Αρχική » Η «τουρκική» στροφή του Πούτιν

Η «τουρκική» στροφή του Πούτιν

από Άρδην - Ρήξη

547ccf9bda99b

Από το ιστολόγιο του Σωτήρη Δημόπουλου

Η μονοήμερη επίσκεψη του Πούτιν στην  Άγκυρα αποδείχθηκε ότι μόνο τυπική δεν ήταν. Η ανακοίνωση του Ρώσσου προέδρου πως το σχέδιο του «South Stream» ναυαγεί ολοκληρωτικά, σηματοδοτεί και μια στροφή της πολιτικής της Μόσχας προς την Δυτική Ευρώπη.

Η Ρωσσία, καθ’ όλη τη διάρκεια της διακυβέρνησης από τον Πούτιν, ευελπιστούσε ότι εντέλει θα μπορούσε να αποκτήσει με την Ευρωπαϊκή Ένωση προνομιακές σχέσεις. Ήλπιζε ότι οι ευρωπαϊκές χώρες θα οδηγούνταν, λόγω των οικονομικών τους αναγκών, σε χειραφέτηση από την επιρροή των ΗΠΑ. Και πράγματι, με βασικό όπλο την ενέργεια η Ρωσσία κέρδισε σημαντικά ερείσματα. Στην πραγματικότητα, όμως, υπολόγισαν λάθος. Η Ουάσιγκτον εξακολουθεί να διατηρεί επί της Γερμανίας, αλλά και των περισσότερων κρατών μελών της ΕΕ, τον έλεγχο στις στρατηγικές τους επιλογές. Και αυτό το κατορθώνουν, πρωτίστως, μέσω της ταύτισης ποικίλων συμφερόντων με τις οικονομικές και πολιτικές τους ελίτ. Η διασύνδεσή τους είναι τόσο στενή που η πέρα από το επιτρεπτό απόκλιση προκαλεί ζημία για τις ίδιες. Αλλά και στην περίπτωση που εκδηλωθούν διαθέσεις αυτονόμησης, πάλι ελεγχόμενοι «εσωτερικοί μηχανισμοί» επαναφέρουν την «τάξη» -η Ελλάδα είχε ανάλογη πρόσφατη εμπειρία. Βέβαια, πάντα υπάρχει και το τελευταίο χαρτί: όταν η Ρωσσία αύξησε τη δραστηριότητά της ως προς την ενεργειακή της διείσδυση προς την Ευρώπη, που μαστίζεται από την οικονομική κρίση, ήλθε και η ώρα του πολέμου –στην Ουκρανία.

Ακόμη και την υστάτη στιγμή, όμως, ο Πούτιν ήλπιζε ότι η Ευρώπη, και ιδιαίτερα η Γερμανία, θα είχε διαφορετική προσέγγιση από τις ΗΠΑ. Γι’ αυτό μάλλον κράτησε και στο ζήτημα της ανατολικής Ουκρανίας πολύ περισσότερο συγκρατημένη στάση απ’ ότι θα ήθελε. Για να δώσει το περιθώριο σε χώρες της Ε.Ε. να αποστασιοποιηθούν ουσιαστικά από τη σκληρή γραμμή. Αυτό δεν έγινε. Το Βερολίνο στοιχήθηκε πίσω από τους Αμερικανούς. Οι τελευταίοι δε στον «πόλεμο των Βαλκανίων» κέρδισαν, μέσω των πρόσφατων εκλογών, τη χώρα-κλειδί Βουλγαρία, απ’ όπου θα περνούσε ο «South Stream». Ο Πούτιν από την Άγκυρα αναφέρθηκε ιδιαίτερα σε αυτήν και με σκληρά λόγια: «Αν η Βουλγαρία έχει χάσει τη δυνατότητα να συμπεριφέρεται ως κυρίαρχο κράτος, ας ζητήσει από την Κομισιόν τα χρήματα από το χαμένο κέρδος που θα είχε», δηλαδή 400 εκατομμύρια ευρώ ετησίως από τη μεταφορά φυσικού αερίου.

