Αρχική » Για μια πολιτική άμεσης αντιμετώπισης της Χρυσής Αυγής

Για μια πολιτική άμεσης αντιμετώπισης της Χρυσής Αυγής

από admin



του Θόδωρου Ντρίνια από το Άρδην τ. 90 που κυκλοφορεί

Τώρα που φαίνεται πως ο ξεκάθαρος κερδισμένος των πολιτικών εξελίξεων, από τις εκλογές του Μαΐου και μετά, είναι η Χρυσή Αυγή, τώρα έρχεται και η ώρα για να ασχοληθούμε σοβαρά με το πώς το φαινόμενο αυτό θα αναχαιτιστεί. Στον σχετικό δημόσιο διάλογο που έχει αναπτυχθεί, για άλλη μια φορά, φαίνεται να υπερτερεί η διάθεση να τονιστούν οι αιτίες που οδήγησαν στη γιγάντωση της δολοφονικής συμμορίας, παρά να προταθεί ένα πολιτικό πρόγραμμα άμεσης αντιμετώπισης του φαινομένου πριν αυτό γυρίσει και μας καταπιεί. Κάτι τέτοιο είναι «φυσιολογικό» καθώς είναι βολικότερο να εντοπίζεις αιτίες –έτσι συν τοις άλλοις μπορείς να δικαιολογείς τη δική σου ιδεολογική ή ιδεοληπτική τοποθέτηση και να επιρρίπτεις ταυτόχρονα τις ευθύνες στους «αντίπαλους» πολιτικούς και ιδεολογικούς χώρους– παρά να προτείνεις και κυρίως να επιδιώκεις λύσεις. Την παθολογία αυτή τη βιώσαμε επαρκώς εντός του ευρύτερου αντιμνημονιακού κινήματος, τα τελευταία δύο χρόνια και δυστυχώς θα αναγκαστούμε να ζούμε μαζί της για αρκετό διάστημα ακόμα, καθώς αποτελεί δείκτη της ωριμότητας (ή της ανωριμότητας) του ευρύτερου πολιτικού σκηνικού.
Στο παρόν σημείωμα, λοιπόν, ο γράφων δεν θα ασχοληθεί με το «γιατί» ή το «πώς» η Χρυσή Αυγή έφτασε να δίνει τον τόνο στην πολιτική πραγματικότητα –άλλοι φίλοι και σχολιαστές του πολιτικού χώρου μου, της Κίνησης Πολιτών «Άρδην», το έχουν ήδη κάνει επαρκώς– αλλά με το «πώς» θα της κοπεί το μπόι πριν γιγαντωθεί κι άλλο και μετατραπεί σ’ ένα θανάσιμο κοινωνικό και εθνικό κίνδυνο. Πριν καταλήξουμε στο διά ταύτα, όμως, πρέπει να γίνει αναφορά σε δύο πολύ συχνές, λανθασμένες κατά τη γνώμη μου, απόψεις σχετικά με τη Χρυσή Αυγή, οι οποίες φαίνεται να μπλοκάρουν ή να μην αναγνωρίζουν ως επείγουσα την προσπάθεια άμεσης πολιτικής αντιμετώπισης της συμμορίας. Η πρώτη θεωρεί το φαινόμενο παροδικό που γρήγορα θα ξεφουσκώσει και άρα υπάρχουν σοβαρότερα ζητήματα να ασχοληθούμε (π.χ. μνημόνιο, μετανάστευση, κ.λπ.). Η δεύτερη συμψηφίζει την ακροδεξιά βία με την ακροαριστερή (λιγότερο) και την αναρχική (κυρίως) βία, της οποίας την έξαρση βιώσαμε από το 2008 και μετά, θεωρώντας ότι το πρόβλημα δεν είναι αποκλειστικά η Χρυσή Αυγή αλλά η πολιτική βία εν γένει. Πρακτικά, και οι δύο απόψεις υπερτονίζουν αυτά που θεωρούν ως αιτίες (συχνά πραγματικές) που δημιούργησαν το φαινόμενο –η οικονομική κρίση, το μνημόνιο, ο εθνομηδενισμός, η διάχυτη βία, κ.λπ.– και υποτιμούν το φαινόμενο ως τέτοιο. Υπονοείται ότι, αν αντιμετωπιστούν οι αιτίες που το δημιούργησαν, τότε αυτομάτως και το φαινόμενο Χρυσή Αυγή θα μαραζώσει χωρίς να χρειάζεται να κοπιάσουμε ιδιαίτερα ή να του δώσουμε και πολύ σημασία. Η θεώρηση αυτή άθελά της αγνοεί δύο στοιχεία: Πρώτον, οι παράγοντες που επιδρούν στη διαμόρφωση ενός συγκεκριμένου πολιτικού ή κοινωνικού φαινομένου λειτουργούν για ένα μακρύ χρονικό διάστημα πριν παραχθεί και βγει στην επιφάνεια το συγκεκριμένο αποτέλεσμα (εν προκειμένω, η πολιτική άνοδος μιας ναζιστικής συμμορίας), άρα και η συνολική αναίρεσή τους θα χρειαστεί μια αργόσυρτη και επώδυνη μακρά χρονική περίοδο και όχι μια στιγμή (το τονίζουμε συχνά αυτό για την ίδια την αντιμετώπιση