Η παγκοσμιοποίηση των επαιτών

288

από το Άρδην τ. 31, Σεπτέμβριος 2001

Η εν­σω­μά­τω­ση της Ελ­λά­δας στην πα­γκό­σμια α­γο­ρά έ­χει πα­ρα­σι­τι­κά χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά (τε­ρά­στιο έλ­λειμ­μα ε­μπο­ρι­κού ι­σο­ζυ­γί­ου, που κα­λύ­πτε­ται με του­ρι­σμό, εμ­βά­σμα­τα, ε­πι­δο­τή­σεις). Αυ­τά τα χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά ε­πι­τά­θη­καν στην πε­ρί­ο­δο 1981-2000. Ταυ­τό­χρο­να ό­μως σύμ­φω­να με στοι­χεί­α του α­με­ρι­κά­νι­κου πε­ριο­δι­κού Foreign Policy (που α­να­πα­ρή­γα­γε ο Τ. Μί­χας στην Ε­λευ­θε­ρο­τυ­πί­α /13 Αυ­γού­στου 2001), η Ελ­λά­δα α­πο­συν­δέ­ε­ται ό­λο και πε­ρισ­σό­τε­ρο α­πό τη διε­θνή οι­κο­νο­μί­α . Με­τα­ξύ 1981 και 1997 οι ε­ξα­γω­γές α­πό 17% του Α­ΕΠ πέ­ρα­σαν σε κά­τω α­πό 10%, ε­νώ οι ά­με­σες ξέ­νες ε­πεν­δύ­σεις μειώ­θη­καν σε κά­τω α­πό 1% του Α­ΕΠ. Έ­τσι η ορ­γα­νι­κή έ­ντα­ξη και συμ­με­το­χή στην πα­γκό­σμια οι­κο­νο­μί­α μειώ­θη­κε, αλ­λά αυ­ξή­θη­κε ο πα­ρα­σι­τι­σμός. (Οι με­τα­φο­ρές κοι­νο­τι­κών πό­ρων πέ­ρα­σαν α­πό το 2% του Α­ΕΠ το 1980, στο 5% το 2000, το ε­μπο­ρι­κό έλ­λειμ­μα με­γά­λω­σε κλπ.). Έ­τσι η συμ­με­το­χή των εκ­συγ­χρο­νι­στών στην «πα­γκο­σμιο­ποί­η­ση» έ­χει α­πο­λύ­τως πα­ρα­σι­τι­κά χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά. Γι’ αυ­τό βέ­βαια και ο μό­νος διε­θνής ρό­λος τους εί­ναι ε­κεί­νος του ε­παί­τη και του καρ­πα­ζο­ει­σπρά­κτο­ρα.