Στο πλευρό των κατοίκων της Χαλκιδικής
Ενάντια στη Λεηλασία της χώρας
Τριήμερο Κάμπινγκ αλληλεγγύης στην Ιερισσό 26- 28 Ιουλίου 2013
Γενικευμένο ξεπούλημα, απολύσεις, ανεργία, φτώχεια και εξαθλίωση. Μεταβολή της χώρας μας σε «χώρο» και αντιδημοκρατικός πολιτικός βίος. Αυτά είναι τα γνωρίσματα του «success story» μιας αποικίας χρέους, που μας επιφύλασσε η γερμανική Ευρώπη και η λεγεώνα των προθύμων συμμάχων τους.
Σε αυτό το κλίμα, κάποιοι αντέταξαν ένα γενναίο ΌΧΙ. Οι Χαλκιδικιώτες τοποθετήθηκαν με σαφήνεια. Η θανατηφόρα επένδυση της El Dorado Gold και της Ελληνικός Χρυσός Α.Ε., που επιφυλάσσει τη λεηλασία ολόκληρης της Βορειοανατολικής Χαλκιδικής δε θα περάσει. Χρυσάφι είν΄ ο τόπος μας!
Το κίνημά τους εισπράττει την άμεση υποστήριξη ολοένα και περισσότερων πολιτών, που βρίσκουν στον τοπικό αγώνα των Χαλκιδιωτών έναν ισχυρό συμβολισμό: Πρόκειται για ένα μήνυμα αντίστασης, που ξεκινάει από την Χαλκιδική και αφορά όλη τη χώρα. Ένα βροντερό ΟΧΙ στη νέα λεηλασία της Ελλάδας.
Για αυτό το λόγο επιλέξαμε να κάνουμε εκεί τη συνάντησή μας. Για να γνωρίσουμε από κοντά τους κατοίκους, να στηρίξουμε την τοπική οικονομία. Αλλά και επίσης, για να στήσουμε μια ‘γέφυρα επικοινωνίας’ μεταξύ της Βορειοανατολικής Χαλκιδικής, και κόσμου απ’ όλη την Ελλάδα, ο οποίος θα έχει την ευκαιρία να διαπιστώσει από πρώτο χέρι την καταστροφική δραστηριότητα των εταιριών εξόρυξης, υπό τις ευλογίες του κρατικού μηχανισμού της ‘αποικίας χρέους’
Έτσι, αυτό το καλοκαίρι, όπου ολοένα και λιγότεροι θα έχουν την πολυτέλεια των πολυήμερων διακοπών στα ελληνικά νησιά –τα οποία ολοένα και περισσότερο αφορούν μόνο στην βαριά βιομηχανία του ξένου τουρισμού στο φόντο μιας ‘Ελλάδας των γκαρσονιών’, αποφασίσαμε να κάνουμε την συνάντησή μας στην Ιερισσό.
Δηλώνοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη μας, κατασκηνώνουμε για τρεις μέρες, από τις 25 Ιουλίου έως τις 28 Ιουλίου. Τις ημέρες αυτές, παράλληλα με τις στιγμές της αναψυχής, θα γνωρίσουμε από κοντά το πολύμορφο τοπικό κίνημα. Μέλη της επιτροπής κατοίκων θα μας μιλήσουν ενδελεχώς για το ζήτημα και τις προοπτικές του αγώνα και θα μας συνοδέψουν στην περιήγησή μας στο δάσος που η «επένδυση» θέλει να διαλύσει. Παράλληλα θα κουβεντιάσουμε ευρύτερα για την κατάσταση στην Ελλάδα και τις προοπτικές του ελληνικού κινήματος αντίστασης. Στο χώρο θα λειτουργεί δανειστική βιβλιοθήκη, ενώ τα βράδια μας θα συνοδεύουν θερινές προβολές και μουσικές βραδιές.
Σε αυτό το αντάμωμα είστε όλες και όλοι προσκεκλημένοι για να γνωρίσετε από κοντά το πραγματικό… χρυσάφι της περιοχής. Τον τόπο και τους αγωνιστές κατοίκους του.
Το πρόγραμμα
Πέμπτη 25 Ιουλίου: Ημέρα Άφιξης στο Κάμπινγκ
19:00 Συνέλευση των κατασκηνωτών και παρουσίαση προγράμματος.