της θανάσιμης κρίσης που έχει τυλίξει τον ελληνικό λαό και τη χώρα μας). Δεύτερον, τα κοινωνικά και πολιτικά φαινόμενα δεν λειτουργούν με ένα γραμμικό αυτοματισμό του τύπου «τραβάω την πρίζα, σβήνει το ψυγείο». Αναδύονται μέσα από την μακρά αλληλεπίδραση πολλών παραγόντων (αιτιών) και, από τη στιγμή που θα βγουν στο φως, αποκτούν μια δική τους αυτόνομη δυναμική, συμβάλλοντας πλέον και τα ίδια στην αλλαγή/διαμόρφωση της κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας. Συνεπώς:
Α) Η Χρυσή Αυγή δεν είναι μια απλή ακροδεξιά ή εθνικιστική οργάνωση αλλά μια ξεκάθαρα νεο-ναζιστική οργάνωση που, πριν μερικά χρόνια, έμοιαζε με αντίστοιχες δυτικοευρωπαϊκές νεο-ναζιστικές συμμορίες, που κινούνταν στο πολιτικό περιθώριο ή γνώριζαν προσωρινή άνθηση σε έκτακτα γεγονότα (π.χ. έξαρση μετανάστευσης, τρομοκρατικά χτυπήματα, κ.λπ.). Σήμερα, με τη μαζικοποίηση και τη βιαιότητά της, μοιάζει περισσότερο με αντίστοιχες συμμορίες που λυμαίνονται τις μεγαλουπόλεις την Ανατ. Ευρώπης και δημιουργήθηκαν μέσα από την τρομακτική κοινωνική κατάρρευση, που προκάλεσε η μετάβαση από τα αυταρχικά σοσιαλιστικά καθεστώτα σε ληστρικά νεο-φιλελεύθερα, μετά το ’89. Και πάλι, όμως, διαφέρει από όλες τις προηγούμενες, στον βαθμό που λειτουργεί πια σε συνθήκες όχι απλά βαθύτατης κοινωνικής κρίσης αλλά και πολιτικού κενού, γεγονός που πολλαπλασιάζει την επικινδυνότητά της καθώς της προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού της από πολιτική γκρούπα/συμμορία σε πολιτικό κίνημα!
Β) Η Χρυσή Αυγή δεν είναι αποτέλεσμα πολιτικής παρθενογένεσης αλλά μια κομβική στιγμή μιας μακρόχρονης πορείας ανασυγκρότησης ενός επιθετικού, ριζοσπαστικού, δεξιού συντηρητισμού, ο οποίος έκανε τη δυναμική του εμφάνιση αρχικά μέσω της γελοιογραφικής εκδοχής του ΛΑΟΣ και του Καρατζαφέρη και σήμερα ριζοσπαστικοποιείται τάχιστα, προϊούσης της ολικής κρίσης του νεοελληνικού σχηματισμού, συσπειρώνοντας ευρύτερα τμήματα του πληθυσμού πέραν της παραδοσιακής ελληνοχριστιανικής δεξιάς. Αν φυσικά δεν αντιμετωπιστεί πολιτικά, η πορεία μετεξέλιξης αυτού του χώρου προς ακόμα πιο ριζοσπαστικές εκδοχές θα είναι η φυσιολογική εξέλιξη, με δεδομένο το δυσμενέστατο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον.
Γ) Η βίαιη πολιτική πρακτική της Χρυσής Αυγής δεν μπορεί να εξισώνεται με την αντίστοιχη πρακτική των ποικίλων αναρχικών ομάδων –η οποία συχνά παίρνει εξίσου αποτρόπαιες μορφές, ανάλογες με τη ναζιστική βία (μηδενισμός, περιφρόνηση της ανθρώπινης ζωής, μεταφυσική λατρεία της βίας και της καταστροφής, θέληση για δύναμη κ.λπ.)– για τον απλό λόγο ότι, πίσω από τη βία και την πρόκληση του χάους ή μάλλον διά μέσω αυτών, η Χρυσή Αυγή επιχειρεί να επιβάλει το πολιτικό της πρόγραμμα, το οποίο είναι σαφέστατα αντιδημοκρατικό, δολοφονικό και ρατσιστικό, ενώ, αντίθετα, οι αναρχικές ομάδες δεν έχουν άλλον πολιτικό ορίζοντα πέραν της καταστροφής, του χάους και της πρόκλησης της αντίδρασης του κράτους.
