Την Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου θα προβληθεί στα γραφεία του Άρδην (Θεμιστοκλέους 37), στις 20:00, η σερβική ταινία «η παγίδα» του Σερτζάν Γκολούμποβιτς.
Λίγα λόγια για την υπόθεση: Βελιγράδι, μετά – Μιλόσεβιτς εποχή.
Ο αρχιτέκτονας Mladen ζει με τη γυναίκα του Marija και το γιο του Nemanja. Ξαφνικά, ο μικρός προσβάλλεται από μία σοβαρή καρδιακή ασθένεια. Οι γιατροί του δίνουν ελπίδες μόνο εάν υποβληθεί σε μία εγχείρηση που γίνεται στη Γερμανία. Απελπισμένος ο Mladen βάζει αγγελία στην εφημερίδα ζητώντας τα 26.000 ευρώ που απαιτούνται για την επέμβαση. Εκεί που οι γονείς του παιδιού χάνουν τις ελπίδες τους, εμφανίζεται ένας άνδρας ο οποίος προσφέρει όλο το ποσό, με ένα όμως αντάλλαγμα: ο Mladen να σκοτώσει έναν ανταγωνιστή του.
Αρχικά ο Mladen απορρίπτει την πρόταση. Βλέποντας όμως το γιο του να χειροτερεύει, αρχίζει να παλεύει με τη συνείδησή του: εάν δεχθεί, θα σώσει τη ζωή του γιου του αλλά θα χάσει την ψυχή του. Εάν αρνηθεί, θα διατηρήσει την τιμιότητά του αλλά θα θρηνεί έως το τέλος της ζωής του. Το δίλημμα έχει μπει.
Ταινιοκριτική
Η κοινωνία ως επάρατη νόσος…
Η πρόταση της Σερβίας για το ξενόγλωσσο Όσκαρ (έφτασε σε ως τις τελικές εννιά επιλαχούσες) υπάρχει για να μας αποδείξει πως όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει οι Σέρβοι ακόμα ζουν με το φάντασμα του μαύρου εμφυλίου. Ένας εμφύλιος που δε μαίνεται πια σε πεδία μαχών, αλλά μέσα στα πεζοδρόμια της ίδια της τοπικής κοινωνία που είναι το ίδιο δολοφονικά με τα ναρκοθετημένα λιβάδια.
Η Παγίδα είναι ένα σύγχρονο και πολύ ευρωπαϊκό φιλμ-νουάρ, που αντικαθιστά τη μοιραία γυναίκα με τη μοιραία αρρώστια ενός μικρού αγοριού. Αυτή θα γίνει εφαλτήριο, ώστε ο πατέρας του να φτάσει στα άκρα για να βρει τα χρήματα που απαιτούνται για τη θεραπεία. Πολύ, μα πολύ εύκολα θα βρει μία ελκυστική πρόταση από τον υπόκοσμο και υπακούοντας το νόμο της καρδιάς θα συναντήσει τις πιο σκοτεινές πλευρές της κοινωνίας και του εαυτού του. Ο σκηνοθέτης θα βρει την ευκαιρία να προσθέσει και κάποιες λεπτομέρειες, που φανερώνουν τη ματαιοδοξία της χώρας του, όπως το ότι όσα χρειάζονται για να σωθεί το παιδί κοστίζει μία κορνίζα σε ένα σπίτι. Ακόμα θα ρίξει τις σπόντες του για την επιζήμια εισβολή των ξένων κεφαλαίων, που φυσικά δεν ενδιαφέρονται για τον απλό Σέρβο.
Το καλογραμμένο σενάριο (από μυθιστόρημα του Nemad Teofilovic) και η στρωτή σκηνοθεσία του Golubivic, στη δεύτερη αυτή του δουλειά, θα βρει άξιους συμπαραστάτες στα επιλεγμένα πρόσωπα των ερμηνευτών. Ο Nebojsa Glogovac καταφέρνει με ελάχιστους σπασμούς να πείσει σαν ένας άνθρωπος στα όρια της λογικής και του παραλόγου, ενώ η Natasa Ninkovic είναι ένα πολύ συναισθηματικό πρόσωπο, ιδανικό εκεί που πρέπει να σταθεί. Εγκλωβισμένος, αλλά πάντα υπέροχος, σε δεύτερους ρόλους εμφανίζεται και ο Miki Manojlovic, που δεν έχει χάσει στιγμή αυτή την κρυμμένη ειρωνεία από το παρουσιαστικό του.
Κριτική Σύνοψη
Μία πεσιμιστική ματιά πάνω στη μεταπολεμική και μετά-Μιλόσεβιτς Σερβία, γεμάτη αγγέλους και διάβολους. Οι κωδικοί του φιλμ-νουαρ λειτουργούν θαυμάσια και το θρίλερ εξελίσσεται γραμμικά προς το φινάλε με σωστή αφήγηση και απόλυτη λογική στα δρώμενα. Αλλά αυτή η απόλυτη ορθότητα είναι ίσως και το ελάττωμα της ταινίας, που τελειώνοντας σου δίνει την εντύπωση πως κάπου την έχεις ξαναδεί. Το σενάριο είναι στρωτό, η σκηνοθεσία απλή και εσωτερική, και οι πρωταγωνιστές ιδανικοί σε αυτό που έχουν να κάνουν. Να σημειώσουμε και την ατμοσφαιρική μουσική του Mario Schneider που ντύνει ιδανικά τη ταινία.
του Σταύρου Γανωτή 
stavros.ganotis@myfilm.gr
