Συγγραφέας:
Κ. Καβουλάκος – Αντ. Σπυρόπουλος
Για το κουρδικό έχουν γραφτεί δεκάδες αναλύσεις ειδικών, δημοσιογράφων, αναλυτών και διεθνολόγων. Η ευαισθησία του «Άρδην» στο θέμα και η κριτική υποστήριξη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του κουρδικού λαού είναι ήδη καταγεγραμμένη. Σε αυτό το τεύχος λοιπόν φιλοξενείται ένα μίνι αφιέρωμα το οποίο επιχειρεί να φωτίσει το πρόβλημα από την μεριά των ιδίων των υποκειμένων που γράφουν την ιστορία του κουρδικού αγώνα και υφίστανται τις εγκληματικές συνέπειες της διεθνούς αναλγησίας, της έντασης των ντόπιων και διεθνών ανταγωνισμών στην περιοχή, αλλά και της πολιτικής τους διαίρεσης. Για αυτό παραθέτουμε δύο συνεντεύξεις που πήραν συνεργάτες του περιοδικού. Η μία από τον υπεύθυνο του γραφείου του PKK – ERNK στην Αθήνα επιχειρεί να καλύψει το πολιτικό σκέλος του προβλήματος από την μεριά της πιο δραστήριας οργάνωσης του βόρειου Κουρδιστάν. Η δεύτερη επιχειρεί να καλύψει την ανθρώπινη πλευρά του ζητήματος και έχει δοθεί από δύο μέλη της Επιτροπής Υποστήριξης των Κούρδων Προσφύγων στην Ελλάδα, που έχουν εγκαταλειφθεί από το κράτος στην κατασκήνωση του υπουργείου παιδείας στον Άγιο Αντρέα. Άλλωστε τα προβλήματα των προσφύγων παρουσιάζονται και ως έκκληση του περιοδικού για επιτόπια επίσκεψη και την παροχή άμεσης βοήθειας από την μεριά του αναγνωστικού κοινού.
Κάρολος Καβουλάκος, Αντώνης Σπυρόπουλος
Γνωρίζουμε ότι χιλιάδες Κούρδοι έχουν έρθει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, λόγω των διώξεων που υφίστανται στο Κουρδιστάν, αλλά και λόγω του εμφυλίου πολέμου το περασμένο καλοκαίρι στο ιρακινό τμήμα του Κουρδιστάν. Ποια είναι τα προβλήματα των Κούρδων στην Ελλάδα και ποια η στάση της κυβέρνησης και του ελληνικού λαού;
Οι συνθήκες δεν είναι οι ιδανικότερες και αυτό μπορεί κανείς εύκολα να το διαπιστώσει. Το επίπεδο ζωής των Κούρδων στην Ελλάδα είναι πολύ χαμηλό, χαμηλότερο σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν μεγάλα οικονομικά προβλήματα στην Ελλάδα και συνεπώς, η οικονομική ενσωμάτωση των Κούρδων είναι δύσκολη. Από την μεριά των Ελλήνων πολιτών υπάρχει μεγάλη συμπάθεια, γιατί γίνεται κατανοητή ιδιαίτερα από τους πιο μεγάλους σε ηλικία η κοινή ιστορική μοίρα των δύο χωρών και ο κοινός αντίπαλος, που είναι η τουρκική κυβέρνηση . Είναι χαρακτηριστικό ότι ο περιοδικό μας πουλάει 70.000 τεύχη σε κάθε έκδοση. Υπάρχει μια ευρεία διάθεση αλληλεγγύης μεταξύ των δύο λαών. Η ελληνική κυβέρνηση αναγνωρίζει την ύπαρξή μας και γνωρίζει το πρόβλημά μας περισσότερο από άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.
Τι κάνουν οι Κούρδοι για τον ίδιο τους τον εαυτό και ποιες είναι οι κουρδικές οργανώσεις που βοηθούν τους Κούρδους στη Ελλάδα;
Στην Ελλάδα λειτουργεί παράρτημα της οργάνωσης ERNK. Το ERNK βοηθά τους Κούρδους σε μια κατ’ αρχήν προσαρμογή φέρνοντας τους νεοεισερχόμενους σε επαφή με την κουρδική κοινότητα. Δεύτερον υπάρχει η Κουρδική Ερυθρά Ημισέληνος, η οποία υποστηρίζει τους νεοεισερχόμενους στη χώρα ιατροφαρμακευτικά και τους παρέχει ρούχα και τρόφιμα.