Δ) Επίσης, καθόλου τυχαία δεν είναι η εμφυλιοπολεμική, στην κυριολεξία, ρητορική που επιλέγει η ηγεσία του κόμματος/συμμορίας από τη στιγμή που κατέκτησε τα κοινοβουλευτικά έδρανα: τα τάγματα εφόδου της οργάνωσης μετονομάζονται σε «τάγματα ασφαλείας» στη Μεσσηνία, λαμπρές προπαγανδιστικές τελετές στήνονται στον Γράμμο και το Βίτσι και στην «πηγάδα του Μελιγαλά», συχνότατες αναφορές γίνονται για τον «πατριωτικό» ρόλο της Εθνικής Κυβερνήσεως (δηλ. της Χούντας του 1967-74), κ.ο.κ. Η Χρυσή Αυγή προσπαθεί με κάθε τρόπο να ξύσει τις διχαστικές πληγές του παρελθόντος στο αποχαυνωμένο και αποκαμωμένο λαϊκό σώμα για να τις κάνει ξανά να ματώσουν, ματώνοντας τον τόπο. Ούτε τυχαία είναι η προσπάθεια να προβοκάρει κάθε προσπάθεια αντιμετώπισης της λαθρομετανάστευσης (οργάνωση αντισυγκεντρώσεων για τα κέντρα κράτησης, συνεχείς επιθέσεις σε νόμιμους μετανάστες, κ.λπ.) ή να προκαλέσει χάος σε εθνικά ευαίσθητες περιοχές (έφοδος με μοτοσυκλέτες σε τζαμί στη Θράκη την τελευταία μέρα του Ραμαζανιού), τιμώντας έτσι τις πιο σκοτεινές εκδοχές της ελληνικής ακροδεξιάς (ΕΣΠΟ, Γκοτζαμάνηδες, ΕΟΚΑ Β΄). Με όπλο τον τραμπουκισμό, την προβοκάτσια, το ψέμα, η Χρυσή Αυγή επιδιώκει τον εσωτερικό διχασμό και το χάος για να μπορέσει, μέσα από τους καπνούς και το αίμα, να στήσει θεσμούς μιας παράλληλης εξουσίας που θα αμφισβητήσει την έστω κολοβή και παρηκμασμένη αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία με τη ναζιστική δυστοπία.
Ε) Τέλος, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι, όλα αυτά τα χρόνια, η Χρυσή Αυγή προστατευόταν μέσα σε κρατικές ή παρακρατικές ρεζέρβες και σε κύκλους του κοινού ποινικού δικαίου που σχετίζονται με αυτές τις παρακρατικές και συχνά πρακτόρικες ρεζέρβες. Ούτε πρέπει να αγνοούμε το γεγονός ότι αν η κοινωνική σύγκρουση στην Ελλάδα ενταθεί, σε σχέση με τις μνημονιακές πολιτικές, υπάρχουν κύκλοι του κράτους και των μνημονιακών ελίτ που θα καλόβλεπαν την τραμπούκικη και εμφυλιοπολεμική δράση της Χρυσής Αυγής σαν ένα μέσο για να καταστείλουν ή να εκτρέψουν τις λαϊκές και πατριωτικές αντιστάσεις.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, η πολιτική αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής θα πρέπει να είναι άμεση, σκληρή και χωρίς αναστολές. Διακυβεύονται πολύ περισσότερα από τον απλό εξευτελισμό ενός ήδη εξευτελισμένου πολιτικού συστήματος. Δύο λύσεις άμεσης αντιμετώπισης του φαινομένου ουσιαστικά πέφτουν στο τραπέζι. Η μία, είναι η «στρατιωτική» αντιπαράθεση με την Χρυσή Αυγή στο ίδιο της το πεδίο, το πεζοδρόμιο και η «στρατιωτική» κατανίκησή της. Με βάση την παραπάνω ανάλυση, μια τέτοια «λύση» είναι ακριβώς αυτό που επιδιώκει η Χρυσή Αυγή αυτή τη στιγμή! Και δυστυχώς είναι έτοιμοι να της το προσφέρουν ο αναρχικός συμμοριτισμός και τμήμα του ανεγκέφαλου αριστερισμού.
Η άλλη λύση, που υποστηρίζει και ο γράφων το σημείωμα, είναι η συγκρότηση ενός πλατιού πολιτικού και κοινωνικού μετώπου που θα βάλει σαν κύριο στόχο του την απαγόρευση λειτουργίας της Χρυσής Αυγής και την καθαίρεση των βουλευτών της. Μια δολοφονική οργάνωση, η οποία διαπιστωμένα: απειλεί έμπρακτα με κατάλυση του πολιτεύματος, αντιποιείται τις αστυνομικές και δικαστικές αρχές, οργανώνει (και επαίρεται γι αυτό) τάγματα εφόδου με επικεφαλής βουλευτές της, οργανώνει πογκρόμ σε βάρος ανυπεράσπιστων μεταναστών ή πολιτικά αντιπάλων, δεν αποτελεί θέμα πολιτικής αντιμετώπισης αλλά δικαστικής και αστυνομικής. Είναι αδιανόητο η παραπάνω πολιτική πρακτική και στόχευση να χρηματοδοτείται με χρήματα του ελληνικού λαού και να διευκολύνεται με τις πρόνοιες του συστήματος για τα κοινοβουλευτικά κόμματα. Εφ’ όσον η ηγεσία της Χρυσής Αυγής απειλεί να φέρει την πολιτική