Περιοδικό Άρδην – Εφημερίδα Ρήξη – νέος Λόγιος Ερμής – Εναλλακτικές Εκδόσεις
Αθήνα:
Ξενοφώντος 4, 10557
τηλ. 210 3826319 – 2130020427
e-mail: perardin@gmail.com, efrixi@gmail.com
Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο, Θεμιστοκλέους 37, τηλ. 210-3802644
Θεσσαλονίκη:
Δαναΐδων 7 , 1ος όροφος
τηλ. 2311 295889, 6972720422
e-mail: ardinthess@gmail.com, ardinthess.wordpress.com
Πάτρα:
Εναλλακτικό Στέκι Κοινοτικόν, Ηφαίστου 50
τηλ. 6977510730
e-mail: koinotikon@gmail.com, koinotikon.wordpress.com
5 ΣΧΟΛΙΑ
Καλησπέρα σας,
Είμαι εκπαιδευτικός και τις τελευταίες εβδομάδες ζω κι εγώ όπως και πολλοί από τους συναδέλφους μου μέσα στο άγχος και τον φόβο για το μέλλον που έρχεται στην παιδεία και στις εργασιακές μας συνθήκες. Η αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων, θα καταστήσει εμάς τους εκπαιδευτικούς υπεύθυνους και υπαίτιους για την κατάσταση των υποδομών του σχολείου μας, την επάρκεια ή ανεπάρκεια σε υλικά, μηχανήματα κλπ, τη σχολική διαρροή και πολλά άλλα. Τα σχολεία θα αξιολογούνται, θα βαθμολογούνται και θα κατηγοριοποιούνται σε καλά και κακά. Θα ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιο θα πάρει την καλύτερη βαθμολογία. Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών θα οδηγήσει στον ανταγωνισμό μεταξύ τους για το ποιος έχει τα περισσότερα σεμινάρια, πτυχία, ποιος συμμετέχει στα περισσότερα ευρωπαϊκά προγράμματα κοκ. καθώς δεν θα μπορούν όλοι οι εκπαιδευτικοί σε ένα σχολείο να πάρουν άριστα. Η αξιολόγηση μας θα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη βαθμολογία των μαθητών σε εξετάσεις με τράπεζα θεμάτων από την ΕΚΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ. Από ό,τι έχει δείξει η εμπειρία σε σχολεία του εξωτερικού όπου εφαρμόζεται αυτό το σύστημα, οι δάσκαλοι και τα παιδιά ζουν σε καθεστώς μόνιμου άγχους και φόβου και ασχολούνται όλη τη χρονιά με την περιορισμένη ύλη των εξετάσεων. Οι εκπαιδευτικοί ασχολούνται με το να έχουν καλή αξιολόγηση κι όχι με το να κάνουν ποιοτικό μάθημα. Εξουθενώνονται με τη γραφειοκρατία που η αξιολόγηση επιβάλλει και εν τέλει πολλοί από αυτούς παραιτούνται. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Αγγλία το σύνθημα που κυριαρχούσε στις πορείες των εκπαιδευτικών ήταν: “Αφήστε μας να κάνουμε μάθημα”.
Θα σας παρακαλούσα θερμά να κάνετε την έρευνά σας και να γράψετε ένα άρθρο για το θέμα αυτό γιατί δυστυχώς ο κόσμος ακούει ότι οι εκπαιδευτικοί δε θέλουν την αξιολόγηση και δεν έχουν καταλάβει ότι αυτό στο οποίο διαφωνούμε και αντιδρούμε δεν είναι στο να γίνει αξιολόγηση αλλά στο πώς θα γίνει!
Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Με εκτίμηση,
μια δασκάλα
Kαλημέρα σας,
Σε εσάς και σε όλους μας,
Θέλω να πώ απλά την άποψή μου σαν νέος και όχι σαν κάποιος ειδικός αν και είμαι διδακτορικός φοιτητής και γενικά πολλά έχω ζήσει και δεν τόλμησα να πω καιρό(ίσως λάθος μου, ίσως και να φταίει το “πετυχημένο” τελικά, μάρκετινγκ του σημερινού λάηφ στάηλ του “ξεβλαχεύματος” που μας μούδιασε σαν γενιά σε ένα βέρμπαλ μοτίβο υπεραισιοδοξίας και το ωραίο είναι ότι είναι και η εκπαίδευση μέσα στο κόλπο εκτός των ΜΜΕ.)