22:00 Θερινή προβολή ντοκιμαντέρ
Παρασκευή 26 Ιουλίου: 1η μέρα
10:00 Πρωινό
19:00: Ανοιχτή συζήτηση με θέμα: «Ο γρίφος του ελληνικού κινήματος αντίστασης. Υπάρχει λύση;» εισηγητής Γ. Καραμπελιάς
Σάββατο 27 Ιουλίου: 2η μέρα
10:00 Πρωινό
19:00: Σκουριές Χαλκιδικής, πρόβα τζενεράλε για το ξεπούλημα της Ελλάδας; Εισηγούνται μέλη της επιτροπής κατοίκων ενάντια στα μεταλλεία
23:00 Μουσική βραδιά, με ζωντανή έντεχνη μουσική.
Κυριακή 28 Ιουλίου: 3η μέρα
10:00 Πρωινό
11:00 Περιήγηση στις Σκουριές προς τις εγκαταστάσεις των μεταλλείων.
17:00 Αναχώρηση από το Κάμπινγκ
Στο χώρο του Κάμπινγκ θα λειτουργεί δανειστική βιβλιοθήκη με βιβλία των εναλλακτικών εκδόσεων, σύγχρονα και παλαιά τεύχη του περιοδικού Άρδην.
Κόστος συμμετοχής: 25 ευρώ (στην τιμή περιλαμβάνεται πρωινό και δωρεάν καφές για όλη την ημέρα).
Από Θεσσαλονίκη για Ιερισσό το ΚΤΕΛ Χαλκιδικής έχει τακτικά δρομολόγια (05:30,06:15, 08:30, 10:45, 12:45, 14:30, 16:30, 18:30) και κόστος 10.80 ευρώ, ενώ κατόπιν ενημέρωσης του οδηγού, πραγματοποιεί στάση μπροστά στο κάμπινγκ «Δελφίνι».
Για πληροφορίες/ συμμετοχές μπορείτε να τηλεφωνείτε
Αθήνα: 2103826319, 6947026648 (
Θεσσαλονίκη: 2310 543751 ή 6982118925 (
Πάτρα: 6977510730 (Θόδωρος)
Βόλος: 6948076477 (Βασίλης)
Και στις διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου perardin@gmail.com, ardinthess@gmail.com
6 ΣΧΟΛΙΑ
Διάβασα ότι το ΣτΕ έκρινε πως το περιβάλλον δεν βλάπτεται. Σεβόμαστε τις δικαστικές αποφάσεις κατά το δοκούν?
Τα παρακάτω στοιχεία σας λένε τίποτα; Άλλοι είναι που δεν σέβονται το νομικό σύστημα αυτής της χώρας.
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΧΡΥΣΟΥ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ;
11.000.000 ευρώ.
Tο τίμημα που κατέβαλε η Hellas Gold, για να αποκτήσει το δικαίωμα
εκμετάλλευσης 317.000 στρεμάτων στη Βόρεια Χαλκιδική με σύμβαση που υπέγραψε με το Ελληνικό Δημόσιο, κατόπιν μεσολάβησης του Πάχτα, τότε υφυπουργού Οικονομίας και σημερινού Δημάρχου Αριστοτέλη. Η σύμβαση έγινε χωρίς διαγωνισμό, με απευθείας ανάθεση σε μια εταιρεία που είχε δημιουργηθεί δυο μέρες πριν (με μετοχικό κεφάλαιο 60.000 ευρώ!) και με απαλλαγή της από οποιαδήποτε ευθύνη αποκατάστασης περιβαλλοντικών
ζημιών που είχαν γίνει από την καναδική TVX Gold (έφυγε νύχτα από τα
μεταλλεία Κασσάνδρας αφήνοντας απλήρωτους 472 εργαζόμενους – συνολικό χρέος της προς τους εργαζόμενους: 17 εκατ. ευρώ).
95.700.000 ευρώ.
Το κέρδος των Μπόμπολα – Κούτρα – Τίμις (κυρίων μετόχων της “Ελληνικός
Χρυσός”) από την τμηματική πώληση της εταιρείας στη μητρική πολυεθνική
European Goldfields.
408.000.000 ευρώ.
Η αγοραία αξία των μεταλλείων, όπως υπολογίστηκε από διεθνή οίκο έξι μήνες μετά την πώλησή τους από το Ελληνικό Δημόσιο, δηλαδή 37 φορές παραπάνω. Αυτό δεν εμποδίζει την τότε ελληνική κυβέρνηση να επιδοτήσει την “Ελληνικός Χρυσός” με 15.000.000 ευρώ.
2.300.000.000 ευρώ.
