Ληστεία μέσω εισφορών
Του Μιχάλη Χατζηπέτρου από τη Ρήξη φ. 98
O OAEE, γνωστός ως πρώην ΤΕΒΕ, είναι ο ασφαλιστικός οργανισμός των μικρομεσαίων, δηλαδή των βιοτεχνών, επαγγελματιών και εμπόρων. Πρόκειται για έναν οργανισμό που παραδοσιακά υφίσταται όλα τα δεινά που επέφερε η πασοκονεοδημοκρατία, σε όλα τα ασφαλιστικά ταμεία. Από το παίξιμο των αποθεματικών του επί Σημίτη το ’99, μέχρι τα δομημένα ομόλογα των κουμπάρων επί Καραμανλή και με τελικό χτύπημα το διαβόητο PSI της συγκυβέρνησης ΓΑΠ-Βενιζέλου-Σαμαρά-Καρατζαφέρη, επί Παπαδήμου. Όλα αυτά τα χρόνια και στην προ μνημονίου εποχή, ο ΟΑΕΕ είχε επίσης την ιδιαιτερότητα να ανεβάζει κατά το δοκούν τα μηνιαία ασφάλιστρα και να αλλάζει αυθαίρετα ασφαλιστικές κατηγορίες.
Όλα αυτά βέβαια καταπίνονταν από τους ασφαλισμένους στα Μιχάλης πλαίσια της επίπλαστης ευημερίας των προηγούμενων χρόνων. Με την έλευση της τρόικας και των κυβερνήσεών της, την κατακόρυφη πτώση του τζίρου λόγω ύφεσης και την τεράστια φορολογία, περίπου 400.000 ασφαλισμένοι σταμάτησαν να πληρώνουν τις εισφορές τους λόγω αντικειμενικής αδυναμίας. Με άμεσο αποτέλεσμα να μείνουν χωρίς ιατρική κάλυψη τόσο οι ίδιοι όσο και οι οικογένειές τους. Παρ’ όλα αυτά ο ΟΑΕΕ συνεχίζει να τους χρεώνει εισφορές που θεωρούνται πλέον ληξιπρόθεσμες, χωρίς να αφαιρεί ούτε το ποσοστό που αφορά στις καλύψεις υγείας. Οι επιπλέον χρεώσεις είναι με βαριά επιτόκια, σχεδόν τοκογλυφικά. Κι ενώ οι κατά καιρούς ρυθμίσεις είναι εξωπραγματικές, πράγμα που ακόμα και τα κατά καιρούς κομματόσκυλα της πασοκονεοδημοκρατίας που διοικούν τον οργανισμό παραδέχονται, επέρχεται το τελικό χτύπημα: Ο υπουργός Βρούτσης, με το νομοσχέδιο που καταθέτει αυτές τις μέρες, ενεργοποιεί το ΚΕΑΟ (Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Εισφορών). Το εν λόγω κέντρο πρόκειται να λειτουργήσει ως μια δημόσια εταιρεία αναγκαστικής είσπραξης, έχοντας τη δικαιοδοσία να προχωράει σε κατασχέσεις των καταθέσεων, της κινητής, αλλά και της ακίνητης περιουσίας των ασφαλισμένων που δεν ρυθμίζουν τις χρωστούμενες εισφορές.
Το συνδικαλιστικό χάλι
Θεωρητικά, το ζήτημα θα έπρεπε να είναι πρώτης προτεραιότητας για τους συνδικαλιστικούς φορείς των μικρομεσαίων ΓΣΕΒΕΕ και ΕΣΕΕ. Βεβαίως, διόλου τυχαία, τη διοίκηση των δύο συνομοσπονδιών τη μοιράζονται γνωστοί πασοκονεοδημοκράτες κι ορισμένοι εξ αυτών έχουν και στασίδι στα μνημονιακά κανάλια. Το χάλι αυτό βεβαίως οφείλεται στη γνωστή έλλειψη μαζικότητας κι αντιπροσωπευτικότητας των πρωτοβάθμιων σωματείων των εν λόγω ομοσπονδιών. Διόλου τυχαία, σε πρωτοβάθμιο σωματείο, για να εγγραφεί κανείς ζητείται το ποσό των 50 ευρώ από την ημερομηνία έναρξης μιας επιχείρησης, ποσό σαφώς απαγορευτικό στην εν λόγω κρίση.
