Η Κύπρος αποδυναμώθηκε, ο κυπριακός ελληνισμός πληρώνει τα σπασμένα
του Σάββα Παύλου από τη Ρήξη φ. 92
«Στο βάθος κήπος», γράφουν οι ταβέρνες στην Αθήνα, θέλοντας να πληροφορήσουν τους υποψήφιους πελάτες τους ότι πίσω από την τσιμεντένια πρόσοψη υπάρχει μια ειδυλλιακή αυλή, για να απολαύσουν το φαγητό και το ποτό τους, ανάμεσα σε δέντρα και γλάστρες. Στην Κύπρο είναι ανάποδα τα πράγματα. Πίσω από την τσιμεντένια πραγματικότητα που ζούμε αυτή την περίοδο, οδηγούμαστε σε ένα μέρος πιο αποτρόπαιο, «Στο βάθος: επιστροφή του σχεδίου Ανάν» .
Μ ετά την απόρριψη του σχεδίου Ανάν, η Κύπρος βρισκόταν σε πλεονεκτική θέση. Είχε καλή ηγεσία, καλή οικονομία και ήταν ενταγμένη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που τότε σε θωράκιζε αρκετά. Για όσους θέλουν να μιλήσουν με χαιρεκακία για τη σημερινή στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πρέπει να τονίσω ότι στη σύγχρονη ανθρώπινη ιστορία, που χαρακτηρίζεται από συνεχείς και ταχύτατες αλλαγές, εννέα χρόνια είναι πάρα πολλά για την αλλαγή παραδείγματος. Μέσα σε εννέα χρόνια συνέβησαν αρκετά (μείωση της αμερικανικής πρωτοκαθεδρίας, ανάδυση άλλων πόλων δύναμης, σε ευρωπαϊκό επίπεδο αδιαμφισβήτητη υπεροχή της Γερμανίας, διάσταση ευρωπαϊκού Νότου και Βορρά, οικονομική εξαθλίωση της Ελλάδας κ.λπ.)
Τότε, λοιπόν, μετά το 2004, έπρεπε η Κύπρος να αποδυναμωθεί. Να χάσει δύο από τα πλεονεκτήματά της, την ηγεσία και την οικονομική σταθερότητα. Ο Αναστασιάδης ήταν καμένο χαρτί, γελοιοποιημένος, τα δύο τρίτα του κόμματός του δεν τον ακολούθησαν στην πορεία του υπέρ του σχεδίου Ανάν. Έπρεπε να βρεθεί ο «χρήσιμος ηλίθιος», δηλαδή ο Χριστόφιας. Άνθρωπος ανίκανος, ημιμαθής, χωρίς δεξιότητες, που ήξερε απλώς να διευθύνει ένα παρωχημένο, σταλινικού τύπου, κόμμα της εποχής του Ψυχρού Πολέμου, ιδεοληπτικός και κοντόφθαλμος, που θα υποδυόταν τον πρόεδρο για πέντε χρόνια.
Χαρακτηριστικά, συγγενικό του πρόσωπο, σε συνέντευξη σε κυπριακή εφημερίδα, λίγο πριν τις εκλογές του 2008, ανέφερε ότι έκλαιγε στο σπίτι του με λυγμούς, το 1989, για την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Άνθρωπος που, το 1989, δεν είχε καταλάβει γιατί κατέρρεε η Σοβιετική Ένωση και θρηνούσε, μάλιστα, για το μοντέλο αυτό, ανέλαβε να το παίξει πρόεδρος της σύγχρονης Κύπρου. Όλοι αγωνίστηκαν για να νικήσει ο κ. Χριστόφιας, οι Αμερικανοί, το υπουργείο Εξωτερικών της Ντόρας Μπακογιάννη, το ΝΑΤΟ, η ΣΙΑ και η προδοσία (αυτό είναι από άλλο ανέκδοτο), η Ευρωπαϊκή Ένωση, η ηγεσία του ΔΗΣΥ, οι Άγγλοι και όλη η σάρα και η μάρα της γης. Γιατί; Γιατί ήταν ο «χρήσιμος ηλίθιος», που θα διευθετούσε τους δύο πρώτους στόχους. Την απομάκρυνση του Τάσσου Παπαδόπουλου και την οικονομική καταβαράθρωση της Κύπρου. Γράφοντας στο ιστολόγιό μου, στις 11 Ιουλίου του 2011, λίγο μετά το άκουσμα της έκρηξης στο Μαρί, τόνισα:
«Κύριε Χριστόφια, παραιτήσου, δεν πάει άλλο. Παραιτήσου, αποδείχτηκες λίγος και μικρός. Διέλυσες το Κυπριακό, διέλυσες την οικονομία, διέλυσες την κοινωνία ενισχύοντας την τάση για έναν Κύπριο χωρίς Μνήμη, Ύπαρξη και Ιστορία, χωρίς Αρχές και Αξίες, γέμισες τον τόπο με τα λαμόγια σου, που επέπεσαν σαν πεινασμένες μύγες, σαν χταπόδια τραβούν από ταμεία, επιχορηγήσεις, αποζημιώσεις, συμβάσεις, προσφορές, χρηματοδοτήσεις. Τώρα αυτό, αυτή η ασύλληπτη τραγωδία. Δεν χρειάζεται να πάρεις όλη την Κύπρο στον τάφο. Παραιτήσου».
