του Τάσου Χατζηαναστασίου, Φιλολόγου.
Η πρόσφατη κατάληψη μιας αίθουσας εντός της Φιλοσοφικής Σχολής της Αθήνας από την αναρχική συλλογικότητα Ρουβίκωνας για τις … λειτουργικές της ανάγκες, πέρα από το τι μπορεί ο καθένας να σχολιάσει ανάλογα με την πολιτική ένταξη και την ιδεολογία του για τη χρήση των πανεπιστημιακών χώρων, πέρα κι από την κραυγαλέα ασυνέπεια των κρατική δαπάνη στεγαζόμενων αντικρατικών ομάδων, προσφέρεται επίσης και για φιλολογικές και ιστορικές συσχετίσεις. Πρώτα πρώτα το σχετικό με τη ρωμαϊκή ιστορία όνομα της συλλογικότητας παραπέμπει συνειρμικά στην πρόσφατη υπουργική εξαγγελία περί εξοβελισμού των Λατινικών από το ελληνικό σχολείο. Αlea jacta est (ο κύβος ερρίφθη) εδήλωσε ο Ιούλιος Καίσαρ το 49π.Χ. προτού διαβεί τον ποταμό Ρουβίκωνα για να καταλύσει το δημοκρατικό πολίτευμα στη Ρώμη. Ο δε Καίσαρ του Υπουργείου ετοιμάζεται να διαβεί συμβολικώς τον Ρουβίκωνα καταλύοντας ό,τι έχει απομείνει από τις ανθρωπιστικές σπουδές και την Παιδεία στον τόπο που τη γέννησε ενώ ο περιώνυμος Ρουβίκωνας διέβη κυριολεκτικώς τις θύρες του ιστορικότερου πανεπιστημιακού ιδρύματος της χώρας καταλύοντας ό,τι έχει απομείνει από τη res academica. Κεχηνώς και χάσκων ο Υπουργός καθότι υπεράνω τέτοιων ενεργειών. Μήπως όμως ιδρώνει, γενικώς, η κυβέρνηση όταν στον δημόσιο χώρο και ειδικά στα πανεπιστήμια περισσεύουν η αυθαιρεσία, η ευνοιοκρατία, η ασυδοσία και συχνά η πλήρης ανομία; Το δημόσιο πανεπιστήμιο ως λάφυρο και ως χώρος άσκησης ποικίλων “δράσεων”. Τα παιδία παίζει, κατά την κυβέρνηση. Ὲν οὐ παικτοῖς όμως. Γιατί το όνομα «Ρουβίκων» αναγράφεται στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου. Πόσοι όμως γνωρίζουν ότι στις 27 Σεπτεμβρίου 1944, όχι στον συμβολικό ούτε στον ψευδώνυμο αναρχικό αλλά στον ποταμό Ρουβίκωνα, τον μόνο αυθεντικό, και προσοχή στις απομιμήσεις, ένας Έλληνας αξιωματικός και τέσσερις στρατιώτες της 3ης Ελληνικής Ταξιαρχίας έπεσαν πολεμώντας για να καταλύσουν τον φασισμό; Για να μπορούν κάποιοι σήμερα ελεύθερα να καταλύουν ακαδημαϊκά ιδρύματα ενώ οι αρμόδιοι για την υπεράσπισή τους να καταλύουν ανεπίγνωστα τις ρίζες της ακαδημαϊκής συγκρότησης του πολιτισμένου κόσμου.
