του Γιώργου Ρακκά
Όταν δημοσιεύαμε ως Κίνηση Πολιτών Άρδην το κείμενο που με αφορμή τις επικίνδυνες δηλώσεις Καζάκη έθετε έναν ευρύτερο προβληματισμό σε σχέση με την βαθιά κρίση του δημοκρατικού πολιτεύματος, και τις μεγάλες πιθανότητες μιας αυταρχικής εκτροπής, η οποία μπορεί να επιταχυνθεί με λανθασμένες θέσεις και πράξεις, δεν περιμέναμε να ξεσηκώσουμε την Καζάκεια μήνιν. Κι όμως, ο κύριος αυτός απάντησε –ως συνήθως– μ’ ένα υβρεολόγιο που καταδεικνύει για άλλη μια φορά το μηδαμινό πολιτικό του επίπεδο. Κανονικά, η ανακοίνωση του Δημήτρη Καζάκη δεν χρήζει απάντησης. Όμως, αυτή τη στιγμή, μας δίνει μια ευκαιρία να ανοίξουμε μια συζήτηση ευρύτερη για της αδυναμίες όλου του λεγόμενου ‘νέου αντιμνημονιακού χώρου’, αδυναμίες που μέχρι σήμερα απέτρεψαν το λαϊκό κίνημα να οργανωθεί περαιτέρω για να πετύχει την πολυπόθητη ανατροπή της δρομολογούμενης υποδούλωσής μας. Γι’ αυτό και αξίζει να δώσουμε μια τελική απάντηση, επειδή νομίζουμε ότι ο Καζάκης ενσαρκώνει σε παροξυστική εκδοχή, όλες τις παθογένειες ενός 1ου κύκλου αντιμνημονιακών αγώνων.
1. Υβρεολογία – Συνομωσιολογία: Το ανώτερο στάδιο του Κομπογιαννιτισμού
Ο Καζάκης δεν συζητάει ποτέ διαφωνίες εντός και εκτός του Μετώπου του. Βρίζει, χυδαιολογεί και βυθίζεται σε μια ατέρμονη πρακτορολογία. Η προσφυγή στις ύβρεις καταδεικνύει την βαθύτερη ένδεια επιχειρημάτων που τον χαρακτηρίζει. Η δε συνομωσιολογία δείχνει δύο πράγματα. Πρώτον, είναι καθρέφτης της ολοκληρωτικής κατάπτωσης της σκέψης και του πολιτικού προβληματισμού, στην οποία έχει περιπέσει η κοινωνία μας τα τελευταία 20 χρόνια. Η εκστρατεία της αποβλάκωσης που έχουν εξαπολύσει οι εκσυγχρονιστές, τηλεόραση και εθνομηδενισμός είναι οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος, καθώς και ο εκφυλισμός της μεταπολίτευσης σε μια εξουσιαστική συνδιαλλαγή πολιτικών συμμοριών, έχουν διαμορφώσει έναν κοινό νου που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αυτά που συμβαίνουν δίχως να καταφύγει στην εύκολη οδό του ψέμματος, της διαστροφής και της συνομωσίας. Αυτή την τάση ενισχύει ο Καζάκης, όταν αναπαράγει τέτοιες αντιλήψεις για την πολιτική. Οι ανακοινώσεις του, εκπαιδεύουν τους αναγνώστες του σε μια πιο σοφιστικέ αμάθεια. Ύστερα, υπάρχει και άλλο ζήτημα. Όταν κάποιος έχει μια τόσο φαύλη αντίληψη για την πολιτική, όπου όλα είναι πρακτορεία, παρασκήνια και πισώπλατα μαχαιρώματα, την έχει μόνο για τους άλλους ή για τον εαυτό του;
Η θητεία του στη Σπίθα, πάντως, δείχνει ότι έτσι λειτουργεί και ο ίδιος, μέσω της ίντριγκας και της συνομωσίας. Τότε, ήταν ο εμπνευστής του πιο αντιδημοκρατικού οργανωτικού μοντέλου (οι οργανώσεις βάσης απαγορεύονται να συζητούν σημαντικά πολιτικά ζητήματα), και μετά, όταν ο Μίκης τον πέταξε έξω γιατί τρόμαξε από την παρασκηνιακή του υπερδραστηριότητα, κατήγγειλε τη Σπίθα για «ακροδεξιά» (Ποιός; Αυτός, που όπως φαίνεται και από την έκκληση του προς την Αστυνομία και το Στρατό ή την απάντησή του σε εμάς, έχει ψωμοτύρι τον αυταρχισμό και την εκμηδένιση της αντίθετης άποψης) και όργανο του Σόρος…
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, όμως, ένας ολόκληρος κόσμος, μάλιστα λαϊκός και απελπισμένος εγκλωβίζεται σε μεσαιωνικού τύπου μορφές οργάνωσης, που αναπαράγουν την πνευματική μιζέρια, και εν τέλει τον καταδικάζουν σε ρόλο κομπάρσου.
2. Τυχοδιωκτισμός
Ο Καζάκης είναι το σύμβολο της τυχοδιωκτικής συνιστώσας των αγώνων αυτής της περιόδου. Πάει παντού, και με όλα, βρίζει όλους και όλα. Εντός εκτός κι επί τα αυτά. Αυτή είναι η στάση του. Και εναντίον του μεγάλου κεφαλαίου, και με τον Κοντομηνά. Και ύβρεις εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, και κάλεσμα για ενότητα και μέτωπο. Και εναντίον των Μέσων Μαζικής Αποβλάκωσης και συνήθης επίτιμος καλεσμένος μεγάλων καναλιών, του Alpha και του Alter παλαιότερα, του Παπαδάκη στη συνέχεια. Όπως καταλαβαίνετε, με τέτοιες κωλοτούμπες, οι έννοιες, οι αξίες και οι ιδεολογικές τοποθετήσεις χάνουν οποιοδήποτε νόημα. Ο άνθρωπος σου λέει καλημέρα, κι εσύ πρέπει να ψάχνεσαι αν είναι νύχτα… Αυτή η στάση, εκφράζει μια νεκρανάσταση του Παπανδρεϊσμού με αντιμνημονιακό προσωπείο. Εθίζει ξανά τον κόσμο σ’ έναν επικίνδυνο αμοραλισμό, ΠΑΣΟΚικής κοπής, ενώ ταυτόχρονα τον κάνει να νομίζει ότι ξεφεύγει από τις παθογένειες της μεταπολίτευσης που τον οδήγησαν μέχρι εδώ.
Τρίτον και κυριότερο. Ένα νέο χιμαιρικό ναρκωτικό
Ωστόσο, ο τυχοδιωκτισμός δεν θα είχε καμία λειτουργία και κανένα αντίκρισμα, αν δεν συνδεόταν οργανικά με μια χιμαιρική ιδεολογία. Αυτήν της άμεσης εξόδου από το ευρώ, και την ΕΕ. Και εσχάτως, την άλλη επικίνδυνη παρόλα περί δήθεν δημοκρατικά ελεγχόμενης εκτροπής. Και τα δύο, είναι πολύ επικίνδυνα ιδεολογικά ναρκωτικά, που έχουν δύο κύριες συνέπειες. Πρώτον, είναι εντελώς ανέφικτα σήμερα, και –χειρότερα– περιλαμβάνονται στην ατζέντα του αντιπάλου. Την άμεση έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ επιθυμούν διακαώς οι Γερμανοί (βλέπε τη φασαρία που κάνουν αυτές τις μέρες για το Eurogroup, αφού πρώτα μας έβαλαν να ξεφτιλιστούμε με την αποδοχή του κατάπτυστου μνημονίου, το τι αποκαλύπτει το Spiegel, της δηλώσεις επιφανών εκπροσώπων του γερμανικού κεφαλαίου). Για την δε ‘εκτροπή’, αυτή βρίσκεται στην ατζέντα τόσο των ακραίων στοιχείων του νεοδοσιλογισμού (λέγε με Διαμαντοπούλου, ΕΛΙΑΜΕΠ, και εσχάτως, Βορίδη), όσο και των ακροδεξιών που εμφανίζονται με αντιμνημονιακό προσωπείο.
Δεύτερον, και κυριότερο, τέτοιου τύπου χιμαιρικά αιτήματα, όταν παρουσιάζονται ως άμεσα αποκοιμίζουν τον κόσμο. Τον απομακρύνουν από τις άμεσες και επιτακτικές ανάγκες του αγώνα, ζαλίζοντάς τον με φρούδες ελπίδες. Σ’ αυτό το κλίμα, όπου ο Καζάκης προτείνει αυτά που προτείνει, άλλος προτείνει εδώ και τώρα «κατάργηση του Κοινοβουλίου», άλλος οραματίζεται την πνύκα και την άμεση δημοκρατία, και άλλος μια μεγάλη πορεία από την Αλεξανδρούπολη μέχρι την Αθήνα που θα γκρεμίσει με μια τελική μάχη το ‘Σύστημα’… Και έτσι όχι μόνο ανοίγουν το δρόμο για την εφικτή σήμερα κατάργηση του Κοινοβουλίου που προτείνει ο… Σόϊμπλε και αποπροσανατολίζουν από τις άμεσες ανάγκες του κινήματος. Δηλαδή να βοηθήσουμε τις λαϊκές κινητοποιήσεις να αποκτήσουν την αυτονομία και τους μηχανισμούς αυτοπροστασίας του από τους προβοκάτορες και τους πραιτοριανούς του συστήματος.
Τι έκαναν όλοι αυτοί οι κύριοι το καλοκαίρι στο Σύνταγμα έξω από το να πουλάνε την ιδεολογική τους πραμάτεια; Τίποτε. Γι’ αυτό τα ζόμπι της μεταπολίτευσης, αριστερά και αντιεξουσιαστές, σάρωσαν το κίνημα σαν πύργο από τραπουλόχαρτα. Κι ύστερα είναι άλλα άμεσα ζητήματα. Η κοινωνική αλληλεγγύη και το πως θα εμπεδωθεί σε κάθε γειτονιά ώστε ο κόσμος ν’ αντέξει τον πολύ δύσκολο χειμώνα. Η ευρύτερα, η εθνική αλληλεγγύη, δηλαδή η εύρεση πόρων για τη χώρα, ώστε να πάψει να σέρνεται εκβιαζόμενη και να είναι σε θέση να κάνει έστω και μερικά ψίχουλα από όλα αυτά τα περισπούδαστα που προτείνουν όλοι αυτοί οι κύριοι.
