαχητικά μας τα ελικόπτερα τα Drones, το πυροβολικό εξουδετερώνουν κουρδικούς στρατιωτικούς στόχους, στρατόπεδα, καταφύγια και αποθήκες πυρομαχικών, Τούρκοι κομάντος έχουν εισέλθει στην περιοχή».
Η επίθεση στο Ιράκ ξεκίνησε δυο ημέρες αφού ο πρωθυπουργός της αυτόνομης κουρδικής περιφέρειας του Β. Ιράκ Μασρούρ Μπαρζανί είχε επισκεφθεί την Άγκυρα και είχε συνομιλίες με τον Τ. Ερντογάν. Φαίνεται ότι συναίνεσε με την επίθεση όχι μόνο γιατί οι Κούρδοι αντάρτες ανήκουν σε διαφορετικό στρατόπεδο από τον κ. Μπαρζανί αλλά και γιατί το Ερμπίλ και το κυβερνών KDP προσβλέπει στην τουρκική εμπλοκή ώστε να αντιμετωπίσει την πίεση που δέχεται από την κεντρική κυβέρνηση της Βαγδάτης.
Την Τετάρτη υπήρξε επίσημη αντίδραση της Βαγδάτης με διάβημα στον Τούρκο πρεσβευτή, με το οποίο καλείται η Τουρκία να «θέσει τέλος στις προκλητικές και απαράδεκτες παραβιάσεις της εθνικής κυριαρχίας του Ιράκ και να αποσύρει όλες τις τουρκικές δυνάμεις από το ιρακινό έδαφος με τρόπο που να αποδεικνύει τον σεβασμό της εθνικής κυριαρχίας της», ενώ και ο ιρακινός πρόεδρος Μπαχράμ Σαλέχ, Κούρδος στην καταγωγή, καταδίκασε την τουρκική επίθεση κάνοντας λόγο για «παραβίαση της εδαφικής κυριαρχίας και απειλή για την εθνική ασφάλεια».
Η Βαγδάτη θεωρεί ότι με την τουρκική παρακίνηση το Ερμπιλ αναζητεί ακόμη μεγαλύτερη αυτονόμηση από την κεντρική διοίκηση και κυρίως αναζητά τρόπους ώστε να μπορέσει παρακάμπτοντας την Κεντρική κυβέρνηση να εξάγει μέσω Τουρκίας το φυσικό αέριο και πετρέλαιο. Κάτι που θα οδηγούσε σταδιακά στην απεξάρτηση του από τη Βαγδάτη και θα στερούσε από το Ιράκ σημαντικούς οικονομικούς πόρους.
Και η Τουρκία βεβαίως επιδιώκει να βάλει έστω και με αυτό τον τρόπο «πόδι» στο Ιράκ(που ήδη διατηρεί στρατιωτικές βάσεις) όπου η Μοσούλη αποτελούσε πάντοτε στρατηγικό στόχο της Τουρκίας, με ειδική αναφορά στην περιοχή αυτή στον περίφημο «Εθνικό Όρκο».
Η Τουρκία που διατηρεί στενές σχέσεις με την αυτόνομη κουρδική περιοχή (και το κυβερνών κόμμα) επιδιώκει στενότερη συνεργασία στην ενέργεια και στο εμπόριο αλλά και για τουρκικές επενδύσεις στην περιοχή που θα μεγαλώσουν την εξάρτηση του Ερμπιλ από την Άγκυρα.
Ο πρόεδρος του Ιρακινού Κουρδιστάν Νετσιρβαν Μπαρζανί είχε επισκεφθεί την Άγκυρα στις 2 Φεβρουαρίου και λίγες ημέρες αργότερα ο επικεφαλής της επιτροπής ενέργειας του κουρδικού κοινοβουλίου είχε δηλώσει ότι η σύνδεση με την Τουρκία για τη μεταφορά φυσικού αερίου θα είναι έτοιμη για λειτουργία το 2025. Το ιρακινό Ομοσπονδιακό Ανώτατο Δικαστήριο όμως απέρριψε τον νόμο του πετρελαίου και φυσικού αερίου, μια εβδομάδα αργότερα, χωρίς αυτό να πτοεί τις επιδιώξεις του Ερμπιλ και της Άγκυρας.
Οι κινήσεις αυτές προκαλούν ακόμη μεγαλύτερη αποσταθεροποίηση στο Ιράκ, που βυθισμένο στην πολιτική κρίση αντιμετωπίζει και τις προσπάθειες του Ιράν να χειραγωγήσει τη σιϊτική χώρα με πρωτοβουλίες για σχηματισμό νέας κυβέρνησης από φιλοϊρανικές ομάδες που συνεργάζονται και με το PUK το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης στο Κουρδιστάν.
Αλλα και στη Συρία οι δυνάμεις του SDF (Syrian Democratic Forces) ανακοίνωσαν την έναρξη επίθεσης από τις τουρκικές δυνάμεις στη Βορειοανατολική Συρία η οποία ελέγχεται από τους Κούρδους με την υποστήριξη των ΗΠΑ. Το SDF μάλιστα κατήγγειλε ότι η επίθεση γίνεται με τη σιωπηρή ανοχή των εγγυητριών της συμφωνίας εκεχειρίας φωτογραφίζοντας τις ΗΠΑ και την Ρωσία καθώς είναι δεδομένο ότι οποιαδήποτε κίνηση της Τουρκίας στο συριακό έδαφος δεν μπορεί να γίνει χωρίς την έγκριση της Ρωσίας.
3 ΣΧΟΛΙΑ
…” Το SDF μάλιστα κατήγγειλε ότι η επίθεση γίνεται με τη σιωπηρή ανοχή των εγγυητριών της συμφωνίας εκεχειρίας φωτογραφίζοντας τις ΗΠΑ και την Ρωσία καθώς είναι δεδομένο ότι οποιαδήποτε κίνηση της Τουρκίας στο συριακό έδαφος δεν μπορεί να γίνει χωρίς την έγκριση της Ρωσίας.Κατανοώ το μένος σας κατά της Ρωσίας, αυτό που δεν κατανοώ είναι η άφεση αμαρτιών στις ΗΠΑ.”…
Μάλλον σε τυφλώνει η λογική των ίσων αποστάσεων που προφανώς επιλέγεις, διότι από καταγγελίες των Αμερικανών μάλλον κανείς μπορεί ακόμα και να μπουχτίσει στις σελίδες μας. Δυστυχώς, αντίθετα, προβαίναμε σε πολύ λιγότερες καταγγελίες των Ρώσων από όσες θα έπρεπε.
Αν παρατηρούσες τις αναρτήσεις μου, μάλλον δεν θα με κατηγορούσες για ίσες αποστάσεις, αυτό που δεν ανέχομαι όμως είναι λόγω της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία να δίνουμε συγχωροχάρτι στις ΗΠΑ. Το σχόλιο είχε ως αφορμή την επιμονή του αρθρογράφου στις ευθύνες της Ρωσίας για την τουρκική επιθετικότητα (αναφέροντάς την δυο φορές) ως υπαίτια για την Τουρκική επιθετικότητα και τις ΗΠΑ ότι απλώς ανέχονται την επιθετικότητα της κατά των Κούρδων στο Ιράκ. Για να μην αναφέρω τα “χάδια” της αμερικανικής διοίκησης στην Τουρκία, λόγω ουκρανικού. Τι ίσες αποστάσεις που με κατηγορείς, μάλλον ο συντάκτης του άρθρου τις κρατά. Καλή Ανάσταση.