Ποιες είναι οι ομοιότητες και οι διαφορές της ελληνικής σε σχέση με την κουρδική κοινωνία από την άποψη του πολιτισμού και του τρόπου ζωής.
Θα πρέπει να πάμε πίσω στην Ιστορία. Οι Έλληνες και οι Κούρδοι έχουν κοινή ιστορία. Η ιστορία του τουρκικού κράτους είναι συγκριτικά πολύ σύντομη. Οι Τούρκοι σ’ αυτή την περιοχή έχουν έρθει σχετικά πρόσφατα, παλαιότερα βρισκόντουσαν στη Κίνα και στο Θιβέτ. Η κοινή ιστορία ξεκινά από το γεγονός ότι οι Έλληνες και οι Αρμένιοι που είχαν κοινό πολιτισμό δώσανε ο πρώτο όνομα σους Κούρδους που ήταν Καρδούχοι. Και σταδιακά από Καρδούχοι έγινε Κούρδοι. Το δεύτερο σημαντικό στοιχείο είναι ότι Έλληνες και Κούρδοι δεν ήρθαν ποτέ σε σύγκρουση μεταξύ τους. Ο μέγας Αλέξανδρος όταν κατέλαβε την περιοχή του Κουρδιστάν άφησε πολλούς στρατιώτες του εκεί ενώ έστειλε στην Ελλάδα πολλούς Κούρδους εξ αιτίας των μεγάλων πολεμικών τους ικανοτήτων. Κατ’ αυτό τον τρόπο θα μπορούσε να πει κανείς ότι υπήρξε μια πολιτισμική ανταλλαγή.
Σε μουσικό επίπεδο μεγάλες ομοιότητες παρατηρούνται μεταξύ Σερβικών, βουλγαρικών, ελληνικών, αρμενικών και κουρδικών παραδόσεων.
Σε επίπεδο θρησκευτικής πίστης στο Κουρδιστάν μπορεί κανείς να συναντήσει σχεδόν όλων των ειδών τις θρησκείες. Παραδοσιακά, οι Κούρδοι πιστεύουν στο Jerdush του οποίου βασική πίστη είναι η πίστη μας στον ίδιο τον εαυτό. Να πιστεύεις δηλαδή στην ίδια σου τη δύναμη. Επίσης βασικό στοιχείο της παράδοσης είναι η πίστη στη φωτιά. Το Ισλάμ επιβλήθηκε στο Κουρδιστάν με τη βία. Υπάρχουν επίσης αλεβίτες οι οποίοι εκφράζουν μια πιο μοντέρνα παραλλαγή του ισλαμισμού. Υπάρχουν ακόμα χριστιανοί Κούρδοι ασσυριακής καταγωγής καθώς και εβραίοι. Υπάρχουν ακόμα και κάποιοι ορθόδοξοι κρυπτο-χριστιανοί. Στις περιοχές Αδάνα, Καϊζερί, Μαρτς υπάρχουν ορεινά απομονωμένα χωριά που οι κάτοικοί ους εξακολουθούν να μιλούν ην αρχαία ελληνική.