Δεν ξέρω αν το ουσιαστικότερο πρόβλημα(όχι ότι δεν θα είναι, αν και πάει ανάλογα με το πως θα εφαρμοστεί) στην σημερινή κατάσταση της εκπαίδευσης(και όχι Παιδείας), είναι ΜΟΝΟ τα ζητήματα των εκπαιδευτικών-εργαζομένων και γενικά τα θέματα υποδομών, διαχείρισης κλπ ( μην ξεχνάτε ότι και εδώ γενιές τώρα και στην Ελλάδα ασχολούντο ΜΟΝΟ “όλη τη χρονιά με την περιορισμένη ύλη των εξετάσεων” ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΛΛΙΩΣ) ή τελικά το πρόβλημα(και τα αίτια αυτού συνολικά) είναι ότι πολύ πολύ βαθύτερα πρώτα κοινωνικό και μετά πλέον με τα σημερινά δεδομένα της νεολαίας μας ίσως και νοημοσύνης διότι το κιτς νίκησε ΠΑΝΤΟΥ σε κάθε επίπεδο και επικράτησε ΠΡΩΤΑ στην νεολαία πλέον. Εγώ πιστεύω πως ΟΛΟ αυτό συμπαρασείρει και τα εργασιακά κλπ κλπ κλπ…ότι εν τέλη επικράτησε η αδράνεια, η απάθεια, ο ατομικισμός, ο αλαζονικός εκμηδενισμός και η μόδα προτροπής σε αυτό, σε ότι μας “φόρτωνε” με ευθύνες και πιθανές ενοχές αλλά και η χρήση του μαζικού θυμού μέσω της “καγκουροποίησης” των νέων ώστε να ελέγχουνε τα ΠΑΝΤΑ, γιατί αλλιώς το οικόπεδο που λέγετε ΕΛΛΑΔΑ είναι ανεξέλεγκτο! Οπότε η νεολαία δεν αντέδρασε ΠΟΤΕ! Το 2008 ήταν στημένο περισσότερο και από την γιουρολυμπιαδα2004. Είδατε εσείς κάποιο σοβαρό κίνημα νεολαίας και εσείς ως εκπαιδευτικός αν θα υπήρξε αυτό (ρωτήστε το μέσα σας) θα το στηρίζατε 100% αν ήταν ακηδεμόνευτο όπως το 1973? Σας απαντάω(πάλι ως προς την γνώμη μου και εύχομαι στο να υπάρξει διαφορετική άποψη) με ασφάλεια 9 στις 10 φορές ΟΧΙ!
Οπότε… μην απόρρητε για το μέλλον της εκπαίδευσης στην Ελλάδα από την στιγμή που δολοφονήθηκε η Παιδεία και μαζί η ελπίδα στους νέους… μην απόρρητε για τους χουλιγκαν, τις συμμορίες, τις δολοφονίες, τους “μαρινάκιδες”,τους “αναγνωστόπουλους”,τους “παναγιωτοπουλους”, τους “βαρδιδες”,τους “κοκκαλαίους”,τους “κωστοπουλους”, τις “μενεγακιδες”,την μυκονο, την αραχωβα, τον τουρισμο, το καγιεν, το γκρικ τραπ και τα τοσα τοσα τοσα πολλα αλλα…. ελπίζω μετά από αυτό να συνειδητοποιήσετε πως ένας μικρότερος μισθός ή και μία πιθανή άδικη αξιολόγηση είναι απλά μία καύτρα από την γιγάντια φωτιά που καίει καιρό τώρα και που θα ξεγυμνώσει και το 2008 και τους δηθενάδες κάθε χρωματικής επιλογής μόλις φτάσει στα “λεφτά”…
Εν τέλη ως νέος(είμαι αρκετά κάτω τον 35)θα σας ρωτήσω με ακρίβεια…εδώ δεν ζούμε ΟΥΤΕ τον έρωτα η γενιά μου, για ποια αξιολόγηση μιλάτε? Εδώ σε λίγο καιρό παίζει να μην υπάρχουμε….αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά υπέρ της κάθαρσης κοινωνικά με μαζικό τρόπο…. οπότε “Αφήστε μας να ζήσουμε”(σαν νεολαία πλέον)
(άλλο ότι πρέπει να γίνει η έρευνα που ζητάτε και ότι έχετε τα δίκια σας και εσείς)
Σας ευχαριστώ ΟΛΟΥΣ,
Ξαναγυρνώ στην λήθη μου…
Λευτέρης
Άρθρο του κ. Κύρμπα “https://ardin-rixi.gr/archives/245693” / “Ούτε πόλεμο να είχαμε”.
Προσωπική εμπειρία:
(α) 4 παιδιά από 2 γάμους και με αρκετά δάνεια για να ανταπεξέλθω (θα πληρώνω μια ζωή). Πληρώνω στην πρώτη οικογένεια (φορολογημένα, όπερ πρέπει να έχω διπλάσιο έσοδο από όσα δίνω (μία χρονιά μάλιστα η εφορία θεώρησε ως έσοδο τη διατροφή στην πρ. σύζυγο και την οδηγούσε σε φορολόγηση επί της διατροφής -το ποσό δεν το απαλλασόμουν εγώ, δλδ ήδη είχα φορολογηθεί…- και έκτοτε δηλώνουμε τη διατροφή πολύ μικρότερη από την πραγματική για να μη φορολογείται….), έξοδα για σπουδές κλπ, όλα φορολογούνται).
(β) Το μικρότερο 15 μηνών μωρό δεν το δέχονται στον βρεφικό σταθμό, γιατί η σύζυγός μου και εγώ εργαζόμαστε νόμιμα (αν καθόμασταν για καφέ ή είχαμε αδήλωτη εργασία θα το δεχόντουσαν – μεγάλη μοριοδότηση)…. και πρέπει η σύζυγος (ή γώ) να μείνει άνεργη… για να πάει το παιδί στο βρεφικό σταθμό (ούτε με τροφεία δεν το δέχονται λόγω χαμηλής μοριοδότησης σε σχέση με τους άνεργους).
Τα παραπάνω είναι μερικά από τα πολλά παραδείγματα που τεκμηριώνουν γιατί το δημογραφικό στη χώρα, είναι ένα πρόβλημα που το κάνει ακόμα χειρότερο η Πολιτεία.
https://www.facebook.com/photo/?fbid=678133344328361&set=a.440717121403319&locale=el_GR
https://www.facebook.com/gate21.1975/?locale=el_GR