«Κανείς δεν μπορεί να ξεπεράσει
την οικονομική κρίση μόνος του,
ούτε έχει την πολυτέλεια της εσωστρέφειας»
Μεχμέτ Ζαφέρ Τσαγλαγιάν
Τούρκος υπουργός Προεδρίας
του Γιώργου Ρακκά από το Άρδην τ. 79 (Απρίλιος 2010)
Oπως σημειώνει ο Γ. Καραμπελιάς στο άρθρο του για την οικονομική κρίση, οι τάσεις της περιφερειοποίησης που αναπτύσσονται μέσα στην κρίση της παγκοσμιοποίησης είναι πάρα πολύ πιθανόν να ενισχύσουν τις νεο-οθωμανικές τάσεις της Τουρκίας προς την χώρα μας και την ευρύτερη περιοχή, αλλά και τις αντίστοιχες φαναριώτικες τάσεις των ελληνικών ελίτ. Γιατί η Τουρκία ως αναδυόμενη περιφερειακή δύναμη θα δοκιμάσει να ηγεμονεύσει στην ευρύτερη περιοχή, εγκαθιδρύοντας μια οικονομική και πολιτική συνεργασία με επίκεντρο την ίδια.
Τον τελευταίο καιρό, μάλιστα, η κυβέρνηση εμφανίζεται ένθερμη οπαδός αυτής της προοπτικής, θεωρώντας μάλιστα ότι με αυτόν τον τρόπο αναπτύσσει δυναμικές που θα βγάλουν τη χώρα από το τέλμα στο οποίο έχει βυθιστεί.
Η ανακοίνωση της επίσκεψης του Ερντογάν στην Ελλάδα πραγματοποιείται σε αυτά τα πλαίσια, συμβολίζει δε την πύκνωση της ελληνοτουρκικής συνεργασίας σε κάθε επίπεδο. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα: Κοινές επιχειρηματικές συναντήσεις των δύο πλευρών του Αιγαίου, όπως αυτή που πραγματοποιήθηκε πριν από λίγο καιρό (9η Οικονομική Συνάντηση Τουρκικών Παραλίων Αιγαίου και Ελληνικών Νήσων του Αιγαίου) με τη συμμετοχή 200 επιχειρηματιών· συμφωνίες για την βελτίωση της «υποδομής συνεργασίας», όπως είναι η κατασκευή δεύτερης γέφυρας στον Έβρο, η ολοκλήρωση της Εγνατίας Οδού, η ενίσχυση των ακτοπλοϊκών γραμμών και των αεροπορικών συνδέσεων που συνδέουν τις δύο πλευρές του Αιγαίου, η διασύνδεση των ηλεκτρικών δικτύων και η αναβάθμιση της σιδηροδρομικής γραμμής Θεσσαλονίκης-Κωνσταντινούπολης· μεγάλα επιχειρηματικά ντηλ στην κορυφή των οποίων βρίσκεται οι αποφάσεις για την ίδρυση κοινού ελληνοτουρκικού χρηματιστηρίου, με δείκτη ο οποίος περιλαμβάνει 30 μεγάλες εταιρείες των δύο χωρών, με κεφαλαιοποίηση που ανέρχεται στα 133 δισ. €., και μοιράζεται κατά 54% στην Τουρκία και 46% στην Ελλάδα και την ίδρυση της ελληνοτουρκικής τράπεζας με μετοχικό κεφάλαιο 100 εκατ. ευρώ και 26 υποκαταστήματα σε Αθήνα και Κωνσταντινούπολη· και τέλος, ορισμένες κινήσεις εφοπλιστών για να αποκτήσουν εξοπλισμό και υποδομές που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν σε μια συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων που βρίσκονται στο Αιγαίο.
Και βέβαια, όπως είναι επόμενο, η εντατικοποίηση της οικονομικής συνεργασίας θα επιταχύνει και τις πολιτικές εξελίξεις. Εξάλλου, οι εκπεφρασμένες προθέσεις τόσο του πρωθυπουργού όσο και του «ανθυπουργού» από το εξωτερικών είναι σαφής: Θέλουν να επαναλάβουν τον κύκλο της μειοδοσίας που είχε πραγματοποιηθεί στα πλαίσια της διπλωματίας των ζεϊμπέκικων, όταν ο ΓΑΠ ήταν υπουργός του Σημίτη. Εξάλλου είναι χαρακτηριστικό ότι όταν ρωτήθηκε ο Δρούτσας από τον Στ. Λυγερό σε πρόσφατη συζήτηση στην τηλεόραση της ΝΕΤ, για το εάν υπάρχει ενδεχόμενο να ζητήσει επίσημα η Τουρκία να επισκεφθεί ο Ερντογάν και την Θράκη, στα πλαίσια της επίσημης επίσκεψής του στην Ελλάδα, εκείνος απάντησε ότι κάτι τέτοιο δεν έχει ζητηθεί αλλά ότι δεν έχουμε τίποτε να κρύψουμε, κι ότι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο «θα μπορούσε» η επίσκεψη να πραγματοποιηθεί από κοινού με τον Έλληνα πρωθυπουργό. Και εξίσου χαρακτηριστικό είναι ότι ο Γιώργος Παπανδρέου εξεδήλωσε μέσω της υφυπουργού Θ. Τζάκρη, την πρόθεσή του να συμπεριλάβει υπό την αιγίδα του πρωθυπουργικού γραφείου τους εορτασμούς των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της πόλης, σε εκδηλώσεις υπό τον τίτλο «Όχι πια πόλεμος», με επίσημη πρόσκληση και στην… Τουρκία.
Εάν, δε, σ’ αυτά τα ενδεικτικά προστεθούν και οι πάγιες θέσεις του πρωθυπουργού σε σχέση με το Κυπριακό, την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε., αλλά και για ζητήματα «χαμηλής πολιτικής», όπως είναι η αναδιοργάνωση του περιεχομένου της ελληνικής εκπαίδευσης με βάση την ελληνοτουρκική φιλία και τον νεο-οθωμανισμό, τότε καταλαβαίνουμε που πηγαίνει το πράγμα μέσα στην κρίση: Οικονομική ενοποίηση και «συγκυριαρχία» ή «συμπατριωτισμός», όπως το έθεσε προσφυώς ο ευφυής Νταβούτογλου από κρατίδιο των Βαλκανίων πριν από λίγους μήνες.
Απέναντι σ’ αυτήν την κατάσταση, εμείς θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας, ώστε να εκφραστεί κατά την διάρκεια της επίσκεψης του Τούρκου πρωθυπουργού, η αντίθεση του ελληνικού λαού στο μέλλον της νεο-οθωμανικής κυριαρχίας που μας ετοιμάζουν. Η συγκυρία απαιτεί αλλά και είναι πρόσφορη για να πραγματοποιηθούν κινητοποιήσεις. Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι εθνομηδενιστές, και γι’ αυτό θα εξαπολύσουν μια μεγάλη προπαγάνδα ιδεολογικής κατατρομοκράτησης του ελληνικού λαού. Γι’ αυτό και πρέπει οι κινητοποιήσεις να πραγματοποιηθούν έξω και πέρα από χώρους που παραδοσιακά αυτοπροβοκάρουν τα εθνικά ζητήματα.
Γιώργος Ρακκάς