αντιπαράθεση με το «προδοτικό πολιτικό σύστημα» στο πεζοδρόμιο, ας το κάνει χωρίς όμως τα λεφτά, τους πόρους και την ασυλία που της προσφέρει το ίδιο το «προδοτικό πολιτικό σύστημα». Μια τέτοια εξέλιξη δεν αποστερεί τη Χρυσή Αυγή μόνο από κρίσιμους για την οργανωτική της ανάπτυξη πόρους αλλά προκαλεί και σαστισμάρα ή ανησυχία και στα άρτι και αθρόως εγγεγραμμένα μετά τις εκλογές νεαρά μέλη της, αποκόπτοντας τη δυναμική στρατολόγησης που έχει αναπτύξει. Ας μην ανησυχούν, λοιπόν, αρκετοί φίλοι ότι μια τέτοια κίνηση θα «ηρωοποιούσε» την Χρυσή Αυγή στα μάτια του κόσμου. Ο «κόσμος» που προσεγγίζει τη ναζιστική οργάνωση είναι κόσμος που έλκεται από το Κράτος και την Ισχύ, το Νόμο και την Τάξη. Συνεπώς, όταν ο νόμος και το κράτος στρέφεται ενάντια στην οργάνωση, περισσότερο ο κόσμος τους θα «μουδιάσει» παρά θα εξεγερθεί. Επιπροσθέτως, η «ηρωοποίηση» χρειάζεται και ήρωες. Και μόνο τέτοιους δεν μπορείς να χαρακτηρίσεις τα θρασίμια που αποτελούν τον σκληρό πυρήνα της οργάνωσης ή τους δεκάδες καφενόβιους νεαρούς και τα χουλιγκανάκια που στρατολογούνται εσχάτως. Τέλος, η κίνηση αυτή αποθαρρύνει και πλευρές του κράτους ή των αρχουσών ελίτ, που θα επιθυμούσαν, για τους δικούς τους λόγους, να «παίξουν» με τη Χρυσή Αυγή, να το πράξουν με μια παράνομη πλέον οργάνωση.
Τελειώνοντας, είναι σαφές ότι η αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής θα πρέπει να είναι πολιτική και άμεση, με όρους νομιμότητας. Κανένας δισταγμός ή συμψηφισμός δεν θα πρέπει να μας εμποδίσει από κάτι τέτοιο. Είναι τέτοια η κοινωνική κατάρρευση και το πολιτικό κενό στη χώρα αυτή τη στιγμή, τέτοιος ο ιδεολογικός αφοπλισμός του λαού, που αν το φαινόμενο Χρυσή Αυγή δεν αρχίσει να αντιμετωπίζεται από τώρα, θα καταστεί ανεξέλεγκτο, ακόμα και με κάποια άλλη μορφή. Φυσικά, η πρόταση για άμεση πολιτική δράση εναντίον της εγκληματικής νεο-ναζιστικής οργάνωσης με τίποτε δεν σημαίνει ότι οι αιτίες και οι παράγοντες που οδήγησαν στην ανάδυση του επικίνδυνου και θλιβερού αυτού φαινομένου παύουν να είναι ενεργοί. Το αντίθετο. Γι’ αυτό και, μαζί με την άμεση πολιτική δράση, οφείλει να ενταθεί ο μακρύς, δύσκολος και επώδυνος αγώνας για αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης και των πολιτικών του μνημονίου και κυρίως η ιδεολογική και προγραμματική δουλειά που απαιτείται γι’ αυτό.
Ο πολιτικός χώρος της Κίνησης Πολιτών Άρδην οφείλει να πάρει την πολιτική πρωτοβουλία για μια συνολική αντεπίθεση απέναντι στην Χρυσή Αυγή και να θέσει άμεσα το αίτημα του να τεθεί εκτός νόμου η νεο-ναζιστική οργάνωση. Σαν χώρος, το «Άρδην», είναι απαλλαγμένος από τα πολιτικά «αμαρτήματα» της άγνοιας, της υποτίμησης των πολιτικών και κοινωνικών φαινομένων, του σνομπισμού και του εθνομηδενισμού. Σε ανύποπτο χρόνο (εδώ και πάνω από δέκα χρόνια), παράλληλα με την πατριωτική του δράση και με συνεχή αφιερώματα, είχε κρούσει τον κίνδυνο για φαινόμενα όπως η αρχαιολατρία, η ουφολογία, η συνομωσιολογία, η ελλαδεμπορία, κ.λπ. και είχε προειδοποιήσει ότι αποτελούσαν πρόδρομα φαινόμενα που σχετίζονται με την ανάπτυξη ενός ιδιότυπου εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος στο μέλλον. Τώρα που το μέλλον είναι παρόν, το «Άρδην» πρέπει να μπει μπροστά στον αγώνα για τη συντριβή αυτού του κινήματος.
Άρδην: Διαβάστε το σχετικό εκτενές αφιερωμα στις σελίδες 23-76 .

