Της Νεφέλης Τζανετάκου από την Ελευθεροτυπία
Τι είναι η πατρίδα μας; Μην είναι οι κάμποι; Μην είναι τ’ άσπαρτα ψηλά βουνά;Μην είναι ο ήλιος της που χρυσολάμπει; Μην είναι τ’ άστρα της τα φωτεινά;
Τι είναι άραγε σήμερα η πατρίδα μου; Οι στίχοι από το παιδικό αυτό ποιηματάκι του Ιωάννη Πολέμη πόσα μπορούν να χωρέσουν;
Ολα πατρίδα μας! Κι αυτά κι εκείνα,
και κάτι που ‘χουμε μες την καρδιά
και λάμπει αθώρητο σαν ήλιου αχτίνα
και κράζει μέσα μας: Εμπρός παιδιά!
Κι όμως, πώς την έχουμε καταντήσει έτσι την πατρίδα μας;
Μεγάλωσα σε μία χώρα που, λόγω μιας ιδεολογικής και πολιτικής διαστροφής, με έμαθε πως πρέπει να ντρέπομαι να πω ότι αγαπώ την πατρίδα μου.
Γιατί αυτόματα όποιος το κάνει κατατάσσεσαι στην ακροδεξιά.
Στην ακροδεξιά που μισεί την πατρίδα μου.
Τα δύο κόμματα που συγκυβερνούν, αφού διέλυσαν τα πάντα τα τελευταία 30 χρόνια, μα κυρίως την Παιδεία, ζητούν τα ρέστα σήμερα και τολμούν να αναρωτηθούν γιατί η Χρυσή Αυγή έχει κερδίσει τόσο έδαφος.
Διατυπώνουν τις απορίες τους για το τέρας που γέννησαν και τάισαν, ιδίως κατά τα χρόνια της κρίσης.
Η ανικανότητά τους να διαχειριστούν μείζονος σημασίας προβλήματα, όπως το μεταναστευτικό, και ενώ ταυτόχρονα δημιουργούσαν κι άλλα καινούργια, με την παράλογη εφαρμογή των Μνημονίων, άφησε περιθώρια να διογκωθεί η Λερναία Υδρα και να φθάσει να δολοφονεί στο δρόμο όποιον έχει αντίθετη άποψη.
Την ευθύνη όμως δεν την έχουν μόνο το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία, αλλά και ο κάθε πολίτης από όλους εμάς που τους ψήφιζε μέχρι τώρα και δυσκολεύεται σήμερα να τα βρει με τον εαυτό του.
Και τώρα προτιμά άπραγος να επαναλαμβάνει: «Και τι να κάνω εγώ, μόνος μου;».
Κανείς όμως δεν είναι μόνος του.
Επρεπε όμως να φθάσουμε στον πάτο -εάν έχουμε φθάσει-, έπρεπε το «κακό» των απολύσεων να χτυπήσει την πόρτα κάθε σπιτιού, έπρεπε να πεθάνει κόσμος από την απόγνωση για να λειτουργήσουν κάποια αντανακλαστικά απέναντι σε αυτή τη λαίλαπα που ήρθε και θα έρθει με τα Μνημόνια;
Η πολιτική που εφαρμόστηκε την τελευταία πενταετία υπήρξε πράγματι ευφυής, διότι τσάκισε το ηθικό μας, εξουδετέρωσε κάθε αντίδραση που θα μπορούσε να έχει αποτέλεσμα, επιβάλλοντας το φόβο.
Τσάκισε την κοινωνική συνοχή και έβαλε τη μία κοινωνική ομάδα να στραφεί εναντίον της άλλης, μας έβαλε -ο Ελληνας έχει ταλέντο άλλωστε σε αυτό- να «τρωγόμαστε» μεταξύ μας, με αποτέλεσμα να απομακρυνόμαστε από το στόχο.
Η μεγαλύτερη ντροπή των Σαμαρά και Βενιζέλου είναι ότι υποχρεώνουν, με την επιλογή τους να εφαρμόζουν αυτές τις λανθασμένες πολιτικές, ανθρώπους, μορφωμένους και μη, να εγκαταλείψουν την Ελλάδα για να επιβιώσουν, για να έχουν μέλλον, με γνώμονα την αξιοκρατία.
Δεν πρέπει να αφήσουμε τους εκάστοτε δανειστές, κατακτητές και δωσίλογους να μας πάρουν την αξιοπρέπειά μας, το ελεύθερό μας πνεύμα, το δαιμόνιό μας, την ειλικρινή αγάπη μας για τη χώρα μας.
«Εμπρός παιδιά!», ας τους πετάξουμε όλους έξω, και το φασισμό και τη διαφθορά.
