το νέο όχι της Κύπρου

Οι Κύπριοι απέναντί τους όμως δεν είχαν μόνο τους ξένους, δεν είχαν μόνο έναν ναινέκο, ο οποίος εξελέγη υποκλέπτοντας την ψήφο των Κυπρίων με το σύνθημα ότι δεν θα αγγίξει τις καταθέσεις τους, αλλά και τον πρωθυπουργό της Ελλάδας […]

[…] Τα προβλήματα των δύο κυπριακών τραπεζών δημιουργήθηκαν από το μεγάλο «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων (ζημία 4,6 δισ. ευρώ) αλλά και από την υπερέκθεσή τους στην ελληνική τραπεζική αγορά […]

[…] Αν κανείς ξεκινάει από την εκτίμηση του πραγματικού συσχετισμού των δυνάμεων, ο οποίος παραμένει αρνητικός για την Ελλάδα και τον ελληνισμό στο σύνολό του, είναι υποχρεωμένος να αναπτύξει μια πραγματική και μακροπρόθεσμη στρατηγική αλλαγής των αρνητικών συσχετισμών. Είναι υποχρεωμένος, να οικοδομήσει πρώτα ένα πραγματικό αντίπαλο δέος […]

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου από το προσωπικό του ιστολόγιο Χτες μου ζητούσες γνώμες και βοήθεια. Σήμερα χάθηκες. Κι όταν σε βρήκα μούπες μαγκωμένος «περίμενα ακόμα χειρότερα». Μα τι περίμενες; Να αρχίσουν…

Τα επόμενα χρόνια πρέπει να ενισχυθεί μία και αποφασιστική συμμαχία της Κύπρου. Η συμμαχία με την Ελλάδα που θεμελιώνεται στην κοινή ιστορία και στην κοινή μοίρα τους. Η Ελλάδα χωρίς την Κύπρο, είναι ένα μικρό βαλκανικό κρατίδιο. Η Κύπρος χωρίς την Ελλάδα, είναι ένα άθυρμα στα χέρια των μεγάλων δυνάμεων και αργά ή γρήγορα θα οδηγηθεί στην τουρκοποίηση.

Ακούω από τους λογικούς, που εναγωνίως συζητούν ασταμάτητα αυτές τις ώρες τις εξελίξεις, ότι δεν είναι η ώρα για συναισθηματισμούς, πρέπει να πάρουμε ψυχρές αποφάσεις αλλιώς θα χαθεί ο τόπος. Αλλά, όταν έχεις μπροστά σου μια παράλογη συμπαιγνία, που προσπαθεί να καταστρέψει τον τόπο, είναι δύσκολο να μείνεις στη λογική. Πρέπει κάποτε να απαντάς και με το νεύρο και να τους πεις ένα εκτονωτικό: ε, ασσιχτίρ πια, αδίστακτοι αλήτες […]