Με ποιους τρόπους εισέρχονται στη χώρα μας, αφού ξέρουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία στερείται βίζας και διαβατηρίου, με αποτέλεσμα να χαρακτηρίζονται λαθρομετανάστες;
Πρέπει να χωρίσουμε τους Κούρδους σε δύο βασικές κατηγορίες, αυτούς τους νότιου Κουρδιστάν (Ιράν και Ιράκ) και αυτούς του βορείου Κουρδιστάν (Τουρκία). Αυτοί του νότιου Κουρδιστάν είναι οπαδοί και συμπαθούντες του DHKDP και του JNK (Ταλαμπάνι). Αυτοί ξεπουλάνε τις περιουσίες τους και προσπαθούν με κάθε μέσο να έρθουν σε ευρωπαϊκές χώρες και την Ελλάδα. Τα χρήματα που εξοικονομούν από την πώληση των περιουσιών τους τα δίνουν στη μαφία, που αναλαμβάνει τη μεταφορά τους στο εξωτερικό. Θα πρέπει να πούμε ότι η κατάσταση αυτή υποστηρίζεται από το τούρκικο κράτος, το οποίο επιθυμεί να αδειάσει η περιοχή από Κούρδους. Όπως έχει γίνει παγκοίνως γνωστό τον τελευταίο καιρό από τον τύπο, τουρκικό κράτος και μαφία βρίσκονται σε στενή συνεργασία. Τους φέρνουν λοιπόν με αυτοκίνητα στη βόρεια Ελλάδα μετά από μία οδύσσεια μέσα στο τουρκικό κράτος ή με βάρκες στα ελληνικά νησιά. Σε γενικές γραμμές οι Κούρδοι του Νότιου Κουρδιστάν θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι οικονομικοί πρόσφυγες που επιζητούν στην Ευρώπη μια καλύτερη ζωή. Σε αντίθεση μ’ αυτούς, οι Κούρδοι του βόρειου Κουρδιστάν είναι στρατευμένοι στον ένοπλο αγώνα κατά του τουρκικού κράτους και αναγκάζονται προκειμένου για την επιβίωσή τους από τις μαζικές διώξεις τις οποίες υφίστανται στην προσφυγιά. Και αυτοί είναι αναγκασμένοι να πληρώσουν την τουρκική μαφία. Αυτοί κυρίως, πρέπει να χαρακτηρίζονται ως πολιτικοί πρόσφυγες.
Αναλύστε μας περισσότερο τη σύνδεση του τουρκικού κράτους και της μαφίας καθώς και τη σχέση που αναπτύσσει με τον στρατό και τις μυστικές υπηρεσίες. Τον τελευταίο καιρό έχουμε πληροφορηθεί ότι ακόμα και η γερμανική δικαιοσύνη έχει αποδώσει ευθύνες σε πολιτικά πρόσωπα, όπως την υπουργό εξωτερικών και τέως πρωθυπουργό Τανσού Τσιλέρ, για ανάμειξη σε δραστηριότητες της τουρκικής μαφίας. Τι γνωρίζεται για τις δραστηριότητες της τουρκικής μαφίας τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη.
Η τουρκική μαφία γεννήθηκε ταυτόχρονα με την εφαρμογή του σχεδίου Gladio. Η οργάνωση αυτή ιδρύθηκε από ους Αμερικάνους για να αντιμετωπίσει τον κομμουνισμό και υποστηρίχθηκε από συγκεκριμένες σε κάθε χώρα ομάδες του στρατού, μέλη μυστικών υπηρεσιών κ.ά. Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης τα περισσότερα παρακλάδια της οργάνωσης αυτής εξαφανίστηκαν. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη όμως στην Τουρκία. Το τουρκικό σκέλος της οργάνωσης συνδέθηκε από πολύ νωρίς με την τούρκικη πολιτική ελίτ και απέκτησε σταδιακά μια σειρά από παράνομες δραστηριότητες όπως: εμπόριο ναρκωτικών, όπλων, ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και δουλεμπόριο. Σε μας είναι γνωστό ένα δίκτυο διακίνησης ναρκωτικών μέσω Ελλάδας, Ρουμανίας και Πολωνίας που στέλνει ναρκωτικά στη Γερμανία και στη Γαλλία. Σταδιακά μέλη όλων των τουρκικών πολιτικών κομμάτων, στρατηγοί, υπουργοί, βουλευτές αναμίχθηκαν στην οργάνωση αυτή και της έδωσαν ένα πιο πολιτικό χαρακτήρα. Γνωστή είναι η ανάμειξη του άντρα και της ιδίας της Τσιλέρ σ’ αυτό το κύκλωμα, την οποία ήδη αναφέρατε. Αξίζει να σας αναφέρω ένα περιστατικό που συνέβη πριν από μερικά χρόνια και έλαβε στην Τουρκία κάποια δημοσιότητα: ένα καράβι γεμάτο ναρκωτικά έπ’ ονόματι Lucky S, βυθίστηκε σο Βόσπορο με αποτέλεσμα αργότερα να μαθευτεί το περιεχόμενο του φορτίου του. Τότε ο τουρκικό κράτος, το οποίο μέχρι τη δημοσιογραφική αποκάλυψη, δεν είχε καν αναφέρει το γεγονός κατήγγειλε την ανύπαρκτη κουρδική μαφία. Το ίδιο συμβαίνει και για μια σειρά από επιθέσεις τις οποίες εκτελεί η τουρκική μαφία σε όλη την Ευρώπη εναντίον Κούρδων προσφύγων. Η Τουρκία μονότονα για κάθε τέτοιο περιστατικό θέλοντας να καλύψει την τουρκική μαφία κατηγορεί την ανύπαρκτη κουρδική. Παράλληλα, πρέπει να πούμε, ότι η τουρκική μαφία πληρώνει ανθρώπους να κάνουν εμπρησμούς στα ελληνικά νησιά, όπως αυτές του ’91 στη Μυτιλήνη και το ’92 στη Ρόδο. Για τον εμπρησμό στη Μυτιλήνης μάλιστα, κάποιο μετανιωμένο στέλεχος της μαφίας κατήγγειλε ευθέως ότι η οργάνωσή του πλήρωσε εμπρηστές.
