Του Ιωάννη Μπαλτζώη από το slpress.gr
Στην Μέση Ανατολή, τα Χριστούγεννα γιορτάζονται σε δύο ημερομηνίες, ή για άλλους δύο φορές. Η πρώτη την 25η Δεκεμβρίου και η δεύτερη την 7η Ιανουαρίου, για όσους ακολουθούν το παλαιό ημερολόγιο, όπως το Ελληνο-Ορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων. Και όμως η κορυφαία αυτή εορτή της Χριστιανοσύνης εορτάζεται, από όλο και λιγότερο Χριστιανούς σε ολόκληρη την περιοχή, εκτός των Αγίων Τόπων, όπου ζουν οι Ορθόδοξοι Παλαιστίνιοι, όπου ναι μεν υπάρχει μείωση, πλην όμως δεν είναι τόσο ραγδαία, όπως στις υπόλοιπες περιοχές που θα δούμε παρακάτω.
Οι επιπτώσεις από τις τραγικές εξελίξεις στη Μέση Ανατολή είναι πολλές και σε πολλά θέματα. Μία από τις πλέον σοβαρές, που η “πολιτισμένη” χριστιανική Δύση θα έπρεπε να είχε εστιάσει και να είχε επιμείνει, είναι το άγνωστο και αδιάφορο για τους “ψευτοπροοδευτικούς διανοητές” και εραστές των πολυπολιτισμικών εθνών και κρατών, δηλαδή το θέμα της τεράστιας μείωσης του χριστιανικού πληθυσμού σε ολόκληρη την Μέση Ανατολή.
Στις περιοχές που ζούσαν οι Χριστιανοί, όπως στην Συρία και στο Ιράκ, η κατάσταση είναι τόσο δραματική και ανησυχητική για το μέλλον, που σε λίγο θα έχουμε Χριστούγεννα χωρίς Χριστιανούς. Ας πάρουμε μια χαρακτηριστική περίπτωση για να καταλάβουμε τι συμβαίνει. Τα Χριστούγεννα, παραμένουν μια θλιβερή υπόθεση στην Μοσούλη (μια πόλη που κάποτε φιλοξένησε μια ζωντανή χριστιανική κοινότητα) ακόμα και μετά την απελευθέρωσή της από το Ισλαμικό Κράτος.
Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι οι περισσότεροι από τους Χριστιανούς που έφυγαν με την εμφάνιση του ISIS δεν επέστρεψαν πίσω. Mόνο λίγες εκκλησίες έχουν ανακαινιστεί, ή επισκευαστεί από τις καταστροφές που προκάλεσε ο θρησκευτικός κανιβαλισμός του ISIS, που στρέφεται κατά του πολιτισμού της ανθρωπότητας.
Θρησκευτικός κανιβαλισμός
Το ISIS δεν είναι μία νέα ανάγνωση του Ισλάμ, η οικοδόμηση ενός νέου πολιτισμού ή μιας νέας κουλτούρας. Είναι το τέλος του πολιτισμού, η άγνοια, το μίσος για την γνώση, το μίσος για την ελευθερία. Και μάλιστα ένα «τέλος ταπεινωτικό», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Σύρος φιλόσοφος και ποιητής Άδωνις, στο βιβλίο του “Βία και Ισλάμ”. Έτσι είναι πολύ δύσκολο για τους εναπομείναντες Χριστιανούς να επαναφέρουν το χριστουγεννιάτικο πνεύμα του παρελθόντος, όπως είχε δηλώσει στο Al-Monitor τον Δεκέμβριο του 2018, ο Σάμερ Ελίας, Χριστιανός Ιρακινός ερευνητής και συγγραφέας.
Μάλιστα στο βιβλίο του “Οι εκκλησίες του Μοσούλης, η ιστορία και ο πόνος”, που εκδόθηκε τον Νοέμβριο 2018, ο Ελία καταγράφει την καταστροφή των εκκλησιών στη Μοσούλη, αλλά και άλλων χώρων χριστιανικής κληρονομιάς. Ελάχιστες εκκλησίες έχουν επισκευαστεί, ανάμεσα τους η Χαλδαϊκή εκκλησία του Αγίου Παύλου στη Μοσούλη, με χρήματα του Πατριαρχείου των Χαλδαίων και ιταλικού Ιδρύματος.
Ενώ οι θρησκευτικοί και οι πολιτικοί ηγέτες, τόσο στο Ιράκ, όσο και στη Συρία, ενθαρρύνουν την επιστροφή των Χριστιανών στις περιοχές που ζούσαν, τούτο ακόμη είναι ανέφικτο. Αυτό συμβαίνει γιατί αφενός πολλοί βρίσκονται εγκατεστημένοι στην Ευρώπη και έχουν τακτοποιηθεί και αφετέρου λόγω του φόβου και της ανασφάλειας που αισθάνονται ακόμη από τη λαίλαπα που σάρωσε την περιοχή.