Η σημερινή αξία των μεταλλείων στο χρηματιστήριο του Τορόντο μετά την
απόκτηση του 95% των μετοχών από την European Goldfields, πολυεθνική εταιρεία με έδρα τον Καναδά πίσω από την οποία βρίσκονται funds και τράπεζες όπως η JP Morgan και η Goldman Sachs.
15.436.000.000 (!) ευρώ.
Η αξία των μεταλλευμάτων που βρίσκονται στα
μεταλλεία της Χαλκιδικής.
0 ευρώ!!!
Το κέρδος του Ελληνικού Δημόσιου. Σύμφωνα με τον Μεταλλευτικό Κώδικα, ο ορυκτός πλούτος ανήκει αποκλειστικά στις εταιρείες που τον
εκμεταλλεύονται και δεν προβλέπεται η απόδοση δικαιωμάτων στο Δημόσιο
από την εκμετάλλευσή του. Γι’ αυτό άλλωστε η Τρόικα αρνήθηκε να
αποδεχθεί τα μεταλλεία της Χαλκιδικής στις εγγυήσεις που έδωσε η
ελληνική κυβέρνηση για τη δανειακή σύμβαση.
«Όσοι αντιδρούν είναι υποκινούμενοι και οπισθοδρομικοί»
Το μεταλλείο που θέλει να κατασκευάσει η European Goldfields δεν θα
είναι ένα υπόγειο ορυχείο με στοές όπως πιθανώς φαντάζονται πολλοί
αλλά μια επιφανειακή εκμετάλλευση που θα αποσπά τον χρυσό κατόπιν
επεξεργασίας του εδάφους με κυάνιο, μετατρέποντας τη γη σε απόρριμμα
και αφήνοντας τοξικά κατάλοιπα, κυρίως κυάνιο, αρσενικό και θειικό οξύ.
0.8 γραμμάρια ανά τόνο είναι η περιεκτικότητα σε χρυσό του εδάφους στην περιοχή.
18 τόνοι εξορύγματος χρειάζονται για να γίνει ένα χρυσό δαχτυλίδι.
2 χιλιόμετρα θα είναι η διάμετρος του ανοιχτού ορύγματος που θα
συνοδεύεται από λίμνες αποβλήτων όπου θα «αποθηκεύονται» τα τοξικά υγρά.
3.000 στρέμματα δάσους θα καταστραφούν για να υλοποιηθεί το έργο.
200 εκατ. τόνοι προβλέπεται να εξορυχθούν μέσα στα επόμενα χρόνια
σύμφωνα με το σχέδιο της εταιρείας. Τα 2.500 χρόνια που λειτουργούν
μεταλλεία στην περιοχή εξορύχθηκαν 30 εκατ. τόνοι, από τους οποίους οι
20 εκατ. τόνοι μετά το 1927 από τον Μποδοσάκη.
15.000.000 μ3: η ποσότητα νερού που αντλείται σήμερα ετησίως στην
περιοχή των μεταλλείων, ξεπερνώντας την ετήσια κατανάλωση νερού
ολόκληρου του νομού Χαλκιδικής.
691.000 λίτρα: η μέση κατανάλωση νερού ανά κιλό παραγόμενου χρυσού.
Πέρα όμως από την κατασπατάληση του νερού, οι συνέπειες ενός
ατυχήματος είναι ανυπολόγιστες. Το 2000, στη Baia Mare της Ρουμανίας
διέρρευσαν από εξορυκτική μονάδα χρυσού 100.000 κυβικά μέτρα
νερού με πολύ υψηλές συγκεντρώσεις κυανίου και άλλων βαρέων μετάλλων στον ποταμό Tisla και από εκεί στον Δούναβη, πλήττοντας εκτός από τη
Ρουμανία, την Ουγγαρία και τη Σερβία, δηλητηριάζοντας το πόσιμο νερό,
σκοτώνοντας δεκάδες χιλιάδες ψάρια και νεκρώνοντας τα οικοσυστήματα.
