από το Άρδην τ. 16, Οκτώβριος-Νοέμβριος 1998
Μέσα σε συνθήκες εθνικής παρακμής -για να βεβαιωθεί κανείς γι’ αυτό αρκεί να ρίξει μια ματιά στην πολιτική σκηνή, τα περιοδικά ήτα κανάλια- οι Έλληνες, την ώρα που χάνουν έναν ψυχρό πόλεμο -τον πόλεμο με την Τουρκία- στρέφονται είτε στην ιδιώτευση και το κουτσομπολιό (τα ρηάλιτυ σόου των ειδήσεων) είτε στη φυγή σε κόσμους φανταστικούς -στο αρχαίο μεγαλείο μας και την αρχαία θρησκεία(!) ή στην φαντασμαγορία ενός ελληνισμού που δεν υπάρχει πλέον. Οι μόνες θετικές πλευρές σε αυτό το ζοφερό τοπίο είναι η στροφή με αυθεντικό ενδιαφέρον στην ιστορία, τον πολιτισμό, τη γλώσσα, την παράδοση. Σε παγκόσμια κλίμακα, σε μια εποχή εξάντλησης οραμάτων, οι λαοί και οι άνθρωποι στρέφονται στην παράδοσή τους για να αντλήσουν δυνάμεις αντίστασης, που ίσως κάποτε μπορέσουν να μεταβληθούν σε πρόταση, μια νέα πρόταση για τον κόσμο, που θα συντεθεί μέσα από ένα καλειδοσκόπιο πολιτισμών, παραδόσεων, συμπεριφορών. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να δούμε και την επιστροφή των θρησκειών σε έναν κόσμο που στην καθημερινότητά του γίνεται όλο και πιο «άθεος», θέμα που αποτελεί και το αντικείμενο του αφιερώματος μας. (Στο αφιέρωμα γράφουν οι V. Singh, J.P. Bastian, Π. Καραμούζης, Δ. Τσαρδάκης, Γ. Καραμπελιάς, Μ. Gauchet, Α Σπυρό-πουλος, Φ. Καραμεσίνης, Σ. Χερουβής).
Στην υπόλοιπη θεματική του περιοδικού θα πρέπει να αναφερθούμε στο άρθρο του Δ. Μπάσσγλου για την επετηρίδα και το ζήτημα της εκπαίδευσης και του Δ. Μάρτου για την Εγνατία και την σχέση της με τον Αθηνοκεντρισμό. Ο Δ Μιχαλόπουλος μας δίνει το ιστορικό του σταδιακού ξεριζώματος του ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου, ενώ η αναδημοσίευση του μεγαλύτερου μέρους κειμένου για το ΕΛΙΑΜΕΠ μας παρουσιάζει τον τρόπο σκέψης εκείνων που παίζουν το ρόλο του συμβούλου της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Όμως δεν είναι όλα μαύρα: οι προτάσεις των Γάλλων ανέργων ξεπερνούν το στενό ζήτημα της ανεργίας και επιχειρούν να διαμορφώσουν μια αντίληψη για τη μετάβαση σε μια νέα εποχή, όπως μας δείχνει ο Γ. Νταγιάντης στην εμπεριστατωμένη μελέτη του, ενώ ο Β. Στοϊλόπουλος περιγράφει τις συνθήκες ανάδειξης του «νέου κέντρου» του Σρέντερ στη Γερμανία και ο Κ Γεώρμας σχολιάζει τον κλιντονικό ναρκισσισμό.
Ο Σ. Ριβάκης διατυπώνει ένα σύνολο από σκέψεις πάνω στη νεωτερικότητα, σε ένα διάλογο με τον Θ. Ζιάκα. Η Εύη Βουτσινά, πάντα στην αισιόδοξη κατεύθυνση, περιγράφει την επανανακάλυψη της ποικιλίας και του εύρους της λαϊκής μας παράδοσης στον τομέα της γεύσης και ο Β. Ασπρογέρακας αναφέρεται στην περιπέτεια των «πειρατικών» ραδιοσταθμών της μεταπολίτευσης. Το διήγημα του Γ. Παπαγιαννόπουλου για τους έλληνες φοιτητές στην Ιταλία στη διάρκεια της μεταπολίτευσης και το ποίημα του Κ Κύρρη “Ιερουσαλήμ” κλείνουν τις πολιτιστικές σελίδες. Τέλος, οι Α. Παναγόπουλος, Κ. Δημητρόπουλος, Αλή Καρδούχος, Γ. Καραμπελιάς, Δ. Λειβαδίτης, Φ.Καραμεσίνης, Κ. Γεώρμας κ.ά. σχολιάζουν την επικαιρότητα, τις τελευταίες εκδόσεις κλπ.