Πράγματι, αποχωρώντας ο Χριστόφιας, πήρε όλη την Κύπρο στον τάφο. Οι ευθύνες της διακυβέρνησής του είναι απίστευτες, το όνομά του είναι συνώνυμο της καταστροφής της Κύπρου.
Γι’ αυτό, ως πρώτο μέτρο, για να αποκατασταθεί το αίσθημα του δικαίου, προτείνω η Βουλή να ψηφίσει το κούρεμα των περιουσιακών στοιχείων του ΑΚΕΛ κατά 35%. Δεν μπορώ να κατανοήσω γιατί οι καταθέτες να χάνουν σχεδόν όλα τα περιουσιακά τους στοιχεία και το πολιτικό κόμμα, που ευθύνεται για την κατάντια αυτή, να παραμένει αλώβητο. Οικήματα, οχήματα, καταθέσεις, επιχειρηματικές δραστηριότητες του ΑΚΕΛ, πρέπει να κουρευτούν κατά 35% και να δοθούν στο ταμείο σωτηρίας της Κύπρου. Έτσι θα μάθουν και τα κόμματα, όλα τα κόμματα και ο ΔΗΣΥ και το ΔΗΚΟ και η ΕΔΕΚ , ότι τα λάθη και οι λοβιτούρες και τα ρουσφέτια έχουν ένα κόστος. Ότι οι πολιτικές ευθύνες έχουν κόστος.
Ποινική έρευνα για τους υπεύθυνους της οικονομικής καταστροφής
Η Κύπρος αποδυναμώθηκε, ο κυπριακός ελληνισμός πληρώνει τα σπασμένα με ανεργία, πείνα, μείωση των οικονομικών του δυνατοτήτων, με αίσθημα ανασφάλειας, με φυγή των προσοντούχων και δυναμικών νέων του σε άλλες χώρες. Για να αποκατασταθεί το περί δικαίου αίσθημα των πολιτών πρέπει να συσταθεί αμέσως επιτροπή για διερεύνηση όλων των πτυχών αυτής της πορείας (ποινικές, πολιτικές, οικονομικές ευθύνες κ.λπ.) Ποιοι εγκλημάτησαν από ανευθυνότητα ή, ακόμη, γιατί τσέπωσαν αρκετά. Φέρνω το παράδειγμα των ελληνικών ομολόγων, που η αγορά τους ήταν βασική στην οικονομική κατρακύλα της Κύπρου. Πολλοί το αναφέρουν, ότι δηλαδή εκτεθήκαμε στα ελληνικά ομόλογα λες και η Κύπρος, από εθνική ομοψυχία, έτρεξε να βοηθήσει την Ελλάδα, και εν τέλει την πλήρωσε. Η πραγματικότητα είναι άλλη. Οι Κύπριοι τραπεζίτες πήραν από δεύτερο και τρίτο χέρι, κατ’ ακρίβειαν ξεφόρτωσαν τους Γερμανούς από τα ελληνικά ομόλογα. Οι Γερμανοί, για να δελεάσουν τους Κύπριους να τα πάρουν, πλήρωσαν και τη σχετική μίζα, που κάποιοι την τσέπωσαν. Όταν οι πονηροί Γερμανοί ξεφορτώνονται κάτι, σημαίνει ότι αυτό δεν θα πάει καλά. Ποιοι είναι, λοιπόν, αυτοί που βοήθησαν τους Γερμανούς, οδήγησαν τις τράπεζες τους σε χρεοκοπία και ωφελήθηκαν και οι ίδιοι; Υπάρχουν ποινικές ευθύνες ακόμη και από την πλευρά των Γερμανών. Όπως με τις μίζες της Ζήμενς έτσι και τώρα, η κάτω από το τραπέζι παράδοση χρημάτων είναι παράνομη. Και η επιτροπή πρέπει να ψάξει και από την πλευρά της Γερμανίας για παρατυπίες και συμμετοχή στο έγκλημα. Ακόμη, υπήρχε πολιτική διαπλοκή; Κύπριοι πολιτικοί που σιώπησαν με το αζημίωτο; Όπως για το θέμα των εννέα δισ. της Λαϊκής;