Το περιβαλλοντικό ατύχημα στη Baia Mare θεωρείται το πιο καταστροφικό
στην ιστορία της Ευρώπης μετά του Τσέρνομπιλ. Η καταστροφικότητα
λοιπόν των μεταλλείων στις Σκουριές της Χαλκιδικής δεν αφορά μόνο τα
γύρω χωριά, αλλά το σύνολο της Χαλκιδικής (αφού θα καταστραφεί ο
υδροφόρος ορίζοντας), και σε περίπτωση ατυχήματος και τη Θεσσαλονίκη
και ποιος ξέρει μέχρι πού…
«Η σιωπή είναι χρυσός»
Πολυεθνικές, τραπεζίτες και ντόπια αφεντικά ετοιμάζονται να βάλουν
στην τσέπη 15 δισ. ευρώ με μοναδικό αντάλλαγμα την καταβολή για κάποια
χρόνια μισθών σε μερικές εκατοντάδες εργαζόμενους, οι οποίοι θα
πεταχτούν στα αζήτητα όταν η εταιρεία φύγει, αφήνοντας πίσω της
κρανίου τόπο. Όποιος σιωπά είναι συνένοχος στο έγκλημα.
Ανοιχτό Συντονιστικό Θεσσαλονίκης ενάντια στα μεταλλεία χρυσού
Στην περίπτωση όπου υπάρχουν απτές αποδείξεις ότι ΗΔΗ το περιβάλλον βλάπτεται, στην περίπτωση όπου υπάρχουν δεκάδες γνωματεύσεις πανεπιστημιακών με αντικείμενο σχετικό ως προς το περιβάλλον, τα μεταλλεία, το νερό κ.ο.κ.
Στην περίπτωση που η άλλη πλευρά δεν έχει απαντήσει ΟΥΤΕ ΣΕ ΕΝΑ ουσιαστικό επιχείρημα που καταθέτουν όσοι αντιτίθενται σε αυτήν την βάρβαρη λεηλασία,
Τότε ναι, έχουμε πολλούς λόγους να πιστεύουμε ότι η απόφαση του ΣτΕ υπήρξε άδικη.
Μέσα από το Άρδην και την Ρήξη έχουμε πραγματοποιήσει μια εκτεταμένη παρουσίαση του ζητήματος, παραπέμπουμε στα σχετικά κείμενα για ενημέρωση και προβληματισμό…
Γνωρίζω ότι το ε’τμήμα του ΣτΕ δείχνει μεγάλη ευαισθησία στα περιβαλλοντικά θέματα. Μπορεί να εσφαλαν εδώ. Κατά τη γνώμη μου όμως ότι πρέπει να σεβόμαστε τις δικαστικές αποφάσεις (έστω και εαν είναι αδικες) διαφορετικά πάμε στην βια.
@ΤΖΩΡΤΖΗΣ ΚΑΡΑΜΠΙΝΑΣ
-Το παρακάτω απόσπασμα δημοσιεύτηκε στην ελευθεροτυπία στις 8 Μαρτίου 1977, σχετικά με την τότε δικαστική απόφαση για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, η οποία είχε προκαλέσει την αγανάκτηση της κοινής γνώμης:
Κριτική στις δικαστικές αποφάσεις σημαίνει την αντίδραση της κοινής γνώμης στις αιτιολογίες των δικαστικών αποφάσεων, δίχως να αμφισβητείται η δεσμευτικότητα του διατακτικού τους και δίχως να καταλογίζονται ευθύνες στους δικαστές που δίκασαν.
Με το ξεκαθάρισμα αυτό των εννοιών γίνεται φανερό ότι η κριτική των δικαστικών αποφάσεων από την κοινή γνώμη δε σημαίνει άρνηση της δικαστικής ανεξαρτησίας. Εξάλλου, η κοινή γνώμη έχει δικαίωμα να ασκήσει κριτική στις δικαστικές αποφάσεις, γιατί και η δικαιοδοτική εξουσία, όπως κάθε κρατική εξουσία, πηγάζει, σύμφωνα με το δημοκρατικό μας Σύνταγμα, από το Λαό και ασκείται στο όνομα του. θα ήταν λοιπόν παράδοξο, ο Λαός να μην έχει το δικαίωμα να κρίνει την πειστικότητα των αποφάσεων που εκδίδονται και εκτελούνται στο όνομα του (άρθρο 26 § 3 του Συντάγματος).
-Οι πολίτες έχουν δικαίωμα να σχολιάζουν και να ασκούν κριτική στις δικαστικές αποφάσεις, ακόμα και δημόσια. Τώρα, αν για σας η “κριτική στις δικαστικές αποφάσεις” αποτελεί “πράξη βίας”, αυτό είναι άλλο θέμα.
Είθισται το Σ.τ.Ε. κατ’έθιμο και παράδοση να αποφασίζει κατά το ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΌ
ΔΊΚΑΙΟ ΤΟΥ ΙΣΧΥΡΌΤΕΡΟΥ ΑΛΛΆ ΠΟΤΈ ΆΔΙΚΑ.