Στα παλιά τους τα παπούτσια! Αυτοί ‘ρίχνουν άδεια, για να πιάσουν γεμάτα’, είναι έμποροι του χειρότερου ναρκωτικού, της ψεύτικης ελπίδας, και έχουν εγκλωβίσει τον κόσμο σε μια περίεργη συνθήκη ‘αγωνιστικής μοιρολατρίας’, αφού από τη μία ακολουθούν το ψευδοριζοσπαστικό «όλα ή τίποτα», και από την άλλη, στην πράξη παραμένουν στο «τίποτα». Μ’ αυτά και μ’ εκείνα, όμως, και παρά τα 2 χρόνια κινητοποιήσεων, το κίνημα δεν έχει κάνει ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΜΠΡΟΣΤΑ στην ιδεολογική του συγκρότηση, στο επίπεδο της συνειδητοποίησης, στην επεξεργασία των αιτημάτων.
Η ύπαρξη και η άνοδος ανάλογων αντιλήψεων και συμπεριφορών αντανακλά κοινωνικές παθογένειες και ιδιαίτερα, όπως τονίσαμε στην αρχή, την συνθήκη της πνευματικής αθλιότητας και αποβλάκωσης στην οποία έχουν εξαναγκάσει τον ελληνικό λαό 30 χρόνια ΠΑΣΟΚισμού, και 15 χρόνια εκσυγχρονισμού.
Και για να μην τον αδικούμε, ο Καζάκης δεν είναι ο μοναδικός που κάνει αυτή τη δουλειά. Οι πλατείες κατά τον 1ο κύκλο των αντιμνημονιακών αγώνων ήταν γεμάτες πλασιέ, ψευδοπροφήτες, Καμματερούς της πολιτικής, οι οποίοι όλοι μαζί έκαναν μεγάλο κακό, μην αφήνοντας τον κόσμο να εκδηλωθεί. Δεν είναι τυχαίο ότι την μοναδική φορά που εκδηλώθηκε δίχως αυτοί (ή η Αριστερά, ή οι αντιεξουσιαστές) να έχουν τον έλεγχο, την 28η Οκτωβρίου του 2011, ουσιαστικά ο κόσμος έριξε την κυβέρνηση. Και αν ο Σαμαράς δεν έσπευδε να στηρίξει το γιωργάκη τότε άλλες θα ήταν οι εξελίξεις. Αυτό, για να βλέπουμε πόσο καλύτερα θα ήταν τα πράγματα, αν δεν μας ταλαιπωρούσαν οι χίμαιρες, οι τυχοδιωκτισμοί και οι κομπογιαννιτισμοί.
Υ.Γ. Δεν θα πέσουμε βέβαια στο επίπεδο του κ. Καζάκη. Οι άνθρωποι που ηγούνται της Κίνησης Πολιτών Άρδην έχουν 50 χρόνια ιστορία στους αγώνες και δεν αξίζει να απαντούν σε όψιμους οικονομολογούντες, και μέχρι χθες στελέχη(;) πολυεθνικών τραπεζών – κατά δήλωση του. Όσο για την ‘πολιτική αλητεία’, ας μας πει ο Καζάκης πόσες φορές δεχθήκαμε να γίνει μια εποικοδομητική ανταλλαγή απόψεων, κι αυτός την αρνήθηκε. Ακόμα και τούτο, είναι ενδεικτικό, της όλης στάσης του…
Y.Γ.2: Για όποιον ενδιαφέρεται να διαβάσει την ανακοίνωση του Δ. Καζάκης, ας ανατρέξει πατήσει εδώ:
29 ΣΧΟΛΙΑ
Εμπεριστατωμένο το κείμενο. Συμφωνώ γενικώς στα “περί Καζάκη”.
Μια μόνο η διαφωνία: Δεν είναι μόνο ο Δ. Καζάκης υπέρ της δραχμής. Είναι και πλείστοι άλλοι που ιδεολογικοπολιτικά δεν συγγενεύουν καθόλου μαζί του. Τη πολιτική της Γερμανίας υπηρετεί και ο Κ. Λαπαβίτσας που υποστηρίζει την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη;
Μήπως «ζαχαριαδίζετε» και σεις σαν το Καζάκη; Επιτιθέμενοι μέσω ιδεολογικών αφορισμών και εξορκισμών σε διαφορετικές ή και αντίπαλες προς τις δικές σας προσεγγίσεις;
Το θέμα μέσα έξω από Ε.Ε. – ΕΖ εδώ και τώρα τείνει να στρατοπεδοποιήσει σε ανταγωνιστικές «πτέρυγες μάχης» τάσεις θεμιτές μέσα στο ίδιο το ευρύτερο λαϊκό κίνημα. Και να ξεχαστεί το πρωτεύον ης συγκυρίας που είναι η διέξοδη αντιμετώπιση της νέας οικονομικής, πολιτικής και πνευματικής ΚΑΤΟΧΗΣ .
Λυπάμαι, αλλά ΨΕΥΤΟΔΙΛΗΜΜΑΤΑ του τυπου μέσα ή έξω απο το ευρώ, δεν δέχομαι. Για ενα απλό λόγο που κανείς μέχρι τώρα δεν εχει καταλάβει: πολυ απλά, ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ και ΤΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ να διαχειριστούμε, ουτε το ευρω, πόσο δε μάλλον, ούτε την έξοδό μας στη δραχμή. Αυτή ειναι η πικρή αλήθεια και τα υπόλοιπα είναι για να περνάμε την ώρα μας κατά τον προσφιλή στο έθνος μας τρόπο: τσακωμοί και μαλλιοτραβήγματα…
Διαβάζοντας την ανάρτηση του Καζάκη Γιώργο δεν συμφωνώ με την διαπίστωσή σου ότι “Ο Καζάκης δεν συζητάει ποτέ διαφωνίες εντός και εκτός του Μετώπου του. Βρίζει, χυδαιολογεί και βυθίζεται σε μια ατέρμονη πρακτορολογία.” Η τοποθέτησή του (το μέρος της συνέντευξης κυρίως) και λογικά επιχειρήματα έχει αφενός και εφαρμοστέα (αλλά σίγουρα ακραία, όπως και ο ίδιος ομολογεί) αφετέρου. Όσον αφορά τον μεσσιανισμό τον οποίο χρεώνεται συνεχώς ο Καζάκης, πιστεύω ότι σε κάποιο βαθμό ισχύει, αλλά δεν τον εκτρέφει ο ίδιος και σίγουρα απαντάται και σε άλλους χώρους. Το βασικό του επιχείρημα για επιστροφή στην δραχμή δεν είναι ούτε υστερόβουλο, ούτε ανεδαφικό, ούτε και 100% επιζήμιο για την Ελλάδα ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ. Το επιχείρημα αυτό προτάσσεται από πλήθος αναγνωρισμένων, ετερόκλητων επιστημόνων (ενδεικτικά και μόνο Λαπαβίτσας, Αθηναίος, Σκαπέρδας) και πολιτικών με μακρόχρονη ακαδημαϊκή και πολιτική παρουσία και εδράζεται σε αντικειμενικά επιχειρήματα τα οποία και προβάλλουν. Τα επιχειρήματα δε υπέρ του ευρώ είναι αυτά που προβάλλονται συνεχώς από τόσο από το σύνολο σχεδόν τον ΜΜΕ όσο και από την ημεδαπή και αλλοδαπή πολιτική ελίτ και μάλιστα το ενδεχόμενο επιστροφής στη δραχμή παρουσιάζεται σαν ένα τρομακτικά ολέθριο σενάριο και για το οποίο (όχι μόνο για αυτό αλλά κυρίως και για αυτό) τελικά πέρασε το μνημόνιο 2 έπειτα από τις “κραυγές” αγωνίας και τις “νουθεσίες” του Υπ.Οικονομικών.
Εγώ παρόλα όσα αναφέρω παραπάνω και την εντύπωση που πηγάζει, δεν είμαι υπέρμαχος της επιστροφής στη δραχμή αλλά ούτε και της παραμονής στο ευρώ με οποιοδήποτε τρόπο!
Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία.
Όταν πλέον όλα τα κανάλια παραδέχονται ότι αυτοί που μας θέλουν έξω από το ευρώ είναι οι Γερμανοί, θα συμφωνήσω ότι δεν πρόκειται για ανεδαφική πρόταση. ΑΠλά θα γίνει και θα προκαλέσει την εκπτώχευση όλης της κοινωνίας.
Η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα δεν είναι κακή ιδέα γ ε ν ι κ ά. Είναι κακή ιδέα για τώρα, αλλά κάποιος πρέπει να κάνει μεσοπρόθεσμο σχεδιασμό προς αυτή την κατεύθυνση
Γιώργο δεν είσαι καλά πληροφορημένος για το τι έχει συμβεί τα τελευταία δύο χρονια…επειδή όμως γνωρίζω όλες τις επαφές και τις σχετικές συζητήσεις καλά είναι να μην “ξύνεσαι στην γκλίτσα του τσοπάνη”.
Το ποιός αρνήθηκε εξ’ αρχής τον διάλογο και με τι τρόπο άστο καλύτερα γιατί θα στενοχωρηθείς.