του Νικόλα από το Άρδην τ. 90

ΣΧΕΤΙΚΑ

16 ΣΧΟΛΙΑ

Πέτρος Ευδόκας 1 Οκτωβρίου 2012 - 11:20

Ορίστε μερικές σκέψεις~σχόλια:

1. Ο φασισμός θεριεύει προσποιούμενος πως έχει πρόγραμμα δράσης δια του οποίου έμπρακτα πραγματώνει τα ορθά και δίκαια που είτε αποτυγχάνει, παραλείπει ή αποφεύγει να κάμει η Αριστερά. Σε εκείνο το πολιτικό κενό μπαίνει και ανδριώνεται ο φασισμός.

Η μόνη αληθινή λύση είναι ΝΑ ΚΑΜΕΙ η Αριστερά εκείνα που τώρα αποτυγχάνει, παραλείπει ή αποφεύγει να κάμει.

2. Μερικά σύντομα αναγνώσματα

“Είναι ιστορικά και επιστημονικά αποδεδειγμένη αλήθεια το ότι παντού και πάντα όταν η Αριστερά – και δή η Σοσιαλιστική Αριστερά – εγκαταλείπει, αγνοεί ή εναντιώνεται στους εθνικούς πόθους και ανάγκες του λαού, αυτά γίνονται αμέσως αντικείμενο εκμετάλλευσης από τον Φασισμό”

Πως εδραιώνεται και θεριεύει ο Φασισμός
Μέρος Α:
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2009/12/blog-post_28.html?showComment=1270887627169#c1587739940392200357

Μέρος Β:
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2009/12/blog-post_28.html?showComment=1270903625972#c3858726480429476524

Σπρώχνουν το Λαό στο Φασισμό
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2009/12/blog-post_27.html

Μελανοχίτωνες ~ Ερυθροφασίστες: τα Ναρκοπέδια της Επερχόμενης Σύγκρουσης
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2010/07/blog-post_28.html

Ορθοδοξία, Μοναρχισμός, Βυζαντινισμός, Χειραγώγηση, Λογοκρισία και Αποσιώπηση
http://web.archive.org/web/20071130023737/http://ellinika-cyprus.indymedia.org/newswire/display/342/index.php

εναλλακτική διεύθυνση:
http://cyprusindymedia.org/Orthodoxia,Monarxismos,Byzantinismos.html

3. Είναι παραίσθηση η αναφορά στην ΕΟΚΑ β ως “ακροδεξιά” ή πρωτο-φασιστική οργάνωση. Αυτή η ψευδο-ανάλυση (ουσιαστικά σύνθημα) εκ μέρους της Κυπριακής και Ελλαδικής Αριστεράς είναι ένας από τους λόγους που σήμερα υπάρχει η Χρυσή Αυγή και το ΕΛΑΜ.

Ο Γρίβας επί εποχής ΕΟΚΑ β, ήταν σίγουρα πρώην βασιλόφρων και εθνικιστής, αλλά καθόλου φασίστας. Ήταν αφοσιωμένος στον αντιχουντικό αγώνα μέχρι θανάτου. Είχε πτωχή και πεπερασμένη αντίληψη για την πολιτική. Ήταν αυταρχικός πέραν των παθολογικών ορίων. Δεν ήταν ικανός για δημοκρατική συνεργασία με την πολιτική ηγεσία της Ενωτικής παράταξης. Αλλά κρατούσε την ΕΟΚΑ β με την ορθώς νοούμενη πειθαρχία. Ουδέποτε κτύπησε ΤουρκοΚύπριους, ουδέποτε άρθρωσε λόγο ρατσιστικό, ουδέποτε ενεπλάκει σε ταξικές αντιπαραθέσεις και να κτυπήσει άτομα ή οργανώσεις μόνο και μόνο επειδή ήταν στην Αριστερά.

