Στη συζήτησή του Γιώργου Καραμπελιά με τον Λάμπρο Καλαρρύτη (εκπομπή Εμείς οι Έλληνες, Παραπολιτικά FM) σχολιάζεται η περιρρέουσα ατμόσφαιρα στην πορεία προς τις εκλογές στον απόηχο των όσων έχουν συμβεί το τελευταίο διάστημα.
Με αφορμή την απόπειρα τρομοκρατικού χτυπήματος που απετράπη σημειώνει την έλλειψη κουλτούρας ασφαλείας που υπάρχει στη χώρα και στο πολιτικό προσωπικό και σε επίπεδο κοινωνίας. Ουδείς προβληματίζεται σοβαρά για το πόσες χιλιάδες παράνομων μεταναστών των οποίων το αίτημα για άσυλο έχει απορριφθεί βρίσκονται στη χώρα και αν αποτελούν δεξαμενή στρατολόγησης. Κανείς δεν γνωρίζει αυτός ο αχαρτογράφητος πληθυσμός πόσος είναι, από πού είναι, ποιοι είναι, που βρίσκονται;
Επίσης, συναφώς θίγει το θέμα της Παιδείας, της γνώσης Ιστορίας και της εθνικής αυτοσυνειδησίας που όλα έχουν υπονομευθεί και υποβαθμιστεί από έναν λαό σημαντικό μέρος του οποίου βρίσκεται σε αμεριμνησία με ευθύνη και του πολιτικού συστήματος το οποίο έχει σε μεγάλο βαθμό αστοχήσει.
2 ΣΧΟΛΙΑ
Θίγετε σοβαρά ζητήματα και κάνετε σοβαρές προσπάθειες για την αφύπνιση της ελληνικής κοινωνίας. Δε θίγετε όμως την ουσία του προβλήματος στην εκπαίδευση και γενικότερα στην ελληνική κοινωνία. Δύο είναι τα προβλήματα για την πλειονότητα του ελληνικού λαού:
1ον Αυτό που λένε κάποιοι Βρετανοί φίλοι μου The Greeks don’t follow the rules.
2ον Το ΔΗΘΕΝ που κυριαρχεί στην Ελλάδα.
Οι περισσότεροι προωθούν το ατομικό συμφέρον εις βάρος του γενικού καλού. Συχνά οι Έλληνες δε θέλουν την αλήθεια, αλλά μόνο τα λεφτά. Και επειδή ο χρόνος είναι βραχύς, ο χώρος λίγος και οι ελπίδες να αλλάξει η κατάσταση στην Ελλάδα ασήμαντες δε μακρηγορώ, αλλά χρησιμοποιώ κάποια παραδείγματα.
Ευρίσκω πολύ διασκεδαστικό, το γεγονός, ότι μία φιλόλογος ή ένας φιλόλογος το πρωί διδάσκουν τις απόψεις του Σωκράτη για τους νόμους έτσι όπως τις διατυπώνει στους διαλόγους του, και τους σφράγισε με την ζωή του και το απόγευμα κάνει ατιμωρητί ιδιαίτερα μαθήματα παραβιάζοντας 3 – 4 νόμους του κράτους και άλλους τόσους ηθικούς. Και με σκοπό όχι την επιβίωση, (και αυτό κατακριτέο είναι) αλλά τον πλουτισμό. Είναι γνωστό, ότι η Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση κυριαρχείται από τους ιδιαιτεράδες οι οποίοι εκτός των άλλων καθορίζουν και τις „αξίες” . Φερ’ ειπείν νοματαίος θεωρείται όποιος μετατρέπει το έργο σε πάρεργο και αντιστρόφως. Δηλαδή εκείνος που θέλει να πλουτίσει με αθέμιτα μέσα, με λάθος επάγγελμα και εκμεταλλευόμενος όλες τις παθογένειες του ελληνικού πολιτικού συστήματος και της ελληνικής κοινωνίας.
Άλλο παράδειγμα από την Ανώτατη Εκπαίδευση:
Κάποτε ο Σουφλιάς και η Γιαννάκου (δειλά) καθώς και η Διαμαντοπούλου (με μεγαλύτερο θάρρος) έκαναν μία προσπάθεια μεταξύ των άλλων να καθιερώσουν ένα υποτυπώδες ωράριο στους πανεπιστημιακούς. Συσπειρώθηκαν όλοι: αριστεροί, δεξιοί, κεντρώοι, απολίτικοι, παρεοκράτες κ.α., και οι εν λόγω υπουργοί νικήθηκαν κατά κράτος.
Ευρίσκω επίσης πολύ διασκεδαστικό, το γεγονός π.χ. ένας καθηγητής in academic way να ασχολείται με εθνικούς ποιητές, τραγωδούς κ.α., να μένει στην Αθήνα και να διδάσκει σε ΑΕΙ και σε απόσταση 250 Km από την Αθήνα και με παραμονή 24 – 36 ώρες ανά εβδομάδα στην πόλη που ευρίσκεται το ΑΕΙ. Αν θέλει να μένει όπου επιθυμεί τότε να προσληφθεί από το κράτος σε κρατικό ΑΕΙ ως ωρομίσθιος.
Τώρα πως θα γίνει η αντιμετώπιση των απειλών, που επισημαίνετε; Έτσι όπως πάμε δε θα γίνει. Η χρεοκοπία εν καιρώ ειρήνης και με κρουνούς χρημάτων κατά την περίοδο 1979 – 2009 από την ΕΟΚ εξηγεί τις ευθύνες του συντριπτικά μεγαλύτερου τμήματος του ελληνικού λαού, της θεωρούμενης ως πνευματικής πρωτοπορίας κ.α., και είναι προάγγελος νέων δεινών αν δεν αλλάξει έστω και για λίγο η νοοτροπία πολύ μεγάλων τμημάτων του Ελληνικού λαού.