Το καθοριστικό της ιστορικής μνήμης
Αν έχει υπάρξει ένας συγγραφέας που έχει λειτουργήσει, σε απόλυτο βαθμό, ως συνείδηση της χώρας του, αυτός προφανώς είναι ο Τόμας Μπέρνχαρντ….
Θέατρο
Για το Θέατρο του Σήμερα
Καγκουρώ, του Βασίλη Κατσικονούρη «Σε χώρα μακρινή και αναμάρτητη Τώρα πορεύομαι» Άξιον εστί, Οδυσσέας Ελύτης Του Κώστα Σαμάντη από τη Ρήξη φ. 118 Αν θα έπρεπε κάποιος να αποδώσει το τι ακριβώς συμβαίνει στη θεατρική σκηνή της χώρας μας τα τελευταία χρόνια, αναμφίβολα θα κατέληγε στο συμπέρασμα ότι όλη αυτή η κατάσταση αποτελεί μια ξεχωριστή πραγματικότητα. Μια ματιά στη θεατρική[Περισσότερα…]
Η χώρα ως χώρος
Περί τους 140.000 Έλληνες νέους επιστήμονες έχουν μεταναστεύσει τα τελευταία τέσσερα έτη από την Ελλάδα των μνημονίων προς άλλες χώρες
Εγκλωβισμένοι στον μεταμοντερνισμό
Κάθε φορά που ανεβαίνει ένα κλασσικό όσο και χιλιοπαιγμένο κείμενο, προκύπτει το ακόλουθο ερώτημα: Γιατί αυτό, γιατί τώρα; Είναι γεγονός ότι τα διαχρονικά κείμενα του θεάτρου κουβαλούν, εξαιτίας ακριβώς αυτής της διαχρονικότητας, μια πολύ σημαντική δυναμική…
Ο εμφύλιος ως χαίουσα πληγή
Αυγά Μαύρα, του Διονύση Χαριτόπουλου «Εμφύλιος γινότανε, σκότωνε ο ένας τον άλλον. Να μην ξαναγίνει τέτοιο κακό» Ο «Σπύρος» στο έργο Αυγά Μαύρα. Του Κώστα Σαμάντη από τη Ρήξη φ. 113 Είναι γνωστό (αν και όχι σε όλους από ό,τι φαίνεται) ότι το χειρότερο είδος πολέμου είναι αυτό του εμφυλίου. Τη στιγμή που μια κοινωνία χωρίζεται λίγο πολύ στη μέση,[Περισσότερα…]
Στο λαβύρινθο των λέξεων και των σχέσεων
Ο επισκέπτης της θεατρικής σκηνής 104 παίρνει σ τα χέρια του μαζί με το εισιτήριο ένα μικρό κείμενο το οποίο αναφέρει: «Η ομάδα 33 διασκευάζει το ομώνυμο έργο του Χέρμαν Σούντερμαν και αναμετριέται με τις έννοιες της πατρίδας, της κοινωνικής ταυτότητας και της ατομικής ελευθερίας