Στην Κύπρο η τουρκική μαφία έχει οργανώσει κατά καιρούς προβοκάτσιες όπως, η δολοφονία του Θ. Γεωργιάδη σε συνεργασία με την ΜΙΤ και τις δολοφονίες του Σολωμού και του Ισαάκ σε συνεργασία με τους «γκρίζους λύκους».
Άποψή μας είναι ότι στη Τουρκία κράτος, πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, ΜΙΤ, γκρίζοι λύκοι, και μαφία συνεργάζονται τόσο στενά, ώστε θα πρέπει κανείς να παίρνει ως δεδομένο ότι πρόκειται για ένα πολυκεντρικό σύστημα το οποίο υπακούει στις ίδιες λογικές και έχει κοινά συμφέροντα. Ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστεί πολιτικά είναι να γίνεται κατανοητό ως ένα και ενιαίο μπλοκ εξουσίας.
Υπάρχουν στρατόπεδα εκπαίδευσης για δολιοφθορές και προβοκάτσιες από τους Τούρκους;
Ναι, στην Άγκυρα και στην Κύπρο. Ο οργανωτής αυτών των στρατοπέδων ήταν ο Τσατλί, ο οποίος επανειλημμένως είχε επισκεφτεί την κατεχόμενη Κύπρο και έχει έρθει σε επαφή με παρακρατικούς αλλά και πολιτικούς του ψευδοκράτους. Από αυτό μπορεί να εξάγει κανείς το συμπέρασμα ότι και στην Κύπρο υπάρχει τέτοιου είδους στρατόπεδο. Για την ακριβή τοποθεσία δεν έχουμε πληροφορίες αλλά το ερευνούμε. Επίσης γνωρίζουμε ότι υπάρχουν Κούρδοι μετανάστες στην Ευρώπη και την Ελλάδα από το Νότιο Κουρδιστάν οι οποίοι για να εξασφαλίσουν τα προς ο ζην και όντας σε άθλια κατάσταση λαμβάνουν χρήματα από την μαφία για να κάνουν προβοκάτσιες. Αυτοί είναι εξαρτημένοι από την τούρκικη μαφία που τους φέρνει στην Ευρώπη μέσω της Ελλάδας.
Επίσης στην Τουρκία η μαφία προβαίνει σε μαζικές δολοφονίες αντικαθεστωτικών και φιλελεύθερων πολιτών, δημοσιογράφων, ποιητών, συγγραφέων. Επιθέσεις σε γραφεία εφημερίδων έχουν επανειλημμένα σημειωθεί, ενώ χιλιάδες άνθρωποι έχουν εκτελεστεί στη μέση του δρόμου χωρίς ποτέ η δικαιοσύνη να διερευνήσει τους λόγους των εγκλημάτων αυτών. Όλοι όμως στην Τουρκία γνωρίζουν. Ακόμα και στρατηγοί έχουν δολοφονηθεί, όταν τόλμησαν να ταχθούν κατά του πολέμου στο Κουρδιστάν θεωρώντας τη σύρραξη ατελέσφορη.