Από την άλλη, τα υπό κατάργηση αντίστοιχα επιμελητήρια, το μόνο που κάνουν είναι να διαπραγματεύονται αδιαφανώς με την κυβέρνηση, χωρίς να έχουν καταφέρει και τίποτα. Άλλωστε ο ρόλος τους δεν είναι συνδικαλιστικός. Στη ΓΣΕΒΕΕ κυρίως υπάρχει μια αντιπολίτευση από δυνάμεις του ΠΑΜΕ, η οποία κινείται στα γνωστά σεχταριστικά πλαίσια των πολιτικών του ΚΚΕ στα κινήματα. Χαρακτηριστικό είναι ότι, όταν στη Θεσσαλονίκη νέες κινηματικές συσπειρώσεις στο χώρο ζήτησαν συνεργασία και συντονισμό με το σύλλογο μικροεπαγγελματιών που ελέγχεται από το ΠΑΜΕ, εισέπραξαν άρνηση αντάμα με λογύδριο δικαίωσης του ΚΚΕ.
Οι Ανασφάλιστοι ΟΑΕΕ
Το ελπιδοφόρο στο χώρο είναι μια νέα συσπείρωση που ξεκίνησε από τον Απρίλιο διαδικτυακά στο φέισμπουκ με την επωνυμία Ανασφάλιστοι ΟΑΕΕ. Η ομάδα ξεκίνησε με πρωτοβουλία της Κίνησης Ανεξαρτήτων Πολιτών Αγρινίου (ΚΑΠΑ), από τις πιο γνωστές ανάμεσα στις δεκάδες αντιμνημονιακές κινήσεις πολιτών που ξεκίνησαν τα τελευταία τρία χρόνια. Χάρη στη διαδικτυακή συσπείρωση, η ομάδα μετράει κάποιες χιλιάδες μέλη και ήδη έχει υποκινήσει καταθέσεις επιστολών διαμαρτυρίας στις κατά τόπους έδρες του ΟΑΕΕ, με ταυτόχρονη επίδοση στο Συνήγορο του Πολίτη. Ως δεύτερη νομική κίνηση αναμένεται συντομότατα η κατάθεση συλλογικών προσφυγών κατά του ΟΕΕΕ και των πρακτικών του ΚΕΑΟ με προοπτική, αν αυτές δεν τελεσφορήσουν, να γίνει προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Πολιτικά, αυτή τη στιγμή δεν φαίνεται ο αγώνας του νέου κινήματος να βοηθείται ή να στηρίζεται έμπρακτα από την κοινοβουλευτική δημοκρατική αντιπολίτευση. Πέραν μιας ερώτησης βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και τη συμμετοχή κάποιων μεμονωμένων μελών των ΑΝΕΛ, ουδέν. Εκείνο βέβαια που ίσως αποτελεί αδυναμία του κινήματος είναι μια ενδεχομένως υπερβολική προσδοκία από τις νομικές ενέργειες. Ίσως αυτό να οφείλεται και στον θέσει κοινωνικά συντηρητικό χώρο των μικρομεσαίων. Βέβαια, η κοινωνική καταστροφή και η υποπρολεταριοποίηση του 85% της ελληνικής κοινωνίας που φέρνουν οι κινήσεις τρόικας και κυβέρνησης μάλλον θα ριζοσπαστικοποιήσουν ταχύτατα το χώρο. Άλλωστε, η «μητρική ΚΑΠΑ», τουλάχιστον σε επίπεδο ανάλυσης, πάντα θεωρούσε τις μνημονιακές πολιτικές ως έχουσες στόχο την κατάσχεση της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων. Όσο για το Κίνημα του Άρδην, διατηρώντας την παλιά παράδοση της ΟΠΑ του 1975, ως «ομάδας πρώτων βοηθειών των κινημάτων», συμμετέχει και στηρίζει. Ήδη εμπορικοί σύλλογοι που δεν ελέγχονται από την πασοκονεοδημοκρατία συντονίζονται με τους Ανασφάλιστους ΟΑΕΕ, αψηφώντας την απάθεια και τις διαλυτικές κινήσεις ομοσπονδιών του χώρου.
1 ΣΧΟΛΙΟ
[…] ἄρδην […]