Δεν είναι δυνατόν ένας λαός που έχει περάσει τόσα να μην είναι ικανός να δημιουργήσει ένα καλύτερο αύριο, το οφείλουμε στην Ελλάδα.
1 ΣΧΟΛΙΟ
Ειλικρινά δεν ξέρω πως να εκφράσω τη συμφωνία και τη χαρά μου! Να είσθε καλά!
Τα είχανε πει και πιο παλιοί Έλληνες σε πιο μάυρες εποχές:
“Τι πάθατε ωρέ Έλληνες; Τι λιγοψυχάτε; Τι τους αφήνετε να αλωνίζουν το τόπο μας; Είστε Έλληνες! Τι προσκυνάτε; Λησμονάτε μωρέ την δοξασμένη ιστορία μας; Σηκώστε ψηλά το κεφάλι! Εμείς οι Έλληνες….δεν προσκυνούμεν! Τι τα δένδρα μας αν τα κόψεις και τα κάψεις…. την γην δεν θέλει την σηκώσεις! Μόνο ένας Έλληνας να μείνει, πάντα θα πολεμούμε για να μην ελπίζει κανείς οτι τούτη τη γη , τη γη των προγόνων και των παιδιών μας θα την κάνει ποτέ δική του!
ΕΝΩΘΕΙΤΕ! Κοιτάτε ίσια μπροστά! Δεν λυπάστε τα παιδιά σας ωρέ; Αυτά που θάναι στη σκλαβιά, χωρίς ελπίδα ;…
Διαλέξανε την πατρίδα μας πρώτα για να δημιουργήσουν τους σύγχρονους ΔΟΥΛΟΥΣ, τις σύγχρονες γαλέρες! Αν καταφέρουν να υποτάξουν πρώτα εμάς, θα συνεχίσουν και με τους άλλους…! Τι κληρονομιά θα αφήσετε πίσω σας; Κοιτάτε ίσια μέσα στα μάτια των παιδιών σας και αποφασίστε! Μην αργοπορείτε άλλο όμως! Δείτε ωρέ καθαρά! Είναι μια χούφτα άνθρωποι ! Και ΕΣΕΙΣ όλοι… Μ ι λ ι ο ύ ν ι α !!!! Και αφήνετε να σας κάνουν καλά αυτή η φούχτα από παλιανθρώπους; Τι θαρρείτε; δεν έχετε τη δύναμη να αλλάξετε τα πράγματα; Έξω καιροφυλακτούν τα Όρνια να φάνε τις σάρκες σας και μένετε άπραγοι; Επειδή δεν οράτε όπλα με σφαίρες να λυσσομανάμε γύρω σας θαρρείτε οτι δεν είστε σε ….πόλεμο; Μα… τα όπλα που χρησιμοποιούν και σας πολεμάνε είναι πιο επικίνδυνα και εξοντωτικά από εκείνα τότες, τα δικά μας… Είναι τα μνημόνια, τα χαράτσια, οι μισθοί και οι συντάξεις πείνας, είναι η φορολογία στα ύψη, σε λίγο θα σας πάρουν τα σπίτια, την περιουσία και οτι έχει απομείνει.. Αρπάζουν την ίδια σας τη ΖΩΗ και ακόμα μένετε με σταυρωμένα χέρια;
Ακούστε καλά αδέλφια! ΑΦΕΝΤΕΣ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ…. ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ! Στοχαστείτε το πολύ καλά αυτό! Αν συνεχίσετε νάστε “κουρνιασμένοι στη φωλιά σας”, βάζετε την υπογραφή σας στο ξεπούλημα της πατρίδας, που σημαίνει οτι συμφωνείτε με τη φτώχεια, την εξαθλίωση, με τη σκλαβιά, για εσάς και ούλα τα αδέλφια σας! Το αντέχετε μωρέ αυτό; Γιατί εγώ δεν μπορώ να τ’ αντέξω, ούτε από δω που στέκομαι και το θωρώ! Αυτό δεν το θέλει ο Θεός για εσάς! Αλλοίμονο! Δεν μπορεί και αυτός να κάνει τίποτε, αν δεν κάνετε κάτι και οι ίδιοι! Αδέλφια, μπορείτε να αφήνετε το σπίτι σας ξέφραγο αμπέλι; Να μπαίνει ο ένας και ό άλλος; Είμαστε ούλοι σ’ αυτό! Είμαστε οι πολλοί! Και εμείς οι Έλληνες, έχουμε καρδιά! Ναστε σίγουροι … πως ταχιά πάλι…. ΕΜΕΙΣ θα ειμαστε ΝΙΚΗΤΕΣ!”
Θόδωρος Κολοκοτρώνης