Το ερώτημα για το αν υπήρξε ή δεν υπήρξε Κρυφό Σχολειό είναι εντελώς παραπειστικό: Το ζήτημα είναι πως οι συνέπειες της οθωμανικής κατάκτησης ήταν τόσο ολέθριες πάνω στο ζήτημα της εκπαίδευσης και οι πραγματικές συνθήκες τόσο σκοτεινές, ώστε είναι απολύτως λογικό να ονοματίσει κανείς αυτό το κατεξοχήν νυχτερινό, υπό το φως του κεριού, σχολειό, μέσα στους νάρθηκες των ναών, με το όνομα που του αρμόζει: κρυφό…

Σε αυτό (στο κείμενο του Λιουτπράνδου) οι Έλληνες παρουσιάζονται ως: «επιπόλαιοι», «ανόητοι», «κόλακες», «φιλάργυροι», «δόλιοι», «απατεώνες», «αναξιόπιστοι», «ψεύτες», «προδότες» κ.ά., κάτι που ερμηνεύεται υπό το πρίσμα κάποιων «συμπλεγμάτων κατωτερότητας» από τα οποία διακατέχονταν οι τότε Δυτικοί απέναντι στην ακμάζουσα ανατολική αυτοκρατορία […]