Στην συζήτησή του Γιώργου Καραμπελιά με τον Λάμπρο Καλαρρύτη (Εμείς οι Ελλήνες Παραπολιτικά FM) σχολιάζεται η πολιτισμική και ιδεολογική σύγκρουση που διεξάγεται μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Στην Ανατολή σταδιακά διαμορφώνεται μια συμμαχία αυταρχικών καθεστώτων με κεντρικό τον ρόλο της Κίνας, της Ρωσίας και του Ιράν, και την Τουρκία από δίπλα σε ρόλο μπαλαντέρ.
Οι δυτικές δημοκρατίες δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο αυτή την αυταρχική συμμαχία, ή το επιθετικό ισλάμ που τις έχει βάλει στο στόχαστρο, αλλά στο εσωτερικό τους έχουν να αντιμετπίσουν και το διαλυτικό φαινόμενο της woke ατζέντα, η οποία επιδιώκει την ανατροπή όλου του πολιτισμικού και κοινωνικού πλαισίου της Δύσης και εν γένει της ανθρωπότητας και της αντίθετης αφύπνισης η οποία εκδηλώνεται ως πολιτική κινητοποίηση για την διαφύλαξη της ουσίας του πολιτισμού. Αυτά τα διαλυτικά φαινόμενα αυξάνουν τις εσωτερικές εντάσεις στις δυτικές χώρες, με χειρότερο παρ΄δειγμα τις ΗΠΑ που οδηγούνται σε ανοιχτά εμφυλιοπολεμική κατάσταση.
Το woke κίνημα σαρώνει όλες τις δυτικές κοινωνίες και επεκτείνεται και στην Ελλάδα. Είναι προφανές, όμως, πως δεν θα αρκούσε μια φιλοσοφική ή επιστημολογική (αντ)επανάσταση για να μεταβάλει την ιδεολογική και πνευματική πραγματικότητα των δυτικών κοινωνιών εάν αυτή δεν εδραζόταν και δεν αλληλεπιδρούσε με μια σειρά μεγάλων οικονομικών και κοινωνικών μετασχηματισμών. Όπως τονίζεται αυτή η κατάσταση εκδηλώνεται σταδικά από την περίοδο της λεγόμενης έναρξης της παγκοσμιοποίησης μετά το 1980, όπου ξεκίνησε η αποδόμηςη των παλαιών συμπαγών κοινωνικών τάξεων ενώ επιτάχυναν την υποκατάσταση της ανδρικής εργασίας από τη γυναικεία και της γηγενούς από τη μεταναστευτική, σε συδυασμό με την πτώση της γεννητικότητας και τη δημογραφική κρίση.
Σημειώνεται ότι αυτό το πλαίσιο οδήγησε στην ανάπτυξη ενός ακραίου δικαιωματισμού, στα πλαίσια του οποίου το κάθε άτομο, κάθε μειονότητα, κάθε ιδιαίτερη ομάδα διεκδικεί τον δικό της νόμο, κάποτε σε αντίθεση με εκείνον των άλλων ομάδων, ή ακόμα και του κοινωνικού συνόλου – με κίνδυνο να προκληθεί ένας πόλεμος όλων εναντίον όλων και μία αποσύνθεση του κοινωνικού σώματος. “Δεν πρόκειται για μια απλή ή αυθαίρετη συναγωγή συμπερασμάτων σχετικά με τη woke ιδεολογία, αλλά για απροκάλυπτη πλέον διεκδίκηση μιας ανατροπής της ιεραρχίας των φύλων, των φυλών και των εθνοτικών ομάδων· και αυτό όχι με όρους ισότητας, αλλά μιας νέας κυριαρχίας στο πεδίο της φυλής ή της εθνοτικής ομάδας που κινδυνεύει να οδηγήσει σε μια αποτρόπαιη και αδήριτη κοινωνική μηχανική.