Τόσο εγώ όσο και ο Γιάννης Παπαμιχαήλ ήρθαμε επανειλημμένα σε επαφή με τον Γιώργο Καραμπελιά και τον καλέσαμε σε ενότητα, στην πρωτοβουλία πολιτών ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ τον καλέσαμε και μίλησε πέρυσι , στο ΜΕΤΩΠΟ ΤΟΥ ΟΧΙ σας καλέσαμε επίσημα να συμμετέχετε και…μας γράψατε, στην εκδήλωση της Δημοκρατίας το καλοκαίρι , μαζί με τις Σπίθες, προσπαθήσαμε να συνεργαστούμε και είσαστε άφαντοι κλπ, κλπ. Τώρα το τι αγώνα έχει δώσει τα τελευταία δύο χρόνια ο Δημήτρης Καζάκης για να ενημερωθεί και ξεσηκωθεί ο κόσμος δεν χρειάζεται να το πώ εγώ το γνωρίζει όλη η καλόπιστη Ελλάδα. Το ποιός και πώς υπονόμευσε την Σπίθα άστο κιαυτό γιατί δεν είναι ώρες να δηλητηριάζουμε τον κόσμο. Οταν όμως τα πράγματα εξελιχθούν, τα “ευρώπουλα” σας θα τάχει πάρει ο γεροδιάολος, είτε απο τους ίδιους τους κεφαλαιοκράτες είτε απο τους λαούς, να δούμε πίσω απο τι θα οχυρώνεται πλέον ο “πουρκουαδισμός” και η στενομυαλιά. Το ποιός είχε δίκιο γρήγορα θα φανεί γιατί τα γεγονότα θα μας προλάβουν μέχρι τότε ας αφήνουμε τις πόρτες ανοικτές για συνεννόηση και συντονισμό κι ας μην ρίχνουμε τόννους λάσπη σε όσους αγωνίζονται καθημερινά και έμπρακτα στους δρόμους.
Διότι εσείς ήρξασθε χειρών αδίκων, και όχι τώρα μόνο, απο την πρώτη στιγμή που εμείς κάναμε την ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ…σου ξαναλέω ότι ξέρω καλά τι λέω και μην με προκαλέσεις να μιλήσω σκληρότερα όσο σέβομαι τους κοινούς μας αγώνες με το ΑΡΔΗΝ. Ερχεται όμως η στιγμή, για τον καθένα, να αποφασίσει με ποιούς θα πάς και ποιούς θα αφήσει…και επειδή είσαι και νεώτερος, και αγωνιστής σκέψου το καλά αυτό που σου λέω.
Να είσαι σίγουρος πάντως ότι κι αυτόν τον πόλεμο θα τον κερδίσουν ξανά οι μαχητές του νέου “Στάλινγκραντ”
και οι “μακί” και όχι οι πουρκουάδες και οι Τσάμπερλαιν.
Λεωνίδας Χ. Αποσκίτης
Συγνώμη, αλλά επί της ουσίας, για το ευρώ (το αν οι ίδιοι οι Γερμανοί το επιθυμούν), και για την αστυνομία και για το στρατό δεν έχει γίνει επί της ουσίας συζήτηση. Εγώ θεωρώ, τραγικό το ότι δεν βλέπεις αυτό που για μας είναι προφανές. Ότι οι Γερμανοί κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους αυτή τη στιγμή για να μας πετάξουν έξω από το ευρώ (και άρα δεν μπορώ να καταλάβω τι σόι επαναστατικό αίτημα είναι αυτό που ευθυγραμμίζεται με τις διαθέσεις τους). Όπως βρίσκω τραγικό το γεγονός να μην καταλαβαίνει κανείς ότι μια συζήτηση περί ‘ανατροπής από τα πάνω’ βοηθάει αυτούς που ΜΠΟΡΟΥΝ να την κάνουν ΣΗΜΕΡΑ. Και αυτοί δεν είναι το ‘λαϊκό κίνημα’, αλλά οι αντιδραστικές δυνάμεις… Δηλαδή συγνώμη τόσο πολύπλοκα είναι αυτά τα πράγματα; Αφού μπάμ κάνουν από μόνα τους μπροστά μας. Είναι δυνατόν να μην γίνονται αντιληπτά;
Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει τεράστιο χάσμα κριτηρίων και προσέγγισης της πραγματικότητας… Άρα για ποιά ενότητα μπορούμε να μιλάμε; Εκτός αν η ‘ενότητα’ είναι κάτι το μεταφυσικό, που το επικαλούμαστε και ταυτόχρονα γίνεται (όπως πολύ φοβάμαι ότι τέτοια αντίληψη υπάρχει και για το μέτωπο ή για το εθνικό νόμισμα). Ούτως ή άλλως, σε κάθε επικοινωνία μας, ξεκαθαρίζαμε ότι υπάρχει ουσιαστική διαφωνία και ότι απουσιάζει η κοινή βάση. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μας καταλογίζεις ανειλικρίνεια επ’ αυτού, αφού από την αρχή είμασταν ξεκάθαροι…
Και να σου πω και κάτι άλλο; Αν ήταν εφικτά όλα αυτά που λες, σιγά μην μας περίμεναν για να γίνουν… ΘΑ είχαν γίνει χωρίς εμάς, και τότε, με γειά τους με χαρά τους, θα μας διέψευδαν πανηγυρικά. Δηλαδή, ένας άλλος δείκτης ότι είναι ανέφικτα είναι ότι δεν τα έχει αγκαλιάσει ακόμα η ίδια η κοινωνία…
Παρακολουθώ τον κ Δ Καζάκη αρκετό καιρό και έχω πράγματι διαπιστώσει ότι σε πολλές περιπτώσεις αντιδρά με πολύ οξύ και ειρωνικό ύφος στην κρητική που του γίνεται . Αυτό προσωπικά δεν μου αρέσει κυρίως όταν η κρητική φαίνεται να είναι καλοπροαίρετη.
Όμως . Μιλάει ευθέως , και πάντα τεκμηριωμένα , Αιφνιδιάζει ευχάριστα με την ευθύτητα και τον στοιχειοθετημένο λόγο του. Είναι πάντα πειστικός . Δεν σου αφήνει πολλά περιθώρια να αμφιβάλεις αν είναι αλήθεια η ψέματα . Ίσως πολλές φόρες να χρησιμοποιεί την υπερβολή , (όχι όμως το ψέμα) αλλά πιστεύω ότι και αυτό είναι θεμιτό όταν αντιμετωπίζεις βομβαρδισμούς ψευτιάς ,λάσπης, εκβιασμούς, ψευτοδιλήμματα, εξουσία , κλπ
Δεν μασάει τα λόγια του είναι ευθύς αλλά και ευέξαπτος που πιθανόν να μην ταιριάζει σε ένα μέρος της «καθωσπρεπισμένης» διανόησης
Προσωπικά παρ όλο που δεν συμφωνώ με τον τρόπο που εκφράζεται σε ορισμένες κρητικές του , έχω προ πολλού πειστεί για τις περισσότερες θέσεις του.
Το σίγουρο είναι ότι επαληθευεται σε πολλα που εχει πει , έχει δημιουργήσει ένα ρεύμα μονός του, και αρχίζει να γίνεται επικίνδυνος για την σημερινή καθεστηκυία τάξη .
Ο άνθρωπος είναι ένας πραγματικός αγωνιστής
Καλό θα ήταν τουλάχιστον να αρχίσουν όλοι που το εννοούν ότι θέλουν το καλό για τον λαό αυτής της χώρας να σταματήσουν τις διανοουμενίστικες αλληλοσφαγές και να συζητήσουν ποιο συνθετικά , Δυστυχώς φαίνεται να έχουμε πρωτίστως πτωχεύσει στη δυνατότητα σύνθεσης των λεγόμενων προοδευτικών δυνάμεων, και ότι ο καθένας θέλει το δικό του«Διανουμενομάγαζο»
Ευχαριστώ για την φιλοξενία
κ. Χριστόπουλε, το ύφος του δεν είναι απλά «οξύ και ειρωνικό». Ο κ. Καζάκης παγίως χρησιμοποιεί ad hominem επιθέσεις σε οποιονδήποτε… τολμήσει να τον αμφισβητησει. Να υπενθυμίσω τον διάλογο με τον Ν. Μπινιάρη περί χρέους από τις σελίδες του «Άρδην». Αυτή η στάση μάλλον ανασφάλεια προδίδει.
Ως προς το αν είναι «πειστικός», και η Λίτσα Πατέρα πειστική είναι για το ακροατήριό της. Το θέμα είναι το ακροατήριο στο οποίο απευθύνεσαι και τα αναλυτικά του εργαλεία να κρίνει αυτά που του λες.
Ως προς το αν μιλάει «τεκμηριωμένα», να υπενθυμίσω ότι ο κ. Καζάκης είχε φτάσει να τοποθετηθεί θετικά (πολύ προσεκτικά γιατί δεν είναι ανόητος) και στο ζήτημα των μετοχών της Τράπεζας της Ανατολής! Δύσκολα φαντάζομαι δίψα για δημοσιότητα που να δικαιολογεί την στήριξη τέτοιων ανοησιών (είχε υποστηριχθεί ότι ΜΙΑ μετοχή έφτανε να πληρώσει όλο το ελληνικό χρέος). Ο άνθρωπος είναι πραγματικά τυχοδιώκτης.
Τέλος, να σημειώσω την ασάφεια σχετικά με το βιογραφικό του (http://www.blogger.com/profile/16753309610446533704). Τι έχει σπουδάσει; Που έχει εργασθεί; Σε ποιες οργανώσεις έχει αγωνισθεί; Έτσι όπως εμφανίσθηκε προ διετίας, δίνει την εντύπωση περί παρθενογένεσης. Γιατί αφήνει τέτοιες ασάφειες; Τι φοβάται;
Εννοείται ότι άλλο πράγμα είναι η “ράλλικη”, η κατοχική δραχμή που μας προετοιμάζουν οι Γερμανοί κι άλλο πράγμα η συγκροτημένη επιστροφή σε ένα εθνικό νόμισμα που θα γίνει μετά την απελευθέρωση αφού το λαικό κίνημα πάρει την εξουσία και ακολουθήσει τα αναγκαία βήματα για να υποστηριχθεί αυτή η πολιτική.
