Αρχική » Τουρκία: Ένας γίγαντας με γυάλινα πόδια

Τουρκία: Ένας γίγαντας με γυάλινα πόδια

από Άρδην - Ρήξη

της Σύνταξης της Ρήξης (τεύχος Ιουλίου) που κυκλοφρεί το Σάββατο 15 Ιουλίου 2017

Η Τουρκία έχει αναδειχθεί τις τελευταίες δεκαετίες εξαιτίας και της δικής μας υποβάθμισης, σε μια σημαντική περιφερειακή δύναμη, οικονομική, στρατιωτική και γεωπολιτική. Συμμετέχει στην ομάδα των 20 πιο αναπτυγμένων χωρών, και επομένως διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στα διεθνή κέντρα αποφάσεων. Η Κωνσταντινούπολη, είναι ίσως η σημαντικότερη γεωστρατηγικά πόλη στον κόσμο και δυστυχώς δεν είναι πλέον ελληνική. Την τελευταία περίοδο έχει αναπτύξει ένα τεράστιο εξοπλιστικό πρόγραμμα και θέλει να μεταβληθεί στη μεγαλύτερη δύναμη της ανατολικής Μεσογείου. Για να το κάνει αυτό, θα πρέπει να μεταβάλλει την Ελλάδα και την Κύπρο σε προτεκτοράτο της, διότι όπως πιστεύει τα δύο ελληνικά κράτη της κλείνουν τον δρόμο προς την θάλασσα και την ηγεμονία.
Και όμως, ενώ όλα φαίνονταν ευνοϊκά για την Τουρκία και η Ελλάδα βρίσκεται στο ναδίρ της ισχύος της, δεν μπορεί να διαχειριστεί αυτή την υπεροχή της, και πρόσφατα δοκίμασε δύο σημαντικές ήττες.
Η πρώτη που μας αφορά άμεσα, συνδέεται με το ότι για μια ακόμα φορά δεν κατόρθωσε να ολοκληρώσει την μεταβολή σε προτεκτοράτο του συνόλου της Κύπρου, και να εξαφανίσει την Κυπριακή Δημοκρατία, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του επί τόσο χρόνια κάνει η ελλαδική και η κυπριακή ηγεσία.
Η δεύτερη, ίσως ακόμα σημαντικότερη, είναι η παρατεταμένη ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά ίσως και με την Δύση συνολικότερα. Το γεγονός ότι ταυτίστηκε με τον ισλαμισμό σε μια εποχή σύγκρουσης του Ισλάμ με την Δύση, οδήγησε στην πρωτοφανή απαγόρευση της Μέρκελ –και μάλιστα για δεύτερη φορά–, στον Ερντογάν να απευθυνθεί στους Τούρκους της Γερμανίας και την αποχώρηση των Γερμανών στρατιωτών από το Ιντσιρλίκ.
Την ίδια στιγμή στο εσωτερικό της Τουρκίας και στα σύνορά της, η πολιτική κατάσταση παραμένει οξυμένη, δεκάδες χιλιάδες είναι οι πολιτικοί κρατούμενοι και το Κουρδικό ζήτημα όχι μόνο συνεχίζει να είναι πρώτο στην ατζέντα, αλλά να αναβαθμίζεται διαρκώς.
Δηλαδή η Τουρκία ενισχύθηκε μεν, τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά αυτή της η ανάπτυξη ανέδειξε ακόμα πιο έντονα την εσωτερική της διάσπαση. Η Τουρκία είναι μια χώρα διχασμένη πολιτιστικά, εθνολογικά, γεωστρατηγικά. Θέλοντας να αποτελέσει τον πυρήνα του ενδιάμεσου χώρου (που μας κανοναρχάει ο Κιτσίκης), όχι σε συνεργασία με τις άλλες χώρες της περιοχής, και κατεξοχήν την Ελλάδα, αλλά μέσα από την υποταγή τους και επειδή δεν έχει τη δυνατότητα να τους υποτάξει ολοκληρωτικά,, οδηγήθηκε από τη θεωρία των «μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες» του Νταβούτογλου, σε «μάξιμουμ προβλήματα» με όλους τους γείτονες.
Αυτή η αδυναμία της Τουρκίας παρά την ισχύ της θα έπρεπε να αποτελέσει τη βάση για μια εναλλακτική στρατηγική από τις ορθόδοξες χώρες των Βαλκανίων, την Ελλάδα και την Κύπρο. Έστω την έσχατη στιγμή.

ΣΧΕΤΙΚΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