Οι δηλώσεις του βεβαίως αφορούσαν όχι μόνον την αδύναμη Σόφια αλλά και τις άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες που δεν τόλμησαν να αντιταχθούν στην Αμερική και προχώρησαν σε κυρώσεις εναντίον της Ρωσσίας λόγω της προσάρτησης της Κριμαίας. Και να τις προειδοποιήσει και για τα πιθανά προβλήματα που θα προκύψουν από την εξάρτησή τους από το «δυτικό διάδρομο», τους αγωγούς που περνούν από την Ουκρανία.

Από εκεί και πέρα ξεκινά η νέα στρατηγική της Μόσχας. Τα δώρα προς την Τουρκία,

  • ο στόχος των 100 δις δολ. στις εμπορικές τους συναλλαγές,
  • η κατασκευή του πυρηνικού σταθμού του Ακούγιου, 20 δις.δολ. ιδίοις εξόδοις,
  • η αύξηση της ποσότητας φυσικού αερίου κατά 13 δις. κ.μ. που της διοχετεύει μέσω του Blue Stream και
  • η έκπτωση της τιμής του κατά 6% από 1.1.15 που μπορεί να φθάσει έως 15%, αλλά πρωτίστως
  • ο νέος αγωγός που θα φθάνει στα ελληνο-τουρκικά σύνορα (!) με κατασκευή κόμβου που μπορεί να διοχετεύει αέριο στα Βαλκάνια και στην νότια Ευρώπη,

συνιστούν επιθετικές ρωσσικές κινήσεις, με αλλαγή μετώπου.

Οι συμφωνίες Πούτιν-Ερντογάν είναι συνέχεια της «ανατολικής» στροφής της Ρωσσίας, που ήδη ξεκίνησε με τις συμφωνίες με την Κίνα. Σε αυτή τη αλλαγή προσανατολισμού, χωρίς άλλο, συνέτειναν οι αμερικανικές πιέσεις, οι κυρώσεις, η πτώση των τιμών του πετρελαίου και η μεγάλη υποτίμηση του ρουβλίου. Η ανάγκη εναλλακτικών αγορών και αποφυγής του οικονομικού αποκλεισμού συνιστά επομένως ζωτική ανάγκη για τη Μόσχα. Η περαιτέρω αναμονή από πιθανές ευνοϊκές πολιτικές εξελίξεις στην Ευρώπη είναι επιζήμια. Αυτό δεν σημαίνει, βεβαίως, ότι δεν θα είναι παρούσα αν αυτές συμβούν στο μέλλον.

Από την άλλη, αν η Ευρώπη είναι ελεγχόμενη, η Τουρκία -που μη λησμονούμε ότι είναι μέλος του ΝΑΤΟ και αυτό έχει τη σημασία του για το πλαίσιο της σχέσης με τη Ρωσσία- έχει καταστεί, λόγω της αμερικανικής πολιτικής, ανεξέλεγκτη. Η πολιτική του νεο-οθωμανισμού κινείται σε δικές της συνισταμένες, ανεξάρτητες από τις επιδιώξεις των ΗΠΑ και της Δύσης. Τώρα, ασφαλώς, η Ουάσιγκτον καλείται να λύσει ένα πολύ δυσκολότερο κουβάρι από την μικρή και κατεστραμμένη Βουλγαρία ή την επίσης μικρή και υπό επιτροπεία Ελλάδα. Η αξία της Τουρκίας για τη διευθέτηση των προκλήσεων της Μέσης Ανατολής είναι αναμφίβολη. Και ο «σουλτάνος» έχει δική του ατζέντα. Η οικονομική ανάπτυξη είναι εκ των ων ουκ άνευ για την ευόδωση των σχεδίων των Ερντογάν-Νταβούτογλου.

Έτσι, Πούτιν και Ερντογάν έβαλαν στην άκρη τις τεράστιες διαφορές τους, όπως για τον πόλεμο στη Συρία και τους Τάταρους της Κριμαίας. Σε αυτά και οι δύο γνωρίζουν ότι είναι και θα παραμείνουν αντίπαλοι.