Τα έχουμε πεί ένα σωρό φορές αυτά, δες τα βίντεο των ομιλιών, και απο περυσι στην ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ. Ο Παπαμιχαήλ ειδικά το λέει εξ’ αρχής ότι είναι μάταιη η συζήτηση για το ευρώ διότι ούτως η άλλως θα γυρίσουμε στην δραχμή…Το ζήτημα είναι αν θα γίνει αυτό χωρίς εμάς, όταν οι Γερμανοί αποφασίσουν να μας πετάξουν έξω αφού οι τοκογλύφοι πάρουν ότι θέλουν η θα αποτελέσει κεντρικό στόχο και σχεδιασμό του λαικού κινήματος. Αυτό έπρεπε να απασχολεί ένα ρωμαλέο κίνημα αντίστασης τώρα και όχι τα διλλήματα των ευρωλιγούρηδων. Η ευρωζώνη είναι η εφαρμοσμένη νέα τάξη στην Ελλάδα κι απο αυτήν ξεκινάνε όλα τα δεινά : ο εθνομηδενισμός, η αλλοτροίωση της παιδείας, ο Καλλικράτης και η διάλυση που εμπεριέχει, η οικονομική χρεωκοπία. Αν δεν το πούμε ξεκάθαρα στο λαό αυτό και δεν θέσουμε την κόκκινη γραμμή του εθνικού νομίσματος για να γίνει η ανάταξη της οικονομίας και της χώρας τότε θα συνεχίσουμε να τσαλαβουτάμε στα λασπόνερα του χρέους και της μεταπολιτευτικής απάτης περί κακών Αμερικάνων και καλών Ευρωπαίων…αυτό το παραμύθι που μας έφερε εως εδώ και χτιστηκε πάνω του όλη η χολέρα της μεταπολίτευσης, τα νέα τζάκια και τα λαμόγια. Απο κεί και πέρα μέσα στους νέους συσχετισμούς που αναπτύσσονται πρέπει να βλέπουμε τις ευρωπαικές δυνάμεις ξεχωριστά κι ανάλογα με τα εθνικά μας συμφέροντα όχι όμως σαν μια φιλική οικογένεια που ανήκουμε και στην οποία έχουμε παραδώσει τα πάντα αμαχητί.
Νομίζω ότι αυτά είναι αυτονόητα για τους απέναντι του συστήματος και δεν υπάρχει ουσιαστική συμφωνία κατά βάθος, Τώρα αν δεν μπορούν να χωνέψουν κάποιοι το πως ξεπετάχτηκε ο χ η ο ψ αγωνιστής και μπήκε μπροστά τι να κάνουμε ; Ας αφήσουμε τον λαό να αποφασίσει ποιοί θα μας βγάλουν απο το αδιέξοδο και να δώσει το “δαχτυλίδι”. Με τις κακοβουλίες κανείς δεν πρόκειται να κερδίσει. Ο Καζάκης και το ΕΠΑΜ έχουν ακούσει τις πιό απίθανες συκοφαντίες τα τελευταία δύο χρόνια κι όμως είναι το μόνο κίνημα που κερδίζει συνεχώς μέσα στον λαό…200 νέες εγγραφές μελών κατά μέσον όρο κάθε εβδομάδα…με 200ευρώ στο ταμείο κι ας μας σούρνουν τα χειρότερα για το που βρίσκουμε τα λεφτά. Για όνομα του Θεού, κι εγώ δεν ξέρω πως κρατάμε την ψυχραιμία μας. Είναι γιατί δουλεύουμε ακατάπαυστα μέσα στον λαό και δεν έχουμε χρόνο να εκνευριστούμε με τις μικρότητες. Γιαυτό και θα δικαιωθούμε. Μόνο όταν πηγαίνεις δίπλα στον λαό αυτός σε ζυγίζει και σε μετράει και τότε όλα γίνονται εφικτά, και λαός σήμερα είναι κι ο στρατός…μην είσαι τόσο σίγουρος οτι δεν θα ζήσουμε μέρες του ’74 η και του 1909…η και του ’17 ακόμα στο άμεσο μέλλον. Ολα είναι ανοικτά πιά με δεδομένη την πρωτοφανή χρεωκοπία του συθστήματος.
Νομίζω ότι αυτά είναι αυτονόητα για τους απέναντι του συστήματος και δεν υπάρχει ουσιαστική διαφωνία κατά βάθος, εννοούσα…
Όλες αυτές οι “υποθέσεις εργασίας” είναι πολύ γοητευτικές και εύκολα προσελκύουν ανθρώπους που βρίσκονται σε απόγνωση. Το ζήτημα όμως είναι να προσγειωθούμε στην πραγματικότητα. Αλλιώς θα γίνουμε σαν το ΚΚΕ που ευαγγελίζεται διαρκώς μια “λαϊκή εξουσία” που δεν έρχεται ποτέ και έτσι βολεύεται στη γωνίτσα του, στα έδρανα της Βουλής, και βγαίνει κι από πάνω, φωνάζοντας “εγώ σας τά ‘λεγα”. Έχουμε πει επανειλλημμένα ότι μακροπρόθεσμος στόχος για την Ελλάδα είναι πράγματι να επιστρέψει στο εθνικό της νόμισμα, αλλά με όρους που θα την ευνοούν και δεν θα την καταστρέφουν.(Όπως επίσης, το 2000, διατυμπανίζαμε με κάθε τρόπο πόσο καταστροφική είναι η ένταξή μας στην ευρωζώνη). Μακροπρόθεσμα, όμως, όπως έλεγε και ο Κέυνς, όλοι θα πεθάνουμε! Σημασία έχει να δούμε τι δυνατότητες έχει το υπάρχον κίνημα να επιβάλει λύσεις τέτοιες που να του δίνουν θετική προοπτική. Εμείς λοιπόν υποστηρίζουμε ότι, ΣΗΜΕΡΑ, δεν υπάρχουν τέτοιες συνθήκες, το επίπεδο του κινήματος είναι τέτοιο που δεν επιτρέπει λύση άμεσης επιστροφής στη δραχμή παρά μόνο με τους καταστροφικούς όρους που θέτει η Γερμανία. Αντίθετα, μια λύση παύσης πληρωμών, μέσα στην ευρωζώνη, με ανάπτυξη συμμαχιών με τον ευρωπαϊκό νότο, μπορεί να ανακόψει την πορεία προς τον γκρεμό και να μας δώσει το περιθώριο να ανασάνουμε. Ας πάψουμε επιτέλους να παραμυθιαζόμαστε με το 1909 και το 1917, γιατί, στην ιστορία μας, οι χρονολογίες που σφράγισαν την πορεία μας υπήρξαν το 1204, το 1453, το 1922 και, φυσικά, το 74, αλλά όχι τόσο για την πτώση της χούντας όσο για… την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο!
Και ας μην ξεχνάμε και το 1965, όταν, σε μία ανάλογη κατάσταση ακυβερνησίας, από τη μια, και αδυναμίας του λαϊκού κινήματος να δώσει τις δικές του λύσεις (παρότι πολύ πιο στιβαρό και οργανωμένο από το σημερινό), καταλήξαμε, ανυπεράσπιστοι, στη χούντα των συνταγματαρχών. Αυτό δεν το λέω για να κινδυνολογήσω αλλά για να διδασκόμαστε από την ιστορία μας και να συνειδητοποιήσουμε, επιτέλους, την ανάγκη ενός οργανωμένου και αποτελεσματικού κινήματος. Και αυτό δεν γίνεται ποτέ με παρθενογένεση και αυτόκλητους σωτήρες! Καλό θα ήταν επίσης, στην ανάλυσή μας, να παίρνουμε πάντα υπόψιν και τις γεωπολιτικές συνθήκες της χώρας μας και να μην φαντασιώνουμε ότι βρισκόμαστε στην Ολλανδία ή στις Βρυξέλλες.
Το “επίπεδο” του κυρίου Καζάκη είναι πλέον γνωστό τοις πάσι.
Η αποκάλυψη των σκοτεινών σχεδίων που απεργάζονταν ο κύριος Καζάκης και ο κύριος Κοντομηνάς από τον Γιάννη Ξένο της Ρήξης, οδήγησε στην “ηρωική έξοδο” του κυρίου Καζάκη από το Ράδιο 9.
Μου προξένησε ΦΟΒΕΡΗ εντύπωση το εξής:
Αυτά που κατήγγειλε ο κύριος Ξένος, με τον οποίο δεν γνωριζόμαστε, δεν έχουμε ανταλλάξει ποτέ κουβέντα, και η πρώτη φορά που διάβασα κάτι δικό του, ήταν όταν έπεσα στο κείμενό του περί Καζάκη και Κοντομηνά, τα είχα ακούσει ΜΗΝΕΣ ΠΡΙΝ από δύο εντελώς διαφορετικές πηγές:
Έναν άνθρωπο των ΜΜΕ, και ένα στέλεχος του ΕΠΑΜ που αποχώρησε.
Οι 2 αυτοί άνθρωποι δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους και από ότι διαπίστωσα εκ των υστέρων δεν γνωρίζουν καν τον κύριο Ξένο.
Έχουμε λοιπόν 3 εντελώς διαφορετικούς ανθρώπους να μαθαίνουν ακριβώς την ίδια ιστορία, από 3 εντελώς διαφορετικές πηγές.
Ποια η πιθανότητα να είναι ψεύτικη μια τέτοια ιστορία?
Μηδενική. Κύριε Αποσκίτη σας συμβουλεύω εντελώς φιλικά:
Αποδεσμευτείτε από αυτόν τον ΣΚΟΤΕΙΝΟ άνθρωπο, για του οποίου το παρελθόν γνωρίζετε ελάχιστα, και φύγετε από το έκτρωμα ΕΠΑΜ όσο είναι καιρός.
Αμαυρώνετε την εικόνα σας. Δεν σας αξίζει….
Δεν σας αξίζει να είστε δίπλα σε έναν τσάτσο του Κοντομηνά, έναν μαϊντανό των καθεστωτικών ΜΜΕ.
Το κείμενο του κ.Ρακκά είναι εξαιρετικά εύστοχο, αν και δεν είμαι σίγουρη ότι οι ύβρεις και χυδαιολογίες του Καζάκη χρήζουν απάντησης.
Η συχνότητα και μόνο παρόμοιων επιθέσεών του, προς οιονδήποτε του ασκήσει κριτική, αρκεί για να γίνει κατανοητό και το ύφος και το ήθος του.
Η συνομωσιολογία του είναι καθαρά «πολεμική» τακτική κατά των διαφωνούντων μαζί του. Το «χαφιές» το έχει ψωμοτύρι για όποιον τολμάει να διαφωνήσει μαζί του… Όσον αφορά την παράγραφο περί τυχοδιωκτισμού, δεν θα διαφωνήσω ούτε με μία τελεία…Ο ίδιος, άλλωστε ο Καζάκης, άφησε κάποτε να εννοηθεί (άθελά του) πως ακολουθεί την τακτική που ακολούθησε κάποτε το ΠΑΣΟΚ για να εκτοπίσει το ΚΚΕ.
