Με αφορμή την ημέρα μνήμης της 19ης Μαΐου, η ταινιοθήκη της Ρήξης θα πραγματοποιήσει κινηματογραφικό αφιέρωμα με θέμα τη γενοκτονία των Ποντίων. Την Παρασκευή 11 Μαΐου θα προβληθεί η ταινία «Ρώτα την καρδιά σου» (2010) μια ταινία με θέμα τους κρυπτοχριστιανούς του Πόντου στις 20.00, στον χώρο πολιτικής και πολιτισμού «Ρήγας Βελεστινλής», Ξενοφώντος 4 (Σύνταγμα), 6ος όρ. Είσοδος ελεύθερη. Την προβολή θα ακολουθήσει συζήτηση.
Λίγα λόγια για την ταινία
Πρόκειται για μία ταινία του 2010 με τίτλο “Ρώτα την καρδιά σου” (Yuregine Sor) που πραγματεύεται ένα θέμα ταμπού για την Τουρκία: τους κρυπτοχριστιανούς και πιο συγκεκριμένα αυτούς του Πόντου! Φυσικά αυτήν την ταινία, αναμένουμε με περιέργεια αν θα την “παίξουν” οι δικοί μας τηλεοπτικοί σταθμοί μιας και έχουν βαλθεί να επιλέγουν να προβάλλουν μόνο τούρκικα προγράμματα.
Για το θέμα των κρυπτοχριστιανών έχουν γραφτεί και έχουν ακουστεί πολλά. Πρώτη φορά αυτό το θέμα έγινε ταινία, από τον σκηνοθέτη Υusuf Kurcenli. Ο σκηνοθέτης γεννήθηκε το 1947 στη Μαύπαρη της Ριζούντας του Πόντου.
Υπόθεση ταινίας: Μία ιστορία αγάπης, ανάμεσα σε μία Μουσουλμάνα, την Esma και έναν κρυπτοχριστιανό, τον Mustafa. Πως αντιδρά η μητέρα του Μουσταφά, όταν μαθαίνει ότι ο γιος της θέλει να “κλέψει” την μουσουλμάνα Esma; Πως ο μικρός της οικογένειας, μαθαίνει ότι η οικογένειά του δεν είναι μουσουλμάνοι όπως νόμιζε, αλλά…
Πως ο παππούς ενώ πηγαίνουν να τον κηδέψουν ως μουσουλμάνο, τελικά καταλήγει σε χριστιανικό νεκροταφείο; Όσοι έχουν ρίζες από εκείνα τα μέρη και έχουν ακούσει από τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους ιστορίες, το λιγότερο θα συγκινηθούν…
Το φαινόμενο του κρυπτοχριστιανισμού
Σήμερα φαίνεται ασύλληπτο πώς μπόρεσαν οι Έλληνες αυτοί να διατηρήσουν από γενιά σε γενιά κρυφό το μυστικό της χριστιανικής τους πίστης, όταν ξέρουμε πως το Κοράνι καταδικάζει ρητά τους αποστάτες με ταπεινωτικό θάνατο. Τα μεγάλα μοναστήρια του Πόντου κατείχαν ξεχωριστή θέση στην υποστήριξη των κρυπτοχριστιανών και των νεομαρτύρων. Χάρη στη διπλωματία τους έσωσαν πολλές φορές ηθικά, πνευματικά, εθνικά και σωματικά τους καταδιωκόμενους χριστιανούς.
Το 1856, η επιτόπια έρευνα που έγινε στην περιοχή του Πόντου για την καταγραφή των κρυφών χριστιανών είχε ως αποτέλεσμα μια έκθεση η οποία σήμερα βρίσκεται στα αρχεία του Φόρεϊν Όφις και βεβαιώνει τον μεγάλο αριθμό των κρυπτοχριστιανών κατοίκων. Παρά τη διακοπή της έρευνας από τις οθωμανικές αρχές, από τον φόβο του εκχριστιανισμού και εξελληνισμού της περιοχής, οι κάτοικοι πολλών περιοχών (Κρώμνης, Ματσούκας, Σουρμένων, Σάντας, Ιμέρας) σήκωσαν τη σημαία της εθνικοθρησκευτικής επανάστασης. Το 1857, οι επιτροπές που δημιουργήθηκαν κατέγραψαν 30.000 κρυφούς χριστιανούς, ενώ ολόκληρα χωριά, το ένα μετά το άλλο, αποκάλυπταν το μυστικό τους. Η πρώτη αυτή διπλωματική νίκη του 1857, στην οποία συμμετείχαν ενεργά και οι αντιπρόσωποι των Μ. Δυνάμεων, προκάλεσε ένα νέο εχθρικό και αντιδραστικό κλίμα προς τους χριστιανούς, όπως περιγράφουν και οι εκθέσεις των υποπροξένων Τραπεζούντας, Κυπριώτη και Συναδινού, προς το υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας και προς τον μητροπολίτη Τραπεζούντας Κωνστάντιο.