Για την Ελλάδα -της τρόικας, της οικονομικής δυσπραγίας και της πολιτικής αβεβαιότητας- οι εξελίξεις αυτές είναι τουλάχιστον ανησυχητικές. Αυτό δεν αφορά τη στάση της Ρωσσίας απέναντι στην Ελλάδα και στην Κύπρο, καθώς αυτή δεν προβλέπεται να αλλάξει λόγω των στενότερων οικονομικών σχέσεων της Μόσχας με την Άγκυρα. Σχετίζεται, όμως, με την αναβάθμιση της Τουρκίας. Ως εκ τούτου, προκύπτουν εύλογα ερωτηματικά γιατί επιλέχθηκε σε αυτήν ακριβώς τη συγκυρία –και με το «Μπαρμπαρός» πάντα στην Κύπρο- να επισκεφθεί ο Νταβούτογλου την Αθήνα. Ίσως ακόμη μια λάθος εκτίμηση, μετά από αυτήν για την κατάσταση της οικονομίας και των διαθέσεων των δανειστών απέναντι της κυβέρνησης.

ΣΧΕΤΙΚΑ

12 ΣΧΟΛΙΑ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ 2 Δεκεμβρίου 2014 - 14:53

Ο επίλογος του άρθρου…Ίσως ακόμη μια λάθος εκτίμηση, μετά από αυτήν για την κατάσταση της οικονομίας και των διαθέσεων των δανειστών απέναντι της κυβέρνησης…
Kαι το ερώτημα αναδύεται από μόνο του, γιατί οι διάφοροι πατριωτικοί κύκλοι θεωρούν ότι φταιν όλοι οι άλλοι εκτός από το πολιτικό σύστημα της χώρας που δεν κυβερνάει παρά λεηλατεί ανελέητα τον τόπο και τον σέρνει σε σύγχρονες μορφές διεθνοποίησης

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
diaxeiristis 2 Δεκεμβρίου 2014 - 15:05

Αγαπητέ φίλε να πάρετε να διαβάσετε το “Μια υπονομευμένη Άνοιξη” του Γιώργου καραμπελιά για να καταλάβετε για ποιους λόγους η Ελλάδα δεν έγινε ποτέ οικονομικά ανεξάρτητη και επίσης μια πολύ ωράια κλασική ταινία το Κουεμάντα. Για το πως λειτουργούσε και λειτουργεί ακόμα η αποικιοκρατία στις αποικιοκρατούμενες χώρες. Το πολιτικό μας σύστημα ευθύνεται για πολλά και πρώτα από όλα για την πρόσδεσή του και την εξάρτησή του από τα ξένα συμφέροντα. Και όπως έλεγε και ένας μεγάλος διανοούμενος (φρ. Φανόν) το πιο σημαντικό για τον αποικιοκρατούμενο είναι να καταλάβει ότι ο νους του, η σκέψη του είναι αποικιοκρατούμενη, όταν το καταλάβει αυτό θα έχει κάνει το πρώτο βήμα για την απελευθέρωσή του. Οι αποικιοκρατούμενοι άνθρωποι έχουν και το εξαρτημένο και εκβιαζόμενο πολιτικό σύστημα που τους αξίζει.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΓΚυ 2 Δεκεμβρίου 2014 - 15:23

Το έχουμε διαβάσει αγαπητέ διαχειριστά και είναι έξοχο ως ερμηνεία για τη διαχρονία εξάρτησης και λοιπά. Αυτό όμως που θέτει ο κύριος Παπαδόπουλος είναι και μια διάσταση που δεν θέτει το κείμενο. Δηλαδή, η εσωτερική, που διαρκώς υποβαθμίζεται και υποβαθμίζετε. Εγώ θα πρόσθετα και τον παράγοντα Ρωσσία (με δυο σ;) που διαρκώς αναφαινόταν ως η “λύσις”, λες και ξεχνάμε τα ορλωφικά ή το Δεκέμβρη του 44. Αυτό που πρέπει να συνειδητοποιηθεί είναι το “Τουρκιάς φρεγάτες, Γερμανού επενδύσεις, Αμερικάνου βάσεις, Ευρωπαίου αποφάσεις, Ρώσ(σ)ου αλλαξοκωλιές, Έλληνα εφαρμογές” για να εκτελέσω στην κυριολεξία το μεγάλο μας Σολωμό. Η πολιτική των εξουσιοφρενών είναι πάντα βρόμικη υπόθεση. Απλά δεν πρέπει να περιμένουμε τίποτε. Μόνο οι λαοί και τα κινήματα.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Μπάμπης 2 Δεκεμβρίου 2014 - 16:33