Πολύ εύστοχη και η τοποθέτηση του σχολιαστή Θανάση, στον οποίο θα δώσω κάποιες απαντήσεις στα ερωτήματά του:
Ο Δ.Καζάκης έχει τελειώσει κάποια οικονομική σχολή στην Ελλάδα. Διαδίδει ψευδώς ότι έχει εργαστεί σε μεγάλες εταιρείες του εξωτερικού. Υπήρξε μέλος του ΚΚΕ απ’όπου έφυγε ή διαγράφηκε(αυτό παραμένει αναπάντητο μιας και δεν έχω καλές σχέσεις με τον Περισσό ούτε πιστεύω έναν κατά συρροή ψεύτη).
Αρθρογραφεί ενίοτε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, όπως πολλοί τυχάρπαστοι…
Και, δυστυχώς, δεν περιορίζεται μόνο σε επικίνδυνες δηλώσεις, όπως πολύ καλά γνωρίζει ένα από τα πρωτοπαλίκαρά του, ο κ.Αποσκίτης…
Γι’αυτά και για ετούτα και πολλά άλλα, στο νεοσταλινικό ΕΠΑΜ του, μέσα σε λιγους μήνες, έχουν απομείνει μόνο ακροδεξιά στοιχεία κι άτομα με περίεργα ψυχολογικά προφίλ.
Δεν μπορώ, πάντως, να πω με βεβαιότητα αν πρόκειται για εντεταλμένο ή απλά για αρχομανή τυχοδιώκτη. Τείνω προς το δεύτερο γιατί γνωρίζω ότι μόλις άρχισε λίγο να ακούγεται και να διευρύνονται οι τοπικοί πυρήνες του ΕΠΑΜ, έχασε απολύτως τον έλεγχο και της γλώσσας, και της πένας και των πράξεών του, και, φυσικά, μεγάλη μερίδα πρόσκαιρων υποστηρικτών του που πήραν είδηση περί τίνος πρόκειται. Ένας εντεταλμένος θα ήταν πιο προσεκτικός…
Εν ολίγοις, έπαιξε κι έχασε με το που ξεκίνησε το παιχνίδι. Γιατί κάποιοι, ευτυχώς, είναι αρκετά πονηρεμένοι πλέον.
Υ.γ. Λεπτομέρειες, για όποιον ενδιαφέρεται, εντός…αλλά αρκεί μια προσεκτική ακρόαση ομιλιών του ή τέως εκπομπών του στον Κοντομηνά(ράδιο9) ή σχολίων του στο μπλογκ του. Χάσιμο χρόνου όμως…
Περίεργο! Σε τι ακριβώς απαντάτε με όλο αυτό το κείμενο; Πάντως στη συνέντευξη Καζάκη, δεν απαντάτε!
Noμίζω ότι η βασικότερη διαφωνία μας, πέραν της κεντρικής προκατάληψης απέναντι στο πρόσωπο του Δημήτρη Καζάκη για την οποία δεν έχει νόημα να σας πώ τίποτα…περί ορέξεως ουδείς λόγος, είναι η εκτίμηση της σοβαρότητας της κατάστασης και του αληθινού timing. Λέει φερ’ ειπείν η Χριστίνα ότι “στόχος για την Ελλάδα είναι πράγματι να επιστρέψει στο εθνικό της νόμισμα, αλλά με όρους που θα την ευνοούν και δεν θα την καταστρέφουν” και σ’ αυτό έχει απόλυτο δίκιο. Αλλά πότε;…” μακροπρόθεσμα “, αφού ωριμάσει το λαικό κίνημα κλπ, κλπ. Μα μας έχουν αφήσει τέτοια επιλογή όταν σε λίγους μήνες θα έχει τελειώσει η Ελλάδα; Εγώ πιστεύω, και το πίστευα απο το 2007 με τον Καραμανλή, ότι έχει αρχίσει το σχέδιο “τελικής λύσης” για τον Ελληνισμό σε όλα τα επίπεδα, η οικονομία είναι η πρώτη φάση της επίθεσης για να αποδυναμώσουν την άμυνα μας την στιγμή που θα γίνει το τελικό γιουρούσι. Οταν λοιπόν εκτιμάς ότι έρχονται να σε εκτελέσουν η παραδίδεσαι αμαχητί η αντιστέκεσαι με κάθε μέσον που έχεις διαθέσιμο προσπαθώντας να μην τους αφήσεις κατ΄αρχάς να περάσουν ατουφέκιστοι και στην συνέχεια να οργανώσεις καλύτερα τις δυνάμεις σου και να ανατρέψεις την κατάσταση. Το ανυπόταχτο αίσθημα της ελευθερίας και της πατρίδας ποτέ δεν ζυγίζει τις καταστάσεις αν είναι ιδανικές η οι προυποθέσεις και οι συσχετισμοί επαρκούν και όλα αυτά τα διανοουμενίστικα που ευνούχισαν το πηγαίο λαικό αίσθημα για χρόνια και φτάσαμε σ΄αυτή την κατάντια. Οταν μπαίνουν στο σπίτι σου για να σφάξουν τα παιδιά σου και να βιάσουν τη γυναίκα σου παλεύεις με νύχια και με δόντια έστω κι αν δεν έχεις όπλα η …δεν έχεις πάει στο γυμναστήριο τα τελευταία 10 χρόνια. Οταν ξεκινήσαμε αυτή την προσπάθεια 15 άνθρωποι στην αρχή, για την οποία μιλάνε σήμερα όλοι και ακούγονται τα πιο αντιφατικά πράγματα, ξέραμε πολύ καλά την πραγματικότητα της χώρας και το θηρίο που είχαμε να αντιμετωπίσουμε. Είχαμε όμως την ψυχή μας και το δαιμόνιο της φυλής μας να αντιτάξουμε και είπαμε ότι θα ξυπνήσουμε το ένστικτο της αυτοσυντήρησης του Ελληνα περιγράφοντας την κατάσταση όσο πιο δραματικά και ωμά γίνεται , να ενώσουμε όσο περισσότερες δυνάμεις και απο εκεί και πέρα ακολουθούμε το ναπολεόντειο δόγμα ” on s’ engage et puis on voit ” που σημαίνει εμπλεκόμαστε αμέσως στα πράγματα και μετά βλέπουμε. Οι του Αρδην , αν και γαλλοτραφείς, φαίνεται ότι έχουν ασπασθεί το γερμανικό δόγμα του Κλαούζεβιτς ότι μόνο οι τρελλοί ξεκινούν ένα πόλεμο χωρίς ολοκληρωμένο σχέδιο…Είναι όμως η πρώτη φορά που ό λαός μας μπαίνει στο “τρελλοβάπορο” και πορεύεται προς το μέλλον, όπως λέει και ο Ελύτης; Ποιές λογικές προυποθέσεις υπήρχαν το ’21 για να γίνει η Επανάσταση; Το ’40 για να γίνει το Αλβανικό Επος; Και τότε οι “λογικοί” κατηγορούσαν τον Παπαφλέσσα για τυχοδιώκτη…ε καί; Σε κάθε ιστορική καμπή μπορεί ανάμεσα σ’αυτούς που αγωνίζονται να υπάρχουν και αρχομανείς και τυχοδιώκτες και εγωπαθείς, το κύριο πρόβλημα όμως είναι η ενότητα των δυνάμεων και ο ανυποχώρητος στόχος. Αυτό εξασφαλίζει τις προυποθέσεις της νίκης. Γιατί σε ένα ενωμένο στρατόπεδο θα ακουστεί και ο ” τρελλός ” και ο ” λογικός ” και ο διπλωμάτης και ο στρατηγικός και θα βρεθεί η καλύτερη επιλογή. Το να μένουμε απέξω και να λέμε στην αρχή ” έλα μωρέ, ποιός είναι αυτός ο Καζάκης; ο Κνίτης; ” και μετά όταν δικαιώνεται ο Καζάκης να ρίχνουμε λάσπη ” ο πράκτορας των Γερμανών, ο ακροδεξιός, ο νεοσταλινικός …ο πήξε ο δείξε ” αυτό δεν είναι ούτε έντιμο ούτε λογικό. Ο Καζάκης πιθανόν σε κάποιους που τον βλέπουν απέξω να δημιουργεί αρνητικές εντυπώσεις με την οξύτητα των αντιδράσεων του αλλά όλοι εμείς που τον ζούμε τα τελευταία δύο χρόνια βλέπουμε έναν άνθρωπο που ζεί σαν κοσμοκαλόγερος, έχει αφήσει κατά μέρος όλα τα ιδεολογικά ζητήματα και αγωνιά μόνο για την Ελλάδα τρέχοντας σε όλη την χώρα για να ξεσηκώσει τον κόσμο με τα πενιχρά μας μέσα. Τί θέλετε να σας πώ; ότι υπάρχουν μέρες που οι συναγωνιστές που ήταν μαζί του και ο ίδιος δεν είχαν να φάνε το βράδι μετά την ομιλία γιατί δεν υπήρχε τοπικό ΕΠΑΜ η γιατί τα οικονομικά του ΕΠΑΜ δεν επαρκούσαν…Η ότι περίμεναν το πλοίο για να κοιμηθούνε. Δεν μπορώ να πώ κι άλλα για λόγους που καταλαβαίνετε.
Δεν μας λυγίζουν όμως όλα τα αρνητικά και οι επιθέσεις που δεχόμαστε απο τον Αδωνι μέχρι τον Ριζοσπάστη γιατί μας στηρίζουν τα τόσα ωραία που ζούμε όπως την πρωτοφανή συντροφικότητα ανάμεσα σε άτομα διαφορετικής ιδεολογίας, τα λόγια ενός υπέργηρου αντάρτη – μέλους ότι ανάμεσα σας ξαναζώ ημέρες του ΕΛΛΑΣ, την προσφορά ενός παλιού συντηρητικού αξιωματικού που με το μπαστουνάκι στο χέρι βγαίνει και μοιράζει προκηρύξεις, την εικόνα δύο συναγωνιστών – ο ένας από ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ο άλλος μέχρι πρόσφατα ΟΝΝΕΔίτης να κρατάνε μαζί το πανώ της διαδήλωσης και άλλα.
