Από το Άρδην τ. 90, Ιούνιος-Αύγουστος 2013
Το Άρδην πραγματοποιεί, για δεύτερη φορά, ένα αφιέρωμα στην Ακροδεξιά στην Ελλάδα, αυτή τη φορά επικεντρωμένο στην Χρυσή Αυγή. Ο στόχος του αφιερώματος δεν είναι μόνο να εξηγήσει πως και γιατί η Χ.Α. αναδείχτηκε αιφνίδια σε υπολογίσιμη πολιτική δύναμη στη χώρα μας, αλλά και να πληροφορήσει για τη φύση και τον χαρακτήρα μιας ναζιστικής ομάδας, η οποία κρύβεται πίσω από εθνικιστικές κορώνες και θέλει να εκμεταλλευτεί το ίδιο το κίνημα των Αγανακτισμένων και της απονομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος. Διότι αυτό που κρύβει συστηματικά η Χ.Α. είναι οι ιδεολογικές και πολιτικές της αναφορές ως οπαδών του Χίτλερ, της γερμανικής και Άριας υπεροχής, του παγανιστικού αντιχριστιανισμού και του αποκρυφισμού.
Διότι η Χ.Α. δεν είναι μια οποιαδήποτε ακροδεξιά ομάδα. Δεν είναι κάτι ανάλογο με το ΛΑΟΣ, που αποτέλεσε την προσπάθεια ενός συντηρητικού τυχοδιώκτη να εκμεταλλευτεί την κρίση της Δεξιάς, για να αναδειχθεί σ’ ένα ιδιότυπο πολιτικό κόμμα το οποίο δεν άντεξε στον χρόνο.
Η Χ.Α., επί τριάντα χρόνια, συστηματικά, αδιάκοπα, προωθεί μια ναζιστική πολιτική και ιδεολογική πλατφόρμα και έχει ως αποκλειστική της πρακτική τη χρήση της βίας ενάντια σε μικρές ομάδες της άκρας αριστεράς, των μεταναστών ακόμα και της ίδιας της άκρας δεξιάς, για να μπορέσει να επιβληθεί, όπως δήλωσε και ο ηγέτης της Μιχαλολιάκος, ως μία απαρχή των ταγμάτων εφόδου, των Ες Ες.
Γι’ αυτό, σήμερα, αποκρύπτει από το ευρύτερο κοινό αυτές τις ιδεολογικές και πολιτικές ρίζες, προσπαθώντας να εμφανιστεί ακόμα και ως εκφραστής της ορθοδοξίας και του πατριωτισμού! Γι’ αυτό και ένα μεγάλο μέρος του αφιερώματός μας στοχεύει στο να καταδείξει, ακόμα και με δικά τους κείμενα, αυτό που οι ίδιοι θέλουν να κρύψουν. Ότι συντάσσονται με τους προδότες της Κατοχής, τους ταγματασφαλίτες και τον φιλότουρκο Παπαδόπουλο, τον άνθρωπο που απέσυρε τον ελληνικό στρατό από την Κύπρο, με τους οπαδούς του Χίτλερ και του Γκέμπελς, σε μια χώρα που ο ναζισμός μας κόστισε ένα εκατομμύριο θύματα.
Το τέχνασμα που επιχειρεί η Χ.Α. και μέχρι σήμερα το έχει επιτύχει σε μεγάλο βαθμό, είναι να εμφανιστεί ως μια ακραία μεν αλλά πατριωτική δύναμη που αναλαμβάνει να καθαρίσει την κόπρο του Αυγείου που έχει συσσωρεύσει το πολιτικό σύστημα. Και γι’ αυτό και αρκετοί άνθρωποι στην απελπισία τους και μπροστά στα αδιέξοδα της αριστεράς που αδυνατεί να συνδυάσει την κοινωνική διαμαρτυρία με τον πατριωτισμό, ψήφισαν ελαφρά τη καρδία Χ.Α. όχι γιατί πιστεύουν στα ιδεολογήματά της αλλά διότι θεωρούν ότι αποτελεί την τιμωρία, μια «μάστιγα του θεού» που αρμόζει στο πολιτικό σύστημα και τους εκφραστές του.
Ιδιαίτερα, το μεταναστευτικό για το οποίο ευθύνεται τόσο η φιλελεύθερη δεξιά που ήθελε φτηνά μεροκάματα και φθηνή εργασία για να κάνει τους Ολυμπιακούς και τα «μεγάλα έργα», όσο και μια ανιστόρητη Αριστερά των ανοικτών συνόρων, αποτέλεσε τη βάση πάνω στην οποία πάτησαν, αρχικώς στον Άγιο Παντελεήμονα, για να μεταβάλουν την αγανάκτηση του ελληνικού λαού σε ρατσιστική λογική και αισθήματα.
Και αυτός είναι ο κίνδυνος. Ξεκινώντας από τη λογική της τιμωρίας του συστήματος, ένα μεγάλο κομμάτι του λαού, ιδίως της νεολαίας, να προσχωρήσει εν τέλει στην ρατσιστική και ναζιστική θεωρία των χρυσαυγιτών. Γι’ αυτό και ένα τόσο εκτενές αφιέρωμα που ίσως αποτελεί το πρώτο μιας σειράς που θα διερευνήσει ακόμα πιο εξονυχιστικά το φαινόμενο Χ.Α. και δεν θα επιτρέπει σε κανέναν να μπορεί να λέει αύριο, «δεν γνώριζα και παραπλανήθηκα».
Είναι καιρός οι δημοκρατικές πατριωτικές δυνάμεις να αφαιρέσουν το προσωπείο της Χ.Α. και να αποκαλυφθούν τα ναζιστικά σύμβολα και οι νεκροκεφαλές των Ες-Ες που κοσμούν τις ιστοσελίδες τους. Είναι καιρός ο ελληνικός λαός πιστός στην δημοκρατική, εθνικοαπελευθερωτική παράδοσή του να κατεβάσει τη μάσκα αυτής της αποτρόπαιης ναζιστικής ομάδας.
Άρδην
