Χρ. Βερναρδάκης, το άτυπο κόμμα της δραχμής

Είναι δυνατόν να λέγονται τέτοια πράγματα έτσι, με ελαφριά την καρδιά, ότι δηλαδή δεν ενδιαφέρει ποιό είναι το νόμισμα;; Ούτε από πλευράς μαρξιστικής ανάλυσης, ούτε από πλευράς κεϋνσιανής είναι δυνατόν να ..αδιαφορήσει κάποιος σχετικά με ποιό νόμισμα έχει η χώρα! Είναι το ίδιο να έχει μία χώρα δικό της και τό ίδιο να έχει ξένο νόμισμα;

Η έλλειψη γνώσης για το αντικείμενο είναι φανερή. Γι’αυτό και οι αναλύσεις τέτοιου επιπέδου καταλήγουν σε χυδαία συμπεράσματα τύπου “θα έρθουν μετά με τα σκληρά τους νομίσματα να αγοράσουν φτηνά”.