Το πρόβλημα είναι ότι η Ελλάδα δεν υφίσταται ως χώρα. Δεν διαθέτει βάρος, ούτε αξιοπιστία. Οι πολιτικές της ηγεσίες αριστεράς και δεξιάς είναι για το τσίρκο, ενώ επιπλέον, οι αξιόπιστες συλλογικότητες με σοβαρότητα που υπάρχουν στην κοινωνία είναι ελάχιστες και στα σπάργανα (μοναδική πραγματικά σοβαρή είναι το άρδην).
Η Ρωσία όπως και κάθε χώρα κάνει συμφωνίες μόνο με χώρες που έχουν στοιχειώδη σοβαρότητα και όχι με χώρες των οποίων οι πολιτικές ηγεσίες (αλλά και ο λαός σε μεγάλο ποσοστό) επιλέγουν την εκούσια αυτοεξαφάνισή τους και την παράδοσή τους στον κάθε επιβήτορα, με αντάλλαγμα μια συνταξούλα για να έχουν και τα εγγονάκια μας να πίνουν τον φραπέ τους στις καφετέριες…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Μιχάλης Τσολάκης 2 Δεκεμβρίου 2014 - 17:52

Σίγουρα οι εξελίξεις είναι ανησυχητικές αλλά ας μην παρασυρόμαστε ! Η Ρωσία και η Τουρκία ήταν , είναι και θα παραμείνουν γεωπολιτικοί εχθροί ! Βέβαια, καλό θα ήταν να υπήρχε και ανεξάρτητη ελληνική πολιτική αλλά……!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ 2 Δεκεμβρίου 2014 - 20:27

1. Οι Ρωσία με την Τουρκία είχαν κόντρες και πολέμους όπως είχε και το δίδυμο Γερμανία-Γαλλία αλλά γωπολιτικά δεν ήταν και δεν είναι εχθροι ασύμβατοι. Η κατάρρευση της Ρωσίας συμπίπτει με αυτήν της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο.
2. Το βιβλίο Μια υπονομευμένη άνοιξη το γνωρίζω, είναι μια προσέγγιση με την οποία προσωπικά δεν συμφωνώ, για παράδειγμα ως αντίλογο θα μπορούσα να αναφέρω ότι τα ιστορικά σχήματα που χρησιμοποιεί δεν ισχύουν μόνο για τους Έλληνες αλλά και για τους Οθωμανούς, ο Έλληνας πέρα από την περιοχή του δεν έβλεπε το παραπέρα, ο Οθωμανός ήταν αυτός που έπρεπε να αντέξει την πίεση των Δυτικών και των Ρώσων για να μην πολτοποιηθεί η Ανατολική Μεσόγειος, και εδώ έχουμε μία ακόμα καθόλου τυχαία σύμπτωση, η διάλυση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας σήμανε το τέλος του περιφερειακού ιστορικού Ελληνισμού. Εξαρτημένη συμπεριφορά παρουσίαζαν οι Έλληνες που μετακινήθηκαν για να κάνουν μπίζνες όχι αυτοί που γνωρίζαν ότι ζούσαν στις πανάρχαιες πατρίδες τους, δεν είχαν όλοι τον έμπορα Οδυσσέα μέσα τους, οι περισσότεροι ξέραν ότι δεν είχαν βγει σε περιπέτεια αλλά ότι ζούσαν στο προαιώνιο σπίτι τους, αλλά ακόμα και έτσι τα τζάκια που ρημάξαν την Ελλάδα δεν ήταν βγαλμένα από τον εξαρτημένο εμπορικό Εληνικό κόσμο της διασποράς, μπορεί κανείς να πει και άλλα
3. Μια ερώτηση, ο Καλεντερίδης και ο Κρανιδιώτης τι στο καλό προσφέρουν στην πατρίδα πέρα από το ιδιοτελές μίσος τους για την Αριστερά; Ξέρετε κάτι κύριε Καραμπελιά, η Ελλάδα πεθαίνει και η αγωνία κάνει πολύ θόρυβο που έλεγε και ο Βέγγος στην ταινία