Με βάση ποιά στοιχεία, πράξεις ή δηλώσεις της ΕΟΚΑ β την κατατάσσετε στις πρωτο-φασιστικές ομάδες; Έχετε κάτι πέραν από τα συνθήματα της ψευδο-αριστερής ηγεσίας;

Πέτρος Ευδόκας, petros@cyprus-org.net

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Μπάμπης 2 Οκτωβρίου 2012 - 19:45

Συμφωνώ σχετικά με την ΕΟΚΑ β΄. Την ΕΟΚΑ β΄ τη δημιούργησε ο Γρίβας προκειμένου να αντιπαρατεθεί με αυτόν τον τρόπο στην εγκατάλειψη του ενωτικού αγώνα από τον Μακάριο προς χάριν της ανεξαρτησίας (π.χ. ο Μακάριος έβαζε την έξοδο της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ ως προϋπόθεση για την Ένωση και έτσι την έκανε πρακτικά αδύνατη, επίσης όταν είχε γίνει η ντε φάκτο ένωση με την αποστολή της ελληνικής μεραρχίας στην Κύπρο – η οποία σημειωτέον αποστολή της μεραρχίας έγινε με την κρυφή άδεια των αμερικανών, ο Μακάριος δεν ήθελε την μεραρχία). Τα σχετικά με τον ρόλο και τη στάση του Μακαρίου είναι μεγάλη ιστορία που δεν προλαβαίνουμε να την αναλύσουμε εδώ. Ο άνθρωπος ήθελε την καρέκλα του, ήθελε να είναι πρόεδρος έστω και σε ένα κρατίδιο. Γι΄ αυτό ήθελε ανεξαρτησία και όχι ένωση. Το ίδιο θέλαν και οι ελίτ της Κύπρου (πρώτο πρώτο το ΑΚΕΛ, ο πιο πιστός υποστηρικτής του Μακαρίου) για να μη χάσουν τα προνόμια τους. Για τους ίδιους λόγους κάποιοι τώρα θέλουν ανεξαρτησία στην Κρήτη.
Εν κατακλείδει, ο Γρίβας δημιούργησε την ΕΟΚΑ β΄ με σωστό σκοπό, αλλά επειδή ήταν η κίνησή του άστοχη πολιτικά τελικά έτυχε μετά τον θάνατο του Γρίβα αξιοποίησης της από τη Χούντα, με στόχο προδοτικό να δώσει αφορμή για την τουρκική εισβολή.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Γιάννης 2 Οκτωβρίου 2012 - 10:21

σε έναν από τους παραπάνω δεσμούς του Π.Ε. διάβασα τα εξής:

“Ορθοδοξία, Μοναρχισμός, Βυζαντινισμός
Ο κατάπτυστος Δικέφαλος αετός ….Η Βυζαντινοί όμως επέβαλαν και επιβάλλουν ακόμα τη θρησκεία τους με το σπαθί και με την Κρατική δύναμη του έτσιθελω.
Ακόμα μέχρι σήμερα, η ψευδο-χριστιανική εκκλησία επιβάλλει παράνομα τον αναγκαστικό εκκλησιασμό στα παιδιά του σχολείου και την νηπιακή βάπτιση σε κατάφορη παραβίαση των ανθρωπίνων και συνταγματικών δικαιωμάτων των ανυπεράσπιστων παιδιών…..Ορθοδοξία και Βυζάντιον ήταν και παραμένουν οι χειρότεροι εχθροί του Έλληνισμού”

και χωρίς να ξέρω τι είναι η ΕΦΕΝ (ούτε και με νοιάζει να μάθω), νομίζω ότι οι (κρυπτο)παγανιστές της ΧΑ και οι “δημοκράτες” “Έλληνες (=παγανιστές)” της Κύπρου να ξεχάσετε τα μίση και να θυμηθείτε ότι έχετε ένα κοινό σημείο, τον αντιχριστιανισμό, για να μην αλληλοκοροϊδεύεστε και να μην κοροϊδεύτετ τον κόσμο

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Γιάννης 2 Οκτωβρίου 2012 - 12:16

Για το κείμενο
“Ας μην ανησυχούν, λοιπόν, αρκετοί φίλοι ότι μια τέτοια κίνηση θα «ηρωοποιούσε» την Χρυσή Αυγή στα μάτια του κόσμου. Ο «κόσμος» που προσεγγίζει τη ναζιστική οργάνωση είναι κόσμος που έλκεται από το Κράτος και την Ισχύ, το Νόμο και την Τάξη. ”