Οι οθωμανικές αρχές, μπροστά στον κίνδυνο του εκχριστιανισμού και εξελληνισμού ολόκληρου του Πόντου, μηχανεύτηκαν διάφορους τρόπους καταστολής, όπως τη στρατολόγηση όλων όσοι αναγνωρίστηκαν ως χριστιανοί. Η στρατολόγηση όμως των κρυπτοχριστιανών, οι οποίοι αποκαλούνταν αρνησίθρησκοι από τους Τούρκους, σήμαινε σίγουρο θάνατο στα οθωμανικά στρατόπεδα. Γι’ αυτόν τον λόγο οι περισσότεροι κρυπτοχριστιανοί αναγκάστηκαν να φύγουν στην ομόθρησκη Ρωσία. Στα αρχεία του υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας στη Μόσχα υπάρχουν πολλές εκθέσεις που αναφέρονται στο δράμα των κρυπτοχριστιανών. Το 1910, η νεοτουρκική βουλή αναγκάστηκε να αναγνωρίσει μια μεγάλη κατηγορία κρυπτοχριστιανών ως γνήσιους χριστιανούς. Οι περισσότεροι όμως από αυτούς ήταν άτυχοι, γιατί εγκλωβίστηκαν στην ανατολίτικη γραφειοκρατία.
Σύμφωνα με τις εκθέσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αλλά και του υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδας, το 1914 επίσημα καταγραμμένοι ήταν 43.000 κρυπτοχριστιανοί.
2 ΣΧΟΛΙΑ
Η ταινία είναι πολύ ενδιαφέρουσα αισθητικά και ιστορικά, το θέμα της άγνωστο μέχρι σήμερα στο Ελληνικό κοινό. Η αφήγηση της λιτή και ουσιαστική χωρίς προπαγανδιστικά τρικ και χολυγουντιανά εφέ, εντάσεις και φρίκη που καθηλώνουν, ρέει σαν παραμύθι, ποιητικά.
Η ταινία με υπαινιγμούς μιλά για τον κρυπτοχριστιανισμό και την αδυναμία ή αδιαφορία της Διεθνούς Κοινότητας και της Ευρώπης για την προστασία των μη μουσουλμανικών πληθυσμών στην Τουρκία, που οδήγησε και στην εξόντωση τους. Αυτό όμως το κάνει έμμεσα, μέσα από ένα κλασσικό love story.
Εκπλήσσει η ηρεμία και η αρμονία των σχέσεων των μελών της οικογένειας αλλά και της κοινότητας παρά τον φόβο και την υφέρπουσα απειλή. Διάλογοι λιτοί, ήρεμα πρόσωπα, γνώριμοι χοροί, γαλήνια τοπία.
Ο μουσουλμάνος Τούρκος στο φινάλε της ταινίας, με την απειλή του όπλου στρέφει την ιστορία όπου επιθυμεί, χωρίζει την όμορφη μουσουλμάνα ‘Εσμα, από τον κρυπτοχριστιανό ενώ έχει τρομοκρατήσει και βλάψει την οικογένεια του.
Παρόμοια με την ιστορία της «πολίτικης κουζίνας» όπου ο Τούρκος στρατιωτικός παίρνει το αντικείμενο του πόθου του Έλληνα αφού τον εκδιώξει με την οικογένεια του από την Πόλη και αρπάξει την περιουσία τους.
Ο κρυπτοχριστιανός δεν καταφέρνει να τον εμποδίσει οργανώνοντας τη φυγή τους, με παθητικότητα και οπισθοχώρηση δεν αντιμετωπίζεται ο Τούρκος που ξέρει να αιφνιδιάζει και να απειλεί.
Σαν καλός ανατολίτης βέβαια ο Kurcenli δίνει ένα θλιβερό μεν παραμυθένιο δε τέλος στην ιστορία του, μέσα από τον αυτοπυρπολισμό της ‘Εσμα και την μετατροπή της σε αιθέρα και σύννεφο. Σαν τη φυγή της Ιφιγένειας από το βωμό μεταμορφωμένης σε ελάφι απλά και μόνον για να χαθεί η ενοχή για το έγκλημα.
Καλησπέρα σας. Ως αναγνώστης θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για το κατατοπιστικό σχόλιο, ως επίδοξος θεατής όμως θα προτιμούσα να αναζητήσω και να παρακολουθήσω την ταινία χωρίς να έχω διαβάσει την περίληψή της καθώς και σημαντικό στοιχείο του τέλους.