του Κων. Στεφ. Τσίπηρα Ηταν κά­που στα τέ­λη της δε­κα­ε­τί­ας του ’50,  ό­ταν ο συγ­χω­ρε­μέ­νος ο πα­τέ­ρας μου με πρω­το­πή­γε στον Κα­ρα­γκιό­ζη. Πα­ρα­θε­ρί­ζα­με τό­τε στο Λου­τρά­κι, μια πό­λη στην ο­ποί­α με­σου­ρα­νού­σε το ά­στρο του με­γά­λου κα­ρα­γκιο­ζο­παί­χτη Κων­στα­ντί­νου Ντα­μα­δά­κη ή Κα­ρε­κλά. (…) Δεν ή­ταν μια ο­ποια­δή­πο­τε πό­λη της α­δι­κη­μέ­νης ελ­λη­νι­κής πε­ρι­φέ­ρειας τό­τε το Λου­τρά­κι. Και σε κα­μιά πε­ρί­πτω­ση δεν έ­μοια­ζε με[Περισσότερα…]

του Θεόδωρου Ζιάκα Ο αρ­χαί­ος α­το­μι­κι­σμός κα­τέρ­ρευ­σε, μη μπο­ρώ­ντας να δια­χει­ρι­στεί την α­ντί­φα­ση       ε­λευ­θε­ρί­ας–δι­καιο­σύ­νης. Τι θα γί­νει με τον νε­ω­τε­ρι­κό α­το­μι­κι­σμό; Α­ντι­με­τω­πί­ζει το ί­διο πρό­βλη­μα, αλ­λά με τε­λεί­ως δια­φο­ρε­τι­κό τρό­πο. Στα πλαί­σια μιας κο­σμιο­κε­ντρι­κής ο­ντο­λο­γί­ας ο πρώ­τος. Στα πλαί­σια μιας ε­σχα­το­λο­γι­κής-ι­στο­ρι­κι­στι­κής αν­θρω­πο­κε­ντρι­κής ο­ντο­λο­γί­ας ο δεύ­τε­ρος. Αυ­τό εί­ναι ου­σια­στι­κά το ε­ρώ­τη­μα που θέ­τει με το βι­βλί­ο του ο[Περισσότερα…]

των Φάνη Μαλκίδη και Βασίλη Λαγού Aφορ­μή για το κεί­με­νο αυτό υ­πήρξαν κεί­με­να που δη­μο­σιεύ­θη­καν στον Α­θη­να­ϊ­κό και Πε­ρι­φε­ρεια­κό Τύ­πο για το αν χα­ρα­κτη­ρί­ζε­ται ως γε­νο­κτο­νί­α ο α­φα­νι­σμός του ελ­λη­νι­σμού της Α­να­το­λής. Με­ρι­κά δη­μο­σιεύ­μα­τα μά­λι­στα ε­πι­κα­λού­νται τις α­πο­φά­σεις του Ο.Η.Ε. για το πώς ο­ρί­ζε­ται η έν­νοια γε­νο­κτο­νί­α (διε­θνής ό­ρος η ελ­λη­νο­λα­τι­νι­κή λέ­ξη Genocide). Αν και οι α­πο­φά­σεις του Ο.Η.Ε. εί­ναι γνω­στό[Περισσότερα…]

Υ­πη­ρέ­τη βά­λε μου λί­γο κρα­σί, για­τί μια μέ­ρα ο κή­πος Με τις του­λί­πες θα κα­τα­στρα­φεί Το φθι­νό­πω­ρο σύ­ντο­μα θα ‘ρθει κι η ά­νοι­ξη δεν θα υ­πάρ­χει πια. ΑΒ­ΝΙ* 29 Μαίου 1453 Η Κων­στα­ντι­νού­πο­λη, η πό­λη των θρύ­λων και των πα­ραισθή­σε­ων, η πό­λη της πορ­φύ­ρας και της λά­σπης, η “Νέ­α Ρώ­μη”, πρω­τεύ­ου­σα της πρώ­της χρι­στια­νι­κής Αυ­το­κρα­το­ρί­ας, η πο­λυ­τρα­γου­δι­σμέ­νη, πο­λυ­πό­θη­τη “Πό­λη”, πέ­ρα­σε στην[Περισσότερα…]

Στο γρα­φεί­ο του Τούρ­κου Πρω­θυ­πουρ­γού έ­φθα­σε τα­χυ­δρο­μι­κά έ­να α­πρό­σμε­νο και όχι ευ­πρόσ­δε­κτο πα­κέ­το. Το πα­κέ­το πε­ριεί­χε πέ­ντε με­τα­χει­ρι­σμέ­νες ζώ­νες και εί­χε τα­χυ­δρο­μη­θεί α­πό την πό­λη Denizli της δυ­τι­κής Τουρ­κί­ας. Κα­τά τους α­πο­στoλείς, που βρή­καν τον ευ­φά­ντα­στο αυ­τό τρό­πο να δια­μαρ­τυ­ρη­θούν προς τον Πρω­θυ­πουρ­γό για την οι­κο­νο­μι­κή τους δυ­σπρα­γί­α, οι ζώ­νες τους ή­ταν πλέ­ον ά­χρη­στες διό­τι δεν μπο­ρού­σαν να τις σφί­ξουν[Περισσότερα…]