Και για να μην μείνουμε στο συναίσθημα μια και απευθύνομαι σε λογικούς οπαδούς του διαφωτισμού θα σας πω τι μου είπε παλιός πολιτικός, ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ : ” αυτό το δυναμικό ρεύμα που βλέπω σήμερα στο ΕΠΑΜ μόνο το ’74 με το ΠΑΣΟΚ το θυμάμαι”.
Η διαφορά είναι ότι ο Ανδρέας ήταν όντως άνθρωπος των Αμερικάνων και είχε τα λεφτά…γιαυτό και ο λαός μας επειδή έχει καεί στον χυλό φυσσάει και το γιαούρτι.
Οταν βλέπει λοιπόν κάποιους να καταφέρνουν το ακατόρθωτο , επειδή για χρόνια κομματόσκυλα και διανοούμενοι κατάφεραν να τον πείσουν ότι δεν μπορεί να στηριχτεί στις πηγαίες δυνάμεις του , να διδαχτεί από την ιστορία του, αν… δεν του το επιτρέψουν αυτοί οι επαίοντες , δικαιολογημένα οι πιο ανασφαλείς και εξαρτημένοι δίνουν αυτές τις βλακώδεις και αστήριχτες ερμηνείες.
Οσο για τα συνωμοσιολογικά σου Ευάγγελε επίτρεψε μου να είμαι καλύτερα ενημερωμένος…άλλωστε είμαι και ειδήμων στο θέμα με την βούλα και του αείμνηστου ” ιού ” της Ελευθεροτυπίας : ” ο αναρχοεθνικιστής συνωμοσιολόγος “.
Τέλος μην ξεχνάμε ότι το 1204 που οδήγησε στο 1453 τώρα το ξαναβρίσκουμε μπροστά μας σε νέο πακέτο, χρονικά συμπυκνωμένο…Αν υποταχτούμε στους Δυτικούς Σταυροφόρους θα παραδοθούμε και στους Τούρκους, αν αντισταθούμε στον θανάσιμο δυτικό εχθρό θα μπορέσουμε να εξουδετερώσουμε και τον νεοοθωμανισμό, ο οποίος ούτως η άλλως χωρίς τους ενδοτικούς και προδότες πολιτικούς μας είναι ένα θνησιγενές δόγμα. Ο λαός μας δεν πρέπει να φοβηθεί και όταν έρθει η ώρα θα βρεί και συμμάχους ισχυρούς και η κοινωνία θα αγκαλιάσει αυτούς που πραγματικά είναι αποφασισμένοι η να νικήσουν η να πεθάνουν.
Δεν μπορείς να εγγυηθείς τίποτα όταν ξεκινάς ένα τέτοιον τιτάνιο αγώνα , παίρνεις τα ρίσκα και προχωράς, πίσω δεν έχει πιά , πίσω είναι η ζούγκλα και τα πολυβόλα όπως έλεγε ο Τσέ στην πορεία προς την Αβάνα – άλλος ένας ανερμάτιστος της ιστορίας…
Λυπάμαι που δεν το καταλαβαίνετε αλλά τουλάχιστον μη μας πολεμάτε με χτυπήματα “κάτω από τη μέση”, κάθε καλοπροαίρετη κριτική σας και ανησυχία είναι χρήσιμη…Αλλά σας διαβεβαιώ ότι εμείς έχουμε μεθύσει ” με το αθάνατο κρασί του ’21 ” γιαυτό μην περιμένετε ορθολογικές απαντήσεις κι ενέργειες…θα σας εκπλήξουμε. Εσείς πότε θα μεθύσετε; Οφείλετε μιάν απάντηση στο λαικό κίνημα και την ιστορία.
Υ.Γ.
Μαρίνα η άστοχη έκφραση σου δεν αφορά κανέναν από τους δυό μας όπως το εννοείς και σε επαναφέρω στην τάξιν , αν και το “παλληκάρι” θάπρεπε να με κολακεύει γιατί είμαι 55 plus…
Επιτρέψτε μου κύριε Αποσκίτη να απαντήσω σε ΟΛΑ όσα θέτετε. Πάντα καλόπιστα.
Κατ’ αρχάς στο ερώτημα: {Λέει φερ’ ειπείν η Χριστίνα ότι «στόχος για την Ελλάδα είναι πράγματι να επιστρέψει στο εθνικό της νόμισμα, αλλά με όρους που θα την ευνοούν και δεν θα την καταστρέφουν» και σ’ αυτό έχει απόλυτο δίκιο. Αλλά πότε;…» μακροπρόθεσμα …}. Απαντώ ότι θα πάμε στην δραχμή, όποτε ΜΑΣ συμφέρει εμάς, τον Ελληνικό λαό, και όχι όποτε συμφέρει τους Γερμανούς, τους κερδοσκόπους, τον Κοντομηνά και τον Κουρή. Τόσο απλά. Είναι θέμα timing!!
Και επιτρέψτε μου να κάνω κι εγώ ένα παρόμοιο ερώτημα:
Πότε περιμένει να κάνει ΜΙΑ, έστω ΜΙΣΗ, ουσιαστική κίνηση, υψηλής μόχλευσης και αποτελεσματικότητας ο κύριος Καζάκης για να ανατρέψει το παρόν καθεστώς?
Όταν θα έχουμε τινάξει όλοι τα πέταλα? Όταν θα βγάλει ο ήλιος κέρατα? Όταν θα μπει το ΕΠΑΜ στην Βουλή? Ή όταν επιτέλους θα αποκτήσει ο Καζάκης καλό κονέ με τον χ ή τον ψ καναλάρχη για να του δίνει μια τηλεόραση και ένα ραδιόφωνο να μιλάει νυχθημερόν? (προφανώς αυτό θα γίνει επειδή είναι ο Καζάκης είναι ωραίο αγόρι και ο καναλάρχης θα το έχει κάνει τάμα στην ψυχή της φουκαριάρας της μανούλας του…)
Με τους ναζιστικούς πυρσούς και τις απογευματινές βόλτες στην Καλλιθέα και στο Περιστέρι θα ρίξετε τον Παπαδήμιο? Γιατί τέτοιου είδους “δράσεις” έχουν συνήθως άλλης υφής απώτερους στόχους. Και όχι την ανατροπή ενός στυγνού καθεστώτος.
Μετά μας γράφετε για τους αγώνες που δίνετε, το στρατηγικό δόγμα που ακολουθείτε (το ναπολεόντειο) και κάνετε κάποιες συγκρίσεις με τον Παπαφλέσσα και τους πολεμιστές του ’40.
Θα μου επιτρέψετε να παρατηρήσω ότι το γύρω γύρω όλοι από πόλη σε πόλη και οι υγιεινοί περίπατοι με δαδιά ανά χείρας, μάλλον σε ιεραποστόλους αρμόζουν παρά σε πολεμιστές. Όχι ότι έχω τίποτα με τους ιεραποστόλους. Ίνδαλμά μου είναι ο Κοσμάς ο Αιτωλός.
Αλλά δεν μπορείτε να διατείνεστε ότι ο αγώνας σας μοιάζει με τους αγώνες του ’21 ή του ’40, διότι απλούστατα δεν μοιάζει ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ με αυτούς.
Είναι αγώνας προσηλυτισμού σε μια νέα “θρησκεία” και όχι πόλεμος. Ο αγώνας σας μοιάζει πράγματι με τον “αγώνα” του εθνικού ολετήρα Ανδρέα Παπανδρέου.
Από τις περιγραφές του 72χρονου πατέρα μου που έζησε το ΠΑΣΟΚ στις αρχές του, συμπεραίνω ότι το ΕΠΑΜ στα πρώτα του βήματα μοιάζει με ένα κακέκτυπο του ΠΑΣΟΚ, και ο κύριος Καζάκης με έναν μη χαρισματικό Ανδρέα Παπανδρέου.
Πολύ ορθά σας περιέγραψε ο παλιός ΠΑΣΟΚτζής. Το μόνο του λάθος είναι στην εκτίμηση της δυναμικής σας.
Το τραγικό είναι ότι τα εναπομείναντα στελέχη σας έχουν την ίδια νοοτροπία με τους ΠΑΣΟΚτζήδες του 80:
Περιμένουν να γυρίσει ο καλός πατερούλης που θα μοιράζει ψωμάκι και δουλειές.
Ε δεν υπάρχει να τους πείτε τέτοια περίπτωση. Είτε εμείς κερδίσουμε είτε οι Νεοταξίτες, στην πορεία υπάρχουν μόνο αίμα, δάκρυα και πόνος. Τίποτα άλλο. Δεν υπάρχουν πια εύκολα δανεικά και αγύριστα. Υπάρχει μόνο ΣΚΛΗΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ και ΑΓΩΝΑΣ.
Τέρμα το αραλίκι και τα τεμπελόσκυλα που παρασιτούν εις βάρος του Έλληνα φορολογούμενου.
Και για αυτό ακριβώς το ΕΠΑΜ δεν θα έχει (και μέχρι τώρα δεν έχει) την απίστευτη δυναμική του ΠΑΣΟΚ το 74-75. Το ΠΑΣΟΚ εξέλεξε βουλευτές τότε. Το ΕΠΑΜ αν γίνει κόμμα (κάτι αντίθετο με την ιδρυτική του διακήρυξη) δεν θα πιάσει καν το 2% τον Μάη.
Γιατί ο μέσος Έλληνας έχει πάρει χαμπάρι ότι το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.
Το θέμα είναι προς τα πού θα πάει το ποτάμι.
Συμφωνώ απόλυτα ότι ζούμε συμπυκνωμένα την περίοδο 1078 – 1453. Με την επέλαση των Δυτικών Σταυροφόρων και τα Τούρκικα κοράκια να καραδοκούν να αρπάξουν ότι έχει απομείνει από το πτώμα μας.
Αλλά για να αντεπεξέλθουμε σε αυτές τις περιστάσεις χρειαζόμαστε έναν Βατάτζη, έναν Μανουήλ Κομνηνό, έναν Αλέξιο Κομνηνό, έστω έναν Κωνσταντίνο Παλαιολόγο.
Με Καζάκηδες δεν γίνονται αυτά.