Εν τέλει, επειδή ο κόσμος θα οδηγηθεί στην απελπισία, πρέπει τάχιστα να συσταθεί η επιτροπή και κάποιοι να οδηγηθούν στο δικαστήριο και να πληρώσουν, πολιτικοί, τραπεζίτες, υπηρεσιακοί παράγοντες. Το θεωρώ απαραίτητο. Μόνο αν ικανοποιηθεί το περί δικαίου αίσθημα του λαού θα μπορέσει κι αυτός να ανασκουμπωθεί για δουλειά και βελτίωση των συνθηκών της ζωής του, που θα βελτιώσουν και τις αντιστάσεις της Κύπρου. Όταν οι ένοχοι οδηγηθούν στο δικαστήριο θα είναι μια κίνηση με τεράστια συμβολική σημασία: ότι η Κύπρος θα αρχίσει ξανά τον αγώνα και θα τα καταφέρει. Αν δεν ικανοποιηθεί το περί δικαίου αίσθημα του λαού σημαίνει ότι συντείνουμε να οδηγηθεί στην παραίτηση, την αδιαφορία, τον ωχαδελφισμό, την παράδοση.
Επιτροπή λογιστικού ελέγχου
Αυτή η επιτροπή έγινε και σε άλλες χώρες και αποδείχτηκε πολύ αποτελεσματική. Και στην Κύπρο, αν ανασκουμπωθούμε για δουλειά, μετά το χαστούκι που φάγαμε, πρέπει να πάμε πολύ βαθιά, να δούμε τα οικονομικά μας από το 1974 έως τα σήμερα. Πρέπει να συγκροτηθεί αυτή η επιτροπή, για να εξετάσει όλα τα δάνεια της Κύπρου, ένα ένα. Από πού τα πήρε, πότε και πόσα πήρε, πού δόθηκαν τα λεφτά αυτών των δανείων, πόσα αποπληρώθηκαν, με ποιο τόκο, πόσα υπολείπονται, ποιοι αξιωματούχοι υπέγραψαν για τα δάνεια αυτά. Και για όλα να πληροφορήσει τον λαό. Μόνο με τον αυστηρό έλεγχο του παρελθόντος θα κατανοήσουμε το παρόν και θα προφυλαχθούμε στο μέλλον. Και όπου υπάρχει παρατυπία, σπατάλη και απάτη, να καταγγελθεί και να αποδοθούν ευθύνες.
Φυσικός πλούτος της Κύπρου
Ας μη μακρηγορήσουμε άλλο. Στην ιστορία οι απρόβλεπτοι παράγοντες αναδύονται κάθε τόσο και αλλάζουν τα δεδομένα. Η οικονομική κατακρήμνιση της Κύπρου έγινε, όπως και η αλλαγή ηγεσίας. Ήρθε η ώρα του Αναστασιάδη, μετά την πενταετία κατά την οποία ο κ. Χριστόφιας υποδυόταν τον πρόεδρο της Κύπρου. Θα είναι ο Αναστασιάδης ο μοιραίος πρόεδρος που θα ολοκληρώσει το σχέδιο; Όμως, στο μεταξύ, αναδύθηκε ένας άλλος παράγοντας, που δίνει ελπίδες για το μέλλον, αποτρέπει την πλήρη απελπισία και ενισχύει αντιστάσεις. Και αυτός ο παράγοντας είναι το φυσικό αέριο. Πρέπει λοιπόν φτηνά και ανέξοδα να απαλλοτριωθεί και αυτό από διάφορους αετονύχηδες, για να φτάσουν στον τελικό στόχο; Τι θα γίνει, λοιπόν; Καλώ την ΕΔΕΚ και τις άλλες πολιτικές δυνάμεις να συγκροτήσουν ανεξάρτητη Επιτροπή (από πολιτικούς, νομικούς και, κυρίως, εμπειρογνώμονες για το θέμα αυτό), που θα παρακολουθεί όλη τη σχετική κυβερνητική δραστηριότητα, θα κρίνει, θα εισηγείται, θα προειδοποιεί, θα πληροφορεί τον λαό. Η επιτροπή αυτή, μόνη της έγνοια θα έχει να προστατεύσει τον φυσικό πλούτο του νησιού από ανοησίες και σκοπιμότητες, ενδυναμώνοντας έτσι τη θέση της Κύπρου.