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
George 4 Δεκεμβρίου 2014 - 17:05

Σαν απλος αναγνωστης ρωταω κε Παπαδοπουλε: Απο που βγαλατε το συμπερασμα οτι ο Καλεντεριδης εχει ιδιοτελες μισος για την αριστερα;
Οταν ξεστομιζουμε χαρακτηρισμους για συγκεκριμενα προσωπα, καλα ειναι να τους στηριζουμε και σε καποια επιχειρηματα. διαφορετικα το σχολιο θα μπορουσε να χαρακτηρισθει το λιγοτερο ως κακοβουλο.
Η μηπως θα κινδυνευουμε σε λιγο ακομα και εμεις που ειμαστε αριστεροι και κανουμε κριτικη (ως οφειλουμε) στο συριζα’ να χαρακτηρισθουμε οτι μισουμε την αριστερα;
Και ρωταω ιδιαιτερα για τον Καλεντεριδη γιατι εχω παρακολουθησει καποια αρθρα του και το συμπερασμα που εβγαλα ειναι αντιθετο με το δικο σας.

ΥΓ 1) Καποτε θα πρεπει να κανουμε μια συζητηση για το τι θα πει αριστερα. Γιατι στην Ελλαδα και στην Ευρωπη την εχουμε εκφυλισει τη λεξη.
ΥΓ 2) Ο αριστερος κραταει στο ενα χερι την κιθαρα του και στο αλλο το οπλο του για να υπερασπιστει την πατριδα του (βλεπε Κουβα) . Υπο αυτη την εννοια ο Καλεντεριδης ειναι πολυ περισσοτερο αριστερος απο πολλους αλλους που δηλωνουν αριστεροι και δινουν το Αιγαιο στους Τουρκους…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Μιχάλης Τσολάκης 5 Δεκεμβρίου 2014 - 19:08

Θα συμφωνήσω για τον Καλεντερίδη! Ο …..Φαήλος βέβαια είναι άλλη ιστορία όπου η επιστήμη σηκώνει ψηλά τα χέρια!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Common sense 3 Δεκεμβρίου 2014 - 02:10

Βλέποντας το επί των τιμών άγημα για την άφιξη του Πούτιν στην Τουρκία αναρρωτιέμαι με τι καρδιά θα παρουσιάσουν όπλα οι οπλίτες οποιουδήποτε Ελληνικού στρατιωτικού αγήματος στο Νταβούτογλου και την τουρκοπαρέα του όταν έρθουν για “επίσκεψη”….
Άσε που ο Νταβούτογλου θέλει να κάνει και “ιδιωτική” επίσκεψη στη Θράκη…
http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=655796

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
George 4 Δεκεμβρίου 2014 - 17:43

Αν παρατηρησει κανεις τον χαρτη του Hutington (συγκρουση των πολιτισμων) θα δει οτι απο το Ορθοδοξο μπλοκ λειπει η Κωσταντινουπολη, η Μικρα Ασια και τα υπολοιπα εδαφη του Βυζαντιου. Επιπλεον τωρα το ”ορθοδοξο μπλοκ” στερειται και τις Βαλκανικες χωρες που πρακτικα ειναι υπο τον ζυγο του ΄΄αμερικανικου-δυτικοευρωπαικου μπλοκ”.Αυτο εχει τεραστια σημασια γιατι αυτα ειναι εδαφη που εχουν μεγαλες οικονομικες-εμπορικες και πολιτιστικες δυνατοτητες. Το οτι δεν εκδηλωνουν αυτες τις δυνατοτητες συμβαινει διοτι βρισκονται υπο δυτικοευρωπαικο και ισλαμικο ζυγο.
Οι τεραστιες οικονομικο-πολιτιστικες δυνατοτητες της γεωγραφιας του παλαι ποτε Βυζαντιου εξηγουνται καλα και στην παγκοσμια ιστορια που ειχε εκδοθει πριν πολλα χρονια απο την Ακαδημια επιστημων της πρωην ΕΣΣΔ. Οπου ομως οι Ρωσοι ιστορικοι εκτιμουν ιδιαιτερα την γεωπολιτικη και υποτιμουν επιδεικτικα και επικινδυνα τον ρολο του Ελληνισμου μεσα σε αυτο χωρο.
Η Ρωσια παντα αγκομαχουσε και παντα θα αγκομαχει οικονομικα αν δεν το καταλαβει αυτο και δεν αλλαξει μυαλα. Αυτο ηταν το αιωνιο γεωπολιτικο τους λαθος’ οτι στρεφονταν προς τους Γαλλο-Γερμανους ενω θα επρεπε να στραφουν προς τους ”υποδουλους Βυζαντινους τους αδερφους”
Οσες συνεργασιες και να κανουν με τους Τουρκους, αυτοι θα παραμενουν παντα ξενοι, κυριως λογο της θρησκειας που καθιστα την Τουρκια ”ανεπιδεκτη” σε οποιαδηποτε ”ορθοδοξη πνευματικη” επιρροη. Αυτο το ξερουν οι δυτικοι και γι’ αυτο εχουν στηριξει και χωσει την Τουρκια στο μαλακο υπογαστριο των Ρωσων.
Με τις οικονομικες συνεργασιες το μονο που θα πετυχουν οι Ρωσοι θα ειναι να ξαναδυναμωσουν την Τουρκια και να ξαναβρεθουνε στη θεση που ηταν καποτε, οταν εκαναν πολεμο με την Τουρκια και εχασαν.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ 5 Δεκεμβρίου 2014 - 02:31