Εδώ χρειάζονται στρατηγική σκέψη, θάρρος, ευφυΐα,ηρωισμός, ανδρισμός και ταπεινότητα.
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Χορτάσαμε από ανθρώπους των λόγων. Έχει έρθει η ώρα των ανθρώπων των πράξεων. Και ο κύριος Καζάκης δεν φημίζεται για τα έργα του, πλην της μετάφρασης βιβλίων Βρετανών Μασώνων πρακτόρων του Κάρνεγκι…
Tο πρόβλημα με τον Καζάκη – αρχηγό εσείς το έχετε και αυτοί που περιγράφεις παραπάνω. Το ΕΠΑΜ δεν στηρίζεται σε αρχηγούς αλλά προτείνει κοινή δράση όλων των “καπετανάτων” εξ’αρχής, απο την εποχή της ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑΣ με σαφές πλαίσιο και κόκκινες γραμμές. Ετσι έρχονται οι …Βατάτζηδες. Εμπρός λοιπόν. Σας αποστέλλω Ανοιχτή Επιστολή που θα πάει και σε όλους τους άλλους:
“Οι πρόσφατες ραγδαίες εξελίξεις που δρομολογεί το καθεστώς υποτέλειας για τη διασφάλιση των απαιτήσεων και των συμφερόντων των τοκογλύφων δανειστών και του παρασιτικού χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια τη χώρα μας σε πλήρη υποταγή και διάλυση και το λαό σε ολοκληρωτική εξαθλίωση μας θέτουν αντιμέτωπους με την ιστορική ευθύνη που έχουμε όλοι μας να συστρατευθούμε για να αποτρέψουμε τη δημιουργία τετελεσμένων. Παράλληλα έχουμε τη μοναδική ιστορική ευκαιρία εκφράζοντας την συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας να αποτρέψουμε με την ενωτική δράση μας τα υποχθόνια αυτά σχέδια.
Οφείλουμε επίσης να δηλώσουμε δημόσια προς τους επίσημους εκπροσώπους των δανειστών Τρόικα, Ε.Ε., Δ.Ν.Τ. Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ιδιώτες διαπραγματευτές «αναδιάρθρωσης» του χρέους (Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο) ότι τα σχέδια που επιχειρούν να προωθήσουν ως αποφάσεις της παράνομης κυβέρνησης και του απαξιωμένου κοινοβουλίου της χώρας μας, δεν πρόκειται να αναγνωρισθούν από τον ελληνικό λαό και θα ανατραπούν με την κατάκτηση της εξουσίας από αυτόν. Ούτε η επικείμενη συμφωνία με τους Δανειστές και η νέα δανειακή σύμβαση ούτε τα νέα μνημόνια που θα την ακολουθήσουν.
Δεν πρέπει να αναγνωρίσουμε ούτε να επιτρέψουμε την εγκαθίδρυση της νέας Συνθήκης – φυλακής για τη Σταθερότητα και την Οικονομική Διακυβέρνηση ούτε τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης που θα καταστήσουν πλέον απροκάλυπτα ολόκληρη την «Ευρωπαϊκή Ένωση» ένα ολοκληρωτικό μηχανισμό ηγεμονίας του τοκογλυφικού και μεγάλου κεφαλαίου και θα μας αλυσοδέσουν οπισθάγκωνα.
Τέλος απευθυνόμαστε προς τους ιδιώτες επενδυτές, τραπεζίτες και δανειστές και τους προειδοποιούμε ότι θα χάσουν τα λεφτά τους επενδύοντας στη λεηλασία αυτής της χώρας και στην υποδούλωση του ελληνικού λαού.
Η κοινή δήλωση όλων των δυνάμεων που έχουμε συνεπή στάση απέναντι στο μνημόνιο την οποία σας καλούμε να συνδιαμορφώσουμε δεν σηματοδοτεί κάποια ευρύτερη συνεργασία που θα αναστείλει την αυτοτέλεια των πολιτικών και ιδεολογικών προταγμάτων και των δράσεων μας. Μπορούμε να διατηρήσουμε στο πλαίσιο αυτό ο καθένας μας τη δική του ερμηνεία και οπτική για την κοινωνική κατάσταση και τα ιδιαίτερα προτάγματά μας για το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας.
Με την κοινή μας δήλωση δεσμευόμαστε απέναντι στον ελληνικό λαό συμπράττοντας ισότιμα να κινητοποιηθούμε και να ενεργοποιήσουμε τις μέγιστες δυνάμεις του για να εξουδετερώσουμε την πύρινη λαίλαπα που έρχεται ακάθεκτη να τον εξοντώσει χωρίς κανένα έλεος. Έχουμε χρέος να σταματήσουμε εδώ και τώρα την ελεύθερη πτώση, την κοινωνική διάλυση, τη γενοκτονία που μας επιφυλάσσουν. “
Κύριε Ράκκα καταρχήν προσπαθώ να καταλάβω εσείς τι προτείνετε: όχι στο μνημόνιο, ναι στο ευρώ? Αυτό υποστηρίζει και η ΔΗΜΑΡ και οι οικολόγοι, αλλά είναι ανέφικτο, αφού οι δανειστές το θεωρούν ως προύπόθεση παραμονής στο ευρώ. Γράφετε ότι :
“Την άμεση έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ επιθυμούν διακαώς οι Γερμανοί (βλέπε τη φασαρία που κάνουν αυτές τις μέρες για το Eurogroup, αφού πρώτα μας έβαλαν να ξεφτιλιστούμε με την αποδοχή του κατάπτυστου μνημονίου, το τι αποκαλύπτει το Spiegel, της δηλώσεις επιφανών εκπροσώπων του γερμανικού κεφαλαίου).”. Όμως, κάνετε λάθος. ΑΠό πουθενά δεν προκύπτει ότι η γερμανική ελίτ (και όχι κάποιοι εκπρόσωποί της) ομονοεί υπέρ αποπομπής Ελλάδος από ευρώ. Αντιθέτως, η πλειοψηφία της υποστηρίζει το αντίθετο, αφού η αποχώρηση από το ευρώ θα μείωνε την επιρροή της στην Ελλάδα. Εαν το επιδίωκε, θα μας είχε εξαναγκάσει σε αποχώρηση…
Η έννοια right timing, η σωστή ΧΡΟΝΙΚΑ κίνηση σε ελεύθερη απόδοση στα Νέα Ελληνικά, είναι άγνωστη στον μέσο Νεοέλληνα.
Γεγονός κατανοητό δεδομένης της χαμηλής έως ανύπαρκτης επιχειρηματικότητας, της πηχτής αμορφωσιάς, και του ανέμελου τρόπου ζωής του μέσου Νεοέλληνα.
Κύριε Πάνο αυτό που μετράει είναι το ΠΟΤΕ θα φύγεις από το ευρώ και όχι το αν.
Εάν δεν το κατανοείτε αυτό, με συγχωρείτε αλλά δεν κατανοείτε στοιχειώδη οικονομικά.
Ο χρόνος είναι χρήμα.
Και η άκαιρη έξοδος από μια νομισματική ένωση, όπως και η άκαιρη είσοδός μας το 2000 είναι εξίσου καταστροφική.
Ενδιαφέρον, μπορείτε να συγκεκριμενοποιήσετε το πότε κατά τη γνώμη σας θα είναι οι κατάλληλες συνθήκες για αποχώρηση από την ευρωζώνη? Τι θα καθορίσει το σωστό χρόνο? Από τι εξαρτάται μία τέτοια απόφαση? ΑΠό την πορεία της ελληνικής οικονομίας? Την κατάσταση στην ευρωζώνη?
Πως πιστεύετε ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί το ζήτημα του χρέους άμεσα? Να κάνουμε στάση πληρωμών εντός ευρωζώνης? Να εφαρμόστεί η αναδιάρθρωση που ψήφισε το ελληνικό κοινοβούλιο?
Αφού θέτετε έτσι το ζήτημα υποθέτω θα συμφωνείτε ότι θα πρέπει να γίνετε πιο συγκεκριμένοι ως ομάδα άρδην.
Κατ’ αρχάς δεν ανήκω στην ομάδα Άρδην.
Τρέφω βαθιά εκτίμηση για τους γράφοντες στο Άρδην, αλλά δεν τους γνωρίζω προσωπικά.
Γνωρίζω μόνο τα γραπτά τους.
Η προσωπική μου άποψη είναι η εξής:
To ελληνικό χρέος είναι αυτή τη στιγμή προφανώς ΜΗ βιώσιμο.
Με βάση υπολογισμούς έγκριτων διεθνώς οικονομολόγων, θα πρέπει το χρέος να διαγραφεί στο ΣΥΝΟΛΟ του ή κατά 95% τουλάχιστον και να υπάρξει και στάση πληρωμών στο εναπομείναν 5% για πολλά έτη (ανεξέλεγκτη χρεοκοπία δηλαδή).
Δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να αποπληρωθεί το χρέος μας.
Η πλήρης διαγραφή του χρέους μας μπορεί κάλλιστα να γίνει και ΕΝΤΟΣ της ευρωζώνης. Δεν μπορεί ΚΑΝΕΙΣ να μας πετάξει έξω από το ευρώ.
Μόνο αν το θέλουμε φεύγουμε.
Η συνέχεια θα είναι βέβαια ΔΥΣΑΡΕΣΤΗ (αυτό σας το κρύβει ο κύριος Καζάκης).
Θα πρέπει να ισοσκελίσουμε τότε άμεσα τον προϋπολογισμό και να ξεκινήσουμε μια σειρά διακρατικών και άλλων συμφωνιών, κυρίως με εταιρίες ασιατικών και ρωσικών συμφερόντων, προκειμένου να εξασφαλιστεί ενεργειακή επάρκεια και διατροφική αυτάρκεια στην χώρα. Ατό προϋποθέτει βαριές θυσίες, κυρίως στο Δημόσιο.
Όλα αυτά μπορεί και ΠΡΕΠΕΙ να γίνουν ΕΝΤΟΣ ευρώ όμως.
Μια υποτιμημένη δραχμή θα ήταν ανυπέρβλητο εμπόδιο σε τέτοιες συμφωνίες και θα μας εξανάγκαζε να παραχωρήσουμε στρατηγικούς πόρους έναντι πινακίου φακής στους νέους Ασιάτες εταίρους μας.