αυτό είναι σωστό προς το παρόν, όπως και τα προηγούμενα. Όσο περισσότερο διαλύεται το κράτος τόσο θα φαντάζει για τα παραπάνω πληθυσμιακά στρώματα ανύπαρκτο ή χωρίς την ηθική νομιμοποίηση να διώκει το χρυσαυγίτικο “κράτος εν κράτει”. Και όσο περισσότερο διαλύεται το κράτος και βαθαίνει η κρίση, τόσο περισσότερο η “λουμπενοποίηση” των παραπάνω πληθυσμιακών στρωμάτων θα τα οδηγεί στην απόρριψη των κλασικών συντηρητικών αξιών του νόμου/τάξης προς όφελος μιας ναζιστικής αγριότητας. με 2εκ. ανέργους ή 15% ποσοστά, είναι προφανές ότι οι προτάσεις του κειμένου έχουν νόημα όσο είναι καιρός.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
george 8 Οκτωβρίου 2012 - 09:40

Νομίζω οτι η χ.α. όπως και οι ναζί περισσότερο παρακλάδι της αριστεράς είναι παρά ακροδεξιοί φασίστες

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σκαντζόχοιρος 8 Οκτωβρίου 2012 - 11:15

Κι εγώ νομίζω ότι ο γάιδαρος είναι μονοθέσιο, άντε διθέσιο πολιτικό αεροσκάφος

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Γιάννης Ξ. 8 Οκτωβρίου 2012 - 09:58

Αυτή η θεωρία που ξεκίνησε από τον Άδωνη Γεωργιαδή είναι μια γελοιότητα. Ο Μιχαλολιάκος στα νιάτα του ήταν πρόεδρος της νεολαίας του κόμματος του Παπαδόπουλου. Η Χρυσή Αυγή παραδοσιακά συνεργαζόταν με την ακροδεξιά (Πλεύρης κ.ά.), ενώ δεν έχει γίνει ποτέ το αντίθετο. Τώρα για τους ναζί η θεωρία ότι προέρχονται από την άκρα αριστερά είναι ακόμα πιο γελοία. Μπορεί να αντέγραψαν πράγματα από την αριστερά του Μεσοπολέμου αλλά από την άλλη μπάντα προέρχονταν

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
george 8 Οκτωβρίου 2012 - 11:14

Γιάννη Ξ. σεβαστή η άποψη σου. Εγώ δεν το βλέπω έτσι. Ως προς τα περί γελοιοτήτων παρε βαθιές ανάσες και χαλάρωσε λίγο.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Γιάννης Ξ. 8 Οκτωβρίου 2012 - 11:56

Ωραία, αφού δεν το βλέπεις έτσι, σεβαστό. Παράθεσε και κάποια στοιχεία γι’ αυτά που ισχυρίζεσαι.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
george 8 Οκτωβρίου 2012 - 15:04

Θα σου πω πως το βλέπω. Πρώτον ο ορος δεξιός στη σημερινή του έννοια στην Ελλάδα δεν εχει περιεχόμενο, πιο πολύ χρησιμοποιείται ως βρισιά (ο κολλημένος άνθρωπος) η ως χαρακτηρισμός όσων δεν είναι αριστεροί. Δεύτερον ιστορικά ο εθνικοσοσιαλισμός στη θέση του προλεταριάτου τοποθέτησε το εθνος, είναι τέκνο του σοσιαλισμού, όπως ο φασισμός είναι τέκνο του Μουσολίνι. Είναι μπερδεμένη κατασταση δεν είναι μαύρο-άσπρο.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Απόστολος 10 Οκτωβρίου 2012 - 11:10

“Η βίαιη πολιτική πρακτική της Χρυσής Αυγής δεν μπορεί να εξισώνεται με την αντίστοιχη πρακτική των ποικίλων αναρχικών ομάδων”
Επειδή δεν υπάρχει παρθενογένεση στη γη θα πρέπει να γνωρίζετε ότι και κάθε δράση έχει και αντίδραση. Όσοι τόσα χρόνια δικαιολογούν την αριστερή βία των αέργων να λουστούν τώρα τη δεξιά βία των ανέργων. Η βία παραχωρείται ως ελέγχόμενο δικαίωμα στο κράτος για να μην ασκείται δεξιά και αριστερά. Σε ότι αφορά την πολιτική θεωρία πίσω από τη ΧΑ, αυτή είναι ανύπαρκτη όσο και των άλλων πολιτικών μορφωμάτων του καραγκιόζ μπερντέ του ελλαδικού πολιτικού συστήματος. Γι’αυτό οι ίδιοι άνθρωποι έγιναν από δωδεκαθεϊστές χριστιανοί, όπως και οι πασόκοι έγιναν από σοσιαλιστές εκσυγχρονιστές.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Θοδωρος χωρις δικαννο 10 Οκτωβρίου 2012 - 18:52