Χριστιανοί στη Μέση Ανατολή
To φαινόμενο της ραγδαίας μείωσης των Χριστιανών στην Μέση Ανατολή, δεν είναι πρόσφατο, αλλά παρατηρείται συνεχώς τα τελευταία χρόνια, χωρίς η χριστιανική Δύση να αντιδρά (και αυτό είναι το περίεργο). Το 2015 σε άρθρο της έγκυρης εφημερίδος “Yedioth Ahronoth”, ο δημοσιογράφος Γκαϊ Μπεσόρ, πραγματεύεται την ανησυχητική μείωση του χριστιανικού πληθυσμού στη Μέση Ανατολή και παραθέτει εντυπωσιακά στοιχεία για την τεκμηρίωσή του. Σύμφωνα λοιπόν με τον Μπεσόρ, τα στατιστικά στοιχεία αναφορικά με την μείωση του χριστιανικού πληθυσμού σε χώρες της Μέσης Ανατολής έχουν ως εξής (με στοιχεία του 2015):
- Στο Ιράκ, οι Χριστιανοί έχουν μειωθεί από 1,5 εκατομμύρια το 2003 σε 250 χιλιάδες.
- Στη Συρία, οι Χριστιανοί έχουν μειωθεί από 1,75 εκατ. το 2010 σε 450 χιλ.
- Στην Αίγυπτο, οι Κόπτες Χριστιανοί έχουν μειωθεί κατά 1,25 εκατομμύρια σε σχέση με τα εννέα εκατομμύρια το 2011.
- Στον Λίβανο, οι Χριστιανοί που ανέρχονται σε ένα εκατομμύριο ζουν υπό τη σκιά του σιϊτικού καθεστώτος που έχει εγκαθιδρύσει η Χεζμπολάχ.
Ακόμη και στην Παλαιστίνη, στους Αγίους Τόπους και συγκεκριμένα στα εδάφη της Παλαιστινιακής Αρχής παρατηρείται μείωση του Χριστιανικού πληθυσμού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στην πόλη της γέννησης του Χριστού, τη Βηθλεέμ, ο πληθυσμός της οποίας αποτελείτο παλιότερα από Χριστιανούς σε ποσοστό 90%, τώρα επικρατούν οι Μουσουλμάνοι, που αγγίζουν το 65% των κατοίκων. Τα ίδια συμβαίνουν και στην άλλη μεγάλη χριστιανική πόλη, την πόλη του Χριστού, την Ναζαρέτ, όπου το ποσοστό των Χριστιανών μειώθηκε δραματικά.
Τα αίτια και η Δύση
Τα αίτια και ιδιαίτερα η γενεσιουργός αιτία του εν λόγω φαινομένου συνίσταται, σύμφωνα με πολλούς αναλυτές, στην κατίσχυση σουνιτικών σαλαφιστικών και λοιπών εξτρεμιστικών εκφάνσεων του Ισλάμ, που αντιμετωπίζουν τους Χριστιανούς ως απίστους και δεν επιδιώκουν τη συμβίωση ή την ανεκτικότητα, όπως διαπιστώσαμε από τις δραστηριότητες του ISIS στον πόλεμο της Συρίας και του Ιράκ.
Ο Μπεσόρ (Ιουδαίος το θρήσκευμα) στο άρθρο του, είχε επικρίνει σφοδρότατα τη διεθνή κοινότητα, ιδίως δε την “πολιτισμένη” χριστιανική Δύση, για τη στάση σιγής και αδιαφορίας που τηρεί στον συστηματικό διωγμό των Χριστιανών από τη Μέση Ανατολή. Δηλαδή ο Ισραηλινός δημοσιογράφος έλεγε αυτά που οι συνήθως λαλίστατοι και ευαίσθητοι για τα ανθρώπινα δικαιώματα δυτικοί συνάδελφοί του και τα διεθνή ΜΜΕ θα έπρεπε να είχαν σε πρώτη προτεραιότητα και σε συνεχή και έντονο ενδιαφέρον. Αλλά φευ! Ύποπτη σιγή και απόκρυψη.
Είναι χαρακτηριστικό πως μόλις τον περασμένο Μάρτιο ο Πάπας (σπάζοντας την “σιγή” του Βατικανού για το ζήτημα) επισκέφτηκε το ρημαγμένο από τους πολέμους και την επέλαση του ISIS Βόρειο Ιράκ, περπάτησε στα ερείπια των χριστιανικών εκκλησιών του και προσευχήθηκε για την ειρήνη και την διάσωση μιας από τις παλαιότερες κοινότητες της χριστιανοσύνης.
Πάντως, όπως και να έχουν τα πράγματα και ανεξάρτητα των καταιγιστικών εξελίξεων που αναμένονται στην περιοχή, ένα είναι βέβαιο. Σε ότι αφορά τους Χριστιανούς, η κατάσταση ποτέ δεν θα είναι όπως πριν, το μέλλον είναι δυσοίωνο για την ύπαρξή των στην περιοχή και φαίνεται ότι οδεύουμε τελικά σε μια νέα Μέση Ανατολή, σε μια “Μέση Ανατολή χωρίς Χριστιανούς”.