Όταν θα είμαστε πλέον σε θέση να σταθούμε μόνοι μας στα πόδια μας, και θα έχει ορθοποδήσει η εγχώρια παραγωγή, ώστε να μπορεί να μας συντηρήσει τόσο ενεργειακά όσο και από πλευράς τροφίμων, τότε και μόνο τότε θα πρέπει να σκεφτούμε την έξοδό μας από τη νομισματική ένωση.
Διαφορετικά οι συνδυασμένες συνέπειες της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας που προτείνω, σε συνδυασμό με τις συνέπειες από την έξοδο από το ευρώ που προτείνει ο Καζάκης, θα είναι κυριολεκτικά ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ για την οικονομία.
Κε Μουρελάτο, αυτά που αναφέρετε δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Ούτε ενεργειακή, ούτε σε τροφές ανεπάρκεια πρόκειται να υπάρξει εάν επιστρέψομε στηΔραχμή, δηλ. ουσιαστικά στο νομισματικό καθεστώς του 2001. Ακούγεται συνεχως αυτή η τρομοκρατική προπαγάνδα χωρίς ποτέ να δίδονται στοιχεία. (Με εξαίρεση ΤΟ ΒΗΜΑ σε άρθρο του, που έδωσε βεβαίως ψευδή στοιχεία.)
Η τόνωση της εγχώριας Ζήτησης είναι το κλειδί για κέθε οικονομία που βρίσκεται σε κατάσταση σαν τη δικιά μας. Το παράδειγμα της Αργεντινής του 2002, που έκτοτε σύσσωμη η Ευρώπη ξορκίζει και συκοφαντεί, αποτελεί άλλη μία εμπειρική επιβεβαίωση της ορθότητας της μετα-Κεϋνσιανής ανάλυσης. Δεν χρειάζεται κανένα ξεπούλημα και καμμία “εξάρτηση” από Ρώσους και άλλα τέτοια φαιδρά. (Τα λέει κι ο Καζάκης αυτά. Όποτε καταπιάνεται με τα ενεργειακά τα κάνει ελαφρώς θάλασσα.) Έχομε, ακόμα, μία οικονομία που μας επιτρέπει να σταθούμε στα πόδια μας, τα ίδια πόδια που στεκόμασταν και πρίν υιοθετήσομε το νόμισμα-έκτρωμα που λέγεται Ευρώ.
http://www.axinosp.blogspot.com/2012/03/blog-post_5202.html#more
Eκανε κομμα! κυττα πως το εφερε στο ”ποπολο”
Θα είχε ενδιαφέρον η άποψη του Άρδην επί αυτού. Μονομερής χρεοκοπία εντός ευρώ θα έχει ως συνέπεια την παύση δανεισμού των ελληνικών τραπεζών από την ευρωπαική κεντρική τράπεζα (αφού δεν θα δεχόταν ως ενέχυρο ελληνικά ομόλογα) και την πλήρη κατάρρευση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος και την πλήρη έλλειψη ρευστότητας στην οικονομία. Οπότε μην αναμασάτε το τι λένε οι συνθήκες αλά σκεφθείτε ότι σε μία τέτοια περίπτωση η χώρα δεν θα έχει κανένα εργαλείο άσκησης πολιτικής (θα είχε δεσμεύσεις από τις συνθήκες), θα βυθιζόταν σε μεγαλύτερη ύφεση από τώρα και θα αναγκαστεί να αποχωρήσει μόνη της. Παραβλέπω ότι ειδικά με το αγγλικό δίκαιο θα έχει δικαστικές περιπέτειες και ειλικρινά πιστεύω ότι θέλει μεγάλη φαντασία να πιστεύει κανείς ότι δεν θα αποπληρώσουμε σε μεγάλο ποσοστό τα διακρατικά δάνεια από ΔΝΤ, χώρες ΕΕ και θα συνεχίσουμε σαν να μην τρέχει τιποτα να είμαστε στην ίδια νοιμσατική ένωση. Εκτιμώ ότι η πρότασή σας έχει ακόμα πιο αρνητικές παρενέργειες από την συνεκτική πρόταση για μονομερή διαγαφή χρέους και έξοδο από ευρωζώνη (παρόλο που ο Καζάκης για να έχει απήχηση υποβαθμίζει το νεγάλο βραχυπρόθεσμο κόστος)
Το σχέδιο των Κοντομηνά – Κουρή – Καζάκη – Καμμένου εκτυλίσσεται με πολλά εμπόδια μεν (λόγω της αποκάλυψης του σχεδίου τους στο κοινό), κανονικά δε.
Η επόμενη πράξη περιλαμβάνει μεγάλη επικοινωνιακή καμπάνια υπέρ κόμματος Καμμένου, την προώθηση του κόμματος Καζάκη, και την συνένωσή τους εν είδει προεκλογικής συνεργασίας λίγο προ των εκλογών.
Δυστυχώς η δύσμοιρη χώρα μας θα αποκτήσει και άλλους “σωτήρες” που θα την οδηγήσουν στην καταστροφή και την δήωση.
Στο θέμα επιστροφή στην δραχμή ουδέποτε έχει πει ο Καζακης ότι μπορεί να γίνει άμεσα , αλλά ότι χρειάζεται κάποιος χρόνος προετοιμασίας ( πχ Ένας Χρόνος)
Δεν πιστεύω ότι οι άνθρωποι που παρακολουθούν είτε τον Καζακη η οποιανδήποτε άλλη άποψη σήμερα είναι εύκολο να εξαπατηθούν είτε από «Μεσσιανισμούς» είτε από συνωμοτικές ηλιθιότητες. Δόξα τω θεό όποιος θέλει να βρει πληροφορία η να αντιλήφθη ο ίδιος κάτι προσωπικά , έχει την δυνατότητα . Παρακολουθώντας τον Καζακη από κοντά τον τελευταίο χρόνο σίγουρα ( με όσες ιδιαιτερότητες μπορεί κάνεις να προσάψει στον χαρακτήρα του) είναι αδύνατον να χαρακτηριστεί έτσι όπως αφήνεται να εννοηθεί , άδικα και συκοφαντικά από κάποιους σχολιασμούς. Τέτοιοι σχολιασμοί , κατά την γνώμη μου χαρακτηριζόμενοι αν όχι ‘εκ προθέσεως’ τουλάχιστον ‘ατυχείς’, παραπέμπουν πράγματι σε «συνομοσιολογιες» .
Θεωρώντας παρ όλα αυτά γόνιμους τέτοιους διαλόγους ευχαριστώ και πάλι για την φιλοξενία
Κατ’ αρχάς θα ζητήσω εξ’ αρχής συγγνώμη εάν ο κύριος Καζάκης έχει πράγματι έχει θέσει προφορικά ή γραπτά κάπου ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα επιστροφής στην δραχμή το οποίο δεν έλαβα υπ’ όψιν κατά τις κρίσεις μου.
Όπως είναι κατανοητό αδυνατώ να παρακολουθώ όλες τις προφορικές και γραπτές δηλώσεις του πολυγραφότατου και λαλίστατου κυρίου Καζάκη.
Εάν κάτι τέτοιο ισχύει (και δεν έχω λόγο να το αμφισβητώ) ο κύριος Καζάκης πράγματι έχει μια εφαρμόσιμη πρόταση, πάνω σε ένα πολύ φλέγον θέμα για το μέλλον του τόπου, με την οποία συμπίπτω.
Βέβαια σε άλλα θέματα, όπως η λαθρομετανάστευση, οι απόψεις του είναι μάλλον νεφελώδεις, και χρήζουν επεξηγήσεων, αλλά δε νομίζω ότι είναι αυτό το θέμα συζήτησης, και δεν είναι αυτά τα θέματα την παρούσα στιγμή, τα μείζονα προβλήματα του τόπου.
Άλλωστε η προσωπική μου άποψη για τον κύριο Καζάκη δεν διαμορφώνεται τόσο από τον πολιτικό του λόγο και τις προτάσεις του επί της οικονομικής πολιτικής.
Αυτές (σε περίπτωση που πράγματι δεν επιθυμεί άμεση έξοδο από το ευρώ) σε γενικές γραμμές τις υιοθετώ και τις αποδέχομαι.
Αυτό που με κάνει λίαν επιφυλακτικό απέναντί του είναι οι πράξεις του.
Ο κύριος Καζάκης δεν διακρίνεται για την ορθοπραξία του ή την αντιστοιχία έργων – λόγων.
Δυστυχώς τόσο στο θέμα του ΕΠΑΜ κόμματος – Μετώπου -υπήρξε ανακόλουθος, όσο και στο θέμα της δράσης του ΕΠΑΜ, η οποία είναι ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ, με όρους αποτελεσματικότητας.
Το αυτό πρόβλημα υπήρχε και με τα θέματα συνεργασίας με καναλάρχες, τα οποία προβλημάτισαν όλους τους συμπαθούντες τον κύριο Καζάκη.
Ελπίζω να υπάρξει καλύτερη συνέχεια από τον κύριο Καζάκη.
Η ανάκτηση της νομισματικής και δημοσιονομικής αυτεξουσίας είναι αναγκαία για την ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας. Δεν είναι ικανή από μόνη της αν την φέρει, διότι χρειάζονται παράλληλα και βαθιές μεταρρυθμίσεις, κυρίως στην ελληνική δημόσια διοίκηση. Οι όποιες διαφορές έχετε με τον Δ. Καζάκη δεν πρέπει να σκιάζουν αυτή την ατράνταχτη, επιστημονική πραγματικότητα!
Είναι αστειότητα να λέμε ότι “άμεση έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ επιθυμούν διακαώς οι Γερμανοί”. Το ευρώ έχει ωφελήσει τα μέγιστα τις χώρες που στηρίζουν την οικονομία τους στις μάλισιτα εξαγωγές, με πρώτη και καλύτερη την Γερμανία, την οποία η ίδρυση της Ευρωζώνης έβγαλε από το τέλμα στο οποίο είχε περιέλθει μετά την προσάρτηση της Ανατολικής περιοχής.
Η Δραχμή είναι απαραίτητη (ως πρώτο βήμα). Καζάκης, ξεΚαζάκης.