Μα θα καθήσω μπροστά από ένα μηχάνημα για να αποδείξω-σε ποιον άραγε; Kαι δεν το λέω υποτιμητικά για εσάς George- τι είναι ο Καλεντερίδης; Το έχω γράψει στον ίδιο για ποιους λόγους τον θεωρώ πατριδοκάπηλο για να μην πω και εγώ με την σειρά μου τίποτα χειρότερο που να ταιριάζει περισσότερο στο τι είναι. Δεν υπερασπίζομαι την Αριστερά απέναντι στον Καλεντερίδη, παρακολουθώ τι γίνεται και αυτό που έγραψα το κάνει συστηματικά, γράφω για ιδιοτελές μίσος όχι για ιδεολογικό, ο ιδεολόγος από το πάθος του μπορεί να γίνεται εμπαθής αλλά ως ιδεολόγος που είναι χαρακτηρίζεται από εντιμότητα, εδώ έχουμε άλλη περίπτωση. Προσπαθούν να αποσοβήσουν τις ευθύνες τους για τα χάλια του τόπου δείχνοντας με το δάχτυλο τους Τούρκους και την ανεύθυνη για αυτούς Αριστερά. Εδώ δημιοσεύουν ένα σωρό άρθρα και σχόλια για την συμπεριφορά της Τουρκίας απέναντι στους Σύριους και δεν βρήκαν δύο λέξεις να γράψουν για το πρόβλημα των Συρίων προσφύγων στην Αθήνα. Όχι αριστερός δεν είναι αλλά ούτε καν πατριώτης, μα δεν βλέπετε τι γίνεται, άνθρωποι με γνώσεις, βιβλία κ.τ.λ. αποδεικνύονται η λειψοί ή ιδιοτελείς, η κρίση τους έβαλε όλους στην πραγματική τους θέση και έπεται και συνέχεια

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
George 7 Δεκεμβρίου 2014 - 16:02

Την δεξια στην Ελλαδα την ξερουμε, δεν περιμενε κανεις κατι καλλυτερο από αυτους. Όμως η δεξια δεν θα μπορουσε ποτε και δεν μπορει ουτε τωρα από μονη της να κανει μεγαλη ζημια στην Ελλαδα. Για τον απλουστατο λογο ότι δεν μπορει να περασει τις πολιτικες της μονη της. Συνανταει παντα μεγαλη αντισταση ακομα και από αυτους τους ιδιους τους δεξιους. Τον ποιο βρωμικο ομως και υπουλο ρολο εναντιον της Ελλαδας καταφερε και τον επαιξε η αριστερα η οποια καταφερε και περασε τις χειροτερες πολιτικες για να διαλυθει η χωρα.
Η δεξια και η αριστερα είναι η Σκυλλα και η Χαριβδη που κατασπαρασουν τον Ελληνισμο. (Και μαζι με εμας και τους Συρους προσφυγες…).

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΑΦΗΣΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