Ρεπούση

του Απόστολου Διαμαντή αναδημοσίευση από το protagon.gr Παρατηρώ με απορία το μένος εναντίον των θρησκευτικών. Πρόκειται για έναν άγονο και ξεπερασμένο αντικληρικαλισμό, ξένο εντελώς τόσο με την ελληνική παράδοση και…

Αρκετός ντόρος έγινε πρόσφατα με την επιστολή της –γραφικής  πλέον– Μ. Ρεπούση, σχετικά με το ενδεχόμενο να μπλεχτούν στο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο οι… καλές γενοκτονίες με τις… κακές.

‘Οταν μπορείς και βυσσοδομείς απέναντι στην ΙΣΤΟΡΙΑ, όταν μένεις ασυγκίνητος στο “αίμα για την ελευθερία”, σιγά μη σου σταθεί εμπόδιο η ΟΛΜΕ, σύντροφοι της Ανανεωτικής Αριστεράς, που με τόσο πάθος τη στηρίξατε την κ. Ρεπούση […] 

του Στάθη από το enikos.gr 

[…] Οταν η Ιστορία, στην εκπαίδευση, αλλά και στον δημόσιο λόγο προσπαθεί να βασισθεί στη λήθη (το αντίθετο της α-λήθειας), παρά τις τυχόν καλές προθέσεις (για τις οποίες πολύ αμφιβάλλω), το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό. Αν, για παράδειγμα, ξεχασθούν τα κρεματόρια, απλώς θα επαναληφθούν […]

του Σπύρου Κουτρούλη από τη Ρήξη που κυκλοφορεί

[…] Το ζήτημα της διδασκαλίας της ιστορίας, όπως επιχειρήθηκε να αναθεωρηθεί, με το περιβόητο βιβλίο της κ. Ρεπούση, ενώ προσωρινά εγκαταλείφθηκε, δεν έπαυσε να περιλαμβάνεται στους σχεδιασμούς κάποιων κύκλων και κατά συνέπεια να επανέρχεται όταν οι συνθήκες φαίνονται ευνοϊκές για αυτό […]