Παντως στους τροπους αντιμετωπισης της Χρυσης Αυγης υπαρχει και η κληρονομια του ”Καραβελ”.Πολυ θα ηθελα να μαθω ο δικος σας χωρος πως βλεπει τωρα αυτη κινητοποιηση των μεσων της δεκαετιας του 80.Σαν νεανικο αμαρτημα; Σαν λαθος; Σαν κατι που δεν εμπνεει πια; Σαν κατι που καλο θα ηταν να ξεχαστει;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Goa 10 Οκτωβρίου 2012 - 19:07

O χώρος του Άρδην δεν κρύβει το παρελθόν του, γι’ αυτό και στην ιστοσελίδα σ’ αυτή και στην παλιότερη προσπαθεί να έχει κείμενα από όλη την πορεία του, για παράδειγμα δες εδώ όπου υπάρχουν τα σχετικά κείμενα της ΡΗΞΗΣ για το τι έγινε στο Κάραβελ. Για να μην πετάμε βεγγαλικά ο δικός μας χώρος προσπάθησε να κάνει κάποια πράγματα στα μέσα της δεκαετίας του 80, δεν τα κατάφερε και προχώρησε παραπέρα, Οικολόγοι-Εναλλακτικοί κοκ. Στο περιοδικό ΡΗΞΗ αποτυπώνεται αυτή η προσπάθεια και τα περισσότερα κείμενα είναι αναρτημένα.
Η δική μου η θέση είναι ότι δεν αποκλείω κανέναν τρόπο αντιμετώπισης της Χρυσής Αυγής, το κράτος πρέπει να πιεστεί να εφαρμόσει το γράμμα του νόμου και να διώξει κάθε ανομία της συμμορίας και τα κινήματα να αντιμετωπίσουν πρώτα ιδεολογικά και μετά και με πιο δυναμικούς τρόπους, αν χρειαστεί, τη συμμορία. Αλλά επειδή η ΧΑ υπάρχει εδώ και 30 χρόνια και δεν προέκυψε ξαφνικά, θα πρέπει να γίνει μια γενναία αυτοκριτική ποιες συμπεριφορές και θέσεις της επέτρεψαν να φτάσει στο 7%.
Υ.γ. Νομίζω στο πνεύμα των κινητοποιήσεων στο Κάραβελ ήταν και το αφιέρωμα που έβγαλε το Άρδην πριν 10 χρόνια για την Ακροδεξιά στην Ευρώπη (τ. 35), η αφίσα πριν τις εκλογές εναντίον της Χρυσής Αυγής και το τρέχον τεύχος του Άρδην.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Θοδωρος χωρις δικαννο 10 Οκτωβρίου 2012 - 21:14

Mε καλυψε η απαντηση! Χαιρομαι που δεν παρεξηγηθηκε η αναρτηση μου..Ευχαριστω

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Μιχάλης Τσολάκης 24 Οκτωβρίου 2012 - 13:54

Επειδή με ενδιαφέρει πολύ η συζήτηση αντιμετώπισης της Χρυσής Αυγής, έχω καταθέσει σχεδιάγραμμα σοβαρής πρότασης στο ΣΥΡΙΖΑ ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ στην ενότητα ΠΟΛΙΤΙΚΗ (κάτι που καθιστά περιττό να τα ξαναγράφω στην έκταση ενός e-mail!) με ενδιαφέρουν πολύ οι απόψεις των αναγνωστών πάνω στο θέμα!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Μιχάλης Τσολάκης 24 Οκτωβρίου 2012 - 14:04

Θα πρέπει πάντως να τονίσω αυτό που έγραψα και στο άρθρο μου. Η Χρυσή Αυγή κομίζει ένα μήνυμα! Αντιπαθές; Ναι! Αποκρουστικό; Αδιαμφισβήτητα! Αλλά κομίζει ένα μήνυμα που δεν θα ηττηθεί ούτε με την βία των αριστεριστών (μόνο να κερδίσει έχει η Χρυσή Αυγή!) ούτε με την βία ενός έτσι και αλλιώς εξευτελισμένου κράτους! Θα αναδείξει οριστικά και αμετάκλητα δε, την Χρυσή Αυγή ως τον μόνο πραγματικά αντισυστημικό πόλο και θα την θεριέψει! Η Χρυσή Αυγή επιδιώκει την αντιπαράθεση / σύγκρουση/ σύγκριση με το κράτος διότι λειτουργεί υπέρ της! Η ήττα μιας ιδέας μπορεί να είναι μόνο ιδεολογική! Ποτέ με βίαια μέσα! Ρωτήστε τους πανίσχυρους Ρωμαίους αυτοκράτορες που συνετρίβησαν από τον αγράμματο ξυλουργό της Ναζαρέτ (και μην μου πει κανένας εξυπνάκιας ότι συγκρίνω τον Μιχαλολιάκο με τον Ιησού! Είναι φανερό τι θέλω να πω με αυτήν την μεταφορά!)!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΑΦΗΣΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