Αρχική » Γ. Καραμπελιάς: “Ο μηδενισμός, ο Κασσελάκης και το κενό” με αφορμή το βιβλίο “Λυκόφως του μηδενισμού” (Βίντεο)

Γ. Καραμπελιάς: “Ο μηδενισμός, ο Κασσελάκης και το κενό” με αφορμή το βιβλίο “Λυκόφως του μηδενισμού” (Βίντεο)

από Άρδην - Ρήξη

Την Τετάρτη 11 Οκτωβρίου στις 20.30 ο Γιώργος Καραμπελιάς μιλά με θέμα: “ Ο μηδενισμός, ο Κασσελάκης και το κενό” με αφορμή το τελευταίο του βιβλίο, “Το λυκόφως του μηδενισμού, η Ελλάδα μπροστά σε μια νέα ιστορική εποχή“. 

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στον ΙΑΝΟ της Αθήνας, Σταδίου 24 και θα προβάλλεται ζωντανά στο κανάλι Youtube και στη σελίδα Facebook του ΙΑΝΟΥ.

Διαβάζουμε από την εισαγωγή του βιβλίου:

Από τον αιώνα των άκρων στην εποχή των τεράτων

20ός αιώνας υπήρξε όντως «ο αιώνας των άκρων». Δύο παγκόσμιοι πόλεμοι με δεκάδες εκατομμύρια θύματα, η μεγάλη απόπειρα της καθολικής απελευθέρωσης του ανθρώπου – ο επίγειος Παράδεισος του κομμουνισμού που κατέληξε εφιάλτης, με δεκάδες εκατομμύρια μαρτυρημένων ανθρώπων· και, απέναντι του, ο φυλετικός παράδεισος των υπερανθρώπων Αρίων, που οδήγησε στην Κόλαση του Νταχάου· τα ολοκαυτώματα των Εβραίων, των Αρμενίων, των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, των Τούτσι στην Αφρική· η μεγάλη ανατροπή στον αποικιακό κόσμο, από την κινεζική και τη βιετναμέζικη Επανάσταση μέχρι τη Μαύρη Αφρική και την Αλγερία, με δεκάδες ή και εκατοντάδες εκατομμύρια θύματα, και ο επίλογος του ’68 με τη «φαντασία στην εξουσία».

 Για μερικούς λαούς, όπως ο ελληνικός, που κάποιοι ανόητοι χαρακτηρίζουν ως «τα κακομαθημένα παιδιά της ιστορίας», το τίμημα υπήρξε βαρύτατο: Δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι· δύο τοπικοί Πόλεμοι, το 1912-13· μία μεγάλη Καταστροφή και το ολοκαύτωμα του ελληνισμού της Μικράς Ασίας· μια κτηνώδης Κατοχή (1941-1944) και μια υπέροχη αλλά αιματηρή Αντίσταση· δύο εμφύλιοι διχασμοί, 1915-1917 και 1944-1949· δύο δικτατορίες· μια νέα Καταστροφή στην Κύπρο, το 1974.

Ωστόσο, μέχρι το 1968, τον Τσε Γκεβάρα, τον παρισινό Μάη, το ελληνικό Πολυτεχνείο, την ισπανική Επανάσταση, οι άνθρωποι του 20ού αιώνα ζούσαν και πέθαιναν για ιδέες. Για «ελεύθερη πατρίδα» και «παναθρώπινη λευτεριά», για την υπέρβαση της ανθρώπινης μοίρας, μέσα από την άρση όλων των ανθρωπολογικών και κοινωνικών καταναγκασμών.

Γύρω στο 1980-1990, ο αιώνας τελείωσε. Ακολούθησε ένα μεσοβασίλειο διάψευσης των οραμάτων και των μεγάλων ιδεών που οδήγησε σε γενιές χωρίς οράματα και πάθος, αλλά «προσγειωμένων», γήινων προσδοκιών. Τότε, ο Φουκουγιάμα μίλησε για το τέλος της ιστορίας. Και οι Έλληνες, κουρασμένοι από έναν τρομερό αιώνα, πίστεψαν πως μπορούν πια να γίνουν ιδιώτες, καταναλωτές.

Ο επόμενος αιώνας, όμως, ξεκίνησε ήδη με την 11η Σεπτεμβρίου, με την εμφάνιση του τέρατος του ισλαμισμού. Η Δύση χάνει την πρωτοκαθεδρία και αποσυντίθεται αξιακά – η Ευρώπη μεταβάλλεται σταδιακώς σε Ευραφρική· στην Άπω Ανατολή αναδύεται ο κινεζικός ολοκληρωτικός κολοσσός, η Τουρκία επιστρέφει επεκτατικά· ο Πούτιν ξαναφέρνει τη Ρωσία στην εποχή του κνούτου και των αιματηρών κατακτήσεων· η Ευρασία (Κίνα, Ιράν, Ρωσία, Τουρκία…) παίρνει το πρόσωπο του πιο αποτρόπαιου ολοκληρωτισμού. Η τεχνολογία κατασκευάζει ήδη έναν τεχνητό άνθρωπο και, την ίδια στιγμή, ο ISIS αποκεφαλίζει τους απίστους. Έχουμε εισέλθει ήδη στην εποχή των τεράτων, κρατικών, επιχειρηματικών, τεχνολογικών, χωρίς άλλη ιδεολογία παρά τη γυμνή δύναμη, την κυριαρχία. Και βέβαια, ελλοχεύει πάντοτε το πυρηνικό ή το περιβαλλοντικό ολοκαύτωμα.

Και εμείς οι Έλληνες, μέσα στον κόσμο των τεράτων, πασχίζουμε να μη συνθλιβούμε, να αντέξουμε μέχρις ότου ανατείλει, ίσως, μια νέα εποχή, μετά τα τέρατα, οπλιζόμενοι με θάρρος και αντλώντας δύναμη από την ιστορία μας, το τελευταίο που μας έμεινε, εκείνο που θέλουν να καταστρέψουν μικροί και μικρόψυχοι δούλοι.

ΣΧΕΤΙΚΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